DE NED. INDISCHE LUCHTVAART
De Schat in de Woestijn
Een origineele Indiaansche begroeting had plaats,
toen het Engelsche Koningspaar op zijn reis door
Canada een bezoek bracht aan een der kampen
te Calgary Alberta
Het zilveren jubileum van de luchtvaart
afdeeling van het Ned. Indische leger.
Een der hoogtepunten van het feest
vormde de Juchtdag" te Bandoeng.
Een kijkje op de officieele tribune op
het vliegveld Andir tijdens de demon
straties der vliegers
De pianist Cor de Groot vertrok Dins
dag per K.L.M.-vliegtuig naar Ned. Indië
voor het maken van een tournée. De
heer De Groot neemt afscheid van
zijn echtgenoote
In draf voor de jury. - Het prachtig vierspan, dat den eersten prijs behaalde op
den te Roermond gehouden Midden Limburgschen Paardenfokdag
Na den aanslag op de Hertogin van Kent. Ledwedg®
Vincent Lawlor, die het schot op de Hertogin loste,
wordt na het verhoor op het politiebureau per auto
weggeleid
Sneeuwwitje en de dwergen ontbraken niet in den traditio-
neelen sprookjes optocht, welke deze week door München
trok
Op 400 mijl van de Engelsche kust nam de .Normandie" een
Griekschen matroos van de .Callopsis" aan boord. De man
moest noodzakelijk geopereerd worden, hetgeen door den
chirurg van de .Normandie" geschiedde. Het moeizaam
transport
Het concours-hippique voor landbouw-paarden, dat deze week voor de leerlingen der Fransche landbouw
school te Grignon gehouden werd, telde menig vermakelijk intermezzo
FEUILLETON
Naar het EngeLsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
11)
Stump verdween en Royson voerde het be
vel over het vaartuig nog voor het tien mi
nuten in zee was. Zijn booze chef had hem
geen grooter compliment kunnen maken!
In den machinist, een man uit West
Hartlepool vond de kapitein iemand, die de
scheepstaal sprak.
Het helpt niets, of u mij uitvloekt, om
dat er een breuk is in de verbindingsstang,
protesteerde hij op Stumps hartige interpel
latie. Ik ken net zoomin als u binnenin een
stuk roodgloeiend staal zien.
Niet brutaal worden, kereltje, of ik zal
bij jou breuken ontdekken. Kun je dezen
rommel op zee in orde maken, of moeten we
terug?
De machinist deinsde terug voor Stump's
stierenblik.
Het zou beter zijn terug te gaan, mijn
heer. Ik kan het misschien klaar spelen, maar
het. is twijfelachtig.
Stump ging achterdeks om von Kerber te
raadplegen. Zóó spoedig was het jacht onder
zeil gebracht, dat geen van de passagiers de
stagnatie bespeurd had, hoewel ieder zeeman
onmiddellijk gemerkt zou hebben, dat het
schip zeilde.
Toen de baron vernam, wat er was voor
gevallen, wees hij zeer nadrukkelijk het idee
af, dat de Aphrodite naar Marseille zou terug- i
keeren en Stump was even vast besloten niet
in een halven storm door de straat van Boni-
facius te zeilen. Als minnelijke schikking
werd koers gezet naar Toulcn en die haven
werd 's middags bereikt.
Daar werden niet alleen in een paar uur de
machines hersteld, maar werd ook een stel
reserve-onderdeelen aan boord genomen, een
wijze voorzorgsmaatregel, met het oog op het
verblijf van het jacht in een streek, waar
gegoten staal niet te krijgen zou zijn.
Van dat tijdstip af verliep de reis zonder
stoornis. Royson nam de eerste gelegenheid
de beste te baat om von Kerber uit te leg
gen, hoe en waardoor het misverstand over
zijn naam ontstaan was en de baron glim
lachte alleen maar met zijn air van meer
derheid.
Stump ontdekte spoedig, dat wanneer de
wind gunstig was, de Aphrodite beter en
vlugger liep als schoener dan als stoomboot
en Royson's positie aan boord werd daardoor
zeer versterkt. Voor de rest leefde Dick het
eentonige scheepsleven. Natuurlijk zag hij
de passagiers veel, maar het contact bleef
zuiver formeel. De twee dames lazen en wan
delden en speelden bridge met mr. Fenshawe
en den baron.
Den eersten November bereikte het jacht
Port Said. Hier werden voorraden en kolen
ingenomen, maar geen enkel lid van de be
manning kreeg verlof om aan land te gaan.
Voor de passagiers waren er stapels brie
ven, couranten en telegrammen. Maar het
eenige stuk, dat er voor officieren of beman
ning was, was een brief voorRoyson.
De baron deed dienst als pes tb ode en bracht
Dick persoonlijk den brief, maar niet voordat
de Aphrodite het kanaal in was en haar
Fransche loods en zoeklicht had aan boord
genomen.
Hij was kwaad, hoewel hij zijn slechte
humeur verborg onder geveinsde onverschil
ligheid.
Hoe kwam u er toe, aan een van uw,
kennissen op te geven, dat u Port-Said aan
deed?, vroeg hij
Dat heb ik niet gedaan, zei Dick, wiens
verbazing oprecht genoeg was om wantrouwen
te ontwapenen.
Dan heeft iemand het heel juist ge
raden, niet?, spotte de ander.
Ik verwachtte van niemand ter wereld
een brief en ik heb aan niemand verteld, dat
ik langs Port-Said kwam, om de afdoende
reden, dat ik zelfs nooit aan de plaats ge
dacht heb, totdat u zelf hebt meégedeeld, dat
we naar de Roc-de Zee gingen.
Het is vreemd. Enfin, hier is uw brief.
Misschien begrijpt u, wanneer u hem gelezen
hebt, hoe de zaak in elkaar .zit Ik wilde onze
bestemming geheim houden en u bent de
eenige man aan boord, behalve mr. Fenshawe
en ikzelf, wiens woonplaats in Londen be
kend is.
Nu wilde het toeval, dat het postmerk on
leesbaar was en von Kerber had den brief
gelezen door de vindingrijke manier van den
Russischen censor na te volgen, die het in-
liggende blad grijpt met een instrument dat
op een lange, dunnen krultang lijkt en het
stevig oprolt, totdat het onbeschadigd uit de
envelop kan worden getrokken. Maar op stijf,
officieel papier blijven lichte sporen van zulk
een behandeling achter. Wat later op den dag
constateerde Royson dit en stond perplex. Op
het oogenblik scheurde hij enkel de enveloppe
open.
Het was een kort bericht van mr. Forbes:
„Ik heb u in Marseille getelegrafeerd en
ik heb me ervan overtuigd, dat u mijn be
richt hebt ontvangen. Ik betreur uw klaar
blijkelijk besluit om aan mijn verzoek geen
gevolg te geven. Sir Henry Roysc-n is hoogst
ernstig ziek en ik heb reden te gelooven, dat
hij zijn vroegere houding tegen u wil goed
maken. Ik ontving uw brief, waarin u mede
deelde, dat u scheepging op een of ander
vaartuig onder den naam van King, maar
hét kostte me geen moeite uw spoor te vol
gen naar mr. Fenshawe's jacht en ik voel me
niet gerechtigd uw overbodig pseudoniem te
erkennen. Nogmaals raad ik u aan om terug
te komen. Ik ben er van overtuigd, dat uw
patroon, een hoogst achtenswaardig man, u
geen moeilijkheden in den weg zal leggen.
Indien u de Aphrodite in Port Said of in
Ismaila verlaat en mij een telegram stuurt,
zal ik u telegrafisch voldoende geld over
maken".
Dick had dat lastige probleem dood en be-
graven gewaand. Hij had niet geaarzeld in
Marseille en hij was nu niet minder vastbe1-
sloten. Hij stak von Kerber openhartig den
brief toe, weinig vermoedend, hoe nauwkeurig
zijn gelaat was bestudeerd, terwijl hij den
inhoud las.
Lees dit, zei hij, en dan zult u zelf zien,
dat ik op geenerlei wijze er voor aansprakelijk
ben.
Von Kerber scheen uit het veld geslagen
door dit blijk van vertrouwen.
Neen. neen. zei hij, uit de hoogte, dat
wensch ik niet. Ik heb uw woord en dat is
mij voldoende.
Mag ik antwoorden?
Ja, vanuit Suez.
En hiermede zou het Incident gesloten zijn.
indien het dien avond niet weer opeens was
opgedoken.
Tagg had de eerste wacht, van acht uur tot
middernacht. Onder gewone omstandigheden
zou Royson, die tot vier uur des morgens
vrij was, naar zijn kajuit zijn gegaan en rustig
hebben geslapen. Maar, evenals vele anderen,
die voor de eerste maal door 't groote kanaal
komen, kon hij geen weerstand bieden aan
de betoovering van de geruischlooze bijna ge
heimzinnige vaart van het schip langs de
woestijn.
Na het avondeten, terwijl hij nog even een
pijp rookte voor hij naar kooi ging, ging hij
naar voren en posteerde zich achter de sterke
electrische lamp, die op den boeg was aan
gebracht om den smallen waterweg, die Oost
en West verbindt, te verlichten. De breede
lichtbundel gaf een plechtige schoonheid aan
de kale vlakten aan beide zijden. Van voren
glansde het kanaal als een zilveren lint, in
een tooverachtig leven.
Hoe lang hij daar stond en hoe diep hij
verloren was in den vreemden droom, besefte
hij nauwelijks, tot hij een zachte stem -vlak
achter zich hoorde.
Bent u het, mijnheer Royson?
Hij keek op en zag juffrouw Fenshawe
naast zich staan.
Neemt u me niet kwalijk, stamelde hij.
Ik was zoo verdiept in dit betooverende ge
zicht.
Dat u mijn elfen schreden niet hoorde!,
viel ze hem met een zachten lach in de rede.
Verontschuldig u maar niet. Ik draag vilten
pantoffels dus mijn spookachtige nadering
is gemakkelijk te verklaren. Ik ben hier al
tweemaal geweest, maar u was zoo verborgen
in de schaduw, dat ik u niet zag, en ik begon
werkelijk angstig te worden, omdat een van
de mannen me verzekerde, dat u niet in uw
hut was.
Dick hoerde een zenuwachtigen klank in
haar stem.
Ik ben hierheen gegaan om een goed
gezicht te hebben op de woestijn bij nacht,
antwoordde hij.
Vertel u me eens, mr. Royson, waarom
noemde die officier van de garde u „King
Dick" c.p den morgen van het ongeluk met
het rijtuig?
Hij was een poos verbluft.
Toen zeide hij:
(Wordt vervolgd).
