Mimstec Junk ANNE MORROW LINDBERGH Instantine Zij crême beschermt tegen zonnebrand. Doos 20 ct. ten onoexschwkken wouw Ajêtfvt! De Maatschappij uan Mocgen- gust wzex eegeeewg) Mr. STEENBERCHE BIEDT EEN DINER AAN DONDERDXG 6 JUEI 1939 H "A" A R E E M'S D A G R E A D 3 (Van onzen correspondent te New York) DE Lindberghs zijn weer in Amerika. Over hem, den man en den vlieger, is genoeg geschreven, al is er nog veel geheimzinnigs omtrent zijn werk zaamheden in Europa onopgehelderd geble ven. Bij zijn terugkomst na jarenlange afwe zigheid was er in de Amerikaansche openba re meening veel antipathie te overwinnen: zijn weggaan naar Engeland, een soort vlucht voor de ongepaste nieuwsgierigheid door de Amerikaansche sensatiepers aan den dag ge legd naar aanleiding van het verschrikkelijke drama met zijn zoontje, is hier beschouwd als een slag in het gelaat van Oom Sam en in de uitgebreide anti-Nazikringen heeft het kwaad bloed gezet dat de jeugdige, vliegende kolonel het met de huidige Duitsehe machthebbers blijkbaar goed kon vinden. Op het oogenblik is de kolonel weer in legerdienst. Dit feit heeft hem veler sympathie doen herwinnen. Ook de persoonlijkheid van zijn vrouw heeft daartoe bijgedragen en aan haar wilde ik de zen brief wijden. Het echtpaar Lindbergh. Zij is een bijzondere vrouw. Niet alleen als echtgenoote en moeder doch ook als aviatrice en schrijfster. Zij is, ook als vliegster, de rech terhand van haar man. En haar beide boeken „North to the Orient" en „Listen! The wind" staan in bijna iedere Amerikaansche boeken kast en zijn in vele talen vertaald. Zij, die de dochter is van een van Amerika's op den voor grond getreden gezanten, heeft zich altijd on derscheiden. In haar studententijd aan het selecte Smith College had ze al veel „baan tjes". Eén daarvan was het redacteurschap van het studentenblad, waarin ze verzen placht te schrijven, die boven de middelmaat van studentenpoëzie plachten uit te steken Reeds toen heeft zij twee, niet onbelangrijke, litteraire prijzen gewonnen. Anne Morrow's verloving met Charles Augus tus Lindbergh, wiens eenzame vliegtocht van New-York naar Parijs in de Spirit of St. Louis tot de beroemdste feiten der luchtvaartge schiedenis zal blijven behoor en, gaf aanlei ding tot het gerucht dat na hun huwelijk de Lindberghs minder tijd in de lucht zouden doorbrengen dan zij tot nu toe ieder voor zich hadden gedaan. Men dacht dat de vrouw den man wel meer op den beganen grond in de wolken zou doen zijn. Hoe weinig wisten zij van Anne! Hoe weinig vermoedden zij dat Anne haar man juist zou sterken in zijn geest drift voor de lucht, een geestdrift die zij zelve immers ook zoo sterk bezat; deze jonge "vrouw was verzot op vliegen. Nergens voelde zij zich beter thuis dan hoog boven de menschen en hun kleinzieligheden. ..Ik keek niet naar navïgatiesterrën", zoo schrijft zij ergens wan neer zij een Afrikaansche nachtvlucht be schrijft, „maar ik genoot van al die honderd duizenden kleine sterretjes die voor de navi gatie heelemaal geen nut hebben, maar die heerlijk zijn om naar te kijken. Zij zijn bleek en schuw en wanneer je naar ze kijkt verdwij nen ze eerst maar langzamerhand komen ze als vurige bloemen weer op: ze maken het duistere zwerk tot een fluweelen kleed, rijk bestikt met goud. Zij, en niet de duisternis, zijn de hemel". Er zijn maar heel weinig menschen die deze buitengewone vrouw werkelijk kennen. Zij is even zwijgzaam en gesloten als haar lange, blonde echtgenoot. Vader Dwight W. Morrow had niet alleen de zwijgzaamheid die den diplomaat geboden is, maar hij leerde die reeds als bankier beoefenen, als directeur van een van de J. P. Morgan-banken. En haar aristocratische moeder was een heel bekend schrijfster van meisjesboeken. Zwijgzaamheid intellectualiteit, cultuur en rijkdom omring den het meisje en beïnvloedden haar. Onder haar vele vriendinnen van de universiteit wa ren er maar enkelen waarmee zij werkelijk intiem was. Sommige noemden haar een boe kenwurm, maar in ieder geval was er nie mand die de werkelijke diepte wist te peilen van het stille water dat Anne Morrow heette. Sjsj IE met een beetje psychologisch inzicht W haar boeken leest, bemerkt wel onmid dellijk de bijzondere eigenschappen van deze vrouw. Het blijkt bijvoorbeeld telkens weer dat haar jeugd een avontuur was voor haar en dat weinig indrukken, prettig of onplezie rig, in dien tijd door het kind opgedaan, thans door de vrouw zijn vergeten. Wanneer ze een moeilijke opstijging ergens in Afrika beschrijft, roept ze uit: „de duisternis de duisternis alle kinderangst voor de duister nis kwam weer in me". En eenige bladzijden verder: „zijn stem was rustig en vriendelijk, als die van grootmoeder wanneer je een fout in je borduurwerk maakte of een steek liet vallen, en even zakelijk en bij voorbaat tot het schenken van vergiffenis bereid ook". De Washingtonsche upper-ten was zeer pijnlijk verbaasd dat het jonge mevrouwtje Lindbergh niet. hield van thee-drinken en babbelen over menschen en mode maar wie haar boeken leest kan het best begrijpen: iemand die zoo diep en dichterlijk nadert tot de onnaspeurlijke wonderen der Schepping die hoog boven de aarde den kleinen, nietigen mensch verbijsteren, moet al heel weinig be langstelling hebben voor het prozaïsche en zeer aardsche gebabbel van de Washington sche society-leeuwinnen, die nu eenmaal dol zijn op verlovingen, dinertjes en persoonlijke details en weinig aanraking hebben met de sterren en de onzienlijke diepten der eeuwig heid. Haar verlegenheid en schuwheid zijn al leen maar schijnbaar, want zij heeft een ijze ren, onwrikbaren wil, deze kleine vrouw en een persoonlijke trots, die wel eens heel onaan genaam is voor menschen die zij niet mag lij den. En deze trots is het ook die haar zooveel geestelijke en lichamelijke sterkte geeft op oogenblikken en in situaties die een andere vrouw slechts met de grootste moeite zou kun nen doorstaan. Toen iedereen op zoek was naar haar „gekid napte" baby, bleef Anne gedurende vele uren uiterlijk zoo kalm, dat er menschen waren die vebbaasd waren over haar „ongevoelig heid"; zij bleef een volmaakte gastvrouw in haar huis voor de politiemannen die hun ver- geefsche pogingen deden om het kind te vinden. Maar op het eind van dien verschrik- kelijken dag, gaven haar zenuwen het op, zij moest bewusteloos naar bed gebracht worden en de doktoren zeiden dat zij voorloopig en voor onbepaalden tijd moest blijven liggen. Het leek er op dat zij krankzinnig zou worden. Maar den derden dag zag zij in de krant de mededeeling dat zij was flauw gevallen. En toen stond zij onmiddellijk op en ging aan haar huishoudelijke werk. Anne Morrow Lindbergh zou niet in staat zijn verschrik kelijke gebeurtenissen te doorstaan? Nooit! Juist uit haar beide boeken komen zulke dingen duidelijker naar voren dan uit haar menschelijke, zichtbare verschijning: een slanke, kleine figuur, jongensachtig in haar vliegkleeding, maar gracieus en zeer vrouwe lijk in haar gewone kleeren. Zij is twee en dertig jaar. Haar oogen zijn blauw met een purperen nuance. Haar haar is bruin en dik. En haar houding is zeldzaam bescheiden, Toen de president van Smith Sollege haar in 1935 in het openbaar huldigde met een eere-graad voor de beroemde leerlinge van zijn beroemde -school, beschreef hij haar met deze woorden: „Anne Morrow Lindbergh, be zitster van de gouden medaille van de Na tional Geographic Society, dichteres, piloot, navigator, radio-operateur, mede-ontdekster met haar echtgenoot van de onbevlogen wegen over vijf continenten en twee oceanen, die aan een bewonderende wereld de moge lijkheid heeft getoond dat dichterlijke ver beeldingskracht en practische werkzaamheid heel wel kunnen samen gaan; van gevoelig heid en kracht; van bescheidenheid en moed- de trots van haar universiteit, de roem van haar vaderland". Dat is een prachtig oordeel over een vrouw die het verdient. Een van de belangwekkend ste en interessantste vrouwen van de wereld. Het leven van Anne Morrow Lindbergh is natuurlijk ten allernauwste venbonden met dat van haar echtgenoot en dat is zeer ro mantisch en „geheimzinnig" op vele gebieden. En niet alleen op dat van het vliegen. Daar is bijvoorbeeld Charles' arbeid tezamen met dr. Alexis Carrel aan het mechanische hart, een arbeid die hij thans als voleindigd be schouwt en waar wij nog maar heel weinig over te weten zijn gekomen. Maar: het nieuwe leven van het echtpaar is begonnen teen zij in April terugkeerden naar het vader- en moederland. Zij worden nu weer met rust ge laten door de persfotografen, die tezamen en in vereeniging altijd nog een der misselijkste Amerikaansche verschijnselen vormen Toen Anne op de Champlain terugkeerde was er een fotograaf aan boord, die onge merkt foto's van Jon en Land. de beide kleine Lindberghjes nam. Die foto's waren, naar foto-journalistieken Amerikaanschen maatstaf ongeveer 5000 dollar waard, maar de fotograaf kreeg die niet. Want de Hearst- pers waar hij voor werkte had het verwijt te slikken gehad, dat zij het was geweest die met haar opgewonden en onbeschaafde be richtgeving de Lindberghs het land had uit gejaagd. En aangezien de roem van William Randolph Hearst zeer tanende is en hij moet oppassen niet nog meer aanhang te verliezen, is hij zeer voorzichtig geworden en heeft hij de foto's maar liever niet geplaatst. Teen Lindbergh zijn beroemde vlucht on dernam was hij, volgens sommigen, meer een desperado dan een held. In ieder geval was hij straatarm. Nu is het anders Voor zijn vlucht kreeg hij 25.000 dollar, hij heeft ook op andere wijzen verdiend en Anne Morrow „van zich zelf" ook lang niet onbemiddeld, verdient aardige bedragen met haar boeken. Men kan nu wel zeggen dat de Lindbergh's rijk zijn en dat hem een normaal, prettig en werkzaam leven In de Vereenigde Staten wacht. Yfanneer zij dan samen in een restau rant kunnen gaan eten en naar een schouw burg kunnen gaan zonder dat de kwalijke mannetjes van de sensatie-pers hen lastig vallen en wanneer hun beide kinderen even vroolijk en even onopgemerkt naar school kunnen wandelen als alle Amerikaansche klnieren, dan zal alles goed, gewoon en ge lukkig zijn. Dan zal de hoogst merkwaardige oorlog tus- schen het Amerikaansche volk en zijn held, die twaalf zwarte jaren heeft geduurd, ge ëindigd zijn. En dan zal ook Anne Morrow Lindbergh het geluk vinden waarop zij als moeder en kunstenares recht heeft. Mr. E. ELIAS. Hel moderne pijnstillende middel 't is van »7}ayeH« (Adv. ingez. Med.) CONGRES DER KATHOLIEKE BOLAV- PATROONS. Woensdagmorgen is te Maastricht het congres van den Nederlandschen R.-K. Bond van Bouw patroons voortgezet met de behandeling van een aantal voorstellen der afdeelingen. Afgewezen werd het voorstel Alkmaar om de actie voor de bindend verklaring van de C.A.O. bij de regeering te staken en in de B.S.B. een regeling te doen opnemen, dat het voor alle pa troons verplichtend is de C.A.O. na te leven. Eenige discussie werd gevoerd over het voor- stel-Enschedé, dat van bondswege stappen wor den ondernomen ten einde te voorkomen, dat werken, uitgaande van het rijk, anders dan pu bliek worden aanbesteed, en dat werken, uit gaande van R.-K. rekenplichtige instellingen en besturen anders dan publiek onder R.-K. geor ganiseerde bouwvakpatroons worden aanbesteed. Het bondsbestuur zette, bij monde van den voorzitter, den heer H* Klein Schiphorst, Haar- Voor hen die slaagden voor de eind-examens. door MELIS STOKE Ge zijl geslaagd.Nu ligt een wijde wereld open. Een vreemde wereld is 'tDat hebt ge al geleerd. Die al het kwade doeten 't beste toch blijft hopen... Die vrij en blij wou zijnen die in angst verkeert. Ge hebt reeds - in uw krant - college kunnen loopen In al wat menschen drijft tot opstand en geweld, En wat zij tot hun veiligheid bij massa's koopen Voor 't moeizaam bij elkaar gebracht belasting-geld. Ge weet het van de straat en uit de bioscopen, Hoe vreemd uw nieuwe, vrije veld is ingericht. En hoe men er helaas een leven leeg kan loopen. Ook als men werken wil, en arbeid voelt als plicht. Want naast uw algebra, uw talen, aardrijkskunde, Geschiedenis, waarin g' uw kennis hebt betoond, Was er de vrije tijd, waarin men u vergunde Te kijken naar de maatschappij waarin ge woont.... En naast uw proefwerk in chemie en in klassieken Dat werd gecritiseerd naar schaal van nul tot tien, Hebt ge uzelf verdiept in studie en critieken Op 't geen ge - buiten school - ter wereld hebt gezien. En nu zijt ge geslaagd.Nu ligt de wereld open, Uw vrije arbeidsveld, uw eigen werkterrein, Dat ge nu op uw eigen bcenen in moet loopen, En die straks aan uw handen toevertrouwd zal zijn. Val haar niet al te hard om al haar leed en zorgen. Ge zijt geroepen in een duist'ren, zwaren tijd. Veracht de wereld niet.De maatschappij van morgen Zal immers stellig zijn.zooals gij, jongeren zijt. Dr. HIRSCHFELD ONDERSCHEIDEN De minister van economische zaken, mr. M. P. L. Steenberghe heeft zijn Duitschen collega minister W. Funk, die op het oogenblik hier te lande vertoeft, in kasteel oud-Wassenaar Woensdagavond een diner aangeboden. De minister van Economische Zaken, mr. M. P. L. Steenberghe hield een tafelrede, waarin hij o.m. zeide: Het verheugt mij in het bijzonder minis ter Funk in Nederland op de meest hartelijke wijze welkom te heeten. Ook mijn regeering verheugt zich hier een lid van de Duitsehe regeering te kunnen begroeten. Voor mij is uw bezoek intusschen een bijzondere vreugde wijl ik daardoor de gelegenheid heb de vriend schappelijke betrekkingen, welke we te Ber lijn hebben aangeknoopt verder voort te zet ten. Aan mijn bezoek te Berlijn heb ik de aangenaamste herinneringen behouden en ik spreek ook de hoop uit. dat het u en mevrouw Funk bij ons in Holland goed zal bevallen. Ik hoop dat wij dezen avond recht genoegelijk bij elkander zijn. Ik hoop ook zeer. dat dit. uw eerste bezoek aan Nederland, u de gelegen heid moge schenken ons land nader te ieeren kennen. Weliswaar is uw tijd slechts beperkt, maar Donderdag zult gij in de gelegenheid zijn een zeer interessant deel van ons land te leeren kennen, nl. het Zuiderzeegebied. Ge zult dan zien, hoe Nederland in een voortdu- renden strijd met de zee geleefd heeft en hoe het Nederlandsche volk zijn grond niet slechts door de natuur geschonken heeft ge kregen, maar dat het ook door eigen kracht en onder aanwending van de nieuwste midde len der techniek dezen grond moest winnen. De Zuiderzeewerken, die tot dc bijzondere bemoeienis van mijn collega van Waterstaat behooren, zijn nog altijd in vollen gang en gij zult in het bijzonder de voorbereiding zien van den nieuwen Noord-oostpolder. Terwijl ik hier de overtuiging tot uitdruk king breng, dat onze ontmoeting de sedert lang bestaande vriendschappelijke betrek kingen verder zal bevorderen moge ik een dronk instellen op het welzijn van rijksminis ter Funk. Antwoord van minister Funk. Minister Funk heeft den Nederlandschen minister van Economische Zaken voor de vriendelijke woorden van welkom dank gehee- ten en gaf uitdrukking van zijn oprechte vreugde over de zoo hartelijke ontvangst, welke hem in den Haag ten deel was gevallen. Nederland en Duitschland. aldus dr. Funk. zijn niet alleen door oude nabuurschap ver bonden, maar ook door nauwe economische banden en verplichtingen, welke berusten op vervulling van de behoeften van de economie van beide landen. De persoonlijke gedach- tenwisseling met minister Steenberghe heeft er niet weinig toe bijgedragen de goede eco nomische betrekkingen tusschen beide lan den nog nauwer aan te halen. Hiertoe werk te mee de wetenschap dat beide landen we- derkeerig de beste klanten van elkaar zijn. De economische goederen moeten in dienst van de volkeren worden gesteld, aldus vervolg de minister Funk Hiertoe is een juiste organi satie van de productie en consumptie en een inschakeling van de overheid daar noodzake lijk, waar de vrije economie uit eigen kracht het probleem niet kan oplossen. De goede eco nomische betrekkingen tusschen Nederland en Duitschland en de stappen die aan beide kanten ondernomen worden om zich voor doende moeilijkheden te overwinnen, zijn 't bewijs ervan, dat ook tusschen ongelijksoortige economische systemen een gemeenschappelijk resultaat kan worden bereikt, indien men slechts den moed heeft zich van dogma en theorie vrij te maken en dat doet wat verstan dig en noodzakelijk is. In de economische politiek is dat juist, wat tot en goed resultaat voert en wat juist is. is ook goed! Tenslotte bracht dr. Funk een dronk uit op minister Steenberghe, op de Nederlandsche regeering en op de ontwikkeling van de Neder- landsch-Duitsche handelsbetrekkingen. Dr. II. M. Hirschfeld onder scheiden. Tijdens een noenmaal dat de Duitsehe ge zant, graaf Von Zech Burkersroda Woens dagmiddag ter eere van het bezoek van den Duitschen minister van Economische Zaken gaf. heeft minister Funk in naam van den Duitschen Rijkskanselier aan dr. H. M Hirsch feld. directeur van Handel en Nijverheid, het kruis van verdienste van de orde van den Duitschen Adelaar met ster uitgereikt. lem, als zijn standpimt uiteen, dat het geen stel ling kan en wil kiezen voor uitsluitend publieke aanbestedingen. Zoowel voor publieke als on- derhandsche aanbestedingen is wat te zeggen. De vergadering ging accoord met het stand punt van het bondsbestuur. INSTITUUT VOOR GRAFISCHE TECHNIEK GEÏNSTALLEERD. Woensdagmiddag heeft de voorzitter van de Nijverheidsorganisatie T.N.O. de heer C. J. P. Zaalberg, het bestuur van het instituut voor gra fische techniek te Amsterdam geïnstalleerd, Het doel van dit instituut is de technische ont wikkeling van de grafische industrieën te bevor deren door het doen van onderzoekingen. De in stelling is mogelijk gemaakt door particuliere bijdragen en een bijdrage van de Nijverheids organisatie T.N.O.de Nederlandsche organisatie voor toegepast natuurwetenschappelijk onder zoek ten behoeve van nijverheid handel en ver keer. HET INT. BRIDGE-TOURNOOI TE s-GRAVENHAGE. De uitslagen van de partijen in de negende ronde open-teams waren als volgt: België speelt gelijk met Denemarken, beide behalen 22 punten: Engeland wint van Holland met 13 match-punten; Duitschland wint van Zweden met 4; Hongarije wint van Noorwegen met 43. Italië wint van Joego-Slavië met 9. Tiende ronde: Engeland wint van Noorwegen met 1, Hongarije wint van Denemarken met 1, Joego-Slavië wint van Zweden met 1. Holland wint van België met 26, Italië wint van Finland met 3. Elfde ronde: Engeland wint van België met 14. Denemarken wint van Noorwegen met 2. Joego-Slavië wint van Finland met 4. Hongarije wint van Holland met 9, Duitschland wint van Italië met 3 matchpunten. Twaalfde ronde: Hongarije wint van Italië met 16. Finland wint van Denemarken met 4. Duitschland wint van Holland met 11. Joego- Slavië wint van Noorwegen met 20, Engeland wint van Zweden met 13. Dames-teams 5e ronde: Woensdagmiddag won Frankrijk van Engeland met 5 punten, zoodat na 40 handen de Fransche dames 11 punten voorstaan op Engeland. Nederland verloor met 8 punten van de Deensche dames, zoodat Ne derland gelijk staat met de Deensche dames. Zesde ronde dames-teams: Denemarken wint van Frankrijk met 13, Holland wint van En geland met 12 matchpunten. Joego-Slavië, Hongarije, Finland, Duitschland en Zweden hebben na dezen uitslag ieder een overwinningspunt. Rondritten door Haarlem. lederen Vrijdagmiddag zoolang de bussen beschikbaar zijn. Zoolang het drukke vacantie-seizoen nog toelaat wekelijks over de noodige bus sen t,e beschikken, zal „Haarlem's Bloei" iede- ren Vrijdagmiddag de rondritten blijven houden. Te 3 uur vertrekken de bussen van het Stationsplein voor de fabriek der firma Beijnes. Alleen zij. die tijdig hun plaatsen reserveeren en afhalen kunnen van deel neming aar de rondrit verzekerd zijn. Over het algemeen is het niet mogelijk na Vrij dagmorgen nog plaatsbewijzen af te geven. De biljetten voor de ongeveer 2 uur durende rondritten zijn tijdens de kantooruren ver krijgbaar aan het Verkeersbureau der Stich ting ..Haarlem's Bloei". Verdpr zijn er den geheelen dag plaatsbe wijzen verkrijgbaar bij het wachthuisje van de Noord-Zuid-Hcll. Tram onder den kap van het Station der N.S. De veroordeelde Weesper- hoofdambtenaar. Wenscht het scheidsgerecht te doen hooren. Niettegenstaande de zeer clemente houding van den Weesper raad, die, met verwerping van het voorstel van B. en W„ tot onmiddellijk niet- eervol ontslag aan den hoofdambtenaar P. v. A., (in verband met het, door de Amsterdamsche Rechtbank, gewezen vonnis) het voornemen te kennen gaf, hem eervol te ontslaan en hem een nader te bepalen toelage te verstrekken, is de betrokkene toch niet voornemens zich bij een eventueel raadsbesluit tot eervol ontslag en het erleenen van een toelage, neer te leggen. Hij heeft zich schriftelijk tot B. en W. gewend, om op grond van artikel 68, 3e lid van het Ambtena renreglement, het college te verzoeken, het scheidsgerecht voor ambtenaren in dezen te wil len hooren. Tegelijkertijd heeft hij medegedeeld, zich voor te behouden, bij dat scheidsgerecht in beroep te gaan, zoodra het raadsbesluit defini tief genomen zal zijn. Daar het ambtenarenreglement in vorenge noemd artikel wel den termijn bepaalt, binnen welken de ambtenaar schriftelijk aan B. en W. moet verzoeken, het scheidsgerecht te hooren, maar geen enkelen termijn noemt, binnen wel ken B. en W. aan dat verzoek moeten voldoen, noch wanneer het: scheidsgerecht van zijn mee ning moet doen blijken, is de waarschijnlijk heid zeer groot, dat deze betreurenswaardige zaak opnieuw slepende gehouden zal worden, nadat zij reeds zoo'n langen tijd gerekt, is en de gemeente (dus: de belastingbetalende burgerij) reeds zooveel heeft gekost. De inval van het Amsterdamsche Parket in het kantoor van P. v. A. had plaats op Dinsdag na Paschen 1938; eenige maanden later schreef de Minister van Sociale Zaken aan B. en W., dat noch P. v. A„ noch B. C. R„ noch J. v. A. ooit meer aan de steunadministratie te werk gesteld mochten worden, in verband met de ontdekte valschheid in geschrifte. Op 26 Januari 1939 be noemden B. en W. de heeren D. Jonker en W. Eemsing onderscheidenlijk tot administrateur en controleur bij de steunadministratie. Sinds 1 Maart j.l. zijn deze beide arbeidskrachten in functie, maar niettemin wprdt nog regelmatig aan P. v. A. en B. C. R. het volle salaris uit betaald en aan J. v. A. diens wachtgeld. Nu de raad het voorstel van B. en W. tot onmiddellijk verleenen van niet-eervol ontslag aan P. v. A. verworpen heeft en de hoofdambtenaar het scheidsgerecht er in betrekken wil, is nog met geen mogelijkheid te zeggen, wanneer het einde daar zal zijn van deze, voor Weesp zoo kostbare affaire.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 5