ABDIJSIROOP
„De ongel
Hukswgel"
ROBIN HOOD IS DOOD.
Hesft
iemand?
Theorie en practijk van O. en O.
HUIDJEUK
RADIO
Bij het overlijden van Douglas Fairbanks.
Als Uw kind
hoest...
INGEZONKEN
/TUKKEN
WOENS DAG 17 JANUARI 1940
HXSRL'EM'S DAGBEA'D
(van onzen Amerikaanschen correspondent.
OBIN HOOD is doodDe Dief van
Bagdad maakt de Oostersche bazars
niet meer onveilig. D'Artagnans zwaard
hangt aan den muur, voor altijd in zijn
schede. Don Juan doet de harten van de school
meisjes niet meer sneller kloppen. Vraag de jon
gere generatie wie Douglas Fairbanks was en
zij zullen denken dat ge Douglas Fairbanks ju
nior, de zoon bedoelt. Maar de eerste Dougl^
Fairbanks, de athleet. die het onbeklimbare be
klom, die het onbespringbare besprong, de glim
lacher, de vrijbuiter, de constante overwinnaar
in strijd en in liefde, de Douglas Fairbanks die
niet alleen over de geheele wereld werd toege
juicht, maar die millioenen en millioenen men
schel), de verwendste millionairs en de eenvou
digste dessa-bewoners, uren van fantasie en
vreugde gaf, is plotseling op een vroegen mor
gen, in Hollywood gestorven, zijn laatste woord
was een grap, zijn laatste gebaar een glimlach....
Hij was een beetje dikker geworden en zijn haar
was dunner geworden en hij was 56 jaar oud. Op
zijn laatste foto's zag hij er wat vermoeid uit. Maar
voor de menigten, die hem van zijn films kenden, en
voor een kleinere groep Amerikanen die hem zich
herinnerden als tooneelspeler, was hij nooit
iets anders dan de jonge Douglas Fairbanks. Hij was
een man zonder leeftijd, een man die niet ouder
werd. Het spel van den tooneelspeler sterft wan
neer het gordijn voor het laatst valt in den avond.
Het werk van den filmspeler kan voor onbeperkten
tijd bewaard blijven. Maar daar stomme films niet
meer vertoond word»n behalve bij wijze van
zeldzame curiositeit zullen Douglas Fairbanks
kleurigste filmdaden verbleeken naarmate de ja
ren verstrijken en de herinnering oud wordt en ver
dwijnt. Niettemin hebben meer millioenen menschen
hem, gedurende zijn te korte loopbaan gekend, dan
ooit aantallen menschen een delicaat klassiek boek
zullen lezen of een beroemd schilderij zullen zien.
Dit moet gij wel heel goed beseffen, tijdgenoot, die
de schouders ophaalt voor „maar een filmspeler".
Ge moet heel goed beseffen wat Douglas Fairbanks
voor millioenen en millioenen menschen in de we
reld heeft beteekend. Om te begrijpen dat met zijn
dood niet alleen een mensch is heengegaan, doch een
herinnering en een begrip. Hier in Amerika heeft
dit plotselinge sterfgeval groote ontroering gewekt.
Het zijn niet alleen de honderden ordinaire film
blaadjes, die week na week de armelijkste sensatie
uitbraken, geweest die zich op deze lijkbaar heb
ben geworpen terwille van hun stompzinnige lezers
en hun oplagecijfers maar een ernstig blad als de,
New York Times, representant van het intelligentste,
beschaafdste en meest orthodoxe Amerika, heeft niet
geaarzeld een hoofdartikel aan den dood van Robin
Hood te wijden.
Er zal ook in Nederland wel voldoende aandacht
aan dit sterven gewijd zijn, ofschoon Europa erger
zorgen heeft, doch hier in de Vereenigde Staten toe
vende begrijpt ge eerst recht wat dit heengaan be-
teekend heeft. Het was meer dan het sterven van
een min-of-meer verdienstelijk filmkunstenaar: het
was het sterven van een tijdsgewricht-van-de-film.
En wie hier ervaren kan dat de film méér beteelcent
dan een willekeurig tijdverdrijf, dat de film een deel
van het leven, van het bloed en het hart van een
groot volk in een groot land is, die mag haar be-
teekenis niet verkleinen, ook al ziet hij vele „film
verschijnselen" hier de uitbuiting en opblazing
van een elementair verschijnsel tot de meest on
smakelijke en minst-beschaafde sensatie, die geen
grenzen kent als het absoluut-tegengestelde van
wat met een groot en vaag, doch niettemin ver
staanbaar woord „Cultuur" wordt geheeten.
rj OOALS Woolcott (een van Amerika's kost-
baarste en kostelijkste geesten) schreef:
„het sterven van Douglas Fairbanks was als
of een deel van mijn jeugd plotseling, met
onbekende bestemming, uit mijn hart ver
dween; niet dat ik Fairbanks persoonlijk heb ge
kend en gerespecteerd heb als een waardevolle
vriend, maar hij is het symbool geweest van mijn
jongensdroomen, van opwindende dapperheid, de
overwinnaar van ongeloofelijke hindernissen, het
ideaal van mannelijke ridderlijkheid en hij heeft
deze rol, die voor mij zoo waarachtig was als de
schoonste werkelijkheid, in ieder opzicht prachtig
gespeeld".
Wanneer een voorname geest als Woolcott zoo
schrijft, dan beteekent dat méér dan wanneer twee
duizend armelijke filmblaadjesvullers komen aan
dragen met wagonladingen onfrissche indiscreties,
waarvan- negen-tiende uit een groezeligen duim is
gezogen.
Op het oogenblik tracht de Amerikaansche film,
die voor een steeds grooter wordend deel haar ge
brek aan artistieke inspiratie en haar onmacht om
haar geheele reusachtige productie aan te passen
aan minimale eischen van kunstzinnigheid en in
telligentie, haar zwakheid te verbergen onder een
dikke saus van sensatie en „sex-appeal".
Dit vervult vele ouders met zorg. De eeuwige
„eeuwige driehoeken", de duistere beteekenis van
psychologische moorden, de sterfelijke hartstoch
ten, het revolver-sadisme, de gruwelijke bloederig
heden, waarmede de breede spatie tusschen de
enkele onmiskenbaar-schoon e films die Hollywood
voortbrengt, wordt opgevuld, zijn waarlijk niet
minder dan een gevaar voor de geestelijke gezond
heid van Amerika's overigens zoo opvallend-
voortreffelijke jeugd. Al deze narigheden had
den geen plaats en geen kans in Fairbanks' films,
glorieuze, avontuurlijke ridderlijke hoogtepunten in
het leven van een gansche generatie van jongens
en meisjes, beheerscht door een persoonlijkheid,
die naar uiterlijk en innerlijk overeenkwam met
en tastbaar leven gaf aan de meest ideale Rolands,
Ivanhoes en Robin Hoods.
Natuurlijk, het was altijd mogelijk dat de jeug
dige ridder in het twintigste-eeuwsche Amerikaan
sche huis, na een film met Fairbanks te hebben
bewonderd, zou probeeren van de tweede verdie
ping in den appelboom achter het huis te sprin
gen of dat alle blikken, flesschen en potten uit
moeder's provisiekast op een goeden dag verhuisd
waren naar de kast van een arme familie aan den
anderen kant van de straat. Maar bij nader inzien
waren dit gezonde reacties en het zou lang niet
kwaad zijn als sommige film-makers van tegen
woordig dit eens wilden beseffen.
Robin Hood is dood en met hem is een periode
afgesloten van de Amerikaansche film-industrie
een kleurig moment dat zal blijven leven in de
herinnering van wie het als kind meebeleefden.
Er is maar één Douglas Fairbanks, zooals er altijd
maar één Marie Dressier, of Lon Chancy, of Ru
dolph Valentino, of Max Linder zal zijn. Hij heeft
de menschen even uit hun enge. kleine levens ge
licht en ze zachtjes neergezet op het pad naar de
romantiek en het avontuur. En zóó iets, met zoo
veel weerklank bij de menschen te hebben gedaan,
is geen geringe verdienste.
DIT lichten van de menschen uit hun enge,
dagelijksche levens, wat Douglas Fairbanks op
zoo onnavolgbare wijze heeft gedaan, beheerscht in
feite alle uitingen, die er op gericht zijn den mensch
afleiding of ontroering of vermaak te schenken. En
in hoe groote mate geldt dit dan voor de film, die
de groote massa over de geheele wereld in zoo onge
kende mate deze afleiding moet schenken. De film
moge, bij tijd en wijle, een artistiek verschijnsel
zijn, in haar algemeenheid is zij een sociaal ver
schijnsel geworden, dat een geheel eigen plaats in
neemt.
Uit dit gezichtspunt gezien is het opmerkelijk dat
Amerika's grootste verwachtingen gericht zijn op
teekenfilms, die wanneer deze brief in deze
krant staat hun loop door de wereld wellicht
reeds begonnen zijn, doch die op dit oogenblik van
schrijven, hun première nog niet beleefd hebben:
Walt Disney's Pinocchio en Fleischer's Gulliver.
Psychologen en kenners van de menschenziel
vmden in dit feit een kolfje naar hun hand en naar
hun wetenschappelijke pen. Want al is de teeken
film nog zoo volmaakt, in wezen is zij niet anders
dan de meest primitieve film-uiting, die dichter
staat bij de tooverlantaarn en het dikke sprookjes
boek met kleurige platen van vorige generaties, dan
bij de twee dimensionale weergeving van het rëele
leven, die de meest vergevorderde vorm van film is.
Het is werkelijk geen sensatïoneele overdrijving te
constateeren dat heel Amerika met groote spanning
wacht op deze beide teekenfilms, zooals het eens
op Disney's Sneeuwwitje heeft gewacht.
Evenmin is het overdrijving te zeggen, dat vele
figuurtjes uit Sneeuwwitje nu nog een deel van het
uiterlijke beeld der dingen beheerschen: de typi
sche, karakteristieke kaboutertjes zijn welhaast
.klassiek" geworden in allerlei reclames en deco
raties. Zooals ook Mickey Mouse dit geworden is.
De werkelijkheid van de meeste menschenlevens
is grauw en nauw. Welk een kleurige breede lan
douwen openen zich nu door deze beide films. Hoe
zal de „moderne" mensch zich verheugen wanneer
hij gaat vertoeven in een wereld, waarin de kinder
lijke goedheid in haar liefste en schoonste uitingen
tot lieftallig leven komt en waarin de zeldzame
wreedheid en slechtheid op snelle en afdoende
wijze het onderspit delft. Hoe heerlijk om. komende
uit een kleine benauwde woning, uit onbelangrijk
en mechanisch werk en van een grauwe en luide
straat, 't land te betreden, waar altijd de zon schijnt,
waar altijd de bloemen bloeien, waar altijd de goede
bedoeling en de oprechte, eerlijke, goedheid ge
makkelijke overwinningen bevechten!
Hoe goed om sprookjes te zien en te hooren en
er aan te gelooven voor één avond.
Disney en Fleischer draaien de volmaakte too
verlantaarn en vertellen mooie sprookjes en alle
menschen stroomen toe: groote mannen en kleine
mannetjes, rijke dames en de vrouwen uit de ach
terbuurten, kinderen en grootvaders, machtigen
en klerken.
Wie daar over nadenkt verliest zijn vertrouwen
in de menschheid niet. Hij begrijpt de geweldige
beteekenis en de grootste roeping van de film. En
hij hoedt zich er wèl voor om te zeggen dat hij, de
moderne mensch van den modernen tijd, een ander
is dan zijn oude „ouderwetsche" grootvader is ge
weest.
Mr. E ELIAS.
STREEKPLAN VOOR ZUID-KENNEMERLAND.
Door de gemeenten Bloemendaal, Zandvoort,
Heemstede en Haarlemmermeer waren bezwaren
ingediend tegen het voornemen van Ged. Staten
van Noord-Holland aan deze gemeenten en aan
Haarlem en Velsen de verplichting op te leggen ge
zamenlijk tot de vaststelling van een streekplan te
komen.
Ged. Staten hebben thans op deze bezwaren ge
antwoord, dat alle genoemde gemeenten verplicht
zijn samen te werken. In het oorspronkelijke plan
was de stemmenverhouding als volgt: Haarlem 5
stemmen, Velsen 3, Heemstede en Bloemendaal elk
2 en de andere gemeenten 1.
CABARETAVOND VOOR MILITAIREN.
Op Woensdag 24 Januari organiseert de Commis
sie voor O. en O. van militairen in het Leidsche-
vaartkwartier een cabaretavond in „De Leeuwerik"
te Haarlem. Professor Antonini, Scheltus vocaal
Kwintet, de heer De Ru, mevrouw G. Rouwenhorst
en The Jolly Jokers verleenen medewerking.
(ast van verstopping, slechte
spijsvertering, overmatige vet-
vormingof de schadelijke gevol
gen er van: aambeien, onzuiver
bloed en vale onreine huid,
dan zuivere men bloed en inge
wanden met
Dr. Schieffer's
Stofwisselirigszout
De betrouwbare en aangename
werking hiervan is een weldaad
voor het geheele organisme.
Flacon f 1.05. Dubbele flacon f 1.75
bij apothekers en-vakdrogisten.
loert altijd het gevaar van erger
gevolgen en daarom mag een
hoestje nooit verwaarloosd wor-
den. Als Uw kind hoest, geef 't dan
dadelijk AKKER's Abdijsiroop,
bestaande uil extracten van oude
kruiden, welke verzachtend, süjm-
oplossend en genezend werken,
benevens de krachtigste hoest-
bedwlngende slof ..codeine". Door
deze veelzijdige werking noemt
men Akkers versterkte Abdijsiroop
,.'s-Werelds beste Hoestsiroop".
AKKER'S Vets&ikte
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma
Flacon 90 et. f 1.50. f Z40. f 4.20. Alom verkrijgbaar
(Adv. Ingez. Med.)
EXAMENS.
Machinisten-examen.
Geslaagd voor voorloopig diploma de heer J. A.
Hilgerman te Haarlem.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondissements-Rechtbank te Haarlem
is het volgende faillissement uitgesproken op
Dinsdag 16 Januari 1940.
De Naamlooze Vennootschap Velser Bouwmate-
rialenhandel, gevestigd te Velsen en kantoorhou-
dende te Beverwijk, Alkmaarsche straatweg 19.
Curator: Mr. J. Deenik te Haarlem.
Rechter-cómmissarïs in bovengenoemd faillisse
ment Mr. E. J. W. Top te Haarlem.
Wegens gebrek aan actief werden opgeheven de
faillissementen van:
1. P. J. Christiaanse, courantenbezorger, wonen
de te Haarlem.
Curator: Mr. H. J. Pot, te Haarlem.
2 G. J. S. van Wijk, grossier in carbolineum en
teerproducten, vroeger wonende te Duivendrecht,
thans te Heemstede.
Door het verbindend worden der uitdeelingslijst
zijn geëindigd de faillissementen van:
1. A. Venema, timmerman, wonende te West-
zaan.
Curatrice: mevr. Mr. E. A. J. Scheltema-Con-
radi te Haarlem.
2. de nalatenschap van J. C. H. L. M. Kleyntjes,
gewoond hebbende te Haarlem.
Curator: Mr. Silvain Groen te Haarlem.
3 W. H. J. Rabbe, ijzerhandelaar, wonende te
Haarlem, Kruisweg 60.
Curator: Mr. T. A. M. A. van Löben Seis te
Haarlem.
Surseance van betaling.
Op 16 Januari 1040 is door de Haarlemsche
Rechtbank aan de N.V. Bloembollenkweekerij en
Handel De Koster, gevestigd <yi kantoorhoudende
te Bennebroek, Duinlaan 12 definitief surseance
van betaling verleend voor den tijd van V/2 jaar,
ingaande 21 November 1939.
Bewindvoerder: Mr. T. A. M. A. van Löben Seis
te Haarlem.
ONDERSCHEIDING
Bij Koninklijk Besluit is toegekend de aan de
Orde van Oranje-Nassau verbonden eere-medaille,
in zilver, aan H. de Groot, wonende te Haarlem,
reiziger bij W. Bernat en Co. N.V. te Amsterdam.
(Adv. Ingez. Med.)
DE VOORSTELLINGEN VAN ..AMBROSE
ArrLEJOHN" VOOR DE MILITAIREN.
Dinsdagavond heeft Het Leidsche Studenten
Tooneel voor de tweede maal voor militairen in den
Stadsschouwburg te Haarlem „Het Avontuur van
Ambrose Applejohn" gespeeld. De zaal was stamp
vol en het succes zeer groot. Na afloop heeft de heer
J. B. Schuil de spelenden namens het Comité van
„O. en O." bedankt en aan den hoofdpersoon, den
heer Van Holk als hulde aan Het Leidsche Studen
ten Tooneel een krans aangeboden.
De voorzitter van het Leidsche Studenten Too
neel, de heer A. A. Vriesendorp, dankte het Haar
lemsche Comité van O. en O. voor het orgamseeren
van dezen avond, waarbij hij" de verzekering gaf dat
de dames en heeren medespelenden steeds met zeer
veel genoegen aan deze voorstellingen zouden terug
denken.
Indrukken van bezoeken aan drie provincies.
In de laan Copes van Cattenburch no. 11 te
's Gravenhage is het bureau gevestigd van sectie
5 van het Algemeen Hoofdkwartier: het cen
trale punt van het werk tot ontwikkeling en
ontspanning van de eenige honderdduizenden
militairen, die ter handhaving van de veiligheid
des lands zijn opgekomen. Aan het hoofd van
dit bureau staat kapitein Paters, die geassisteerd
wordt door een groepje officieren en anderen
krachten.
Half September is men met dit werk begon
nen en wat er sindsdien „verzet" is blijkt uit wat
kapitein Paters ons er over vertelde.
Van particuliere zijde is tot nu toe 175.000
gulden voor dit werk geschonken en van over
heidswege ongeveer een half mililoen.
„Wij gaan vooruit, voetje voor voetje", aidus
kapitein Paters, die den nadruk legde op de nood
zakelijkheid dit werk krachtig voort te zetten.
Zijn ideaal is: den man straks beter in de burger
wereld terug te brengen, dan toen hij er van
daan kwam. Hij moet leeren beseffen, dat het
dragen van 's konings wapenrok een eereplicht
is. De weermacht is goed gemobiliseerd en gecon
centreerd en nu beschouwen de officieren van O.
en O. het als hun plicht die eenheid le bewa
ren.
Een cabaret van militairen.
De excursie,, die een aantal journalisten
dezer dagen heeft gemaakt om een indruk te
krijgen van O. en O. in de practijk begon in Den
Haag. Met een autobus reed het gezelschap naai
de provincie Utrecht om des avonds in een
dorpje niet ver van Amersfoort een voorstelling
bij te wonen van het Eerste Nederlandsche Sol
daten Cabaret, dat op 2 September van het
vorige jaar op initiatief van een tweeden luite
nant is opgericht. Een goede band gevormd
door soldaten, onder de bezielende leiding van een
korporaal. Een krachtige bariton en enkele vlot
gespeelde sketches brachten de zaal tot enthou
siasme. Zeker honderd man waren in een be
trekkelijk primitieve ruimte bijeen. Het waren
hoofdzakelijk manschappen, waarbij eenige of
ficieren, dnoer wie een veldprediker, die uit volle
borst het pakkende lied van „Poppedijntje" mee
zong. Verwondering behoefde dit niet te baren.
Immers kapitein Paters had ons al verteld, dat
hij uit Brabant een brief had gekregen van twee
veldpredikers en twee aalmoezeniers, waarin zij
schreven, hoezeer zij hadden genoten van zulk
een bonten avond. In gelijken geest schreef een
gereformeerd predikant uit het. Noorden. Het
was een avond vol opgewekte jolijt, een reclame
voor het streven van O. en O.
Militairen aan de sport.
Den volgenden ochtend reden wij naar een
plaats in Noord-Holland om een indruk te krij
gen, van hetgeen de daar gelegerde militairen
aan sport doen. In een gymnastieklokaal in een
schoolgebouw was een troep militairen bezig met
vrije oefeningen, die een korporaal leidde. Allen
waren gekleed in zwarte gymnastiekbroekjes en
roode shirts, door O. en O. verstrekt. lederen
dag wordt een uur aan gymnastiek besteed en
eens per week is er een sportmiddag, dan wordt
er gehockeyed en gevoetbald, terwijl ook ag en
toe een veldloop wordt gehouden. Het is brood-
noodig, dat deze zaak met groote energie en
enthousiasme als dienst wordt voortgezet, zoo
zeide ons kapitein Lotsy, de leider van dit werk.
Er moet komen, vervolgde hij, een organisatie
voor het geheele leger. Dit zou aan de ver
hooging van de paraatheid van onze weermacht
niet anders dan ten goede komen.
Na het bezoek aan dit gymnastieklokaal zagen
wij soldaten in het overdekte zwembad ter
plaatse. In het ondiepe kregen de zwemmers
les van een badmeester, in het middengedeelte
van een korporaal en in het diepste gedeelte
van een dienstplichtig soldaat. Allen droegen een
zwart zwembroekje, ook door O. en O. verstrekt.
„We moeten zuinig zijn op deze kledingstuk
ken, aldus kapitein Lotsy en daarom krijgt ieder
bij den ingang van het bad een broekje tegen
afgifte van zijn veldmuts of kepi. Geeft hij na
het bad het. broekje niet terug, dan zal hij het
verder zonder dat hoofddeksel moeten stel
len".
Op de ijsbaan waren weer anderen bezig aan
een wedstrijd in het hardrijden op een baan van
350 meter lengte.
In de schoolbanken.
Een cursus voor militairen in een plaatsje in
het Brabantsche, was het volgende doel van
Uitslag, oulsties. insectenbeten, huidjeuk alsook kneuzingen,
snljwonden en schrammen moeten direct behandeld worden.
Houdt Foster's Zalf bij de hand Dezo antiseptische zalf
voorkomt ontsteking en verlicht de Jeuk en pijn Eveneens
heilzaam voor aambeien en eczemateuze aandoeningen.
Foster's ZaJf. alom verkrljgbaa- Fl. 1.25 per groote doos.
"1.1 .—per tube. 50c. per kleine doos.
(Adv. Ingez. Med.)
Mevrouw Dinges schoot nu ook in een
lach. Maar haar man beaamde: „Zeker,
een mensch kan heel wat beleve- Ik heb
eens meegemaakt, dat de heele politie
macht op de been was om een inbreker
te pakken. En wie, denkt U, dat hem
ving? Ik! Tusschen m'n duim en wijs
vinger heb ik hem opgebracht. Waar of
niet. vrouw?"
Mevrouw Dinges keek haar man eens
aan. „Bedoel je soms die geschiedenis met
agent nummer 18 en dien wekker, die Jij
in je hand had en die plotseling afliep?
Die man is er toch vandoor gegaan?"
De boerin en de boer schoten in een lach.
Zij lachten nog harder, toen Dinges aan
zjjn vrouw vroeg: „Heb ik dien man dan
Bpms niet in dien luchtballon gepakt?"
„Nou jok je of het gedrukt is", zei z'n
vrouw, „je bent een leelijke opschepper",
waarop zij alle vier onbedaarlijk begonnen
te lachen. „Man", zei de boerin nu, „laat
mijnheer hier het kasteel maar eens zien.
De baron is toch in 't buitenland." „Dat
is best", zei de boer en nam z'n geweer
over den schouder, waarop hij, samen met
mijnheer Dinges, naar buiten ginz.
deze journalistieke inspectie. In het schoollookaal
waren stoere jongens in de bankjes geperst. Een
luitenant hield toezicht op hen en hielp af en.
toe een handje bij het construeeren van een
driehoek, een Fransche- of Engelsche vertaling
of het beantwoorden van vragen, die zich voor
deden bij een schriftelijken E.H.B.O.-cursus. Het
aantal cursisten in Nederland dat onder O. en
O.'s auspiciën in de avonduren zich op deze wijze
ontwikkelt, stijgt met den dag. Meer dan 300.000
taken hebben instellingen als de P.B.N.A. te Arn
hem en het Instituut voor individueel Onderwijs
te Amsterdam onder de militairen doen uit-
deelen.
Het laatste doel van deze excursie was het bij
wonen van een voorstelling gegeven door het
Amsterdamsche Tooneel Ge/.eLsehap ,-De Jonge
Spelers", dat een blijspel in drie bedrijven, ge
titeld „Lord Lister Legende", geschreven door A.
Defresne, opvoerde. De voorstelling werd gegeven
in een zeer afgelegen Brabantsen gehucht. De
zaal was stampvol er waren zeker 500 man
aanwezig en de avonturen van de gentleman
inbreker hadden groot succes bij het militaire
gehoor. Zulke tooneelvoorstellingen, zoo zeide
men ons. trekken geweldige belangstelling. Een
lach en een traan, dat is het wat hier gevraagd
wordt. Meestal is het tooneel slechts klein, af
metingen van drie bij vier meter behooren niet
tot de uitzonderingen en de kleedgelegenheid is
meestai uiterst eenvoudig. Maar acteurs en
actrices spelen graag voor dit gezelschap, dat
nimmer karig is met zijn applaus en dat be
scheiden eischen stelt.
Tenslotte brengen wij een woord van hart-e-
lijken dank aan den reserve-kapitein J. G. J.
Nleuwenhuis en den eerste-lultenam Jo Spier,
onder wier deskundige en aangename leiding deze
excursie gemaakt is en 'n eeresaluut aan alle
officieren, die naast hun gewonen dienst onver
moeid werken vor O. en O.
PHILIPS EN ERRES.
OOK IN HUURKOOP.
HAGEMAN - Ged. Oude Gracht 52
TELEFOON 12762 HAARLEM.
(Adv. Ingez. Med.j
VOLKSUNIVERSITEIT.
Wij ontvingen het tweede programma voor den
cursus 19391940 van de Volksuniversiteit en ont-
leenen hieraan het volgende:
Er zullen in Januari, Februari en Maart weer
diverse luister- en werkcursussen gegeven worden.
De luistercursussen omvatten: 1. Een reis naar het
Zuiden (inl. Dr. Ir. J. H. Plantenga te 's Graven
hage en H. C. Verkruysen, Haarlem); 2. De bedrei
ging onzer beschaving (Inl. Ds. G. J. Waardenburg,
Haarlem): 3. Onze monumenten van geschiedenis
en kunst, drie kunsthistorische inleidingen met
daaraan verbonden excursies (Inl. Drs. A. v. d.
Boom, Haarlem); 4. Inleiding tot de Wijsbegeerte
(Inl. Prof. Dr. H. J. Pos, Haarlem).
De werkcursussen bestaan uit: Latijn lezen (InL
Dr. C. Spoelder, Haarlem) en cursus in de Engel
sche taal (Inl. Dr. F. P. v. d. Voorde, Haarlem).
Voorts wordt Zaterdag 3 Februari een filmver-
tooning gegeven van de film: „The call of the Wild"
(De natuur roept) over Alaska.
HAARLEMSCH BORGSTELLINGSFONDS
Op Woensdag 24 Januari houdt het Haarlemsch
Borgstellingsfonds een bijeenkomst in de Statenzaal
van het Prinsenhof. De heer P. A. van Aggelen zal
een inleiding houden.
ROTTERDAMSCHE LLOYD
Slamat (uitr.) 16 van Suez
STOOMVAART-MIJ NEDERLAND
Johan van Oldenbarnevelt (uitreis) 16 te Sabang.
Voor den intiuua dezer rubriek stelt de liedactie
zich niet verantwoordelijk
Van ingezonden stukken, geplaatst oj niet ge
plaatst, wordt de kopij den inzender niet terug
gen—
De weldadigheid in Ned.-Indië.
Met groote instemming las ik het stuk van T. J.
D. in uw blad van 12 dezer over de weldadigheid
in Ned.-Indië.
Inderdaad onze Europeesche samenleving in
Indië geeft gul en graag! Ik mag spreken tot
voor kort uit jarenlange ervaring van „vra
gen" en „bedelen" voor diverse liefdadige instel
lingen. onder laaiende tropenzon! 'n Warm werkje
zeker!, maar het daadwerkelijk medeleven der
Europeanen met wat arm is en hulpbehoevend, was
zoo mogelijk, nog warmer!
Als sprekend voorbeeld moge ik u noemen: de
Witte Kruis-Kolonie te Salatiga. Deze Armen-
Kolonie in het rampjaar 1901 uit den schreienden
nood onder de Inlandsche bevolking geboren, werd
jarenlang geheel door vrijwillige bijdragen der
Europeesche bevolking gedragen! Thans is dit werk
uitgegroeid tot een kolonie van ruim 1900 zielen!
Moe Van Emmerik, de kleine, grijze Moeder van
dit groote gezin, die zich nu reeds 38 jaar lang,
onafgebroken en geheel belangeloos aan dit werk
van barmhartigheid wijdt, heeft op deze wijze reeds
ruim 8000 stakkerds geholpen! Op de Witte Kruis-
kolonie worden de armsten der armen liefderijk
opgenomen gevoed, gekleed en aan 't werk gezet,
en straks, indien dat mogelijk is weer als bruik
bare leden der maatschappij doorgezonden!
In het gewest Midden-Java gebeurde dit mensch-
lievende er. vruchtdragende werk! En daar deze
arbeid uitgroeide boven de draagkracht der milde
handen gaf het gewest later een subsidie van f 1000
per jaar. Thans moest helaas door den minder
gunstigen toestand der financiën deze subsidie
worden gestaakt. Hoe nu?
Waarom ik deze Witte Kruïs-kolonie noemde?
Omdat in onze stad Haarlem sinds enkele jaren
een Comité bestaat, dat in deze moeilijke tijden,
dit menschlievende werk, onder de arme Inland
sche bevolking in ons Indië, mee helpt dragen.
De voorzitter van dit steuncomité 'is de bekende
80-jarige Haarlemsche ingezetene de heer C. ten
Boom. En zoo bouwt ook onze stad mee aan een
groot noodig werk van barmhartigheid, dat aller
sympathie en steun verdient!
M. POLEY-WESSILLS.
