diet geheim ont
POSITIEVE
NEUTRALITEIT
Jienu van de uxeek
rits in alle kleuren
rits in alle maten
rits in verschillende soorten
RITSSLUITINGEN
N.V. DE GROOT
DONDERDAG 14 MAART 1940
HAARDE M'S D 'A 'G B II A D
9
Een prachtige taak voor de vrouw,
waaraan we vandaag nog kunnen
beginnen.
Veel, heel veel wordt er, vooral in de laatste we
ken, nu de wereldtoestand hoe langer hoe ernstiger,
ja gruwelijker en ontzettender wordt, geschreven
over neutraliteit, over onze neutraliteit.
Onze regeering heeft verklaard dat Nederland
neutraal zal blijven. En herhaaldelijk is er dus in
woord en geschrift op gewezen, dat ook wij, in on
ze uitingen, onze gesprekken en brieven, deze neu
traliteit behooren te steunen. Krachtig, daadwer
kelijk steunen.
En dus: geen partij trekken voor de eene of de
andere oorlogvoerende partij, maar daarbij en daar
boven: in gedachten en daden achter onze regee
ring staan, die het toch al ongelooflijk moeilijk heeft
in dezen tijd. Niet zeuren, niet -mopperen, maar
ieder ons deel dragen. Deze opwekking is vanzelf
sprekend en goed. En 't is ook een feit, dat de Ne
derlander over 't algemeen zich hier heel aardig
aan houdt. De geest in het leger is goed, de vrou
wen van onze gemobiliseerden zijn flink en dapper.
Heel weinig wordt er gekritiseerd, veel werk wordt
verzet om elkander zoo goed mogelijk te helpen.
Dit komt natuurlijk ten deele, omdat nood a 11 ij d
leert bidden. Zoodra het leven ernstig begint te
worden, komt er bezinning, onderlinge liefde, hulp
vaardigheid. En dan komt er nog iets anders bij.
Een nog veel sterkere factor, die er toe meewerkt,
dat we allemaal graag onze plicht willen doen zon
der morren. Dat is het zien op het leed van „de
enderen". Als we ons een oogenblik indenken in de
ondervindingen van de Finsche vrouwen, die iede-
ren dag uren achtereen als opgejaagde dieren in
schuilkelders zitten om dan dikwijls tot de ontdek
king te komen dat haar huis boven haar hoofd is
afgebrand, in de ellende van de Russische vrouwen,
die mannen en zoons zien vertrekken, een bijna
zekeren dood tegemoet, ja, dan beeft ons hart in ons.
Dan zouden we ons schamen nog iets te laten blij
ken van onze moeilijkheden!
Hoewel die want een mensch voelt misschien
alléén zijn eigen leed en vreugde als grond-realitei
ten, waaromheen het andere zich groepeert bij
tijden zwaar te dragen blijken. We mopperen dus
niet.
Maar.zijn we daarmee dan werkelijk neutraal
Eooals we, als Ncderlandsche vrouwen, zijn moeten?
Om hierover te kunnen oordeelen lijkt het me
noodig, het wezen van de neutraliteit eens op den
keper te beschouwen.
Hoe staat het met onze neutraliteit? Zonder eeni-
gen twijfel heeft die een anderen bijsmaaak, een
andere „kleur" gekregen, dan in den wereldoorlog.
We hebben niet zoozeer meer het gevoel, dat de
oorlogvoerders of een deel van hen „primitief" zijn
en wij „beschaafd" omdat we niet meedoen. De
gruwel van den oorlog tegen vrouwen en kinderen
de geweldige ernst van het nu uitgebroken con
flict brengen ons de overtuiging bij, dat de strijd
gevoerd wordt tusschen millioenen menschen,' die
even beschaafd of onbeschaafd, even goed of slecht,
even wreed of zachtzinnig, moedig of laf zijn als wij.
Vooral de radio brengt ons dagelijks vlak bij die
„anderen" en we ontdekken: menschen zooals wij.
Menschen, opgejaagd en voortgedreven door mach
ten van dood en verderf, buiten machte om de ge
weldige verantwoordelijkheid voor de levens, die
zij vernietigen, te dragen.
Haat wekt wederhaat, geweld wekt nieuw ge
weld. Daarom is het een onbegonnen werk en een
dwaasheid, temidden van de verwarring van feiten
en stroomingen te zoeken naar „den schuldige".
Denkt u verder door en u moet onherroepelijk
bij Adam terechtkomen een adrem of onhoffelijk
man zou hieraan toevoegen: bij Eva.
En als we zoover doordenken, zijn we eigenlijk
precies waar we wezen moeten, m. a, w. de oor
zaak van alle ellende ligt in den mensch zelf, en
wel daar, waar hij zich verwijdert van de Levens
bron, van God.
Het is een zeer verheugend feit, dat we hiervan
iets zijn gaan begrijpen in dezen oorlog. Behalve
de vele geweldstroomingen, die ons omringen en
aan ons rukken, omvat ons deze groote kosmische
strooming, die dwingend spreekt: „Onder alle ver
warring door: „Bij u ligt de schuld, bij u, bij u!"
Dat is de herinnering, die maakt, dat een groote
vermoeidheid over ons komt als we ondanks ons
zelf willen gaan zoeken naar oorlogsoorzaken.
Ja, ons hart komt nog in opstand en dwingt het
verstand tot bekrompen menschelijk denken en
zoeken, maar de ziel heeft een nieuwe wijsheid ver
worven en weigert haatgedachten uit te zaaien.
Dat is een stukje geestelijke groei van onzen tijd.
Een klein begin van een nieuwe, waarachtige neu
traliteit, waarbij de Nederlandsche vrouw een zeer
groote taak heeft.
Om deze neutraliteit te begrijpen en uit te dra
gen, hebben wij een leerschool noodig. En we we
ten allemaal waar we 't zoeken moeten: onze leer
school is ons dagelijksch leven. De vrouwen onder
ons, die zelf kinderen hebben of dagelijks met kin
deren omgaan, weten, dat het ontzaglijk moeilijk is,
te allen tijde den rechtvaardigen vrede te handha
ven. Als onze groote jongens kibbelen, en mis
schien elkaar om de tafel nazetten om hun veront
waardiging om „onrecht" in daden om te zetten, wat
doen wij als moeder dan?
Als we min of meer primitief zijn, rennen we
mee, geven een van de twee op goed geluk een draai
om z'n ooren en trachten ons vervolgens verstaan
baar te maken en uit te zoeken wie de schuld heeft.
Tien tegen één dat we 't na een uur nog niet weten.
Tien tegen één, dat we onrechtvaardig straffen.
Als we al een beetje verstandiger geworden zijn,
treden we met kracht op, herstellen de orde en ko
men later op de zaak terug. Dan, als de gemoederen
bedaard zijn, is 't uitzoeken gemakkelijker en
„kunnen de vredesonderhandelingen in een betere
sfeer plaats hebben" zooals de moderne term luidt.
In beide gevallen is moeder natuurlijk neutraal,
maar de tweede soort van neutraliteit, waarbij zij
een tijdperk van bezinning heeft gesteld tusschen
de sfeer der verhitte gemoederen en haar welover
wogen oordeel, is ontegenzeggelijk vruchtbaarder.
Nog een derde soort neutraliteit is echter moge
lijk: Er zijn moeders, of u 't gelooven wilt of niet,
maar ze z ij n er, in wier tegenwoordigheid het
zelfs ruwen grooten jongens tamelijk wel onmoge
lijk wordt om te kibbelen. Die stralen redelijkheid,
gezond verstand, liefde en opgewektheid uit even
natuurlijk als ze ademhalen. En 't blijkt dan zonde
van den tijd te zijn, strijdpunten in een onwelwil
lende sfeer te beslissen. 't Is of ze moeder hooren
zeggen: „Waarom zoo hard schreeuwen, kind? Je
kunt er beter kalm over praten": ook al zégt ze al
leen maar: „Wie wil er een kop thee?"
Dit is zoo ten naaste bij de positieve neutraliteit,
waartoe wij ons zelf zullen moeten opvoeden. Zij
wortelt in ootmoed, trouw aan het ideaal en liefde
voor al het geschapene.
Deze opvoeding eischt een taai geduld, brengt leed
en offers mee, want de inzet is niets minder dan:
ons zelf overwinnen en dat is nog altijd moeilijker
dan een stad innemen.
Maar het einddoel is de moeite waard. Immers:
al zou geen enkele man het meer weten, wij vrou
wen weten positief zeker, dat eenmaal de duizenden
die langs dezen moeilijken weg zich zelf overwon
nen hebben, sterker zullen blijken dan de millioenen
die nu nog, onder welk voorwendsel dan ook, het
geweld dienen!
R. DE RUYTER-v. d. FEER
Als een zonnige droom glijdt de zomermode voorbij
VER de Champs-ElySées te Parijs zinkt als
een blauwachtig waas de schemering van
den korten winterdag.
Een klein palais in een zijstraat, achter
de gesloten stores zijn alle vertrekken als verlicht,
een gelig roze schijnsel vloeit naar buiten in den
avond. Bij den ingang rijden auto's voor. Een dame
in marterbont stapt uit, één in een breitschwanz,,
een" bever, een persianeï, glipt het huis binnen, een
fijn wolkje van parfum' blijft achter. Een gedistin
geerde heer met een grijs sikje ontvangt aan den
voet van een statig bordes, een huisknecht in rok
opent fluweelen portières. Een lichte salon, hooge
spiegels in vergulde lijsten, la-is tallen kronen, op
den marmeren schoorsteenmantel, seringen en mi
mosa in Chineesche vazen. Een kring van dames,
daar zit die met de breitschwanz en de bever, de
persianer en de marter, in het rond langs de mu
ren zitten ze, babbelen, drinken cocktails en knab
belen koekjes, en een rijzige knappe vrouw met
wat mannelijke, bezielde gelaatstrekken begroet
hen, wijst plaatsen aan, neemt waardig de hon
neurs waar. Het is echter niet zooals bij een ge
wone dames-tea, want er ligt spanning, verwach
ting op alle gezichten. Waarop ze wachten? De
vrouw des huizes zal aanstonds de aanwezigen een
geheim ontsluieren, een groot en wonderschoon
geheim: de lijnen en kleuren van de nieuwe mode.
de zomermode.
Er werd geen teeken gegeven, en toch wordt
het plotseling stil men kan zeggen: plechtig stil.
In de wijdopen vleugeldeur, die naar het zijver
trek leidt, is een marronkleurig wandelcostuum
zichtbaar geworden. De kleine roodblonde direc
trice bij de deur kondigt den naam van het cos-
tuum aan, ze roept: „Au petit jour". En na het
kastanjebruine wandelcostuum verschijnt een
maisgele mantel, waaronder een zomerjapon van
lila zijde, en dan een complet, mantel en rok don
kerblauw, de blouse cyclamekleurig, en een bruin
sportpakje, en weer een mantel, en een avond
japon, oud-roze met zwarten kant en nog eens een
wandelcostuumpr komt geen einde aan de
verwarrende films.
De dames stellen zakelijk vast: de rokken nog
wat korter, de schouders blijven breed, de mantels
sterk getailleerd en klokkend, veel ruches, en bij
de avondjapon absoluut de crinoline! De jonge
koningin van Engeland heeft haar in de mode ge
bracht, toen ze bij een ontvangst ten hove in een
crinoline verscheen. Menige dame noteert een
naam, stelt vragen over de details: ze is immers
niet voor haar plezier gekomen, maar voor haar
werk, ze is van het vak. een collega uit London,
of Genève, Boekarest of Amsterdam of Brussel. De
leek echter, die niet gekweld wordt door vak
nieuwsgierigheid, geeft zich over aan het spel van
kleur en lijn, geraakt in geestdrift over de geraf
fineerde schakeering der gebroken tinten over den
smaak der nuances, de geestige invallen. Hoeveel
vindingrijkheid, hoeveel artistieke begaafdheid is
hier aan het werk, om voor de vrouw een omhul
sel te scheppen, waarvan de taak Is, de schoon
heid te verhoogen, de bekoorlijkheid te accentuee-
ren, en daar, waar beide misschien ontbreken,
door wat men „chique" noemt, een gemis te doen
vergeten. En men bewondert den ïnze+ van zooveel
kunstenaarsschap nog meer, als men bedenkt, om
wat voor vergankelijke scheppingen het gaat.
slechts voor een paar zomersche weken bestemd,
misschien zelfs alleen voor een enkelen feestelijken
avond op het terras van een hotel.
Hoeveel esprit ook in een bijkomstigheid: in de
benaming der modellen. Men zou ze kunnen num
meren, zooals men iedere waar nu eenmaal pleegt
te nummeren. Maar omdat deze waren tegelijk
voortbrengselen van een uitgelezen kunstvaardig
heid zijn. verdienen ze daarom ook niet, ieder af
zonderlijk een naam te krijgen, juist zooals kunst
werken. We denken, als deze namen in onze ooren
klinken, aan melodieën, aan langzame Engelsche
walsen of smachtende tango's of overmoedige
chansons: „Hésitations". „Rêveuse", „Douce Ren
contre". of „Tric trac". „Folie chose".
De mannequins zijn zich bewust van het ge
wichtig oogenblik. Bijna lijkt het, of ze opgewon
den zijn. Hangt de indruk, die het model maakt,
er immers ook niet van af, hoe het gedragen, op
welke wijze het lang bewaarde geheim prijsgege
ven wordt? Ja, lang en zorgvuldig is het geheim
bewaard. Dadelijk na de Kerstdagen heeft de
vrouwelijke chef zich met de modellen-ontwerpster
teruggetrokken, om de nieuwe collectie gereed te
maken. Ze heeft in zijde en stofjes, linten en
ruches gewoeld, heeft- zich laten inspireeren door
een patroon of een kleurencombinatie, heeft ge-
teekend en geprobeerd. Ze heeft haar uren van
scheppingsvreugde gehad en haar uren van neer
slachtigheid, net als een kunstenaar. De chef is
nerveus in deze weken, heel nerveus. De Parijsche
zenuwartsen kunnen een boekje opendoen over de
zenuwtoestanden in de Haute Couture.Toen de
modellen ontworpen waren, werd de maat der
mannequins genomen. Ninette zal mantels toonen
en Yvonne complets, de statige blonde Fernande
weet zich goed in een avondtoilet te bewegen, de
jongensachtig gebouwde Suzanne in het sport
pakje. Draagster en kleedingstuk zijn met over
leg gecombineerd, van het model en de houding,
kleur van haar en teint van de mannequin is een
harmonisch geheel gemaakt. Hoe echter het mo
del, dat ze zal moeten toonen, er uitziet, weet geen
der dames van tevoren. Het atelier blijft angst
vallig bewaakt, en pas op den dag van de eerste
show krijgen de employées zelf een overzicht over
de heele collectie. Zelfs de directrice moet zich la
ten verrassen.
Niet altijd verloopt de show zonder incidenten.
Fotografeeren of nateekenen is verboden. Toch
komt dat voor. Weten de inkoopsters der buiten-
landsche firma's dan niet, dat ze door den chef,
de directrice en de mannequins zelf voortdurend
onopvallend gadegeslagen worden? En dan wordt
er, even onopvallend, om den „flic" van de dichtst
bijzijnde post gestuurd; de dame, die het verbod
overtrad, wordt op discrete wijze naar buiten ge
roepen, de agent neemt haar glimlachend mee.
Want: „Copier c'est voier". Een zware boete staat
haar te wachten.
De andere bezoeksters, geheel in het kijken ver
diept. bemerken het incident meest heelemaal niet.
Ze kijken en droomen en wenschen. Gelukkig die
genen, die ook niet hoeven te rekenen!
LET OP DE FIJNE PUNTJES.
Deze week een kwartiertje theorie koken.
„Moet ik nu ook nog aan theorie koken gaan
doen?" zult u zeggen.
Ja, dat is werkelijk mijn bedoeling, alleen stelt u
het zich misschien wat te „schoolsch" voor. U heeft
waarschijnlijk wel eens van receptenleer gehoord.
Het leek u dan natuurlijk een erg droog vak. Maar
toch heeft het, ook voor ons huisvrouwen, heel veel
nut.
De receptenleer geeft ons zoo'n heerlijk houvast
bij het koken. Beheerscht u de theorie, dan hoeft u
nooit meer bang te zijn dat uw soep te dik of te dun
wordt, uw pudding te slap uit den vorm komt. of
uw groenten in de saus zwemmen. U kent de ge
waarwording wel bij zoo'n mislukking. „Had ik nu
maar in het kookboek gekeken" zult u uitroepen.
Kent u de receptenleer, dan heeft u het kookboek
alleen maar noodig voor buitengewone gerechten,
het lastige telkens opzoeken vervalt dus.
Wanneer we het er over eens zijn, dat recepten
leer ook voor ons zijn nut heeft, stellen we alleen
nog belang in de vraag: „Hoe moet ik me die theorie
eigen maken?" Dat nu is al heel eenvoudig. Wan
neer u vaak dezelfde woorden onder oogen krijgt,
zult u ze langzamerhand kennen. We merken dat
zoo vaak bij reclame. Zien we het plaatje dat er bij
hoort, of alleen maar het eerste woord, dan kunnen
we de rest er bij vertellen. Zoo moet u nu ook met
deze receptenleer doen. U knipt dit stukje uit de
krant en plakt het op een vrij groot vel karton. Daar
maakt u een koordje aan en hangt het goed zicht
baar in de keuken op. Iedere week plakt u er een
nieuw hoofdstuk bij, zoodat uw karton langzamer
hand vol komt. Het karton is niet als wandversie
ring bedoeld, zorgt u dus, dat u goed kunt lezen wat
er op staat.
Gaat u een soep maken, dan kijkt u even op het
karton. U ziet dan:gram vleesch per liter wa
ter, gram zoutgram bindmiddel en.
Ennet als bij de reclamesna eenigen tijd
ken u het heele karton uit uw hoofd.
Zondag: Flensjes met ragout gevuld, kalfsnier-
stuk, aardappelen, bloemkool, Deensche appel-
schoteL
Maandag: Bloemkoolsoep, koud kalfsvleesch,
spruitjes, aardappelen, lammetjespap.
Dinsdag: Gehakt, andijvie, aardappelen, warme
griesmeelpudding, bessensapsaus.
Woensdag: Rolpens, roode kool, aardappelen, rijst
met rabarber.
Donderdag: Varkenscarbonaden, schorseneeren,
aardappelen, chocoladevla.
Vrijdag: Gebakken bot, sla, aardappelen, /ruit.
Zaterdag: Stamppot van savoyekool, maisvlok-
ken met warme melk.
PAASCHEIEREN
3 minuten, 4 of 5 minuten koken. Ieder
heeft zijn wensch, doch éénparig verlangt
men öp het eiBOEKELO'S TAFELZOUT!
(Adv. Ingez. Medj
Deensche schotel (4 personen).
Benoodigdheden: Appelmoes van 500 gram ap
pelen, 5 sneedjes oud brood, boter, 40 gram suiker,
1/4 liter slagroom, 2 eiwitten, 1 eetlepel poeder
suiker.
Bereiding: Kook van de appelen moes. Zeef dit
door een paardenharen zeef. Doe de appelmoes dan
in een omgespoelden vuurvasten schotel. Snijd van
de sneedjes brood de korsten af. Pluk het overge
bleven brood in kruimels. Bak deze in de koeke-
pan in boter goudbruin van kleur. Bedek de appel
moes hiermee. Strooi de suiker erover en nog een
weinig gesmolten boter. Laat er in den oven vlug
een bruin korstje op komen. De schotel mag echter
niet meer dan voor 2/3 gevuld zijn. Sla nu de room
stijf met de eiwitten en de poedersuiker. Laat het
appelschoteltje even bekoelen en bedek het daarna
met de slagroom.
Schorseneeren (4 personen).
Benoodigdheden: 1 k.g. schorseneeren, 3 dl. melk,
30 gram bloem, 30 gram boter, zout, nootmuskaat.
Bereiding: Wasch de schorseneeren in ruim wa
ter goed af. Zet ze nu op met kokend water. Laat
ze koken tot ze gaar zijn (pl.m. 3/4 uur). Giet het
water weg en stroop het bruine velletje er af als bij
bieten. Snijd de schorseneeren nu in stukjes van
ongeveer een halve vinger lengte. Overspoel ze in
een vergiet met kokend water. Maak van boter,
bloem en melk een sausje, Stoof hierin de schorse
neeren nog 15 minuten. Rasp er in de schaal een
weinig nootmuskaat over.
Warme griesmeelpudding (4 personen).
Benoodigdheden: l/s 1. melk, 65 gram griesmeel.
1/4 stokje vanile of wat vanillesuiker, 2 eieren, 60
gram boter, 50 gram amandelen of rozijnen, paneer
meel, zout.
Bereiding: Maak van melk (4- vanille), suiker
en griesmeel een dikke griesmeelpap. Broei en pel
de amandelen, hak of maal ze fijn, voeg ze bij de
pap. (Indien rozijnen gebruikt worden, dan deze
even in water opwellen). Verwijder het vanille
stokje. Voeg de eidooiers bij de pap, sla de eiwitten
zeer stijf. Wrijf een warme puddingvorm met boter
in en bestrooi den binnenkant, ook van het deksel,
met paneermeel. Smelt de overgebleven boter en
voeg deze bij de griesmeelpap. Vermeng de pap
luchtig met de stijf geslagen eiwitten. Vul den vorm
met de pap. maar zorg, dat de vorm slechts voor 3/4
gevuld is. Sluit den vorm met het deksel af en kook
de pudding in een waterbad gedurende 2 uur. Haal
nu het deksel er af en laat de pudding even opdro
gen (in den oven of bij de kachel). Stort de pudding
op een natgemaakten schotel. Giet er een weinig
bessensap om heen geef de rest er apart bij.
SOEPEN.
1. Bouillonsoepen gemaakt van vleesch of vleesch-
ex tract en water.
Per liter water 500 gram vleesch voor een sterke
bouillon. 300 gram vleesch voor huishoudelijke soe
pen. 250 gram vleesch voor soepen, waarin nog
andere geurige bestanddeelen komen (b.v. groenten-
soep).
Gebruikt kan worden: rund-, kalfs- en paarden-
vleesch. Vleesch klein snijden, wasschen en opzet
ten met water en zout. Per liter water 1 glad afge
streken lepel zout.
Met koud water opzetten als het vleesch niet in
de soep blijft. Met kokend water als het er wel in
blijft
Water aan de kook brengen en bouillon laten
trekken.
Kalfsvleesch 2 uur laten trekken.
Rundvleesch 3 a 4 uur laten trekken.
Paardenvleesch 4 uur laten trekken.
Laten trekken in een goed gesloten pan op een
klein gestelde warmtebron. Na trekken de bouillon
desgewenscht zeven, het soepvleesch bewaren voor
een restverwerking.
Volgende week gaan we de soep binden!
Hoe we van oud nieuw maken.
De mildere dagen, die nu naar we allemaal vurig
hopen, zullen aanbreken, leenen zich altijd uitste
kend tot het in huis opdragen van oude zomerblou-
ses, mits we er maar voor zorgen, dat we aan gure
temperatuurvlagen weerstand bieden met een extra
laagje. Is dit eenvoudige sportieve vest geen goed
bedenksel? Het werd gemaakt uit een ouden rok en
staat heel keurig op een geruit rokje, waarbij een
dito das.
Ettelijke sportblouses zijn hierbij netjes te gebrui
ken. De mouwen doen helder aan en de rest is niet
te zien!
ZIJN IN PRIJS VERLAAGD
GD. HOUTSTR. 98 - HAARLEM - TEL 16772
Telef. bestell. worden denzelfden dag besteld
(Adv. Ingez. Med.)
VUILE ZEEM.
Is uw zeemleer erg vuil en onooglijk geworden
en begint u juist nu met het oog op de schoon
maak te verlangen naar een nieuwe? Koop er dan
nog niet direct een. misschien kan het zeemleer
goed worden schoongemaakt. Wasch hem eerst
in lauw water met erg veel zout. Knijp hem uit
tusschen een oude doek. Laat hem in de schaduw
drogen en als hij nog iets vochtig is rek hem dan
in alle richtingen goed uit..
Daarna maakt u een sopje klaar, van zachte
zeep, heel vet en lauw. Voeg hier een paar eetle
pels soda bij en laat de zeem er een uur in wee
ken. Daarna wascht u hem net als een stuk
waschgoed, spoelt hem vlug uit in lauw water
(verschillende keeren ververschen). In het laat
ste spoelwater doet u een ietsje zeep. Op dezelfde
wijze drogen als de vorige keer.
Is het zeem werkelijk héél erg vuil, smeer hem
dan aan twee kanten met groene zeep in; na
een paar minuten dompelt u hem in lauw soda
water en laat hem twee of drie uur weeken, ter
wijl u hem van tijd tot tijd eens door de handen
haalt. Spoel uit in lauw water net als boven be
schreven en droog voorzichtig in de schaduw.
Kleine tips voor de huisvrouw.
Een beetje zenuwachtig?
De omstandigheden brengen mee, dat vrouwen
zich van tijd tot tijd weieens zenuwachtig voelen.
Soms uit zich die nervositeit in een groote moe
heid. Je hebt 't gevoel of iedere beweging je
moeite kost.
Wanneer u zeker weet, dat geen blzondere
kwaal de oorzaak hiervan is, kan een eenvoudig
huismiddeltje soms wonderen doen. Ga 's avonds
eens rechtop in een badkuip of teil staan, leg een
spons met warm water in den nek en laat het
water zachtjes langs de ruggegraat loopen. Houdt
dit vol gedurende vijf minuten, vlak voor 't naar
bed gaan. U slaapt dan beter en bent den vol
genden dag zeker in een kalmer stemming.
Huismiddeltje tegen „dat nare gevoel".
Als de griep rondwaart kunnen we ons soms
„onbestemd naar" voelen zonder dat we eigenlijk
nog iets mankeeren. Het sterk opsnuiven van
citroensap door de neusgaten geeft direct al ver
lichting. Knijp een halve citroen uit in de holte
van uw hand en snuif enkele keeren achter el
kaar. Na een kwartiertje neemt u wat versch sap
en herhaalt de bewerking.
Tegen een zwaar, suf gevoel In het hoofd helpt
het volgende. Doe in een liter water een kleine
handvol eucalyptusbladeren, een handjevol mar
jolein en twaalf kruidnagels. Breng het aan de
kook en inhaleer de geurige damp.
In 't vroege voorjaar
moeten we meer zorg aan onze handen besteden
dan anders. Een heel eenvoudig maar /degelijk
middeltje om de bloedsomloop te bevorderen en
dus ruwheid en kloven te bestrijden is het mas-
seeren. U doet het b.v. als volgt: U neemt de pols
van de linkerhand tusschen duim en middel
vinger van de rechter en voert een draaiende be
weging uit tot de pols gloeit. Verder na Iedere
wassching de handen licht InvettenMaar
dat wist u natuurlijk al!
Goedkoop en toch smakelijk
Wij smullen vanoud brood!
Veel, zeer veel is er al geschreven over versch
brood en het versche cadet je. Versch brood wordt
door de meeste menschen (en kinderen!) smake
lijker gevonden dan oud brood.
Vooral als we „trage" eters hebben, zou het
prettig zijn als we 's morgens bij het ontbijt reeds
over versch brood konden beschikken. Maar nu
de mogelijkheid niet bestaat om zoo vroeg al
versch brood te krijgen, doen we beter ons er
eens in te verdiepen hoe we oud brood toch sma
kelijk kunnen maken. Het is trouwens veel gezon
der dan versch, dat is bewezen!
Voor het ontbijt kunnen we het brood roosteren.
U bent niet in het bezit van een electrische brood
rooster? geen bezwaar! 's Morgens pookt U toch uw
kachel of haard even goed op. U snijdt nu het brood
aan gewone sneedjes en legt ze even op de kachel.
Laat u het brood er kort op liggen en brandt de
kachel hard dan worden de sneedjes als geroosterd
brood, misschien iets minder mooi dan in een elec
trische broodrooster, maar zeker smakelijker dan
gewoon oud brood. Laat U het brood langer liggen
op een minder warme kachel dan wordt het bros als
beschuit, ook heel smakelijk!
Houdt u van een stevig ontbijt dan kunt u ge
bakken kaasboterhammen maken.
U smeert twee sneedjes brood aan beide kanten
met boter in, legt ze op elkaar met een plak zachte
kaas er tusschen en bakt ze in de koekepan aan beide
kanten mooi goudbruin. 'Q
Natuurlijk kunt U dit gerecht ook aan de kof
fietafel geven. Zelfs kan het dienen ter vervanging
van vleesch bij den warmen maaltijd.
Amandelballen.
Iets dergelijks kunnen we maken van gewoon
oud brood. Ongeveer 200 gram oud brood zonder
korsten weekt U in 2«/i dl. kokende melk.
De overtollige melk drukt U er goed uit, als het
brood door en door week is. Nu vermengt U het
brood met 2 eieren, 30 gram suiker. 50 gram gehakte
amandelen en wat geraspte citroenschil.
Van deze massa maakt U met behulp van 2 le
pels ovale bollen, die U in frituurvet mooi goudbruin
bakt. De bollen laat U even op grauw papier uitlek
ken waarna U ze op een schotel opstapelt en met
poedersuiker bestrooit.
Tot slot nog een zoete of zoute versnapering van
oud brood gemaakt n.l. broodwafeltjes. *Oud brood
(liefst casinobrood, hierbij heeft u de minste afval)
wordt van de korsten ontdaan Een wafelijzer smeert
u dun met boter in en maakt het heet. De sneedjes
brood worden even groot gemaakt als het wafelijzer
en ook met boter ingesmeerd. Klem de sneedjes
brood nu tusschen het wafelijzer en bak ze lichtbruin
en bros. Na het bakken kunnen ze met suiker en ka
meel bestrooid worden of met geraspte pikante kaas,
