De Schat in de Woestijn
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
14)
De eenige wilde stammen zijn ver weg
in het binnenland. En zelfs zij zouden zich
een paar maal bedenken voor ze zich verzetten
tegen 't doortrekken van een sterke „kafila"
met vreedzame bedoelingen. Bovendien, beste
kerel, moeten we hier een gedeelte van onze
uitrusting koopen. Juist geheimhouding zou.
in tegenstelling met openhartigheid, cns plan
in gevaar brengen. Je had anders een heel
anderen kijk er op, toen we in Londen de
hoofdzaken bespraken.
Royson zorgde ervoor, niet naar de spre
kers te kijken. Tusschen hem en hen in, zat
mrs. Haxton en hij wist, dat ook zij de ooren
spitste. Von Kerber begon de oorzaken van
zijn meeningsverandering uit te leggen, maar
Stump's stem riep Dick plotseling tot zijn
plicht terug.
Ga naar het anker, meneer Royson, zei
hij, en zorg, dat alles klaar is, als ik u zeg
los te laten.
Irene hoorde het bevel.
Ik wil het anker overboord zien plonsen,
kondigde ze aan. terwijl ze uit een dekstoel
opsprong. Ik ga met u mee, mijnheer Roy
son.
Dick reikte haar de hand om haar de trap
af te helpen. Ze hadden niet veel meer samen
gepraat na dien avond op het Suez-kanaal.
De blik van het meisje waarschuwde Royson
dat ze iets wilde zeggen, wat niet voor an
deren bestemd was.
Hebt u het vergeten? mompelde ze.
Neen, antwoordde hij.
Als we aan land gaan, moet u mee
gaan.
Hoe kan ik daar voor zorgen?
Vraag kapitein Stump u het bevel over
de boot te geven. Weet u dat er een poging
is gedaan om u in Suez kwijt te raken?
Ja.
Het mislukte.
Ja, dat weet ik ook.
Wie heeft u dat verteld.
Ik hoorde toevallig een gesprek. Ik kon
er niets aan doen.
Wel, als we eenmaal aan land zijn, krijg
ik misschien de gelegenheid u alles uit te
leggen. Vertel kapitein Stump zoo noodig, dat
ik wil, dat u met ons meegaat.
Ze konden niets méér zeggen. De telegraaf
ging van „langzaam" over tot „stoppen".
De aankomst van het jacht wekte leven aan
het strand. Verscheidene booten staken van
wal en hun zwarte bemanning wedijverde,
wie het voorrecht zou hebben om de passa
giers aan land te brengen. Stump kwam de
brug af met het gewichtige uiterlijk van
iemand, die een belangrijke taak heeft vol
bracht en gaf Royson zóó een onverwachte
gelegenheid om hem over de boot te inter-
pelleeren. De schipper zwaaide terug naar
het bovendek en naderde mr. Fenshawe.
Gaat u onmiddellijk aan land, sir?,
vroeg hij.
Ja. hoe eerder hoe liever, anders zijn de
regeeringsgebouwen voor vandaag gesloten.
Mijnheer Royson, schreeuwde Stump,
fluit de bemanning van de sloep en laat haar
te water
Een Arabische bcot doet het veel vlugger
en gemakkelijker, zei mrs. Haxton, die snel
opmerkte, dat von Kerber de toebereidselen
van den kapitein in het oog hield.
U kun' in een van die griezelige bootjes
aan land gaan, als u lust hebt. zei Irene,
met tegenwoordigheid van geest, maar ik weet
zeker, dat mr. Fenshawe en ik zelf ook aan
onze eigen sloep de voorkeur geven. Het
staat veel beter ook, en ik vind dat we indruk
cp de inboorlingen moeten maken. Bent u
het niet met me eens, baron von Kerber?
Er viel niets meer te zeggen. De boot werd
zoo handig te water gelaten, dat Dick aan
het roer zat en vier esschen-houten riemen
haar sne; landwaarts roeiden voordat de
eerste scvhepslanding hijgende Somali's het
jacht bereikten. Ze kregen echter toch twee
passagiers: Mevrouw Haxton, die wegens de
grcote hitte bedankt had voor 'n plaats in
de sloep en de kapitein.
Ik wil mijn oudje telegrafeeren, deelde
hij mee. En Massoea zal waarschijnlijk voor
langeren tijd onze laatste haven zijn. Als ze
niet eens in de maand van me hoort, tobt
ze.
Mevrouw Haxton glimlachte. Ze keek naar
de verwijderde sloep en er scheen haar iets
genoegen te doen.
Uw tweede stuurman is nooit eerder in
Massoea geweest?
Neen, mevrouw.
Wij zullen per slot van rekening het
eerste aan wal zijn. Hij houdt aan op den
gouvernementssteiger, waar een schildwacht
hem zal wegsturen.
O, u bent hier dus bekend?, zei Stump.
Er zijn niet veel Engelsche dames, die op deze
kust zijn geweest.
Mevrouw Haxton bedacht misschien op
eens dat ze haar kennis onnoodig had ge
lucht, maar ze legde uit. dat teen haar man
nog leefde, ze met hem mee was geweest op
een langen tocht over de Roode Zee.
Hij stelde belang in kabelconstructies,
zei ze, en we bezochten Massoea, toen de
Italianen er juist mee begonnen waren.
Neem me niet kwalijk, mevrouw, maar
bent u al lang weduwe?
Bijna vijf jaar.
Hemeltje, zei Stump bewonderend, dan
moet u nog een heel jong meisje zijn geweest
toen u trouwde!
Zij lachte met de kalme zekerheid van een
mooie en goed-gekleede vrouw; mevrouw
Haxton kon charmeeren als ze wilde en ze
wenschte dat Stump overeenkomstig haar
plannen zou handelen wanneer ze de stad
bereikten.
De beide booten waren bijna op gelijke
hoogte gekomen, maar een honderd yard of
meer van elkaar verwijderd: De kapitein was
half opgestaan om Dick aan te roepen, toen
mrs. Haxton hem tegenhield.
Laat ze doorgaan, zeide zij, ze wilden
niet naar mijn raad luisteren. Nu zullen ze
ontdekken dat we him een goede vijf minuten
vóór komen.
Stump wist natuurlijk heel goed, dat de
breede Engelsche boot niet kon concurreeren
tegen het lange, ranke Somali-vaartuig, maar
hij begreep ook, dat miss Fenshawe en Royson
samen aan land wilden gaan. Daarom grin
nikte hij en hield zijn mond.
Het resultaat van deze tegenstrijdige plan
nen was in vele opzichten merkwaardig. Zoo
als mevrouw Haxton voorzien had, mocht de
sloep niet aan de hoofd-pier landen en
Royson ontdekte, dat de Oostenrijker geen
Italiaansch verstond. Het was Irene, die de
orders vertaalde, die hun werden toegebruld
door een soldaat. Ze moesten naar de kleinere
pier, waar mrs. Haxton en kapitein Stump
reeds aan land waren gestapt temidden van
een menigte opgewonden brabbelende inboor
lingen.
Kapitein, zei mevrouw Haxton. met haai
llefsten glimlach en wijzend naar een wit ge
bouw in de verte, dat is het Telegraafkantoor
We hoeven hier niet allebei te wachtn to"
onze vrienden aankomen. Wat zou u erva-
zeggen, als u kalm uw telegram ging ver
sturen? Tegen dat u klaar bent, zullen w
u bijna ingehaald hebben. Wacht als 't u Ir
Heft niet op mij! U ziet, dat ik miss Fen sli
de loef wil afsteken. I
Zooals u wenscht, mevrouw, zei de kapi
tein. Hij ging op de luidruchtige menigte af
als een stormram.
Scheer je weg, jullie zwarte en bruine
mirakels. Ga heen en vraag iemand je met de
brandspuit af te spoelen. Vooruit, roetmop
pen!
Hij maakte ruimte en stapte vlug naar de
stad. Vandaar dat hij een langen Arabier niet
opmerkte, wiens wuivende burnoes en voor
naam uiterlijk hem onderscheidden van de
gemengde groep gepeupel op de aanlegplaats.
Hij wachtte, tot mrs. Haxton zijn kant op
keek. Toen salaamde hij, met een vorstelijke
mengeling van eerbied en trots, en ze wenkte
hem onmiddellijk.
Bent u Sheik Abdullah?, vroeg ze in het
Fransch.
Ja, mevrouw, antwoordde hij in dezelfde
taal.
Bent u goed bekend in de stad?
Ik heb hier twee maanden gewacht.
Dan zult u twee uren langer wachten
niet erg vinden. Von Kerber effendi, of ik, oi
wij beiden, zullen om vijf uur op u wachten
buiten de Olifant Moskee. Mochten er anderen
bij ons zijn, spreek dan niet, voor wij u aan
spreken.
Wie is hij, die roode stier?, vroeg de
Arabier, kapitein Stump's breede gestalte na
ziende.
Dat is de kapitein van ons schip, een
man zonder verder belang. De Hakim effendi
zit in de boot, die naderkomt. Mét hem is
Fenshawe effendi, de oude man met het grijze
haar. Er is ook een lange, jonge scheeps
officier bij. Hij heet Royson zult ge het
liet vergeten? Royson. Hij is gevaarlijk,
bekijk hem goed! Hij kan lastig blijken, of
'uttig ik weet het nog niet. Fenshawe Ef-
uidi spreekt Fransch en Arabisch, Royson
"fendi alleen Fransch Dat is alles voor het
"ihlik Verlaat mij thans.
mïpu Madame!"
(Wordt vervolgd).
Bij hun terugkeer uit Spanje te Napels werden de Italiaan- Vijftig kinderen werden gewond bij de gas-ontploffing in een hulp-school nabij Barberton
sche legionarissen door Koning Victor Emanuel geïnspecteerd. in den Amerikaanschen staat Ohio. - Redders zoeken naar gewonden onder de puin-
Een overzicht tijdens de plechtigheid hoopen
Voor het wielercriterium op de Boulevard te Scheveningen
werd Vrijdag 18 K.M. draad gespannen als afzetting
voor het publiek
De groote parade van 41 Glenn Martin bommenwerpers boven het Waterloo
Plein te Batavia als slot van de feestweek ter gelegenheid van het zilveren
jubileum der Ned. Indische Luchtvaart-afdeeling. Op de foto zijn alle
41 toestellen te onderscheiden
r
hippique te Bussum bijgewoond. De begroeting der vorstelijke bezoekers bij hun aankomst
De Algemeene Ned. Verkeersfederatie hield Vrijdag te Den Haag haar jaar-
rgadering. De heer A. Plesman, directeur van de tijdens zijn rede
De wedstrijden om
het internationaal
golf amateurkam
pioenschap van
Nederland worden
te Zandvoort ge
houden. Een der
deelnemers aan
slag
Bao Dai, de Keizer van Annam, die
te Parijs vertoeft, verlaat het Fransche
departement van Koloniën na zijn
onderhoud met minister Mandel
