EEN VIOOL
VERDWEEN....
Capitulatie van het
Nederlandsche leger
DONDERDAG 16 MEI 194Ö
HAARLEM'S DA
G B E A D
S
Oude pakhuizen te Amsterdam.
Nu het lente is geworden is het net of de Amster-
damsche pakhuizen mooier zijn dan ooit. De pak
huizen van Amsterdam, dat is een chapiter op
zichzelf, want ik geloof niet dat veel steden zoo
veel oude pakhuizen hebben als Amsterdam. Er
zijn er ook zooveel goed bewaard gebleven, in alle
hoeken en gaten van de oude stad, en ze zijn zelfs
vaak nog in gebruik. Wel een teeken, dat ze solide
en degelijk gebouwd werden en dat ze behalve
bouwkunstig schoon ook doelmatig waren, want
anders had men ze iheusah niet tot bijna halverwege
de twintigste eeuw behouden.
Misschien zijn er menschen, die in Amsterdam
komen en de pakhuizen nog nooit bewust hebben
beschouwd. Al zijn ze natuurlijk vaak genoeg langs
zoo'n pakhuis of zoo'n complex pakhuizen, bijvoor
beeld aan de Prinsengracht of Keizersgracht, ge
komen. Of, om het nog meer in het centrum te
kiezen wie kent er niet het mooie maar dat
is dan ook wel één van de mooiste stadswapen
huis aan het Singel, niet ver van ihet Koningsplein?
Het staat er statig en tegelijk sierlijk, weerspiegelt
zioh met zijn lichtgele baksteen en bruinroode verf
in het water en laat het stadsgewoel langs zich
heen gaan met al de rust en bedaardheid, waar
over zoo'n oud gebouw, dat dan bovendien eeuwen
lang de niet geringe functie van stadswapenhuis
heeft vervuld, beschikken kan. Evenwel het
stadswapenhuis is niet het prototype van het zes
tiende en zeventien eeuwsche Amsterdamsehe pak
huis van de gewone pakhuizen is vrijwel geen
architect bekend, ze werden alle gebouwd door
handwerkslieden, die weliswaar hun vak uitste
kend verstaan moeten hebben, maar wier namen
verloren zijn gegaan, terwijl het stadswapenhuïs
toch vermoedelijk wel onder leiding van een ar
chitect is gebouwd. De gewone pakhuizen zijn be
trekkelijk onopvallende bouwsels, behalve dan,
dat wie ze eenmaal bewust heeft bekeken, nooit
meer dat eenvoudige, oer-degelijke en intens mooie
samenstel van kloeke, strakke lijnen en eenvoudige
strenge kleuren vergeet En nu het voorjaar Am
sterdam weer doet ontwaken, komen ook de pak-
i huizen weer tot nieuw leven, er wordt gelost en
geladen, ze worden gevuld en geleegd, men kan
overal er om en er bij menschen aan het werk zien,
de zolders staan open en er is een groote bedrij
vigheid gaande.
Het oudst bekende pakhuis van Amsterdam, dat
al lang niet meer bestaat dateerde uit de 16e eeuw,
het was het oude turf en provisiehuis van het Huis-
zittenhuis aan de Oude Zijde en er is slechts van
bekend dat het in 1548 al bouwvallig was. De groote
opkomst van de Amsterdamsehe pakhuizen vond
plaats in den tijd, waarin in Amsterdam Ide zee
handel tot bloei kwam, dus in den tijd van de Com-
pagniën en (daarna. Het kon ook wel bijna niet eer
der zijn, want alle Amsterdamsehe pakhuizen zijn
uit Steen opgetrokken, en daar voor 1621 lin de
hoofdstad alleen met hout gebouwd werd en daar
na pas het bouwen imet baksteen begon, moest het
wel bijna de tweede helft van de zestiende eeuw
worden, voor de kloeke, sterk gebouwde hooge
baksteenen bouwsels van de Amsterdamsehe pak
huizen in zoo grooten getale konden ontstaan.
Want overal, langs de drie hoofdgrachten, de Hee
rengracht, de Prinsengracht en de Keizersgracht,
I maar vooral ook langs de kleinere grachten, de
I Groenburgwal, en de Grimburgwal, de Oude Zijds-
Voorburgwal en de Brouwersgracht, en. niet te
vergeten, op de Prinseneilanden schuin achter het
station, treft men zestiende en zeventiende eeuw
sche pakhuizen in hun volle fleur aan, nog steeds
centra van bedrijvigheid, vooral in het voorjaar, nu
er schuiten voor liggen, die lading aangevoerd
hebben en gelost worden en men achter alle open
zolderdeuren menschen druk aan het werk ziet.
Festijnen van kleur zijn dat. de donkere pakhuizen
de baksteen werd en wordt vaak herhaalde
malen met lijnolie bestreken, en daardoor ont
stond de eigenaardige zwartachtige kleur van zoo
veel oude gebouwen met de groen geschilderde
deuren met hun sobere versiering van wat wit of
lichtgeel, daarvoor in het water zoo'n groote boot
met veel wit, en rood en groen, en daarboven de
blauwe lucht, die zich onder de weerspiegeling
van de schuiten ook weer voortzet in het grachten
water, met wolken en al.
Daar komt bovendien bij, dat tal van die pak
huizen nog hun oude namen hebben behouden, na
men, die vaak heel typisch zijn en herinneren aan
de dagen, waarin de handel in Amsterdam levendi
ger was dan zij ooit te voren geweest was men
heeft de pakhuizen Groenland en Spitsbergen, die
door
Paul Schott
25
Hij had uitsluitend tot Lena gesproken, die di
rect op vroolijken toon antwoordde:
„Goeden morgen markies! Natuurlijk moogt
U dat vragen. Mijnheer Apt en ik hadden het in
ons hoofd gezet, de viool te vinden, en daar de
naam SalLmbeni vanmorgen vroeg in de krant
stond, wilden wij den graaf ondervragen, maar he
laas schijnt hij niets te weten.
Fillipepi lachte hoonend, zoo ongeveer als de
roover in de komische opera:
„U zult moeten toegeven dat het eenigszins
wonderlijk is betrekkingen te hebben met iemand.
wiens naam door een moordenaar genoemd is
„Daar wij de viool zochten, helaas met even
weinig resultaat als de politie, is het heelemaal
niet zoo wonderlijk", lachte Lena en Apt schrok
van de wraakgierige uitdrukking op het gezicht
van den markies.
„Salimbeni heeft zoojuist bekend", deelde hij
triomfantelijk mede.
„Dat hij de viool heeft?" vroeg Lena opgewon
den.
„Bijna, dat hij Cavalcanti gekend heeft, hetgeen
wij ook reeds door het verhoor van diens secreta
resse konden vaststellen." Toen plotseling tegen
Lena uitvallend:
,,U was de laatste persoon, die de viool in zijn
bezit had. U is blijkbaar zoo vlug bedwelmd ge
worden. dat U den dief niet heeft kunnen zien, een
zeldzaam geval in de geschiedenis der misdaad, j
de herinnering wakker houden aan de Walvisch-
vaarders, men heeft het Oost-Indisch Magazijn,
men heeft nog veel meer pakhuizen met bena
mingen van jaren en eeuwen her.
Ik vraag me wel eens af of men wel beseft, hoe
wonderlijk het toch is, dat in een groote, moderne,
twïntïgste-eeuwsche stad als Amsterdam zoo onge-
loofelijk veel uit de zestiende en zeventiende eeuw
niet alleen bewaard en behouden is gebleven, maar
ook werkelijk nog in gebruik is, bijna zooals het drie
en vier eeuwen geleden was. Als men zoo'n pakhuis
ziet, waarin en waaromheen druk gewerkt wordt,
dan krijgt men dat gevoel wel heel sterk, want
en dat is heusch iets wonderlijks, dat ook maar niet
zoo gauw tot je doordringt zoo'n pakhuis, met
zoo'n boot ervoor en wat menschen in blauwe of
bruingrijze kielen erbij aan het werk, en daarom
heen de gracht, die daar twee eeuwen geleden ook
al zoo lag daar is nu eigenlijk niets twintigste-
eeuwsch aan. Dat is precies zooals het in de zestien
de en de zeventiende eeuw was
W. v. d. T.
Luchtbeschermingsdiensten
blijven in functie.
'S-GRAVENHAGE, 15 Mei.
Aan den burgemeester wordt medegedeeld,
dat de opperbevelhebber van land- en zeemacht
wensclit, dat de luchtbeschermingsdiensten ge
heel in functie blijven, zooals sedert 10 Mei j.l.
Ten overvloede wordt het volgende bepaald:
Ten eerste: ingaande hedenavond zal alge-
heele lichtdooving moeten plaatsvinden en zal
het verbod van lichtuitstraling moeten worden
gehandhaafd.
Ten tweede: alle bepalingen van de openbare
bekendmakingen van de burgemeesters blijven
van kracht.
Ten derde: de luchtbeschermingsdienst blijft
alzoo Volledig in dienst en dient elk oogenblik
tot optreden. gereed te zijn.
(A. N. P.)
Amerikaansche gezant te Den Haag
blijft op zijn post.
WASHINGTON, 15 Mei (D.N.B.) De minister
van buitenlandsche zaken, Huil, heeft heden ver
klaard dat de ambassadeur der Vereenigde Staten
in Brussel en de Amerikaansche gezant in Den
Haag tot nader order op hun post zullen blijven.
Diensten over het IJsehneer worden
hervat.
AmsterdamLemmer en AmsterdamKampen.
Het A.N.P. deelt mede, dat met ingang van Vrij
dag 17 Mei a.s. de dienst AmsterdamLemmer en
AmsterdamKamper: op werkdagen van 's mor
gens 8 uur zal worden hervat. De schepen zullen
's middags om 3 uur uit Lemmer en Kampen te-
rugkeeren.
NIEUWE AANVALSWAPENS IN
DEN STRIJD.
Keerpunt in de krijgskunde".
DE VAL VAN HET FORT EBEN EMAEL.
Het D.N.B. meldt:
Van deskundige Duitsche militaire zijde werd he
den naar aanleiding van een buitenlandsdhe vraag
ingegaan op het in de „Deutsche Allgemeine Zei-
tung" verschenen artikel, „De groote operatie", uit
de pen van overste dr. Hesse, die zich in den staf
van den opperbevelhebber van het leger, generaal
von Brauchitsch, aan het Westfront midden in het
strijdtooneel bevindt.
In dit artikel staat in een alinea woordelijk: De
inneming van het fort Eben Emael zal waarschijn
lijk eers als een keerpunt in de ontwikkeling van
de krijgskunde gekenmerkt worden.
Men moet dit vestingcomplex met eigen oogen
gezien hebben, om 't succes juist te kunnen waar-
deeren. Hier zijn de nieuwe Duitsche strijdmidde
len beproefd. Leger en luchtwapen hebben op
prachtige wijze samengewerkt. De duikbommen
werper heeft den pionier en den infanterist den
weg bereid. De meer dan 20 afzonderlijke verster
kingen, waarvan de meeste van geschut voorzien
waren en vaak als geschutstorens met eenige schiet
gaten waren aangelegd, moesten zich na een strijd
van minder dan 24 uur overgeven. Gevangenen,
die ik gesproken heb, verklaarden, dat allen ver
lamd van ontzetting waren over de uitwerking der
Duitsche wapens. ,.We waren niet in staat ons ge
schut en onze mitrailleurs te bedienen", zei een ge
wonde Belgische officier.
Een onderofficier verklaarde: We moesten con-
stateeren, dat onze kanonnen plotseling weigerden.
Speciaal op dezen laatsten zin had de buiten
landsche vraag betrekking. De deskundige mili
taire instantie verklaarde: Het is bekend, dat de
Duitsche weermacht over nieuwe aanvalswapens
beschikt. Over hun werking en aard kan op het
oogenblik niets gezegd worden.
Wij hebben U eenige dagen laten nagaan U heeft
zich door de politie de namen van alle Salimbeni's
laten geven. Waarom?"
Lena was nu werkelijk bleek geworden en keek
Apt aan. Deze antwoordde: „Een toeval, ik was
bij den antiquiteitenhandelaar Bozzi en hoorde
daar. hoe Bozzi tegen zgn vrouw de namen Salim
beni en Cavalcanti noemde, natuurlijk zonder
eenig verband met de viool, maar wg dachten
De markies onderbrak hem, weder tot Lena ge
wend: „En U heeft er ook geen idéé van, wie de
dief kan zijn?" Lena haalde de schouders op:
„Neen, misschien iemand van de bemanning van
de „Van Houten".
„Die U bedwelmde? En die de viool aan een
kleinen handelaar verkocht?" Lena keek op.
„Zoodat een onbekende haar dan later terug kon
koopen? Zeer slim!" Plotseling schreeuwend:
„Maar mij maakt men niets wijs!"
Apt trad haastig naar voren en riep boos:
„U wilt toch niet beweren, dat wrj de viool terug
kochten. Dat is ongehoord. Ik ben algemeen ver
tegenwoordiger van de grootste Zwitsersche ver
zekeringsmaatschappij, markies, ik zal mg tot
mijn consulaat wenden."
Fillipepi antwoordde zoetsappig: „Met u heb ik
niet gesproken, mijnheer Apt, U bent waarschijn
lijk zelf een slachtoffer van deze vrouw
„Maar dat is waanzin!" schreeuwde Apt en de
Zwitser zag er ineens heel anders uit. Zijn gezicht
had het kinderlijke, ronde jongensachtige verloren,
,,Ik sta borg voor juffrouw Plischmuth, zg treedt
op voor de belangen van den, violist Grangg."
„Ik zeg U, dat U zelf een slachtoffer van deze
geraffineerde bende bent. Of Salimbeni er ook bij
hoort weten we nog niet. De moordenaar zal zeker
vandaag nog gevat worden. Wg zullen hem met
de juffrouw confronteeren. wg zullen deze zelfver
zekerde jongedame met Bozzi confronteeren, wg
zullenHij zwaaide steeds weer met zijn han
den voor Lena's gezicht, dat aschgrauw was ge
worden. „Mg'n theorie is zeer eenvoudig: een jon
gen heeft ir. opdracht van de bende de viool ge
stolen, piiflchxnutch.....w"
Te Berlijn onderteekend.
BERLIJN, 15 Mei (D.N.B.) Het opperbevel
van de weermacht maakt bekend:
De capitulatie van het Nederlandsche leger
is heden elf uur door den Duitschen opperbe
velhebber en den opperbevelhebber van het Ne-
derlandsohe leger en de marine onderteekend.
Gevecht voor de Maginotlinie.
Duitschers namen twaalf
steunpunten.
Hoe het Duitschen infanteristen is gelukt, in het
voorterrein van de Maginot-linie twaalf sterke
Fransche steunpunten na een harden strijd te ver
overen en daarbij 92 Marokkanen gevangen te
nemen blijkt uit een in de Duitsche pers gepubli
ceerd ooggetuigeverslag, waarin aldus het D. N
B. wordt verteld:
De opdracht luidde door een twee kilometer breed
terrein te stooten en talrijke Fransche nesten van
verzet te vernietigen. De Duitsche soldaten wisten
dat zij tegenover 'n sterken vijand zouden komen te
staan. Een hevige strijd was te wachten. Daar het
terrein in zijn geheele breedte door den vijand
werd waargenomen, was het zaak de morgensche
mering te benutten om met deze bescherming
zoover mogelijk vooruit te komen. Precies om 10
uur was de met de artillerie afgesproken uitgangs
stelling bereikt. Om 10 uur 5 brak een helsch lawaai
los. Over de hoofden van de Duitsche infanteris
ten heen, donderde het op de Franschen neer.
De soldaten bliezen intusschen uit, tot hun oogen
blik was gekomen: Even plotseling als het begon
nen was verstomde het gedonder van het geschut.
Onder de werking van de Duitsche artillerie
waren de Franschen in vlucht uit de mitrailleurnes-
ten aan den woudrand naar hun woudversterkingen
teruggesneld. Nu volgde de volle inzet der compag
nieën., die in het dichte kreupelhout slechts moei
zaam voorwaarts kwamen. Een wirwar van prik
keldraad moest overwonnen worden de uniformen
kregen scheuren en de huid werd op vele plaatsen
opengereten. Toen de eerste draadscharen gingen
knippen, kwam Fransche geweersalvo's den aan
vallers te gemoet. Met handgranaten sloegen de
Duitschers een gat in de draadversperring. Met
behulp van machinepistolen en goed gemikte hand
granaten werd het vuur van de eerste Fransche
nesten tot zwijgen gebracht. Op alle hoeken van
het woud, dat meer versterkt was dan men aan
genomen had, woedde thans de strijd. Wel is waar
werden de eerste dicht bij elkaar liggende steL
lingen na harden strijd genomen, maar later moes
ten andere wapens er aan te pas komen.. De
Franschman bewees een moeilijk te overwinnen
tegenstander te zijn. Urenlang woedde de strijd.
De Fransche artilllerie loste spervuur. Maar de
Duitschers drongen zonder ophouden naar voren
Na een harden strijd veroverden zij twaalf sterke
vijandelijke steunpunten. Twee en negentig Marok
kanen en twee Fransche officieren geraakten in
Duitsche gevangenschap. De vijand telde talrijke
dooden en gewonden. De opdracht werd zonder
mankeeren vervuld. Het versterkte woud werd van
den vijand gezuiverd en de Duitsche stellingen in
het voorterrein kwamen eenige kilometers meer naar
voren.
Duitschers beschouwen Brussel niet
langer als „open stad".
Militaire werken en transporten geconstateerd.
BERLIJN, 15 Mei. (D.N.B.) Het opperbevel
der weermacht deelt mede:
De Belgische regeering heeft op 10 Mei door
haar minister van buitenlandsche zaken te Brussel
en tevens door bemiddeling van de Vereenigde
Staten, die haar belangen in Berlijn waarnemen,
verklaard dat Brussel een open stad is, dat zich
geen troepen in Brussel bevinden en ook geen troe
pen door de stad vervoerd worden.
Deze verklaring der Belgische regeering is niet
in overeenstemming met de feiten. De Duitsche
luchtverkenning heeft gedurende de laatste dagen
onomstootelijk het doortrekken van militaire colon
nes van allerlei aard door Brussel en militaire
transporten door dit spoorwegknooppunt geconsta
teerd.
Het Duitsche opperbevel der weermacht kan
daarom Brussel niet langer als onverdedigde stad
erkennen. Indien de Belgische regeering het met
het sparen der stad Brussel voor de verschrikking
van den oorlog werkelijk ernstig meent, moeten
onverwijld alle militaire transporten en marseh-
bewegingen door de stad gestaakt worden en verster-
kingswerken uitblijven. De aanvallen der Duitsche
luchtmacht zijn in overeenstemming met de ver
klaring der rijksregeering uitsluitend op militaire
doelwitten gericht. Indien van thans af aan nog
militaire doelwitten te Brussel geconstateerd zouden
worden, dan zullen zij door de Duitsche lucht
macht aangevallen worden. Alle gevolgen, komen
ten laste van hen, die in strijd met de ver
klaring der Belgische regeering hun stad voor
militaire doeleinden misbruiken.
„Juffrouw Plischmuth!" brulde Apt, geheel bui
ten zichzelf.
„De pianiste van den violist behoort of tot de
bende, of zij is omgekocht. Zij heeft de viool terug
laten koopen door Salimbeni, of het misschien, als
man verkleed, zelf gedaan." Hier moet Lena even
lachen, maar werd dadelijk weer ernstig en nog
bleeker als eerst. Haar blauwe oogen waren bgna
zonder kleur. Woedend besloot de markies, terwijl
hij met beide handen in zijn baard woelde: „Waar
schijnlijk heeft ook Cavalcanti zich laten verleiden,
hij heeft zijn bemiddeling verleend bij den verkoop
naar Amerika, hg wist teveel van de bende en men
heeft hem onschadelijk gemaakt." Apt slikte eenige
keeren, keek lang naar Lena en zei toen: „Err ik
hoor dus niet bg de bende?"
„Jij, beste jongen!" riep Lena, „je bent toch mijn
slachtoffer zooals je gehoord hebt? Ik moest jou
en je speurzin onschadelijk maken. De theorie van
mijnheer de markies, is zooals trouwens iedere
theorie van de politie, volmaakt. Dat zul je over
een paar uur wel in de kranten kunnen lezen."
„Zwijg. U bent gearresteerd!" krijschte Fillipepi
en liet Lena wegvoeren, terwijl zg Apt nog toeriep
dat hij direct naar den consul moest gaan en dat
ze 's avonds nog vrij zou zijn.
„U mijnheer Apt hebt zich voorloopig ter be
schikking van de politie te houden. U kunt nu
gaan", briesphte de markies. Abt kuchte eenige
malen ,voor hij zijn toon weer meester was en
zeidë
„Deze arrestatie zal U berouwen, markies!" Toen
ging hij naar buiten, nam een auto en reed naar
het Duitsche consulaat.
De confronteeringen, waarvan de markies ge
sproken had, bleven geheel zonder resultaat. Eerst
bracht hij den jongen Modena bg Salimbeni. Daar
die beiden elkaar nooit gezien hadden, konden zij
ook niets anders zeggen. Evenzoo ging het met
Lena en den jongen Modena, daar zij hem. nu hij
geen hoed droeg niet meer herkende of wilde her
kennen. En bij Bozzi was ze niet zelf geweest,
maar Apt. Toen liet de markies. Salimbeni en Bozzi
tezamen brengen. Maar de oude handelaar was zoo
sluw, direct uit te roepent
Engeland van de Nederlandsche kust
uit bedreigd.
Italiaansche pers over de nieuwe situatie.
ROME 15 Mei (Stefani). De capitulatie van
Nederland is het voornaamste onderwerp van de
Italiaansche pers. De bladen wijzen er op dat de ver
dediging van het land, niettegenstaande de befaam
de waterlinie, slechts vijf dagen heeft geduurd en
wederom zijn de Engelschen te laat gekomen.
De „Popoio di Roma" merkt op dat nu van het
Nederlandsche rijk nog slechts Indië over is. Het is
duidelijk dat dit rijk zonder hoofd niet levensvat
baar meer is. Het blad voegt hieraan toe dat het
zelfde ook met Engeland kan geschieden.
De „Messaggero" vestigt de aandacht cr op dat
van de Nederlandsche en Belgische kust Engeland
onmiddellijk wordt bedreigd. Het is mogelijk dat
terwijl een geweldige slag wordt geleverd tusschen
de Duitsche en geallieerde legers aan de Maas,
Duitschland door de lucht een aanval zal doen op
net hart van Engeland.
Het „Giornale d' Italia" houdt zich naar het D. N.
B. meldt bezig met de capitulatie van Nederland en
wijst er op dat Duitschland van militair standpunt
een enorme prestatie heeft verricht, door in vijf
dagen het geheele verdedigingsstelsel, opgebouwd uit
cement of inundatiën, te overwinnen. Thans treedt
duidelijk aan het licht, dat Engeland en Frankrijk
den oorlog zijn ingegaan zonder de meest elemen
taire politieke en militaire berekeningen gemaakt te
hebben over de werkelijke macht van Duitschland
en zonder acht te slaan op het geheele politieke en
militaire systeem in Europa.
Duitschland, dat over een ongehoorde macht be
schikt, heeft thans gereageerd en heeft de dynamiek
van den waren oorlog gesteld tegenover de sta-
tiek van den valschen oorlog, t. w. de blokkade.
Te zamen met de door de bezetting van Neder
land ontstane alarmstemming zoo gaat het blad
voort zal te Londen en Parijs nu ook de eerste
gewetensvroeging opkomen over de huidige poli
tiek en de militaire situatie, die beide imperieele
democratiën in het jaar 1919 met haar geweldpoli-
tiek tegen Duitschland en ook tegen Italië geschapen
hebben. De geschiedenis zorgt voor gerechtigheid.
Een groot deel van de Engelsche continentale
grenzen zijn, naar de „Tribuna" verklaart, met de
in vijf dagen geschiede liquidatie van het Neder
landsche leger in handen der Duitschers gevallen.
Het JEngelsche gebied is losgerukt uit zijn positie
van eiland. De bezetting van Nederland beteekent
een nederlaag van Engeland waarvan de gevolgen
nog niet te overzien zijn,
Daarbij rest den nog op Nederlandsche gebied
achtergebleven Engelschen troependeelen niets an
ders dan zich te onderwerpen aan de moeilijke taak.
zich opnieuw „met succes en zonder verliezen naar
huis in te schepen." Met de bezetting van Sedan en
verdere vestingwerken van de Maas hebben de Duit
schers het defensiesysteem van den linkervleugel
der Maginotlinie doorbroken.
De „Corriere della Sera" bericht uit Londen, dat
de ineenstorting van de Nederlandsche verdediging
tot gevolg heeft, dat men te Londen zijn hoofd
kwijt is. Men had geloofd, dat de Nederlandsche
strijdkrachten nog eenige dagen verzet zouden bie
den om het terugwijken van den Belgischen linker
vleugel te verlichten, die nu in een zeer moeilijke
situatie is gekomen. Nu staat het Duitsche leger aan
de Nederlandsche stranden tegenover de kusten van
Engeland. Nu is die eventualiteit tot werkelijkheid
geworden, die Londen gevreesd had en met alle
middelen trachtte te vermijden. Een nieuw hoofd
stuk opent zich in dit snelle verloop van den oorlog.
Duitschland dichter bij het hart van
Engeland.
Nieuwe steunpunten der luchtmacht.
BERLIJN, 15 Mei (D.N.B.) In het frontberieht
van het D.N.B. wordt o.a. gezegd:
Onder den druk der Duitsche wapenen heeft de
Nederlandsche weermacht gecapituleerd. Zelfs wan.
neer Engeland werkelijk in ernst de Nederlanders
had willen helpen zou een militaire hulpverleening
niet doeltreffend geweest zijn, daar snelle Duitsche
troepen en de luchtmacht den toegang naar Neder
land van België en van de zeezijde zeer snel ver
sperden.
In strategisch opzicht beteekent de mogelijkheid
tot beschikking over de Nederlandsche kust dat het
Duitsche luchtwapen naast Noorwegen thans andere
gunstig gelegen steunpunten tegen Engeland bezit.
De Nederlandsche kust is nog dichter bij het hart
van Engeland dan het Noorsche kustgebied. Men
kan aannemen, dat de tot dusver door de Duitsche
troepen behaalde successen worden uitgebreid in de
richting van de Belgische kust. Het doorbreken
van de Maginotlinie door de Duitsche troepen be
wijst opnieuw dat ook moderne vestingwerken niets
vermogen tegen een goed geschoolden en doelmatig
uitgerusten tegenstander.
Vuurwapenen inleveren.
's GRAVENHAGE, 15 Mei. Op bevel van
den Opperbevelhebber van Land- en Zeemacht
moeten alle vuurwapenen met munitie door
de burgerlijke bevolking onmiddellijk worden
afgeleverd bij den burgemeester, die voor de
bewaring zorgdraagt, zoodanig dat deze wape
nen en munitie t.z.t. aan de eigenaren kunnen
worden teruggegeven.
Onbezoldigde Rijksveldwachters, niet behoo-
rende tot de gemeentepolitie moeten eveneens
hun vuurwapenen inleveren. (A. N. P.)
„Contéhoe komt u hier? Ik heb u in min
stens zes maanden niet gezien! Niet, sedert u hier
was met die Faience!"
Salimbeni, die, toen hij Bozzi zag, wel zestig ge
leken had, werd zienderoogen jonger, hij was on
geveer vijf en dertig toen lig zei: „Ik word ervan
beschuldigd, deze riool gekocht, of verkocht te
hebben." Bozzi stak met een keizerlijk gebaar
twee bruine vingers in een verbluffend wit vest.
en zei: „Maar Marchese!" Hij glimlachte vertrou
welijk en vervolgde: „Neemt u me niet kwalgk,
maar Conté Salimbeni ken ik reeds jaren a's een
eerlijk man. Telg uit een oud adelijk geslacht, hij
zou zich zeker nooit leenen voor een zaak, waai
een luchtje aan zat!"
Fillipepi onderbrak hem met de woorden: „Daar
zijn meer voorbeelden van. U beweert dus. dat
Conté Salimbeni niets met die riool heeit uit te
staan, meneer Bozzi. Waarom heeft de moordenaar
dan zgn naam genoemd?" Bozzi dacht tra Mag
ik u mijn theorie mededeelen? Ik ben slechts eer.
leek!" De markies stemde met een handbeweging
toe.
„De moordenaar heeft reeds eerder met Caval
canti gewerkt. Wellicht heeft hij daar den naam
Salimbeni gehoord, de graaf heeft namelijk meer
dere malen den commendatore zaken aangebracnL.
misschien is het ook een onbekende geweest, de
een of andere makelaarDe Marchese knikte,
terwgl hij ijverig noteerde, plotseling viel hg uit:
„Ik waarschuw u niet te liegen! Ik neem in het
proces verbaal op, dat u beweert, dat Salimbeni
niet die onbekende zgn kan."
„Maar Marchese, wat zou de Conté met die
riool moeten doen?" Bozzi lachte raadselachtig.
„Hij heeft toch geen geld en bovendien... u wist
toch ook niet, dat het eeir Stradivarius was!"
„Natuurlijk niet, anders had ik hem zelf wel aan
Cavalcanti verkocht, of aan een anderen bekenden
verzamelaar aangeboden."
De markies greep met zgn beide handen naar
zijn hoofd, het gesprek verwarde hem, en zonder
verder iets te zeggen. Het hij Salimbeni wegvoe
ren, en nam afscheid van Bozzi Toen bleef hij
eemge oogenbljkken op de lijst staren, waarop nog
Duitseliland's belangen in de
Westelijke mogendheden.
Hoe de vertegenwoordiging geregeld is.
Het D.N.B. meldt: De Duitsche belangen in het
vijandelijke buitenland zullen door de volgende
mogendheden worden behartigd:
In Frankrijk, en zijn bezittingen, met uitzonde
ring van Marokko, Tanger, Syrië en Libanon, als
mede in Egypte, door Zweden.
In Marokko en Tanger, in de Unie van Zuid-
Afrika, in Noord- en Zuid-Rhodesia in Palestina en
Transjordanië, alsmede in België door Spanje.
In Syrië, de Libanon, in Nederland, in het Brit-
sche rijk, behalve de genoemde gebieden, door
Zwitserland.
De gezant van Iran behartigt de Duitsche belan
gen in Irak.
De behartiging van de belangen der vijande
lijke mogendheden in Duitschland worden ver
zorgd door de Vereenigde Staten voor Frankrijk,
Engeland en België, met uitzondering van de Unie
van Zuid-Afrika. Zweden zorgt voor de belangen
van de Unie van Zuid-Afrika en Nederland. De be
langen van Egypte worden behartigd door Iran,
die van Irak door Afghanistan en die van Noor
wegen door Denemarken.
Engelsche torpedojager verloren.
Tijdens Duitsche luchtaanvallen aan de
Nederlandsche kust.
Het officieele communiqué, dat Woensdag
door de Britsche Admiraliteit is uitgegeven,
meldt, dat de torpedobootjager „Valentine"
tijdens de Duitsche luchtaanvallen van giste
ren op Engelsche scheepseenheden aan de Ne
derlandsche kust geheel verloren is gegaan.
Wegwijzers hersteld.
's GRAVENHAGE, 15 Mei. De opperbevel
hebber van Land- en Zeemacht bericht aan alle
burgemeesters, dat zij onmiddellijk moeten
overgaan tot het opstellen in hun ouden vorm
en op hun oude plaats van alle wegwijzers,
naam- en verkeersregelingsborden.
De A.N.W.B. deelt in verband met vorenver-
meld bevel mede, dat de burgemeesters zich
voor zoover noodig kunnen wenden tot den
wegendienst van dien bond. (A.N.P.)
Amerikanen krijgen den raad
Europa te verlaten.
WASHINGTON. 16 Mei. (D.N.B.) Het mi
nisterie van Buitenlandsche Zaken heeft gisteren
avond de Amerikaansche burgers in de Westelijke
en Zuidelijke landen aangespoord naar de Ver
eenigde Staten terug te keeren.
Weer evacuatie in Londen.
Duizenden gezinnen vertrokken.
STOCKHOLM 15 Mei (D.N.B.) Het bericht
over de capitulatie der Nederlanders heeft in Lon
den een volkomen sombere stemming gewekt, zoo
wordt uit de Engelsche hoofdstad aan „Nya Dag-
ligt Allehanda" gemeld. Algemeen verwacht men,
aldus het blad verder, een directen aanval op
Engeland.
Aftonbladet meldt uit Londen dat de stad thans
weer wordt geëvacueerd.
Duizenden gezinnen zijn uit Londen vertrokken.
Alle openbare gelegenheden zijn vroeg in den avond
gesloten.
Het telegrafisch verkeer.
Te bereiken plaatsen.
(A. N. P.) Het Rijkstelegraafbureau deelt mede,
dat thans (Donderdagmiddag half 2) weder tele
grafisch te bereiken zijn, Aalsmeer, Alkmaar, Al
phen, Baarn, Bussum, Driebergen, Doorn, Delft,
Gouda. Gorkum, Hilversum, Hoek van Holland, Koog
aan de Zaan, Limmen, Laren, Maarssen, Overschie,
Pernis, Rotterdam, Utrecht, Wormerveer, Weesp.
Zaandam, en de Zuid-Hollandsche eilanden.
DE TOESTAND TE ROTTERDAM.
Ook hulp uit Haarlem.
Van de zijde der Haarlemsche Brandweer ver
namen wij, dat Woensdagavond zeven uur uit Haar
lem een motorbrandspuit met volledige bemanning
naar Rotterdam is gegaan om daar ook terstond aan
liet blusschingswerk in het zoo zwaar geteisterde
Rotterdam deel te nemen. Den geheelen nacht en
ook vanmorgen hebben de Haarlemsche spuitgas
ten doorgewerkt en toen men van oordeel was, dat
het meeste gevaar voor uitbreiding geweken was,
zijn de Haarlemmers met hun spuit weer huiswaarts
gegaan. Hedenmiddag één uur keerden zij in de
Brandweerkazerne aan de Ged. Oude Gracht terug.
verschillende confrontaties stonden, die afgewerkt
moesten worden: Apt met Bo~ Bozzi met de ge
zelschapsdame, Cavalcanti's bediende met Vpt,
enz. Toen sprong hij op, belde, en gaf orders voor
een groote razzia in het havenkwartier, dien
avond. Toen verliet hg het bureau, en begaf zich
naar een kroegje, waar hg zich over gaf aan zgn
hartstocht, het biljartspel, waarbg hg liever geen
toeschouwers had. Toen hg tegen den avond weer
op zijn bureau kwam. vond hg daar een dringend
telegram uit Vincenca; verneem zoojuist mijn be
geleidster gearresteerd stop wensch ongelimiteerd
borg te stellen, daar onschuldig stop verzoeke
onmiddellijk vrij laten. Valentin Grangg.
De markies harkte met alle tien zgn vingers in
zijn baard. Daar was hem een nieuwe theorie te
binnen geschoten! Grangg was in geldverlegen
heid. en had de viool zelf... neen. dat ging ook
niet. Jammer! Maar als het hem eens om dc ver
zekering te doen geweest was? Als Apt eens zijn
medeplichtige was? Uitgesloten was het niet.
De marchese Fillipepi verzonk in gedachten-
combinaties, waaruit hij ontwaakte door de mede-
deeling, dat de bediende van Cavalcanti, die aan
de razzia deel zou nemen, aangekomen was.
HOOFDSTUK XII.
Faustina zat dien avond op het terras van de
villa, dat door citroen- en sinaasappelboompjes In
tonnen afgesloten werd, en staarde zwaarmoedig
naar de groene heuvels, die steil uit zee oprezen.
Hoog boven haar beschreef een zeearend groote
kringen door de diepblauwe avondlucht. De bloe
men verspreidden een zoeten, doordringenden geur,
die aan feestelijkheden herinnerde, Het meisje
werd er slechts treuriger door gestemd. Nu ha'd
men den dikken Cavalcanti, dien zü goed kende,
daar zij dikwijls met haar oom in zijn winkel ge
weest was vermoord. Waarom had men dat ge
daan? Ook haar oom wist hiervoor geen verkla
ring. De theorie van de politie, dat een bende
hem uit den weg geruimd had, omdat hij van de
viool afwist, kwam hem onwaarschijnlijk voor.
£Wordt vervolgd},
