ER KOMT MEER SUIKER.
FRANKEN'S BROODFABRIEKEN
Ontploffingen op den
Nieuwen Rijksweg.
H.D.* Vertelling
Het is er geen tijd voor.
mGENDA
POXDE RDAG 28 SEPTEMBER 1939
HAARLE M'S DAGBLAD
4
SUIKERBIETENOOGST IN DEN HAARLEMMERMEERPOLDER. De campagne
gaat beginnen er komt meer suiker.
De collecte voor Ontwikkeling en
Ontspanning van Militairen te
Haarlem.
Er zullen ongetwijfeld weinig gezinnen in ons
Vaderland zijn, waar niet de vader, een zoqn of
een neef onder de wapenen is.
In den familiekring zal men niet alleen in
gedachten medeleven met den gemobiliseerde,
doch er ook met kennissen en vrienden over
praten. Brieven uit het veldleger, uit kleine
dorpen en gehuchten zullen den achtei-blijvenden
vertellen over het leven ergens in Nederland,
over een bestaan dat zoo geheel anders is dan
in de vertrouwde omgeving van gezin of familie.
Het is daarom begrijpelijk dat reeds dadelijk na
de afkondiging der mobilisatie vele goede va
derlanders, wier harten warm kloppen voor hun
medemenschen, besprekingen hebben gevoerd
om het leven der gemobiliseerden te veraange
namen. Dit lofwaardige streven is, zooals te ver
wachten was, met succes bekroond; met het ge
volg dat overal in den lande Comités voor ont
wikkeling en ontspanning zijn opgericht en in
middels met energie aan den arbeid zijn.
Haarlem bleef niet achter en het plaatselijk
Comité wist reeds veel aan onze soldaten te bie
den. Kan dit sympathieke werk echter voort
gang vinden? Dat hangt alleen af van den finan-
cieelen steun dien u, lezer, het Comité kunt ge
ven. U behoeft daarvoor geen girobiljet of een
postwissel te schrijven,, neen, het Comité maakt
het u zoo gemakkelijk mogelijk. Slechts met
een enkel handgebaar kunt u het voortbestaan
van dit nuttige werk verzekeren. Zaterdag 30
September zullen vele toegewijde collectanten
uw steun vragen. Weest dien dag mild cn draagt
uw steentje voor dit nuttige werk bij. Velen
zullen u hiervoor dankbaar zijn en ik """bén er
van overtuigd dat deze collecte, gezien de offer
vaardigheid onzer landgenooten, een groot suc
ces zal worden.
De Luitenant-Kolonel
Commandant van het Depót van den
Motordienst,
A. M. M. VAN LOON.'
TUINFEEST SPEELTITNVEREENIGING
„WELTEVREDEN".
De speeltuinvereeniging „Weltevreden" houdt
Vrijdag 29 en Zaterdag 30 September en 1
October a.s. een groot tuinfeest met daaraan
verbonden attracties, o.a. draaimolen, ballen
tent. schiettent, enz. op haar speelterrein aan
den Spaarndammerweg hoek Zaanenstraat,
ten bate van het Speeltuinwerk.
DE HEER W. MEIJER VERLAAT DE GRIFFIE
Bij K.B. van 15 September 1939, is benoemd
tot ridder in de orde van Oranje-Nassau: W.
Meijer, referendaris, chef der afdeeling alge-
meene secretarie aan de Griffie van Noord-
Holland, te Haarlem.
Deze onderscheiding is toegekend in ver
band met het feit, dat de heer Meijer met in
gang van 1 October a.s. met pensioen gaat.
Hij kan terugzien op een staat van dienst van
47 jaren
De heer Meijer begon zijn loopbaan als
ambtenaar bij de gemeente-secretarie te
Zwole in 1892. Hij bleef in deze functie tot
1896 en was daarna tot 1902 le ambtenaar
ter secretarie te Sliedrecht, waarna hij van
1902 tot 1912 secretaris was der gemeente El-
burg.
In laatstgenoemd jaar kwam de heer Meijer
te Haarlem als adj.-commies le klasse ter
Prov. Griffie en klom in den loop der jaren op
tot den rang van referendaris.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP
VRIJDAG 29 SEPTEMBER
Progr. 1: Hilversum II.
Progr. 2: Jaarsveld en Hilversum I
Progr. 3: Belgische en Duitsche stations, even
tueel Diversen.
Progr. 4: Engelsche stations, eventueel Di
versen.
Progr. 5: 8 007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen
gramofoonplatenconcert. Hollandsch programma.
1. Als het orgel speelt, J. de Leurs Acc. Ork.
2 Joep la Boem. Willy Derby. 3. Regendroppen,
Bob Scholte. 4. Penny Serenade. Johnny and
Jones 5. Havenmuziek. August de Laat. 6. Juf
frouw van Dalen heeft een hoedje gekocht, Lou
Bandy. 7. De Oempa's. Avro's Kinderkoor. 8. Wij
brengen U, Two Cavelli's. 9. De zingende muis,
The Ramblers. 10, Een huisje bij den toren, Kees
Pruis. 11. Als Kobus harmonika speelt, J. Leurs
Acc. Ork. 12. Waarom zou je kniezen, Willy
Derby. 13. Juffrouw heb ik U niet eens eerder
gezien? Bob Scholte. 14. Onder moeders para-
pluic, Johnny and Jones 15. Let op het jaartal,
August de Laat. 16. Het gaat voorbij, Lou Bandv.
17. Luilak en Mei, Avro's Kinderkoor. 18. Mina
de rumbakoningin. The Ramblers. 19. Breng eens
een zonnetje, Kees Pruis.
8.0012.00 Diversen.
Een goede voeding is noodzakelijk
Voor een gezond en kloek gestel
Wie brood van Franken steeds gebruiken
Die kennen deze waarheid wel
Haarlem - Heemstede - Bloemendaal
(Adv. ingez. Med.)
EXAMENS.
Academische opleiding.
Geslaagd aan de Gem. Universiteit van Am
sterdam voor het candidaatsexamen Wis- en
Natuurkunde de heeren F. Kuiper en A. Hie-
gentlich.
Aan de Leidsehe Universiteit slaagden: voor
het candidaats-examen geneeskunde mej. M.
C. J. Heemstra, te Haarlem; voor het candi-
daatsexamen rechten de heer H. Hoeflake te
Haarlem
LEGER DES HEILS.
Zondag a.s. zullen in het Leger des Heils'
Haarlem-Noord (Ceramstraat 4) drie o-pen-r
bare 'samenkomsten geleidwordenj'dööf Una"-:
joor J. B. Ruysink, die .thans werkzaam is
aan het financieel Departement van het
Hoofdkwartier te Amsterdam, maar In ver
band met zijn vroegere werkzaamheden als
korpsofficier in onze stad bij vele stadige -
nooten een bekende figuur is. In de middag
bijeenkomst welke half vier begint, zal de
majoor spreken over: „Fragmenten uit het;
leven en de prediking van Johannes den
Dooper, bezien in hej; licht van dzen tijd"
VOOR DE BELANGEN DER JONGE MEISJES
Het bestuur van de afd. Haarlem van de
Ned. Vereeniging ter behartiging van de be
langen der jonge meisjes, deelt ons mede
dat het win terprogramma van het clubhuis
'Damstraat 19) gereed is. De clubs en cursus
sen beginnen 1 October. Ook dit jaar wordt
er weer veel geboden, namelijk knippen en
naaien, Engelsch voor beginnende en meer
gevorderde leerlingen, volksdansen, rhyth-
mische gymnastiek, orkestclub, mandoline
club enz.
„GYSBERT JAPICX".
„Gysbert Japicx, de vereeniging voor Frie
zen in Haarlem, hield haar eerste winterbijeen-
komst in de tuinzaal van het Concertgebouw.
Vele leden en gasten waaronder enkele genoo-
digde militairen, waren opgekomen, waardoor
deze eerst „gearkomste" reeds een gezellig ka
rakter had.
Het programma was zeer gevarieerd, nl. zang,
voordrachten en tooneel. Nieuw waren de zang
nummertje van mej. Akke de Vries, die twee
liederen van „Gysbert Japicx" en twee van J.
J. Starter op verdienstelijke wijze zong.
Ook de voordracht van eigen werk van den
heer Oostenbrug en de korte voordrachten van
mevr. Lindeman-Bakker oogstten veel bijval.
Na de pauze werd een klucht opgevoerd door
de werkende leden, nl. „Ho koe 't sa bryk", een
niet uitgegeven klucht van R. C. Canne.
Nieuw Amsterdam wordt opgelegd
Exploitatie wordt te duur.
De directie van de Holland-Amerika
Lijn heeft het besluit genomen het
vlaggeschip van haar vloot, de „Nieuw
Amsterdam" te Rotterdam op te
leggen. Het schip, dat momenteel op
weg naar New-York is, zal spoedig
naar Amsterdam terugkeeren en
daarna voorloopig niet meer in de
vaart worden gebracht.
De directie van de H. A, L. is tot dit be
sluit gekomen, omdat het haar in dezen tijd
onmogelijk is'de „Nieuw Amsterdam" loo-
nend te exploiteeren. Alleen reeds de verze
keringspremie tegen molestrisico bedraagt
f 200.000 per heen- en terugreis. Bovendien
zijn de gages der bemanning en andere kosten
sterk gestegen.
Bij het nemen van dit besluit hebben nog
enkele andere factoren invloed uitgeoefend:
Ten eerste: het aantal passagiers naar
Amerika is den laatsten tijd wel zeer groot
geweest, maar dit zal in de komende maanden
zeker minder worden. Het aantal reizigers van
Amerika naar Europa is reeds lang niet groot
geweest en verminderd nog voortdurend zoodat
de betere bezetting op de heenreis daardoor
werd gecompenseerd.
Ten tweede: de „Nieuw Amsterdam" kan
slechts een geringe hoeveelheid vracht ver
voeren, waardoor het stijgen der uitgaven
slechts in geringe mate kan worden gecom
penseerd door hoogere vrachttarieven.
Ten derde: Zeer waarschijnlijk zullen de
premies voor molest-risico nog verder stijgen.
Ten vierde: De afvaartdata zijn niet nauw
keurig vast te stellen en daardoor wordt de
exploitatie ongunstig beïnvloed.
Bovengenoemd besluit van de directie der
H.A.L. zal natuurlijk tot gevolg hebben, dat er
personeel zal worden ontslagen.
Vrachtauto met
koolzuurcylinders
in brand gevlogen.
Explosie op grooten afstand
hoorbaar.
Woensdagmiddag is op den Rijksweg Amster
dam—Den Haag een zeer zonderling ongeval
gebeurd.
Onophoudelijk klonken zware doffe knallen,
terwijl dichte rookwolken omhoog cirkelden en
'n vlammengloed verborgen.Haastig schoten van
alle kanten de arbeiders naar veiliger plaatsen,
vreezende door uitspattende scherven te worden
getroffen.
Omstreeks twaalf uur in den middag reed een
groote vrachtauto, door een tractor gesleept en
beladen met cirCa twee honderd' koolzuur
cylinders in de richting Amsterdam over den
Autosnelweg AmsterdamDen Haag. Door tot
pog toe onbekende oorzaak brak op het weg
gedeelte tusschen den Vijfhuizerweg en Spaarn-
wouderweg brand uit in de tractor, die zoo'n
omvang aannam, dat de bestuurder vrijwel
machteloos stond.
Het dreigend gevaar begrijpende, maakte de
man zich zoo snel mogelijk uit de voeten. Hij
had goed gezien, want enkele oogenblikken latei-
stond de tractor in lichter laaie en deelde het
vuur zich mede aan den aanhangwagen.
Onmiddellijk werd de politie en de brandweer
yan Hoofddorp en Amsterdam gealarmeerd. De
politie hoorde reeds van verre de zware knallen.
Wat was intusschen geschied? De groote ijzeren
cylinders die de koolzuur onder een spanning
van 150 atmosfeer bevatten, werden door de
hitte van den brandenden aanhangwagen
gloeiend gemaakt, terwijl de spanning van bin
nen zoo hoog opliep, dat de ijzeren flesschen als
zeepbellen uit elkaar spatten met een gedreun,
alsof zwaar geschut werd afgeschoten. De stuk
ken ijzer werden de lucht in gesmeten, terwijl
andere cylinders van de auto rolden. Hierop
volgden de ontploffingen elkaar geregeld op. In
Hoofddorp op ruim zeven kilometer afstand wa
ren ze goed hoorbaar.
Honderden meters verderop kwamen de stuk
ken ijzer neer nog gloeiend en geleken op
blikjes, die door een tang waren omgekruld en
opgevouwen.
Uit veiligheidsoogpunt had de politie intus
schen den snelweg voor alle verkeer afgesloten
en dat langs den parallel loopende Aalsmeerder-
weg en Sloterweg geleid.
Het aantal belangstellenden groeide steeds
aan, doch werd op eerbiedigen afstand gehouden.
Ongeveer een uur later' bleek dat de vracht
auto het begeven had en door het zware gewich'
van de achtergebleven cylinder was ingestort
Hout en rubber brandden nog fel.
Voor de firma Rommenhöller uit Rotterdam
beteekent deze brand een groote schade, want
alleen de vrachtauto vertegenwoordigde een
waarde van circa f 20.000.
JUBILEUM POSTERIJEN.
1 October hoopt de heer A. Kalkman. Lot-
terstraat 9 der das te herdenken dat hij
25 iaar geleden werd aangesteld als brieven
besteller te Haarlem. De jubilaris werd 20
Augustus 1939 bevorderd tot kantoorknecht
In de veilinggebouwen te Lisse is men begonnen met het malen van het surplus
der bloembollen, hetwelk door de regeering is opgekocht, tot veevoeder.
Het malen en verzenden der bollen.
De Chineesche Spaarpot
door Ben Korsten
Fel striemden en geeselden de regen
vlagen het roodglimmende dak van
.het eenzame huis en het mat-bleeke
gezicht van den laten voorbijganger.
De kale toppen der boomen en de in een re
genjas gehulde wandelaar kreunden onder
het geweld van den aanzwellenden storm. Af
en toe zette een hei-witte bliksemstraal dit
sprookjesachtige tafereel in een verblindend
licht als een somber gelaat, waarover plotse
ling een duivelsche grijns glijdt.
Het mistte niet. Graag had de schrijver aan
de angstaanjagende ingrediënten: regen,
storm, eenzaam huis, late wandelaar en blik
sem ook nog wat mist, geens mest, toegevoegd
en dit te meer omdat dit verhaal in een Lon-
densche voorstad speelt, maar de waarheid
verbiedt hem zulks.
De eenzame en late wandelaar, wiens hoed
met. breeden neergeslagen rand en zwarte re
genjas met hoogopstaanden kraag duidelijk
laten zien, dat hij een inbreker is wat met
de waarheid strookt staat intusschen voor
een hooge, groene, houten schutting
Voor Bill Harrison, nogal een fatsoenlijke
naam voor een inbreker de meeste schur
ken dragen doodonschuldig klinkende namen
is deze hinderpaal echter een peuleschille
tje. Hoe hij zoo snel over die schutting is ge
komen, weet ik ook niet ik ben tenslotte
geen inbreker maar een feit is. dat hij bij
den volgenden bliksemstraal behoedzaam aan
een achterdeur staat te morrelen. Voor zijn
lenige en vaardige vingers levert het open
maken van het keukenslot even weinig moeite
op als voor de uwe en de mijne het losmaken
van een reep chocolade uit zijn zilver-papieren
omhulsel. Zijn zaklantaarn werpt gelige licht
plekken in een groote ouderwetsche keuken.
Rustig doet-ie zijn zware laarzen uit welke
Bobby denkt bij het zien van een nachtelijken
wandelaar met baggerlaarzen, aan een inbre
ker? en zijn gemakkelijk zittende „dieven-
schoenen" met rubberzooien aan. Zóó belandt
hij in de bibliotheek. Vreemd staan de boeken,
hun ruggen angstig, tegen elkaar gedrukt, op
de zware eikenhouten planken.
Bill Harrison neemt den tijd om alles op
zijn gemak te bekijken. Speelsc.h laat hij het
licht van zijn lantaarn door de kamer dwa
len. Plotseling blijft het als gehypnotiseerd
rusten op een klein schilderij in vergulden
lijst. Een Fransch edelman uit de 17de eeuw,
in een fluweel-getint jakje en kuitbroekje, ha
gelwitte kousen en zwarte lakschoenen met
een grooten gesp en een puntbaardje, glim
lacht hoffelijk tegen Bill Harrison aan wien
deze zwierige beleefdheid echter geheel is
verspild.
„Dat is f', mompelt-Ie en hij loopt met
groote passen op het kleine schilderijtje toe,
neemt het behoedzaam van den muur en tast
daarna naar het slot van de safe-deur. Want
dat was daar.
Hoe Bill Harrison daar achter gekomen is,
is me nog steeds niet duidelijk. Van de ver
schillende veronderstellingen schijnt me die
van „vriendschap met de dienstbode", sinds
ik die gezien heb, wel het meest aannemenlïjk.
Het groote oogenblik is nu daar. Zonder in
strumenten, alleen met. vlugge en aristocra-
tisch-lange vingers, gelukt het onzen Bill
waarom mag in dezen tijd een inbreker onze
sympathie niet hebben, er zijnenfin
onze Bill dus, om het'deurtje van de safe
te openen. Daar lagen verleidelijk stapels
bankbiljetten en effecten en het is zonde om
ze zoo te laten liggen, dacht Bill, straks komt
er een windvlaag en waaien ze weg. Het is
niet duidelijk waar die windvlaag vandaan
zou moeten komen want de ramen waren
dicht, desondanks stak Bill de bankbiljetten
en de effecten In zijn zak. Als een fatsoenlijke
dief liet-le een paar pond liggen om de bewo
ners over den eersten schok heen te helpen.
Het verhaal had hiermee gevoegelijk uit
kunnen zijn, indien de Chineesche spaarpot er
niet. geweest was. En die was er wèl. Nadat
de Fransche edelman weer behoorlijk aan den
wand was opgehangen, blies Bill den aftocht.
Hij had een prettig warm gevoel van binnen.
Het was eigenlijk te gemakkelijk geweest. En
buiten was het nog steeds noodweer.
Zijn tocht naar de stad zou dus ook wel
zonder onaangename ontnuchteringen afloo-
pen. Onder dergelijk opwekkend gepeins was
Bill weer in de keuken aangeland. En daar
was het, dat het noodlot hem achterhaalde.
Op de antieke schouw stond een Chineesch
poppetje met het melancholieke grijnsje, dat
deze poppetjes steeds-bewaren om het even of
ze nu in de tent van een Bedouinen hoofd
man of in die van een Laplandsche schoone
staan.
Bill had zijn rechterlaars reeds aangetrok
ken toen de Chineesche glimlach hem recht, in
het hart trof.
Dat is aardig voor Mary zijn vrouw of
kind, u kunt kiezen dacht hij en hij pakte
het beeldje van de schouw. Het protesteerde
rinkelend. Meteen was zijn speurzin ontwaakt.
Hij schudde het Chineesje behoedzaam om
en om. morrelde eens aan den kop ja, In
zijn mond moest je het geld stoppen Maar
hoe ging het open?
Een tevreden lach gleed over B. H.'s gezicht.
Hij zette het beeldje zachtjes voor zich op den
keukentafel en begon het methodisch te on
derzoeken. Buiten sloeg een klok een uur. Het
was niet de Big-Ben, die was daar niet meer
te hooren.
B uiten sloeg een klok twee uur. Bill zit nog
steeds aan tafel. Zijn tevreden glimlach is
verdwenen.
Drie uur. Bill's mond ls een verbeten streep.
Zijn handen bekneden het Chineesje alsof
het was in plaats van hout is.
Vier slagen. Fijne zweetdruppeltjes parelen
op Bill's hoofd. Zijn aderen zijn Iets opgezet.
De blik van zijn oogen is star.
Vijf uur. Bill's gezicht vertrekt krampachtig.
Zijn oogen puilen nu uit. Het Chineesche
beeldje blijft geresigneerd glimlachen
En het wérd zes uur. Bill lacht zachtjes. Een
vreemd star lachtje.
De hulsknecht vond hem om zeven uur met
een akelig verwrongen gezicht En Bill was
juist bezig voor de honderste maal de spleet-
oogen van den onverstoorbaren Chinees aan
het onderzoeken toen de brigadier Wade zijn
groote. vleezige hand op zijn schouder legde
„Maak nou geen drukte", zei de brigadier
en hij probeerde het arme Chineesje onder de
graaiende handen van den inbreker weg te
plukken, doch deze gaf hem por zoodat zijn
gezicht wit-vertrok. „Oh mijn arm Chineesje",
schreeuwde plotseling een ijl kinderstemmetje.
En voor iemand er op verdacht was. was Bill
het nopnet.ie kwiit Een klein meisje nam het
mee ..Je hoeft nos niet doo^ hoor" zei d<-
zussend. „pas met Kerstmis hakt. pappie je
met een bijl kapot en dan krijg ik het veld
om cadeautjes te koopen."
„Een bijl", brieschte Bill, die het rood voor
de oogen schemerde.
Doch even later werd alles groen want de
brigadier nam met een welgemikten kaakslag
wraak voor den por in zijn maag. Het Chi
neesche poppetje keek onder de armen van het
meisje naar dien armen Bill. Om zijn dunne
Chineesche lippen speelde een stille glim
lach
(Nadruk verboden. Auteursrecht
voorbehouden).
HET TOONEEL
Het Centraal Tooneel.
Het is een wel zeer geestige comedie, die
Cees Laseur thans uit Amerika heeft meege
bracht. Wij kenden den schrijver M. Behrman
door zijn indertijd met zooveel succes gespeelde
Biographie cn het gisteren voor het eerst in het
Centraal "fheater gegeven „Het is er geen tijd
voor" „No time for comedie" doet voor
dit voortreffelijk stuk niet onder. Het boeit niet
alleen door den inhoud maar ook door den dik
wijls brillanten dialoog. Deze Amerikaansche
schrijver dwingt ons tot aandachtig luisteren
en dat is slechts zelden het geval bij een stuk
van zoo lichten toets.
De tooneelschrijver Gaylord Esterbrook
ook wel genoemd Gay is zoo onder den in
druk van den benauwenden tijd, waarin wij
leven, dat hij zich niet meer in staat gevoelt om
te schrijven. Het is geen tijd voor lichte come
dies, terwijl in Spanje hevig gevochten wordt
het stuk speelt in het voorjaar van 1938 en
heel het Oosten in vlam staat. Het lijkt hem
van meer belang om te vechten in Spanje voor
de vrijheid dan tooneelstukken te schrijven.
Linda, zijn vrouw en de vertolkster der hoofd
rollen in zijn stukken, kent hem echter te goed,
om niet te weten, dat dit slechts een bevlieging
van hem is. Maar de toestand wordt voor haar
gevaarlijker, wanneer zij tot de ontdekking
komt, dat hij sterk onder den invloed staat van
een jonge, rijke bankiersvrouw, Amanda Smith,
die hem tracht te inspireeren tot werk van die
per inhoud. En Gay, die hevig verliefd is op
Amanda meent ook, dat het van meer nut
is in dezen tijd over de onsterfelijkheid te
schrijven dan over banale driehoeksverhoudin
gen, zooals hij tot nu toe heeft gedaan.
Linda weet echter heel goed, dat Gay's talent
niet ligt in het diepzinnige en mystieke en zij
bindt een strijd aan met haar rivale, niet alleen
omdat zij den invloed van Amanda funest vindt
voor zijn talent, maar ook. omdat zij haar man
voor zich wil behouden. Deze strijd, waarin
Linda tenslotte overwint, vormt de kern van het
stuk, en wij volgen hem aldoor geboeid en ge
spannen, omdat de schrijver dit vrouwen-duel
geeft met tintelenden geest en sprankelend ver
nuft.
Dit stuk, dat zuiver comedie is, boeit ook door
de knappe teekening der verschillende personen.
Het zijn menschen van vleesch en bloed die wij
op de planken zien. Gay, de tooneelschrijver in
zijn onevenwichtheid en met zijn spontane
reacties, Linda, de vrouw met den wat nuchte-
ren kijk op het leven maar met haar sterk in
tuïtief gevoel, Amanda Smith, de dweepster mei
hang naar het mystieke, Philo Smith, de bankier,
ze nemen alle vier hun eigen plaats in in dit
zeldzaam knap geconstrueerde stuk en zijn
prachtig levende blijspelfiguren. En daarbij
komt nog, dat deze Amerikaansche auteur iets
te zeggen heeft en ons zooals ik reeds
schreef in dit toch niet zware geval tot luis
teren dwingt. Een comedie, die volkomen in dezen
tijd staat, nu zelfs misschien nog meer dan in het
jaar, waarin het stuk speelt. Wat deze menschen
zeggen, denken wij zelf herhaaldelijk in dezen
tijd, die zaoals wij meenen niet geschikt
is voor een comedie. Maar dit stuk is er een be
wijs voor, dat wij ongelijk hebben en wij staan
aan het slot aan de zijde van Linda, die meent,
dat er ook nog plaats is voor het lichte en
vroolijke en een schrijver zijn wezenlijk talent
niet moet forcearen.
„Het is er geen tijd voor" wordt door Het
Centraal Tooneel onder regie van Laseur in den
zuiveren comedie-toon gespeeld en het was dan
ook waai-lijk geen wonder, dat het stuk bij de
première een zeer groot succes heeft mogen
boeken. De volle zaal genoot merkbaar van den
dikwijls brillanten dialoog en heeft aan het slot
de spelenden in enthousiaste stemming gehul
digd. Laseur heeft voor de vrouwelijke hoofd
rol Linda Fientje de la Mar als gast ge-
engageerd. Fientje de la Mar had met haar
spontane, intuïtieve spel nu en dan nog wat
moeite zich bij dit ensemble aan te passen, maar
zij gaf toch een zeer levendige, boeiende crea
tie van deze voor haar geluk strijdende actrice
en had prachtige momenten, wanneer zij streed
voor haar geluk.
Zeer goed was ook Rie Gilhuys als Amanda
Smith, in welke figuur zij zonder nadrukkelijk
heid het dweperige accentueerde. Vooral in deze
rol was het gevaar voor een te veel zeer groot.
Rie Gilhuys bleef aldoor binnen de grens der
comedie en dat was het knappe van haar spel.
Laseur ofschoon nog met zeker van
zijn tlcest en daardoor wat traag
speelde geestig en bruyant den oneven-
wiqhtigen, nu en dan wat kinderlijken schrijver
en vulde aldoor met zijn levendig spel het too
neel. Prachtig constrasteerde daartegen de inge
togen en afgemeten figuur van den bankier
Smith, een opmerkelijk fijne en knappe creatie
van Cor Hermus.
Joan Remmelts speelde licht en vermakelijk
een wat onbeteekenend jong mensch met
amoureuse bevliegingen en Peronne Hosang
maakte weer iets heel eigens en koddigs van een
soort negermeid.
Als geheel een avond van voortreffelijk
tooneel.
J. B. SCHUIL.
DONDERDAG 28 SEPTEMBER.
Remonstrantenhuis: Voordracht B. v d. Meer
over Oorlog en Vrede. 8.15 uur.
Begijnehofkapel: Ds. C. J. Hoekendijk' Teeke
nen der Tijden, 8 uur.
Groote Kerk: Orgelbespeling van 3 tot 4 uur.
Frans Hals Theater: „The Lambeth Walk",
2.30, 7 en 9.15 uur.
Palace Familie Theater: „De zwarte extase"
»n „Mr Moto op het eiland des doods" 2 en
8.15 uur.
Luxor Theater: „De Citadel", geprolongeerd.
2.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „De drie musketiers".
2.30. 7 en 9.15 uur.
Moviac Theater' „Spoken". 2.30 uur en doorL
van 7.15 uur af.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a Ge
opend eiken werkdag van 35 en van 79 um>
VRIJDAG 29 SEPTEMBER
Gem Concertgebouw Ds. Buskes over' ,ls
godsdienst opium voor het volk?" 8.15 uur
Palestina Diorama v Srhotersinse 17 ke
pend eiken werkdag van 35 en van 7 l iur.
Bioscoopvoorstellingen des middags en des
avonds. Nieuw programma
