ÜPIJ
De vrouw met de orchidee.
JCaan
H>ie
BREIT
ER MEE?
fimSr
Weer
naac Sdiaot
Dames koopt
Hm tasschen!
JAC. GILEIN gES
r\lCClX6
Menu van de week
(Recepten
D O X DERDAG 28 SEPTEMBER 1939
HAARLEM'S DAGBLAD
9
Nog eens de bivakmutsen
Tot onzen spijt is gebleken dat de bivak
mutsen zonder klepje gedragen moeten wor
den. Dit voorschrift van de militaire over
heid spijt ons daarom, omdat die klep er niet
zoo maar voor de aardigheid aangemaakt
is, maar omdat ze een uitstekende bescher
ming biedt tegen sneeuw.
„Echt mannenwerk" zeggen wij vrouwen
hoofdschuddend tegen elkaar en voelen
onszelf toch een beetje superieur, nu de
andere sexe zich met echt vrouwelijke be
sognes moet inlaten!
Intusschen is dat weglaten van de klep
technisch geen probleem; ze is er apart
aangebreid en kan dus eenvoudig achter
wege gelaten worden.
E. E. J.—P.
Bill Jones, een jong Amerikaansch schrijver,
had een buitengewoon talent voor het schrijven
van korte verhalen, meest in het genre: hoe ze
elkaar tenslotte tóch kregen.
Natuurlijk wensohte hij vuriglijk zijn verhaal
tjes gedrukt te zien en daarom spendeerde hij
jaarlijks een beduidend kapitaal aan postzegels
voor het opzenden van de copy naar allerlei
tijdschriften. Hij kreeg een en ander echter
prompt terug, totdat hij eens op een morgen een
splinternieuw versch gedrukt tijdschrift in de
bus vond. Met kloppend hart sloeg hij het open.
Op de goede pagina's hadden zich naar hij
vol ergernis vaststelde zijn concurrenten ge
nesteld. Hij bladerde en bladerde en.... vond
eindelijk in een middenkolommetje op een der
advertentiepagina's zijn verhaal.
Wel gaf 't hem even een schokje van vreug
de toen hij las: „De vrouw met de orchidee, oor
spronkelijke schets door William Jones", maar
zijn vreugde verdween om plaats te maken
voor diepe verontwaardiging, toen hij verder
las:
„Saffierblauw lichtte de morgenhemel over
de wijde zee. Stil, door geen zuchtje beroerd,
lag daar het water en de zon schitterde zoo ver
blindend, dat Cyril voor een oogenblik de oogen
sloot. (Hij bezat helaas geen exemplaar van de
voortreffelijke zonnebril merk Whistier. Licht
als een veertje, elegant van vorm, alle moderne
kleuren). Het terras was geheel verlaten (doch
alle tafeltjes hadden reeds bezet kunnen zijn,
Als de hotelier ons in den arm genomen had
toeristenbureau Plom, Chicago). Cyril ging aan
een leeg tafeltje zitten en wachtte met onrustig
kloppend hart of hij haar, de schoone vrouw,
die zijn gedachten zoozeer in beslag nam, van
daag ook zou terugzien (hartkloppingen? Ónrus
tige slaap? Overspannen zenuwen? Dan: Ner-
voton). Vandaag moest hij den moed vinden,
met haar te spreken (schuchterheid en aarze
lend optreden geneest in korten tijd dr. Frank
Baxter, psycholoog, Quebec 707. Behandeling
per brief). Nerveus greep Cyril een tijdschrift,
las er in zonder iets te begrijpen (bij de „Little
Darling Post" was dit niet mogelijk geweest: dit
blad boeit altijd!) legde het weer terzijde, stond
op en ijsbeerde den grintweg op en neer.
(Waarom zooveel onnoodige last en zenuwen?
De vrouw van zijn keuze vindt iedere man vlug
en gemakkelijk door het bemiddelingsbureau
.Matrimonia" New-York H 999). Opeens bleef
hij als vastgenageld staan: Zij kwam het hotel
uit! Maar ze was niet alleen, een elegante jon
geman ging aan haar zijde. Cyril verbleekte.
Ontsteld keek hij het tweetal aan. Wie was de
gelukkige, ,die hem haar liefde had ontropfd?
(Mijn detectives zouden het vlug genoeg hebben
uitgezocht»majoor Sniffer, Manhattan tel.
2121)".
De jonge schrijver slingerde het tijdschrift
woedend tegen den grond. Toen schreef hij een
vlammend protest van ettelijke bladzijden aan
de uitgeverij. Hij kreeg het volgende ten ant
woord: „Uw onzakelijke opwinding wordt door
niets gerechtvaardigd. De tusschengevoegde
advertentieregels maken uw verhaal integen
deel eerst recht boeiend. Bovendien betalen wij
de hoogste honoraria. (Wie goed en boeiend wil
leeren schrijven, leze prof. Penholder's boek „De
eerste klas Yankeeschrijver"). Na dit gelezen te
hebben gaf Bill Jones al zijn eerzuchtige droo-
men voorgoed op en werd reiziger in stofzuigers.
O
tf
SLAMK
oe
GE ZET
IEDEREEN DBAAGT GOED
GEBREID VAN WOL. VAN
Keus uit 1001 tinten
GEN. CRONJESTRAAT 129
(Adv. Mgez. Meaj.
GOEDKOOP EN TOCH SMAKELIJK.
Een praatje over het verwerken
van restjes.
Er blijft in ieder gezin dagelijks wat over.
Precies „aaaxkoken" is onmogelijk, maar de
resten, te verwerken tot een smakelijk scho
teltje of voorgerecht, is niet onmogelijk.
Hiervan eenige voorbeelden.
1. Overgebleven aardappelen worden in
plakjes gesneden en in 'boter of vet in de
koekepan bruin gebakken. Zijn ze cmiooi van
kleur dan schudt men er in blokjes gesne
den kaas door heen, en dient alles warm
aan de koffietafel.
2. In de 'koekepan bakt men een gesnip
perd uitje in boter of vet licht bruin, schept
het er uit en bakt in het vet nu de aard
appelen. De aardappelen doet men op een
schaal, verdeelt het gebakken uitje er over
en strooit wat gehakte peterselie en fijn zout
ovea- het geheel.
3. Van V2 L. melk, 5 gladafgestreken lepels
bloem, 2\'z lepel boter, 1 ons geraspte kaas.
wat zout en peper maakt men een saus.
Aardappelen snijdt men in plakken en ver
mengt deze voorzichtig met de saus. Men kan
alles in een vuurvaste schotel doen en goed
warm laten worden in den oven.
4. Overgebleven groente bijv. andijvie, snij
boonen, spercieboonen, postelein worden met
een rest aardappelen vermengd tot een goed
samenhangende massa, met wat zout, mag-
gie. peper en noot maakt men alles smakelijk
vormt er kleine rende balletjes van. die men
plat slaat (1 cM. dik halat deze door wat
bloem "èn bakt ze in boter of vet in de koeke
pan' mooi bruin-
Deze week een
vlot ceintuurtje
Sportief maar ook elegant is dit zeer origi-
neele gebreide ceintuurtje. Een prettig hand
werkje bovendien voor een verloren uurtje;
't is vlug klaar en het vergt weinig aan
dacht.
Als materiaal kunnen wij kiezen koord wol,
breikatoen of vosschersgaren, waarvan 30
gram voldoende is. Wellicht hebben we nog
een restje, dat juist bij het toiletje past, waar
bij we de ceintuur willen maken.
Op twee aluminium naalden no. 2'/2 wordt
gebreid in een"steek, welke doet denken aan
de gewone gerstekorrel. Echter breien we
thans twee naalden 1 recht 1 averecht,
vóór wij voor de volgende twee naaiden 1
steek verspringen.
Voor een taillewijdte van ongeveer 75 cM.
worden 177 st. opgezet; voor een grootere
wijdte nemen we per centimeter 2 st. meer.
Het verdient aanbeveling de ceintuur eer
der iets ruimer te nemen, dan haar aan den
zuinigen kant te houden, dit om de goede
coupe te bewaren. Wanneer we bij naald 5
gekomen zijn, kanten we de 7de tot en met
de 10de steek af voor de horizontale knoop-
gaatjes. Bij de 7de naald slaan we op die
zelfde plaats eenvoudig 4 keer de draad ge
draaid om de naald en we kunnen deze
lusjes in de 8ste naald weer gewoon als steken
breien. Hetzelfde herhaalt zich bij de 12de
en de 18de naald.
Bij de 24ste naald breien wij steeds wer
kend in de beschreven steek, de eerste twee
steken tezamen, daarna volgen 44 st. als ge
woonlijk, terwijl de daaropvolgende 85 -st.
afgekant worden. Hebben wij meer dan 177
st. opgezet, dan wordt dit extra aantal ook
meteen afgekant. De 24ste naald wordt ver
der uitgebreid op 2 st. na, welke tezamen
worden gebreid.
Door het afkanten in het midden moeten
we nu verder werken met twee draden. Bij
de eerstvolgende naald kanten we nu (dus
niet samenbreienaan weerszijden van het
afgekante middenstuk één sbèdk af. Bij de
26ste. nld, .e yen zoo, doch thans ook aanc.het
begin en eind der naald. De 27ste en 29ste
nld. als 25ste en de 28ste en de 30ste nld.
als de 26ste nld., verder breiend kanten we
daarna bij de komende naalden steeds aa.n
beide zijden één steek af, zoodat er tenslotte
geen steken meer op de naald staan en de
puntjes vam de ceintuur gevormd zijn.
Voor de twee zakklepjes (zakjes bevinden er
zich niet onder) zetten wij 24 steken op. die
eerst 8 nld. hoog gebreid worden, terwijl we
daarna bij iedere naald aan het begin de
eerste steek over de tweede heenhalen, dus
afkan ten, terwijl we aan het eind de laatste
2 steken samenbreien. Willen wij ook knoops
gaten in de zakklepjes hebben, dan nemen
wij na de 8ste naald twee draden in het
werk inplaats van één, welke we ieder in
de komende 4 naalden voor de helft der ste
ken gebruiken, waardoor vanzelf een verticaal
gleufje ontstaat. Bij de 13de naald breien we
dan weer gewoon met één draad verder.
Alle stukjes haken we daarna om met ge
wone vasten, naaien dan de klepjes op de
ceintuur en zetten de kleine 4-gaats parel
moeren knoopjes aan, welke vijf in totaal,
ongever een middellijn hebben van 13 mM.
NORA HANA.
Goedkoop en toch smakelijk
De voeding van het eenvoudige
gezin.
Wanneer het inkomen gering is, kan er
maar weinig geld aan het voedsel besteed wor
den. De voeding moet dan samengesteld wor
den uit goede, maar goedkoope levensmidde
len. Het gebruik van voedingsmiddelen, die
duur zijn in verhouding tot hun voedings
waarde, moet vermeden worden.
Tot de goedkoope, goede voedingsmiddelen
kan men rekenen, aardappelen, bruin- en wit
brood, roggebrood, peulvruchten, magere kaas,
melk, karnemelk, margarine, sommige vleeech-
en vischsoorten, allerlei groente en sommige
vruchten.
Het moeilijke punt bij deze eenvoudige voe
ding is wel, voldoende afwisseling aan te bren
gen. Doet men dit niet, dan kan er een tekort
aan de een of andere voedingsstof ontstaan.
Daarom moet men zeker eiken dag een war
men maaltijd gebruiken. Hierdoor krijgt enen
de gewenschte afwisseling en bovendien be
hoeft een wanne maaltijd niet duurder te zijn
dan een broodmaaltijd.
Het middagmaal dat uit één gerecht bestaat
is in dit geval wel het eenvoudigste. Men heeft
dan de verschillende stamppotten, klaarge
maakt van groente en aardappelen, met
vleesch, of in de plaats hiervan een ander
goedkoop eiwithouidend voedingsmiddel b.v.
witte boonen, bruine boonen, kaas, stokvisch
e. d.
Dan kan men voedzame, dikke soep koken,
b.v. groentesoep van poulet met veel rijst, to
matensoep op dezelfde manier bereid, soep en
peulvruchten, van aardappelen, soms met
melk of taptemelk of geraspte kaas er door
heen.
Ook komen in aanmerking de gebakken ge
rechten, als spekpannekoeken, broeder of pof-
fert en drie in de pan met kaas of worst.
In den zomer kan men voedzame maaltijden
klaarmaken met koude peulvruchten, b.v. wit
te boonen, sla met komkommei's of tomaat.
Kan men meer geld uitgeven, dan kunnen
deze maaltijden gemakkelijk uitgebreid wor
den met een eenvoudige toespijs, wat vruch
ten enz.
Stamppot met rauwe groente mag men ook
niet vergeten, men krijgt hierdoor weer meer
afwisseling, en behoudt alle voedende stoffen,
die de groente bevat. Bovendien is het voor-
deeliger, daar men minder groente noodig
heeft, en er geen koken aan te pas komt.
Als de vacantie voorbij is moet
moeder dubbel waakzaam zijn!
In de meeste plaatsen van ons land zijn
gaandeweg de scholen weer door de militaire
macht ontruimd en onze kinderen kunnen
gelukkig, zucht een ieder! naar school gaan.
De vacantie heeft ditmaal extra lang geduurd,
véél te lang in de oogen van de moeders, die
eigenlijk tenslotte niet goed meer wisten,
wat met de omhangende jongens en meisjes
aan te vangen, enja, als je 't ze op den
man af vraagt: ook te lang in de oogen van de
schooljeugd.
De boog kan niet altijd gespannen zijn,
maar zeker ook niet langen tijd achter elkaar
slap hangen. Er treedt dan een toestand van
traagheid en geestelijke luiheid in, die sommi
ge kinderen in de laatste vacantiedagen alles
behalve aantrekkelijk voor hun omgeving
maakt, anderen worden zeurig en narrig en
geven zelfs de vindingrijkste moeders handen
vol werk.
Een groot geluk is het nog, dat het weer al
dien tijd zoo stralend is geweest. Zwemmend
en zonnend, fietsend en roeiend, in nauw con
tact met de natuur, vervelen kinderen zich
nog het minst.
En nu is dan wel bijna overal de blijde mor
gen aangebroken, dat de schooltasschen weer
werden omgegespt. En móéder was, na het ge
roezemoes van de toebereidselen en 't luid
ruchtig afscheid, opeens in de stilte.
Even heeft ge gezucht van verlichting. En
toen nog eens even vanja, van pure een
zaamheid! Want een moeder is nu eenmaal
een moeder en dat beteekent. dat haar ver
stand en haar hart het nooit heelemaal met
elkaar eens worden, 't Eerste zegt: ziezoo, dat
lucht op. Gelukkig hoor. orde moet er zijn.
Het tweede klaagt een klein beetje.
Wat een overgang dien eersten dag! Vreemd
gevoel voor moeder, die nu al haar werkzaam
heden weer zoo geregeld kan indeelen; voor
't meisje, dat niet meer twintig keer op een
ochtend gestoord wordt!
Maar ook een vreemd gevoel voor de kinde
ren zelf. 't Valt niet mee, zoo opeens van de
volle vrijheid in de klauwen van den „vriend
met ijzeren hand" te vallen.
De eerste dag is meestal er prettig. Na
tuurlijk, 't is alleemaal weer zoo nieuw en
ieder gezond, flink schoolkind houdt van een
regelmatig leven en van tucht. Daar gedijen ze
't beste bij!
Toch moet moeder in de eerste weken van
het nieuwe schooljaar, ja eigenlijk de eerste
twee maanden, extra opletten, dat de over
gang niet schadelijk werkt. Heel vaak komt
het voor, dat kinderen er in September, als 't
huiswerk in al zijn omvang weer komt op
zetten, bleek en mager gaan uitzien, dat ze
hoofdpijn krijgen of slecht kunnen slapen.
Daarom moet ook i n het schoolleven nog
iets van de vacantie-sfeer blijven bestaan: de
Woensdag- en Zaterdagmiddagen moeten stel
lig buiten worden doorgebracht, het zwem-
mertje mag niet worden verwaarloosd en ook
op de voeding moet terdege worden gelet.
Stel om te beginnen één flinke appel per dag
als strikte eisch, en laat ze verder maar eens
van de fruitschaal snoepen! We gaan zoo te
gen den winter, de boog weer heelemaal stak
spannen. Onze kindeen hebben dan alleen
door dien geleidelijken September-October-
overgang een flinke dosis zomer- en zonne
kracht opgedaan om het harde wei'ken van
November tot April met succes te kunnen vol
houden. En 't werk behoeft er heusch niet
onder te lijden, 't Is maar een kwestie van
opmerkzaamheid.
bij den vakman
DAT IS UW VOORDEEL
Thans alléér.
LEDERWARENFABRIEK
De voorzichtige öp de
proef gesteld
Dezen zomer trokken we met een tamelijk
groot gezelschap de bergen in. Een gezellig
troepje: vijf jongens en vier meisjes, allemaal
eerstejaarsstudenten. Een was er natuurlijk 't
vijfde rad aan den wagen, en meestal was dit
Hans, bijgenaamd „de voorzichtige". We vonden,
dat 't zijn eigen schuld was, dat hij er zoo 'n
beetje bijhing. De strijd ging eigenlijk om Willy.
Hans hield van haar met de heele hardnekkig
heid van zijn bescheiden persoon: een liefde, die
ons vrijwel hopeloos voorkwam. Vooral was ze
dit in de oogen van zijn medeminnaar Charles,
die blijkbaar op een rijke ervaring in den om
gang met dames kon bogen en dus een beetje
minachtend neerkeek op Hans' stille dweperij.
Hans werd ontzaglijk geplaagd met zijn be
faamde voorzichtigheid. Geen wonder, want hij
dreef z'n grootvaderachtigheid ook eigenlijk te
ver. Op straat bleef hij steeds achter om het
drukke verkeer, terwijl hij 't hoofd schudde
over onze lichtzinnigheid. En als er ergens ge
bouwd werd. liep hij er met een grooten boog
omheen, terwijl wij (en vooral natuurlijk Char
les) dan bizonder waaghalzig-haantjesachtig
naar voren kwamen, hopend op een goedkoop
succesje bij de meisjes.
Dat ging zoo door tot op dien gedenkwaardigen
Zondag. We waren met den trein naar Engelberg
gegaan en trokken nu door groene bergweiden
en bosschen steeds hooger de Alpen in. Ten
slotte werd de boomgroei minder en de weg
steiler. We vonden Alpenrozen en gentianen en
genoten volop van de heerlijke berglucht. Dan
kwamen we aan een gordel kleinere wéiden.
waar de koeklokken romantisch luidden en het
geroep van de herders weerklonk. Voor eer
alpenhut rustten we uit. Een vinnige hond kwam
op ons af met kort en dreigend geblaf. „Pas op,
hij bijt" waarschuwde Hans.
We lachten overmoedig en Willy sprong opeens
op, trok Charles onstuimig omhoog, stak haar
arm door den zijnen en fluisterde: „Bah, wat
een lafaard."
Gekwetst stond Hans op, maar ze liepen al een
heel eind vooruit. Hans en ik volgden langzaam
en daarachter de anderen. Hij keek me een
beetje weemoedig lachend aan en zei dan, schou
derophalend: ,,'t Lijkt me niet absoluut noodig.
het gevaar op te zoeken, 't Is dunkt me vol
doende, stand te houden in geval van nood."
Wat er toen gebeurde, ging bliksemsnel. Op
eens bleef Hans staan met een kreet van schrik.
Ik volgde de richting van zijn uitgestrekte hand
Vijftig meter voor ons was een groote, door
prikkeldraad omspannen wei en dwars hier door
heen liep een kortere weg naar het volgende
bergpad. Door zware balken was de toegang tot
dezen weg versperd, want midden in de wei
stond een forsche. jonge stier.
Ik zag, hoe Charles juist de balken opzij
schoof om Willy te laten passeeren.
..Wat een krankzinnigheid!" gilde Hans, „ze
gaarFlangs den stier! Als hij wild wordt, is de
ramp niet te overzien!"
Ik was op 't punt om hem uit te lachen om
z'n overdreven grootvaderlijke angst, maar
juist op dat moment klonk een luide gil van de
wei. 't Was Willy's stem.
Vóór ik recht begreep, wat er gebeurde, was
Hans al weggehold en over de versperring ge
sprongen. Ik zag nu Willy struikelend en gillend
over de wei loopen met de stier achter zich aan.
Ze liep doelloos nu links dan rechts. De angst
scheen haar zoozeer te hebben aangegrepen, dat
ze zelfs den uitgang niet meer kon vinden. De
afstand tusschen haar en den woedenden stier
werd steeds kleiner. Haar roode hoofddoek flad
derde als een vlag achter haar aan
Maar op 't zelfde moment, dat Hans met één
sprong in de wei stond, was Charles van den
anderen kant over 't prikkeldraad gesprongen.
Ja, 't ongeloofelijke gebeurde, hij holde door,
alsof de duivel hem op de hielen zat, klom in
koortsachtige haast in een boom en keek doods
bleek en bevend neer op de plaats des onheils.
Daar had Hans intusschen den stier ingehaald,
een paar seconden vóór hij Willy had bereikt
Met één sprong wierp hij zich opzij tegen het
dier aan.
De stier schrok van deze onverwachte storing,
stond stil en wendde woest snuivend den kop.
Hans rukte z'n cape los cn spreidde die terug
wijkend voor zich uit. De stier veranderde van
richting, liet Willy loopen. die onmiddellijk op
den grond viel en onbewegelijk bleef liggen, en
volgde het nieuwe lokmiddel.
Onstuimig boorde hij zijn horens in de cape.
die Hans hem voor de pooten wierp, En terwijl
het woedende dier nog druk bezig was, de cape
in stukken te scheuren, liep Hans naar Willy
nam haar zwijgend in zijn armen en droeg haar
naar den uitgang, waar zes paar bereidwillige
armen naar het bewustelooze meisje werden ui:
gestrekt.
Dan schoof hij de balken weer op hun plaat»
en glimlachte alleen maar, toen de stier kwam
aangestormd en met de horens tegen de balken
stootte.
Dit alles had zich in razend snel tempo afge
speeld. Enkele oogenblikken later stond Willy
alweer overeind. Ze zag bleek en de tranen
stroomden haar over de wangen, terwijl ze Ham
de hand drukte.
Achter ons hoorden we een geluid, 't Was
Charles, die uit den boom sprong en langzaam
wegging. Wij stapten ook op en keerden naar
huis terug. We waren nu met vier jongens en
vier meisjes. Een heel eind achteraan liepen Hans
en Willy.
Toen ik gisteren hun verlovingskaartjes ont
ving, klonken me Hans' woorden: ,.'t Is dunkt
me voldoende, stand te houden in geval van
nood," weer heel duidelijk in de ooren....
ANEGANG34 HAARLEM
2)e Reifst
nadetf
De gekleede
mantel met rijke
Bontgarneering
(Adv. ingez. Med.)
Zondag:
Nierbroodjes
Ossehaas met ver
schillende groenten in
tomatenbakjes.
Maandag:
Aardappelen
Caramelvla.
Andijviesla met
aardappelen, bieten
en witte boonen.
Rijstebrij
Dinsdag:
Witte boonensoep
Varkenskarbonaden
Spercieboonen.
Aardappelen
Vruchten.
Woensdag
Schotel van gehakt
met groene kool
Aardappelen
Koffievla
Donderdag:
Gebakken lever
Gestoofde aardappelen
Zoete appeltjes.
Griesmeelpudding
met citroensaus.
Vrijdag:
Gekookte visch
Worteltjes
Aardappelen
Gestoofde pruimen
met vanillesaus.
Zaterdag:
Spercieboonen
Aardappelen en
kaassaus.
Drie in dc pan.
Maaltijd voor 4 personen bestaande
uit: spercieboonen, aardappelen en
kaassaus.
Benoodigdheden:
1 K.G. spercieboonen.
2 K.G. aai-dappelen.
Vz pond jonge kaas
V2 ons vet of boter
Vz L. melk.
Sago, noot, zout.
Bereiding: De aardappelen en de boonen op
de gewone manier gaar koken. Voor de saus
de kaas in kleine blokjes snijden en deze met
sago aanmengen met een gedeelte van de melk
en dit bij de gesmolten kaas voegen. Daarna
langzaam de rest van de melk er bijgieten en
de saus nog even laten doorkoken. Desge-
wenscht afmaken met wat nootmuskaat of
maggieai-oma. De saus warm opdienen bij de
aardappelen en de groente.
Maaltijd voor 4 personen bestaande
uit: andijvie met bieten, aardap
pelen en witte boonen.
Benoodigdheden
2 Struiken andijvie,
1 Biet
2 K.G. aardappelen.
1 Pond witte boonen.
2 Uien.
H ons vet of boter.
1 d.L. azijn.
Bereiding: De aardappelen schillen en op de
gewone manier gaar koken. Ze koud laten wor
den en in niet te dunne plakjes snijden. De
andijvie schoonmaken, klein snijden en goed
wasschen en uit laten lekken. De biet stroo
pen. wasschen en in blokjes snijden. Aardap
pelen, andijvie, biet en koude gekookte, witte
boonen bij elkaar in een .groote kom doen.
Voor de saus de uien snipperen en gaar ko
ken in 1 L. water mei wat zout <10 minuten)
de boter en de azijn er bijdoen, en alles bin
den met aangemengde sago. De saus over al
het andere heen gieten en luchtig er door
mengen.
Kleine tips voor de huisvrouw
Wat u met leukoplast „nog meer**
kunt doen.
Leukoplast wordt in de eerste plaats ge
bruikt om een verbandje vast te zetten of
voor andere plak-doeleinden.
U kunt het echter ook nog gebruiken: om
een potlood op te gebruiken tot
de laatste milimeter. U verbindt het stompje
door middel van twee of drie slagen leukoplast
stevig met het nieuwe potloo'd, dat u straks
gaat gebruiken, als 't oude geheel op ls.
Om een rechte bies t. c schilde
ren b.v. langs een deurpaneel. U plakt twee
strooken leukoplast mast elkaar, zóó dat pre
cies dc breedte van bies er tusschen over
blijft. Daarna schilderen, laten drogen en de
strooken aftrekken.
Om een hamer stevig te kun
nen vasthouden.
U plakt een dikke laag leukoplast om de
steel als u er bij de kleine timmerkarweitjes
soms last van hebt. dat de hamer u ontglipt.
Om een gasslang te her steil en.
Ruikt u gas in de keuken? Dan is cr stellig in
de slang een klein lekje. Meestal zit dit vlak
bij de kraantjes of bij het aansluitstuk van de
pijpleiding. Een stukje van de slang moet dan
worden afgeknipt en het eind opnieuw aange
schoven.
Soms zit het lekje ergens in 't midden. In
dit geval kan een verbandje van leukoplast
goede verdiensten bewijzen, mits het lekje
niet te groot is.
Vergif staat op een medicljnfleschje
maar moeder's hart beeft als ze denkt aan de
kinderen die nog niet kunnen lezen! Geen
nood, ook hier komt leukoplast te hulp. U prikt
eenige punaises in een reep van d:e pleister en
wikkelt deze om den hals van het fleschje.
Zoo n afschrikwekkend ding zal niemand aan
raken. ook al zou u het eens wat natuur
lijk nooit mag vergeten weg te sluiten 1
