BURGEMEESTER VAN GRAMSBERGEN
Avontuur In Venezuela
De begroeting van den nieuwen burge
meester van Gramsbergen, mr. S. W.
baron van Voorst van Lynden, wiens
installatie Dinsdag plaats vond, en zijn
echtgenoote door eenige ingezetenen
in haar typische kleederdracht
De vijfde grenskiosk van den A.N.W.B. is te Vaals
in tegenwoordigheid van vele Nederlandsche en
Duitsche autoriteiten officieel in gebruik genomen.
Een hoera na het hijschen van de vlag
Rijdende militaire informatïebureaux gaan het platteland van
Engeland doorkruisen om propaganda te maken voor de
recruteering en bekendheid te geven omtrent de werkzaam
heden van het Britsche leger
Andeol Madier, een der meest bekende
Fransche alpen-gidsen, is om het leven
gekomen bij het afdalen van een der
pieken van de Pelvoux
Serge Bogousslavsky, de te Parijs wonende schilder, die
Watteau's .L'lndifferent" (De onverschillige) heeft teruggebracht,
na het op 11 Juni uit het Louvre ontvreemd te hebben, teneinde
het, zooals hij bekende, te restaureeren, bij de teruggave van
het stukje. Rechts zijn verdediger Marcel Mourot
Het geheele 2de bataljon Royal Ulster Rifles, ongeveer 500 officieren en man
schappen, werd dezer dagen met troepen transport vliegtuigen van het eiland
Wight naar Salisbury Plain vervoerd voor manoeuvres. Dit was het grootste
troepenvervoer door de lucht, dat ooit in Engeland plaats vond
De landing der eerste Engelsche troepen op Franschen bodem in 1914 bij het uitbreken van den Wereld
oorlog is te Boulogne-sur-Mer herdacht in tegenwoordigheid van talrijke Britsche oud-strijders, die daar
met de .Maid of Kent" arriveerden
De villa van den overleden bankier dr. F. Mann-
heimer aan het Museumplein te Amsterdam is in
verband met de financieele moeilijkheoen bij de firma
Mendelsohn Co., op last van de autoriteiten ver
zegeld
FEUILLETON
Naar het Amerikaanscb
van
R. H. DAVIS.
(Nadruk verboden.)
29)
Hij keek onrustig naar Vicente, maar de
lokter maakte een geruststellend gebaar, hoe
wel zijn oogen wfjd waren van verbazing.
Help maar om hem in bed te krijgen,
commandeerde Vicente. Neem zijn anderen
arm! Maar Roddy gooide de twee mannen
van zich af met de kracht, lie de koorts hem
gaf.
Zij en Vega ze stonden op den steiger,
schreeuwde hij. Begrijp je? Én ze lachten
me uit. En toen roken de haaien me en
kwamen me achterna en ik kon me niet ver
bergen omdat de haven in brand stond. Ik
heb naar ze geslagen en ik heb geschreeuwd,
maar ik kon ze niet afschudden, ze doken en
draaiden om me heen, ze kwamen stilletjes op
me af in groote kringen. Ze wachtten tot ik
verdronk! Waar ik ook zwom zag ik ze, on
der me en aan alle kanten! Ze waren net
groote lekkende vlammen in het water. En zij
en Vega keken naar me en lachten!
Laat hem zijn mond houden, riep Pe
ter angstig. Je mag niets gehoord hebben.
Vicente! Geef hem morfine! Verdoof hem!
Maar laat hem zijn mond houden!
Roddy wrong zich los en holde naar Pedro,
dien hij bij zijn schouders greep.
Maar wij zullen hem redden! riep hij. Wij
zullen hem bevrijden! Omdat hij een oud
mail is. Omdat hij een groot man is. En om
dat hij haar vader is. We zullen hem president
maken!
Zijn stem klonk juichend. Naar de weer
licht met Alvarez!
Toen hief hij zijn armen omhoog. Viva
Rojas!
Peter draaide zich om naar Vicente en
schudde dreigend zijn vuist tegen hem.
Wat je gehoord hebt is je beroepsgeheim
Denk er om zei hij dreigend.
Maar de oogen, die in de zijne keken,
straalden even wild als die van Roddy. Een
uitdrukking van dweepzucht was op zijn ge
zicht gekomen.
De waarheid, fluisterde hij ademloos, de
waarheid!
De jongen is dol, protesteerde Peter. Hij
meent er geen steek van.
Vicente greep Peter bij den arm en kwam
dicht bij hem staan.
Als hij dol is. fluisterde hij heftig dan ben
i k het ook en duizenden van de besten in Ve
nezuela eveneens.
Toen de zon boven de haven omhoog rees,
liepen Vicente en Peter den tuin in.
We kunnen hem niet alleen laten, zei
de dokter.
Hij keek naar Peters bleeke gezicht en naar
de donkere kringen om zijn oogen, en lachte.
Als hij wakker wordt zei hij, zal hij zich
aanmerkelijk lekkerder voelen dan jij of ik.
Hij heeft me anders een vroolijken nacht
bezorgd, zuchtte Peter, en ik kan je nooit
dankbaar genoeg zijn dat je Pedro en mij ge
holpen hebt. Als iemand, waarmee ik twee
jaar op kamers gewoond heb, niet meer kan
uitmaken of ik een haai ben of niet, maakt me
dat geweldig zenuwachtig.
Een paar uur later vertelde Pedro in een
anderen tuin op een halve mijl afstand, het
verhaal van den afgeloopen nacht aan zijn
jonge meesteres. De tranen stonden in zijn
oogen en met bevende handen maakte hij
heftige gebaren-
Hij lijkt zooveel op mijn jonge meester,
uw broer; zoo dapper, zoo sterk en jong en
zijn liefde is zoo diep, net als de zijne.
Ik ben hem heel dankbaar, zei het meisje
zacht. Hij heeft zijn leven gewaagd voor vader
en mij.
Pedro sloeg zijn oogen neer en herhaalde:
En zijn liefde is zoo diep.
Het meisje keek hem strak aan.
Wat bedoel je? vroeg zij.
Ik heb den geheelen nacht bij hem geze
ten antwoordde de oude man met vuur en
hij heeft in zijn koorts steeds dezelfden naam
genoemd.
Het meisje wendde zich af en stond een
oogenblik naar de haven te staren.
Dus de anderen hebben het gehoord?
zei ze.
Pedro boog met een verlegen uitdrukking
op zijn rimpelig gezicht. Het meisje strekte
plotseling haar armen uit en slaakte een
zucht van verlichting.
Ik ben er blij om, dacht ze bij zichzelf. Ik
heb genoeg van die geheimzinnigdoenerij. Ik
ben blij dat ze het weten Het maakt me
trotsch en gelukkig!
Vicente had gedurende dien langen nacht,
terwijl Roddy lag te woelen en te ijlen, heele-
maal eerlijk en ronduit met Peter gepraat.
Hij had zijn aanstelling als gevangenisdokter
van Alvarez gekregen, maar het was voor
iemand die dagelijks met Generaal Rojas in
aanraking kwam onmogelijk om hem niet te
gaan bewonderen en liefhebben.
Vicente verzekerde dat Rojas een heeleboel
aanhangers had, dat ze goed georganiseerd
waren en dat ze alleen maar wachtten op het
geschikte oogenblik om in opstand tegen Al
varez te komen. Rojas te bevrijden en hem
tot president uit te roepen. Van Vega moes
ten zij niets hebben. Zij waren niet overtuigd
van zijn trouw aan zijn vroegeren chef, ze
hielden hem voor eerzuchtig en vreesden, dat
als hij de macht in handen kreeg, hij meer de
dienaar zou zijn van Forrester en andere
vreemdelingen, die jacht maakten op conces
sies. dan van het volk. Vicente geloofde, dat
Alvares de amnestie alleen maar verleend had
om Vega naar Venezuela te lokken en hem op
elk gewenscht oogenblik gevangen te kunnen
nemen.
Vega weet dat hij in gevaar is, zei Vi
cente; dus zal hij wel gauw probeeren zijn
slag te slaan. Onze partij is niet op de hoogte
van zijn plannen evenmin als zij, naar we ho
pen van de onze. Overal zijn verraders. Maar
één ding is zeker: er broeit wat. Binnen een
week hebben we hier een burgeroorlog en ik
ben overtuigd dat het volk achter Rojas
staat; ze weten dat hij de eenige is die niet
zijn eigen belang en zijn eigen eer zoekt.
Toen Roddy, uitgerust en opgefrischt, met
normale pols en geest kwam lunchen vertelde
Peter hem alles wat Vicente hem toever
trouwd had.
Als dat allemaal waar is, was Roddy's
antwoord, hoe eerder Rojas dan vrij is, hoe
beter. We zullen vandaag aan de tunnel be
ginnen.
Het corps genietroepen bestond uit: Mc.
Kildrick, Roddy en Peter. Toen hun dag
taak aan den vuurtoren was afgeloopen en
de andere werklieden naar de stad teruggin
gen bleef dat drietal achter. Ze voeren naar
een kleine baai op korten afstand van El
Morro,, nadat ze hun breekijzers, houweelen en
staven dynamiet in Roddy's boot hadden ver
borgen. Om zeven uur hadden ze zich een weg
gebaand door de laurierstruiken en Mc. Kil
drick begon den aanval op de tunnel, terwijl
Roddy en Peter op den uitkijk stonden. Hij
kreeg hem niet zooals hij gebluft had in een
uur open. maar om tien uur waren de ijzeren
staven die de steenen vasthielden doorgevijld
en was het cement losgemaakt. De werktui
gen en het dynamiet werden goed verstopt en
de laurier struiken werden zoo voor de ope
ning gelegd, dat ze het resultaat van hun
werk verborgen.
We zullen zeggen verklaarde Roddy, dat
we aan het palingen spietsen zijn geweest en
ik stel voor om nu naar „Dos Hermanos" te
gaan en dat te vertellen voor het geval iemand
ons met de boot op stap heeft zien gaan oi
terugkomen.
Ze vonden het café, als gewoonlijk stamp
vol. Mannen van allerlei politieke partijen, of
ficieren van het leger en van het kleine oor
logsschip in de haven, ambtenaren van de
douane. Vegaïsten en geheime aanhangers
van Rojas zaten daar vriendschappelijk en
in bonte rij bij elkaar. De Amerikanen groet
ten al hun kennissen heel onpartijdig en
baanden zich een weg naar een leeg tafeltje in
het midden van de zaal. Ze zaten nauwelijks
toen uit een van de verste hoeken een jonge
man hen met zijn hand toewuifde en op hen
toekwam. Ze herkenden den derden vice-pre
sident van de Forrester Construction Com
pany: Mr. Sam Coldwell.
Mr. Coldwell was dien middag gearriveerd.
Hij had bij kolonel Vega copieus gedineerd
en toen hij die bekende gezichten ontdekte,
werd zijn neiging om familiaar te worden, ver
moedelijk mede een gevolg van de fonkelende
wijnen, waarmee zijn uitstekende maaltijd be
sproeid was, nog grooter. Hij naderde de em
ployés van de maatschappij als iemand, die
gunsten uitdeelt en er zeker van is, dat hij
met die gunsten den menschen een groote eer
bewijst. Hij waardeerde het zeer, dat hij se
dert zijn aankomst de man van het oogenblik
was geweest.
In het stampvolle restaurant wist iedereen,
dat hij de vertegenwoordiger was van de mach
tige maatschappij, die den strijd met de re
geering had durven aanbinden.
En op dit historische oogenblik, fluister
de Roddy snel tegen zijn vrienden, liet Rod
man Forrester de F. C. C. met alle ap- en
depedenties In den steek.
Wees niet zoo stom, smeekte Peter.
Roddy stond op en wachtte de nadering
van den derden vice-president met de han
den in zijn zakken.
(Wordt vervolgd.)
