H.D.-Vertelling
GARAGE RABO
H.C. AN DER/EN
HET
LEELIJKE JONGE EENDJE
V R IJ D A G 16 J UN'I 1939
HAARLEM'S DAGBLAD
4
Vrouwengroep tier Liberale
Staatspartij bijeen.
Mevr. Mr. ScholtemaConradi en mevr.
RedekeHoek aan het woord.
De vrouwengroep der afdeelingen Haarlem,
Heemstede en Bloemendaal der Liberale Staats
partij vergaderde Donderdagmiddag in Hotel
Den Hout.
Gesproken werd allereerst door mevr. mr. E.
A. J. Scheltema-Conradi, lid van den Haarlem
sehen gemeenteraad, over liet onderwerp „libe
raal gemeentebestuur". Zij behandelde achter
eenvolgens de financiën, steun en werkloosheid,
en het onderwijs.
Bij de verkiezingen van 1935 had spreekster
voor 1936 een tekort van minstens 4 ton ver
wacht, wat door den toenmaligen wethouder van
Financiën sterk werd weersproken. Het nadee-
lig saldo werd over 1936 7 ton en in 1939 kwam
men bijna 1.4 millioen te kort. Bij het Rijk ziet
men een dergelijk beeld, zoodat daarvan niet
veel hulp te verwachten is. De Liberalen wen-
schen niettegenstaande dat alles een reëele slui
ting van het budget zooals ook minister De
Wilde nastreefde en willen niet met de munt
knoeien om rijk te schijnen maar in werkelijk
heid te verarmen. Dit laatste schept kunstmatig
behoefte naar „Lebensraum" daar men niet
meer op de wereldmarkt terecht kan en is een
bron voor oorlog. De indirecte en directe be
lastingen kunnen niet veel verhooging meer ver
dragen en een verder gaande belasting wreekt
zich op het bedrijfsleven waardoor het kwaad
verergert. De oorzaak van alle kwaad kan al
leen weggenomen worden door stellen van
grenzen aan de overheidstaak en het opnemen
der werkloozen in het gewone bedrijfsleven, zoo
noodig door tijdelijke loontoeslagen en „arbeids-
spreiding" met verlaging van productiekosten.
Kunstmatige opheffing van de werkloosheid door
het scheppen van bedrijven, die op zich zelf
weer moeten worden gesteund, helpt eerder
achteruit.
De steunregeling vertoont veel fouten en kon
veel meer dienstbaar gemaakt worden aan vak
opleiding en prikkel tot werk bijv. door het volle
loon op een steun te korten van kinderen van
14 tot 16 en het alleen geven van extra bijslag
als er vakonderwijs wordt gevolgd.
Te veel kunnen er rekensommetjes gemaakt
worden wat voordeeliger is werken of steun-
trekken.
Bij armenzorg zoowel voor validen als inva
liden is de gemeente geheel vrij alles te rege
len gelijk nuttig blijkt te zijn. Het klakkeloos
overnemen van de steunregeling bij Armenzorg
is hierom te betreuren. De 10 millioen voor
jeugdregistratie kon volgens spreekster nuttiger
besteed voor het verlagen der leerlingschaal.
Werkloosheid onder de vrouwen bestaat in
Haarlem nagenoeg niet. Sommige baantjes kun
nen Liderdaad alleen door.vrouwen en meisjes
vervuld worden en dat moet zoo blijven, doch
dikwijls kunnen ook jongens in hun baantjes
komen, mits zij niet te hooge eischen stellen.
Gewaakt moet er tegen worden dat de vrouw
niet alle promotiekans verliest en ze niet on
billijk in de salarieering wordt behandeld zoo
als de onderwijzeressen van het voorbereidend
L.O. en interne verpleegsters.
Wat het onderwijs betreft is het onze taak
zoo zeide spreekster de openbare school zoo
goed mogelijk te verzorgen en deze waarlijk na
tionaal te maken en Christelijk in den waren
zin zonder andersdenkenden te kwetsen.
Spreekster betreurde de verwerping van het
amendement van dr. Vos tot het onderwijzen
van bijbelsche geschiedenis op de Rijkskweek
scholen door S.D.A.P.. A.-R. en R.-K. Jammer
is ook dat het Gemeentelijk Lyceum verdwenen
is. Wat de samenwerking met andere partijen
betreft deze is goed maar men moet geen struis
vogelpolitiek bedrijven. Spreekster betreurde de
neiging van de R.-K. om'geen plaats te gunnen
aan andere meeningen en stroomingen dan de
hunne, zelfs in openbare leeszalen en de Pro
testant Chr. partijen doen daaraan mede tot hun
eigen nadeel.
Volgens de Liberalen is in een Christelijk ge-
regeerden Staat voor allen plaats en men mag
anderen geen zeden opdringen, die geen gemeen
goed zijn geworden en waartegen zich belang
rijke stroomingen richten.
Er zijn echter ontzaglijk groote gebieden
waarop met andere partijen vruchtbaar kan
worden gewerkt.
De voorzitster van het hoofdbestuur der vrou
wengroep, mevr. J. L. Redeke-Hoek uit Utrecht,
sprak daarna over de taak van de vrouw in en
buiten het gezin.
In deze verwarde wereld is de taak van de
vrouw er niet gemakkelijker op geworden, zeide
spreekster. Een tiental jaren geleden leek het
nog of alle wegen voor haar open stonden. Zij
kon studeeren aan de universiteit, vele beroepen
stonden voor haar open en wanneer zij in het
huwelijk wilde treden was het in vele gevallen
mogelijk ook nog haar betrekking te blijven
vervullen.
Die gouden dagen voor de werkende vrouw
zijn voorbij en althans voor de getrouwde vrouw
is het nu wel géheel onmogelijk een betaalde
betrekking buitenshuis te vervullen. Zij moet
zich weer evenals vroeger uitsluitend in haar
woning met haar gezin bezig houden.
Op andere wijze wordt nu echter een beroep
op de vrouwen gedaan. Wanneer de donkere
wolken boven Europa niet wegtrekken en een
algemeene oorlog zou uitbreken, is de kans, dat
Nederland buiten dien oorlog zou blijven, uiterst
gering. Deze oorlog zal een geheel ander karak
ter dragen, dan wat ons van vorige oorlogen
bekend is.
Op de volwassen vrouwen zal in oorlogstijd
de plicht rusten om te zorgen, dat alle onmis
bare diensten blijven functioneeren en dat alle
maatregelen voor de beveiligLig tegen aanvallen
uit de lucht worden genomen. De kordaatheid
en volharding der vrouwen zal een land de
overwinning kunnen bezorgen.
Txi verschillende steden werd door de vrouwen
de noodzakelijkheid van deze hulpverleening
ingezien. Daarom ontstonden de Vrouwelijke
Vrijwilligerscorpsen en ze werden overal dank
baar aanvaard door de autoriteiten.
Alle vrouwen moeten zich nu afvragen, hoe
veel tijd zij kunnen uitsparen in haar huishou
ding, voor zoover zij huisvrouw zijn, of van haar
vrijen tijd, voor zoover zij een beroep uitoefenen.
Moeders van kleine kinderen, of vrouwen, die
permanente gebrekkigen of zieken in huis heb
ben, stellen zich natuurlijk niet beschikbaar
voor diensten buitenshuis. Maar ook op haar
rust de plicht zich op de hoogte te stellen van
de zelfbescherming, om zeker te zijn, dat zij haar
huisgenooten zoo goed mogelijk zal behoeden
tegen gevaren.
Het is een geluk, dat thans zooveel vrouwen
een beroep uitgeoefend hebben voor haar huwe
lijk pn geleerd hebben aan te pakken.
Wat is de taak der vrouwen buiten het
gezin?
Veel te weinig wordt nog door de vrouwen
begrepen, hoe noodzakelijk het is, dat zij een
grootere belangstelling toonen voor en meer al
gemeen deelnemen aan het openbare leven. Ons
geheele staatsbestel heeft een uitsluitend man
nel ij ken inslag.
Alleen door samenwerking van de speciale
gaven van mannen en vrouwen kan een volledig
menschelijke instelling verkregen worden.
Ons geheele openbare leven zou daardoor op
een hooger plan komen.
Spreekster besloot met een opwekking aan de
vrouwen om meer in deze richting te werken
en haar groote dochters hierin een goed voor
beeld te geven.
STADS-BIBLIOTHF.EK EN LEESZAAL.
PRINSENHOF.
(Openbare Leeszaal en Bibliotheek).
Aanwinsten.
Sociale Wetenschappen.
AANDEEL, Het, van enkele directe belas
tingen en landbouwcrisisheffingen in de
gezinsuitgaven.
JAREN, Vijf en twintig, samenwerking in den
Armenraad.
STATISTIEK der inkomens en vermogens in
Nederland 1937/'38.
STATISTIEK van den loop der bevolking van
Nederland 1937.
VERRYN STUART. De wetenschap der volks
huishoudkunde en de grondslagen der volks
huishouding.
Technische wetenschappen.
SPOORWEGTECHNIEK, 3 dln.
VOORLICHTING voor uitvinders.
Letterkunde.
DOORMAN. Selma Lagerlöf tachtig jaar.
Geschiedenis.
EDSCHMID. (Ps. van SCHMIDT). Das Dra
ma van Panama.
GIFFEN, VAN. Bouwsteenen voor de Bra-
bantsche oergeschiedenis.
PEPYS. Further correspondence (16621679)
ROSETTA STONE. The.
ROMEIN en ROMEIN-VERSCHOOR. Erfla
ters van onze beschaving.
1. 14.16. eeuw.
2. 17. eeuw.
Duitsche Romans.
TREDJAKOW. Den Schi-Chua.
WOLF. Gast ill der Heimat.
Nederl. en in h. Nederl. vert. romans.
ANEMA, Jeroesjaleem verloren. 2 dln.
1. De Sjoenemietische.
2. De Egyptische.
FöLDES. Kruis of munt.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP ZATERDAG
17 JUNI 1939.
Progr. I. Jaarsveld en Hilversum I.
Progr. II. Hilversum II.
Progr. III. Keulen 8.00; Radio P. T. T. Nord
10.20; Parijs Radio 11.20; London Regional 11.50;
Ned. Brussel 12.50; Keulen 2.20; Fransch Brus
sel pl.m. 2.55; Keulen 4.20; Ned. Brussel 6.20;
Keulen 8.20: Radio P. T. T. Nord of diversen
8.35; Fransch Brussel 8.50; Pauze 10.50; Keulen
10.55.
Progr. IV. Ned. Brussel 8.00; Parijs Radio 9.20;
Radio P. T. T. Nord 9.30; Diversen 9.50; London
Regional 10.35; Droitwich 11.50; London Regio
nal 1.20; Droitwich 1.50; London Regional 2.50;
Droitwich 5.20; Parijs Radio 5.50; Radio P. T. T.
Nord 6.05; Droitwich 6.20; London Regional 6.50;
Droitwich 8.20; London Regional 9.50; Droitwich
10.05.
Progr. V. 8.007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen
gramofoonplatenconcert. Verzoekprogramma.
8.0012.00 Diversen.
GROENTEMARKT HAARLEM.
14 Juni.
Sla 2530 ct. per kist.
Postelein 2025 ct. per kist.
Andijvie 4050 ct. per kist.
Bloemkool 412 ct. per stuk.
Komkommers 35 ct. per stuk.
Aardbeien 1822 ot. per pond.
Spinazie 8 ct. pea- KG.
Malta-aardappelen 1214 ct. per KG.
Nieuwe aardappelen 78 ot. per KG.
A\ flkll "TABLETTEN
Ic-csen in water
Daarom is riiCf de veiliqe kunstmest K&J
*52-f) voor alle potplanten,
Vraaqt Uw winkelier de qratisflW. bloem kaarten!
(Adv. Ingez. MedJ
ARROND. RECHTBANK.
Vader verbood zijn zoon zich te
melden voor den dienstplicht.
Hooge boete geëischt.
Mag een vader zijn zoon verbieden zich aan
te melden voor den militairen dienst als deze
daarvoor opgeroepen wordt? Over deze kwestie
heeft mr. P. Tideman Donderdagmiddag uitvoe
rig voor de Haarlemsche Rechtbank gesproken
in zijn pleidooi voor een tuinarchitect en zijn
zoon, die terecht stonden wegens uitlokking tot
en overtreding van de dienstplichtwet. De va
der had zijn zoon verboden zich aan te melden
voor den dienstplicht toen deze daarvoor een
oproeping kreeg. De zoon had zich aan dit ge
bod gehouden en was niet verschenen voor den
militairen keuringsraad.
Mi*. Tideman betoogde, dat de vader het als
rechtsplicht voelt zijn kind naar beste weten
kunnen op te voeden. De oorlog is niets anders
dan collectieve misdaad, heeft een zeer bekend
en helaas reeds overleden president van het In
ternationale Gerechtshof eens gezegd. Hoe kan
men 't dezen vader dan kwalijk nemen, dat hij
handelt zooals hij gedaan heeft? Het is hier een
kwestie van rechtsbewustzijn (plicht van de
ouders) tegenover een ander rechtsbewustzijn
(plicht van de overheid om dienst te nemen).
De plicht van gehoorzaamheid aan de ouders is
voor den zoon hooger dan die van den militairen
dienst. De vader heeft de macht over het kind en
het kind kan zich dus op overmacht beroepen.
Pleiter ging verder uitvoerig over de juridische
mérites van een vonnis dat de Rechtbank 'n vo
rige maal in deze zaak heeft gewezen en wees
er tenslotte op dat het recht de leerschool van
de zedelijkheid is. Deze kwestie moet zuiver
principieel gesteld worden. Tevoren had de of
ficier in zijn requisitoir opgemerkt dat hij van
meening was dat men in dit geval niet meer kon
preken van een principïeele kwestie. De ouders
hebben zich te voegen naar den wil van de over
heid. Principieel is in deze zaak niets meer te
zeggen. Deze handeling kan dan ook niet met
een kleine principieele boete worden bestraft.
De Nederlandsche Staat doet door den dienst
plicht een beroep op alle Nederlanders en ieder
een is verplicht aan dien oproep met inzet van
al zijn krachten gevolg te geven. Tegen den
vader eischte de officier daarom een geldboete
van f 250 of 1 maand hechtenis en tegen den
zoon f 50 boete of 10 dagen.
De uitspraak werd bepaald op Dinsdag 27 Juni.
Vacanti e-Rh apsod ie
door JAN MENS
Men vroeg mij wat dit toch kon zijn
Het is alleen maar zonneschijn!
Adama van Scheltema.
E bel van het antieke treintje jengelt
het preludium van de vacantie-rhap-
sodie in geel en groen en bruin, echt
bruin en olijfolie-bruin. De conducteur
int kaartjes, fooien en sigaren, welke laatste (de
sigaren) hij in de klep van zijn dienstpet from
melt. „Bergen-binnen, uitstappen!"
We staan op het perronnetje en taxeeren el
kaar. Al wat beneden de twintig is en daarboven.
Misschien.Misschien.Een jonge liefde in
een oud dorp, of: 'n ouwe liefde in een jong
dorp! En Amsterdam lijkt zoo ver
Ergens, in de kom van het dorp, vragen wij
den weg aan een heer op spierwitte schoenen en
een dame, gewapend met een bergstok. Deze
laatste vanwege de stijging en de elegance. „Kom-
laan, nee al sloeg u me doodHij trekt
aan z'n pijp en een lach om z'n lippen: „Om u
de waarheid te zeggen: ik ben pas een uur
hier
Er zijn winkeltjes, zooals je die overal aan
treft: op Marken en op Terschelling, in Veere
zoowel bij den Sint Pietersberg. Souvenirs de
Bergen. Alle souvenirs zijn ondingen, enkele uit
gezonderd. Maar daar loop je niet mee te koop.
Mijn vriend wil met alle geweld een bril koo-
pen. Een gekleurde. Hij heeft zijn zinnen ge
zet op een rose. Gek, alle rose brillen zijn uit
verkocht! Morgen komen de nieuwe.
Zonder bril, maar met een imitatie-reddings
gordel komt hij buiten. Hij wil in z'n vacantie
per sé alles door een rose bril zien! In stilte bid
ik, dat ie dat reddingsgordeltje niet aan mij gaat
schenken. Anders ben ik moreel verplicht het
op mijn kamer op te hangen ook
Ten slotte komen wij toch waar we wezen
willen.
In ons „pension".
„Zonnehoek" heet 't erg origineel. Toch krijgt
onze hospita blijkbaar te weinig zon. „We moe
ten 't hier van de zomermaanden hebben," zegt
ze, en strijkt met een vermoeid gebaar 't sluike
haar van het voorhoofd. „En ik zit ei-vol!"
Van de zomermaanden moeten ze 't allemaal
in Bergen hebben. Daarom rekent de barbier
vijftig cent voor het bijpunten van m'n schaar
sche lokken. Vijftig cent, buiten de fooi. Enfin,
je hebt maar eens in 't jaar een week vacantie.
Intusschen ben ik blij, m'n trouwe Gilette in
mijn koffer te weten. Plus een pakje pracht-
mesjes. Tien voor een dubbeltje, zilverstaai, me
neer
ennissen ontmoet je bij de vleet, den eer
den dag al. „Nee maar, da's toevalligOok in
Bergen?"
„Ja, óók in Bergen. Waarom niet? Toeval be
staat immers niet! Wij hadden mekaar evengoed
op den Matterhorn kunnen ontmoeten als
niet zoo duur was.
Aardige dochters heeft hij, mijn kennis.
En dan is daar de zee.
Oneindig. Verheven. Grootsch!
Wolken, zooals Liebermann ze schilderde. Wol-
UoGt £uxe VetUuut
zonder Chauffeur alleen
GASTHUIS VEST 11 - HAARLEM - TEL. 17260
Verzekerde Wagens
(Adv. ingez. Medj
Het was zomer en buiten op 't land, was het heerlijk. De koren
velden waren reeds geel, de havervelden groen. Het hooi stond in
schoven op het land te drogen en daar liep ook. op zijn lange,
roode stelten de ooievaar en klepperde Egyptisch, want die taal
had hij van zijn moeder geleerd. Uitgestrekte bosschen omringden
de akkers en weiden. Ja, 't was werkelijk heerlijk buiten op 't land!
Een groot, oud riddergoed, met diepe grachten rond de muren, Ij welig op het water en die waren zoo hoog, dat een kind er heel
lag te droomen in den warmen zonneschijn. Groote Waden groeiden gemakkelijk onder staan kon. Rond het landgoed was het echter
eenzaam en wild.
ken, die inspireeren tot ontaarde kunst. Er is
veel schoons en minder schoons op het strand, I
dat blakert in een gouden zon. Vloed. Zeeschuim
klotst tot branding. Onderduiken en alles, alles
vergeten
Een half uur later zitten wij te zonnen. In één
week zon voor het heele jaar! Tevens eten wij
cocoskoeken met 'n tikje zand en doen een klein
beetje gek. Wat moet je anders in het zand doen?
In den namiddag schittert de zee als gecise
leerd metaal. Tijd voor tegenlicht-opnamen. Ko
dakken klikken, films rollen bij kilometers af.
„Het spreekuur van den fotodokter" zal 't druk
krijgen! Enfin, als je de kiek in vieren gaat
knippen, blijft er altijd nog wel een stukje over,
dat, vergroot, onmiskenbaar getuigenis zal af
leggen van de artisticiteit des makers.
En per slot van rekening moeten de fototoe
stellen fgbrikanten ook leven.
En die zullen wel een haartje ruimer existee-
ren dan de schilders. O, er is veel „kunst" te koop
hier in Bergen. Exposition. Tentoonstelling. En
tree vrij. Lief-gepenseelde duinlandschapjes,
kneuterige boerenerfjes, doddige stilleventjes.
Om zóó in de kachel te stoppen of te verloten op
den een of anderen bazar. Maar er leven in Ber
gen ook andere schilders: met klinkende namen,
nóg klinkender recensies, doch zonder klinkende
munt. Mijn vriend is bevriend met een schilder,
en op een prachtigen ochtend zitten we op z'n
atelier. Prachtwerk, bekroond, berecenseerd,
maar: onverkocht. Tientallen doeken: Italië, Ma
rokko, de Pyreneeën, Holland. Voor een willig
prijsje, op afbetaling desgewenscht. Wij drinken
koffie met kaneel uit blommige koppen-zonder
oor, rooken pijpen en zwammen diepzinnig over
„Kunst". Mijn vriend en ik, welteverstaan. Je
moet toch laten hooren dat je er iets van snapt.
Wij vinden Mondriaan té en Hijnckes óók té!
Wat dat „té" is, snappen we geen van beiden.
Schilderen is dichten en hongerlijden. Ik koop
een klein paneeltje en voel me zooiets als Sir
Deterding, toen hij het „Straatje" cadeau gaf.
Met twee rijksdaalders in de maand ben ik 't
heertje. Of ik den eersten termijn niet vast be
talen kan? Hij zit wat krap, om de waarheid te
zeggen: érg krap. U begrijpt
Ik begrijp. Verwante zielen snappen elkaar
gauw. „Zeker 't liefst in kleingeld?" vraag ik
menschkundig.
„Graag, anders loopt 't direct in de gaten",
fluistert de kunstenaar. „En dan staat 't van
middag zwart voor m'n atelier."
De kunst wordt duur betaald, maar de kunst
van het bramenzoeken niet minder. Op een vroe
gen paradijsachtigen morgen (waar hebben wij
't toch aan verdiend, dat deze vacantieweek zoo
een-en-al-zon is?) gaan we er opuit. „We" dat
zijn de dochters van een kennis (nu weet u nog'
niets!) en m'n vriend en ik. De dochters hebben
leege blikken blikken blikken, welteverstaan
de andere blikken zijn veel-belovend. We
krijgen vingers als bietenkokers en kuiten met
bloederige wonden. Maar een van onze gezellin
nen heeft balsem en dat doet wonderen. Vooral
als ze hem (balsem is mannelijk) op je been
smeertTriomfantelijk houden wij onze
„blijde incomste", vier pond bramen als prooi.
Wat zal dat een suiker kosten om ze eetbaar te
maken!
Wij gaan theedrinken bij andere kennissen,
die „gemeubileerd" hebben gehuurd. Vol trotsch
toont onze gastheer zijn veertien dagen-home.
Prachtig! Het lijkt wel, of hij hier in deze ruime
kamers veel beter „uitkomt" dan op z'n boven-
huisje in Zuid.„Dit is beter dan in pension"
zegt hij met een breed gebaar. „We doen hier
zelf onze kost. Maar duur dat 't hier is," voegt hij
er fluisterend aan toe, „twintig centen voor een
waterbroodje
„Terwijl je van de zee een honger krijgt!"
lachte mijn vriend.
„Tja, ze moeten 't hier van de zomermaanden
hebben", zeg ik berustend. Ik hoop in stilte, dat
we in ons pension geen hinder van den brood
prijs zullen ondervinden
Avonds is er pantoffelparade. Meisjes in
trainingspakken en jongelingen in grijze broe
ken. Mocca-ijs en glaasjes Perl. Geflirt wordt er
ook, heerlijk geflirt! O, o waarom kunnen we
elk jaar niet één weekje achttien zijnWe
kijken in onze beurzen of 't nog „lijden" kan,
strijken neer in den „Rustende Jager" en voelen
ons volmaakt. Het bier is koel, de muziek juist
zooals ze zijn moet en wie durft er over malaise
te kikken?
Ik heb trouwens in drie dagen geen krant ge
lezen.
Laat terug in 't pension.
Een gezellige gast vertelt „bakken", sterker
dan de koffie die we krijgen. Na de laatste goeie
gaan we slapen, want die buitenlucht, die bui
tenlucht! Voor het open venster sta ik en kijk
naar buiten. Uit het bosch rolt een witte nevel,
teer als de sluier van een bruid. Een late vogel
laat zijn lokroep hooren. Ergens, ver weg, bast
een hond.
Het ledikant piept, een deur piept. Heel laat
sluipt er iemand naar den zolder. Dat zal de pen
sionhoudster zijn. 'n Beetje bleek, een beetje
moe ze moeten 't hier van de zomermaanden
hebben, weet u.
Zand.
Zee.
Zon.
Zesdaagsche in Bergen!
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehouden)
PERSONALIA.
Ter verbetering van een mededeeling in ons
vorig nummer vermelden wij dat door den Haar-
lemschen gemeenteraad tot onderwijzeres aan
de voorbereidende school No. 4. in de vacature
van mej. C. G. Bottelier, benoemd is mej. A.
Spruyt te Haarlem.
Ergens op het landgoed zat een eend op haar nest te broeden.
Ze zat al lang op haar eieren en eerlijk gezegd begon 't haar wel
een weinig te vervelen. Het duurde te lang en er kwam slechts
klonk het den telkens als een jong eendje te voorschijn kwam.
zelden bezoek. De andere eenden zwommen veel liever, dan haar
op te zoeken en met haar te babbelen. Tenslotte kwamen de eieren
echter toch uit. Het eene na het andere sprong open. „Piep. piep",
.(Wordt vervolgd).
LECTUUR EN ONTSPANNING MILITAIREN.
Het Comité voor Nationale Veiligheid voor
Haarlem en Omstreken vestigt de aandacht van
hen, die van hun sympathie voor de onder de
wapenen geroepen militairen willen doen blijken,
op de zeer gemakkelijke wijze, waarop zij hier
aan uitvoering kunnen geven door boeken,
plaatwerken, gezelschapspelen e. d., die voor
henzelven wellicht van weinig belang zijn, be
schikbaar te stellen voor de militairen in de
omgeving van Haarlem.
Zendingen van dezen aard worden gaarne in
ontvangst genomen door de Nationale Land
stormcommissie Afd. Kennemerland, Kazerne
Koudenhorn, Haarlem, van waaruit zij op de
meest geschikte wijze over de daarvoor in aan
merking komende posten worden verdeeld-
