JE' Van der Linden's Bakkerijen mM Van een smokkelaarster en een moderne Cleopatra HONGER MAAKT RAUWE BOONEN ZOET EEN GOEDE REIS Merkwaardig hemelverschijnsel. J. W. A. BEIJNES. t In memoriam J. W. A. Beijnes Bonbons vergiftigd. M A A N D A G 22 M E I 1939 HAAREEM'S DAGBEAD 3 Amerikaansche dingen, die wij eigenaardig vinden. (Van onzen correspondent te New-York). IGENAARDIG" beteekent „naai den eigen aard" en wanneer een ie i volk „eigenaardig" wordt gevonden j ^an beteekent dit, dat het een eigen aard heeft, die zich wel eens uit in ver schijnselen, die door een ander volk met een anderen eigen aard vreemd worden gevon den Daarom noemen Nederlanders sommige Amerikaansche verschijnselen eigenaardig, precies zooals Amerikanen sommige Neder- landsche verschijnselen eigenaardig vinden. Het is, om met mijn wijsgeerigen oom Willem te spreken „zoo lang als het breed is Langzaam maar zeker verdwijnen de eigen aardigheden. Door de radio, de film en üe snelheid van de middelen van vervoer komen de volken dichter bij elkaar en nemen zij wederkeerig elkanders eigenaardigheden ovei. Daarom loopt een Drenteche boer met precies hetzelfde boordje om en dasje aan als de pre sident van Liberia en daarom gaat een Gro- ningsche belastingcommies met zoo n zelfde wit-flanellen broek tennissen als een Austra lische infanterie-kapitein. De breede Volen- dammer broeken en de ruige pantalons der Amerikaansche cowboys maken beide plaats voor hetzelfde colbertje, dat de Zeeuwsch~ fluweelen hes met zilveren knoopen heeft ver drongen en de president van den Hoogen Raad der Nederlanden loopt evenmin op klompen als de Haïtiaansche minister van buitenlandsche zaken op bloote voeten. De zelfde jazz-deunen, die uit mijn Amerikaansche radio huppelen, trekken door Nederlandsche huiskamers de zelfde blikken automobieltjes, die den New- Yorker het loopen hebben afgeleerd, vormen de illusie-der-welvarendheid voor de men- schen in Purmerend en Kloosterzande. Langzamerhand wordt de geheele mensch- heid een gestandaardiseerde voorraad voor- werpen-op-twee-beenen. Alleen de natuur laat zich nog niet in den catalogus en de kaarten- kast dringen. Maar de steenen groeien en de steden breiden zich uit. De lintbebouwing gaat de natuur wurgen. Het vliegtuig komt de af standen overbruggen. Over honderd jaar zijn Amsterdam. Den Haag en Rotterdam een stad en over duizend jaar gaat een Haarlemsche juffrouw op een achternamiddag thee drinken bij haar vriendin in New-York. Of dit allemaal zoo leuk is moet u zelf maar uitmaken. Ik ben erg blij dat we nog geen duizend jaar verder zijn en dat er nog wel eigenaardigheden en eigen aardigheden zijn overgebleven. Ware het anders dan zou ik niets voor u kunnen schrijven uit New-York. En ik wilde vandaag juist eens iets schrijven over menschelijke eigenschappen, die mij. hier in Amerika, tref fen door hun eigen aard. Zoo'n paar dingetjes die je hier treffen, omdat je die thuis niet kent. Dingetjes die heel gewoon-ongewoon zijn. Huiselijk en menschelijk. Niet politiek, niet litterair, niet economisch, alleen maar menschelijk. En voor ons: eigenaardig. van de wereld. Zij heeten „Daily News" en „Daily Mirror", kosten twee Amerikaansche centen en hebben duizelingwekkende oplaag- cijfers. „Daily News" verschijnt iederen dag in 1.825.000 en Zaterdags in 3.400.000 exemplaren. Vrijwel heel New-York koopt een van die twee bladen, die beide behalve het nieuws allerlei speciale rubriekjes hebben. Zoo stelt de „Daily News" iederen dag een vraag aan zijn lezers. Voor onze begrippen nogal eens een op zijn minst genomeneigenaardige vraag. De zes beste antwoorden worden beloond met vijf dollar en met opneming in de krant met het portret van den beantwoorder of de be- antwoordster. En in het nummer, dat ik op 't oogenblik voor me heb, luidt de vraag-van- den-dag: „Onderscheidt ge u in uw vrienden kring door een of andere eigenschap? En zoo ja: door welke?" Betty Klein, die studente is, antwoordt: „Ja. door een uitzonderlijk soort schoonheid. Mis schien komt dat op deze foto niet zoo goed uit, maar mijn vriendinnen en vriendinnen zijn het allemaal er over eens dat ik een bijzondere schoonheid heb, die hen doet denken aan Cleopatra in het Nabije Oosten Edwin S. Shiller, koopman: „Mijn vrien den zeggen en ik ben het met hen eens, dat ik een voortreffelijk verteller ben, een buiten gewoon onderhoudend verhaler van ware ge schiedenissen en anecdotes. Ik breng altijd het verrassende element in mijn verhalen en dat is het wat men humor pleegt te noemen". Eileen M. Cove: „Ja, mijn vrienden zeggen dat ik altijd alles zoo goed in orde maak. Wan neer er een of ander misverstand is, dan roe pen ze mij erbij en dan komt het zóó in orde. Daarom mogen ze mij zoo graag. Ik heb een analyseerenden geest, zooals ze dat noemen". Ik heb drie van de zes antwoorden letterlijk voor u vertaald. Hoe vindt u het? Eigenaar- iig? Ik wel. Mr. E. ELIAS Duilsch zweefvliegtuig landde te Zutfen. Zondagavond om ongeveer zes uur is nabij de gasfabriek te Zutfen een Duitsch zweef vliegtuig geland. De bestuurder, afkomstig uit Hameln, deelde mede, dat hij had deelgenomen aan een wed strijd voor zweefvliegtuigen te Hannover. Zondagmorgen om elf uur was hij opgeste gen en zonder het te merken was hij boven Nederlandsch gebied gekomen. Nabij Zutfen had hij sterk aan hoogte verloren en derhalve besloot hij te landen. Hoewel het toestel daar bij in aanraking kwam met een prikkeldraad versperring, werd het niet beschadigd. De be stuurder kreeg enkele lichte verwondingen. Na een kortstondig onderzoek heeft de mi litaire politie te Zutfen het beslag op het vlie- tuig opgeheven. I K behoef er mijn krant van vandaag maar voor open te vouwen om direct dingen te treffen en door dingen getroffen te worden, die eigenaardig zijn. Amerikaansch eigenaardig. En die door de krant verteld worden met die typisch-Amerikaansche zucht naar details, die zulke verslagen altijd iets heel levendigs en smakelijks geven. Laat ik u een van die gezellige verhalen oververtellen. Het verhaal van mevrouw James C Ayer. Me vrouw James C. Ayer is de weduwe van dr. James Cook Ayer, een wolmagnaat, die aan zijn douairière negen millioen dollars heeft nagelaten. Dies kon mevrouw de weduwe het zich veroorlooven te wonen in een ultra- exclusief flatgebouw. Of liever: op een ultra- exclusief flatgebouw. Hoe hooger u hier woont hoe meer huur u moet betalen. En wanneer u het allerhoogste woont dan betaalt u het meest. De wol-douairière nu woont in „een pent-house" dat is het huis dat boven op het dak van zoo'n wolkenkrabber is gebouwd Alleen heel rijke menschen kunnen in pent houses wonen. Mevrouw Ayer nu zat gisteren heel rustig en plezierig in haar pent-house. Zij deed een bor duurwerkje terwijl ze zoo nu en dan over het panorama van New-York keek, dat diep onder haar lag. Zij was omringd door de goede zor gen van haar butler, haar verpleegster, haar drie knechts en haar zes dienstmaagden. Maar plotseling werd haar rust gestoord door een deurwaarder, vergezeld van eenige politie agenten, die op last van officier van justitie Joseph P. Delaney, het een en ander bij de vriendelijke oude tante in beslag kwamen ne men: Juweelen, kleeren en bontmantels tot een gezamenlijke waarde van zoo ongeveer vijftigduizend gulden. Eigenlijk moest mevrouw mee naar de politie-auto, die heelemaal be neden stond te wachten, maar omdat zij niet erg lekker was, mocht zij onder de wolken blijven zitten. Weet u waarom al dat moois in beslag wordt genomen? Omdat de weduwe Ayer het uit Frankrijk en Engeland had binnengesmok keld. Zij had de douane bij den neus gehad. Maar een anoniem briefje aan de politie had het schalksche geheimpje verraden. Dat briefje was onderteekend door „MARY DOE' en deze vriendelijke Mary vertelde dat de wol koningin in 1935, 1936, 1937 en 1938 plezier reisjes naar Europa heeft gemaakt en voor fortuinen aan sieraden en kleeding over den Oceaan heeft gesleept, die zij niet heeft aan gegeven bij de douane. Geen enkel detail heeft de krant mij bespaard en derhalve ben ik m staat u mede te deelen dat onder het in beslag genomene zich bevinden: een paar diamanten oorknoppen, een cigarettenkoker van zwart email bezet met diamantjes, een platina-met- diamanten armband, een hermelijn-cape, een zilvervos-cape, een nertz-jas, zes jurken van Molyneux, lingerie van Chanel en juweelen van de firma Cleeff en Orpels (allen te Parijs). is het drama van mevrouw Ayer, de rijke smokkelaarster. En weet u nu waarom me vrouw gesmokkeld heeft? Neen. niet om geld te Desparen. Maar vanwege zooals ze dat hier noemen de „thrill", de sensatie. Smokkelen is een soort sport voor een bepaald soort rijke Amerikanen. Voor dat soort, dat zóó rijk is, dat het zoekt naar vreemde sensaties. Verzoeke u beleefd niet te willen generaliseeren: maar een paar weken geleden is een andere society- dame ook wegens smokkelarij de cel inge draaid: mevrouw Lauer, echtgenoote van een hooggeplaatst rechter, Supreme Court Justice Edgar J. Lauer. En u kunt u zeker wel begrij pen. dat mrs. James C. Ayer nu het middel punt van de society-belangstelling is. Wat zoo'n verveelde oude tante met negen millioen wel 30.000 dollar waard is. Vindt u dat eigenaar dig? TN New-York verschijnen iederen avond twee zoogenaamde „tabloid-papers", dat zijn dagbladen van klein formaat, ongeveer 36 blad- I zijden groot, vol foto's, plaatjes, grapjes, ont hullingen, sportuitslagen en het laatste nieuws Ambtenaren mogen niet getuigen. De commissie uit de Tweede Kamer, welke zich reeds ruim drie en halve maand bezig houdt met de voorbereiding van de openbare behandeling der nota van minister Goseling over de zaak Oss, had einde vorige week een aantal ambtenaren opgeroepen, welke ge tuige zijn geweest of klagerbij de zaken voor het Ambtenarengerecht. Deze ambtena ren zijn geen van allen verschenen. Volgens geruchten zou het kabinet hebben besloten, dat zij niet zouden mogen worden gehoord. In parlementaire kringen heeft deze gang van zaken nogal opzien gebaard en ontstem ming veroorzaakt. Maar als de kinderen geen echte honger hebben, wat dan Geef ze dan het sma kelijke brood van VAN DER LINDEN. BAKENESSERGRACHT 71 HAARLEM - TELEF. 13882 (Adv. Ingez. Med.) Bij het bezoek van H. M. de Koningin aan Z. M. den Koning der Belgen. Door MELIS STOKE. Eén duinreeks, machtig, breed en onverbroken dekt beider lage landen langs de zee, verbonden in het lot, voor wel en wee, hoe woedend op de kust de branding koke! Eén hei golft voort, dezelfde heuvels glooien van hier tot ginds, in 't Zuidelijk terrein twee landen die van 't zelfde lichaam zijn, en tot één Mei-feest zich met bloesems tooien. Rivieren dragen nóg, als door de tijden, het vruchtbaar slib voor beider akkers aan, den vasten grond, waarop twee volken staan die 't zelfde werk des vredes voorbereiden. Hoe zou een grenspaal, door den mensch geslagen, van hooger orde zijn dan de structuur van den verbonden grond, en de cultuur die wij tesaam, uit één verleden dragen? Er is geen grens voor die elkaar ontmoeten waar dwang noch vrees de oproep is geweest, en met dezelfde boodschap, één van geest, in 't vrij verbond van 't hart elkaar begroeten. Twee volken zien dezelfde wolken drijven, en hoorden 't jagen aan van één orkaan ze willen naar hun eigen aard bestaan en meester in dezelfde dingen blijven. Vorstin en Vorst, door het besef verbonden van dienstbaarheid aan één verheven plicht, en die, bij 't schijnsel van éénzelfde Licht den vrijen weg voor nunne volken vonden Zietdaar de boodschap van de eerebogen, en de beteekenis van 't feestgeluid, waarin zich wil tot hechter eenheid uit dan in de protocollen en vertogen waarmee men 't lot der volken samen-sluit! Meteoor boven de aarde uiteengespat. Zondagavond om ongeveer tien mi nuten voor half tien is in verschillen de plaatsen van ons land, met name in de provincies Zeeland, Noord-Bra bant, Utrecht en Noord-Holland een merkwaardig hemelverschijnsel waar genomen, dat in het algemeen be schreven wordt als een oranje-gele of groene vuurbol met een lange staart, waaruit vonken en vlammen schoten. De bol bewoog zich in schuinsche richting naar de aarde toe, om achter den horizon te verdwijnen. Naar aanleiding van dezè berichten hebben wij ons in verbinding gesteld met den hoofd directeur van het Kon. Ned. Met. Instituut te De Bilt. dr. H. G. Cannegieter, die eveneens uit verschillende plaatsen in het Zuiden en mid den van ons land van het verschijnsel in ken nis was gesteld. Op grond van de gedane me- dedeelingen sprak dr. Cannegieter het ver moeden uit, dat het hier betreft een gloeien de meteoor van bijzondere grootte, welke bo ven de aarde is uiteengespat. Eerst na ver gelijkingen van de verschillende waarnemin gen, zoowel hier te lande als in het buiten- Tand, zal het mogelijk zijn de plaats in den hemelatmosfeer te bepalen, waar het ver schijnsel is opgetreden. Het K. N. M. I. ziet gaarne schriftelijke rap porten tegemoet, waarin het hemelverschijnsel zoo nauwkeurig mogelijk wordt beschreven en waarin vooral opgave wordt gedaan van de hemelsrichting, waarin men het verschijnsel heeft gezien. De heer Meesters, te Zwanenburg, bezig met de laatste werkzaamheden aan zijn nieuwe zelfvervaardigde sterrenwacht. Zooals men weet brandde de oude geheel uit. Op 86-jarigen leeftijd'is, na een ziekte van ruim een week, Zondagavond te zijnen huize overleden de heer J. W. A. Beijnes, commis saris, vroeger president-commissaris en daar voor firmant der Kon. Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens, Nadat de fabriek de krachtige en persoon lijke leiding van haar stichter, Johannes Jaco bus Beijnes die 5 Maart 1888 overleed, moest ontberen en ook Antonie Johannes Beijnes zich uit de directie had teruggetrokken, nam een nieuwe generatie in 1888 het bestuur in han den. De beide jonge firmanten, J. J. F. en J. W. A. Beijnes, waren na hun voor dien tijd zeer verzorgde schoolopleiding, die door den jong ste van de twee, den thans overleden heer J. W. A. Beijnes, aan de Technische Hoogeschool te Aken werd voltooid, reeds vroeg in de fa briek opgenomen. De oudere firmant, de heer J. J. F. Beijnes, was in hooge mate begaafd als constructeur, de jongste, de heer J.W.A. Beij nes, was van huis uit meer administratief aan gelegd, maar beiden hadden van jongs af aan in steeds grootere mate het bedrijf mee op gebouwd en gedragen. Tal van groote werken werden onder het mede-directeurschap van den heer J. W. A. Beijnes door de fabriek afgeleverd. Wij noe men: tal van rijtuigen voor Ned. Indische Tramwegmaatschappijen en smalspoorwegen een salonrijtuig voor den Sultan van Deli (in opdracht van de Deli-Maatschappijen). Naar Frankrijk, Rusland, Spanje, Portugal en Buenos Aires werden tramrijtuigen afgeleverd. En groot was het aantal spoor rij tuigen voor de Ned. Spoorwegen, dat bij Beijnes is ge maakt. Een van de cnooiste opdrachten, die de Kon. Fabriek in die jaren ontving, was die voor twee stel salonrijtuigen: het eene be stemd om te worden aangeboden aan Paul Kruger, het andere zou dienst doen als direc tie-rijtuig met slaap-accomodatie. In 1896 kwam de derde uitbreiding van de fabriek tot stand, waarbij zij den omvang en het uiterlijk kreeg die zij tot heden heeft be houden. Van cultureele beteekenis was het op 29 Ja nuari 1897 opgerichte Fanfarecorps „Wilhel- mina", bestaande uit personeel der fabriek en waarvan de heer J. W. A. Beijnes beschermheer was. In den loop van de jaren 1901 en 1902 heeft Beijnes' Kon. Fabriek de toen unieke opdracht ontvangen tot het bouwen van den Konink lijken Trein. De heer Beijnes was ook commissaris van de Drukkerij De Spaarnestad en van de Haarl. Soda fabriek en vroeger commissaris van de toenmalige Spaarnebank. In 1917 gaf de heer J. W. A. Beijnes wegens hoogen leeftijd de dagelijksche leiding uit han den hij werd toen gedelegeerd commissaris en was tot zijn overlijden commissaris der N.V. Behalve zijn dagelijksche drukke werkzaam heden aan de fabriek vervulde de heer Beijnes indertijd nog tal van functies in het maat schappelijk leven. Hij was vroeger: lid-patroon van de Kamer van Arbeid voor de metaal- en houtbewerking; lid-werkgever van den Raad van Beroep inzake de Ongevallen- en Beroeps- wet; voorzitter van de Bijz. School van de R.K Schoolvereeniging (Oranjekade); penning meester van het Parochiaal Kerkbestuur van St. Jozef (Jansstraat), bestuurslid van de Haarl. Vereen, tot bestrijding der tuberculose; onder-voorzitter van het Kruisverbond (R.K. vereeniging tot bestrijding van drankmisbruik) commissaris van de Spaarnebank; voorzitter van de Onderlinge Brandwaarborgvereeniging voor de gemeente Haarlem; tweede voorzitter van de R.K. Leesvereeniging en voorzitter van het Gem. Zangkoor, dat verbonden was aan de R.K. Leesvereenigingen. Tot het laatst genoot de heer Beijnes een zeer goede gezondheid en bleef belangstellen in alle zaken en vereenigingen die steeds zijn Met den heer J. W. A. Beijnes is weer een van de pioniers van onze industrie heenge gaan. Een van die harde werkers,'die hun groote gaven in dienst van hun bedrijf stelden, wier heldere geest hen in staat stelde, de Industrie in vaste banen te leiden en tot bloei te bren gen en waaraan ons land zijn welvarende In dustrie te danken heeft. Nadat hij de Technische Hoogeschool te Aken doorloopen had, werd hij in 1877 als deelgenoot in het bedrijf opgenomen. In 5. na het overlijden van zijn oom, den heer J. J. Beijnes. kreeg hij de leiding van het bedrijf in handen, tezamen met zijn neef den heer J. J. F. Beijnes. Moeilijke jaren van herhaaldelijk intre dende groote slapte had men toen doorge maakt. maar de beide neven wisten van nu af aan de zware buitenlandsche concurrentie het hoofd te bieden, waarbij het aan het heldere koopmansinzicht van den nu juist ontslapene is te danken dat een langdurige bloeiperiode van onze fabrieken begon. Hoewel hij in latere jaren de man was die niet in de eerste plaats naar buiten optrad, maar die zich meer met het interne deel der zaken bemoeide, waren het toch vooral zijn heldere geest en juist inzicht waaraan alle moeilijke problemen die zich voordeden wer den getoetst, 'n heldere geest, dien hij tot het einde behouden heeft. Zijn zorgvol hart strekte zich ook uit tot de velen die aan het bedrijf verbonden wa ren en hij voelde sterk de plichten die op hem rustten tegenover het groote personeel dat aan zijn zorgen was toevertrouwd. De verschillende fabrieksfondsen zijn door hem gesticht of gesteund en in moeilijke tijden stond niet alleen zijn hart, maar ook zijn beurs wijd open voor allen, die hij onder zijn zorg wist. In 1917 werd de familiezaak in een Naam- looze Vennootschap omgezet en gaf hij zijn deel van de leiding over aan zijn zoon. Na dien trad hij op als president-commissaris en later als lid van den Raad van Commis sarissen. Dat zijn stem zeer veel gewicht in den Raad had. behoeft nauwelijks gezegd, maar typisch was het weer voor zijn scherp inzicht dat hij in den Raad uitsluitend commissaris was en zioh builen de dagelijksche leiding hield, waarvan hij nu eenmaal afstand had gedaan. Nog eenmaal zou de stoere grijsaard in al zijn kracht naar voren komen. Teen in 1930 de Vennootschap plotseling het verlies leed van zijn beide directeuren, nam hij zonder aarzelen en volkomen on baatzuchtig het roer stevig in handen en koerste zonder bedenken in de richting die hij onmiddellijk als de juiste zag. Niet zoodra echter waren de moeilijkheden overwonnen of hij trok zich weer terug op zijn post als commissaris, die hij tot het einde heeft ver vuld. Gedurende twee en zestig jaren was hij dus in verschillende functies aan ons bedrijf verbonden. Hij was een groot man. Wij zullen hem niet vergeten. H. J. M. BEKKERS. aandacht hadden gehad. Hij woonde thans ge durende ruim drie jaar te Heemstede. De heer Beijnes heeft nog het genoegen ge smaakt, het eeuwfeest van de firma Beijnes in November 1938 mede te maken en zijn zoon terug te zien, die missionaris is in Honolulu en twee weken geleden met verlof gekomen was. In vele kringen zal de heer Beijnes, die een grooten bloeitijd der Kon. Fabriek heeft mo gen meemaken en een algemeen bekende en geachte figuur was, gemist worden. De overledene was Commandeur in de orde van den H. Gregorius den Grooten. Ridder in de Orde van den Nederlandschen Leeuw en in de Orde van Oranje Nassau. De HH. Uitvaartdiensten worden gehouden op Woensdag 24 Mei a.s. in de Parochiekerk van den H. Jozef in de Jansstraat, de stille HH. Missen te 7 en 8 uur en te 94 uur de plechtige H. Requiem Mis, waarna de begrafe nis zal plaats hebben uit de kerk op het R.K. Kerkhof „St. Barbara". Bij het eten bleek het terstond. Onderwijzeres en haar broer gearresteerd. Een echtpaar te Groningen ontving dezer dagen over de post een pakketje, Inhoudende een monsterdoosje van een bekende chocolade fabriek. In een bijgevoegden brief werd mede gedeeld, dat de bonbons, chocolade en cacao als proef bedoeld waren. De afzender schreef er bij er van overtuigd te zijn, dat het echpaar na de bonbons geproefd te hebben, nooit meer andere chocolade zou eten. Man en vrouw proefden van de bonbons, maar de vrouw spuwde deze direct weer uit, daar de bonbons een zeer bijtenden smaak hadden. Zij kreeg nu argwaan, temeer daar het bij gevoegde schrijven geen briefhoofd vertoonde. De politie werd in het geval gemengd en uit het onderzoek van de recherche bleek, dat hier een poging was gedaan om de vrouw te ver giftigen. De aandacht viel op de vroegere kost- gangster van de familie, de 29-jarige mej. H. B.. onderwijzeres te Dalen (Dr.), die jaren ge leden bij de familie had ingewoond. Door een ontstane ruzie, waarbij zelfs procesverbaal was opgemaakt wegens mishandeling en huisvre debreuk. was mej. B. echter genoodzaakt het huis van de familie te verlaten. De officier van justitie te Groningen had evenwel tegen haar geen vervolging ingesteld, onder de voorwaar de, dat zij de familie verder niet lastig zou vallen. Aan deze voorwaarde heeft zij in den loop der jaren echter niet voldaan en zij kwam herhaalde malen van Dalen naar Groningen, om het de vrouw lastig te maken. Zij werd Dinsdag j.l. bij haar aankomst te Groningen door de politie gearresteerd, onder verdenking van poging tot vergiftiging. Zij ontkent ech ter iedere schuld, Thans is te Dalen eveneens gearresteerd een 16-jarige broer van de onder wijzeres als verdacht van medeplichtigheid. Beiden zijn ter beschikking van den officier van justitie gesteld. Toestand van generaal Snijders zeer ernstig. Sedert Zaterdag is er in den "toestand van generaal Snijders een ongunstige wending ge komen. Deze is nu hoogst ernstig. Er bestaat weinig hoop meer op herstel.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 5