sm
De strijd van het Finsche volk.
N.V. DE KENNEMER BANKVEREENIGING
cs—rs-
neemAkkertje
Bestrijdt KOU
direct.
Vreemde vliegtuigen
NIEUWS IN 'T KORT.
HA A KD.iG 18 DECEMBER 1939
HAAEL'EM'S DAGBUXD
3
Waarde Russen komen
is hef land verwoest.
„lüg buigen ons ooat Piet Pot, maat
ooot de (Russen buigen wij niet
(Van onzen Scandinavischen correspondent).
16 December.
Door den nacht stoomt een trein naar het
Noorden, een verduisterde trein door een land
zonder licht. Verpleegsters in 't wit gaan met
het inpecti espuitje van coupé naar coupé in de
lange tweede-klas-wagens, waar op de banken
de geëvacueerde patiënten van een ziekenhuis
in een stadje aan de Zuidkust liggen. De con
ducteur werkt zich door de volle corridors heen
van de andere wagens om de kaartjes te knip
pen van de mensehen, die kaartjes hebben. Veel
zijn dat er niet, de meeste passagiers zijn vluch
telingen uit Viborg, vrouwen en kinderen, die
weggestuurd zijn na de eerste bombardemen
ten.
Als de trein door een bocht gaat en de wielen
knarsend schuren tegen de rails, schrikken dom
melende kinderen wakker: 't geloei van 't lucht
alarm zit hun nog in de ooren, ze hebben dui
delijk de sirenes gehoord. Dan merken ze, dat ze
in den trein zitten, dat er niets aan de hand is en
zakken weer tegen elkaar aan in slaap. Er is een
jongen van acht jaar met een verband om zijn
hoofd. Telkens meent hij de sirenes weer te hoo-
ren en opeens houdt hij 't niet langer uit, be
gint hij te gillen. Zijn moeder en de andere vrou
wen kijken zwijgend toe, met de verstarde ge
zichten van Finsche vrouwen, die hun man, hun
vader, hun oudste jongens aan 't front hebben en
nu zelf weg moeten, weg van huis, weg naar het
onbestemde .ergens" van den oorlogstijd. Maar
als de jongen onbedaarlijk blijft huilen geeft zijn
moeder hem een duw tegen zijn schouder en
zegt ze rustig en streng: „Onni, je mag niet hui
len, want als je huilt kun je later geen goede
soldaat worden om net als vader en grootvader
tegen den Rus te vechten".
Na een oogenblik houdt de jongen zich stil. Het
is een Finsche jongen. Een jongen van acht
jaar
„Wij buigen ons voor het lot, maar voor de
Russen buigen wij niet", zei dezer dagen een
doktersvrouw uit Helsingfors, toen zij na een
reis van drie dagen en drie nachten aan de
Zweedsche grens bij Haparanda haar beide kin
deren van vier en zes jaar toevertrouwde aan
een helpster van het Zweedsche vluchtelingen
comité om zelf met den eersten trein naar het
Oosten te gaan en zich bij het veldlazaret,
waar haar man werkt, als vrijwillige hulpkracht
te melden.
Zij bracht onder woorden, wat heel het Fin
sche volk voelt, wat, misschien met andere
woorden, duizenden malen per dag gedacht
wordt door hen, die vechten aan het front en
door hen, die leven achter het front. Door den
kolonist op de Laplandsche toendra, die zijn
huisje, dat hij twee jaar geleden bouwde, vol
sleept met berkenrijs en er den brand in steekt
om dan zelf, voor de oprukkende Russische
troepen uit, vrouw en kind en een paar pakken
kleeren en dekens op de slee in veiligheid te
brengen, Door den ingenieur, die tien jaren ge
leden mee-gewerkt heeft aan den aanleg van
den vermaarden autoweg van Rovaniemi naai
de Noordelijke IJszee en die nu met zijn hak in
de sneeuw kruisen trekt waar de dynamietladin-
gen aangebracht moeten worden om den weg
meter voor meter, kilometer na kilometer, vol
komen te verwoesten.
De vrouwen in de vluchtelingenkampen in
het binnenland, vrouwen, die niets meer hebben
dan een bundeltje vuile kleeren en die niet
weten of haar man en haar zoons nog in leven
zijn, breien den gansehen dag sokken en wanten
voor het leger, breien den ganschen dag zoo snel
de pennen maar willen gaan, omdat dit het
eenige is, wat ze voor hun land kunnen doen.
Mannen van zestig, zeventig jaar staan de uren,
dat het licht is, met hun oude elandenbuks bij
het telefoonkantoortje in 't dorp, bij het kruis
punt achter hun hoeve, bij de brug over de
rivier, te wachten op Russische vliegtuigen, die
misschien parachutes met saboteurs neer zullen
laten. Schooljongens, die te jong zijn om als
vrijwilliger aangenomen te kunnen worden,
loopen met den gelen band van den luchtbe
schermingsdienst om den arm, jonge meisjes
zitten overal in hooge boomtoppen te speuren
naar vliegtuigen, alle mannen tusschèn achttien
en veertig jaar en tallooze ouderen ook, zijn,
voor zoover zij in 't algemeen belang niet aan
hun gewone werk moeten blijven, onder de wape
nen, wat in vier van de vijf gevallen wil zeggen:
aan het front. En zoo vecht heel dit volk, kalm
en verbeten, zonder zenuwen en. zonder illusies,
zijn bitteren en wanhopig lijkenden strijd voor
zijn vrijheid, voor de vrijheid, die het in de twee
decennia van vrede en onafhankelijkheid zoo
is gaan liefhebben, dat het haar niet prijs
wil geven. dat het bereid is er alles voor op
te offeren.
Dit Is een verschrikkelijke strijd. Meedoogenloos
wordt er gevochten. En zonder bedenking wordt
elke hoeve, elk huis, elke weg, elke brug, dde
de weermacht niet langer beschermen kan, plat
gebrand of opgeblazen opdat de vijand er niet
van zal kunnen profïteeren. Het land, dat hij
verovert is verwoest land. Het Finland van de
welvarende rooide houten hoeven, van de mach
tige moderne fabrieken, van de villadorpen, van
de fabrieksarbeiders, van de musea, bibliotheken,
restaurants en winkels van beton en glas en
roestvrij staal, zoo mooi in hun strakke zakelijk
heid als zij welhaast nergens elders ter wereld
gebouwd zijn, dit Finland züllen de Russen niet
krijgen.
Het is onmogelijk te zeggen, hoe deze oorlog
In Finland eindigen zal. Maar wel is het duide-
jlijk, dat deze oorlog nu reeds gansch anders is
Idan Stalin en Molotof zich dien gedacht, hadden.
|Na ruim veertien dagen zijn de Russische troe-
ipen op verschillende deelen van het front nog
niet verder dan eenige tientallen kilometers in
Finland door kunnen dringen, op andere plaatsen
hebben zij grootere vorderingen gemaakt, maar
nergens is nog de voorste stelling van het Fin
sche verdedigingsstelsel doorbroken. Overal voe
ren de Finsche scherpschutters en skiloopers
hun verwoeden guerillakrijg, overal wordt door
de Finsche soldaten, die uitstekend geoefend
en uitgerust zijn en een perfecte leiding hebben,
met doodsverachting én met overleg gestreden
tegen den vijand, die wél numeriek vele malen
sterker is, maar kwalitatief bij de Finnen ten1
achter staat. Terwijl de Russische soldaten in
het uiteerste noorden, waar het de afgeloopen
week een paar maal 20 gr. C. gevroren heeft,
het zonder tenten moeten stellen, beschikken de
Finsche soldaten over tenten met een kacheltje
en een radiotoestel. Terwijl een majoor van de
Finsche artillerie behalve vijf jaar aan de Tech
nische Hoogeschool nog twee jaar uitsluitend
hoagwe wiskunde aan de Universiteit gestu
deerd moet hebben, moeten de Russische vlieg
tuigbestuurders hun berekeningen maken met
éen tafel van vermenigvuldiging. Terwijl vele Rus
sische soldaten vilten schoenen hebben, waarmee
ze door de sneeuw moeten baggeren, hebben de
finsche solaten allen hooge leeren laarzen, 'ter-
wel de Finnen in het Noorden allen pelsjassen
hebben, zijn vele Russen daar, in dat barre land
benoorden den Poolcirkel, gekleed in katoenen
uniformen, maar terwijl de Russische af deelin
gen in de voorste linie elke vier-en-twintig uur
afgelost worden, kunnen de Finnen er niiet op
rekenen, vaker dan eens in die vijf, zes dagen te
worden afgelost.
Volgens sommige hooge Finsche officieren zal
het, als de verhoudingen ongeveer blijven zooals
zij nu zijn meer dan een jaar kunnen duren voor
Kuusinen de roode vlag te Helsingfors kan plan
ten. Eerst dan zal het pact, dat Kuusinen als
premier van de, achter de Russische troepen aan
gekomen, „regeering van Terijoki" met Moskou
gesloten heeft, geratificeerd kunnen worden.
Maar er kan in dat jaar veel gebeuren. Er kan
dit gebeuren, dat het geduld van de heeren in 't
Kremlin op raakt, als de veertien dagen, die men
volgens de stellige verzekeringen van Kuusinen
noodig zou hebben om Finland er onder te krij
gen, aangroeien tot een maand, tot maanden,
zonder dat er van belangrijke resultaten gespro
ken kan worden. Kuusinen moet verzekerd heb
ben, dat de Finsche communistische partij, die
sedert 1930 verboden is, maar waarvan hij de on-
dergrondsche actie van Moskou uit bestuurde,
zeer sterk was en dat er in geval van oorlog in
minder dan geen tijd revolutie in Finland uit zou
breken.
Moskou blijkt door hem slecht ingelicht te zijn.
Moskou heeft zich verrekend. Wat van die mis
rekening de gevolgen zullen zijn is niet te voor
spellen. In Finland hopen velen, dat de heeren
in het Kremlin hun fout zullen erkennen en, na
Kuusinen „geliquideerd" te hebben, weer onder
handelingen zullen aanknoopen met de werke
lijke volksregeering van Finland. Maar velen
vreezen ook, dat Moskou het met het oog op zijn
prestige niet zal kunnen doen en dat het er alles
op zal zetten om dat prestige te redden.
Dat kan de verwoesting, letterlijk: de ver
woesting van Finland beteekenen.
C. G. B.
Individueel onderwijs voor
demobiliseerden.
Aanvankelijk was het Instituut voor Individueel
Onderwijs te Amsterdam uitsluitend werkzaam
ten behoeve van het algemeen vormende onderwijs
voor werkloozen. Het werd opgericht in 1934, toen
was gebleken, dat de bezwaren, verbonden aan het
gangbare klassikale stelsel, vrijwel onoverkomen-
lijk waren. De oplossing van de moeilijkheden zou
alleen kunnen worden gevonden in de richting van
de individualisatie van het onderwijs.
Bij het intreden van den mobilisatietoestand
bleek aanstonds de noodzakelijkheid om tot ont
wikkelingswerk onder de gemobiliseerde troepen
over te gaan. De opperbevelhebber van land- en
zeemacht besloot in verband hiermede het instituut
voor individueel onderwijs in te schakelen, juist
omdat de I.V.I.O,-methode zoozeer geëigend is om
toegepast te worden bij onregelmatig cursusbezoek.
Dit verschijnsel is bij gemobiliseerden nu eenmaal
onvermijdelijk, omdat verschillende cursisten re
gelmatig afwezig zijn.
In een persconferentie, dezer dagen gehouden,
heeft de voorzitter van het bestuur der stichting
I.V.I.O.prof. dr. Ph. Kohnstamm, uiteengezet, dat
momenteel voor de gemobiliseerden reeds onge
veer 200.000 taken met zeer veel ambitie worden
doorgewerkt, De belangstelling richt zich voqral op
de middenstandsopleiding. In meer dan 150 kan-
tonnementen zijn reeds cursussen begonnen. Een
aanzienlijke toeneming kan nog worden verwacht,
mede dank zij de groote belangstelling en de ac
tieve medewerking van den centralen raad voor
ontwikkeling en ontspanning der gemobiliseerden,
de stichting „Nederlands Volkskracht", de „Gro
ninger Gemeenschap" en de stichting „Opbouw
van Drente".
Thans reeds is duidelijk, dat de methode van
werken groote voordeelen boven alle andere syste
men heeft. Het gaat er thans om. de ontwikkeling
van de gemobiliseerden op zoo efficient mogelijke
wijze aan te pakken. Natuurlijk kunnen gemobili
seerde docenten belangrijk werk doen in hun kan-
tonnementen.
In samenwerking met het comité voor O. en O.,
liet ministerie van Sociale Zaken, hoopt het insti
tuut 'de beste methode gevonden te hebben om alle
gemobiliseerden, die in een onderwerp belang stel
len, te kunnen bereiken.
Aan het einde van een cursus wordt een diploma
toegekend, dat ook later in het burgerleven nuttig
kan zijn bij sollicitaties.
Provinciaal Comité A.-R. Kies-
vereenigingen in Noord-Hc-llancl.
Herdenking van het vijftigjarig bestaan.
Zaterdagmiddag is in Bellevue te Amsterdam
herdacht, dat vijftig jaar geleden het Noord-
Hollandsch Provinciaal Comité van Anti-Revo
lutionaire Kiesvereenigingen in Noord-Holland
werd opgericht.
De druk bezochte vergadering stond onder
leiding van prof. mr. V. H. Rutgers.
De voorzitter schetste de plaats, die de pro
vincie inneemt in het staatsbestuur, waarna hij
de voornaamste politieke gebeurtenissen van de
laatste halve eeuw aanstipte. Het Provinciaal
Comité is een bescheiden werktuig gebleven bij
den geestelijken opbouw van ons vaderland. Met
de beste wenschen voor de toekomst van het
comité verklaarde spr. de vergadering voor ge>
opend.
De secretaris, de heer H. R. Zijlstra. gaf een
overzicht van de geschiedenis van het vijftig
jarige comité. Het aantal A.R. Statenleden in
Noordholland is in vijftig jaar gestegen van 3 op
8. Het aantal anti-rev. kiesvereenigingen in
Noord-Holland steeg van 26 tot 101 met 9500
leden. Het aantal anti-revolutionaire stemmen
in Noord-Holland steeg van 39.000 in 1923 tot
88.000 in 1939.
Vervolgens sprak de heer Chr. van den Heu
vel, eere-voorzitter van het provinciaal comité,
een rede uit, waar ook hij den groei der anti
revolutionaire partij schetste. Een zeer belang
rijke uitbreiding van den invloed der Anti-Rev.
partij in het gewest Noord-Holland constateerde
spr. met vreugde.
"De rechtsche samenwerking is radicaal ver
broken, het herstel is weinig hoopvol, hoezeer
dit ook zou zijn toe te juichen. In de Katholieke
opvattingen zou een grondige wijziging moeten
worden gebracht om weer tot samenwerking te
kunnen geraken.
De feestrede zou worden gehouden door dr. H.
Colijn, die echter verhinderd was aanwezig te
zijn en wiens plaats werd ingenomen door den
heer J. Schouten, voorzitter der A.R. Kamer
fractie.
De heer Schouten complimenteerde het provin
ciaal comité, daarbij de groote beteekenis rele-
veerende van het comité voor het A.R. politieke
leven in Nederland. Moge in de toekomst in ge
heel Noord-Holland geschieden, wat reeds twin
tig jaar in de kieskringen den Helder en Hoorn
geschiedt, gestage vooruitgang zonder door ach
teruitgang onderbroken te worden.
De anti-revolutionairen hebben gemeend geen
zitting in dit kabinet te moeten nemen en deze
meening ben ik nog toegedaan, aldus spr.
In sommige kringen heeft men zich over de hou
ding der A.R. verbaasd, soms was men zelfs ont
stemd. Van die ontstemming heb ik niets begre
pen. Ieder in Nederland moet toch weten, dat de
anti-revolutionairen het kabinet steunen, zonder
er zelf zitting in te hebben, omdat wij onze po
sitie op zakelijke gronden bepalen. Als het beleid
van de regeering naar haar roeping en naar.
onze beginselen juist is, steunen wij die regeering.
ook al hebben wij ernstige bezwaren.
De vergadering werd hierop gesloten.
GEMEENTE-UNIVERSITEIT TE AMSTERDAM
De secretaris van den senaat der gemeente Uni-
-ersiteit te Amsterdam deelt mede, dat den schrij-
'er van het onder het motto: „Die ïrrtiimer des
Menschen machen ihn eigentlich Lebenswiirdig,
Goethe", ingekomen antwoord, op een door de fa
culteit der geneeskunde uit het fonds Reich uitge
schreven prijsvraag, den heer R. Luyken, medisch-
candidaat, een eervolle vermelding is toegekend.
,Pennland" redt de opvarenden van
Griekscli scllip.
Ook de „Statendam" nam aan
reddingswerk deel.
Het Nederlandsche schip „Pennland"
heeft medegedeeld dat het alle geredden
van het Grieksche schip „Germaine", dat
in den nacht op Zaterdag in den Atlanti-
schen Oceaan is gezonken, hetzij door een
mijn. hetzij door een torpedo, aan boord
heeft genomen.
De „Germaine" mat 5.217 ton. Toen het
schip getroffen werd, zond het S.O.S.-sig-
nalen uit, welke door verscheidene schepen
werden beantwoord, o.a. door het Neder
landsche schip „Statendam", dat deelnam
aan het reddingswerk.
Schefe hoofdpijn P j
'n i
(Adv Ingez. Med.)
HOUTPLEIN S
neemt inschrijvingen aan op de
4pct. NEDERLANDSCHE STAATSLEENING 1940
Prospecti en inschrijvingsbiljetten zijn ten hare kantore verkrijgbaar.
(Adv. Ingez. Med.)
- SSjXSSl
haa'5 vóór bed-
"d (1) V\
;..Ut wri ven, W
A -
Vap°^u^ (2) 1
.W
Geen wachttijd—Werkt direct
Door deze massage begint VapoRub direct door
de huid te werken als een pappleister. Gelijktijdig
ontstaan door de lichaamswarmte de heilzame
dampen, die 18 x per minuut naar de ontstoken
luchtwegen van neus, keel en borst worden in
geademd. Door de urenlang aanhoudende, dub
bele werking verzacht VapoRub de prikkeling,
jbst het slijm op, vermindert het hoesten i
maakt het ademen gemakkelijk. Opgelucht en
U prettig voelend, zult U spoedig in een verkwik-
kenden slaap vallen.
Morgens is de ergste kou
meestal voorbij.
Verlaagde Prijs 90 et
(Adv. Ingez. Med.)
Zestienjarige bekent aanslagen
te hebben gepleegd.
De 16-jarige G. van T. uit Gorinchem, die
verdacht werd Vrijdagavond op mej. v. d. Pijl
een moordaanslag te hebben gepleegd, heeft
bij verhoor niet alleen dezen aanslag be
kend, maar ook dien van een week tevoren
te Hoog Blokland gepleegd, waarbij een
meisje zeer ernstig werd gewond.
Den nacht voordat hij te Hoog Blokland den
aanslag pleegde, had hij te Arkel ingebroken en
een gouden horloge en een dolkmes gestolen. Met
het dolkmes heeft hij het meisje in Hoog Blok
land gestoken.
De jongen is waarschijnlijk niet geheel toe
rekenbaar, daar hij zijn slachtoffers in het geheel
niet kende en dus niet uit wraak gehandeld
heeft.
Ook P.T.T.-personeel krijgt
identiteitsbewijzen.
Evenals het personeel der spoorwegen zal
binnenkort ook het P.T.T.-personeel van
identiteitsbewijzen worden voorzien. Op deze
identiteitsbewijzen zal een pasfoto worden
aangebracht. Voor den buitendienst zullen
deze bewijzen beperkt worden tot de amb
tenaren en tot het personeel op arbeidscon-
contract, voor zoover dit min of meer ge
regeld dienst doet.
boven ons land
In den loop van Zondagochtend zijn op ver
schillende tijdstippen boven het midden en Oos
ten des lands enkele verspreide vreemde vlieg
tuigen, welke op zeer groote hoogte vlogen,
waargenomen. De vliegtuigen hebben ons rechts
gebied verlaten, nadat meerde patrouilles jacht
vliegtuigen opgestegen waren en zij ook her
haalde malen van den grond af onder vuur ge
nomen waren.
De nieuwe Fokkers van de K. L. M.
zullen zeer snel zijn.
De nieuwe verkeersvliegtuigen welke de K.L.M.
bij de Fokkerfabrieken heeft besteld, zullen een
kruissnelheid krijgen van 330 K.M. per uur, dat
is 30 K.M. hooger dan de kruissnelheid van de
thans in dienst zijnde Douglas-machines.
Verwacht wordt, dat, voor de plannen dezer
nieuwste Fokker-machines geheel zullen zijn uit
gevoerd, nog wel twee jaar zullen zijn verloopen.
De plannei-Tzijn, zooals bekend, in overleg met de
regeering, de Ki.M. en de Fokkerfabrieken vast
gesteld en waren een gevolg van den aandrang
om de Nederlandsche industrie zooveel mogelijk
in te schakelen.
Van de 4 door de K.L.M. bestelde D.C.'s van de
Doug'lasfabrieken in Californië, zullen er 2 naar
West-Indië worden gedirigeerd, die daar op eigen
kracht' zullen heenvliegen en twee naar Neder
land komen.
Verscholen onder de natuurlijke camouflage, welke de bosschen langs den Rijn geven, is een der Duitsche stukken geschut nabij
de SiegfttedTmie opgesteld, onzichtbaar *oor de vqandelijke verfcennmgsvfieghiigen
School voor Maatschappelijk Werk
bestaat 40 jaar.
Herdenkingsbijeenkomst in „Krasnapolsky'.
Maatschappelijke werkers uit velerlei kring
kwamen Zaterdagmiddag in „Krasnapolsky" te
Amsterdam bijeen ter viering van het veertig
jarig bestaan van de school voor maatschap
pelijk werk te Amsterdam.
De voorzitster van het schoolbestuur, mevr. L.
van der Pek-Went, sprak een herdenkingsrede
uit, waarin zij een uitvoerig overzicht gaf van
de geschiedegnis der school. Ondanks vele ver
anderingen in den loop der jaren bleef de grond
gedachte dezelfde, nl. de vorming van mannen
en vrouwen, die maatschappelijken arbeid tot
levenstaak hadden gekozen.
Vervolgens belichtte de directeur der school,
mr. M. J. A. Moltzer, de beteekenis van het
het maatschappelijk tferk. Deze arbeid is. aldus
spr., een vorm van systematisch opgebouwde
hul-pverleening aan menschen, die in maatschap
pelijken nood verkeeren. Deze vorm zou nooit
kunnen ontstaan zonder een geestelijke ver
bondenheid tusschen de menschen op den grond
slag der Christelijke liefde. Het maatschappe
lijk werk leeft uit het besef, dat ieder men-
schenleven van waarde is. Het staat en valt met
ons geloof in de liefde. Het is een onmisbaar
element in de samenleving, die zonder deze
hulpverleening zou verarmen. Ieder is op de
hulp van anderen aangewezen. Daarom zijn wij
allen hulpbehoevende wezens. Wij kunnen geen
voet verzetten zonder van de hulp van anderen
gebruik te maken. In maatschappelijk hulpbe
toon moet zich een kracht uiten, die niet van deze
wereld is. Met zijn verachters is spr. van mee
ning dat maatschappelijk werk „lapwerk" is,
doch dan bedoeld als kwalificatie. Het is lapwerk,
maar daarmede is het niet veroordeeld. Ook In
dien de maatschappij-inrichting verbeterd zou
zijn, zouden de menschen persoonlijke hulp van
noode hebben.
Mevr. L. Cloeck—Gude huldigde uit naam
van oud-leerlingen en leerlingen de leiding der
school en overhandigde een geschenk aan mevr.
Van der Pek en tevens een souvenir, bestemd
voor mevr. MullerLulofs. Aan de school bood
zij een epidiascoop aan. Ten slotte werd nog
gesproken door mej. Van Asperen, namens de
wijkverpleegsters, die hun opleiding op de school
voor maatschappelijk werk hebben genoten en
door dr. Bierens de Haan, die namens docenten
en oud-docenten als geschenk een projectie
scherm aanbood. Hij zeide daarbij, dat de
leeraren het als een geluk beschouwden mede te
mogen werken aan den opbouw van karakter,
leven en kennis van anderen.
Mej. E. Knappert, oud-directrice der school,
huldigde tenslotte den directeur Mr, Moltzer en
de onder-directrice, mej. Löhnis, die thans 12V2
jaar aan de school verbonden zijn. Zij over
handigde beiden in verband met dit jubileum een
boekwerk.
Een druk bezochte receptie volgde.
DRIJVENDE KRANEN NAAR DELFZIJL.
In de haven van IJmuiden is Zaterdagavond
uit Rotterdam een drijvende kraan aangeko
men, welke werd gesleept door de .Argus" van
L. Smit en Co., De kraan is bestemd voor Delf
zijl en zal binnendoor de tocht voortzetten. Er
worden in de komende dagen nog meer kranen
uit Rotterdam verwacht, op weg naar Delfzijl,
waar ze dienst zullen doen in verband met de
groote scheepvaartdrukte welke daar als gevolg
van den internationalen toestand heerscht.
Buurtstation te Utrecht opgeheven.
Het buurtstation te Utrecht, dat speciaal dien
de voor de treinverbindingen met de Bilt, Zeist,
den Dolder, Soest, Soest-dijk en Baarn, is geslo-
teiDe sluiting geschiedde met eenig ceremonieel.
Enkele spoorweg-autoriteiten alsmede leden van
den personeelsraad van de spoorwegen en een
groep journalisten, maakten onder leiding van
den heer J. W. Hupkes. directeur van de Gooi-
sche Tramweg Maatschappij, met een autobus
een tocht naar Hilversum, waar plaats werd ge
nomen in den laatsten trein, welke omstreeks
kwart voor elf met het donderend signaal van
niistsienalen op hei Buurtstation te Utrecht
werd ontangen. Vervolgens werd gewacht op het
vertrek van den laatsten trein naar Hilversum,
waarbij de heer D. Schiferli, perschef van de
Ned. Spoorwegen, de machinist toesprak en hem
een bloemenmand overhandigde. Tenslotte werd
de gelegenheid gegeven een aanvang te maken
met de afbraak van het station, welk origineel
aanbod door verschillenden met genoegen werd
aanvaard. Nadat twee tegels waren uitgebroken,
heeft men dezen arbeid gestaakt om hem aan
meer bevoegden over te laten.
Affiche-tentoonstelling te
Amsterdam geopend.
De internationale affichestentoonstelling, welke
ingericht is in de zalen van het Stedelijk Museum
te Amsterdam, is eigenlijk mogelijk geworden, toen
het muséum in verband met de tijdsomstandigheden
werd ontruimd, aldus sprak jhr. W. J. H. B. Sand-
berg, conservator der gemeentemusea, in zijn in
leidend woord. Het stedelijk museum beschikt over
een uitgebreide collectie affiches, deels door schen
king van particulieren, deels op aanvrage verkre
gen. In vier jaar tijds groeide de verzameling der
mate, dat er zonder twijfel materiaal te vinden was
voor een sprekende expositie. De thans ingerichte
tentoonstelling maakt geen aanspraak op volledig
heid, doch geeft wel een overzicht van wat er in
binnen- en buitenland op het gebied der affiche
kunst wordt gepresteerd.
Op de expositie vindt men nog twee speciale
zalen. In een daarvan ziet men hoe een affiche ont
staat. Daaraan hebben twee kunstenaars hun me
dewerking verleend. In de tweede zaal wordt het
drukken van een affiche in tien kleuren gedemon-
stoord. Deze demonstratie vindt op Woensdag en
Zaterdag plaats.
De voorzitter van het Nederlandsch Genootschap
voor reclame, jhr. dr. J. C. Mollerus, opende met
een kort woord de tentoonstelling.
In den ouderdom van 70 jaar is in de Boerhaave-
kliniek te Amsterdam overleden de heer H. Blok
Wijbrandi, directeur der Dordtsche petroleum
industrie maatschappij.
De 14-jarige van Roomen uit Baarn is op den
onbewaakten overweg De Malm bij Soest door een
trein gegrepen en op slag gedood.
De collecte ten bate van het Algemeen Steun
comité 1939 heeft in de residentie ruim f 36.000
opgebracht.
De negenjarige K, R. te Groningen is van de
laadbak van een auto gevallen en onder het linker
achterwiel terecht gekomen. Enkele uren later is
de jongen overleden.
- Bij Kon. besluit is benoemd tot commandeur
in de orde van Oranje-Nassau mr. A. baron van
Harinxma thoe Slooten, procureur-generaal bij
het gerechtshof te Amsterdam,
