Jiimschouio
„JMaklkade"
De moord op den verzekeringsagent
te Haarlem
„2)e day (keekt cum
„Sherlock Holmes"
Safia's leugen.
Op 21 Maart behandeling voor de Rechtbank
ZATERDAG 9 MAART T94Ö
H A A R E E M'S D A G READ
„La maison du Maltais" heet de Fransche film,
die onder den titel „Safia's leugen" in Neder
land wordt vertoond, en welke deze week in Frans
Hals op het witte doek verschijnt. Deze film is
een herleving in celluloid van wat we in papier-
vorm een stuiversroman plegen te noemen. En
aangezien stuiversromannen meer gelezen wor
den dan romans van beter gehalte ziet het er
voor deze film, wat i. .ar kwalitatief succes be
treft, goed uit. Een film, die bijdraagt tot de
grootheid van 't Fransche filmwezen, is „Safia's
leugen" om de waarheid te zeggen niet. Het
is 'n product, vervaardigd naar Hollywoodschen
trant. Er wordt u verhaald van een Maïthezer,
een Oosterschen dwe
per, zoo weggeloopen
uit de sprookjes van
1001 -nacht, die zich
tot de schoonheid van
een Westersche vrouw aangetrokken voelt, doch
teleurgesteld door de Westersche beschaving
zichzelf met de beheersching van een waren
Oosterling van dit ondermaansche verwijdert. De
liefde oh foei torh, tot welke slechte dingen
heeft die de menschheid al niet gebracht?
brengt consequenties mee: geld verdienen. De
Maïthezer moet geld verdienen want al kan hij
prachtige verhaaltjes vertellen, het is daar in
het Oosten in dit opzicht precies zoo gesteld als
bij ons, want van verhaaltjes alleen kan de
schoorsteen niet rooken, en die droom van lief-
desydille in het huis van den Maïthezer (dat bij
ons zoo ongeveer gelijk staat met het befaamde
hutje op de hei) neemt een einde; de sprookjes
verteller wordt in een smokkelcomplot betrok
ken. Zijn vrouw waant hem dood, en trouwt met
een ontdekkingsreiziger, die zij in de woestijn te
genkomt. (Het is in die woestijnen niet zoo druk
zoodat je daar beter opvalt dan bijvoorbeeld in
de Kalverstraat)Zij trouwt met hem, en laat
hem in de waan dat het kind dat zij ter wereld
brengt, van hem is. De ware vader leeft echter
nog en komt naar Parijs om zijn geliefde te
zoeken. Edoch, hoe diep is zijn smart wanneer
hij bemerkt dat men sprookjes gemakkelijk ver
telt doch moeilijk beleeft.
Wanneer u deze week een verzetje wilt hebben,
of u wilt zich wat amuseeren dan kan deze film
wellicht aan uw wenschen voldoen. Er speelt een
groot artist in als Pierre Renoir (de'ontdekkings
reiziger. wiens meest succesvolle ontdekking in
de dorre woestijn blijkbaar het charmante
vrouwtje is. dat in de filmstudio luistert naar den
naam van Viviane Romance)en ook Louis Jou
vet treedt op als een soort afperser. Het verhaal
tje is aardig verfilmd, er zit zoowel wat dweperij
als wat tragiek in; aan de welopgevoede marrier
waarop de Oosterling afscheid neemt van deze
harde wereld mogen de gangsters en wanhopiger!
uit het Westen wel een puntje zuigen! Op alle
manieren wordt .getracht u vooral geen inspan
ning te bezorgen en geen narigheid. Zelfs de
zuurheid des levens is in deze film suikerzoet.
Wat kunt u er dus op tegen hebben om dit film
hapje te savoureeren?
Frans Hals
schept Conan Doyle zijn eerste Sherlock Holmes
figuur, die hij in vele tientallen boeken die meest
uiteenloopende misdaden laat oplossen.
De misdadiger die Sherlock Holmes de grootste
moeite geeft, is professor Moriarly, die zijn even
knie is, wait genialiteit betreft. De strijd tusschen
deze beide genieën, die
tegenover elkander
staan, ednddgt ten slotte
in de overwinning van
Professor Moriarty, die
den dood van Holmes op zijn geweten heeft.
Tenminste zoo wilde Conan Doyle het, maar hij
had buiten zijn publiek gerekend. Hij wordt
overstelpt met verwijten, gesoebat en gesmeekt
Holmes weer te doen herleven. Op den duur
zwicht Conan Doyle voor dien aandrang en hij
zet een nieuwe serie in, die echter na betrekke
lijk korten tijd weer wordt stopgezet. In de film
die deze week in Cinema draait, is, in den strijd
tegen prof. Moriarty, gelukkig Holmes de over
winnaar. Vol gespannen aandacht volgen we het
spitsvondige spel tusschen de twee hoofdpersonen.
Basil Rathbone is precies die Holmes die we
ons altijd hebben voorgesteld, alleen kunnen we
ons verwonderen over zijn Dr. Watson. Een beste,
brave kerel, dien je je laatste dubbeltje te be
waren zou geven, maar een helper van den
.scherpsten detective, die ooit heeft bestaan
ho maar! Een gezellige baas om mee uit vxsschen
te gaan, maar dien je bij opsporingswerk beter
thuis achter de haard kunt laten.
Voor Basil Rathbone is het een glansnol.
„De galante Bandiet, el Cato in het voorpro
gramma is een film. waax-bij je je hart kunt op
halen aan de avonturen van de Wild West met
hollende paarden, schietende bandieten, roovers
een sheriff en zijn mannen, die boeven blijken
te zijn, tenvel „el Cato" en zijn staf de moedigste,
edelaardigste mannen zijn, die je je denken
kunt. Trouwens deze laatsten waren al serert tien
jaar tot eerzame burgers gepromoveerd. Maar
er kunnen zich omstandighedien voordoen, dat
je je oude beroep nog eenmaal opvat. Een voor
name rol speelt Jane Withers. Deze talentvolle,
sportieve jongedame, met een enorme dosis ini
tiatief is voor een groot deel verantwoordelijk
voor het ontmaskeren van den sheriff. Het is een
hoogst vermakelijke, frissche film, waarbij her
haaldelijk gejuicht wordt door het publiek.
?ER OVERNAME AANGEBODEN
Onder deze leuze is ontelbare malen
door middel van een Groentje in Haar
lem's Dagblad een voordeelige transactie
tot stand gekomen.
Zondagochtendvoorstellingen.
In het Luxor-Theater wordt Zondagoch
tend een reprise gegeven van de film
„J'accuse" een belangwekkend werk van
Abel Gance. In deze film staan de ge
vallenen uit den wereldoorlog 1914'13
op om den mensch van heden er aan te
herinneren dat uit de tragische les van
'14'18 geleerd dient te worden.
Een film, die haar reden van bestaan
nog steeds, of wellicht pas thans bereikt
heeft.
In'het Rembrandt-Theater wordt „De
reis door Zuid-Afrika" herhaald, terwijl
in Cinema-Palace „Sneeuwwitje" nog
maals vertoond wordt.
WILLIAM DIETERLE regisseerde:
Het schijnt dat de Amerikaansche film „Blok
kade" zelf geblokkeerd is geweest, want kenne
lijk behoort ze tot die producten, welke Holly
wood indertijd aan den loopenden band heeft
gefabriceerd op het thema van den Spaanschen
burgeroorlog, in de hoop daarvoor vanwege
de zoo befaamde „schrijnende" actualiteit
een behoorlijk afzetgebied te kunnen vinden
Aan het eind van de film doet de hoofdpersoon
uit de film (Henry Fonda) een vlammend be
roep op het geweten van de wereld om dien broe-
derstrijd in Spanje te beëindigen.
Ergens in den loop van de geschiedenis worden
de stille huisjes aan de rustige oevers van de
Theems vergeleken met het verwoeste Spaansche
land. Nou, dan zijn
intusschen in werke-
kelijkheid de rollen
omgekeerd. Want in
Spanje is het sedert
lang weer vrede, en aan de oevers van de Theems
is het thans niet bepaald rustig meer!
Het journaal is in de bioscopen blijkbaar meer
bij de pinken dan de grootere broers: de hoofd
films. Men zou nochtans deze film als een his
torisch document een groot woord kunnen
beschouwen, wanneer daar niet was de tendenz,
Cinema
Luxor
Groote films werpen
haar schaduwen vooruit:
Ja, 'k geloof wel dat filmliefhebbers de nieuwe
film van Maxeel Carné. den schepper van „Hotel
du Nord", een groote film zullen vinden. Groot
om den treffenden eenvoud, waarmee het film
materiaal de tragedie van een kleinen man tot
ons brengt. Maar daar zij omniddellijk een on
omwonden waarschuwixxg tot hen, die in de
bioscoop amusement, spanning en andere daar
aan verwante genietingen zoeken, aan toege
voegd. Want diegenen zulle.n een ,Rue Michel"
nog best hebben kunnen waardeeren, wellicht
ook een „Hotel du Nord" nog hebben kunnen ver
werken, maar ten aanzien van „De dag breekt
aan" zullen ze zich aansluiten bij de woorden
die een juffrouw, na de voorstelling in het Am-
sterdamsche Citytheater voor me de trap af
loopend, tegen haar metgezel sprak: „Ik vind d'r
niks an".
Maar 'k ving toen ook andere uitingen op van
het veelkoppige monster, dat „publiek" heet,
BASIL RATHBONE'als:
Sir Arthur Conan Doyle, de geestelijke vader
van Shei'lock Holmes en Dr. Watson, had zich
een vijfenvijftig jaar geleden gevestigd als oog
arts. Hij wachtte echter vergeefs op zijn eersten
patient. Om zijn doellooze leven tot eenigen
inhoud te geven, zette hij zich tot het schrijven
van romans, die evenwel door de velschillende
uitgevers niet geapprecieerd werden. Met de
regelmaat van de klok ontving hij zijn ma
nuscripten terug met de bekende zinsneden:
„Tot onze spijt„In dank, dat u ons in de
gelegenheid hebt gesteld „Zien met be
langstelling ander werk vair u te gemoed
enz.
In zijn moedeloosheid over zijn weinige succes
komt hem plaats zijn vroegere professor, dr. Bell
in de gedachte. De onwillige uitgevers geven hem
den raad: „Schrijf ox-igineel, spannend, geestig,
gevat". Professor Bell bezat deze eigenschappen,
waardoor zijn colleges altijd druk bezocht werden
door de studenten. Met dir. Bell voor oogen
£5Sfi5S553S55355SS555S5S2SSE5p^^
i
J W in onze etalages
en ook in de
winkel. U moogt
vrij al het mooie
bewonderea Een
show, waar U
zelf kunt passen.
en dat door zijn kuren den bioscoopdirecteuren
(aan die zorgen twijfelen wij niet!) grijze haren
bezorgt; er was een meneer, die de film enorm
vond, en er was een andere meneer, die ge
vraagd naar zijn meening geen antwoord gaf.
Dat zullen de meeste filmliefhebbers doen na
deze film gezien te hebben, geloof 'k: zwijgen,
stil zijn, en de intense bewogenheid, die deze film
in hen gebracht heeft, uit laten deinen tot ze
zich in onzen geest gefixeerd heeft als een onver
gankelijke ervaring. Er is zelden of nooit een
film vertoond, waarover men zoo lang en intens
kan napeinzen als over dit meesterwerk van
Marcel Carné „De dag breekt aan". Er is ook zel
den of nooit 'ix film geweest, waaxwan de op filnx-
sensatie ingestelde mensch hartgrondig zeggen
kan dat hij haar onbeschrijfelijk vervelend vixxdt.
Zoowel wat de vormgeving als de inhoud betreft
is hier sprake eexx consequente doorvoering vau
het begrip: FILM.
Een kleine man, één uit de millioenen, een
eerlijk en rustig burger, die zijn dagelijksche
brood verdient met zandspuiten, heeft een mede-
miensch gedood. Waarom? Daarop geeft de film
het antwoord. De mensch in het algemeen wordt
in de figuren van den arbeider (Jean Gabin) en
den artist (Jules Berx-y) getoetst aan het pro
bleem van het levenseinde. Eenexzijds zier de
mensch, die langzaam en zonder strafbaar te
zijn zijn medemenschen vermoord, de onverant
woordelijke persoon, die in duizenderlei variatie
in onze samenleving ronddoolt, die menschen -
levens kapot maakt zonder dat een rechter ter
wereld hem zou kunnen veroordeelen, een mensch
wiens leven geheel in dienst staat van de ont
binding. En aan den anderen kant leeft daar in
deze film de brave burgerman, die op zijn eigexx
kleine manier wil goed doen en opbouwen, die
menschen lief heeft en helpen wil. wiens leven
in dienst staat van het goede en die één minuut
wordt tot een moordenaar volgens de wet; een
verdelger van het kwaad maareen strafbaar
mensch, dat door eiken rechter veroordeeld zal
worden. Op een zolderkamertje zit hij opgesloten
en het eenige waar hij om vraagt, warmeer de op
ox-de, uiterlijke orde gestelde samneleving, ver
tegenwoordigd in de politie, hem grijpen wil,
vraagt is rust en stilte, om met zichzelf in het
reine te komen. De burgers groepen beneden
op-het plein samen. Van alle kanten wox'dt het
zolderkamertje door politie ingesloten, en in
tusschen bepeinst de kleine man zijn daad en
voor dat de mensehelijke justitie hem heeft
kunnen gi'ijpen is reeds anders over dit kleine
leven, dat in een enkele minuut tot een
groot max-telaarschap werd opgeroepen, be
slist. En wanneer een traangasbom in de
kamer wordt geworpen loopt de wekker af, de
wekker, die den vorigen avond voor het naar
bed gaan opgewonden was, om zooals duizenden
keeren te voren de regelmaat aan te geven van
dit kleine menschenlevende dag breekt aan.
Ge moet, geachte filmliefhebber deze film
xn.i. symbolisch zien. De handelingen zijn niet
reëel Ze liggen daartusschen in, ze vormen de
vex'binding tusschen de gedachtenwereld der
menschen en de realiteit. Ze zijn geen vlucht uit
dit leven in 'n andere wereld, oh neen, ze loopen
parallel aan het leven, en ze oefenen zooals
ook de symbolen in ons dagelijksche leven dat
doen ixivloed uit op de werkelijkheid.
V. H.
Deze film komt in Haarlem in het Frans
Hals Theater.
VARIéTé IN REMBRANDT.
Op het tooneel laten twee kunstwielrijders „Dan
Syton and Ruth" ons sterke staaltjes van acro
batiek op de fiets zien. Ver-bluffend waren de
toeren die deze man en vrouw op hun fietsen uit
haalden. Een nummer dat veel succes oogstte.
(Adv. lngez. Med.)
Op Donderdag 21 Maart a.s. zal de rechtbank te
Haarlem de strafzaak behandelen tegen den 33-ja-
rigeri agent van een levensverzekeringsmaatschap
pij C. V., verdacht van moord op den verzekerings
agent P. A. F. J. de la Chambre in den nacht van
11 op 12 Mei jl. in de woning van den laatste, Hert
zogstraat 16 te Haarlem gepleegd.
De Officier van Justitie Mr. W. M. Paardekoo-
per Overman heeft in de eerste plaats ten laste
gelegd moord, nl. dat verdachte opzettelijk en
met voorbedachten rade, althans opzettelijk P. A.
F. J. de la Chambre van het leven heeft beroofd,
door hem opzettelijk na kalm beraad" en volgens
een te voren opgemaakt plan met een hamer, dien
hij voor dit doel had meegenomen, verscheidene
malen krachtdadig op het hoofd te slaan, tenge-
welk aan het slot kennelijk geënt is op de aan
wezigheid van den burgeroorlog in Spanje. Enfin,
wanneer we dat slot nu even wegdenken
kan Hollywood geexx ander happy-end uit voor
raad leveren? blijft er over de geschiedenis
van een boer, die door den loop der gebeurtenis
sen luitenant wordt in één van in Spanje strij
dende legers, en in die functie in contact komt
met een spionne (Madeleine Carroll), die hij
vroeger toevallig - heeft leeren kennen en
liefhebben. Door spionnage wordt elk schip, dat
poogt een zekere stad in Spanje te bereiken, ge
torpedeerd. En de bevolking wordit uitgehongerd
De spionne kan dat niet langer verdragen en
wordt bekeerd: zij komt terug op het pad daf
leidt naar een happy-end. Maar voor dat het
gelukkige einde daar is. zijn eenigen op ongeluk
kige wijze aan hun eind gekomen. En het blijkt
dat de chefs van den luitenant ook tot het spion-
nagecomplot behoox-en, hetgeen de bedoeling
heeft het tragische van den broederstrijd, waarin
vriend niet van vijand te onderscheiden is, te
accentueeren. William Dieterle heeft deze film
met de hem eigen routine gefabriceerd. Voor
hen, die van een spannende film houdexx, is dit
filmspekje naar hun bekje.
De tenlastelegging
volge waarvan de schedel op verschillende plaat
sen is gebroken en de hersens zijn beschadigd,
waarna De la Chambre kort daarna is overleden.
Subsidiair legde het O.M. doodslag ten laste.
Ten tweede is aan verdachte brandstichting in
de woning van De la Chambre ten laste gelegd:
„Door opzettelijk in de keuken van dat bovenhuis,
nadat de bewoner was neergeslagen en op den
vloer van de keuken lag, dien vloer, het lichaam
en de kleeren van het slachtoffer en andere voor
werpen met petroleum te overgieten en in brand
te steken. Door dien brand ontstond levensgevaar
voor een in de onder die keuken gelegen kamer
zich te bed bevindend persoon en gemeen gevaar
voor aan anderen dan aan verdachte toebehoo-
rende woningen en meubelen te duchten was.
Het O.M. riep 17 getuigen op benevens drie des
kundigen, nl. J. V. Tas, inspecteur van politie te
Rotterdam, J. P. L. Hulst, arts te Leiden en Dr. C.
Klein, zenuwarts te Haarlem.
De verdediger mr. Francois Pauwels, riep tien
getuigen a décharge op, benevens den deskundige
Dr. L. Coenen, zeruwarts te Haarlem.
De verdachte is door Dr. Klein toerekeningsvat
baar verklaard; Dr. Coenen is echter van ooi'deel
dat verdachte verminderd toerekeningsvatbaar is.
Verdachte houdt vol, dat hij De la Chambre in
drift een klap met den hamer heeft gegeven; bij
de vechtpai-tij zou naar zijn zeggen de brand waar
schijn lijk ontstaan zijn. doordat een brandende
oetroleumvergasser omviel.
Aanvankelijk had het O.M. ook diefstal ten laste
gelegd, doch dit punt heeft de Officier laten val
len.
Verdachte werd een paar dagen nadat De la
Chambre was omgekomen, gearresteerd. Diens
jonge vrouw, die pas aan een kind het leven had
geschonken en die in het ziekenhuis vertoefde,
vertelde aan de politie, dat haar man haar op 11
Mei had verteld, dat 's avonds V. bij hem op be
zoek zou komen om over zaken te spreken. Bo
vendien had een buuivnan voor het huis van De
la Chambre een fiets met dubbel frame zien staan.
Dit bleek de fiets van verdachte te zijn. Aanvan
kelijk ontkende de verdachte alles; pas later kwam
hij met een gedeeltelijke bekentenis voor den dag.
Bij de nadere bekentenis verklaarde verdachte,
dat hij 's avonds bij De la Chambre op bezoek
kwam, Er ontstond ruzie, omdat vei-dachte van
oordeel was, dat De la Chambre op ongeoorloofde
wijze klanten bewex-kte, die. met hem, verdachte,
in relatie stonden.
Volgens verdachte gaf hij De la Chambre in, drift
een klap; deze laatste vluchtte naar de keuken en
daar werd de vechtpartij voortgezet. Toen heeft
vei-dachte een hamer genomen uit zijn tasch, die
hij bij zich droeg, en daarmede De la Chambre op
het hoofd geslagen.
Verdachte verklaart voorts, dat hij dien hamer
bij zich droeg om een herstelling aan zijn fiets te
verrichten, nl. om een spie aan te slaan op de
crank van zijn fiets. Deze spie trilde herhaaldelijk
los. Over deze kwestie bracht deskundige Tas een
rapport uit, waarin hij concludeerde, dat de crank
noch de spie eenig spoor van hamerslagen droeg.
De rechtbank zal worden gepresideerd door Mr.
E. J. W. Top.
RAUSCHNINGS BOEK IN BESLAG
GENOMEN.
Het tweede boek van Herman Rauschning,
„Hitler's eigen woorden" is Vrijdagmiddag op
last der justitie door de Haagsche politie in den
boekhandel in beslag genomen, op grond van
zijn voor het hoofd van een bevrienden staat
krenkenden inhoud.
Deze maatregel geldt voor het heele land en
Is geschied op last van de xegeering. Voor heit
oogenblik geldt het alleen de Nederlandsche
vertaling van het werk,
