De Schat in de Woestijn
Als gewoonlijk ontbraken op het concours hippique te Richmond in Engeland
ook de karakteristieke mailcoaches niet. De spannen in den ring voor de
jury
Koning George van Engeland zet zijn handteekening in het boek der eeregasten van de Wereld
tentoonstelling te New York tijdens het bezoek van het Britsche Koningspaar aan de expositie
De ingang van den ondïraardschen
gang in het huis nabij Valenciennes
aan de Fransch-Belgische grens, waar
door de politie een uitgebreide smokkel
en spionnage-affaire ontdekt werd
J. Engel, die kampioen der amateurs werd tijdens de Maandag te Valkenburg verreden weg
wedstrijden, krijgt, al rijdende, gelegenheid den inwendigen mensch te versterken
De grandiose ontvangst van het Engelsche Koningspaar op de Wereldtentoonstel
ling te New York. Een radiografische foto van de aankomst van den stoet op het
expositie-terrein. In de voorste auto onderscheidt men den Koning en de Koningin
Jeugdige belangstelling voor
de sterrewacht te Green
wich, waar dezer dagen
een officieele ontvangst
werd georganiseerd voor
verschillende liefdadige
doeleinden
De „Guba", die, op zoek naar een nieuwe
luchtroute, boven den Indischen Oceaan den
koers kwijt raakte, moest naar Batavia vliegen
Onder stroomenden regen
startten Maandag te Valken
burg de deelnemers aan den
wedstrijd om het individueel
kampioenschap op den weg
1939, georganiseerd door de
Ned. Wielren Unie
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
16)
Ja, alles, maar hij lacht alleen en zegt,
dat ik moet bedenken dat ik nog geen twintig
ben. Hij beweert, dat er vreemder dingen be
dolven liggen onder het zand van Egypte dan
alle geleerde genootschappen geslaagd zijn te
ontdekken. Hij vindt het niet erg, dat de tocht
van de Aphrodite vergeefsch zou zijn, indien
daardoor blijken zou, dat de inhoud van de
papyrus valsch is. Voor 'n echte oudheidkun
dige is het zoeken ten slotte een even groot
genoegen als het vinden. De kosten van deze
expeditie spelen voor mijn grootvader geen
rol en onder andere omstandigheden zou ik het
als een aangenaam en ongemeen uitstapje be
schouwen. Maar deze twee menschen hebben
me zenuwachtig gemaakt en daarom was ik
vast besloten, dat ze u in Suez niet weg moch
ten sturen, want ik voelde dat ik u mijn
twijfel en vrees kon toevertrouwen en zoo
noodig van u hulp verwachten. Anders zouder
mr. Fenshawe en ik aan hun genade zijn over
geleverd.
U kunt tot het einde toe op mij rekenen,
zei Royson ernstig, maar u moet ook niet ver
geten, dat de officieren en bemanning allen
Engelsch en zijn en zich nooit zouden leenen
tot een onderneming, die verraad jegens hun
patroon inhoudt.
Dat is prachtig zoover als het gaat was
het uitdagende antwoord, maar ik weet ook
dat onze ondernemende baron u allen heel
fcandig tot geheimhouding heeft verplicht en
een belofte van trouw aan zijn belangen van
u heeft geëischt. Daarom hebt u zelfs, mijn
heer Royson, mij niets verteld van den aan
val, die in Marseille op hem werd gepleegd.
Deze tegenwerping kwam onverwachts en
Royson zag haar verlegen aan.
Hij beweerde, dat als het vooral u ter
oore kwam, het u noodeloos zou ongerust
maken en dat klonk heel aannemelijk.
Juist. U begint de moeilijkheden te waar-
deeren, die ik ontmoette, toen ik trachtte mijn
grootvader te overtuigen, dat hij niet alles,
wat zij vertelden, moest gelooven. Baron von
Kerber vertelt nooit een bepaalde leugen. Hij
zegt zelfs de absolute waarheid, maar
slechts een deel ervan! Gelukkig hcorde mijn
kamenier van uw moed bij het verjagen van
de bandieten die den baron aanvielen. U werd
onmiddellijk een held onder de matrozen, wat.
tusschen twee haakjes, niet meer dan billijk
is, wanneer u bestemd bent om de rol te
vervullen, die uw beroemde voorvader ge
speeld heeft.
Een zacht glimlachje verdreef de scha
duwen van haar gezicht en Dick bloosde bij
de herinnering aan de woorden, op dien won-
lerbarer nacht op het kanaal gesproken.
Vertel mij alstublieft, wat u gehoord
ïebt. miss Fenshawe.
Niets behalve het feit, dat onze Oosten-
rijksche vriend overvaller, werd door een paar
>traatroovers. toen hij 's avonds laat van het
Nation naar het schip reed en dat u en me
ieer Tagg toevallig in de buurt waren met
noodlottige gevolgen voor de MarseiLlanen
Maar wat ik graag weten wilde is dit: be
roofden ze hem?
Mijn belofte bindt mij om de bizonder-
hedei nie- te vertellen, was het antwoord
Hij brandde van verlangen om haar van
zijn toewijding te overtuigen maar voelde
zich gedwongen tot een zwijgend verbond met
wat vermoedelijk een samenzwering was.
Zij begreep en waardeerde het, dat hij zijn
woord aan von Kerber niet wilde breken.
In ieder geval begrijpt u nu mijn redenen
om zoo ronduit met u te spreken, Mr. Royson.
ging ze voort. U mag zich gebonden achten
door uw afspraak met den baron en dat kan
ik u niet kwalijk nemen, maar ik ben er zeker
van, sinds ik weet, wie u bent, dat u zich niet
zult leenen voor een of ander gemeen plan
van het merkwaardige paar, dat op het
oogenblik naar ons kijkt en zich ongetwijfeld
afvraagt, waar we het zoo druk over hebben.
Royson zag, dat von Kerber en Mrs. Haxton
voor de deur van het Postkantoor op hem
wachtten, maar miss Fenshawe's toespeling
op zijn persoon, lokte een vraag uit.
Wilt u me dan inlichten over het belang
wekkende feit van mijn identiteit?, vroeg hij
snel.
O ja wel. Ik geloof dat uw brief in Port
Said is geopend en gelezen. Mevrouw Haxton
is handig in het gevolgtrekkingen maken. Ze
zei. dat ze uw naam herkend had in Marseille
toen het telegram kwam, weet u wel
maar als dat zoo ls, is het vreemd, dat ze die
kennis voor zich hield tot na ons vertrek uit
Port Said. Vergiste ze zich?
Waarin?
In de meening, dat u de neef ls van een
baronet en zijn erfgenaam?
Hij lachte vroolijk. Na jaren van onver
schilligheid vervolgde zijn geboorterecht hem
nu met bizonderen ijver.
kon geen beter voorbeeld hebben uit
gekozen om de halve waarheden waarover u
daarnet hebt geklaagd, zei hij. rk geef toe
dat Sir Henry Royson mijn oom is, maar hij
zwoer, dat ik nooit zijn erfgenaam zou wor
den, toen we elkaar het laatst ontmoetten
Toch was de brief van zijn advocaat en hield
een vage veronderstelling van mogelijkheden
;n. die. om het zacht uit te drukken, zouden
■naken, dat mevrouw Haxton merkwaardis
•^ed kan raden.
Op hetzelfde oogenblik kwam mr. Fenshawf
uit het postkantoor.
Hier. riep hl). Stapels brieven en
couranten. Pak aan, Irene en zoekt ze uit.
De baron en ik moeten gauw naar het huis
van den gouverneur. We kunnen straks in
het hotel onze correspondentie wel lezen.
Von Kerber ging onmiddellijk met den
ouden heer mee. Irene opende het dikke,
met touw samengebonden pakket. Ze gaf mrs.
Haxton verscheidene brieven en vergrootte
Royson's verbazing door hem er ook drie te
overhandige, waarvan twee met zijn waren
naam waren geadresseerd en de andere het
adres droeg: Richard King Esq. Het ontging
hem niet dat mrs. Haxton merkte dat er
brieven voor hem waren. Stump, die op dat
oogenblik te voorschijn kwam, vergrootte
Dick's verlegenheid, toen hij de enveloppen
In zijn hand zag.
Hallo! gromde hij je bent er ook vlug
bij geweest. Brieven, hè! Hoe heb je dat klaar
gespeeld?
Dat kan ik niet vertellen, was het open
hartige antwoord.
Blijkbaar heeft Iemand in Londen de
route van het jacht ontdekt voordat ik het
zelf wist.
Dat is vremd, zei Stump, met een zweem
van twijfel.
Het ls waarschijnlijk eenvoudig genoeg,
als de zaak wordt opgehelderd, zei Irene,
nonchalant. De aanleghavens van de Aphro
dite kon ledereen te weten komen, die de
moeite neemt aan mr. Fenshawe's wonine
naar u te informeeren. Mr Royson zal onge
twijfeld ervaren, dat zijn vrienden dien wee
gevolgd hebben, toen hij hen niet berichtte
waar het schip naar toe ging. Maar het is
te heet om hier in de zon te blijven staan.
Laten we naar het hotel gaan en daar op ons
?emak onzen voorraad doorzien.
Toen de gelegenheid zich voordeed, keek
Dick zijn onverwachte post door. De twee
brieven voor „Royson" waren van Forbes. Ze
waren verschillend gedateerd. De eerste hield
de mededeeling in, dat Sir Henry Royson ern
stig ziek was en dringend opdracht had ge
geven, dat zijn neef aan zijn ziekbed moest
komen. „Ik heb reden aan te nemen, schreef
de rechtsgeleerde, dat uw oom een schok
heeft gekregen, misschien door het plotseling
ontvangen van inlichtingen, die hem vroeger
onthouden waren en ik zou in mijn plicht
te kort schieten, indien ik er niet bij u op
aandrong, om alle andere consideraties ter
zijde te stellen en onmiddellijk naar Engeland
terug te keeren.
De tweede brief was nog uitvoeriger.
„De persoon, van wie ik uw verblijfplaats
heb vernomen", schreef mr. Forbes, „heeft
mij vandaag bezocht en de feiten, welke hij
mij heeft voorgelegd, eischen uw aandacht
Hij is er zeker van, dat de schatgravende
expeditie, waariaij u zich heeft aangesloten een
mengsel is van roofzucht en schurkerij, waar
van mr. Fenshawe de dupe is; hij is misleid
door Iemand, die onder ernstige verdenking
staat van een kapitale misdaad. De Ita liaan -
sche regeering is bezig stappen te nemen om
dezen persoon in hechtenis te doen nemen
en of de aandacht tegen hem gegrond is o1
niet, het is een vaststaand feit, dat de be
wegingen der Aphrodite bewaakt zullen wor
den met het doel om haar met kracht var,
wapenen te beletten op ïtaliaansch gebied
te landen. U zult begrijpen, dat ik sterke
gronden heb voor deze bewering, anders zou ik
haar niet op schrift durven zetten. Indien u
denkt, dat het eenig nut heeft, machtig ik u
dezen brief aan mr. Fenshawe te toonen. on
der voorwaarde, dat mijn naam niet genoemd
vordt bij eenig onderzoek, dat hij verkiest ln
e stellen.
(Wordt vervolgd).
