VERFFABRIEK TE HUIZEN DOOR BRAND VERWOEST.
Strijd om Atlantis
Een ernstige belemmering voor het verkeer Ook in Noord Holland
werd de sneeuw door den wind op sommige plaatsen zoo hoog
opgejaagd, dat auto's in de witte massa .strandden
Een verffabriek
te Huizen is
Woensdagdoor
een feilen brand
geheelverwoest
Tijdens het blus-
schingswerk
De Duitsche gezant verlaat het paleis Noordeinde te den Haag
na het teekenen der felicitatieregisters ter gelegenheid van den
tweeden verjaardag van Prinses Beatrix
4
Sneeuwmisère. Een der door de opgewaaide sneeuw volkomen
geblokkeerde verkeerswegen in Noord-Holland, gezien bij avond
Irf een Duitsch oorlogslazaret aan het Westelijk front. Draagbare Röntgen-
apparaten maken het mogelijk, om plaatselijk fotografische opnamen te maken,
waardoor den gewonden een pijnlijk vervoer bespaard blijft
Gustl Berauer werd winnaar van de
internationale wintersportweek, welke
te Garmisch Partenkirchen gehouden
is. Hij won den 18 KM.-loop en maakte
een sprong van meer dan 52 meter
Van de ten bate van O. en O. onlangs in Amsterdam gehouden
zwemwedstrijden is Woensdag het batig soldo aan de betreffende
instantie overgedragen. De heer B. P E. van Es (links) overhandigt het
het bedrag aan overste W. A. Boswijk
Een onderscheiding op het ziekbed.
Een Finsche soldaat, die tijdens den
strijd tegen de Russen gewond werd,
ontvangt ir\ het hospitaal een decoratie
voor de door hem betoonde dapper
heid
De vierde internationale wintersportweek te Garmisch Parten
kirchen. De winnaar, Gustl Berauer, passeert de finish
door
Willy Reese
14
Te Londen. Parijs, Berlijn, Rome. Moskou, Tokio,
Peking, Cairo, Rio de Janeiro, Timboektoe, San
Fransisco, Chicago, overal in de wereld had men de
stem gehoord en was men vol aandacht.
Reeds herhaalde malen hadden de dagbladen over
de plannen van den Amerikaanschen ingenieur
James MacKinley in lange series artikelen berich
ten gebracht. Men had ze gelezen, had over de
plannen tot het bouwen van een drijvende stad
midden in den Oceaan gelachen, en was men van
meeciing geweest, dat de verwezenlijking van zulk
een plan toch nog in de verre toekomst moest lig
gen. Nu echter heette het: Vanderlip bouwt de drij
vende stad Atlantis. Dit bericht alarmeerde de ge-
heele wereld.
Vanderlip was de belichaamde doilarmacht van
de Vereenigde Staten. Zijn macht stiekte zich uit
ver over de grenzen van de Staten. Hij was de
schuldeischer van alle Europeesche Staten. Hij fi
nancierde ook Chineesche generaals, voor zoover
dat overeenkwam met de belangen der Vereenigde
Staten. En nu zou Vanderlip de drijvende stad bou
wen wie nog aan de uitvoering der plannen getwij
feld had, twijfelde nu niet meer.
In de centrale cel van het zeven en tachtig ver
diepingen nooge gebouw zetelde John Vanderlip.
omringd door een battery van telefoons en telex
apparaten. Een paar woorden, in een van deze toe
stellen gesproken, kon reeds enkele uren later de
beurs van Parjjs, Londen of welke stad ook, in op
roer brengen, waarden of menschen ten val bren
gen en of tot een duizelingwekkende hoogte op
voeren.
John Vanderlip had het spitse, magere gezicht,
de ingevallen wangen bespannen met de gerimpel
de, droge huid, in het kort de geheele gestalte van
den ouden Rockefeller, met dit verschil, dat de
oude olie-magnaat meer dan dertig jaar ouder was
dan hij. Ook lagen zijn oogen zoo diep in hun kas
sen, dat niemand ooit met zekerheid de kleur ervan
had kunnen noemen. Niemand heeft echter ook
nog ooit de gelegenheid gehad, dezen man daar
toe in de oogen te zien. In ieder geval zagen ze
nog zeer scherp. Maar de hersenen werkten nog
scherper.
Tegenover Vanderlip zat een nog jonge man,
blond, bleek, zeer smal, zeer slank, zeer lang. Hij
zag er neg vrij onbeteekenend uit met zijn dertig
jaren. Een bekende filmdiva had van hem gezegd,
dat hij heelemaal geen oogen had; ze leken op
knieschijven, die men in een montuur had gezet.
Toch moest deze jonge man zich reeds zeer ver
dienstelijk hebber? gemaakt, anders had de filmdiva
de moeite niet genomen, zijn oogen, al was het ook
maar met knieschijven, te vergelijken. Bovenal was
het echter van overwegend belang, dat deze man
tegeaover John Vanderlip zat. En het was dan ook
niemand minder dan de ingenieur James MacKinley.
MacKinley was zoo juist teruggekeerd van de
eerste steenlegging als men het zoo noemen
mocht van de drijvende stad Atlantis. Dat wil
zeggen: het eerste drijvende lichaam van 300 me
ter lengte, 40 meter breedte en 40 meter diepte
was op 43 graden lengte en 45 graden Noorder
breedte vastgelegd en verankerd.
Tot op het laatste oogenblik had men over deze
gebeurtenis de strengste geheimhouding bewaard,
om het resultaat af te wachten. Nu het over
brengen en veranderen van den eersten caisson
echter verrassend goed van stapel was geloopen,
zou de wereld vernemen, dat de bouw van de stad
in de zee begonnen was.
Al was het dan 'ook gelukt, de zaak tot op dit
oogenblik voor de groote massa geheim te houden,
toch hadden bepaalde kringen in Europa, die bij
het werk sterk geïnteresseerd waren, kennis ge
kregen van de verankering van den eersten cais
son. die op een werf te New York was gebouwd.
En dit was voor hen in zekeren zin het signaal,
om hun afwachtende houding te laten varen en
hun rechten en belangen te doen gelden. Ook
Frundsberg had dadelyk de kans, die hem werd
geboden, aangegrepen.
Voor Vanderlip lagen de laatste berichten van
den „Herald" en den „New York Times":
„Op Stralen over den Atlantisehen Oceaan!
Herbert Wallner gelukt, het luchtverkeer der
toekomst geheel nieuwe en tot nu toe volkomen
onbekende wegen te wijzen. Het is hem gelukt,
stralen te vinden, die hij dienstbaar-maakt aan de
voortbeweging van vaste metalen lichamen.
In de electriciteitswerken te Duisburg werd
voor genoodigden en de pers de eerste stralen-
glijder gedemonstreerd. Op het proefterrein had
men twee tien meter hooge torens een ontvang
en uitzendstation op een afstand van 500 meter
van elkaar gebouwd. Beide stations hebben ma
chinekamers. die geheim gehouden en aan nie
mand getoond worden. De stations hebben uitge
strekte platvorms. De glijder beslaat uit een auto-
mobiel-carosserie, die op zes breede onderstellen
is gebouwd. Een monteur bestijgt dit eigenaardige
gevaarte. Dan trekt plotseling een groene, breede
stralenbundel als een lichtende band van toren tot
toren. Een startschot en de glijder vaart geluid
loos met groote snelheid over de stralenbaan. De
proef is schitterend gelukt en wekte overal groote
bewondering.
In een ons toegestaan interview deelde Inge
nieur Herbert Wallner ons nog de volgende in
teressante bijzonderheden over zijn plannen mede:
Mijn doel is, met deze stralen de groote oceanen
te overbruggen. Ik heb geweldige afstanden noo-
dig, om de kracht der stralen ten volle te kunnen
gebruiken. De stralenglyder heeft veel voordeelen
boven het luchtschip en de vliegmachine. Hij Is
volkomen onafhankelijk van de weersgesteldheid.
Omdat zyn baan vastligt, heeft de mist er geen
invloed op. Zijn economie wordt reeds Hierdoor
bewezen, dat hij hoegenaamd geen brandstof
heeft mee te voeren. Wij zullen ook niet verplicht
zijn tusschenlandiirgen te maken op drijvende
eilanden of op de drijvende stad, die men in den
Oceaan wil bouwen en verankeren.
Ik hoop, dat de stralenglijder een snelheid van
duizend kilometer per uur zal bereiken. Wy zul
len vermoedelijk reeds over twee of drie jaar den
afstand HamburgNew-York ip den zelfden tijd
in den stralenglijtrein afleggen als nu Hamburg-
Berlyn."
Vanderlip had de kranten toegereikt aan
MacKingley en ondertusschen een paar bevelen in
de telefoon geroepen. Het waren bevelen aan de
pers.
MacKingley gaf de bladen terug en stak een kor
te pijp aan.
„Wat die Duitsche ingenieur beweert, lijkt me
toch werkelyk al te fantastisch. Al is hem nu
dat experiment gelukt, maar om na dit kleine
succes nu ook dadelijk hetzelfde resultaat te ver
wachten in zoo gigantische afmetingen, lijkt mij
al te vermetel."
„MacKingley, U denkt nu precies zoo over dezen
Duitschen ingenieur als men enkele maanden ge
leden nog over uw drijvende stad dacht.
Ik zeg u, dat evengoed als de stad in den oce
aan gebouwd wordt, ook deze stralentreinen bin
nenkort over de zee zullen glijden".
MacKingley blies dikke rookwolken uit.
„Wel, wat kan ons het schelen. Laat de stralen
treinen gerust over Atlantis heenvaren."
Vanderlip schudde zijn doodskop.
„Kinley, je bent waarachtig ook al zoo'n dwaas,
die slechts een enkel ideetje najaagt".
„Ik wil bouwen, verder niets".
Vanderlip lachte. „Anders niets. Neen, meer
kan men van een dwaas ook niet verlangen.
Maar luister goed, MacKingley, een stad als At
lantis kan ik alleen ook niet bouwen. Daaraan
moet geheel Amerika meebou1 en, en Europa,
Engeland, Frankryk, Duilschland, Italië allemaal.
Wie zal echter nog op een miljarden-leening in-
teekenen, als er zoo iemand komt en zegt: ik
heb geen steunpunt in de zee noodig voor vlieg
tuigen en luchtschepen? Maar allen zullen teeke
nen, wanneer Atlantis het centrale punt vooï
alle stralenglijbanen der wereld wordt."
MacKingley kwam uit zijn zetel, deed een paar
stappen in de richting van den financier en reikte
hem de hand.
„Well, well, u wilt dollars maken goed, goed,
maakt U dollars. Dat is'trouwens noodig, anders
kan ik niet bouwen. En over vijf jaar moet ik
daarmee klaar zijn."
Met die woorden verdween MacKingley.
Vanderlip echter drukte op een paar knoppen
en drie minuten later had hij zijn generalen staf
om zich heen verzameld. In korte, afgemeten woor
den deelde hij zijn bevelen uit aan ingenieurs, man
nen van het politieke, economische en financieele
leven en van de pers. Deze dertig koppen, die nu
om Vanderlip stonden, waren het, die de stad in de
zee schiepen. Van MacKinley was slechts de
geniale idee en het plan afkomstig, die een gril
lig lot op een oogenblik juist in de hersenen van
dezen eenvoudigen man had doen rijpen. Maar
MacKingley zelf zag dat niet met zyn oogen ale
knieschijven.
Nog dien zelfden dag reisden twee vertegen
woordigers van Vanderlip naar Europa naar
Duitschland om onderhandelingen met Frundsberg
aan te knoopen.
Atlantis, de stad in de zee. Wat nog enkele
dagen geleden een utopie genoemd werd, was in
wording. De eerste caisson, een stalen gevaarte
ter afmeting van 300 meter lengte. 40 meter
breedte en 40 meter diepte, was op den oceaan
verankerd. Een geweldige, drijvende stad wordt
geboren. Vijf honderd caissons zullen met een op
pervlakte van zes millioen vierkante meter het
fundament van de drijvende stad vormen.
1.Wordt vervolerdl
