IN WASHINGTON.
De Schat in de Woestijn
Op het landgoed „Gooilust" te 's Graveland is
Dinsdag de belangrijke en unieke kunst-, bibliotheek-
en antieke inboedelveiling begonnen. De meest
uiteenioopende zaken kwamen onder den hamer
Het vertrek van den Sultan van Marokko met zijn
vier kinderen naar Frankrijk ging te Casablanca
met groot ceremonieel gepaard. Talrijke autori
teiten deden den reizigers uitgeleide
Koning George Engeland in ge
zelschap van president Roosevelt tijdens
den intocht van het Engelsche Konings
paar te Washington
William Strang bij zijn vertrek van het De -Batavier III", het nieuwe vracht- en passagiersschip, dat bij de werf -De
vliegveld te Heston, op weg naar Moskou Noord" te Alblasserdam voor rekening van Wm. H. Muller Co. te Rotterdam
voor de onderhandelingen inzake het werd gebouwd, maakte Dinsdag zijn proefvaart op de Noordzee. Het hijschen
Engelsch Fransch Russisch verdrag der vlag tijdens de officieele overdracht
Burgemeester G. R. Vonk van Bodegraven heeft de geheel
gemoderniseerde en vernieuwde pompinstallatie in zijn ge
meente officieel in bedrijf gesteld, hetgeen tevens de ingebruik
neming van het gemeentelijk waterleidingbedrijf beteekende
De werkzaamheden aan de vernieuwing van de Blauwbrug
over den Amstel te Amsterdam, die in totaal acht maanden
tijd vorderen, zullen over eenige weken voltooid zijn
Bij het stuntvliegen boven het vliegveld van Soerabaja stortte het toestel van den luitenant-vlieger Cox
neer. De machine werd zwaar beschadigd. De bestuurder en zijn mede-passagier kwamen er met den
schrik af
FEUILLETON
Naar net Engelsen van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
17)
Het zal u misschien helpen de
juiste beslissing te treffen, indien ik u zeg,
dat ik u heb opgespoord met behulp van Lui
tenant de Honourable John S. Paton, van
de Coldstream Garde, die de advertentie las,
welke ik in de „Times" plaatste, en me den
datum opgaf van het rijtuigongeval in
Buckingham Palace Road, warbij ge, naar
het schijnt, den moed en de energie hebt ge
toond, welke men van iemand uit uw familie
mag verwachten. Bij onderzoek bleek dat het
rijtuig van den heer Fenshawe was en een
van mijn bedienden werd na een bezoek aan
mr. Fenshawe's huis aangesproken door een
man, die in staat was te bewijzen, dat hij
nauwkeurig op de hoogte was van uw bewe
gingen. Ik heb gehoord, dat hij met deze post
volledig aan den heer Fenshawe schrijft, dus
reken ik in ieder geval op uw spoedig ver
trek uit Massoea, daar ik geloof, dat de heer
Fenshawe niet langer zijn naam zal leenen
aan een verdachte onderneming".
De derde brief, die geadresseerd aan „King"
was van een zekeren William Fielding „parti
culier detective", die zich bekend maakte als
degene, die mr. Forbes had Ingelicht. Hij
schreef ongeveer hetzelfde als de advocaat
en voegde eraan toe: .Jk heb de enveloppe
aan u geadresseerd onder den naam, waar
onder u zich op de Aphrodite hebt inge
scheept, ofschoon ik weet, dat een telegram,
dat u onder uw eigen naam in Marseille ge
zonden werd, u bereikte. Indien u zoo goed
wilt zijn den heer Fenshawe onder vier oogen
te vertellen, hoe een man, genaamd Alfleri
mét anderen, baron von Kerber in Marseille
aanviel en hem beroofde en verwondde, zon
der dat eenig protest van zijn kant volgde,
zult u helpen een groot onrecht te herstel
len".
Royson zat op de balkon-veranda op de
eerste verdieping van het Grand Hotel de
lUnivers, toeft zijn verbaasde oogen deze
brieven lazen.
Wat hem in beide brieven trof. was dat de
schrijvers blijkbaar meer wisten dan ze los
lieten! Hij keek onwillekeurig naar den stapel
brieven, die op een tafeltje naast miss Fens
hawe's stoel lagen en waarbij ook een ver
rassend epistel voor den ouden heer moest
zijn.
Hij keek naar Irene. Ze glimlachte om een
grap of een leuk nieuwtje op een dichtbe
schreven vel papier, dat ze in de hand hield.
Naast haar zat mevrouw Haxton. nog meer
verdiept. De brief, dien ze in haar slanke
vingers hield, was even zeker een zakenbrief,
als Irene's brief, vol doorhalingen en aanvul
lingen het resultaat was van een vrouwelijke
pen. die overvloeide van nieuwtjes. Stump
leunde over de balustrade en keek vol ver
achting neer op 'n half dozijn verkoouers van
kleeden, struisveeren, fruit, zoetigheid en Abes
sinische curiositeiten, die zich beneden op
straat verzameld hadden en luidruchtige po
gingen deden om zijn klandizie te verwerven
Dus had Dick den tijd om over den weg,
dien hij volgen moest, na te denken. Indien
de eigenaar van de Aphrodite zich onbewust
leende tot een onwettige onderneming
daarin had Forbes volkomen gelijk was het
de plicht van een fatsoenlijk man om hem
te waarschuwen. Als de overeenkomst met
von Kerber hem hierbij in den weg stond.
moest daar een einde aan gemaakt worden.
Dat besluit was bitter, maar onvermijdelijk.
Met de volgende mailboot van Aden naar
huis terug te keeren, zou een tam einde zijn
van een avontuur, dat in den aanvang zooveel
beloofde. En zijn belofte om het meisje, dat
hem haar vertrouwen had gegeven, niet te
verlaten? Wel, hij zou haar het beste helpen
door mr. Fenshawe de oogen te openen voor
het karakter van zijn bondgenooten?
Maar tegenslag was voor Royson een harde
leermeester geweest, en hij wist dat de man,
die een sprong in het duister doet, tenminste
vasten grond moet kiezen als uitgangspunt
toen hij zich afvrceg, welke scherp-omlijnde
beschuldiging hij tegen von Kerber wilde in
brengen, moest hij zichzelf bekennen dat hij
zou moeten afgaan op de weinge woorden in
den brief van den advocaat, en deze waren
op hun beurt waarschijnlijk geïnspireerd dooi
de eenzijdige verklaringen van den verklaar
den vijand van den Oostenrijker: Alfleri.
Fielding had tenslotte goed gedaan door mr.
Fenshawe de zaak schriftelijk voor te leg
gen. Diens brief zou het terrein effenen voor
de inmenging van iemand, die persoonlijk
eigenlijk geen reden tot klagen had over von
Kerber.
In ieder geval, bedacht Royson, hoef ik
mij niet te overhaasten. Laat Fenshawe zijn
brief lezen en laat ik zijn kleindochter om
raad vragen. Dan vind ik misschien den juis-
ten weg wel.
Wanneer een jonge mans het gezelschap
van een aardig meisje niet missen wil, ziet
hij altijd wel kans een reden te vinden om
haar te ontmoeten.
Op dat oogenblik stond Irene op en voegde
zich bij kapitein Stump. Dick stak zijn
brieven in zijn zak en zou haar voorbeeld ge
volgd hebben, als hij niet plotseling had op
gemerkt dat mrs. Haxton vooroverboog in
haar stoel en den dooreenliggende stapel
brieven op tafel doorkeek. Het had op zichzelf
niets te beduiden, want er lag een aantal tijd
schriften en couranten tusschen den hoop,
die min of meer gemeenschappelijk bezit
waren. Maar Royson, die het bestaan kende
van een stuk van groot belang, besloot dat,
waar de gelegenheid den dief maakt, mevr.
Haxton's naam dien dag onbesmet zou blij
ven, als hij er iets aan doen kon. Hij stak
een sigaar op, draaide zijn stoel een weinig
om, en zat op een afstand van tien of twaalf
voet tegenover haar. Door de dunne staven
van de open balustrade konden ze beiden het
trottoir aan de overzijde zien met zijn don
kerkleurige menigte inboorlingen en het
schemerige binnenste van verscheidene kleine
winkeltjes. Mrs. Haxton, die schijnbaar geen
acht sloeg op Royson, keek lusteloos naar de
enveloppen en postmerken, maar ze scheen
niets te vinden dat bizondere aandacht trok.
Ze nam een tijdschrift op en stond op het
punt dit te openen, toen een opmerking van
Irene haar belangstelling wekte.
Die Italiaan, die voor het huis van den
graanhandelaar staat, schijnt aan den grond
vastgeworteld te zijn van verbazing, vreemde
lingen in het hotel te zien. zei het meisje, zich
glimlachend tot den kapitein wendend. Zou
hij ons kennen, denkt u^ Ik zag hem toevallig
langs de straat komen en toen hij ons zag,
bleef hij stokstijf staan. Hij staart ons nu al
twee c-f drie minuten aan.
Ik heb in m'n tijd een zeldzaam stel
letje Italianen d'r uit getrapt, zei Stump,
't Zou mij niks verwonderen, als hij een
leeglooper was, dien ik in Genua of Napels
over de loopplank heb geholpen.
Maar. kapitein, lachte Irene, die man
schijnt tot den beteren stand te behooren.
O, juffrouw, dat zegt niks. Aan den snit
van zijn jassie zou ik zeggen, dat hij een
muzikant is en ik herinner me. dat ze mijn
eens in Brindisi twee graven en een markies
aanwezen onder de kolensjouwers.
Natuurlijk keken 'mevrouw Haxton en Dick
ook naar den bewusten persoon. Ofschoon ze
hem zonder moeite ontdekten, was het on
mogelijk, dat zij zelf duidelijk gezien konden
worden. De balustrade en de diepe schaduw
van de veranda beschermden voldoende. De
Italiaan, een man van middelbare lengte,
met een fijngevormd gezicht en een militair
uiterlijk, was stellig zeer verdiept in de be-,
schouwing van de twee personen, die over het
balkon leunden.
Maar Royson had nauwelijks den tijd ge
had om hem goed op te nemen, toen hij
mrs. Haxton een vreemden hijgenden snik
hoorde geven. Het scheen hem toe, dat ze
ternauwernood een gil had kunnen onder
drukken. Haar gezicht werd plotseling asch-
grauw en haar krampachtig samengeknepen
lippen waren bloedeloos. Haar oogen werden
onnatuurlijk groot en lijnen, die tevoren niet
zichtbaar waren geweest, trokken nu haar
mondhoek*r samen.
Noch Irene noch kapitein Stump merkten
hoe verschrikkelijk de aanblik van den sta
renden Italiaan mevrouw Haxton had aan
gegrepen. Plotseling bedacht Royson. dat deze
man Alfieri mc-est zijn, dat de vrouw hem
herkend had en dat ze een doodelijke vrees
koesterde. Hij sprong op en ging naar haar
toe.
Wat scheelt eraan?, vroeg hij zacht. Bent
u ziek? Zal ik miss Fenshawe roepen?
Neen. neen, mompelde zij, in doodsangst.
Als u mij en ons allemaal zoudt wiilen helpen
probeer dan baron von Kerber te vinden en
zeg hem, dal ik u gestuurd heb met de bood
schap, dat er hier iemand is, dien hij niet
moet ontmoeten. O, wat moet ik zeggen om
het te doen begrijpen?
Mug ik hem vertellen, dat Alfieri in
Massoea is?
Dick had bijna spijt over deze woorden,
toen hij hun vreeselijike, angstaanjagende
uitwerking zag.
U u kent Alfieri ook?
Neen. maar ik hoorde zijn naam in Mar
seille, toen hij den baron aanviel.
(Wordt vervolgdJ.
