Hef nieuwe uiterlijk van Londen. Ernstig mijnongeluk HENCELEN TAFELTENNIS Een Zondag op het- Jiakasseiscfie „platje" als de oorlog is uitgebroken. MAANDAG 25 SEPTEMBER 1939 HA ARE EM'S DAGBEAD 6 Zaken doen achter zandzakken Onze Londensche correspondent schrijft: E regeering heeft reclamevlakten Londen gehuurd en beplakt met bil jetten van twee hoog en drie meter lang, rood van kleur en wit voor de letters. Teksten, bekroond met de kroon van George Rex, vertellen aan het volk dat van zijn moed, zijn opgewektheid en zijn vastberaden heid de overwinning afhangt en dat de strijd gaat om het kostbaarst menschenbezit, de vrij heid. Londen heeft zich geleidelijk nog wat dikker ingepakt in zijn oorlogskleed. Het is hoofdza kelijk een kleed van zand en jute. Eens bekende winkels zijn nauwelijks meer aan hun uiterlijk te herkennen. „Business" is nergens „as usual". Die gemakkelijke leuze van 1914/18 doet nu geen opgeld. Er wordt nog wel druk gewinkeld, vooral in zaken, die den oorlog onmisbaar heeft gemaakt of, hetgeen bijna hetzelfde is, in de mode heeft gebracht. Alles is van 25 tot 30 per cent duurder, etenswaar zoowel als fabrieksar- tikelen. Dat kan niet anders met de sterk ver minderde buitenlandsche waarde van het pond sterling, gevoegd bij groote vraag naar spe ciale zaken en de extra kosten van fabrikanten, grossiers en leveranciers die verbonden zijn aan oorlogsverzekering, waarvan de premies zeer hoog zijn. In plaats van het „zaken doen op de normale wijze" kan men nu beter spreken van „zaken doen achter de zandzakken". De puien van vele zaken zijn geheel aan het oog onttrokken door de hoog opgestapelde en in bedachtzame orde geschikte zandzakken. Er is een poort in vrijgehouden, een manshoogte onder zware bal- balken, waarop de zandzakkenberg verder om hoog rijst Door zulke poorten bereikt men het interieur van een winkel, een ondergrondsch station, een melk-, thee-, koffie- of dranksalon. De zandzakken-versterkingen, als beeren van kerkmuren, springen tot de halve breedte der trottoirs naar voren en zijn dik met kalk be smeerd, opdat voetgangers er in de duistere avonden niet mee in botsing zullen komen. Men verliest zijn vertrouwdheid met de restaurants en winkels nu ze in deze defensieve kleedij zijn gestoken. Het wordt moeilijk ze te vinden. Fleet Street heeft sinds jaren een eta blissement, dat druk bezocht wordt door lief hebbers van een lekker kopje koffie. Er worden weinig lekkere kopjes koffie geschonken in En- geland's hoofdstad. De naam van dat etablisse ment had om zijn koffie een verleidelijken-klank gekregen. En om haar klanten op het goede spoor te houden heeft de directie den naam met groote witte letters geschilderd op den zakken- muur. die het vertrouwde uiterlijk aan het oog onttrekt De vrouwen die op zoek zijn naar hoeden voor den herfst in de „Ladies' Mile" (Oxford Street! moeten er voor over hooge drempels van zand zakken stappen. Zij nemen de hindernis gemak kelijk en veel formidabeler obstakels zouden noodig zijn om de jachten op de herfstmode te kunnen stuiten. Het behoeft nauwelijks te worden gezegd dat het aspect van het goed gebouwde Londen met deze grauwe vormelooze bescherming veel van zijn schoonheid heeft verloren. Er is weinig zichtbaar gebleven van de monumentale ingan gen voor de belangrijke openbare gebouwen. Ruiten met ruitjes. Er zijn natuurlijk geen zandzakken genoeg voor alle winkelruiten van het West End. Bo vendien willen vele winkeliers voortgaan te la ten zien wat zij te koop hebben. „Het nieuwste snufje" voor de bescherming der winkelramen zijn strooken papier in een ruit-patroon op het glas geplakt Men kan zich niet voorstellen dat een ontploffende granaat zich daaraan veel ge legen zou laten liggen: maar hoop en vertrou wen zijn belangrijke gevoelens in een stad, die zich door luchtaanvallen bedreigd voelt; en offi cieel is gezegd dat zulke papierstrooken in elk geval kunnen helpen voorkomen dat de hevige luchtverplaatsing, die met de ontploffing van een bom gepaard gaat. de ruiten in scherven naar binnen doet vliegen. Zoo kijken de menschep dan door de ruitjes van de ruiten wat de winkel te koop heeft. Etaleurs met artistieke gaven hebben zich niet altijd tot ruitjes bepaald, maar aardige decora tieve effecten weten te verkrijgen met hun strooken gegomd papier. Etaleurs met politieke gevoelens hebben er letters van gemaakt, die hulde brachten aan de dappere Polen. Anderen weer hebben de regeering geholpen het moreel van de bevolking sterk te houden door met de strooken teksten te maken, die de nationale vastberadenheid aanwakkeren. Van angst voor spionnen merkt men weinig. Maar in de meeste plaatsen, waar het publiek samenkomt, waarschuwen biljetten aan de wan den dat deze wanden ooren hebben En in de meeste winkels vraagt men aan de klanten per aanplakbiljet den politieken en militairen toe stand niet met het personeel te bespreken. te Bochum. Vermoedelijk 17 dooden. Het Duitsche Nieuwsbureau meldt: In de mijn Hannover te Bochum heeft zich Zaterdag een ontploffing voorge daan De lijken van 8 mijnwerkers zijn naar boven gebracht. Doordat er brand ontstond, werden 9 andere arbeiders opgesloten, die naar alle waarschijn lijkheid eveneens omgekomen zijn. 14 mijnwerkers werden zwaar gewond. TWEE BELGISCHE SCHEPEN VRIJGEGEVEN. Het Belgische vrachtschip „Jean Jadot" is gedurende vijftien dagen bij de Downs vast gehouden. Gedurende de reis had het schip 41 leden der bemanning en 3 passagiers van de „Athenia" aan boord genomen. Deze men- schen zijn in Engeland aan wal gezet. De Britsche autoriteiten hebben geen enkel deel van de lading in beslag genomen. Men verneemt uit Antwerpen, dat het Bel gische mailschip „Albertville". dat op den Congo vaart en gedurende acht dagen bij de Downs was vastgehouden met meer dan 200 passagiers aan boord, eveneens van de Brit sche autoriteiten verlof heeft gekregen de reis voort te zetten. Het schip wordt binnen kort te Antwerpen verwacht. Uitvaart van Calinescoe. Uit Boerakest: In tegenwoordigheid van koning Carol en kroonprins Michael, de koninklijke raadgevers, leden der regeering en het geheele diplomatieke korps werd Zondag ochtend het stoffelijk overschot van Calinescoe van het Atheneum over gebracht naar het Noordstation, van waar het naar Cutea de Arges, de ge boorteplaats van Calinescoe werd overgebracht. In de groote zaal van het Atheneum welke de Roemeensche kleuren omfloerst, vertoonde heeft de patriarch van de Orthodoxe kerk zelf de kerkelijke ceremoniën geleid. Er werden toespraken gehouden door den patriarch, namens de Roemeensche kerk, den president van den Senaat, den president van de Kamer, ministerpresident generaal Arge- seanoe en den secretaris-generaal van de partij vooi de „Nationale wedergeboorte". Nadat de koning aan de familie zijn deel neming had betuigd, trok de lange stoet naar het station door een haag van troepen die de militaire eer bewezen. Tal van vliegtuigen cir kelden beven de stad. Tegen drie uur des middags airiveerde de trein met het stoffelijk overschot te Cutea de Arges. De teraardebestelling te Curtea de Arges. De zware baar was met een extra-trein uit Boekarest vervoerd. Op een boeien wagen, be dekt met spaxretakken en gedekt door de Roemeensche vlag, werd de kist vervoerd. Zes witte ossen trokken de kar. Vier oud-premiers begeleidden de baar. Kroonprins Michael ge kleed in den uniform van de jagers, liep direct achter de familieleden van den overledene. Hij vertegenwoordigde den koning. Tal van hooge autoriteiten volgden de baar. Langs den geheelen weg stonden boerenjongens en boe renmeisjes met ontstoken kaarsen en hon derden bloemen opgesteld. Bij den grafkelder van de familie Calinescoe stond een eerewacht opgesteld. Een boer, een vriend uit de kinder jaren van Calinescoe sprak nadat de kerke lijke plechtigheid door patriarsch metropoliet Nicodemus was verricht, een korte rede uit. Vervolgens sprak een vertegenwoordiger van ie Hongaarsche minderheid en een vertegen woordiger van de Duitsche minderheid, die na hun leedwezen te hebben betuigd, de ver zekering gaven van him volkomen verknocht heid jegehs den Roemeenschen staatè Nadat Gafencoe namens de regeering een laatste hulde had gebracht aan zijn vriend en chef, condoleerde kroonprins Michael me vrouw Calinescoe. Onder het .spelen van het volkslied door een militaire muziekkapel werd de baar in de groeve neergelaten. DE DEENSCHE KONING MOET RUST NEMEN. KOPENHAGEN, 24 September (Ag. Ritzau) Koning Christiaan was Zaterdag lijdende aan een lichte ongesteldheid, die gepaard jing met een hartaandoening. De koning is thans hersteld, doch moet op medisch advies rusthouden. Zijn verjaardagsreceptie is af gezegd. Prof. Sigmund Freud, de grondleg ger der psycho-analyse, is op 83-ja- rigen leeftijd te Londen overleden. Sigmund Freud werd op 6 Mei 1856 te Frei burg in Moravië geboren. Vóór hij, als gevolg van den „Anschluss" van Oostenrijk met het Duitsche rijk, zijn geboortegrond verliet, heeft hij het grootste gedeelte van zijn lang leven in Weenen ge doceerd, In zijn eerste studiejaren bewoog Freud zich voornamelijk op botanisch en chemisch terrein en gedurende een zestal jaren (1876- 1882) arbeidde hij in een physiologisch la boratorium in een instituut voor hersen onderzoek. Toen hij in 1884 tezamen met dr. Breuer een onderzoek instelde naar de symptomen der hysterie, werd daar mede tevens de grondslag gelegd voor de latere psycho-analyse. In het jaar 1885 vertrok Freud naar Pa rijs, teneinde in de Fransche hoofdstad zijn studies voort te zetten onder den bekenden neuroloog Charcot waarbij hij evenwel niet de medewerking van de zijde van zijn colle ga's mocht ondervinden. In de daarop vol gende jaren zagen verscheidene belangrijke werken op het gebied der neurologie van zijn hand het licht. Tezamen dr. Breuer, gaf hij in 1895 „Studiën über Hysterie" uit. Toen de samenwerking tusschen de beide geleerden ophield, werkte Freud nog gedu rende tien jaren verder aan de psycho-ana- Ivse, waarbij hij vele en belangrijke ontdek kingen deed. Omsteeks 1906 vond hij mede werkers in Adler. Brill, Frenci, Ernest Jones. Jung, Stekel en anderen, met wie hij in 1908 het eerste internationaal congres voor psycho-analyse belegde. Eenige jaren later volgde de oprichting van de internationale vereeniging voor studie in de psycho-ana lyse, welke thans haar vertakkingen over de geheele wereld heeft. Professor Freud heeft bij zijn arbeid ook tegenstand moeten ondervinden van hen, die zich op hetzelfde terrein bewogen, doch hij kon zich verzekerd achten van de medewer king van ruim tweehonderd specialisten, hetgeen hem de noodige stimulans tot door zetten gaf. Ter gelegenheid van zijn zeventigsten ver jaardag heeft de geleerde mogen ervaren hoezeer zijn langdurige onderzoekings- arbeid in kringen van geleerden en vrien den der wetenschap werd gewaardeerd. Na zijn uitwijking uit Oostenrijk vestigde hij zich nadat hij korten tijd in Ne derland had vertoefd te Hampstead in Engeland, waar de dood een einde aan dit vruchtbaar leven maakte. Prof. Sigmund Freud. De Forel. Zondag hield het vischcollege „De Forel" een onderlingen baarswedstrijd in de Ringvaart bij Bennebroek. Een extra prijsje, geschonken door den heer H. J. van Os, werd gewonnen door N. Valk. De uitslag was als volgt: 1. P. Hartman met de gr. 19-5. 2. De meeste F. Steggink en 3. N. Balk. 4. H. J. van Os, 5. F. Huis in 't Veld, 6. F. Hoogenboom, 7. H. Mijer, 8. B. Duits De Dageraad. Er werd een wedstrijd door het vischcollege „De Dageraad" te Haarlem-Noord gehouden m Akersloot op witvisch. Uitslag:. Ie prijs Schuur man met 25 stuks, de grootste; 2e pr. Janssen met 57 st, 3e pr. Vermeer met 46 st., 4e pr. Bank met 40 st., totaal 168 stuks. De Grundel. De Grundel hield Zondag een onderlingen wedstrijd op baars in de Ringvaart tusschen Bennebroek en Hillegom. De prijzen werden volgt gewonnen: 1. G. Roon, grootste en meeste, 2e K. Kos ter, 3e L. v. Dijk, 4e H. Koelemey, 5e KI. v. Dijk, 6e Hendriks, 7e N. Cornet, 8e J. Hanzen, 9c B. Duits, 10e R. Papenburg, lie W. Hesseling, 12e D v. d. Pol. 13e M. Sieraad. De uitreiking der prijzen had 's avonds plaats door den heer Duits in het clubgebouw van den heer L. Scheidier aan de Amst. Vaart. Haarl. Tafelteimisclub. Secretaris: J. C. Heeck, Oranje Nassaulaan 169, Overveen. De H.T.T.C. houdt lederen Maandag haar trainingsavond in het gebouw Olympia aan den Kinderhuissingel. De training staat onder leiding van den heer H. van Son. Verder wordt er onder leiding van den heer J. Smith een onderlinge competitie gehouden, waarin iedere H.T.T.C.'er deelneemt. De winnaar en de winnares worden- voor den tijd van een jaar houder resp. houdster van een fraaien wisselbeker. Hedenavond staan er weer eenige Interes sante wedstrijden op het programma. De toe gang tot rT wedstrijden is vrij. Zondag 3 September, op het „Platje". De aardigste plek van Makassar is het „platje", ja, het Makassersche „platje" is door geheel Indië -beroemd. „Het platje" zelf, het geasfalteerde terras met het clubhuis van de zeilvereeniging, is maar klein en alleen bij groote drukte worden daar de rottan-zitjes neergezet. Maar na.ast dat asfalt, dat om tien uur 's morgens al hitte uitstraalt, ligt een breede strook gras, belom merd doo; tjemara's, de naaldboomen, die in Indië in de vlakte groeien. Naai- dit heerlijke schaduwplekje aan den wallekant met uitzicht op open zee trekken des morgens de moeders met kinderwagens en kleuters in zonnepakjes. Automatisch antwoordt iedere djongos, als er opgebeld wordt terwijl mevrouw niet thuis is: „Oh. n ion ja pigi palat.je", want waar zou in Makassar een njonja 's morgens anders heen gaan dan naar het platje, waar de zeewind koel ie en de zon, gezeefd door de takken der tjemara's, weldadig; waar zij twintig andere njonja's vindt, óok met babies, óók met een handwerk, óók met stof tot gesprek en waar zij koffie krijgen kan en ès-gossok voor de kinderen? Die scharrelen met schep en emmertjes op het twee meter breede zandstrand]e onderaan de beschoeiing, of ze hurken tusschen de kat- jongs op den marine-steiger en kijken naar het hengelen. Nergens zag ik de kinders zoo blozend en bruin als in Makassar, dank zij het „platje". Om elf uur fietst de jongste schooljeugd aan die koenen om te zwemmen in den grooten zeewater-bak. die aan 't platje grenst. Nu klimt de dag naar zijn hoogtepunt; de landwind verflauwt, loom schommelen de jachtjes van de zeilvereeniging op hun boeien. Uit den zwembak klinken schrille kinderstem men en het ruischen van de douches, en de gramofoon van den badmeester heft voor de vijfde maal „JamboreeJamboree.aan. De zon doet de bazaltblokken van Lae-Lae glinsteren dat ,het pijn doet om er naar te kijken en ver buiten de ha vendammen ligt het groene eiland Samalona als een fata-morgana in den wazlgen mid-dag. De moeders rollen hun naaiwerk op en roe pen het kroost bijeen; 't is tijd om naar huis te gaan! Reeds schieten de eerste kantoor auto's langs de havenkade zij brengen de vaders thuis voor het middagmaal. Tot één uur duurt de uittocht van moeders, die tegenstribbelende kinderen voor zich uit drijven een enkele eenzame figuur blijft dan doezelig gedoken in 'n diepe rottanstoel. Een tourist zeker, of een K.P.M.-vrouwtje wier man op zee is, en die den dag indeelt naar het haar lust. Maar vier uur prompt komen al de eerste zwemmers en zeilers op het platje en om vijf zijn alle zitjes bezet. Er is bedrijvigheid van zeiljachten en lepa-lepa's. die door het haven bassin klieven. Een statige Makassaarsche prauw vaart met bollende zeilen, want de zee wind staat nu vol door, voorbij. Ergens aan de kade bast, laag en lang. een stoomfluit; een schip vertrektkijk, het heeft zich al losgemaakt van den kant, het draait in 't Noorderhavenbassin en nu, vaartzettend, glijdt het aan 't platje voorbij, heel dichtbij en heel groot tegen den rooden Westerhemel. Passagiers leunen over de railing en wuiven, op het sloependek zwaait een officier zijn pet en alle theedrinkers op het platje zwaaien en roepen terug. De bootjes aan den kant deinen heftig en een paar jongens in een kano schreeuwen, half lachend, half bang. Het groote schip is al voorbij, 't zet koers naar het pinkende havenlicht in de Zuider- doorvaart. Zwijgend staren de Europeanen op het platje het na: een groot schip, dat naar de groote wereld vaart, die ook hun wereld is. De zon is achter Samalona ondergegaan en het water in de haven wordt dof-purper. En kele platje-bezoekers staan op uit-hun stoe lenanderen blijven, roerloos zittend in het vallend duister. Zoo gaat elke weeksche dag op het platje van Makassar voorbij. Maar vandaag is het Zondag, in den och tend, en er is militaire muziek. De zwembak is tjokvol en het buffet in 't clubhuisje van de zeilvereeniging schaft appelbollen en kroe poek. De kleurige pajongs zijn opgestoken, want tot op het boomlooze asfalt van 't eigen lijke „platje" zitten de menschen. In de haven, recht vóór het platje ligt het zwarte Duitsche schip gemeerd en verspert den doorkijk naar Samalona. Niemand zou trouwens naar iets anders kijken dan naar het zwarte Duitsche schip, dat niet aan de kade liggen mag en niemand spreekt over iets anders dan over den oorlog tusschen Duitsch- land en Polen, die door de radio werd gemeld. De wereld waarin oorlog wordt gevoerd ligt wel ver weg als je op het platje aan de Zuid kust van Celebes zit en de zon glinsters spet tert op het havenwater, als de branding breekt op 't witte bazalt van Lae-Lae, als Samalonamaar Samalona is niet te zien, want 't zwarte Duitsche schip sluit het pers pectief. Gisteren, even nadat de oorlog was ver klaard, is het Duitsche schip binnengeloopen om water in te nemen. Nu is het geinterneerd en tot nadere maatregelen getroffen zullen zijn mogen de manschappen niet aan den wal. Daarom ligt het schip aan die boei, midden In de haven, waar anders nooit een schip ligt. „Ik had een wapenbroederzet de mili taire muziek in; het is een van hun geliefde stukken, ze spe'.en het iederen Zondag en wie heeft ooit daarbij aan oorlog gedacht? „En 'k minde hem zoo-ho teer „En 'k mindè hem zoo-ho teer" zingt een jongen met 'n heesche stem ergens bij den zwembak mee. Als de muziek zwijgt is het beklemmend stil op 't platje, ieder denkt aan daarginder en hoe in onzen tijd de oorlog plots op eigen land kan vallen. Kijk, het Duitsche schip heeft een jol neer gelaten, matrozen springen erin en wrikken de boot naar den kant. De muziek speelt nu een hoempa-marsch en lachend wrikken de matrozen op de maatnu zijn ze vlak bij het platje, verder mogen ze niet. Mogen? Hier zitten wy met onze Zondagskleeren, ons bier en onze appelbollendaar staan zij in hun sloep, zij die oorlog hebben met Polen. De zon schijnt door de tjemara's op het platje en ze zouden wel met ons mee willen genieten, maar ze mogen niet aan wal. Nu wuiven we naar elkaar in een behoefte om toch vriendelijk te zijn. Je wou zoo graag, wij en zij, wat vriendelijkheid houden, wat vreugd, omdat het Zondag is en de zon schijnt en de tjemara's ruischen Maar dat kan niet meer. Want ginds ligt het zwarte geinterneerde schip en in Europa, ons Europa, is 't oorlog. Njonja pigi palatje" mevrouw is naar 't platje gegaan (een Inlander zegt nooit twee medeklinkers achter elkaar). ès gossok geschaafd ijs met stroop, een lekkernij voor kinderen. Lae-Lae lang eiland voor de kust, ver sterkt tot havendam. Lepa-Lepa zeilprauw, zooals ook vele Europeanen die hebben. Kroepoek brosse garnalen koekjes. VROEGER EN NU Je wilde graag je beetje vreugde houden en als de zon scheen was je graag een beetje blij Er waren eiken dag zoovele goede dingen, de kwade kansen, och, die nam je er wel bij Zoo was het vroeger, maar zoo kan het niet meer wezen Nu is er oorlog - oorlog - aan de horizon, en „oorlog" is het woord, waarmee je 's avonds inslaapt, en „oorlog" denk je al, nog vóór de dag begon. Er was een kindje, dat in 't zonlicht liep te zingen. Er was een bloem, die bloeide, zoomaar in het gras Er was een vogel, die bij jou z'n nest kwam bouwen, alsof hij wist, dat het bij jou het veiligst was Zoo was het vroeger, maar zoo kan het niet meer wezen, want zooveel kinders zijn daarginds ter dood gebracht en zooveel bloemen zijn vertrapt in bloed en modder en duizend vogels vluchtten angstig in den nacht. En toch.waarom, w a a r o m zou j ij niet vroolijk wezen en lustig lachen en in 't zoete zonlicht staan? Hier is het leven goed! En ver-weg zijn de grenzen waar 't oorlog is. Waarom? Wat gaat de brand jou aan? Omdat de oorlog - ook al brandt het in de verten - tot in de stilte, waar ik woon, zijn rossen schijn, dien ik wel zien moet, werpt. Omdat nog steeds de menschen - ja, meer dan vroeger - in het lijden b r o e d e r s zijn C. O. K.—L, ten geniaal man Zijn beteekenis en qxoote invloed op de menscfifieid - %euxon~ dexaaxs en vijanden fouten 'ut zijn beleid en iveïk Een psychiater schrijft ons: De beteekenis van Freud beperkt zich niet alleen tot het gebied van de wetenschap. Wei nige geleerden hebben zoozeer het intellec- tueele publiek gepakt als deze man. Velen zijn door zijn theorieën gegrepen, zelfs zoo dat van hen gezegd kan worden, dat zij „plus royalis- tes que le roi" waren. Freud moest soms tegen zijn eigen adepten worden beschermd, wan neer zij de vreemdste interpretaties van zijn leer ten beste gaven. Anderen weer werden evenzeer door zijn uiteenzettingen gegrepen, maar er juist door geprikkeld tot een hevig verzet. Het is op zichzelf een wonderlijk phe- nomeen te zien hoe de leer van Freud voor sommigen tot een soort Evangelie werd, ter wijl anderen meenden en meenen dat de duivel zelf niets ergers had kunnen bedenken. Dit bewijst op zichzelf dat Freud een groote geest is geweest. Zijn werk is ontzagwekkend, ook al gaat men met vele van zijn uitspra ken niet mede. Hier mogen eerst zijn enorme prestaties geschetst worden en daarna en kele bezwaren naar voren gebracht. In de eerste plaats moet er op gewezen worden dat Freud's allergrootste verdienste is dat hij heeft aangetoond, dat 's menschen drijfveeren niet in de eerste plaats ontstaan uit bewust geeste lijk leven en door nadenken zooals dit door vele oppervlakkige-rationalistische psycholo gen lang was geleeraard maar dat 's men schen gedragingen veel beter en doorzichtiger verklaard kunnen worden, wanneer men let op dat deel van het geestelijk leven dat hij het onbewuste noemt. Om het populair te zeggen bewees hij, dat allerlei belevingen in een menschenleven, die lang vergeten waren, hun werking vanuit dit onbewuste of „niet meer gewetene") uitoefenen. Dit was al een enorme ontdekking. Nog be langrijker werd het toen Freud allerlei me chanismen van de menschelijke psyche bloot legde, die alle meer of minder samenhangen met de theorie van het onbewuste. Hij wees op het mechanisme van de z.g. ver dringing, waarbij bepaalde voor een mensch onaangename belevingen in het on bewuste worden verdrongen, waar zij toch hun werking, zij het onbemerkt, blijven uitoefe nen, bijv. door zich te transformeeren in angst. Zijn ontdekkingen vatte hij tenslotte samen in een leer, de psycho-analyse gehee- ten, hetgeen beteekent: de ontleding van het zieleleven. Hij grondde zijn behandelings methode van den geestes-zieken mensch op de mechanismen die hij had ontdekt. Deze methode komt in hoofdzaak hierop neer: dat hij met bepaalde middelen, hypnose, z.g. in vallen etc., er in slaagde de verdrongen on aangename belevingen (die dus niet meer ge weten worden) door hem „complexen" ge noemd en die zooals gezegd zich b.v. in angst kunnen omzetten, weer in het bewustzijn te brengen. De mensch weet ze dan weer, wordt er mede geconfronteerd en is genoodzaakt er mede af te rekenen. Het is Freud vaak verweten dat de com plexen, die hij bij de menschen naar boven bracht, zoo vaak van sexueelen aard waren. Toch is dit verwijt niet steekhoudend. In zoo verre dat het inderdaad vaak juist de sexueele conflicten zijn die verdrongen worden. Wel heeft Freud tè eenzijdig aangenomen dat het vrijwel uitsluitend sexueele complexen zouden zijn, die tot psychische stoornissen aanleiding geven. Dit is zeker onjuist. Freud's leer heeft op de. psychologie en psychiatrie een grooten invloed gehad. Deze wetenschappen werden erdoor gebracht tot meer dynamische en minder statische be schouwingen. Merkwaardigerwijze bleek zijn leer een enorme aantrekkingskracht te hebben op an deren dan de -beoefenaars der wetenschappen, vooral op schrijvers, onderwijzers e. a. Vele romans zijn geheel op psycho-analytischen grondslag opgebouwd, wat overigens aan hun litteraire waarde niet veel goed doet. Freud heeft door het houden van populaire lezingen er zelf toe bijgedragen dat zijn leer ook onder leeken werd verbreid, hetgeen ongetwijfeld een fout is geweest. Hij zelf heeft overigens telkens weer correcties in die leer aangebracht en er verdere uitwerking aangegeven, hetgeen vele leeken niet verhinderde door te draven over begrippen, die Freud reeds lang had ge corrigeerd. Maar zooals gezegd is hij daar zelf mede verantwoordelijk voor. Beperkte Freud zich in den aanvang tot een analyse van de ziel van den enkelen mensch, later wendde hij zich ook tot de z.g. massa- en volkspsyche. Ook op dat terrein heeft hij ons inzicht enorm verrijkt. Zelfs in den „psy- chologischen oorlog" die thans gevoerd wordt maakt men gebruik van inzichten die hij ge geven heeft, bijv. omtrent den massa-mensch en zijn beïnvloeding. Hoewel Frgud enorm veel volgelingen en bewonderaars (sters) verwierf bleken zijn te genstanders niet minder fanatiek. Ook hiertoe heeft hij in zooverre medegewerkt dat hij niet voldoende heeft aangegeven, dat hij niet de geheele psyche onderzocht maar in hoofd zaak het z.g. instinctieve, eigenlijk het drift leven. Hij heeft b.v. wel aangetoond hoe de instincten ook bij de menschen de daden mede beïnvloeden, maar hij heeft weinig gezegd over de beïnvloeding van de instincten door den „bovenbouw" der menschelijke psyche, bijvoorbeeld door godsdienstige, ethische en aesthetlsche normen, die toch evenmin te ontkennen valt. Deze eenzijdigheid heeft hem vele vijanden bezorgd. Maar ook al maakt men bezwaren tegen veel wat deze geniale man heeft gezegd en geschreven, niemand kan ontkennen dat hij het levens- en wereldbeeld van den modernen mensch heeft beïnvloed en veranderd. Dit is op zichzelf een prestatie, die weinigen kun nen verrichten. Wanneer op een zekeren tijdsafstand het koren van het kaf gescheiden zal zijn zal ver moedelijk blijken, dat hij dit levensinzicht aanzienlijk heeft, verdiept, eenerzijds door de stellingen die hij zelf heeft opgeworpen, an derzijds door de sterke reacties waartoe zijn leer aanleiding heeft gegeven. Ongetwijfeld is een geniaal mensch heengegaan, wiens in vloed blijft doorwerken. WEEKABONNEMENTEN dienen uiterlijk Woensdags avonds betaald te zijn, daar de bezorgers op Donderdag moeten afrekenen. DE ADMINISTRATIE

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 10