3(et puMiek waagt
DAMES
DANSLES
NIEUWE GRACHT 93
En de autoriteiten
antwoorden
FRANKEN'S BROODFABRIEKEN
Vertelling
DINSDAG 10 OCTOBER 1939
HAARLEM'S DAGBLAD
4
VRAAG: Wat moet Iemand doen, die als
dienstplichtige in Nederlandsch-Indië werd
ingelijfd en later voor den militairen dienst
in Holland werd afgekeurd? Heeft hij zich nog
als Indisch dienstplichtige te toeschouwen?
ANTWOORD: Betrokkene is in Indië niet
meer dienstplichtig, indien hij Indië langer
dan 18 maanden geleden heeft verlaten. In
Holland behoeft betrokkene niets te doen,
daar hij afgekeurd is.
"VRAAG: Is momenteel vrijwillige dienst
neming bij het Koninklijke Nederlandsch-
Indische leger nog mogelijk?
ANTWOORD: Inderdaad bestaat die moge
lijkheid. Voor nadere inlichtingen wende men
zich tot den commandant der Koloniale Re
serve te Aalsmeer.
VRAAG: Iemand verkoos den militairen
dienst boven vrijstelling wegens broederdienst
Thans echter wil hij met het oog op zijn
examen buiten dienst blijven. Kan hij nog op
zijn besluit terugkomen?
ATWIOORD: Vrijstelling wegens broeder-
dienst kan hem in geen geval mer verleend
worden. Hij zou aan den minister van De
fensie vrijstelling wegens aanwezigheid van
een bijzonder geval kunnen vragen. Het is
echter zeer de vraag of zoodanig verzoek
kans heeft om te worden ingewilligd.
VRAAG:
Bestaat thans reeds de mogelijkheid van
plaatsvervanging? Kan bijvoorbeeld een
werklooze, behoorende tot de aanvuullmgsre-
serve, reeds thans in dienst treden, met het
gevolg, dat een thans gemobiliseerde zijn
normale werkzaamheden zou kunnen opvat
ten?
ANTWOORD: Voorloopig bestaat geen mo
gelijkheid tot plaatsvervanging als hierbe-
doeld.
VRAAG: Moeten zij, die thans met verlof
uit Indië komen en behooren tot een nu op
geroepen lichting, direct in dienst komen?
ANTWOORD: Ja.
VRAAG: Herhaaldelijk worden vragen ge
steld betreffende vergoeding van schade,
welke door particulieren geleden is of wordt
door of in verband met de mobilisatie en de
landsverdediging in het algemeen.
Om enkele voorbeelden te noemen:
Een cantine moest van het strand verwij
derd worden. Kan daarvoor vergoeding wor
den gereclameerd?
Een gemeubileerd huis is gevorderd. Men
wil het meubilair ergens opslaan, worden de
daaraan verbonden kosten vergoed?
Verschillende landerijen dreigt men onder
water te zetten. Wordt daarvoor schadever
goeding uitbetaald?
Alkvenwonenden, die hun huis bij oproe
ring hebben moeten achterlaten, zijn ge
noodzaakt huurpeningen of. in geval zij eige
naar zijn, hypotheekrente en -aflossing te
betalen, kan daarvoor vergoeding worden
verkregen, nu zij zonder inkomsten zijn?
ANTWOORD: Het valt moeilijk op derge
lijke vragen een algemeen antwoord te geven,
vooral omdat in verschillende opzichten het
ooi-deel omtrent de grondslagen van het zich
hier voordoende vraagstuk nog zoo weinig
eenstemmig is.
Vooropgesteld kan worden, dat voor diverse
gevallen een wettelijke regeling bestaat. Zoo
bijvoorbeeld de zoogenaamde kostwinners
vergoeding. Wie, kostwinner zijnde opgeroe
pen is en dientengevolge niet in staat is voor
zijn verwanten de kost te verdienen, komt
binnen de wettelijke grenzen voor genem-
de vergoeding in aanmerking. Hieromtrent
is kort geleden een en ander medegedeeld.
Voorts wordt bij vordering van eigen
dommen steeds de waarde daarvan vergoed.
Die vordex-ing geschiedt hetzij krachtens de
inkwartieringswet, hetzij op grond van de
algemeen vorderingswet 1930. Beide wetten
gaan er van uit, dat de eigenaar, wiens goed
door het rijk wordt overgenomen, de waarde
daarvan vergoed moet krijgen.
Ook de schad.e welke aan eigendommen
wordt geleden door het vóórbereiden of het
stellen van militaire inundatiën, wordt krach
tens de inundatiewet op aanvrage vergoed,
voorzoover die schade als het onmiddellijk
gevolg van een en ander moet worden be
schouwt. Eveneens wordt Ingevolge de oor-
logswet in beginsel schadeloosstelling ver
leend indien het militair gezag gebruik
maakt van zijn bevoegdhedi om te doen weg
nemen wat aan een behoorlijke verdediging
GODS PLAN EN HET WERELDGEBEUREN.
Over bovengenoemd onderwerp zal de heer
J. Kits, leider van de „Openlucht-Evangelisatie"
te Zeist, op Donderdag 12 October spreken in,
de Begijnhofkapel aan het Begijnhof, hiertoe
uitgenoodigd door het Comité voor Opwek
kingssamenkomsten. De heer Kits zal de hui
dige gebeurtenissen bespreken in het licht der
Bijbelsche profetieën.
MARANATIIA-CONFERENTIE.
Op 21, 22 en 23 October a.s. zal in het gebouw
van de Haarl. Jonge Mannen Vereeniging aan
de Lange Margarethastraat no. 13 een Marana-
tha-Conferentie worden gehouden. Als sprekers
zullen hieraan medewerken de heeren: Ds. W.
Dubbeldam, te Rotterdam; Joh. de Heer, redac
teur van het „Zoeklicht", te Driebergen en J.
Kits, leider van de „Openlucht-Evangelisatie"
te Zeist. lederen dag zullen om 3 uur en om 8
uur samenkomsten worden gehouden, des Zon
dags ook des morgens om 10 uur.
Het onderwerp van de Conferentie zal zijn:
„Wachter, blaas de Bazuin" (Gods Roepstem in
het wereldgebeuren), onderverdeeld in: Gods
Boodschap aan Zijn gemeente; Gods Bood
schap aan Israël; en Gods Boodschap aan de
volken.
lederen dag zal, mede ten gerieve van be
zoekers van buiten, een gemeenschappelijke
koffietafel worden gehouden. Tevens zal des
Maandagsmorgens een bidstond gehouden wor
den, de Zondagavondsamenkomst zal worden
voorafgegaan door een zangdienst.
KINDERBOND „HOSANNA".
Donderdagavond a.s. 6 uur, houdt de Kin-
derbond „Hosanna," een lichtbeeldenavond
in gebouw Lange Heerenstraat 6. Voor elke
jongen en meisje is iets aanwezig. Voor de
beste twintig, die een goede oplossing geven
een extra prijsje; einde is 7.30 uur. Voor kosten
3 cent medebrengen. Deuren open 5.30 uur.
in den weg staat. Moeilijkheden echter leve
ren op de niet door de wet geregelde ge
vallen, waarin direct of indirect door bur
gers schade wordt geleden. Het toekennen van
vergoedingen voor al dergelijke schade is
om begrijpelijke redenen niet mogelijk.
VRAAG: Op 1 Januari 1940 zou ik in Neder
landsch-Indië vrij van dienstplichtzijn. Ik
wordt namelijk in dat jaar 29 jaar. Is deze
bepaling nog van kracht?
ANTWOORD: Dienstplichtig is men in Ne
derlandsch-Indië tot 1 October va nhet jaar
waarin men 45 jaar wordt. Verplicht tot het
verrichten van eerst eoefening is hij, die zich
binnen het dienstplichtiggebied van Neder
landsch-Indië vestigt voor of in het kalender
jaar, waarin het 28ste levensjaar wordt vol
bracht. Hierin is geen wijziging gebracht.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Menschen in het hotel".
't Gebeurt, niet zoo vaak, of om 't meteen
ronduit eerlijk te zeggen, 't gebeurt bijna nooit
dat de ongerechtigde uitloopers van het roman
tische hotelleven in den vorm van höteldieven
met aangeplakte snorretjes, geleende rokken en
vreeifide accenten het verdachtenbankje van de
rechtbank bereiken zoodat we daar met het
oog op de afwisseling mogen we soms wel zeg
gen: helaas gespeend blijven van tastbare
bewijzen voor hetgeen Vicky Baum in de draai
deurroman „Menschen in het hötel" en andere
schrijvers in andere boeken beweerd hebben
over de bekoorlijke ongrechtigdheden van het
hotelleven.
En indien het al eens gebeurt dat één van de
figuren uit dat varieerende leven van het hotel,
dat geen dag hetzelfde is, uit de draaideur tui
melt en in het verdachtenbankje terecht komt
spitsen we natuurlijk de ooren.
Eindelijk een tipje opgelicht van de sluier,
die 't hotelleven voor ons burgers, die dag in
dag uit in hetzelfde huis plegen te verpoozen,
met dezelfde bovenburen en nooit andere bene
denburen, verbergt! Een kellner van 25 jaren
staat in de verdachtenbank als de politierech
ter tegen hem spreekt en zit wanneer ie niets
tegen hem zegt.
Op 16 Augustus bevond de kellner zich weder
rechtelijk in het Grand Hötel. Ah! Nu zullen we
het hebben. Luistert, Vicky Baum-ers, een
kellner, die zich wederrechtelijk in een hötel
bevindt, daar steekt meer achter!
Helaas, ik ben geen Vicky Baum, doch ver
slaggever, en het volgende zij naar waarheid
verklaard.
De man bevond zich daar wederrechtelijk
omdat de gérant wilde dat hij wegging. En
waarom?
Hij kreeg zijn geld niet.
De gérant zei in zijn hoedanigheid van ge
tuige dat het ging om het restèerende deel van
de fooienpot.
„De kellner had juist wat uitbetaald gekre
gen" zoo lichtte hij toe. En voor de rest moest
hij wachten totdat andere gasten verdwenen
waren en hun 10 pet. hadden afgestaan. Dat
was zoo de afspraak".
De kellner was van meening dat het in de
hötelboeken niet pluis was.
De officier vond dat er andere wegen waren
om recht te zoeken en eischte f25 boete (subs.
12 dagen) "én de rechter deed conform uit
spraak.
Veel romantiek zit er niet in, vindt u wel?
Maar het ergste komt nog.
Het feit dat de kellner niet nuchter was
werkt wel 't meest ontnuchterend op ons laat
ste sprankje hoop op romantiek. Zeven borrels
gingen door het keelgat naar binen, en vormden
de kracht waardoor de kellner niet door de
draaideur naar buiten wou. Zelfs toen er een
politieagent aan te pas kwam wou hij nog niet
een eind maken aan zijn wederrechtelijk
verblijf.
Ah, een politieagent! Onze hoop op zij het
zijdelingsche romantiek flikkert op. Een
ferme vèrtegenwoordiger van vrouwe justitia.
De agent greep den kellner beet, doch deze
strubbelde zooals dat gerechtelijk heet
„in tegengestelde richting". De agent overwoog
en zag ver, heel ver vooruit. De trap is van
marmer, dacht hij en als ik daarop val bestaat
de mogelijkheid dat ik hersenschudding krijg.
2ijn brein werkte koortsachtig, en tenslotte
kwam hij tot de conclusie dat al de geldelijke,
moreele, geestleijke e. a. nadeelen van een her
senschudding de somma van een dubbeltje mits
gaders de moeite van den hoorn van den haak
nemen voor een oproep aan het politiebureau
voor assistentie, zouden overtreffen, en derhalve
besloot hij tot het laatste.
Toen bevond de kellner zich spoedig niet meer
wederrechtelijk in het hotel, en was het opwin
dend gebeuren ten einde.
Ik ben het roerend eens met Klaas Nicode-
mus, die met een minachtend schouderophalen
de publieke tribune verliet en prachtig-hautam
spoog (zooals Annie van Ees dat zoo fijn kan
doen in d'r film „Boefje") met de explicatie
„Poeh, niks gedaan hier hoor, geef mij maai'
Lord Lister."
Wij prefereeren in zoo'n geval we zijn de
kinderschoenen tenslotte ontwassen en moeten
ook een beetje aan ons fatsoen denken de
menschen uit het hötel van Vicky Baum.
EXAMENS
Academische opleiding.
Geslaagd aan de Gem. Universiteit van Am
sterdam voor liet doet.-examen rechten: J. G.
P. Westra te Nijverdal.
Neem direct 'n "AKKERTJE",
want "AKKERTJES" zijn dan
van groote waarde. Ze be
strijden koorts en infectie.
"AKKERTJES" verdrijven de
ziektekiemen, door hun af
leidende werking. Bovendien
bevorderen "AKKERTJES" het
transpireeren, onmisbaar bij
het doeltreffend bestrijden
A van kou, koorts en griep.
"AKKERTJES" stillen direct
alle pijnen en maken dat U
zich prettig gaat gevoelen.
tegen hoofdpijn, pijnen, "nare dagen"
Doos: 13 stuks - 12 stuivers: 2 stuks - 2 stuiver*.
(Adv. Ingez. Med.)
Dat men met Franken's Brood bespaart
Door de allerbeste kwaliteit,
Dat merkt men allengs meer en meer
Want doorslag geeft de voedzaamheid!
Haarlem - Heemstede Bloemendaal
(Adv ingez. Med.)
Deel vaii Vrijw. Landstorm Motor-
dienst naar huis.
Zooals wij onlangs gemeld hebben, heeft de
minister van Defensie bepaald, dat degenen,
die m de overtuiging, dat zij bij mobilisatie
niet zouden worden opgeroepen, een vrijwillige
verbintenis bij het leger hebben aangegaan,
zouden kunnen aanvragen om voorloopig
naar huis te worden gezonden. Van deze be
schikking hebben tal van opgeroepenen bij
den Vrijwilligen Landstorm Mortordienst ge
bruik gemaakt.
Binnenkort zal dan ook 2/3 of circa 4000
van de bij dezen dienst gemobiliseerden naar
huis gaan. Hun diensten zullen worden
waargenomen door motorrijders, welke ge-
recruteerd worden uit bij den troep aanwezige
krachten.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie
Smedestraat, uitsluitend tusschen 11 en 13
uur.
Bril in étui, Harm, Leidschevaart 88; Ren-
tekaart, Politiebureau, Smedestraat; Blauwe
mantel, v. d. Steur, Cornelissteeg 10; Overall,
handdoek en zeep, Westendorp, Saenredam-
straat 32; Gekleurde wandplaat, Beudeker.
Ged. Schalkburgergrac'ht no. 72; Portemon-
naie met inhoud, Wien, Heerensingel 49; Rij
wielplaatje in étui, v. Dekken, Rijksstraatweg
308, Rozenkrans in étui, Politiebureau Smede
straat; Regenpijp en kam, Heemskerk, Mid
denweg 79; Kosteloos rijwielplaatje, Ligt-
hai-d, Schneevoogtstraat 13; Rozenkrans in
étui, Politiebureau Smedestraat; Padvinders-
riem, Wiggers, Brouwersplein 27rood; Gym
nastiekschoen, Bakker, Graafschaipstraat 3;
Motortasch met inhoud, Kurvers, Brouwers
straat 110; Vulpenhouders. Roest, Lange La
kenstraat 7.
CENTRAAL COLLEGE VOOR HULP AAN DE
GEMOBILISEERDE STUDENTEN DER TECH
NISCHE HOOGESCHOOL.
Het college van rector magnificus en asses
soren der technische hoogeschool te Delft
heeft zich geconstitueerd tot een centraal col
lege voor hulp aan de gemobiliseerde studen
ten der technische hoogeschool.
De bedoeling van dit college is, ter voorbe
reiding van doeltreffende werkzaamheid ten
behoeve van de gemobiliseerde studenten
zich allereerst door vragen lijsten, toegezon
den aan alle gemobiliseerden van de studie
jaren 1937-1938, 1938-1939, 1939-1940, zooveel
mogelijk gegevens te verschaffen over de hulp
die bij studie en examens kan worden ver
leend. Deze gegevens zullen op kaartsystemen
worden gebracht, welke kaartsystemen zullen
berusten bij de voorzitters der verschillende
afdeelingen, die in het college zitting hebben
Dr. R. A. REDDINGIUS OVERLEDEN:
Te 's Gravenhage is op 73-jai'igen leeftijd
overleden, de oogarts, dr. R. A. Reddingius
Het Maya-manuscript
E journalistenwereld raakte niet uit
gepraat over. het geval van profes
sor Sullivan, die met zijn dochter
Mabel zoo juist was teruggekeerd
van een studiereis naar Peru. Op een of an
dere manier was men er achter gekomen,
dat de professor op toevallige wijze in het be
zit was gekomen van een oorspronkelijk
Maya-handschrift, geteekend op een geitevel.
Het manuscript was ongeveer 3000 jaar oud
en de geleerde was na zijn thuiskomst on
middellijk met de ontcijfering begonnen. Hij
stelde zich van den inihoud buitengewoon veel
voor, en was voornemens er binnen enkele
weken een officieele mededeeling over te doen
in een zitting van de Academie van Weten
schappen.
„Er zat kopij in" volgens het algemeen ge
voelen van de reporters, en de nieuwsgierig
heid van de heeren werd nog grooter, toen
het bericht bekend werd, dat Mabel Sullivan
het manuscript gefotografeerd had. De
twaalf genummerde afdrukken waren be
stemd voor de leden van de Academie, maar
de professor had uitdrukkelijk bepaald, dat
de afdrukken aan niemand zouden worden
vertoond vóór de vergadering plaats vond. In
dien tusschentijd mislukten alle pogingen van
ijverige journalisten die den leeuw in zijn hol
probeerden op te zoeken om de sensationeele
primeur voor hun blad te veroveren. De grijze
geleerde bleef opzichtbaar, en de mooie Ma-
bel met haar raadselachtige oogen scheen
speciaal tot taak te hebben, de heeren aan de
deur af te poeieren. Maar zooals bekend is,
mag een journalist zich nooit door een wei
gering laten afschepen en de reporters na
men dus hun toevlucht tot diverse krijgslis
ten.
Na verloop van twee dagen was de befaam
de Bill Kingsley, vermomd als glazenwasscher
zoover, dat hij kan probeeren door de ruiten
van professor Sullivan's werkkamer naar bin
nen te loeren. Maar de geleerde was niet van
gisteren en nauwelijks had hij er erg in, of
hij stond op, sloot de gordijnen en liet de
jalouzieën ratelend neer. Dienzelfden middag
paste Stephen Rumble van de Star and
Evening Reporter een ander middel toe: hij
bewoog Sullivan's barbier, tegen betaling
van 500 dollar hem in plaats van den vasten
kappersbediende te sturen voor de dagelij k-
sche behandeling van den professoralen
baard. Wanneer de beroemde oudheidkundi
ge goed van vertrouwen was geweest, was
hij waarschijnlijk met een diepe keelwond in
het ziekenhuis terechtgekomen, want Rum
ble stond bekend als een hoogst nerveus
iemand, die niet eens het grasgazon voor
zijn huis behoorlijk kon knippen, laat staan
een andermans baard. Maar het liep integen
deel slecht af voor (hèm, want hij deed zoo
verdacht, dat Sullivan het bedrog onmiddel
lijk dóórhad en hem eigenhandig het huis
uitsmeet. Hij werd in den loop van de vol
gende dagen respectievelijk door verschillende
collega's op dezelfde ongebruikelijke manier
gevolgd, namelijk door Henry Padlock, die zich
als verzekerings-agent voordeed, Douglas Pike
die door Mabel uit de waschmand werd opge-
vischt, en door Ellick Goslinger die in de
portiek van Sullivan's huis flauwviel, terwijl
een medeplichtige aanbelde en verzocht hem
even op den divan te mogen leggen.
Toen de zaak er hopeloos voor bleek te
staan, bemoeide Mike Pennyweight, de kei van
de Advocate Times, en president van de repor
tersclub, zich met het geval. Vóór hij een be
paald plan de campagne opmaakte, wilde hij
eerst het terrein eens verkennen. Op het mo-
lichtsein
onbewaakten overweg
ment dat hij Sulivan's huis naderde, ging de
deur open. Een lange baardige man, die
niemand anders dan de prof. kon zijn, ver-
schen op den drempel en mikte volgens alle
regelen van de kunst een jongmensch de
stoep af.
Het slachtoffer kwam vlak voor de voeten
van Mike Pennyweight terecht, en kreunde
klagelijk. De beroemde reporter liet het jong
mensch bij gebrek een beter wat menthol op
snuiven, en hield hem een officieel-uitziende
penning voor. Zakelijk vroeg hij:
„Hebt u wat bijzonders te hooren gekre
gen?"
„Hij zei: „Wat verbeeld je je wel, om de trots
van mijn leven....", steunde de uitgeworpe-
ne"en èh.... au!en dat hij nooit
zou toestaan, dat een ongeletterde als ik
„Zoo'n ingebeelde ouwe gek!", zei Mike
hartgrondig, en hij liet er op volgen:
„Ik bied u 200 dollar voor een ooggetuige-
verslag in mijn blad!"
„Vijfhonderd!" zei de ander bedaard, en
Mike, die nooit knibbelde, als er een primeur
viel te vangen, antwoordde zonder blikken of
blozen: „Rightoh!"
Den volgenden morgen was Jack Rick-
wood, het slachtoffer van professor Sullivan's
bokskunst zoo ver, dat hij z'n artikel bij
Mike Pennyweight kon inleveren, waarna hij
z'n 500 dollar incasseerde. Tot zijn razende
ontsteltenis las Mike het volgende opschrift:
„Waarom Prof. Sullivan mij niet met zijn
dochter Mabel wil laten trouwen", door Jack
Rickwood.
Nog geen tien minuten later had Mike den
oplichter per auto ingehaald. Hun onderhoud
was stormachtig, maar toen het goed en wel
tot Rickwood was doorgedrongen, wat de an
der bedoelde, zei hij nadenkelijk:
„Tja, da's waar ook; daar dacht ik zoo gauw
niet aan.Toen Mabel me de studeerkamer
had binnengesmokkeld, zei de prof.: „En nou
heb ik er voor goed genoeg van! Als het zoo
dóórgaat, wordt ik nog gek! Hier, heb je een
fotoje snapt er toch geen snars van,
stommerd! En laat me verder met rust, alle
maal!"
Maar toen ik over Mabel begon te praten,
werd het nog veel erger met 'm, en per slot
heeft-ie me de deur uitgesmetenMaar
hier heb ik die foto: als u daar zoo'n onge
zonde belangstelling voor hebt, kunt u 'm van
me krijgenmet alle soorten van genoe
gen!
Een kwartier later renden de krantenjon
gens van de Advocate Times het krantenge
bouw uit, en luider dan ooit klonken hun kre
ten: „Extra Editie: Het Maya-Handschrift!
De Foto van Prof. Sullivan.
Den volgenden morgen verscheen er weer
een extra editie waarvan de headlines het
uitschreeuwden
„Sensationeele schaking van Prof. Sulli
van's dochter Mabel door den held van de
Maya-foto. Mabel Sullivan en Rickwood
vluchten naar het buitenland!"
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehou
den).
„De Lichthoeve" te Santpoort,
Zuster J. Th. Kuyck. de directrice van het
bekende Kindextehuis „De Lichthoeve" aan de
Kweekerslaan te Santpoort, schrijft in het
October-nummer van het orgaan dezer stich
ting weer een zeer lezenswaardige schets,
ditmaal getiteld „Jacob", waarin zij het leed
beschrijft van een jongetje, dat geen ouders
meer heeft. En dan deelt ze hoogt interes
sante bijzonderheden mee, „over het werk".
Het blijkt, dat de huidige tijdsomstandighedien
ook moeilijkheden op de „Lichthoeve" opleve
ren; moeilijkheden van verschillenden aard.
„In ons stille dorp", zoo schrijft zij, „genoten
onze groote meisjes voor kinderen uit een
tehuis, een buitengewone vrijheid 's Avonds
nog even een boodschapje doen met z'n
tweeën of drieën, gezellig, arm in arm, was
heel gewoon. Er was niets te beleven in onze
winkelstraat, er waren nergens gevaren. En
daar kwamen ineens vele soldaten; ons dorps
straatje is niet langer na zes uur als uitge
storven.
Te gelijk met den intocht van militairen
kwam bij ons het verbod van de groote meisjes
om 's avonds nog eens te gaan winkelen. In
een gi-oot gezin kan het echter nu eenmaal
niet zoo precies uitgezocht worden. Je kunt
niet zeggen: „Kaatje niet, maar Betje wel'4;
de dagorder luidt nu na zes uur niemand meer
uit.
Gelukkig ontfermt Tante Mies zich zoo af
en toe over de jonge dames en gaat met zes
of zeven stuks naar het dorp.
Daar is de moeite met suiker; wij dronken
al nooit suiker in ons tweede kopje en als
eens in de week onze vooi'raad komt, moet
daar eerst af voor de babies, dan voor de
kleuters of een enkele zieke, de rest wordt
eerlijk gedeeld.
Daar is de heele stapel broeken, die ver
steld moeten worden en geen klos garen meer
te koop in ons dorp.
Daar zijn ook de angsten „als we er eens
niet buiten blijven" en in onze bus komen
mooie officieele papieren, groot en gewichtig,
waarin staat, dat alle inrichtingen als de onze
verplicht zijn schuilgelegenheid te maken. Ze
zijn ons huis komen bekijken, de heeren van
de luchtbescherming, maar zij weten het
evenmin als wij, hoe we ooit in dit oude huis
ergens veiligheid zouden kunnen vinden tegen
mogelijk gevaar. Het huis is te oud, zoo vol.
Evacueeren naar Garderen zou het beste zijn,
mocht het ooit zoo ver komen.
Je gedachten weigeren verder te gaan en
toch, daar zijn zeventig kinderen, afhankelijk
van ons. Je kunt de dingen niet van je af
schuiven met een „ik denk niet verder, want
het is al te erg". Och, hadden wij het huis in
Gardex'en al maar. Het zou daar zoo veilig
zijn. Een goed huis is nu zoo dubbel noodig".
De administrateur, de heer Stoelxenga, doet
mededeelingen over de aanstaande ipropa-
ganda-avonden, waarmee in Januari weer
begonnen wordt, en tenslotte wordt weer
rekening en verantwoox'ding gedaan van de
binnengekomen giften in geld en natura.
Bij een gezellige besloten
club kunnen nog eenige
zich aansluiten
H. KWEKKEBOOM
(Adv. Ingez. Med.)
Kwakzalver tot maximumstraf
veroordeeld.
Wegens dood door schuld.
Een 52-jarige koopman, J. B. een bekend
kwakzalver heeft voor de Rotterdamsche
rechtbank terecht gestaan wegens het ver
oorzaken van dood door schuld. Hij had n.l.
voorschriften aan een hartlijder gegeven, die
diens dood veroorzaakten.
Het O.M. eischte deswege de maximumstraf
n.l. 9 maanden gevangenisstraf. De rechtbank
veroordeelde de man overeenkomstig dezen
eisch.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO-CENTRALE OP
WOENSDAG 11 OCTOBER 1939.
Programma I Jaarsveld en Hilversum I.
Programma II Hilversum H.
Programma III:
8.00 Keulen. 9.50 Pauze of diversen. 10.00
Keulen. 11.20 Bxussel. 1.20 Keulen. 1.50 Dan-
marks Radio. 3 50 Keulen. 4.20 Ned. Bi-ussel.
5.05 Pauze. 5.10 Danmarks Radio. 5.55 Mota-
la of diversen 6.20 Ned. Brussel. 6.35 Diversen
of gramofoonmuziek. 7.20 Ned. Brussel 8.50
Fransch Brussel. 9.20 Ned. Binssel. 1020
Deutschlandsendex' of diversen.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel. 8.20
Engeland of diversen. 11.20 Engeland. 11,35
Fransch Brussel. 12.05 Parijs Radio. 1.20
Engeland of diversen. 4.20 Fransch Brussel.
5.20 Engeland, 5.35 Fransch Brussel. 6.20
Engeland of diversen. 6.50 Parijs Radio. 7.20
Keulen. 7.35 Bex-omünster of divei-sen. 7.50
Danmarks Radio of Diversen. 8.20 Engeland
8.35 Deutschlandsendex- of diversen. 9.20 Keu
len. 9.30 Beromlinster. 9.50 Danmarks
Programma V: 8.00—7.00 diversen.
7.008.00 Eigen gramofoonplaten concert.
Dansmuziek.
Radio.
l. Don't let that moon get away. Jack Hylton.
2. Them there eyes, Q. du Hot Cl. de France.
3. Sweetest sing in the world. Victor Silvester.
4. Onthe sunny side of the street, Nat Gonella.
5 There's a new apple tree, Org.danceband. me.
6. Your heart and mine, Billy Cotton.
7. I got love. Bert Ambrose. 8. Manhattan
Suf fie. The Ramblers. 9. I can 't dance, Nat
Gonella. 10. Me and my girl. Billy Cotton. 11.
Why doesn *t samebodv tell me these things'.
Jack Hylton. 12. Swing from Paris, Q. du
Hot CI. de France. 13. It is D"Lovely, Victor
Silvester. 14. Got Gratitude, Nat Gonella. 15.
Umbrella Man, Organ, danceband me. 16.
Seep a twinkle in your eye, Billy Cotton. 17.
Daydi-eaming, Bert Ambrose. 18. Duke's
Holiday, The Ramblers; 19. Carolina Nat
Gonella. 20. Lambeth Walk, Billy Cotton.
8.00—7.00 Diversen.
