HET OUDE SLOT.
BALDADIGHEID
OPKLAP-
BEDDEN
IM
(UN/T IN LETTEREN
1 MET MISDAAD
Bij onderzoek bleek er
niets gebeurd te zijn
DINSDAG 9 MEI 1939
HÏAKEEM'S DAGBEAD
5
HEEMSTEDE.
De Romeinsche brug wordt
steeds meer een bouwval.
Het kasteel in zijn glorietijd.
Van het Oude Slot ls nu niet veel meer
over. Eenige tientallen jaren geleden was de
Romeinsche brug nog vrijwel in tact, hoewel
verbrokkeling- reeds toen het ergste deed vree
zen. Daarna is het steeds erger geworden,
zoodat er nu niet meer dan een ruïne over is.
Herstelling is misschien nog' mogelijk, maar
zou zeer veel geld kosten. Indertijd is door
„Monumentenzorg" een schatting daarvoor
opgemaakt, die op niet minder dan 20.000
uitkwam.
De bogen van de brug zij Tsrzakt en van de
fraai-gebeeLdhouwde leuning is niet veel
meer over. Wil men zoo verklaarde een
deskundige ons de brug herstellen, dan
moet die vrijwel geheel worden afgebroken
om daarna steentje voor steentje weer in den
oorspronkelijken toestand te worden opge
bouwd. Van het beeldhouwwerk is veel ver
loren gegaan. Misschien ligt er nog wat ver
zonken in de aarde van de drooggelegde Slot
gracht, maar toch zal veel vernieuwd moeten
worden.
Er is wel eens over de mogelijkheid ge
dacht om de brug te laten restaureeren door-
jeugdige werkloozen, maar onze deskundige
een uitkomst voor kleine kamers
(Adv. ingez. Med.)
De zalennood te Haarlem.
Vervalt ook „Het Blauwe Kruis" als
vergaderlokaal?
Naar wij vernemen zal de afdeeling Haarlem
van de Nationaal Christen Geheelonthouders
Vereeniging a.s. Donderdag een belangrijke be
slissing op de dien datum te houden vergadering
moeten nemen. Het gaat hier om het Vereeni-
gingsgebomv hier ter stede, „Het Blauwe Kruis",
gevestigd aan de Oude Groenmarkt 20. Op de
bedoelde vergadering zal beslist moeten worden
of het gebouw zal worden verkocht.
Daar de zalen van „Het Blauwe Kruis" ver
huurd worden en hier ter stede de besturen van
vereenigingen vaak klachten uiten over zalen-
nood, is de te nemen beslissing, behalve voor de
vereenigingsleden, ook voor vele anderen van
belang.
OUD-WEEZENDAG NEERBOSCH.
Zooals alle jaren trekken ook dit jaar weer
honderden oud-weezen per extra-trein uit alle
oorden van ons land op Hemelvaartsdag, naar
hun oud-tehuis.
Oud en jong worden daar dien dag met
vreugde door directie en weezen ontvangen en
brengen dien dag op hun jeugdplek gezellig
door.
Deelnemers uit Haarlem kunnen inlichtingen
krijgen Ridderstraat 16 rd.
KLEUTERSCHOOL „REHOBOTH".
De vereeniging „Rehoboth" hield haar jaar
vergadering in de kleuterschool aan de Patri
moniumstraat. Uit het openingswoord van den
voorzitter en uit de jaarverslagen bleek, dat de
algemeene toestand der vereeniging iets gunsti
ger afsteekt bij vorige jaren, al Icon de winst- en
verliesrekening niet met een batig saldo sluiten,
wegens buitengewone uitgaven, die in het afge-
loopen jaar moesten worden gedaan. De balans
en de winst- en verliesrekening werden goed
gekeurd.
De aftredende bestuursleden, de heeren W. C.
Bakker en G. Smits, werden herkozen. Als
nieuwe leden van het bestuur werden gekozen
de heeren J. de Jong en P. Lok.
VROUWEN VREDESGANG.
Het Plaatselijk Comité afdeeling Haarlem
voor den Vrouwen Vredesgang maakt bekend,
dat deelnemingsbewijzen zijn te verkrijgen aan
de volgende adressen:
Raadhuisplein 1 rd.; Begastraat 15; Junoplant-
soen 27: Oranjestraat 124; Plein 1 rd.; Spaarn-
laan 11; v. Raephorststraat 10.
Deze deelnemingsbewijzen kunnen van 14 Mei
af aan de stationsloketten worden ingewis
seld tegen een retourbiljet waarvan de prijs be
draagt f 1,34 De keuze van de trein zoowel heen
als terug is ditmaal geheel vrij. De stoet wordt
opgesteld op de AcLmiraliteitskade te Rotterdam
en vertrekt van daar om half drie precies. Nadere
bijzonderheden kan men ook verkrijgen bij bo
yenvermelde adressen.
zegsman achtte dit iets onmogelijks. Restau
raties die onder toezicht van Monumentenzorg
worden uitgevoerd, worden toevertrouwd aan
deskundige handen, zoodat bij de uitvoering
alleen volslagen vakmenschen te werk ge
steld kunnen worden. Dit is bijvoorbeeld ook
gedaan bij de restauratie van de Vleeschhal
te Haarlem.
Wel is de financieele medewerking van het
Werkfonds voor zulke restauraties te ver
krijgen, maar dan moet het inderdaad ook
gaan om de bewaring van oude gebouwen die
na de restauratie waarde hebben behouden.
In Heemstede zou men als die 20.000 ver
werkt zijn alleen een mooie oude brug be
zitten, maar alleen een brug is die 20.000
niet waard. Van het oude kasteel is zeer weinig
over. Er is van het kasteel zelf nog over een
poortje dat op de brug staat en dat vroeger
de toegang tot. het kasteel heeft gevormd.
Verder zijn er eenige oude gebonwen over die
op het voorplein hebben gestaan en dus
niet tot het hoofdgebouw hebben behoord.
Er is, dat zal men begrijpen, onder deze
omstandigheden weinig kans, dat de restau
ratieplannen ooit uitgevoerd zullen worden.
Een der bijkomende bezwaren is nog, dat de
ruïne en de grond waarop zij rust particu
lier eigendom zijn.
Hierboven geven wij een afbeelding van
het Oude Slot, zooals dat in zijn laatste glorie
dagen is geweest. De brug komt hierop mooi
tot haar recht.
Ampzing zong destijds van het Slot.'
„Alwaer het heren-huys, seer schoon, en
hoog verheven;
(Waar van de naem haer is van 't Hooge
huys gebleven)
Ver boven het geboomt, van 't vliegend
wild bewoond,
Seer prachtig in de locht (lucht) zijn
steylen kop vertoont".
Het kasteel te Heemstede is in de jaren
1392, 1404 en 1425 verwoest geworden. Van
daar dat er verschillende afbeelingen van be
staan. In de 17e eeuw is 't weer herbouwd door
ridder Adriaan Paauw. In het begin der 19e
eeuw was het zoo bouwvallig geworden, dat
het gedeeltelijk werd afgebroken, terwijl de
resten voor boerderij gebruikt werden".
EEN VERDWAALDE PAUW.
Maandagmiddag werden de bewoners van de
huizen voor ouden van dagen aan de Zomerkade
verrast met de komst van een pauw in hun ge-
meenschappelijken tuin.
Het is te begrijpen, dat deze groote vogel veel
bekijks kreeg. De vraag die rees was: wie is de
eigenaar?
De vogel is in den vooravond weer op eigen
gelegenheid vertrokken.
DE INBRAAK TE BADHOEVEDORP.
Omtrent den diefstal gepleegd in den nacht
van Zaterdag op Zondag ten huize van den heer
G. G. wonende aan de Pelikaanstraat te Bad
hoevedorp, vernemen wij, dat het bedrag aan
goud geld en sieraden aanmerkelijk lager is, dan
aanvankelijk door den benadeelde aan de politie
was opgegeven.
De waarde bleef ver beneden de f 5000.
G. was tegen inbraak verzekerd. De politie zet
haar onderzoek nog ijverig voort.
De Ned. Herv. Kerk.
Een afbeelding uit vroeger eeuwen
HEEMSTEDE Dinsdag.
In een oud boekje over de geschiedenis van
Heemstede in 1854 geschreven door den on
derwijzer H. H. B. Binnewiertz vonden wij
een teekening van de Ned. Hervormde Kerk te
Heemstede in vroeger eeuwen.
Nu verleden jaar dit aardige dorpskerkje be
langrijk vergroot is, zullen velen zich nog inte
resseeren voor den ouden toestand.
In 1345 werd te Heemstede reeds een kapel
gesticht, die in 1573 verwoest werd. Toen is de
kerk 49 jaren ongebruikt gebleven, pas in 1622
werd in de nieuwe kerk. die op dezelfde plaats
yerrees, opnieuw gepredikt.
HET TOONEEL
HETNEDERLANDSCH TOONEEL
DE ONDERGANG VAN „DE VRIJHEID".
Een bekroond Nederlandsch stuk.
Al is het aan het eind van het seizoen, Cor
van der Lugt Melsert heeft dan toch nog een
stuk van eigen bodem gegeven en wel „Dc
ondergang van ,.Dc Vrijheid", het met den
Van dei- Vies-prijs bekroonde tooneelspel van
Jan de Hartog. De nog jonge schrijver is van
geboorte een Haarlemmer. Weinige menschen
zullen op een zoo avontuurlijke jeugd kunnen
terugzien als deze zoon van wijlen professor
Dr. A. H. de Hartog. Op zeer jongen leeftijd
hij was pas 10 jaar heeft hij reeds de
vrijheid op zee gezocht en het is de frissche
wind van de zee, die ook door dit, zijn be
kroonde tooneelspel waait.
Een door en door Hollandsch tooneelspel is
dit zeemansstuk, zoowel om het milieu, waarin
het speelt als om het Hollandsch realisme,
waarmee de jonge auteur zijn zeelui schildert.
Een veelbelovend debuut mogen wij dit stuk
noemen, ondanks de zwakke plekken, welke
het vooral in dc laatste twee bedrijven
vertoont. Het heeft een voortreffelijk geschre
ven eerste bedrijf, een gespierden dialoog en
het is in de karakter-teekening van deze ras
echte Hollanders ongetwijfeld geslaagd. Zwak
is de bouw van dit stuk. waarin het derde be
drijf feitelijk geheel gemist had kunnen wor
den en dat ook als geheel in een dalende, in-
plaats van een stijgende lijn gaat.
Het stuk van Jan de Hartog speelt in een
ongenoemde kleine havenplaats in het
Noorden van ons land, waar een oude, stoere
zeerot met inzet van al zijn krachten vecht
voor het behoud van de vrijheid in de sleep-
vaart tegen de machten, die het op den on
dergang van deze vrije sleepvaart hebben ge
munt. Dat hij het met zijn kleine, gammele
sleepboot moet afleggen tegen zijn sterken
kapitaalkrachtigen concurrent zegt niet al
leen de titel, maar begrijpen wij ook al in
het eerste bedrijf. Hij strijdt met zijn Hol
landsche stijfkoppigheid voor een verloren
zaak.
In den opzet is Jan de Hartog heel gelukkig
geweest. Krachtig zet hij al die stoere Hol-
landsche zeelui op hun stevige zeebeenen en
wij proeven de zilte zeelucht in het eerste be
drijf, waarin de getrouwen van kapitein
Speelmans hem den „Ouden Jan" be-
looven „De Vrijheid" trouw te blijven. Dat
eerste bedrijf had een ongewoon groot succes
bij het publiek, dat niet minder dan acht
keer halen liet.
Het tweede bedrijf, hoewel reeds wat zwak
ker, 'houdt zich nog goed. Oude Jan moet zien,
dat alle andere kapiteins naar den „vijand"
overloopen. De vijand laait niets na om
hem er onder te krijgen. Zijn café verloopt,
en de eenigen, die hem trouw blijven, zijn
bootsman Kos, matroos Bukkel, machinist
Bout, en stoker Arie, allen oude, doorgewin
terde zeerotten, de bemanning van ,De Vrij
heid", die door dik en dim met hem mee-
gaat.En ook zijn zoon - deJonge Jan - staat aan
zijn zijde, al voelt deze dan ook, dat het
vechten tegen de bierkaai is.
Met het derde bedrijf maakt de Vrijheid in
dubbelen zin averij, want niet alleen de sleep
boot wordt overvaren,'maar ook het stuk
dreigt daar vooral tegen het slot van deze
acte te zinken. Er is naar onzen zin te veel
rumoer om het huis van „Ouden Jan", zelfs
nog en dat leek mij 'n fout van de regie
als de kapitein zwaar gewond wordt binnenge
dragen. Maar erger is het, wat er zoo al om
den gewonden Ouden Jan gebeurt. De Vrij
heid nadefrt gevaarlijk dicht de klip van het
melodrama, als de vrouw van Jonge Jan met
een kussen komt om in haar haat den Ouden
te smoren en het schip wordt vrij wel stuur
loos, wanneer bootsman Kos, Jongen Jan
zonder eenige gegronde reden beschuldigt
dat hij zijn vader wilde dooden, een be
schuldiging, waarvan wij later niet veel meer
hooren. Heel dat overbodige derde be
drijf was wel de zwakste stee van dit spel.
Met de laatste acte haalt de schrijver zijn
stuk niet meer geheel op. Wij zien de be
manning van De Vrijheid in een keet bij een
zwaren storm wachtend op S.O.S.-seinen, die
hulp van hun sleepboot zullen vragen. Dat
S.O.S.-sein komt aan het slot, maar het is een
boot van den vijand, die het geeft. Zoo
halsstarrig vol wrok is de Oude Jan, dat hij
eerst weigert om te gaan. maar de anderen
weten wat hen te doen staat als er 'n schip in
nood is. Zij gaan den donkeren stormnacht in
een zekeren dood te gemoet om te helpen, al
zijn het dan ook de vijanden van „De Vrij
heid". Oude Jan en Jonge Jan staan nog een
maal tegenover elkaar. Bij den oude wint ten
slotte toch ook het ware zeemanshart. Hij
trekt zijn oliejas aan. maar hij dringt zijn
zoon terug, omdat, hij niet wil, dat deze met
De Vrijheid ten onder zal gaan.
Dit laatste bedrijf is wel wat veel theater
effect en duurt omdat wij aldoor in de
zelfde spanning verkeeren wat te lang. In
deze slotacte kan dan ook zeker zonder schade
nog wat gekapt worden, al dient erkend, dat
het ook zoo bij het publiek succes had.
Hollandsche tooneelspelers voelen zich in
een realistisch stuk, vooral als dit in een
havenplaats speelt, als visschen in het water.
Wij hebben Zaterdagavond dan ook van som
mige spelers voortreffelijk spel gezien. Aller
eerst van Louis van Gasteren, die van boots
man Kos een prachtig levenden Hollandschen
zeeman maakte. Alles aan dezen zeeman was
echt. Het was, of ik een Helderschen jutter
zoo op het tooneel zag stappen en de zeewind
aldoor om hem heen woei! Met dezen boots
man Kos stond de Hollandsche zeeman in al
zijn stoerheid voor ons. Een werkelijke creatie
van Van Gasteren, met zijn slager in „Men
schen van onzen Stand" behoorend tot de
mooiste rollen, ooit door hem gespeeld.
Dat Johan Elsensohn een bonkigen zeeman
kan spelen, hebben wij vroeger herhaaldelijk
gezien. Zijn oude Jan stond dan ook stevig
op zijn beenen. Theo Frenkel was de jonge
Jan en hij speelde hem levendig en krachtig,
al is de figuur wat wankel, maar dat is aan
den schrijver te wijten. Van de bemanning
der Vrijheid onderscheidde zich Louis de Bree
als de machinist.
Ludzer Eringa. Oscar Tourniaire en A Gryn-
ders hadden als de 3 kapiteins van de groote
sleepvaart maar één scène te spelen, maar ook
zij brachten iets van de zee met zich mee op
het tooneel, evenals Anton Roemer, die van
een oud-gezagvoerder iets heel aardigs maakte.
Mien Duymaer van Twist en Jos van Gaste
ren speelden de eenige vrouwenrollen in dit
stuk. De eerste had niet bepaald een dankbare
rol en dit soort werk ligt Mien Duymaer ook
minder goed. Jos van Gasteren gaf al haar
bruisend temperament aan de jonge zeemans
vrouw. Voor het ensemble zou wat tempering
en beheersching vooral in de twee bedrijven
vóór de pauze wel gewenscht zijn.
Hoe voortreffelijk individueel spel wij ook
van velen Zaterdag te zien kregen, In het sa
menspel miste ik toch wel eens de eenheid, die
Brandweer te Amsterdam GELIJK STAANDE
voor vliegtuigongeluk gealarmeerd
In het meldingbureau van de hoofdwacht der
Amsterdamsche brandweer rinkelde Maandag
avond om ruim half acht de telefoon. „Oh, komt
u toch gauw naar den Hemweg, er is een vlieg
tuig brandend omlaag gestort", zoo hoorde de
dienstdoende beambte uit den mond van een
opgewonden, zenuwachtigen man aan de andere
zijde van den draad, nadat hij de hoorn van de
haak genomen had.
Wat moet een brandweerman doen in zoo'n
geval?
Eerst onderzoeken of de mededeeling juist is?
Of terstond maatregelen tot hulpverleening ne
men en dan pas informeeren, waarvoor assisten
tie wordt gevraagd?
Natuurlijk eerst maatregelen nemen, vooral
wanneer het een zoo ernstige alarmeering betreft
als in dit geval en het duurde dan zeker niet
langer dan drie minuten, dat twee motorwagens,
een materiaalwagen en een personenauto van
de brandweer zich in de richting van de Spaarn-
dammerbuurt een weg baanden door het drukke,
roezemoezige verkeer van een groote en levende
stad als Amsterdam nu eenmaal is.
Het angstwekkend geloei der sirenes ging de
voertuigen ver vooruit en iedereen stoof opzij
om de wagens in hun pijlsnelle vaart niet te hin
deren. Verschrikt en nieuwsgierig oogde men
de auto's na en die schrik en die nieuwsgierig
heid werden nog grooter, toen nog geen minuut
later wederom een aantal wagens passeerde. En
ook deze auto's stoorden zich aan geen ver
keerslichten en reden zoo hard als dat maar
eenigszins mogelijk was. Dat waren twee ambu
lanceauto's van den G. G. D. gevolgd door per
sonenwagens met doktoren. En in een daarvan
zat ook de directeur, dr. J. H. Tuntler.
Al die voertuigen taxi's met journalisten
sloten de langgerekte stoet stoven den Hem
weg op in de richting van Zaandam. De brand-
wachts op de motorwagens, de broeders in de
ambulance auto's, de doktoren in hun wagens
en de journalisten in hun taxi's....
Zij allen tuurden over de wijde vlakte van
den Grooten IJ-polder, waar de rust op dezen
mooien voorjaarsavond plotseling wreed was
verstoord. Men tuurde en zocht naar het bran
dende en rookende wrak van een vliegtuig, dat
hier ergens in de buurt zou zijn neergestort en
hoe verder men reed hoe benauwder en afmat
tender de zenuwachtige spanning werd. Maar
nergens vielen de overblijfselen van een veron
gelukt vliegtuig te ontdekken. Vele malen stopte
de colonne om aan eenzame wandelaars te vra-
of zij een vliegtuig hadden zien dalen, maar nie
mand had een vliegtuig gezien, laat staan zien
dalen of zien neerstorten. Dan kregen de hon
derden Spaarndammers, die hijgende en diep
over het stuur van hun fietsen gebogen, de co
lonne trachtten te volgen, gelegenheid den ach
terstand te verkleinen. Nog nooit was het zoo
druk op den Hemweg. Toen men hier niets wij
zer werd, zwaaiden de brandweerauto's den Vel-
zei-weg op, maar ook hier wist niemand van een
vliegtuigramp iets af. Bij een boerderij, waar
een batterij luchtdoelgeschut is opgesteld en
waar een afdeeling soldaten in het gras lag te
genieten van dezen zachten voorjaarsavond, werd
halt gehouden en werd er met de stad getele
foneerd. Maar ook daarmede kwam men niets
verder. Toen kon met een gerust geweten wor
den vastgesteld, dat een laffe grappenmaker uit
misdadige baldadigheid de brandweer had op
gebeld en dat hier dus sprake was van een loos
alarm. Brandweer, G. G. D. en politie zijn daar
op ingerukt.
Nog heel lang duurde het, voordat de rust in
den IJ-polder en in de Spaarndammerbuurt was
teruggekeerd.
ons vroeger in de volksstukken van Bouber
soms zoo kon treffen.
Een ensemble is Het Nederlandsch Tooneel
nog niet geworden. Het spel van deze toch zoo
knappe acteurs is nog niet zoo op elkaar af
gestemd als men zou wenschen. Vandaar dat
het op het tooneel wel eens wat onnoodig ru
moerig en druk en zelfs rommelig was.
De Stadsschouwburg op het Leidsche Plein
was op alle rangen Zaterdag stampvol, een
ongewoon iets bij een première.Zou deze groote
belangstelling voor een oorspronkelijk stuk een
aanwijzing zijn voor onze tooneeldirecties, dat
ons publiek verlangt naar echt Hollandsch
werk? De jonge auteur en Cor van der Lugt
Melsert, die de regie had gevoerd, moesten aan
het slot ten tooneele verschijnen en een ovatie
in ontvangst nemen. Laten wij hopen, dat het
succes blijvend zal zijn.
J. B. SCHUIL.
Stuurrad voor het m.s. „Oranje"
geschonken.
In de loods „Celebes" aan de Javakade te
Amsterdam is Maandagmiddag te vier uur een
bijeenkomst gehouden van het vastewalper-
soneel der N.V. Stoomvaart Maatschappij
„Nederland", waarbij aanwezig waren de vier
directeuren van deze maatschappij, om een
geschenk in ontvangst te nemen, dat het vas-
tewal-personeel de directie aanbood voor het
nieuwste motor-mailschip dezer maatschappij
de „Oranje", die in Juli in de vaart zal ko
men. Aangeboden werd een fraai, uit coro-
mandelhout vervaardigd stuurrad.
Het geschenk ging vergezeld van een oor
konde, waarop de handteekeningen stonden
van de 500 leden van het, vastewal-personeel,
die er aan hadden medegedaan.
Smakelijke brochures maken
propaganda voor ons land.
De Algemeene Nederlandsche Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer heeft eenige
uitermate geslaagde brochures en folders het
licht doen zien, die gedeeltelijk alleen be
stemd zijn voor de wereldtentoonstelling te
New York. Rie Cramer teekende vier platen
van kleederdrachten uit Marken, Urk, Hierden
en Staphorst, die zeker sterk de aandacht
zullen trekken van de bezoekers van New
York's World Fair. Ook de bekende pakkende
Zuiderzeebroehure is nog eens herdrukt.
Verder is er nog een lijst van hotels en
een aardige brochure „Autofahrten in Hol
land" aan de bestaande uitgaven toegevoegd.
Ongetwijfeld zullen deze uitgaven aan het ge
stelde doel: propaganda maken voor ons moede
land, beantwoorden.
VIER JUBILEA BIJ HET P. T. T.-BEDRIJF.
Op 1 Juni a.s. hoopt de heer W. H. Dalmeijer
referendaris bij de P.T.T. te Haarlem den dag
te herdenken, waarop hij vóór 40 jaren in
dienst bij de P. T. T. trad.
De heer J. Knot, beheerder van het Bij
kantoor te Heemstede, hoopt op denzelfden
datum ook een 40-jarigen diensttijd te zullen
herdenken.
Ook de heer C. Vis, kantoorhouder te Ben-
nebroek jubileert op den lsten Juni, even
eens naar aanleiding van een 40-jarigen
dienstperiode.
De heer J. B. Fenger, hoofdbesteller P.T.T.
te Haarlem, herdenkt op 1 Juni den dag, waar
op hij 25 jaren geleden als brievenbesteller
in dienst trad.
VIJF EN VIJFTIG JAAR GETROUWD.
Op 28 Mei a.s. zal het 55 jaar geleden zijn
dat het echtpaar H. van RoonM. Heerens,
Raamgracht 19 c alhier, in den echt werd
verbonden. De bruidsdagen gaan 14 Mei in.
Beiden genieten nog een goede gezondheid.
De man, die 76 jaar oud is, heeft vele jaren
lang het beroep van mandenmaker uitge
oefend. De vrouw is 74 jaar oud.
Dc Nationale Reclasseeringsdag.
Opbrengst bijna ƒ2000.
De j.l. Zaterdag gehouden collecte heeft
bijna 2000 gulden opgebracht, d.w.z. alleen
voor wat betreft de stad Haarlem.
Intusschen blijkt dat nog telkens giften
nadruppelen, meestal vergezeld van de mede
deeling dat men Zaterdag niet thuis was of
men geen collectant heeft ontmoet.
In verband hiermede wordt in herinnering
gebracht, dat het gironummer van den pen
ningmeester van den Nat. Reclasseeringsdag
te Haardem is 53112 en dat zijn telefoon is
11656.
Gaarne blijft hij bereid bijdragen in ont
vangst te nemen.
Uitbreiding der Haarlemsclie
industrie.
B. en W. van Haarlem hebben ingevolge de
Hinderwet een verzoek ontvangen van J. W.
Vermeulen, te Haarlem, om vergunning tot op
richting van een carrosseriefabriek met machi
nale zagerij en schaverij in een te bouwen ge
bouw aan de Parklaan, hoek Claes van Ruijven-
straat, waai'in gebezigd zullen worden 3 electro-
motoren met een gezamenlijk vermogen van 9'A
P.K., dienende voor aandrijving van diverse ma
chines.
De werkloosheid te Haarlem.
Het aantal werkloozen te Haarlem is in de
afgeloopen week gedaald met 45.
Er zijn thans nog 4914 werkloozen. Dit zijn er
350 minder dan in 1938. 602 minder dan in 1937,
1318 minder dan in 1936 en 379 minder dan in
1935.
Boven het aantal van 1934 zijn wij nog onge
veer 400, maar de mogelijkheid is, dat ook dat
nog dit voorjaar wordt ingehaald, omdat in
Mei 1934 het aantal niet meer daalde en in Juni
zelfs sterk steeg, terwijl wij nu nog elke week
een vermindering mogen constateeren.
N.V. HAARL. SCHEEPSBOUW MAAT
SCHAPPIJ.
Van een der hellingen van de N.V. Haar-
lemsche Scheepsbouw Maatschappij te Haar
lem werd te water gelaten een motorzand
zuiger bestemd voor H. van der Kamp's Zand
en Grinthandel te Zwolle. De afmetingen van
het vaartuig zijn: 51x7.90x2 25 M., het wordt
uitgerust met een Deutz Diesel-motorinstalla
tie van 150 P.K., een motorzandpomp van 350
m.M., en een geheel complete electrische in
stallatie.
Op de vrijgekomen helling wordt de kiel ge
legd voor een motorhopper van 40x7.80x3.85 M.
bestemd voor de N.V. Adri. Volkers Maatschap
pij tot het uitvoeren van Openbare Werken te
Rotterdam.
ALGEMEENE NEDERLANDSCHE VREDES
ACTIE.
Op 7 Mei 1.1. werd in Utrecht de jaarlijk-
sche, algemeene ledenvergadering van de Al
gemeene Nederlandsche Vredes-Actie ge
houden. De jaarverslagen van secretaresse en
penningmeester werden goedgekeurd. Door de
afdeelingen waren verschillende voorstellen,
meerendeels van organisatorischen aard. inge
zonden.
Tot voorzitter werd wederom gekozen J.
A.van Sijn uit Rotterdam, terwijl J. Heymans
herbenoemd werd tot redacteur van „Vredes-
daad".
Daar het 1 Augustus a.s. 25 jaar geleden
zal zijn, dat de wereldoorlog uitbrak, werd be
sloten een landelijke herdenking te houden.
Een speciale commissie hiervoor werd aan
gewezen.
Tot slot hield Mr. L. Vooys uit Heerlen een
inleiding over de voorgestelde wet op bet
recht van vereenigen en vergaderen.
Het secretariaat van de vereeniging blijft ge-,
gevestigd: Kinheimweg 9a. Bloemendaai.
