Otanie-MM op Owwtje-tHleuqdedaq
feest
Haarlem vierde
J-aptoe
BOERENBRUILOFT IN HAARLEM-OOST
DINSDAG 8 AUGUSTUS 1939
HAAüEEM'S DAGBLAD
PRETTIGE STEMMING EN
ZEER CROOTE DRUKTE
zeer opgewekt
I I AARLEM heeft feestgevierd, zooals men in het heele land heeft
feest gevierd spontaan en uitbundig. Spontaan, omdat de
organisatie in zeer korten tijd had moeten geschieden en daarvan
enkele sporen droeg, welke echter terstond door de medewerking
van allen werden weggewerkt. En uitbundig, maar dat pas 's avonds,
want toen pas begon men los te komen.
aantal muziekcorpsen bereid weten te vinden
de feestvreugde op te luisteren. En 's mid
dags trokken er onder een zonneschijn, welke
het koper der instrumenten in felle glanzen
deed weerkaatsen,, muziekcorpsen door de
stad. Hun feestklanken slcegen tegen de
huizen op en er bovenuit, over heel de stad,
boodschappers van de blijheid over en het
meedeelen in de oudervreugde in het Prinse
lijk gezin.
Des avonds was het aantal corpsen, dat
zich onder de hooge boomen van den Dreef
opstelde voor het deelnemen aan den op-
marsch naar de taptoe op de Groote Markt,
respectabel. De vacantie mocht de trouwe
helpers bij die gelegenheden, de fakkeldragers
ten deele beschikbaar doen zijn, er waren vele
handen soms zeer jeugdige bereid tot
helpen, zoodat om ruim negen uur kon worden
afgemarcheerd: blinkende Instrumenten tus-
schen twee koorden van walmende fakkels
en vetpotten. En de opvolging der muziek
instrumenten werd alleen gebroken door feest
vierende jeugd, welke tusschen de conpsen in
den stc.et meeliep, een vroolijke afwisseling
van het harde hout en glanzende metaal.
De middagfeestelijkheden begonnen op het
terrein aan de Paviljoenslaan.
De Variété-voorstelling-
voor het „Paviljoen".
In de morgenuren zag het weer er een
beetje somber en dreigend uit, doch 's middags
scheen de zon in volle prac-ht; er kon dus
gelukkig weer v:n een „oranje-zonnetje" wor
den gesproken.
Duizenden waren naar den Hout getrok
ken om naar de openlucht-voorstellingen te
zien die door de immer actieve Vereen iging
„Koninginnedag" op touw waren gezet Hiet
was overvol op de grasvlakte vóór het Pavil
joen het publiek zat zelfs op de hekken
doch de politie onder leiding van inspecteur
Verschoor wist alles op rustige wijze in go
banen te leiden.
De heer Theo Bouwmeester, impresario,
verzorgde het programma. Dit liet niets te
wenschen over, want het publiek heeft volop
genoten van de verrichtingen der talrijke
artiesten, welke door den heer Bouwmeester
waren geëngageerd. Ook aan het Muziekge
zelschap Apollo", directeur de heer L. van
der Hoef, komen woorden van hulde toe voor
de muzikale begeleiding der artisten en voor
de pittige muziek, die tijdens de rustpoozen
ten gehoore werd gebracht. Deze muziek werd
zéér gewaardeerd.
Het uitgebreide variété-programma bestond
uit acht nummers. Te twee uur verscheen Mr.
Brix, die een keurig nummer aan het zweef-
rek ten beste gaf. Een dankbaar applaus viel
hem ten deel.
Halley en Yonnie, springacrobaten, deden
het publiek eveneens versteld staan van hun
staaltjes, waarbij de beheersching van Halley
en de groote lenigheid van Yonnie opvielen.
De jeugdige Yonnie voelt zich op de omhoog
gestoken voeten van Halley net zoo thuis
als een ander op den beganen grond.
Het komisch gedeelte was voor rekening
Eentje, die van een koude kermis thuiskwam
Bij het tonnetje steken in Haarlem-Zuidwest
werd ook wel eens mis gestoken.
Dat was een prettige verrassing, dat het
weer den heelen dag zoo wonder mooi heeft
meegewerkt. Hoe pessimistisch waren som
migen Maandagmorgen en hoe optimistisch
moesten ze 's middags zijn, want het be
faamde Oranje-zonnetje had de wolken en
den dreigenden regen verdreven en zette alles
in een heerlijken, stralenden gloed, welke aan
alles nieuw leven verleende en de Oranje-
strikken en wimpels en sjerpen en rozetten
een brandende schittering gaf.
Wat heeft de zon, de feestvreugde veel
goed gedaan.
't Was begrijpelijk dat 's morgens een iet
wat sombere stemming hier en daar leek
door te breken, doch 't was nog veel begrij
pelijker, dat die stemming mét het ver
schijnen van de eerste zonnestralen ook ver
dwenen was.
Dat had zijn invloed eveneens op de drukte
in de stad. Die was 's middags reeds groot,
maar 's avonds nog veel grooter. Urenlang
heeft men toen slechts voetje voor voetje
vooruit kunnen komen en trams en auto's
konden zich slechts heel langzaam tusschen
de twee voortschuivelende files aan de eene
en de andere zijde van de straat, doorwrin
gen. 't Was propvol van Plein tot Groote
Markt. En wie haast had deed yerstandig de
Groote Houtstraat te mijden en de daarmee
parallel loopende straten te nemen, want de
Houtstraat was in beslag genomen door hen.
die geen haast hadden, die niet naar de klok
hoefden te kijken, door hen die enkele uren
lang de stuwing van den tijd niet voelden:
dat waren zij, die den Nationalen Feestdag
ter eere van de geboorte van Prinses Irene
Emma Elisabeth vierden.
Muziek.
Koninginnedag had, cndanks de enkele
uren van voorbereiding nog een respectabel
van Bill and Bell, die met hun kinderwagen
en het door middel van luchtballons wegge
vlogen kind daverend succes hadden. Vervol
gens verschenen de Riva's met hun fietsen
ten tooneele. Ook de verrichtingen van dit
tweetal werden met groote belangstelling ge
volgd. De „Raymund Fils" aan vreemde
namen is er in de specialiteitenwereld geen
gebrek gaven goed uitgevoerde nummers
salon-acrobatiek te zien. Beiden gaven duide
lijke bewijzen van "kracht en lenigheid. Vooral
het slotnummer was fraai.
Clown Reney met zijn t-wee gedresseerde
hondjes heeft zijn vriendjes goed afgericht.
Vooral de jeugd had schik in dit nummer.
Het was daarom jammer, dat Reney zijn
hoofdnummer niet ten beste kon geven, om
dat zijn meest schrandere viervoeter bang
was geworden voor het schieten. De hond
raakte de kluts kwijt en kon toen niet meer
vertellen, hoeveel twee plus twee en twee plus
drie was.
Het slotnummer werd verzorgd door „The
Hollywood-Company", die samengesteld was
uit twee dames en één heer (of waren het
twee heeren en één dame?). Dit drietal ver
richtte ongelooflijke staaltjes van wielrijkunst,
waarbij de „dikke dame" voor komische in
termezzo's zorgde.
Dit was een goed slot van een welgeslaagden
middag.
Oranjevreugde in
Haarlem-Zuid-West.
Het is nog niet zoo lang geleden, dat Zuid-
West-Haarlem, het gedeelte van onze stad,
dat ligt ten Westen van de spoorlijn, tusschen
de Pijlslaan en de Thomson!aan bij Oranje
feestelijkheden zich elders moest vermaken.
Sedert September j.l. is daar verandering in
gekomen Toen is opgericht de Oranje ver-
eeniging „Haarlem-Zuid-West", die zich tot
taak stelde, bij feestelijke gebeurtenissen in
het Koninklijk Huis aan dit stadsgedeelte een
eigen feest te geven voor jong en oud. En de
heeren van het dagelijksch bestuur, Honig,
Duiker en Teeuwissen, geassisteerd door de
feestcommissie, verstaan de kunst, om Oranje
feesten te organiseeren.
Dat bleek Maandag wel op het terrein aan
de Ohmstraat, waar rappe handen een kaal,
onaanzienlijk stuk grond als feestterrein
hadden ingericht en voor een waardige ont
vangst van de buurtbewoners in gereedheid
hadden gebracht.
Enkele honderden belangstellenden vulden
het feestterrein, toen de voorzitter de popu
laire wedstrijden voor de jeugd met een kort
speechje opende.
De ongeveer 150 deelnemers(sters) verdeel
den zich met hun leidsters en leiders over
het veld, waarna het spel kon beginnen.
De kleinste kleuters werden bezig gehouden
met aardige gezelschapsspelen en origineele
wedstrijden. Heit laat zich raden, dat die
diverse ouders hun spruiten enthousiast aan
moedigden. Zes peuters, te weten Tonny Wey-
detofcer, Gonny van der Monde, Tineke Bos,
Hanneman Honig, Tiny van Capel en Erik
Claus waren hun concurrences te snel af en
werden beloond met een prachtigen feest-
toeter. De feestcommissie had er echter voor
gezorgd, dat geen van de kleinen, die zoo
hun best hadden gedaan met leege handen
naar huis gingen. Allen kregen een vlag en
een toeter; allen waren tevreden.
Intusschen bekampten de oudere kinderen
beneden de twaalf jaar elkaar op een andere
renbaan op autopeds. Ook hier hadden de
kleine sprinters aan belangstelling geen ge
brek.
Het verschil, waarmede de autoped-renners
door de finish gingen, was vaak zeer gering.
Uit een „veld" van ruim zestig deelnemers
en deelneemsters werkte zich Jan Wout, John
Kneynsberg, Hans Claus, Nelly Groeneveld,
Maart je Hartog en Willy Dam als de eerste
zes prijswinnaars naar voren.
Een bijzonder geslaagd onderdeel van het
feest-programma, èn voor de deelnemers, èn
voor de talrijke belangstellenden was de kuip-
jes-stekerij op rijwielen.
Op de twee kuipjes met water concen
treerde zich aller aandacht. Steeds, als er
weer een koppel met een hpogen hoed en een
houten steekzwaard naderde en in gevechts
houding onder de wankele kuipjes door
schoot, heerschte er een merkbare spanning,
die zich pas ontlaadde, als een gelukkige door
den ring had gestoken, of een ongelukkige
een koude douche had gehad. De laatsten
waren het publiek het liefst. Degenen, die
zich thuis van droge kleeren moesten voor
zien, waren de „helden van den dag"
De meer bezadigden en de goede mikkers
reden droog onder de kuipjes door en vielen
in de prijzen. Dat waren de kampioenen Jas
pers, (van de meisjes) en Kossen (van de
jongens) en verder de meisjes Woesik, Derks
en De Kam en de jongens Hans Pelt en Jo
Fiedeldey.
In de pauze werden de deelnemers (sters)
groepsgewijze getrakteerd op beschuit met
Oranje-muisjes en Oranje limonade. De lek
kernijen stonden uitgesteld op een tafel bi
den dansvloer en daar lieten de jongens, grooi
en klein, zich weldra de tractatie smaken.
Het eerste gedeelte, de kinderfeesten, were,
met een vlotte prijsuitreiking en het Wilhel
mus besloten, maar enkele uren later was een
groot gedeelte van de bewoners weer op het
feesterrein present, vanwaar een lampion
optocht vertrok, die voorafgegaan door een
twaalf man sterk jongens orkest, Zuid-West-
Haarlem opvroolijkte.
Na den ommegang was het feestterrein, met
in het midden de dansvloer, sprookjesachtig I
verlicht met Oranje-bollen.
De dansvloer was gebrekkig. Maarwaar
danslust is, daar is een dansvloer! De leden
van de bekende band, de „Oranje Boys" had
den nauwelijks hun eerste schlagers ten ge
hoore gebracht, of een groote schare dansgrage
paren maakte zich uit den haag van belang
stellenden los en Terpischore zegevierde. Ook
de niet-dansers behoefden zich niet te ver
velen, want de nummers prijsdansen brach
ten aardige momenten en vroolijkheid te over.
Het programma werd besloten met een
groot vreugdevuur, waarom heen velen uit
gelaten dansten op de muziek van vier zeer
muzikale cowboy's.
Tot laat in den avond bleef de stemming
er in.
Waaldijk „Zuid-West-Haarlem" heeft eer
van zijn werk gehad!
Lampionoptocht en vreugde
vuur in Haarlem-Noord.
Voor de ballonoptocht in Haarlem-Noord be
stond ook zeer veel belangstelling. Het vertrek
vond plaats van den Orionweg af. Overal langs
de route, de Mercuriusstraat, het Marnixplein,
Marnixstraat, Jan Haringstraat, Kleverlaan,
Molenstraat, Santpoorterplein, Santpoorter
straat, Kleverparkweg, Ostadestraat, Schoter
singel en Frans Halsplein stonden belangstellen
den. Het zien van de stoet met verlichte lam
pions was dan ook een aardige attractie. Voorop
ging het muziekcorps, dat met vroolijke wijsjes
en tromgeroffel den maat aangaf. Verscheidene
jongens- en meisjesgroepen vormden tesamen
een zeer lange stoet, het schijnsel der meegedra
gen oranje lampions was feeëriek. Een groep
wielrijders sloot den optocht. Aardig was het
dat, hoewel de naam van de jong geboren prin
ses eerst hedenmiddag bekend werd, toch reeds
een dundoek met de woorden: „Lang leve Irene"
werd meegevoerd.
Aan den Kloppersingel werd een vreugdevuur
ontstoken, dat velen bewonderende uitroepen
deed uiten.
Oranjebals.
Het Gem. Concertgebouw was stampvol. Het
Oranjefeestbal trok vele danslustigen. John King
en zijn orkest hielden de stemming erin. De zaal
was alleraardigst versierd door linten, die van
het midden der zaal uit naar de zijwanden
voerden.
Ook het Oranjebal in het gebouw van den H.
K. B. werd goed bezocht. De stemming was ook
hier zeer geanimeerd. De dansleeraar H. Kwek;
keboom, die speciaal voor dit bal uit Engeland,
waar hij een danscongres bijwoont, was over
gekomen, leidde het bal. Aardig was de tegen
woordigheid van eenige rasechte Volendammer
boerinnetjes, die met hun origineele costuums
het bal een nationaal cachet gaven.
op de Groote Markt
Vóórdat het tot de Groote Taptoe op de
Groote Markt kwam, had de Groote Trek
plaats, waarmee in dit geval natuurlijk niet
aie naar Zoeloe-land die geschiedde al een
eeuw geleden maar die naar en van de
Dreef bedoeld wordt.
Zulk een Groote Trek geeft gelegenheid tot
allerlei geluidkundige waarnemingen en ziel
kundige overwegingen en zelfs tot gewaagde
musicologische hypothesen.
Zoo kan men telkens weer opmerken dat men
van een naderend muziekkorps de groote trom
altijd het eerst, van een vertrekkend het laatst
hoort. Het ligt dus voor de hand om daaruit af
te leiden dat het beslaan de term „bespelen"
lijkt me niet gemotiveerd van dit instrument
meer decibels verwekt dan de pneumatische
actie van alle andere, zoowel koperen als hou
ten instrumenten tezamen, hoewel die toch op
zichzelve lang nief gering is, want één enkele
trompet of bazuin kan een volledig en sterk
Hierbij drukken we nog een tweetal foto's af van de Boerenbruiloft in Haarlem- Oost, waarvan we gisteren reeds eenige plaatjes publiceerden,
bruidspaar teekent de registers. Rechts: Bruidsmeisjes bestrooien bruid en bruigom met confetti.
Links Het
Feestvreugde in hooger sferen. Twee, die
tijdens de variété-voorstelling op het terrein
aan de Paviljoenslaan lieten zien hoe ingewik
keld en moeilijk het kan zijn een fiets in
evenwicht te houden.
bezet strijkers-ensemble overstemmen. Maar er
waren bij de Groote Trek ditmaal, zij het dan
ook buiten corpsverband nog andere dan hou
ten en koperen instrumenten, namelijk kegel
vormige papieren, welker samenwerking een
kakophonie verwekt, waarop de ultramodernste
toondichter jaloersch kon zijn. Die verwekten
ook een aanzienlijk aantal decibels. Doch dit
alles zonk in 't niet bij de dekabels der afgrij
selijke rotjes, die van tijd tot tijd, nu hier dan
daar ontploften.
Die rotjes, en ook de voetzoekers en Romein-
sche kaarsen, die Dreef en Groote Houtstraat
onveilig maakten noopten weer tot andere be
spiegelingen. Van rotje tot handgranaat en van
daar tot vliegtuigbom: 't is telkens maar pen
schrede verder. De bedoeling om schrik bij een
argelooze en onschuldige bevolking te verwek
ken door knallen en vuurverschijnselen wordt
zoowel door rotjes als door bommen verwezen
lijkt. Het hangt slechts van omstandigheden af
of de keuze op 't een of op 't andere valt. En
evenzoo zou men in het bestoken van voorbij
gangers met den vuurregen van een branden
den voetzoeker een inleiding tot de theorie en
praktijk der vlammenwerpers kunnen zien.
Doch weg met al die oorlogsvizioerien op een
nationalen feestdag ter eere van de geboorte
eener prinses wier naam den vredeswil symbo
liseert!
De Groote Trek dan verliep ongehinderd,
maar naar de Groote Markt volgden de deel
nemende corpsen verschillende routes, zoodat
„Harmonie Crescendo" dat de Taptoe uit moest
voeren, pas om 10.10 u. aankwam. Andere corp
sen waren er reeds veel vroeger. Bij een van
deze excelleerde weer een groote-tromvirtuoos
door kruisgewijzen en toch zeer gelijkmatigen
aanslag Bij een ander zagen we twee dames
corpsleden: ééne als bugliste en ééne als tam-
boerin, welke laatste dus een voor de hand
liggende verklaring voor den oorsprong van den
uitheemschen naam van den rinkelbom scheen
te geven. Maar voor de hand liggende conclu
sies zijn gewoonlijk verkeerd en dat is deze ook.
Dus ook: weg met die musicologische hypothe
sen.
Om kwart na tien kon directeur Hofmeester
na lang gewacht te hebben den dirigeerstoel
bestijgen. Er heerscht orde op het zeer druk
bezette marktplein. Op het bordes van het Stad
huis bevonden zich de loco-burgemeester Van
Liemt en verschillende andere gemeentelijke
autoriteiten. Hofmeester hief den staf: de groo
te roffel, tweemaal „crescendo" en tweemaal
„decrescendo'' bewees dat de trommelslagers
van Harmoiye-Crescendo zich niet door den
naam van hun corps tot eenzijdigheid laten ver
leiden. De „Taptoe der Infanterie" werd een
triomf voor den zuiveren drieklank, afwisselend
in 4/4 en 3/4 maat optredend. Het „Wilhelmus"
stemde tot eerbied en gaf een gevoel van saam-
hoorigheid, zoo noodig in onzen tijd. De politie
mannen en de padvinders en padvindsters
brachten het saluut, zoolang als ons volkslied
klonk. De „Taptoe der Tamboers" beteekende
een triomf van het rythme. Daarna klonk, so
noor en beschaafd, het Valeriuslied „Wilt heden
nu treden", weer herinnerend aan een tijd
waarin Oranje reeds aan ons vaderland ver
knocht was. De „Taptoe der Cavalerie'' wekte
even een herinnering aan het trompetsignaal,
dat in de derde acte van Wagner's „Meistersin-
ger" den stoet der gilden aankondigt. Van het
„Koraal" („Gebed") was de harmonische zet
ting aanvechtbaar. De „Taptoe der Pijpers"
klonk heel aardig, doch leek met twee piccolo's
te dun bezet om volledig effect te sorteeren. De
„Grenadiersmarsch" („Turf in je ransel") il
lustreerde de krijgshaftigheid uit den goeden
ouden tijd van den beroemden kapelmeester der
Grenadiers Dunkier. In de „Taptoe der Artille
rie", die de voor dit wapen karakteristieke lang
gerekte in herinnering brengt, kwamen wel
eens onjuiste tonen voor, die echter voor dit
maal door de vingers gezien worden. De marsch
,Vredesklanken" klonk m.i. eer krijgshaftig dan
vreedzaam door het martiale rythme en de vele
trommels. Te verwonderen is dit niet, nu een
„gewapende vrede" onontkoombaar schijnt.
Nogmaals klonk het „Wilhelmus" als indruk
wekkend besluit van dezen feestdag, die geheel
door ideaal zomerweer begunstigd was.
Toen we naar huis gingen vielen de eerste
druppels regen.
K. DE JONG.
GULDENS EN 5 FRANC STUKKEN.
Naar men weet lijken de Hollandsche gulden
en het Belgische 5 francstuk zeer veel op elkaar.
Aangezien er thans weer 5 franc stukken in
omloop blijken te zijn die verkeerdelijk in
guldens worden aangezien, waarschuwen wij u
wel er voor, dat u bij wisselen en dergelijke er
op let dat men u geen knollen voor citroenen
(in casu geen 5 franc stukken voor guldens)
verkoopt.
Het 5 francstuk is natuurlijk inwisselbaar,
doch men krijgt er niet meer voor dan onge
veer 27 cent!
