PWP&L
AKKERTJE
Haarlem's
Reinigingsbedrijf
Frankrijk spant spieren en zenuwen.
en goed georganiseerd
VACANTIE1939
Verdediging tegen gevaren
binnen en buiten de grenzen
Twee Straatjongens
van Parijs
DINSDAG 4 JU CI 1939
HASRCEM'S DAGBEAD
Rondgang over het nieuwe emplacement
Qtas ticit welig
op wat eens
huisvuil was
Een humoristische teekenaar heeft
eens een luxe auto op papier gezet
terwijl deze eeh vuilniswagen pas
seerde; de motorkap was in een op
getrokken neus getransformeerd en
de lampen waren weergegeven als
twee oogen, die minachting uitdruk
ten.
Op het terrein der Gemeentereiniging worden
proeven genomen met het wegspuiten van
straatreclames door middel van een zand
straal.
Men zou deze ontmoeting hebben kunnen
vergelijken met die van het verwende juffers
hondje, dat met een hautain gebaar aan een
straathond voorbij gaat. Edoch, deze humo
ristische teekenaar is geschiedschrijver ge
worden of beter geschiedteekenaar, want de
vuilniswagen van weleer is een „Aeneer" on
der het verkeer geworden. Althans in Haar
lem. De wagens verslinden niet meer de bout
jes in den vorm van kapotte en smerige ge
vulde vuilemmers aan den kant van de straat
met wijdgeopenden muil en slordig als een
straathond alles op straat vreet wat-ie tegen
komt, maar welopgevoed neemt de vuilnis
auto 1939 het keurig toegedekselde portie vuil
tot zich om het zonder morsen en met dichten
mond te verorberen.
En het geheele reinigingsbedijf is van een
door het publiek stiefmoederlijk met sym
pathie bedeelde instelling gegroeid tot een
sociale functie van de eerste orde, gewaar
deerd en geëerd door een ieder, die de spreek
woordelijke Hollandsche zindelijkheid zoowel
binnens- als buitenshuis hoog wil houden.
Haarlem heeft een bijzonder goed
georganiseerden reinigingsdienst. En
het nieuwe emplacement aan den
Ouden Weg, gelegen aan het water,
de spoor en nabij de electriciteitsbe-
drijven, vormt een groote verbetering
vergeleken bij den ouden toestand.
In 1934 begon men aan den Oudenweg te
bouwen, en in vijf jaren tijds werd van onge
veer vier ton gouds een bedrijf uit den veen-
bodem gestampt, dat met zijn 120 man per
soneel Haarlem een „rein leven" garandeert.
Wie aan den ingang het complex gebouwen
schouwt denkt in de laatste plaats eraan
een emplacement te zien, waar het vele vuil
van een groote stad als Haarlem, heen gaat.
Want het visioen van de vuilnisbelt uit „dien
goeden ouden tijd" vindt hier geen voedsel.
Een en al properheid is 't hier wat de klok
slaat.
Voorin liggen de kantoorgebouwen met de
huizen van den chef-monteur en den inspec
teur, die dus steeds bij de hand zijn.
In het hoofdkantoor zit de man, die Haar
lem's nieuwe reinigingsbedrijf organiseerde,
de directeur de heer A. van Driel.
Wat zou U ervan zeggen als we eens met
den heer van Driel een wandeling door het
bedrijf maakten? De volijverige directeur is
gaarne bereid U alles te laten zien en ervan
te vertellen. Dus zullen we maar dadelijk op
weg gaan
Ruime garage, op uitbouw
berekend.
De garage, waarin de diverse wagens on
dergebracht zijn, is zeer ruim. Hier zien we
het bewijs dat met toekomstmogelijkheden
rekening gehouden is; één der muren is
Haarlem's Dagblad GRATIS naar
Uw vacantieverblijf in Nederland.
Ten gerieve van onze abonné's zullen
wij „Haarlem's Dagblad" één week zon
der verhooging voor portokosten naar
hun vacantieadres zenden.
Blijft U langer dan een week dan
kost elke dag meer slechts IY2 cent
voor portikosten boven den gewonen
abonnementsprijs.
De voordeelen hiervan zijn
le. U blijft óók in Uw vacantie op de
hoogte van het gebeuren in Uw
woonplaats en de geheele wereld
daarbuiten.
2e. Doordat Uw abonnement blijft door
gaan, behoudt U het recht op een
eventueele uitkeering uit de aan
ons blad verbonden hooge Gratis
Ongevallen Verzekering.
Een en ander geldt alléén voor vacantie-
adressen in Nederland.
DIRECTIE
„HAARLEM'S DAGBLAD".
slechts van tufsteen gemaakt en kan derhalve
gemakkelijk afgebroken worden wanneer uit
breiding noodzakelijk blijkt.
De wagens met achter de vernuftige con
structie der kantelende schijven waardoor de
vuilemmers geledigd kunnen worden zonder
dat er vuil naar buiten valt of waait staan
in het gelid, rustend van de taak of in af
wachting van den volgenden tocht door Haar
lem's straten.
Om het voorplein heen gegroepeerd zijn
ook nog de werkplaats, waarin auto's met
verf gespoten kunnen worden ook de fiet
sen met de op de auto's passende vuil^etels
worden hier onder handen genomen de
wagenmakerij, waar met het oog op de vloot
der Reiniging ook een scheepmaker is, een
smidse, een reparatieplaats voor de auto's
uitgerust met de 'meest moderne hulpmidde
len: een kuil, bruggen, een loopdraad en een
installatie om remmen te controleeren en
voorts het schaftlokaal voor de werklieden,
een ruimte met kleedkastjes enz.
Midden op het voorplein staan de pompen,
waar de wagens de kracht kunnen opdoen
die ze voor hun tochten door de stad noodig
hebben: Dieselolie, benzine, water en lucht.
In alle opzichten wordt ervoor gezorgd dat
de vuilniswagens zich keurig gedragen en
wat hun openbaar optreden betreft, als voor
beelden voor het overig verkeer mogen gel
den; in de garage staat een wielenapparaat,
waarmee men kan nagaan of de as goed zit.
Ook de taxis en de bussen komen bij de
Reinigingsauto's kijken hoe of hun as moet
zitten, welke remkracht ze moeten bezitten,
en als ze een verfje noodig hebben, welnu
ook daar kan voor gezorgd worden.
Vuil in den oven of in de schuiten.
Het zoogenaamde grove vuil wordt in een
even verbrand. Het wordt in een gecementeer
de ruimte gestort en met een soort stootblok
mechanisch en vlug in den geopenden oven ge
bracht. De klep gaat toe, en het vuil wordt
tot vormelooze stof. Het bedrijf, dat ervoor
zorgt dat de stad van het vuil af komt, zorgt
er zelf in alle opzichten voor dat het ons
stedelingen geen vuil bezorgt, Het roet van
de rook wordt door een watergordijn opge
vangen. En niemand in de omgeving, ook de
havenemplacementen, die er straks zullen
verrijzen kunnen zich erover beklagen dat de
vuile wasch niet binnenshuis gewasschen
wordt
Het gewone huisvuil wordt in schuiten ge
stort en vervoerd naar Leimuiden, waar het
rietland opgehoogd wordt. En op het terrein,
waar men begonnen is het huisvuil te storten
loopen nu de koetjes vdedig het gras te gra
zen van de weiden, welke gevoed zijn door
hetgeen de Haarlemmers in den loop der tijden
in hun vuilnisemmers gedeponeerd hebben.
Zand en zout.
Het reinigingsbedrijf beschikt ook oveir een
soort „peper en zout stelletje" in 't groot.
D.w.z. in plaats van peper moet u zich 't ave-
rigens gelijkkleurige zand denken.
De strooiwagens kunnen vóór deze installatie
rijden en dan krijgen ze zout en zand tegelijk
binnen en kunnen daarmee in den winter
wanneer het gevroren of gesneeuwd heeft de
stadsstraten bestrooien. Op een vernuftige ma
nier wordt het zout en zand aan den eenen
kant naar boven gehaald, om aan de andere
zijde gemengd te worden. Op economische wijze
is dit „zand en zout"-stelletje tevens ingericht
als bergplaats voor sneeuwmaterieel.
Het ontsmettingsgebouw vormt uiteraard
een onmisbaar onderdeel van dit bedrijf. De
besmette goederen gaan er aan den eenen
kant in en komen aan de andere zijde ont
smet weer naar buiten. Men is hier in de
laatste tijden ook bezig met proefnemingen
inzake luchtbescheming.
Een voornaam punt van de organisatie vormit
de watervoorziening. Water is natuurlijk in
groote hoeveelheden noodig om alles schoon te
houden, de wagens af te spuiten en zoo meer.
Derhalve heeft men een eigen waterpomp ge-
installeerd die op een bron onder de garage
is aangebracht. Hier staan in een kelder vier
ketels, die steeds gevuld zijn, en van welke
uit het geheele bedrijf voorzien wordt.
Zóó ziet Haarlem's Reinigingsbedrijf eruit.
Een tak van den Gemeentelijken dienst, waar
op we trotsch mogen zijn.
U moet er in geen geval
mee blijven loopen. maar
een "AKKERTJE' nemen. Er
bestaat geen samenstelling
die hoofdpijn of migraine
vlugger kan verdrijven
"AKKERTJES" zijn een vin
ding van den bekenden
apotheker Dumont en alleen
echt in den het gemakke
lijkst in te nemen ronden
vorm met het "AKKER"-merk.
Let U daarop vooral en laat
U toch geen wcardelooze na
maak of imitaties aanpraten.
tegen pijnen, nare dagen, koorts, kou.
Doos13 stuks - 12 stuivers2 stuks - 2 stuivers.
(Adv. ingez. Med.)
Hoeveel vee mag in een vee-auto
vervoerd worden?
Strafzaak aanhangig gemaakt.
In een strafzaak tegen twee vee-expediteuren
en den chauffeur van een veevervoer-auto werd
Maandag voor het Amsterdamsche kantongerecht
door den ambtenaar van het O. M., mr. jhr. H.
Reigersman, tegen de expediteurs 3 dagen hech
tenis en tegen den chauffeur f 50 boete geëischt
wegens het noodeloos kwellend vervoeren van
slachtkoeien.
De zaak is echter aangehouden tot 10 Juli a.s.
om alsnog een deskundige op het gehied van vee-
vervoer te hooren, te weten den heer v. d. Akker
inspecteur in alg. dienst van de Ned. Ver. tot Be
scherming van Dieren, verdediger der expedi
teuren was mr. S. de Jong.
De zaak had een principieele zijde, omdat de
wet wel bepaalde eischen aan de wagens stelt,
waarmee het vee wordt vervoerd, doch niet vast
legt, hoeveel dieren in de beschikbare ruimte
mogen worden vervoerd, noch welke dieren en
hoe de indeeling bij5 verschillende soorten vee
moet zijn.
Op de veelading te Amsterdam was op
Maart jl. proces-verbaal opgemaakt door een
drietal beambten van de Dierenbescherming,
toen deze vrachtauto, waarin 7 slachtkoeien en
24 kalveren waren geladen, daar arriveerde. Vol
gens een der verbalisanten was er zeker één koe
te veel ingeladen, volgens 'n anderen getuige-
verbalisant beslist wel twee. De dieren hebben
tegen elkaar geschuurd, hetgeen aan de wonden
te zien was. De beschikbare ruimte voor de ze
ven koeien was 3.35 bij 2 meter. De koeien wa
ren minstens 60 cm. breed.
Medici vergaderen te Groningen.
Ontwikkeling van de mïddenstandsziekte-
verzekering wordt afgewacht.
In de algemeene vergadering van de Ne-
derlandsche maatschappij tot bevordering
der geneeskunst, onder leiding van den al
gemeen voorzitter dr. C. H. A. T. Fehmers
gehouden in „De Harmonie" te Groningen,
sprak de voorzitter een openingswoord, waar
in hij de rechten en de plichten van den me
dicus behandelde. Tot lid van het hoofdbe
stuur werd herkozen de heer A Schuckink
Kool te Utrecht, terwijl in de plaats van den
heer Ph. L. M. M. Taminiau te Tilburg werd
gekozen de heer A. J. M. Kanters te Grave.
Het hoofdbestuursvoorstel inzake het alge
meen bindend besluit betreffende ziektever
zekeringsmaatschappijen voor den midden
stand voorloopig voor een jaar ongewijzigd te
laten, in afwachting van de verdere ontwik
keling in den loop van dit jaar der midden
standsziekteverzekering. werd zonder discussie
goedgekeurd, evenals enkele voorstellen in
zake wijzigingen en een aanvulling in het
huishoudelijk reglement. Langdurige discussie
ontwikkelde zich over een voorstel van de af-
deeling Utrecht inzake het mogelijk maken,
dat een beklaagde, op wien bij uitspraak van
den afdeelingsraad een der tuchtmiddelen
werd toegepast, bij de behandeling in beroep
bijstand kan krijgen van een rechtsgeleerd
raadsman. Tenslotte werd dit voorstel ver
worpen met 153 tegen 9 stemmen.
De voorzitter van den raad van beroep gaf
echter de toezegging, dat in een dergelijk ge
val toegestaan zal worden, dat de beklaagde
bijstand krijgt van een collega, lid van de
maatschappij. Bij de behandeling van de di
verse verslagen ontstond bij dat van de huis
artsen-commissie een langdurige bespreking,
doch tenslotte werd ook dit verslag met vrij
wel algemeene stemmen goedgekeurd.
Een overzicht van het nieuwe emplacement van den Haarlemscliea
Reinigingsdienst aan den Ouden Weg.
Het Parijsche seizoen gaat
desondanks door.
Onze Parijsche correspondent schrijft ons:
De rede, waarmede Daladier den par
lementairen zittingstijd sloot, klonk
uitermate somber. De eerste minister
verwacht spoedig een toespitsing in de
internationale spanning en wil, dat het
lend op het ergste voorbereid is.
Alle hoop is volstrekt niet opgegeven.
De techniek van het pokeren kan den tegen
standers de onmogelijkheid .voorhouden het te
winnen. Maar alles steunt in deze dingen niet op
wikken en wegen. Velen zien geen anderen uit
weg uit het fanatisme, waarmee naar hun mee
ning in de dictatoriaal geregeerde staten het be
drijfsleven alles op de oorlogskaart gezet heeft.
Hoe langs andere banen een liquidatie te ver
zekeren zonder ingrijpende schade? Drie mil-
lioen, Daladier zei het staan er onder de wape
nen. Men is hier blind, noch doof voor het al
door nauwer klinken van het front dier mogend
heden. Wel schijnt er verdeeldheid te heerschen
over de beste manier om den eersten slag toe
te brengen. Dat dit bliksemsnel moet geschieden
staat vast.
Even vast staat voor de $"ranschen,
dat Italië het kind van deze rekening
moet worden. Het besef der kwetsbaar
heid van zijn kustlijn en belangrijke
steden onder het vuur van vijande
lijke oorlogsschepen kan het tot inkeer
brengen. Maar de wrok kan er tot een
kookpunt stijgen, zoodat alle redenee
ring verdampt, al is de polemiek den
laatsten tijd verstild. Het is niet moei
lijk dit de stilte voor den storm te
achten.
Het leven gaat verder.
In al deze onzekerheden leeft de burgerij zoo
gewoon mogelijk door. Het teneinde spoedende
seizoen, met de Londensche „season" te verge
lijken, is van ongewone pracht. Het eene feest
volgt op het andere en de weeldewinkels zetten
er alles op, de cliëntèle, Fransch en buiten-
landsch, tot koopen te nopen. Het is gelijk in
Groot-Brittannië gedurende den oorlog: business
as usual. Wie te Parijs luxe zegt, zegt mode,
mooie kleeren met buitensporige hoeden worden
op de renbanen en elders gedragen. Het staat
een ieder vrij dit voor onbehoorlijke lichtzinnig
heid en zelfs verval van zeden te houden, ge
lijk het oude Rome kort vóór den ondergang de
wufte verfijningen van een doorziekte bescha
ving en de drieste brooddronkenheid van onge
temde genotzucht ontvouwde.
Niemand zal de uitwassen van deze broeikas
cultuur in bescherming nemen, maar evenmin
kan men het heele volk voor dergelijke excessen
aansprakelijk - stellen. Het is waar, dat hiervan
in de pers het meeste werk gemaakt wordt.
Van buiten gezien, schijnt het Parijsche leven
om de leegloopers van renbanen en tuinfeesten
te draaien. Men zou meenen, dat de millioenen
aan niets anders denken.
Het Fransche volk in
meerderheid degelijk.
Wie den Franschen middenstand kent,
de nijvere bourgeoisie, de ambachtslie
den, die het van persoonlijken smaak,
individualistisch initiatief en toewijding
moeten hebben de veerkracht van den
soldaat, de soberheid van zijn officie
ren, en de belangelooze plichtsbetrach
ting der mannen van wetenschap, voor
de defensie eveneens onmisbaar, weet
beter.
Met het oog op de luchtafweer is alles in
orde gemaakt. Veel wordt er niet van gespro
ken om geen noodelooze ongerustheid te zaaien.
De toestand tusschen hangen en wurgen duurt
al zoo lang. dat men zich er in „geïnstalleerd"
heeft als 25 jaar geleden in den oorlog. Voor het
overige wacht men a£ om onder den druk van
het acute gevaar de voorbereidselen te voltooien.
De hierop betrekking hebbende tentoonstel
ling was een barre les.
Vele stedelingen zijn gereed om bij het eer
ste alarm de stad voor een departement ten
Zuiden van de Loire te verlaten. De kinderen
moeten het eerst worden weggevoerd. Wel ho
pen sommige scholen daar door te werken, maar
ook wordt de mogelijkheid van lessen door cor
respondentie onder het oog te zien. Een ieder
weet, welke schuilkelder hem of haar wacht en
de voorziening met gasmaskers gaat door. De
Kamerleden hebben er juist gekregen.
De Kamer op réces.
Het was hun niet onaangenaam met
vacantie te gaan. Al weken wisten ze
nauwelijks, hoe den nationalen tijd vol
te praten. Algemeen ziet men in, dat
dit spel geen reden van bestaan meer
heeft. Anders dan in het Lagerhuis
kent het Fransche parlement niet het
stellen van vragen en terstond daarop
het antwoord van regeeringszijde.
Maar omdat weken heengingen met een
moeizamen arbeid van herziening der kieswet,
waaruit toch nog een stelsel van levensvatbare
evenredige vertegenwoordiging bleef, offerde
Frossard zich op om Daladier vragen te stellen
over wat de parlementaire gemoederen bezig
houdt: amnestie voor bijloopers bij de laatste
staking in openbare diensten ouderdomspensioen
en verlenging van het Kamermandaat.
De houding van het kabinet is bekend. Komt
de nood aan den man, dan worden de Kamers
bijeengeroepen. Voor het overige zorgen de par
lementaire commissies voor het contact. Blijft
alles rustig, dan vergaderen ze normaal in No
vember. Daarna moest het electorale ontwerp
bij den Senaat komen. Daar deze gewoon is
zulke wetsontwerpen, die de Kamer speciaal ra
ken, vooral als ze daar, gelijk in dit geval, met
een groote meerderheid aangenomen zijn, vlot
aan te nemen mag het evenredige kiesrecht als
definitief beschouwd worden. Een coalitie gelijk
het Volksfront, is er mee van de baan. In dit
opzicht heeft de hervorming belang. Zal de
Fransche kiezer er op den duur genoegen mee
nemen?Vorige proeven met een weliswaar
verwaterde, evenredige vertegenwoordiging ge
nomen, faalden. In tegenstelling met de ver
pachting kan ze de vermenigvuldiging van de
kleine partijen bevorderen en wat voor de Fran
sehen zwaar weegt, het zwaartepunt wordt van
de kiezers naar de kiescomité's verschoven, ten
koste van de aanraking tusschen de eersten en
de gekozenen.
Frossard hield den afgevaardigden het Ne-
derlandsche voorbeeld voor.
De Parijsche pers verdedigt zich.
De regeering heeft thans naar twee kanten
front te maken de vijandige krachten buiten en
binnen de grenzen. De eersten zijn voorloopig
het ongevaarlijkst, al worden zij door niemand
onderschat. Onder de tweede worden de achter-
baksche propagandisten voor een zeker land of
regeerstelsel verstaan. Zelfs in de pers hebben
zij vertakkingen. In dit verband verdient een
proces de aandacht, dat in October kan losko
men tegen den Amei'ikaansche courantenmag
naat Luce, een van wiens tijdschriften, de Pa
rijsche pers voor een riool en de Parijsche jour
nalisten alle voor omkoopbaar uitmaakte. De
beschuldiging is niet nieuw. Eens voor al wil het
syndicaat der Parijsche bladen hier een eind
aan maken. Dat het dit aandurft is een gunstig
teeken. Het is duidelijk dat het Amerikaansche
orgaan generaliseerde. Dat er in den staat der
Parijsche journalistiek „iets rots" is tot schade
voor den naam en de eendracht des lands, kan
niet weersproken worden. Maar deze verant
woordelijkheden zijn gedeeld en wel met den
staat zelf, wiens geheime fondsen een weelde
zijn, niet door zwakke beenen te dragen.
STRAATPREDIKIXG
Hedenavond (Dinsdag) zal er op het Leid-
scheplein door de Gereformeerde Evangeli
satie straatprediking worden gehouden, om
half negen.
Spreker de heer M. Bij de Vaate. Medewer
king van het Evangelisatie-Zangkoor „Zuid-
Oost".
HET TOONEEL
De directie van het Circus Carré heeft voor
deze zomermaanden op de romantiek gewed.
Het is mij nooit erg duidelijk, waarom 't pu
bliek in den zomer een zoo geheel anderen
smaak zou moeten hebben als in den winter
en waarom een Henri de Lagardère alleen
maar In Juni en Juli weer tot leven kan wor
den gewekt, maar omdat de oude romantiek
anders voorgoed begraven zou zijn, heb ik er
vrede mee. Is het voor een tooneelliefhebber
niet aardig om nog eens zoo'n oud stuk als
„Twee Straatjongens van Parijs" Les deux
Gosses waarmede zijn grootouders gedwéépt
hebben, op de planken te zien.
Dat is maar zeker, in den vroegeren tijd
kregen ze waar voor hHn geld. Verbazend, wat
gebeurde er veel in zoo'n oud romantisch stuk!
Neen, wanneer wij zoo'n drama van Decour-
celles vergelijken met een tooneelspel van
tegenwoordig, komen wij tot de conclusie, dat
wij eigenlijk heel wat tekort komen. Zie nu
zoo'n stuk eens als „Twee Straatjongens van
Parijs"! In het eerste tafereel krijg je al
dadelijk een gesluierde dame en wij zitten nog
geen kwartier in den schouwburg, of wij zijn
er reeds getuige van, hoe een stervende soldaat
van zijn waardevolle portefeuille bestolen
wordt. En zien wij nog ooit na een wilde ver
volging voor onze eigen oogen een man
gelukkig, een schurk in een kanaal verdrin
ken? Kom daar tegenwoordig eens om in den
schouwburg.
En dat zijn nog maar kleinigheden Ik ver
zeker u, dat je kippevel krijgt, als je den
graaf de Kerlor ziet knevelen door Mulot,
Faöart en den Slak drie boeven om van
te rillen en hem gebonden met een prop
in den mond ziet wegsleepen. Maar welk een
verademing, als de graaf door den k.einen
Fanfan gered wordt en hij in een wilde jacht
aan zijn belagers ontsnapt. De zaal had er
zichtbaar pleizier in en het schellinkje ap
plaudisseerde, toen Fanfan de ladder optrok
en door het dakraam met den gewonden
graaf die later zijn vader bleek te zijn
verdween. Het werd een wilde jacht, waarbij
je het hart stil stond. En in zoo'n enkel tafe
reel van 'n oud romantisch stuk is meer te
zien dan in drie bedrijven van een praatstuk
van tegenwoordig. En wat kan je als je
er vatbaar voor bent heerlijk huilen bij
zoo'n geschiedenis als van die twee straat
jongens van Parijs. Want zijn er teerder
snaren aan te roeren dan moederliefde en de
stem van het bloed? Je moet al een hart van
steen hebben, als je onbewogen blijft, wan
neer de Gravin Helène de Kerlor in het kleine
dappere schooiertje Fanfan haar bloed-eigen
kind herkent.
O. ik wil het wel bekennen, dat ik zoo'n ro
mantisch stuk uit de oude doos met genoegen
nog eens terugzie, al is het dan louter als cu
riositeit. Het geeft mij zoo'n gevoel, alsof ik
in een heel oud, vergeten straatje rondloop
en ontdekkingen doe. En ik zou er niet op
willen zweren, dat niet heel velen onder het
publiek nog hartelijk meeleven cn ontroerd
zijn bij den dood van den kleinen, edelen
Claudinet, een der twee straatjongens van
Parijs. Zag ik niet een traan als een diamant
in den rechter ooghoek van mijn linker buur
dame schitteren, toen Helène de Kerlor haar
zoontje in de armen sloot?
Van de spelers had John Gobau het meest
den ouden speelstijl te pakken. Hij is opgevoed
bij het Viaamsch tooneel en heeft nog het
meest in oude draken gespeeld. Wij zagen
duidelij k dat hij het niet verleerd heeft'en
hij gaf als de schurk Mulot aan de anderen
het voorbeeld, hoe zoo'n stuk gespeeld
moet worden. Alex Hock is eigenlijk een te
braaf mensch om een boef aLs de Slak tc
spelen. De menschen hebben hartelijk ee-
lachen om de Slak, maar geschaterd om
hem heeft er geen een. Sien de la Mar was
een Zepherina, die zoo uit Eu géne Sue's Ge
heimen van Parijs scheen te zijn weggeloopen
en dat was dus in orde. Corrie Korevaar en
Hetty Gerritse konden het romantische .^pel
niet geheel aan.Maar alleraardigst waren Miep
van den Berg en Dini Bergsma in hun travestis
der Parijsche straatjongens en zij hebben als
Fanfan en Claudinet veel bijgedragen tot het
succes van den avond, dat ik vér/eker het
u lang niet gering was.
J. B. SCHUIL.
