Voetbalwedstrijd
Nederland. - België
Druk bezochte receptie
40 jaar
MAANDAG 24 APRIL' '1939
H'A'SEtEM'S DAGBLAD
5
De Burgemeester van
Haarlem opent het
nationaal concours
Zondagmiddag één uur had in het gebouw
van den Haarlemschen Kegelbond aan de Tem
peliersstraat de officieele opening plaats van het
nationale concours, dat deze bond organiseert
ter gelegenheid van zijn veertigjarig bestaan.
De voorzitter van den H.K.B., de heer J a c.
v an Maris, sprak een kort openingswoord,
waarbij hij de talrijke aanwezigen en in het
bijzonder Dr. J. E. baron De Vos van Steenwijk,
burgemeester van Haarlem, welkom heette.
De voorzitter stelde het groote verscRil in het
licht tusschen het kegelen van vroeger en dat
van thans. Vroeger waren kegelavonden niets
anders dan „pret-avonden". Thans wordt het
kegelen met ernst beoefend. Men kan nu het
kegelen met recht sport noemen, waarbij hooge
eischen aan het materiaal worden gesteld. Met
groote erkentelijkheid gewaagde hij van den
grooten steun, die van het eere-comité was on
dervonden. Voorts memoreerde hij met dank
baarheid het feit, dat dank zij het werk van een
viertal leden, in 1924 het fraaie gebouw aan de
Tempeliersstraat kon worden betrokken. Verder
noemde de Voorzitter nog de namen van drie
verdienstelijke leden, wijlen de heeren Bruno
Groenewégen, Joh. Jung en M. H. Sliggers, die
aan den bond ontvallen zijn.
Over het concours deelde de voorzitter mede,
dat niet minder dan 85 vijftallen en 83 drietallen
hadden ingeschreven. Aan den heer D. Bremer
werd het eerelidmaatschap aangeboden.
Hierna nam Dr. J. E. baron De Vosvan
Steenwijk het woord. Hij wenschte den bond
geluk met zijn jubileum en zei onder den indruk
te zijn gekomen van de beteekenis van dezen
bond. Hartelijke woorden van welkom richtte
hij tot de velen, die uit andere plaatsen waren
gekomen om aan de wedstrijden deel te nemen;
„die hebben een ongezochte gelegenheid om
Haarlem met haar bezienswaardigheden eens
goed te bekijken", zei spreker.
Op humoristische wijze vertelde hij, dat hij
zich onbevoegd gevoelde om over kegelen te
spreken en dat hij daai-om ook niet bereid was,
den eersten bal te werpen. Met den raad aan
de deelnemers, zich aan 'de beslissing van de
jury te onderwerpen, verklaarde de burgemees
ter "het concours voor geopend.
Hierna zongen de aanwezigen het Wilhelmus.
Aan H.M. de Koningin werd een telegram van
hulde gezonden. Vervolgens voerde de heer J.
Laarman, secretaris-penningmeester van den
Ned. Kegelbond, het woord. Hij bood den
burgemeester het herinneringsboek van den N.
K. B. aan.
Hierna gingen de aanwezigen naar de kegel
banen, die met linten waren afgesloten.
De burgemeester knipte de linten door, waar
na Alkmaar de wedstrijdenreeks opende.
DE RECEPTIE.
Te midden van de vele bloemstukken heeft
het bestuur van den Haarlemschen Kegelbond
Zondagmiddag van vier tot vijf uur receptie ge
houden. Hoewel een zeer groot aantal personen
het bestuur gecomplimenteerd heeft, droeg
deze receptie toch een intiem karakter. Alle kop
stukken uit de kegelwereld gaven acte de pré-
sence; zonder uitzondering hebben zij uiting ge-
gegeven van de groote waardeering, die zij heb
ben voor het werk van den H.K.B.
De voorzitter van den H.K.B.de heer Jac.
van Mai'is, antwoordde eiken spreker afzonder
lijk. Het is ondoenlijk om de namen van allen,
die kwamen feliciteeren op te sommen. Wij wil
len slechts vermelden, dat er vertegenwoordi
gers waren van het Hoofdbestuur van den Ne-
derl. Kegelbond, van nagenoeg alle aangesloten
bonden, van de vereenigingen, welke bij den
H.K.B. zijn aangesioten, van de Technische
Commissie, van de wedstrijdcommissie, alsmede
van de Financieele Commissie van den H.K.B.
Tal van kegelaars met witte broek en kegel
schoenen kwamen hun opwachting maken; ook
kwamen vele dames gelukwenschen.
De heer D. Bremer Wzn., lid van het eere
comité, oudste lid van den H.K.B., oud-kam
pioen van Nederland, kampioen van Haarlem,
en eerelid van den H.K.B., hield een kernach
tige toespraak, waarin hij vooral deed uitkomen,
hoezeer hij het werk van het bestuur en in het
bijzonder van den heer Van Maris waardeerde.
Ook de heer G. F, Heidendaal, het jongste be
stuurslid van den H.K.B. bracht in welgekozen
woorden tot uitdrukking, van welke groote be
teekenis het werk van den H.K.B. is geweest en
nog is. Hij noemde het een groote onderscheiding
voor den H.K.B., dat de burgemeester het voor
zitterschap van het eere-comité heeft aanvaard.
Aan het slot van den middag las de heer S. de
Jong, secretaris van den H.K.B., de vele inge
komen telegrammen' en brieven voor; ook deed
hij mededeeling betreffende de ontvangen bloem
stukken. Daarna kwam het einde van deze groot-
sche huldiging.
Met voldoening kan het H.K.B.-bestuur op
dezen dag terugzien.
ZWEMMEN
Ragnliild Hveger verbetert
wereldrecord 220 yards.
Uit Kopenhagen; Tijdens de wedstrijden te
Kopenhagen heeft Ragnhild Hveger het wereld
record over 220 yards borstcrawl met vijf secon
den verbeterd, door dezen afstand af te leggen
in 2 min, 22.6 sec. Het oude record stond op
naam van Willy den Ouden, die het met een
tijd van 2 min. 27.6 sec. op 5 Mei 1934 te Dundee
vestigde.
De F.I.N.A. heeft kort geleden het nummer
4 maal 100 yards estafette borstcrawl dames op
de wereldlijst geplaatst. Zondag heeft een Deen-
sche ploeg haar naam als houdster van het
nieuwe wereldrecord laten inschrijven. De ploeg,
bestaande uit Kirsten Ove Petersen, Birte Ove
Petersen, N. I-I. Jensen en E. Michelsen, legde
Zondag den afstand af in 4 min. 8.1 sec.
Nederlandsche records erkend.
De recordcommissie van den K.N.Z.B. heeft
de volgende prestaties als Nederlandsch record
erkend;
200 meter schoolslag heeren 2 min. 44.4 sec.
gevestigd door H. Smitshuyzen (A.Z.) op 18
Januari 1939 te Kopenhagen.
100 meter schoolslag heeren 1 min. 13.2 sec.,
gevestigd door H. Smitshuyzen (A.Z.) op 20
Januari 1939 te Kopenhagen.
200 meter borstcrawl heeren 2 min. 15./ sec.,
gevestigd door D. van der Kuil (Schiedamsche
Zwemclub) op 22 Januari 1939 te Odense.
400 meter schoolslag heeren 5 min. 52.3 sec„
gevestigd door H. Smitshuyzen (A.Z.) op 28
Februari 1939 te Amsterdam.
500 meter schoolslag heeren 7 mm. 21.4 sec.,
gevestigd door H. Smitshuyzen (A.Z.) op -8
Februari 1939 te Amsterdam. Deze verrichting
is bij het bestuur van de Z.E.N. ingediend ter
erkenning als Europeesch record.
500 meter schoolslag dames 8 mm. 2.2 sec.
gevestigd door Jo Waalberg (A.D.Z.) op 28 Fe
bruari 1939 te Amsterdam.
HONKBAL
Om den ^Haarlem''-beker.
Haarlem trof het ook dezen Zondag niet met
het weer. Het was zóó koud dat E, D. O. na den
wedstrijd tegen H. H. C. verzocht, den tweeden
wedstrijd uit te stellen.
H. H. C. verscheen met vrijwel hetzelfde
negental van verleden week, met dit verschil dat
Van der Heuvel Reinders weer eens op het eerste
honk stand. Nu stond echter Siepel op de werp-
plaats en dat was geen versterking. Tegen over
twee en twintig spelers heeft hij het slechts
tweemaal tot drie slag gebracht. In het veldwerk
van H. H. C. werden bovendien geduchte fouten
gemaakt.
E. D. O. verscheen met talrijke invallers.
Daarbij werd KI. Zandstra in de derde innings
geblesseerd, wat voor E. D. O. een geduchte ver
zwakking beteekende. Van Leeuwen viel voor
hem in en Braat ging achtervangen. Het gevolg
was dat H. H. C. door middel van doorgeschoten
ballen nog aan eenige punten kwam. Schijve
naar had als werper meer succes dan Siepel.
Deze laatste wist hem echter, evenals Van den
Heuvel voor twee honken te slaan. Siepel voeg
de daar nog een eenhonkslag aan toe, evenals
Hartog, maar daarmee waren de slagprestaties
van H. H. C. geëindigd.
Schijvenaar nam in de tweede innings wraak
door een keurigen homerun te slaan. Verder
wist alleen Kelder den bal goed te raken, maar
acht spelers kregen vier wijd en hadden dus
weinig slagkans.
Mede door de fouten in het veldwerk er
was er een bij, die drie punten kostte, behaal
de E. D. O. in de tweede slagbeurt zeven runs,
en daarmee was het duidelijk dat H. H. C. een
verloren spel speelde. Toen het uur om was, had
E. D. O. drie- en H. H. C. vier maal geslagen en
won E. D. O. met 114.
Haarlem en E. D. O. hebben dus nu elk één
wedstrijd gewonnen; de ontmoeting tusschen
deze twee negentallen zal dus moeten beslissen
wie den beker een jaar in bezit krijgt.
Een drietal, waaraan de Haarlemsche Kegelbond veel te danken heeft gehad,
wijlen de heeren (u.l.n.r) Joh. Jung, Bruno Groenewegen en M. H. Sliggers
Het was een felle wedstrijd, in sommige
stadia zelfs wat al te fel, met een slot, dat erg
rommelig was cn zeker een kwartier duurde.
Toen waren er twee vermoeide ploegen, waarvan
de een de laatste krachten inzette om de zege te
bewaren en de andere uiterste pogingen deed.
om althans nog een gelijk spel uit het vuur toe
Z.K.H. Prins Bernhard
woonde den voetbal
wedstrijd Nederland
België in het Olym
pisch Stadion te Am
sterdam bij. De vorste
lijke toeschouwer op de
eeretribune. Links
naast den Prins de
Belgische gezant en zijn
echtgenoote, baron en
baronesse Herry.
Almetal was dit lang geen overweldigend
Nederlandsch elftal, maar het heeft een over
winning behaald in een wedstrijd, die langen tijd
volkomen open was, een overwinning die, zooals
gezegd, niet onverdiend mag genoemd worden,
maar wel in extremis bevochten.
En wat de Belgische ploeg betreft: alle respect.
Een prachtig elftal. Maar die uitstekende voor
hoede moet nog beter leeren de kansen uit te
buiten.
I.
De burgemeester van Haarlem, Dr. J.
E. baron De Vos van Steenwijk, open
de Zondag met het doorknippen van
een lint het nationaal kegelconcours,
dat gehouden wordt ter gelegenheid
van het 40-jarig bestaan van den
Haarlemschen Kegelbond.
2.
De Haarlemsche Kegelbond vierde
Zondag haar 40-jarig bestaan. Hei
bestuur tijdens de receptie in de bloe
men. V.l.n.r. zittend: S. de Jong,
secretaris; J. van Maris, voorzitter;
D. Bremer, eerelid, F. H. Proper, pen
ningmeester. Staande: A. M. Joustra,
tweede voorzitter, F. H. de Bruin,
tweede secretaris; J. F. Heidendaal,
commissaris; J. C. W. de Paus, tweede
penningmeester.
P. Voor de zooveelste maal hebben de na
tionale voetbalploegen van Nederland en België
elkaar in het Olympisch Stadion te Amsterdam
bekampt.
En laat mij maar direct zeggen: het was geen
wedstrijd voor fijnproevers van voetbalkunst.
En laat mij maar direct daaraan toevoegen:
daar was wel een verontschuldiging voor.
Het woei Zondag in den lande nogal straf en
Amsterdam maakte daar geen uitzondering op.
Het directe gevolg daarvan was, dat 22 spelers
in de kom van het Olympisch Stadion behalve
met elkaar ook te kampen hadden met valwin
den, die den bal af en toe de gekste capriolen
lieten maken. Wanneer u behoort tot degenen,
die dit Stadion weieens bij flinken wind be
zocht hebben, dan weet u, dat een blik op de
kwistig opgestelde vlaggen volkomen verward
raakt omtrent de windrichting. Ze waaien bij
wijze van spreken allen een anderen kant uit.
Dit is zooals gezegd, eenerzijds verwarrend,
maar anderzijds wijst het op die eerder genoem
de valwinden, die op den bodem van den ruimen
schotel, dien het Olympisch Stadion vormt, op
treden.
Hét was een buitengewoon zware opgave, om
onder deze omstandigheden knap en zuiver voet
bal te spelen. De hulde mag de Belgische ploeg
niet onthouden worden, dat zij hierin verreweg
het best geslaagd is.
De vorige week heeft de aanvoerder van de
Belgen verklaard, dat zijn ploeg vol zelfvertrou
wen was, omdat zij overtuigd was, de sterkste
ploeg te zijn. De wedstrijd' is inmiddels gespeeld
en er is dus reden zich af te vragen, of die aan
voerder gelijk had. Het antwoord moet ontken
nend luiden, want Nederland heeft gewonnen
en deze zege is niet behaald door een abnor
male gunst van mevrouw Fortuna. Maar als die
aanvoerder nu gezegd had, dat de Belgen vol
zelfvertrouwen waren, omdat zij de best voet
ballende ploeg vormden, dan zou ik hem nu, na
die overwinning van Nederland, nog gelijk
geven.
Want als ik een korte conclusie van dezen
NederlandBelgië wedstrijd moet geven, is zij
aldus: De Belgen speelden zuiverder voetbal,
zij begingen minder fouten, maar zij wisten, zoo
als het zoo vaalt gebeurt, deze superioriteit niet
in doelpunten, althans niet in voldoende doel
punten, om te zetten. Oranje speelde minder goed
voetbal, maar slaagde erin, een kans meer te
benutten. En eigenlijk is dit al een heel oud
liedj e.
Het was een vrij opwindende wedstrijd, die
de Nederlandsche toeschouwers tenslotte vol
komen bevredigde door de zege van de favorie
ten, maar het beste voetbal werd vertoond dooi
de verliezers, in dien zin dan, dat men het be
nutten van kansen niet in aanmerking neemt,
wat natuurlijk eigenlijk niet mag, want dit be
nutten van kansen is een onvervreemdbaar
onderdeel van goed voetbal en zelfs het sluit
stuk ervan.
De Belgische achterhoede voor de rust, de Bel
gische voorhoede in den geheelen wedstrijd
maakten een veel gevaarlijker en kundiger in
druk dan de overeenkomstige Nederlandsche
linies, maar de Nederlandsche voorhoede benutte
drie kansen en de Belgische twee en dus won
nen de onzen.
Voor een Nederlandsche toeschouwer is dat
volkomen bevredigend, voor laten we zeggen
een Engelschman, die den wedstrijd zag, kan het
dat toch niet geweest zijn. Ik zou niet willen
beweren dat deze Nederlandsche ploeg onver
diend heeft gewonnen, maar wel, dat als zij ver
loren had er niet alleen niets op te zeggen zou
geweest zijn, maar had moeten worden erkend
dat het béste voetbal had gewonnen. Eens te
meer is echter bewezen, dat zuiver voetbal al
leen nog niet tot de overwinning leidt.
slepen. De eerste slaagde, de tweede faalde. En
zoo kwam het, dat oranje won, tot groote en
begrijpelijke vreugde van 55.000 toeschouwers.
Maar in de vreugde van deze overwinning zullen
wij moeten toegeven: de Belgen waren een
beter gebalanceerde ploeg, die beheerschter en
zuiverder speelde. Onzen spelers kan lof-gebracht
worden, dat zij zich tot het uiterste gaven en
wanneer ik het over lof heb, dan moet ik dien
in de eerste plaats toezwaaien aan Anderiesen,
die een buitengewone partij speelde en de ziel
van zijn elftal was. Dijkstra heeft zich een uit
stekend doelverdediger getoond, Caldenhove,
Paauwe, Drager en de Harder verdienen extra
vermelding. Ook Vente om zijn onvermoeid zwoe
gen en zijn twee uitstekende goals. Smit was niet
zoo op dreef, als wij hem zoo vaak gezien heb
ben, van der Veen deed veel goede dingen,
doch kan maar nooit tot schieten komen, Bon-
sema viel wat tegen, vooral in uithoudingsver
mogen en Wilders raakte den bal veel te dik
wijls half, hoewel hij ook meermalen stevig op
ruimde.
