J$wsp&Miinx
winnaar1
Held en heldin
r^"" te Zandvoort
Vanmorgen werd
gestart
In het
wielercriterium
JSiassec en de JScuyu
(weken succes
van Wimbledon
T)c Jxuic de Jxance
Nederlanders vertrokken
zonder kopman
1 De Roei- en Zeilvereentging „Het
Spacme" hield onderlinge roeiwed-
strijden op het Z.B. Spaarne. Finale
dames-vier juniores.
2 De finale der Mixed Snelvieren bij de
onderlinge roeiwedstrijden van „Het
Spaarne".
3 Een groep deelnemers aan het Ten-
nistournament van Duinwijck
tweede horde was Brasser met hem gelijk
en ging met ongeveer een meter voorsprong
vóór den Engelschman over de eindstreep. In
den eindstrijd van het nummer 440 yards liep
Baumgarten zeer snel, doch op het rechte stuk
viel hij terug en werd door alle deelnemers ge
passeerd.
De uitslagen luiden:
Kogelslingeren eindstrijd: 1. Healion (Ierland)
49.31 meter. 2. Drake (Engeland) 46.76 meter,
3. Clarke (Ierland) 43.75 meter.
100 yards Finale: 1. Sweeney (Engeland) 9.9
sec., 2. Holmes (Engeland), 3. CumberDatch
(Trinidad).
120 yards horden eindstrijd: 1. Brasser 14.7
sec. 2. Lockton (Engeland). 3. Scopes (Engel.)
440 yards eindstrijd: 1. Pennington (Engeland)
48.8 sec. 2. Pack (Engeland).
Kogelstooten eindstrijd: 1. De Bruyn 14.79
meter, 2. Howland (Engeland) 13.75 meter.
1 mijl: 1. Wooderson (Engeland) 4 nun. 11,8
sec. 2. Peil (Engeland) 4 min. 12 sec.
3 mijlen: 1. Emery (Engeland) 14 min. 8 sec.,
Ward (Engeland) 14 min. 8.6 sec.
220 yards, eindstrijd 1. Holmes (Engeland)
1.9 sec., 2. Sweeney (Engeland).
De Bruijn
Brasser.
op de 220 yards startte hij niet meer. Baumgarten
was op de 220 yards het eerst weg in een hoog
tempo, hetgeen hij niet kon volhouden. Tegen
het einde raakte hij vermoeid en eindigde ten
slotte als laatste. Brasser won zijn serie op de
120 yards horden gemakkelijk. In de finale
nam Lochton aanvankelijk de leiding, doch bij
De winnaar der amateurs, H. Jansen
uit Eindhoven, tijdens het Zaterdag
verreden wielercriterium te Zandvoort.
Het circuit van Zandvoort, dat in zijn hui-
digen staat voor automobielen iets te smal, te
bochtig en te kort is, blijkt voor wielerwed
strijden uitnemend geschikt te zijn.
De ongeveer 200 Meter lange, niet te stijle
helling naar het viaduct toe, is voldoende
zwaar om het verschil in capaciteiten tusschen
de renners te doen uitkomen. De bochten,
vooral die aan het einde van de Dr. Metzger-
straat, eischen de noodige stuurmanskunst van
de re miers en juist hier kon men zien, dat de
professionals in dit onderdeel bekwamer zijn
dan het meerendeel der amateurs.
De straffe wind uit het Zuid-Westen maakte
het er voor de deelnemers niet gemakkelijker
op en ook deze handicap accentueerde het ver
schil in uithoudingsvermogen, souplesse en be
kwaamheid, temeer, daar de helling tegen
dezen wind op genomen moest worden
De regeling was uitstekend; het parcours
was naar behooren afgezet, de technische lei
ding was bij de H.S.V. „De Kampioen" in ver
trouwde handen en de baan was van alle on
gerechtigheden ontdaan, zoodat het aantal
lekke banden vrij gering was.
Eerst kwamen de amateurs aan den start,
die er onmiddellijk een straf tempo inzetten
om zoo gauw mogelijk de 25 ronden achter den
rug te hebben. De eerste 5 ronden werden in
17.5 minuut afgelegd, waarna Van der Heyden
er tusschen uit ging en weldra een aanmerke-
lijken voorsprong nam. De Haarlemmer on
dernam zijn uitlooppoging echter vee! te
vroeg, want thans was hij genoodzaakt het
grootste gedeelte van de race geheel alleen te
rijden, wat onder deze omstandigheden groote
bezwaren opleverde. Immers hij zat voortdu
rend in den wind, moest zijn eigen tempo aan
geven en kon geen minuut eens achter den
rug van een tegenstander uitblazen en zich
„laten trekken".
Desondanks hield hij goed vol en hij was qua
stijl zeker de beste van alle amateurs. De 10
ronden gingen in 24 min. 11 sec., de 20 ronden
in 1 uur 9 min. 4 sec. In de 17e ronde haalde
het peloton, dat met vereende krachten, elkaar
telkens aan den kop aflossend, regelmatig op
Van der Heyden was ingeloopen, den vluchte
ling in, zoodat het voor laatstgenoemde toen
geraden was, zijn krachten voor den eindspurt
te sparen. In de voorlaatste ronde kreeg hij
echter machinedefect en daarmede was zijn
kans, jammer genoeg na zulk een uitstekende
prestatie, verkeken.
Hij zakte af tot het tweede peloton en nam
geen deel meer aan de beslissende sprint. Deze
had het volgende resultaat:
1'. M. Jansen (Eindhoven) in 1 uur 26 min.
33 sec., 2. H. Bloem, 3. J. Engel, 4. H. Hoek
(allen Amsterdam), 5. G. Werdler (Utrecht), 6.
M. Segaar (Leiden), 7. C. de Groot (Amster
dam), 8. C. de Best (Haarlem), 9. C. Smits
(Rotterdam), 10. P. Kors (Amsterdam).
Te half vier startten de professionals, waar
onder de kopstukken van de Nederlandsche
wielerwereld, voor zoovèr zij niet aan den Tour
de France deelnemen. Daar waren Schulte,
Van Nek, Middelkamp, Braspenninx, Valen-
tijn, Van Amsterdam en Demmenie, doch de
aangekondigde Belgen lieten met uitzondering
van De Loor, verstek gaan.
De eerste 5 van de 40 af te leggen ronden
(92 Kilometer) gingen in 17 min. 16 sec., de
eerste 10 in 33 min. 47- sec. Toen reeds had
zich een kopgroep gevormd, bestaande uit
Motké, Braspenninx, Rijneveld en Houtzeel.
wier voorsprong van 33 via 41 tot 34 sec.
steeg en daalde.
Onder leiding van Gerrit Schulte zette de
tweede groep, waarin o.a. Middelkamp. Valen-
tijn, Van Amsterdam, Demmenie en de Duit-
scher Banken zaten, de achtervolging in. „Le
fou pédalant" trapte aardig op de pedalen en
na 18 ronden waren de vier -koploopers inge
haald. Er werd gereden met een gemiddelde
van ongeveer 42 K.M.
De vergroote kopgroep had na 20 ronden,
dus op de helft van den -wedstrijd (1 uur 7
anin. 35 sec.) op het tweede peloton een voor
sprong van 48 seconden en het publiek, dat
tot veler verwondering slechts in geringen ge
tale was opgekomen (er waren hoogstens 2000
toeschouwers) toonde zich zoo geïnteresseerd
in den strijd, dat het verschillende geldpre-
mies en ook premies in natura uitloofde. De
wedstrijdleiding bood alle deelnemers de ge
legenheid, deze extra-prijzen te veroveren,
want ook de op het hoofdpeloton volgende
groepen (in totaal vijf) konden elk op hun
beurt, de sprint uitvechten om een bedrag
aan geld, dan wel om.een liter ijs, een
flesch tafeleuur en een praeparaat tot ver
sterking van het uithoudingsvermogen.
De sprinter Peperkamp, die in de derde
groep zat, kon zoodoende een aardig bedrag
aan extra-prijzengeld op zijn naam brengen,
doch om de liter ijs werd, waarschijnlijk uit
vrees voor een xnaag-catarrh, weinig strijd
geleverd.
Schulte en Van Nek, benevens eenige min
dere grootheden, hadden intusschen opgege
ven en ook Jacques van Egmond, die het ook
eens in een wegwedstrijd probeerde, had het
bijltje er bij neergelegd.
De 25 ronden gingen in 1 uur 24 min. 58 sec.
en een ronde later trachtte Middelkamp weg
te loopen. Het veld werd uit elkaar getrokken,
doch de uitlooppoging mislukte. De op de kop
groep volgende pelotons waren intusschen
volkomen kansloos geworden, maar aangezien
er 15 geldprijzen waren, waarvan de hoogste
200 gulden (vervolgens 150, 100 gulden, enz.)
streed een ieder tot het bittere einde. Het kon
immers gebeuren dat zelfs in de laatste ron
den een aantal leidende renners door-defect
of anderzins gedwongen zou worden om op te
geven.
Bij het ingaan van de laatste ronde hadden
Middelkamp en Van Amsterdam (laatstge
noemde had met Braspenninx het meerendeel
der premies gewonnen) 10 Meter voorsprong
op „den Bras Jr.", maar deze gaf geen krimp
en in een feilen eindspurt sleepte hij de over
winning en de twee honderd gulden in de
wacht.
Het resultaat luidde als volgt:
1. Braspenninx, 92 K.M. in 2 uur 13 min. 11
sec., 2. Van Amsterdam (op twee lengten), 3.
Middelkamp (op 2Vi lengten), 4. Demmenie
(20 Meter), 5. Valentijn (50 Meter), 6. Banken,
7. Bosma, 8. Motké, 9. Bakker, 10. Houtzeel, 11
Rijneveld (Haarlem), 12. Van der Ruit (op 1
min. 28 sec.), 13 Reuter. 14. Overweel, 15.
Peperkamp (op 2 min. 13 sec.).
CRITICUS.
Uit Parijs (van een specialen A.N.P.-ver-
slaggever)
Het is Zondag de laatste dag der voorbe
reidingen geweest. De Nederlandsche renners
waren voor een deel reeds voorzien van spe
ciale Tour de France-fietsen, maar Helle-
mons, Dominicus, Gommers en De Korver
moesten Zondagmorgen nog naar het Velo
drome d'Hiver om hun materiaal in ontvangst
te nemen en om de karretje netjes te mon-
teeren.
Nog in de morgenuren kwamen de fietsen
gereed en sprongen onze landgenooten er op
om de machines te probleeren. Tevreden ston
den de gezichten. Het materiaal is perfect en
men is uiterst behulpzaam bij het aanbrengen
van een kleine wijziging in den stand van de
versnellingen, in de drukzekerheid van de
remmen en in de hoogte van het zadel.
De Nederlandsche renners besloten gedu
rende de eerste étappes zonder kopman te
vertrekken; dus alle acht renners rijden voor
hun eigen kans, zonder dat één van hen den
ander speciaal steunt. Het spreekt van zelf,
dat later uitgemaakt zal worden, welke tac
tiek voor het volgende gedeelte van den Tour
gevolgd zal worden, welke tactiek voor het
gevolgd zal worden.
Alle Hollanders gaan zonder uitzondering
vol vertrouwen de zware taak tegemoet.
ATHLETIEK.
A.A.A. Kampioenschappen
in Engeland
Zaterdag zijn te Londen de A. A. A.-kampioen-
schappen voortgezet.
In den eindstrijd van het nummer discuswer
pen boekte onze landgenoot De Bruyn een fraaie
prestatie door met 42.40 m. de 2de plaats te
bezetten, achter den Griekschen athleet Syllas,
die 49.14 m. bereikte.
Twee titels heeft Nederland kunnen verove
ren. n.l. door Brasser op de 120 yards horden
en door De Bruyn op het nummer kogelstooten.
Osendarp had veel kans op de 100 yards, doch
in de finale verrekte hij, negen meter vóór de
finish een spier, zoodat hij moest opgeven! Ook
Alice Marble.
Zoo mogen ongetwijfeld de Ame-
rikaansche Alice Marble (in haar
tennisvrijen tijd ook cabaretzangeres)
en haar langenoot Bobby Riggs ge
noemd worden.
Hoort slechts wat zij te Wimbledon,
het officieuze wereldkampioenschap,
bereikten.
Riggs won het heeren enkelspel.
Alice Marble won het dames enkel
spel.
Samen wonnen zij het gemengd
dubbelspel.
Riggs won met Cooke het heeren
dubbelspel.
Alice won met Mrs. Fabyan het
damesdubbelspel.
Vollediger kan het al niet.
Alice en Bobby wonnen elk drie
titels en overigens gaan alle titels
naar Amerika.
Riggs.
Onder zeer groote belangstelling (het centre-
court was geheel uitverkocht) Zijn Zaterdag te
Wimbledon de laatste wedstrijden van de inter
nationale kampioenschappen van Engeland ge
speeld. Koningin Mary woonde de wedstrijden
wederom bij.
Alice Marble zegevierde in een eindstrijd van
het damescnkelspel door de Engelsche speelster
Kay Stammers kansloos te slaan. Dc Ameri-
kaanscke pas prachtig op dreef en speelde het
sterk aanvallend spel, dat haar zoo eigen is. Alice
Marble varieerde haar slagen in hoog tempo en
maakte vele ballen met zuivere smashes aan het
nel af. Kay Stammers' forehand was uitstekend,
doch zij zag geen kans om meer dan twee games
in het geheel te maken. Met 62, 60 werd
Alice Marble voor de eerste maal Wimbledon-
kampioene 1939.
In het heerendubbeispel wonnen Cooke en
Riggs in vier sets van het Engelsche dubbel Hare
en Wilde.
Het damesdubbelspel werd gewonnen door
mevr. Fabian en mej. Marble, de titelhoudsters.
Zij sloegen mej. Jacobs en mej. Yorke in straight
sets met 61, 60.
Riggs en mej Marble behaalden in het ge
mengd dubbelspel de overwinning op Wilde en
mej. Brown, waardoor zij beiden drie titels ver
overden.
De Amerikanen bezetten wederom alle eerste
plaatsen van het tournooi.
De uitslagen luiden:
Damesenkelspel, eindstrijd: Alice Marble (V.S.)
sloeg Kay Stammers (Engeland) 62, 60.
Damesdubbelspel, eindstrijd: Mevr. S. Fabyan
en mej. A. Marble (V.S.) sloegen mej. H. Jacobs
(V.S.) en mej. Yorke (Engeland) 61, 60.
Hccrendpbbelspel, eindstrijd: Cooke en Riggs
(V.S.) sloegen Hare en Wilde (Engeland) 63
36, 63, 97.
Gemengd dubbelspel, eindstrrijd: Riggs en
mej. Marble (V.S sloegen Wilde en mej. N.
Brown (Engeland) 97, 6L-
