rriHiiii'itiiiM
Z!
DE NACHTEGAAL
TRICOLINE
Rubriek voor Vragen
H.D.
BEVEROL
H.C.ANDERS
DONDERDAG 4 MEI 1939
H AAR E EM'S DAGBEAD
4
Geestelijke en morecle her
bewapening in de ambtenaars
wereld.
Men schrijft ons:
Op Zaterdag 29 en Zondag 30 April is een
groep ambtenaren in de Ernst Sillemhoeve bij
Den Dolder bijeen geweest om samen te den
ken over de wijze, waarop zij in hun kring
kunnen beantwoorden aan den oproep van
H.M. de Koningin tot moreele en geestelijke
herbewapening.
Aanwezig waren ambtenaren van allerlei
openbare besturen van allerlei rangen. Bij
alle verscheidenheid voelden zij zich één ge
meenschap, doordat alle ambtelijke, maat
schappelijke en politieke scheidsmuren waren
weggevallen en er slechts één wensch be
stond samen te bouwen aan een nieuwe
volksgemeenschap, in het bijzonder door het
neerhalen van de muren, die zoowel tusschen
ambtenaren onderling als tusschen ambtelijke
instanties, en die tusschen ambtenaren en
publiek zijn opgetrokken.
Met dit doel voor oogen zochten zij naar
mogelijkheden voor het vormen van een
harmonische samenwerking tusschen alle
groepen en het scheppen van een sfeer van
wederzijdsch begrip en vertrouwen tusschen
de overheid en de burgerij.
Men was zich sterk bewust van het voor
recht, hetwelk de ambtenaren door hun vei
lige en ook voor de toekomst beschutte po
sitie bezitten en van de daaruit voortvloeiende
verplichting om begrijpend te staan tegen
over ieder ander, die deze zekerheid niet
kent.
Ook zag men duidelijk de bijzondere ver
antwoordelijkheid. die juist op het ambtena
renkorps als schakel tusschen overheid en
onderdanen rust.
Men gevoelde, dat de oplossing ligt in de
bereidheid om in plaats van critiek op ande
ren zich te verdiepen in de moeilijkheden van
die anderen en door een nieuwe instelling bij
zich zelf aan de oplossing daarvan mee te
werken.
Van deze gezindheid uitgaande en in de
diepe overtuiging, dat de ambtenaren alleen
op deze wijze gehoorzaam zijn aan de abso
lute eischen ,die Christus ook aan hun ambte
lijk leven stelt, heeft men samen gedacht
over plannen, om de hieruit geboren wor
dende geheel nieuwe instelling zoo krachtig
en zoo algemeen mogelijk te doen doorwerken
en verbreiden.
Zoo bezon ieder zich op datgene, wat op
zijn gebied en voor hem persoonlijk de op
roep tot gestelijke en moreele herbewapening
te beteekenen had.
SHIRTS VAN
TRICOLINE unl I 5.50 en woven I 6.50
effen mei 2 Trubenlj» boorden en 2 paar
manchetten 5.90
WEMCOLUXf4.90
WEMCOREX printed I 3 90 en woven I 4.25
(Adv. Ingez. Med.)
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnés van dit blad Korden door
een specialen Redacteur en zijn talrijke
medewerkers zoo mogelijk en ten spoedigste
beantwoord.
De vragen moeten worden geadresseerd aan
het bureau van dit blad. met duidelijke ver
melding van naam enivoonplaats. Vragen
waaraan naam en adres ontbreken, worden
terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie
geheim.
De antwoorden worden GEHEEL KOSTE
LOOS thuis bezorgd.
Alleen die vragen, welker beantiooording voor
vele anderen behalve den vrager, van nut
kan zijn, worden tevens in ons blad ge
plaatst.
DIVERSEN.
VRAAG: Weet u een middel tegen kleine
houtvlooien?
ANTWOORD: De voorwerpen goed Inspuiten
met petroleum, benzine, terpentijn of rebo.
VRAAG: Kunt u mij een middel opgeven om
mieren te verdelgen?
Is petroleum een good middel?
ANTWOORD: Petroleum is een uitstekend
middel, maar u moet de nesten en gangen op
zoeken en de behandeling eenlge malen herha
len.
VRAAG: Hoe kan ik een vetvlek verwijderen
uit een wollen Wilton kleedje? Zeepsop leverde
geen resultaat.
ANTWOORD: Met perchlooraethyleen goed
afwrijven.
VRAAG: Hoe kan men een tent waterdicht
maken?
ANTWOORD: In heote sterke zeepoplossing 10
minuten goed behandelen, daarna uitslaan en
glad ophangen en 10 min. laten uitdruipen.
Daarna in warme oplossing van 200 gr. fijne
aluin op 10 Lt. water weer 10 min. behandelen,
uitslaan en bulten glad ophangen te drogen.
VRAAG: Wat zijn de verhoudingen van aluin
enz. voor het waterproof maken van een regen
jas?
ANTWOORD: 200 gr. op 10 a 12 Liter water.
VRAAG: Ik bewoon een huis met uitgebouwde
slaapkamers gelegen op het oosten. Ik heb zeer
veel last van pissebedden die uit den tuin naar
binnen komen en tegen het behang op. Wat is
ertegen te doen?
ANTWOORD: Vooral in vochtige woningen
komt dit ongedierte wel voor De reuk van car-
bolineum of petroleum schijnt hen te hinderen:
doch is ook voor de menschón niet verkieselijk
U kunt ze ook wel vangen door op verschillende
plaatsen uitgeholde aardappelen of slabladen te
leggen, s Nachts kruipen ze daar in en dan lede
ren morgen lnspecteeren en vernietigen.
REINIGT UW
In busjet won SO en 90 ct.
StpraHpnt
bij apothekers en drogisten
i auci 11
(Adv ingez. Med./
Tentoonstelling werk van
Ellen Russe geopend.
Woensdagmiddag is de tentoonstelling van
werk van mevrouw Ellen Russe, die ter gelegen
heid van haar vijftigsten verjaardag in de R.-K.
Leeszaal is georganiseerd, officieel geopend.
Bij de opening dezer tentoonstelling waren
o.m. aanwezig de uitgever van mevr. Ellen
Russe's werken van Kampen, te Amsterdam, de
uitgever Teulings te 's Hertogen'oosch, het be
stuur van het Internationaal Archief der Vrou-
wenvereeniging (pres. mej. Rosa Manus).
Het openingswoord werd gesproken door den
heer H. v. d. Weyer, inspecteur van het L. O.
in de Inspectie Haarlem en tweede voorzitter
van het bestuur der R.-K. Leeszaal. Aan den
vooravond van uw 50sten verjaardag, aldus
spreker, wensch ik u mevrouw Russe,' namens
het bestuur van harte geluk met het bereiken
van dit kroonjaar. Ik doe dit tevens namens uw
vele vrienden en bewonderaars, die ge u door uw
werk hebt gemaakt. Ge staat thans op een hoog
tepunt. Uw oordeel is door de jaren verdiept en
wij mogen dan ook in de toekomst nog veel van
u verwachten. Het bestuur heelt gemeend een
jubileum-tentoonstelling van uw werk te moe
ten inrichten. In dit verband herinnerde de heer
H. v. d. Weyer aan de vele vertalingen, die me
vrouw Russe vooral van Italiaansche schrijvers
(o.a. Papini) heeft verzorgd en ook aan haar eigen
boeken haar artikelen en radiolezingen. Gij hebt
u met geestdrift aan uw vertalingen gewijd, zoo
ging spr. verder, en daarmede hebt ge veel
schoonheid, die anders voor ons verloren zou
zijn gegaan, bewaard.
Tenslotte betrok de heer Van der Weyer ook
den echtgenoot van mevr. Russe, den heer Jos.
v. d. Velden in de huldiging.
Aan mevrouw Ellen Russe werd vervolgens
een bloemstuk aangeboden met linten van de
landen waar ze gearbeid heeft.
Als cadeau werd haar nog aangeboden een
Perzisch kleed namens oude dames van Zutfen,
voor wie mevr. Russe jaarlijks een cursus in
nieuwe boeken geeft.
Ontroerd door deze hartelijke huldiging, be
dankte mevrouw Ellen Russe met enkele wel
gekozen woorden. Het gezelschap bezichtigde
vervolgens de interessante expositie waarvan
wij reeds een beschrijving gaven.
Heden receptie.
Hedenmiddag ontvangt mevr. Ellen Russe te
haren huize, Saxenburgerweg 1 a, te Bloemen-
daal. O.a. zal haar dan komen gelukwenschen
het bestuur van de Dante Alighieri Vereeniging,
waarvan mevr. Ellen Russe presidente is.
Hedenmorgen mocht de jubilaresse al zeer veel
blijken van belangstelling ontvangen in den
vorm van tal van bloemstukken, waarvan te
vermelden is een groot bloemstuk met bloesem
uit de Betuwe. (Het is bekend dat mevr. Elle
Russe een roman: „Het Moederland", aan de
bloeiende Betuwe heeft gewijd).
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE
VRIJDAG 5 MEI
Progr. 1: Jaarsveld en Hilversum I.
Progr. 2: Hilversum II
Progr. 3: 8.Keulen 9.20 Parijs Radio 9.40
Radio PTT Nord 11.20 Ned. Brussel 1.20 Keulen
2.20 Motala of Diversen 3.20 Keulen 4.20 Ned.
Brussel 5.20 London Regional 6 20 Ned. Brussel
6.35 Keulen 7.35 London Regional 8.20 Keulen.
9.20 Ned. Brussel 9.30 Fransch Brussel 10.20 Pa
rijs Radio.
Progr. 4: 8.Ned. Brussel 8.20 Parijs Radio
8.30 Radio PTT Nord 8.50 Diversen 9.35 London
Regional 4.20 Droitwich 8.50 Diversen of Gram.
muziek. 10.15 Droitwich 11.20 Diversen.
Progr. 5: 8.007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen
gramofoonplatenconcert Filmmuziek en -zang.
1. The Piccolino uit „Top hat", Harry Roy.
2. Von der Puszta will ich traumen uit „Der
Blaufuchs", Zarah Leander.
3. Flirtation Walk uit gelijkn. film, Dick
Powell.
.4. Snow White and the 7 dwarfs-sel., Orch.
of Merry Men
5. I love to whistle uit „Mad. about Music"
Joe Loss
6. The great Ziegfield, selection, H. Croudson
7. Erst eine Walzernacht uit „Ihr grösster
Erfolg" Martha Eggerth.
8. Follow the fleet, selectie, Casani Club
Orkest.
9. Mein Herz ist voller Sonnenschein uit „lm
Sonnenschein", Jan Kiepura
10. Cheek to cheek uit „Top hat", Harry Roy
11. „Colleen" Filmselectie. Henry Croudson.
12. Kann denn Liebe Slinde sein uit „Der
Blaufuchs", Zarah Leander.
13. Rosalie uit gelijkn. film, Billy Cotton.
14. Mr. and Mrs. is the name uit „Flirtation
Walk", Dick Powell.
15. Ich bin heut so froh' uit „Ihr grösster Er
folg", Martha Eggerlh.
16. One night of love uit gelijkn. film. Grace
Moore.
17. My own uit „That certain age", Billy
Cotton.
18. Broadway Melody of 1938. Reg. Foort.
8.0012.00 Diversen.
Daar alléén kan liefde wonen.
AMSTERDAM RUBBER.
De Rubber Cultuur Mij. Amsterdam keert 10
procent dividend uit, vorig-jaar 15 procent.
T. VAN MUNSTER.
ES dagen van de week zwoegt de man.
!s Zaterdags is hij echter vrij en gaat
dan zonder jasje en zonder boord in een
gemakkelijken stoel zitten en leest de
kranten van de heele week. Maakt hem nu het
ongewone niets doen bijzonder ontvankelijk of
is het het kind in den man, dat 's Zaterdags spe
len wil? Echtgenooten zitten 's Zaterdags meest
over de advertentie-kolommen gebogen, teeke
nen aan, willen koopen, bestellen en als de
vrouw niet heel secuur oppast, zit de man
reeds aan tafel en schrijft stiekum een brief
kaart. Daar staat dan dit op: „Stuurt u mij vol
gens uw advertentie voor den Reclameprijs
Wim Melker deed dit ook. Wim Melker had
den Zaterdag tevoren een advertentie gelezen.
Wim Melker was van de voordeelen overtuigd.
En hij ging heen en bestelde. Toen het weer Za
terdag werd, kwam het. De postbode kwam met
natte voeten over den goeden looper en legde het
natte pakje op de piano.
„U hadt het buiten ook kunnen afgeven en
niet de heele woning behoeven vuil te maken",
bromde Wim Melker. De postbode zei niets te
rug en daarom schold Wim verder.
„Kijk nu dien looper eens aan. thuis zou je
de schoenen uitdoen!" De postbode antwoordde
zacht:
„Als ik in iedere straat, in ieder huis en in
iedere woning mijn schoenen zou uitdoen, zou
den m'n veters gauw kapot zijn!"
„Daarom hoef je nog niet met je laarzen op
een goeden looper rond te stappen! Het ziet er
nu uit als in een varkensstal!"
De postbode zei niets. Pas toen de gewone fooi
uitbleef, bromde hij: „Ieder woont in het huis,
dat-ie zelf leuk vindt" en ging.
Nauwelijks was de postbode verdwenen of de
jongen stormde de kamer binnen. Onmiddellijk
maakte hij zich meester van het pakje. „Papa,
wat zit er in dit pakje?"
„Niets voor jou. Laat liggen!"
„Pappie, ik wil het uitpakken!"
„Laat liggen! Versta je het niet?"
„Waarom mag ik het niet uitpakken, pappie?"
„Omdat het voor mij is!"
„Paps. je hebt toen toch het pakje voor mij
van Oom Jan ook open gemaakt!"
„Dat is iets anders!"
..Hoezoo, papie?"
Wim kon alles verdragen. Behalve vragen.
Bovendien zat de woede op den postbode hem
nog dwars.
„Maak dat je weg komt. Ik wil ook wel eens
wat rust hebben!"
Huilend sluipt de jongen naar buiten. Maar
of de bus goed verzegeld is.
Bona fide garagehouders wij
zen daar trouwens meestal
zelf op. Losse olie wordt nog
geen Beverol als men ze in
onze bussen doet. Zorg dat U
Olie van Oliespecialisten krijgt
(Adv. Ingez. Med.)
„Meisje", zei de kamerheer, „ik zal je een vaste aanstelling in de
keuken bezorgen en je toestaan den keizer te zien eten, wanneer
je ons bij den nachtegaal kunt brengen, want die moet vanavond
aan het hof zijn."
En zoo trok de geheele hofhouding het bosch in, waar men den
nachtegaal gewoonlijk kon hooren zingen. Toen men al een heel
eind geloopen had, begonnen eenige koeien te loeien. „O", zei één
van de hofjonkers, „welk een merkwaardig krachtige stem heeft
die nachtegaal. Maar ik heb dat geluid toch bepaald al eens eerder
gehoord!" „Neen", zei 't keukenmeisje, „dat zijn koeien. We zjjn
er nog lang niet!"
Een poos later kwaakten de kikvorschen in het moeras. „O, wat II nachtegaal. Het klinkt alsof er kleine kerkklokken lulden!"
allerliefst", zei de Chineesche slotbewaarder, „ja, nu hoor ik den „Neen", zei 't keukenmeisje, „dat zijn kikvorschen, die U hoort.
Maar nu zullen we den nachtegaal ook wel gauw hooren."
(Wordt vervolgd).
MODELHUIZEN
Mauricialaan 25-27 - Overveen
TOT 15 MEI
DAGELIJKS VAN 2-5
GEOPEND
Stoutenbeek - Beverwijk
(Adv. Ingez. Med.)
rust heeft Wim toch niet. Want nu verschijnt
zijn vrouw:
„Wat heb je nu weer met den jongen gehad?"
„Niets!"
„Altijd heb je ruzie met dat kind. Nauwelijks
ben je 'n oogenblikje thuis of er is herrie!"
„Neem me niet kwalijk maar zegt Wim,
„het kind wilde mijn pakketje hebben. Tenslotte
is dat van mij. Het door mij bestelde pakje en
door mij betaald. Dat pak ik zélf uit, daarvoor
heb ik het besteld.
De vrouw kijkt met nieuwsgierige 'Oogen.
„Wat voor 'n pakje?"
„Datte daar".
„Wat zit er in?"
„Zul je wel zien!"
„Dat is geen antwoord!"
De vrouw nadert dreigend. Maar Wim is nu op
dreef; „of dat een antwoord is of niet, beslis ik!
Wie dom vraagt, krijgt ook een dom antwoord.
Altijd en eeuwig die nieuwsgierigheid! Alsof
men niet één dag in je eigen huis rust en vrede
kan vinden. Misschien wil je nu wel zoo vrien
delijk zijn me alleen te laten!''
„Wie weet wat je daar nu weer voor nonsens
dingen hebt besteld!" gaat de vrouw door.
„Ik heb nog nooit nonsens besteld!"
„Toch wel!"
„Wanneer?''
„Die konijnen toentertijd!"
„En wie was er toen blij mee?"
„En wie heeft dan al dat werft er aan gehad?"
„En wie heeft ze opgegeten?"
„En wie heeft de lekkerste hapjes er van ge
had?"
Wim raakt nog meer op dreef:
„Dat zou ook te gek zijn! Jij hebt daarvoor
toch het vel als bont gekregen, dat draag je nu
nog. Dat is zeker niets, hè?"
Aan dit konijnenbont mag de vrouw nie. wor
den herinnerd. Dat is haar teere punt. Ze haat
dat vel. Zoolang zij dien bont heeft, krijgt ze
niets anders. Daarbij heeft ze het niet eens wil
len hebben. Maar Wim was van meening. dat
van het gebruik van het vel in eigen huis de
rentabiliteit van de heele konijnenfokkerij af
hing. En daarom had hij het ook zelf bewerkt.
En het zijn vrouw om haar hals gehangen. En
sinsdien wordt zij telkens boos, als er over dat
vel wordt gesproken. Ze rLiischt dus ook van
daag weer woedend en zonder woorden de ka
mer uit niet zonder nog eens naar het pakje te
hebben gekeken.
Wim Melker pakt het uit. Hij zoekt een
schaar. De schaar is in het naaimandje van zijn
vrouw. Dat wil zeggen, daar behóórt de schaar
te zijn, maar ze is er niet. In de naaimand liggen
alle mogelijke dingen, maar de schaar niet. Wel
echter Wïm's zakmes, dat hij sinds weken zoekt.
Wim nam het mes en sneed het touw om het
pakje door. Er kwam een plaat te voorschijn.
Het bestelde kamersieraad voor alle dagen. Wim
keek waar hij het kon ophangen. Nu hingen
reeds aan alle vier muren zooveel platen, de
eigen overgrootvader hing er, de moeder van
z'n vrouw, een diploma en een groote aquarel,
zijn eigen vrouw weergevend, met vleugels, een
bijzonder mal schilderij. Aan den anderen muur
was de plank met- het gips en de vazen, bij het
raam hing de vogelkooi en de barometer en aan
den vierden muur hing naast de boekenplank,
de scheurkalender voor jagers en de scheurka-
leider voor natuurvrienden en die van kunst,
alle met den datum van vandaag. Voor de nieu
we plaat was dus geen plaats. Wim Melker
maakte plaats. Hij haalde kort en bondig het
portret van zijn schoonmoeder er af. Volgens
zijn meening hing het er lang genoeg. Dat wil
zeggen, het hoefde niet voor altijd te verdwij
nen. Misschien stond de plaat daar niet eens
goed. Wim wilde alleen maar eens kijken, hoè
het daar stond, of beter: hing. Hij klom dus op
een stoel, om het portret van de schoonmoeder
er af te halen. Maar dat ging niet eens zóó ge
makkelijk. Eerst kon hij het niet van den haak
los krijgen, dan echter gaf het zoo plotseling
mee. dat Wim mèt portret en stoel omviel en
met donderend geraas op den grond terecht
kwam.
Nog voor hij wist wat hem overkwam, stond
reeds zijn vrouw in de deur. „Wat doe je daar
met mijn moeder?"
„Ik wilde
„Zwijg! Piëteit schijn je voor geen cent te be
zitten. Waar zouden wij zijn. als moeder er niet
was geweest? Niet één laken zou je onder je rug
hebben, de heele uitzet heeft ze voor ons zelf
genaaid!"
„Ze was toch naaister", merkte Wim op.
„Ja, dat was ze. Daarom heeft ze het dure goed
ook gekocht!"
„Dat geloof je toch zelf niet? Kijk je fameuze
uitzet maar eens aan. Die is uit niets dan resten
samengesteld. Zoo kun je gemakkelijk een uitzet
voor je dochter in elkaar zetten!"
De vrouw gilde:
„Dat heeft mijn goede moeder niet aan jou
verdiend, dat niet! Hang dat portret onmiddel
lijk weer op!"
Wim dacht er niet aan. Toen stond zijn vrouw
reeds op een stoel.
„Je wilt niet? Dan zal je me leeren kennen.
En nu zal je grootvader er ook af!"
Wim sprong op een stoel, die er naast stond.
„Als die niet blijft hangen, dan hoeft jouw mal
meisjesportret er ook niet te hangen!"
Twee portretten knalden tegelijk tegen den
vloer, „Dat is de laatste mooie herinnering uit
mijn jeugd", schreeuwde de vrouw. „Maar wacht
je diploma, waar je zoo trotsch op bent af er
mee!"
Wim racede naar de tafel en trok het kleed
er af. „Jij denkt me te kunnen ergeren? Ik ver
scheur je kleed, waar je een heel jaar aan hebt
gewerkt! Ritsch ratsch! Klaar is Kees!"
„Steek je hoofd uit het raam, waarvoor heb
jij 'n barometer noodig?" Pats, sloeg de barome
ter tegen den muur.
Plotseling sprongen beiden op de sofa. En
gingen de planken afruimen. Bronzen lijsten,
schelpen, vazen, huwelijkscadeaux vlogen op den
grond. De naaimand kreeg een trap. Zelfs de
kanarie moest het ontgelden. Van de biblio
theek bleef geen blad over. Boven schold 'n
buur, beneden bonsde men. Het kind schreeuw
de in de keuken: „Het vleesch verbrandt!"
Een groote stilte trad in.
Toen ging Wim Melker heen, nam het pakje,
dat hij vandaag had ontvangen, wikkelde de
plaat uit het papier en hing het aan een van
de vier kale wanden. Het was een wonder-
schoone plaat. In een glanzend zwarte lijst.
Achter een ruit zat de eigenlijke plaat Het was
een spreuk! Een wandspreuk. dik gedrukt. En nu
zagen beiden van den muur stralen:
„Daar alleen kan liefde wonen:
Daar alleen is het leven zoet,
Waar men blij en ongedwongen
Alles voor elkander doet!"
(Nadruk verboden. Auteursrechten voorbe
houden).
