Mr. A.J. Honig h e n s e n J. M. Gerding Christelijk Historisch DE ALBANEESCHE STEDEN. Lijst 7 Lijst 7 Krachtige werkloosheidbestrijding dooruitvoeringvanhetplanWesthof Lijst 7 Lijst 7 VRIJDAG 14 APR IC 1939 HAAR'CEM'S DAGBCAD' 9 Hoofdstad telt 15000 inwoners. JHeeten Meeding de dracht voor hen die dagelijks door weer en wind moeten en voor de motorsport VESTEN 12.— DEKKERS 22.50 JASSEN 33.— VAKKLEEDINGMAGAZIJN PAARLAARSTEEG 1 - HAARLEM (Adv. ingez. Med.) Dal der Vijosa in Zuid-Albanië. Verdedigingswerken ontbreken. ITALIë is bij zijn actie in Albanië be gonnen de geheele kuststreek te bezet ten. Deze strekt zich uit van San Gio vanni de Medua in het Noorden over Du- razzo (lb. Dürres), Valona (Alb. Vlora) tot Santi Quaranta (Alb. Sarande) in het Zui den. Van Medua uit bereikt men in korten tijd bij Alessio, waar de Italianen een prachtige boogbrug over de Drin bouwden, den grooten weg. welke Skoetari in het noorden over Vorre met Durazzo en Tirana verbindt. Medua zelf is een klein, onaanzienlijk plaatsje, dat vroe ger als uitgangspunt diende om met een sloep de Bojana op te varen en zoo Skoetari te bereiken. De Nederlandsche missie, die in 1913'14 de Albaansche gendarmerie moest organiseeren, moest van dien slechten water weg gebruik maken omdat de groote landweg toen neg niet was aangelegd. Zij deed dit ook daarom ongaarne, omdat de open rede dooi de zware deining zeer onveilig was. In het dorpje Medua lag toen een klein detachement van de internationale landingstroepen, die Skoetari bezet hadden. Medua telt slechts een paar duizend inwoners. Het is maar een ar melijk stadje, dat alleen strategische beteeke- nis heeft, omdat het in het Noorden het eenige punt is, waar geland kan worden en waar men het geheele Noordelijk-Albanië. dat zeer bergachtig is, van de rest van het land kan afsnijden. Br bevinden zich in het ach terland een paar door de Italianen gebouwde forten op het Velsj-gebergte, dat tot dicht aan de kust doordringt. Ik mag wel in herinnering brengen dat in 1914 de majoor van het In dische leger Kroon en de kapitein der artil lerie Fabius, die later naar Durazzo trokken, in Skoetari aan het meer van dezen nam ge- stationneerd waren. Durazzo. Ongeveer 50 kilometer zuidelijker dan Medua ligt aan de moerassige kust de vrij be langrijke haven Durazzo. In Thomson's tijd was dit nog een onveilige reede hier lag de internationale vloot maar sedert dien is hier veel veranderd. De Italianen bouwden er n.l. 'n prachtige haven, waar de Adria- stoomers aan de kaden aanleggen. Vlak er bij staat de gedenknaald ter eere van onzen gesneuvelden landgenoot Thomson opgericht in de nabijheid van eenige vervallen vesting muren. De stad telt een 10.000 inwoners, zij is onder ïtaliaanschen invloed voor een deel nieuw opgebouwd met een breede hoofdstraat Rruga Zogoe I en een groote moskee, welke in 1936 nog niet voltooid was. Op een heuvel, ver in het rond zichtbaar, ligt het witte paleis van koning Zogoe I. Vroeger 1914 woonden in de oude stad de M'bret (koning) en de buitenlandsche gezanten. De stad was teen van het achter land afgesloten dcor een moerassige strook waar doorheen in het noorden Porta Roma- na) en in het midden twee wegen voerden. Tijdens het beleg door de opstandelingen die zich op de Rasjboelheuvels genesteld hadden, werd de noordelijke weg door kapi tein Sar (die nu geplaatst is in Soesterberg) verdedigt, de middelweg door ritmeester Roelfsema. Hier sneuvelde Thomson in den vroegen ochtend van 15 Juni 1914. De breede weg naar Sjiak (het hoofdkwartier der toen malige opstandelingen) heet thans Rruga Thomson. Men treft hier een paar verdie pingsgebouwen aan, Italiaansche macaroni- fabrieken welke toen nog niet bestonden Rechts tegen de heuvelreeks ligt een modern strandbad met. een buitenverblijf van den koning en eenige villa's van rijke ingezetenen Een paar jaar geleden was de weg daarheen welke naar Valona voert, in een erbarmelijken toestand. Tirana. Vijf en twintig kilometer naar het binnen land ligt de hoofdstad Tirana met de hoofd straat o hoon! de Rruga Mussolini. De stad. die een 15000 inwoners telt. is nieuw Zij werd pas in 1929 hoofdstad. Eigenlijk ic zij geheel Italiaansch met breede straten ministeries, koninklijk paleis en de vorsteliikp huizen der gezanten. De woning van den Italiaan is heel mooi. ook die van den Duit- scher. Het hotel ..Kontinental" wordt be heerd door een Italiaan en is zeer goed en modern ingericht. Rijdt men in een auto van Durazzo naar Tirana een spoorbaan be staat niet in Albanië, alhoewel de Guide Bleu en de Brockhaus Lexicon daar melding var. maken dan passeert men aan de rechter hand een groot vliegveld. Verdedigingswerken zijn er noch in Du razzo. noch in Tirana, zoodat: de vlakten niet met een klein leger tegen een overmacht to verdedigen zijn. Per auto van Tirana den nieuwen weg naar Elbassan volgende klimt men over een ge bergte dat verdedigingsmogelijkheid biedt om daarna in het dal van de Erzen af te dalen. Dit traject is uit toeristisch oogpunt onbe schrijfelijk mooi met het gezicht op de ber gen, o.a. de 2500 meter hooge Tomorit, in het Zuiden op de Adria in het Westen en op het Albaansch-Joego-Slavisch grensgebergte in het Oosten. Elbassan zelf is een schilderach tig oud dorpje. Oud-minister Lef Nosi wees mij hier o.a. het huis. waarin de gevangen genomen majoor Verhulst en kapitein Reimers eenige maanden opgesloten waren, toen hun Kijkje in Elbassan. Albaansche gendarmes weggeloopen waren. Oostelijk van Elbassan stroomt de Skumbi- rivier, evenwijdig aan den weg naar het Ochridmeer en de belangrijke stad Korcha. Tusschen Durazzo en Valona. welke onge veer 60 kilometer van elkaar verwijderd lig gen, strekt zich een troostelooze moerasvlakte uit, waarlangs de slecht onderhouden autoweg loopt. Men trekt de Skumbi weer over, pas seert Lushnje, waar in 1920 besloten werd de Italianen te verjagen wat toen door bijzon dere omstandigheden gelukte kruist de Simeni, komt in Fieri, waar in 1914 kapitein De Iongh onder achterlating van zijn geschut, door de opstandelingen teruggeslagen werd en waar bij de benzinepomp de Albaneesche ge neraal Ghilliardi, een Kroaat, die als luite nant nog onder Thomson bij Berat gevochten had. in 1935 vermoord werd. om vervolgens de Vijossa over te trekken. De Vijossa. waar de loopgraven nog te zien zijn, die tusschen de jaren 1916 en 1918 de Oostenrijkers aan den Noordelijken, de Italianen aan den Zuidelijken oever tegenover elkaar opgeworpen hadden. Door rijke olijftuinen bereikt men dan Valona. waar in November 1912 de onafhankelijkheid door Ismail Kemal Pasja werd uitgeroepen. Valona. Valona zelf is een stadje met een kleine 10.000 inwoners. Het is door middel van een paardetram met de primitieve haven verbon den, waar de verlaten pakhuizen van de Anglo-Persian Oil Company en het emplace ment van de Italiaansche asphaltmaatschappij Societa Italiana Minieri di Selenizza liggen. De Anglo-Persian trok zich in 1925 terug toen de exploitatie der benzinebronnen bij Kugiova aan de Devoli aan de Azienda Italiana Petroli Albania, de A.IP.A.. een doch teronderneming van de Italiaansche Staats spoorwegen, overgingen. Langs den geheelen rijweg van Fieri tot Valona ziet men de pijpleiding liggen. Op de reede wordt van een centraal station uit de olie gebunkerd. Valona. dat in 1914 een ellendig oord was, waar de Nederlandsche officieren het slecht hadden, is nu nog niet veel bijzonders. Het hotel „Gambino" is Italiaansch, Ook Valona is niet door fortificaties ver sterkt. Een kleine kilometer uit de kust ligt het zwaar-versterkte eilandje Sasano. dat de Italianen bezet hielden, ook nadat zij in 1920 uit Albanië geworpen werden. Valona, dat in den wereldoorlog het hoofd kwartier der Italianen onder generaal Fer- rero was, ligt overigens aan een prachtige baai maar heeft weinig achterland, zwaar heuvelachtig met een weg welke zich bij Tepe- lin in tweeën splitst, één naar Gjïnokastre. waar majoor de Waal en kapitein Sonne in 1914 het hoofd stieten tegen de Grieksche troe pen en Komitadsji's Epirolen en één door de overweldigend mooie kloof ae Gryke Kelcyres, beide naar Griekenland voerend Een zijtak van den laats ten weg sluit over Leskovik in Korcha aan het andere wegennet aan. Het land is woest en verlaten, bruggen mankeeren dikwijls over de bergstroomen, overal ziet men ruïnes en door de Grieken neergebrande en later niet herbouwde dor pen. braak liggende berghellingen met hier en daar een herder met schapen. Tusschen Valona en Santi Quaranta «60 a 70 kilometer) loopt de weg langs de berg achtige kust. Men geniet prachtige vergezich ten over de bergen, de Mali Cikes. en de Adria- tische Zee. het mooiste op den Logarapas. welke plm 1200 meter boven den zeespiegel ligt. Santi Quaranta tenslotte is een klein vis- schèrsdorp. In het Italiaansche restaurant heeft men een prachtig uitzicht op het Griek sche eiland Korfoe, waarvan men met het. bloote oog de hoofdstad kan onderscheiden. Het haventje wordt aangedaan door een paar kustlijnen en een geregelde verbinding met Korfoe, welke ongeveer 1 uur in beslag neemt. Zuidelijk van Santi Quaranta liggen nog vóór de Grieksche kust de strandmeren, die op sommige Albaansche postzegels zijn afgebeeld. De verbinding met het arme ach terland gaat door zwaar bergland over Delvina over den Mali i Gjer. Hier werd in 1936 hard aan verdedigingswerken gearbeid en was het verboden te fotografeeren. Door het dal der Dhrino kan men in Gjinokastre, een armoe dig arendsnest, woonplaats van den eenigen Hollandsch sprekenden Albaan, den Malissoor Frano Alkaj. bereiken. In Gjinokastro (Grieksch Argyrocastre) had in 1937 nog een groote opstand tegen koning Zogoe I plaats. Wanneer ik tenslotte nog melding maak van den zwaren bergweg welke van Kelcyre over het schilderachtige Berat naar Lushnje voert, en dus naar Durazzo een weg, waarlangs in 1914 majoor Snellen van Vollen- hove met kapitein Doorman en de luitenant Mallinckrodt en Ghilliardi naar Valona ont kwamen, toen hun troepen onbetrouwbaar bleken, dan meen ik hiermede mijn beschrij ving van het oorlogsterrein te kunnen af sluiten. S. A. REITSMA. (Nadruk verboden). Post voor de militairen. Zooals reeds werd bekend gemaakt, is in verband met de tegenwoordige bijzondere omstandigheden vrijstelling van port ver leend voor de verzending van briefkaarten en couranten door en aan alle in werkelijken dienst zijnde militairen beneden den rang van officier. De briefkaarten mogen echter geen be richten omtrent handelszaken of bestellingen of aanbiedingen van handels- of fabrieksgoe- deren bevatten, terwijl de nieuwsbladen en bijvoegsels niet zwaarder dan 100 gram mo gen zijn. Op de poststukken, afkomstig van militairen, moet boven aan de linkerzijde van het adres de aanduiding „militair" geschreven worden, waaronder de handteekening van den afzen der. Telefoneer niet te veel. Het departement van Defensie doet het ver zoek dat ieder zich bij het voeren van tele foongesprekken zoowel wat het aantal als wat den duur van de gesprekken betreft tot het uiterste zal beperken, daar het anders noodzakelijk zal zijn over te gaan tot uitslui ting van een groot gedeelte van de aanslui tingen van de telefoongebruikers. Dit verzoek wordt gedaan ten einde gesprekken, welke van militaire zijde moeten worden gevoerd, niet te vertragen. HAARLEMSCHE BACHVEREENIGING. Het zevende Bach-concert wordt gegeven op Dinsdagavond 18 April in de Gemeentelijke Concertzaal. Het orkest van het Concertge bouw te Amsterdam laat zich hooren onder leiding van prof. dr. Willem Mengelberg. Soliste is: To van der Sluys, sopraan. Het programma luidt: Cantate no. 202 „Weichet nur, betrübte Schatten" Joh. Seb. Bach Soliste To van der Sluys. Tweede Suite b kl. t. Joh. Seb, Bach Ouverture. Rondeau. Sarabande, Bourrée I en II, Polonaise. Men ut, Badinerie. Salve Regina voor sopraan en klein orkest Rud. Mengelberg Soliste To van der Sluys. Vierde Symphonie e kl. t. op. 98 Joh. Brahms Allegro non troppo Andante moderato Allegro giocoso Allegro energico e passionato JUBILEUM H. STEVENS. Heden was de heer H. Stevens vijf-en- twintig jaar werkzaam als fotograaf op de af- deeling chemigrafie van de firma Joh. En schedé en Zonen Grafische Inrichting N.V. Hij werd vanmorgen per auto van zijn woning gehaald en op bovengenoemde afdeeling na mens collega's en gepensionneerden gecompli menteerd door den chef. den heer L. Kosters, die hem een lamp en bloemen aanbood. Ver volgens werd de jubilaris ten kantore der firma toegesproken door Mr. A. J. Enschedé, wiens gelukwensch vergezeld ging van het ge bruikelijke geschenk onder enveloppe. WISSELKOERSEN AMSTERDAM. 10.15 uur Londen 8.8111/16. Berlijn 75.4714. Parijs 4.98 7 8 Zwitserland 42.24. New-York 1.88 3/8 Het Sportterrein aan den Schalkwijkerweg. Werk kan nog niet begonnen worden. Een sportbeoefenaar" schrijft ons: Reeds langen tijd zien wij. bewoners van het gedeelte Haarlem-Z.O. en Rozenprieel. uit naar het zoozeer verlangde Sportterrein aan den Schalkwijkerweg. Toen eenige maanden geleden namelijk in Januari, de aanbesteding plaats vond. zagen wij ons verlangen reeds bijna vervuld Over eenige weken hc-bben wij Mei. maar van eenige werkzaamheid op de daarvoor aan gewezen terreinen is nog niets te zien. waar door angst en vrees ontstaat, dat het sport terrein weer ..toekomstmuziek" zal blijken te zijn en de belofte slechts ..een dooie musch" Wij vernemen dat het werk niet gegund kon worden, omdat de gemeente nog wacht op de machtiging van Den Haag. die noodig is wijl dit object, in werkverschaffing, dus met steun van het rijk, wordt uitgevoerd. Eenheid door Democratie. Jhr. Ir. O. C. A. van Lidth de Jeude en Dr. H. B. Wiardi Beekman spraken. Gisteravond belegde de afdeeling Haarlem der Nederlandsche Beweging voor Eenheid door Democratie een openbare vergadering in de groote zaal van het Gem. Concertgebouw, die door een talrijk publiek werd bijgewoond. Bij ontstentenis van den voorzitter, Dr. J. W. Berkelbach van der Sprenkel, sprak de vice- voorzitter, de heer M. J. F. Ehrbecker, een kort openingswoord. Spr. zeide o.m. dat in de weken, voorafgaande aan de verkiezingen, de partijen een verhoogde activiteit moeten toonen. Ook E. d. D. doet mee aan den verkiezingsstrijd, waarbij de Prov. Staten onze aandacht vragen. Eenheid door Democratie moet één van wil zijn om te trachten onze grondwettelijke vrij heden te handhaven. Daarna gaf de heer Ehrbecker het woord aan den eersten spreker, Jhr. Ir. O. C. A. van Lidth de Jeude. die sprak over het onderwerp „Nationale zelfstandigheid". Wij staan aan den vooravond van een ver kiezingsstrijd, zoo zeide spr., waarbij vooral onze aandacht wordt gevraagd voor het hand haven onzer nationale zelfstandigheid en de gebeurtenissen der laatste dagen maken dit onderwerp zeer actueel. Vroeger geloofde men niet, dat die zelfstandigheid ooit in gevaar kón komen. Maar hoe is dit alles in den laatsten tijd veranderd! Als men gadeslaat wat er over de grenzen gebeurt, dan is het bekende gezegde van toepassing „Spiegelt u en wordt wijs". Voor den bewapeningswedloop, voor de ver schrikkingen van den wereldoorlog die ons nog versch in het geheugen liggen, voor de nieuwe ideologieën, die een agressief karakter dragen houdt Nederland zijn oogen open om daaruit les sen te trekken. De nationale zelfstandigheid wordt in die landen, die onderdrukt worden, onder den voet geloopen. Ook in ons land zij er zulke ver raderlijke stroomingen. Wat moeten wij nu doen om onze zelfstan digheid te bewaren? We moeten ons in de eerste plaats voorzien van een krachtige militaire verdediging en daar voor moeten we ons groote opofferingen getroosten; een eventueelen overval moeten we trachten te beletten, want overmacht is in een oorlog steeds beslissend. Wij hebben wat te bewaren en te verdedigen, n.l. onze nationale schatten. Niettegenstaande de groote moeilijk heden, teleurstellingen en ellende moeten wij als Nederlanders beseffen, dat we niet bereid zijn te ruilen met het buitenland. Maar dit moeten we niet alleen met geweld trachten te bereiken. Zeker, de Volkenbondsgedachte heeft gefaald, maar daarom mogen we die gedachte toch niet verwerpen. De internationale gerech tigheid is een der hoogste goederen om te komen tot een wereldvrede en deze gerechtigheid wordt in dezen tijd meer vertrapt dan ooit te voren. Dan is er nog een middel om de nationale zelfstandigheid te bewaren, al is dit ook mis schien het moeilijkste. Nationale zelfstandig heid is niet denkbaar zonder nationale eenheid en nationale eenheid is weer ondenkbaar zonder nationale verdraagzaamheid. Deze drie-eenheid wordt in E. d. D. door haar geschriften en woor den bevorderd. Wij kennen veel richtlijnen in de politiek, waarin het volk zijn medeleven toont. De totalitaire gedachten staan daarbij tegenover de democratische gedachten en men zou mee- nen, dat de strijd ongelijk is, dat de totalitaire gedachten de minderheid vormen. Men ziet allerwege een zekere aarzeling; welken kant gaat het uit? Massabetoogingen zijn „Ersatz" voor gebrek aan argumenten. Ik stap nu af van de politieke splitsingen, aldus spreker, ik schakel het onderling gehar rewar uit. Voor dat steekspel tusschen de demo cratische partijen is geen tijd meer want veel grooterë belangen voor ons land staan ons voor oogen. Spr. stelt er prijs op zijn voorliefde te kennen te geven voor de democratische gedachte, zooals wij die in Nederland opvatten. De demo cratie zij en blijve een bindmiddel en mag niet ontaarden in een splijtzwam. Om dergelijke eenheidsgedachten te proga- geeren is veel noodig: het niet prijs geven van eigen levensopvattingen, samenwerking tusschen verschillend denkenden. Wij bedoelen met. een heid. dat een ieder zijn eigen levensbeginsel, zijn overtuiging mag hebben en dit verplicht ons tot oprechte vriendschap en samenwerking. Dit alles is niet eenvoudig maar voor het Neder landsche volk is het van groot belang elkaar de hand te reiken in E. d. D. Spr. eindigde met alle mannen en vrouwen op te wekken tot het besef dat door de eenheid onze nationale zelfstandigheid slechts gehand haafd kan worden en ook indien wij Nederlan ders steeds blijven een vredelievend, maar tevens een vrijheidslievend volk. Hierna declameerde Paul Huf, de bekende acteur, eenige gedichten. Hij begon met het Wilhelmus in zijn geheel voor ons te zeggen op de" hem eigen zeer suggestieve wijze. Daarna volgde „Aan de Spanjaarden" van Daniël Hein- sius, den eersten epischen dichter van onze vrijheid en als derde gedicht droeg Paul Huf voor: „Holland" van Everhard Potgieter, dat deze dichter schreef toen hij voor zaken in Zwe den vertoefde, en dat zeer goed de karakte ristiek van ons volk en land in zijn waren aard geeft. Deze buitengewoon boeiende voordracht werd door het publiek met groote aandacht gevolgd. Na de pauze was het woord aan Dr. H. B. Wiardi Beekman over het onderwerp: „Om den rechtsstaat". Het is wel in een zeer bewogen tijd. zoo zeide spr., dat de afdeeling Haarlem van E. d. D. uw aandacht vraagt voor de problemen van het bin nenland. A.s. Woensdag zal ons volk moeten kiezen en we moeten vastbesloten zijn de vrij heid te laten zegevieren. Voor de democratie, die uit de oude vrijheidstraditie gegroeid is, voor den rechtsstaat moeten wij stemmen. Bij de vrijheid gaat het om den rechtsstaat als zoo danig. Er moet rechtsvaardigheid in de men- schelijke samenleving zijn en we moeten dus protesteeren tegen het onrecht. In ons staats bestel heeft zich 'n rechtszekerheid ontwikkeld, en deze zekerheid maakt Nederland tot een rechtsstaat. Bij ons geldt gelijke behandeling voor alle staatsburgers. Wij willen niet dat er zich op nieuw een tyrannie in ons land vestigt, het publieke geweten moet blijven spreken nu het democratisch besef zich eenmaal in ons volle heeft voltrokken. Onder democratie verstaan we den volstrekten eerbied voor iedere menschelijke persoonlijk heid Bij de dictatuur gaat het echter alleen om den Staat Bij de democratie zijn allerlei mid delen. maar het doel is steeds de mensch; by de dictatuur worden zedelijke waarden ver acht. Er bestaat daar geen ontplooiing van de persoonlijkheid en van den geest en er is zeker ook verachting voor de liefde. Democratie daarentegen brengt vrijheid van bewegen, vrijheid van godsdienst en deze waar borgen vormen nu den rechtsstaat. De verhou ding tusschen overheid en onderdaan blijft be paald door objectieve normen. In den rechts staat moet de overheid grenzen erkennen, niet alleen het heil van den Staat mag daarbij over- heerschen. E. d. D. wil nu binnen de Nederlandsche grenzen den rechtsstaat handhaven en moeten we wat voor over hebben. Eenheid door dwang verkregen heeft geen waarde en dus ook geen kracht. E. d. D. tracht deze eenheid zonder dwang te bereiken. De Nederlandsche eenheid mag niets anders zijn dan een eenheid in ver scheidenheid. Daarin, in die eenheid in vrijheid Hefiatatie-intUlUikg voor eik merk schrijfmachine Vraagt eens Kosten-begrooting Nieuwe Gracht 35 - Telef. 12455 HAARLEM. (Adv. Ingez, MedJ kan en zal een volk sterk zijn. Daarnaast is ook een sociale rechtvaardigheid voor de kracht van een volk noodig. Wij moeten beseffen, dat het hier gaat om den zin van ons leven. Er dreigt niet alleen een vijand van buiten onze grenzen maar ook een binnenlandsche vijand n.l. de werkloosheid. Men mag van een ieder vragen, dat hij zijn plicht doet in zekerheid en in kalmte en zal trachten vrijheid, menschelijkheid en recht te behouden. Men mag van ons vragen dat wij trouw blijven aan de beste tradities van ons Nederlandsche volk. Wij moeten dus pal staan voor vrijheid van den geest, voor recht, voor den rechtsstaat, voor de democratie. Als wij zulks doen, dan zullen geweld en onder drukking in Nederland geen plaats kunnen vinden. Hierna droeg Paul Huf nog een viertal ge dichten voor: „O, Nederland, let op Uw saeck!", een in proza geschreven vaderlandsche geschiedenis; ,De waarheid zal onverwonnen blijven" van Anna Bijns. Vervolgens een zonnig gedichtje van Jan Prins getiteld „De Bruid" en tot slot een leerdicht van vader Cats „Vrijheid boven dwang". De heer Ehrbecker bracht tenslotte dank aan de beide sprekers en den declamator en hierna werd de vergadering gesloten. STEMT (Adv. ingez. Med.) DAMMEN. KAMPIOENSCHAPPEN VAN HAARLEM EN OMSTREKEN. Van DartelenFabel afgebroken SluiterLunenburg afgebroken Van LooyMeure 0—2 De JongOlij 2—0 Eerste klasse: BakkerLeuffen 2—0 ElstgeestDienske 2—0 MiedemaSchijvenaar 2—0 D. SchrijnemakersRisseeuw 0—2 P. H. SchrijnemakersVroolijk 1—1 Tweede klasse: BoerkoelDijkhof 2—0 C. OudhofPoots 2—0 De LaatVos afgebroken WageningenTollenaars afgebroken Derde klasse B: BlijswijkRoest 0—2 HekelaarWijker 2—0 DAMES-HOCKEY. MEISJES JEIJGDHOOKEYDAG. Tot sluiting van het seizoen heeft te Amster dam de jaarlijksche Meisjes Jeugdhockeydag plaats gehad. Aan het Alg. Hbld. ontleenen we de volgende uitslagen: Afdeeling A I: Rood-Wit a—B.D.H.C. b 2—0 S.O.S. a—Rood-Wit a 2—0 BD.H.C. b—S.O.S. a 1—0 Beslissing na doelschoten. Uitslag: le S.O.S. a, 2e Rood-Wit a, 3e B.D.H.C. b. Afdeeling A II: Amersfoort aF.A.H.C. a 00 (F.A.H.C. wint na doelschieten). B.D.H.C. aF.A.H.C. a 0—0 (F.A.H.C. a wint na doelschieten). Amersfoort aB.D.H.C. a 61 Uitslag: le F.A.H.C. a, 2e Amersfoort a 3e B.D. H.C. a. Beslissing A 1—A 2: S.O.S. a—F.A.H.C. a 00 (S.O.S. a wint na doelschieten). Rood-Wit aAmersfoort a 10 B.D.H.C. a—B.D.H.C. b 1—0 Uitslag: le prijs S.O.S. a, 2e prijs F.A.H.C. a, 3e Rood-Wit a, 4e Amersfoort a, 5e B.D.H.C. a, 6e B.D.H.C. b. Afdeeling B: Gooi aH.B.S. a 10 Rood-Wit bRood-Wit c 20 Gooi a—Rood-Wit b 2—0 H.B.S. a—Rood Wit c 6—0 Gooi aRood Wit c 100 H.B.S. a—Rood Wit b 3—2 Uitslag: le pr. Gooi a, 2e pr. H.B.S. a, 3e pr. Rood-Wit b, 4e Rood-Wit c. RTT .JARTEN. NEDERLANDSCH KAMPIOENSCHAP DRIEBANDEN. Donderdagavond zijn de wedstrijden om het Needrlandsch kampioenschap driebanden te Amsterdam begonnen met vier partijen. Het tcurnooi is buitengewoon sterk bezet; behalve de titelhouder Arie Bos nemen deel A. Sengers (Rotterdam). H. Petersen ('s-Gravenhaagsche B. C.), A. Cohen (Rotterdam), Ph. Schmidt (De Ruyter, Amsterdam), J. H. Sweering (Insulin- de), P. J. M. Geestman (Kras, Amsterdam) en N. Gobits (Rembrandt, Amsterdam). De uitslagen luiden: Sengers 50 109 4 0.458 Cohen 49 109 3 0.449 Schmidt 50 87 5 0.574 Gobits 50 87 5 0.574 Petersen 50 82 4 0.609 Sweering 47 82 4 0.573 Jeestman 42 74 4 0.567 Bos ao 74 4 0.675

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 15