S>
Ons
Knippatroon
UIT DEN ZUIVELHOEK.
AB'S AVONTUREN
De vreemde Erfenis
ZATERDAG 19 OCTOBER 1940
HAAREEM'S DAGBEXD
Eenvoudige japon voor koude
dagen.
Deze japon, die zeer ge
schikt is voor huiselijke be
zigheden, kan van effen of
bedrukte stof worden ge
maakt.
Schouder- en rugstuk zijn
met ingehaalde ruimte aan
de voor- en rugpanden.
De japon sluit met knoopen;
verder zijn er lange, wijde
mouwen met manchetjes en
een hoogsluitende hals.
Tweebaans rok met bin-
nenwaartsche plooien.
Benoodigde stof 3 M. van
130 c.M. breed.
Het patroon in maat 46.
prijs 26 cents, is van Maan
dag af gedurende een week
verkrijgbaar- bij de bureaux
van dit blad, Gr. Houtstraat
93 en Soendaplein 37.
De schoonheid van het najaar.
Door alle punten- en stamkaarten, door identi
teitsbewijzen en broodbonnen., door voedzame re
cepten en koffie-extract dat van een half pond een
heel maakt, door inmaak- en brandstoffen-proble
men, door knollen in kousen en te klein geworden
schoenen, door dat alles vergeten wij huisvrouwen
wel eens, dat het herfst is en dat de schoonheid
van de natuur ons naar buiten roept.
Gewapend met de boodschappentasch trekt me
nige huisvrouw er op uit om de noodzakelijke aan-
koopen voor het levensonderhoud te gaan doen
en in haar ijver vergeet zij om naar de natuur om
zich heen te kijken. Kousen zonder punten, vilten
blouses zonder punten, zeep-surrogaat zonder bon,
warme pantoffeltjes, lindebloesem-thee. dit alles
heeft haar belangstelling, daarnaar speurt zij in
iedere étalage met scherpen blik, daarvan alleen is
haar geest vervuld, en voor de mooie natuur heeft
zij geen enkelen blik over.
Misschien zal zij wel eens een enkelen keer den
ken: wat zal het nu buiten mooi zijn,'maar óf dan
staat de melkboer voor de deur en vraagt om bo
terbons, óf dan stelt zij juist een lijst van nood
zakelijke aankoopen plus hun punten-aantal vast,
óf dan moeten juist de kamers verduisterd wor
den en is het dus al te laat voor een wandeling. En
den volgenden dag zijn er weer nieuwe beslom
meringen die de gedachten aan de mooie natuur
volkomen op den achtergrond hebben gedrongen.
Toch is dat niet goed: zoolang het weer zoo mooi
is en zacht, blijven de boomen hun gouden blad
tentoon spreiden, maar zoodra er weersomslag
komt met regen en wind, wordt deze wankele
schoonheid vernield en zullen wij een heel jaar
moeten wachten om er van te kunnen genieten.
En een heel jaar is een lange tijd.
Oudere menschen komen met de verduistering in
de avonduren weinig meer uit; hun oogen zijn niet
jong genoeg meer om aan de duisternis zoo te
wennen, dat zij zien kunnen waar zij loopen, en
daardoor voelen zij zich onveilig en blijven liever
thuis. Maar wanneer zij dan ook nog overdag in
huis blijven met het mooie en zachte herfstweer,
dan wordt het toch ook wel een saai en eentonig
bestaan, waarbij men moeilijk zijn opgewektheid
bewaart. Wie nog gezond van lijf en leden is, kan
bij mooi weer beter zorgen dat zij geniet van het
mooie in de natuur: wanneer straks de winter in
zet, komen er nog dagen geöoeg, dat er van uit
gaan geen sprake kan zijn.
Het is waar, menigeen heeft zwaardere zorgen
aan zijn hoofd dan genieten van de herfsttinten,
maar het is niet minder waar dat alle zorgen eens
een oogenblik vergeten moeten kunnen worden: zij
schijnen dan naderhand wat lichter geworden te
zijn omdat men er zelf weer frisch tegenover staat.
Geniet er dan nu nog van en wees dankbaar voor
deze mooie Octoberdagen, die wat komen goed
maken van den natten en kouden zomer die achter
ons ligt.
E. E. J.-P.
HET MENU VAN DEN DAG.
Spaghetti met kaas
en tomaten.
Gebraden konijn,
Appelmoes,
Aardappelen,
Chocoladevla met
schuimpjes.
Spaghetti met kaas en tomaten.
Breek de spaghetti en kook ze in kokend water
met wat zout gaar, en liefst droog.
Wasch intusschen de tomaten, snijd ze in stukken,
kook ze gaar met een uitje en zeef ze. Maak van
boter en bloem met het tomatensap een gebonden
saus en maak ze op smaak af met wat peper
zoo mogelijk, zout en Maggi-aroma, en zorg dat de
saus goed pikant is.
Besmeer een vuurvaste schotel met boter, leg
er de spaghetti en de sajis in lagen in, zorg dat er
spaghetti bovenop komt en bestrooi deze dik met
geraspte kaas. Laat er in den oven een korstje
op komen en dien het gerecht dadelijk op.
HYGIëNE IN DE KEUKEN
Dus ook hygiënisch zoutJozo of Nezo na
tuurlijk zuiverder, zuiniger en blanker
keukenzout bestaat er niet
(Adv. Ingez. Med.)
Ditmaal eens ter afwisseling een
„groenten-combinatie".
Gewoonlijk wordt het geven van twee groenten
min of meer als luxe beschouwd. Dit is het ook ze
ker als beide groenten apart toebereid en opgedaan
worden, want behalve twee pannen en twee dek
schalen, gebruiken we immers ook twee gasvlam
men, of andere warmtebronnen.
't Wordt een ander geval als we beide groenten
tezamen bereiden en opdoen, hetgeen zoo nu en
dan mogelijk zal zijn. Zelfs kunnen we ook de aard
appelen wel eens samen met de groenten gaar ma
ken, zoo>dat we een echt eenpansgerecht koken. Het
van ouds gewende stampen, laten we soms eens
achterwege, hiervoor in de plaats komt dan luchtig
omschudden, waarbij eveneens alle bestanddeelen
worden vermengd.
We laten een recept volgen van een smakelijke
„stoofpot", met tomaten en slaboontjes. Kaas ver
vangt ditmaal ter afwisseling het vleesch.
Stoofpot met tomaten en slaboontjes.
(Maaltijd voor 45 personen).
2 K.G. aardappelen,
1 y2 pond slaboontjes,
1 pond tomaten,
V: po. i jonge kaas,
1 eetlepel zout,
2 kopjes water,
80 gram boter (4 afgestreken eetlepels),
desgewenscht 1 ui.
Haal de slaboontjes af en breek ze doormidden.
Zet ze op met het water en het zout en kook ze
half gaar (ongev. 20 min.) Boen in-tusschen de
aardappelen schoon met een pannenspons of een
harde borstel. Snijd ze doormidden en doe ze bij
de half gare slaboontjes. Voeg, als de aardappelen
een kwartier gekookt hebben, de gewasschen en
in vieren gesneden tomaten toe. Doe de in blokjes
gesneden kaas er bij als de aardappelen gaar zijn;
giet het overgebleven kooknat af (maar bewaar
dit) en schud alles luchtig door elkaar. Laat de
boter in de koekenpan bruin worden (desgewenscht
onder toevoeging van een fijn gesnipperde ui) en
voeg hierbij het afgegoten kooknat. Geef deze jus
bij de stoofpot.
WIE KAN ER GOED TIMMEREN
Deze week een zelfgemaakte kist voor
hout of turf.
Diegene onder onze lezeressen, die timmertalenten
bezitten, kunnen nu eens haar hart ophalen!
Nu de brandstof voor den winter in beperkte
mate wordt toegemeten zullen vele huisvrouwen
turf en hout hebben ingeslagen, die natuurlijk een
plaatsje op zolder of in den kelder heeft gekre
gen.
Maar't is onbegonnen werk, voor elke
tien turven of houtjes heen en weer te sjouwen
en een stapel achter de kachel moge romantisch
zijn, het is niet gezellig en allerminst hygiënisch te
noemen.
Als we dus niet in 't bezit zijn van een ouder-
wetsche turfbak, gaan we onze krachten eens be
proeven op een zelfgemaakte kist.
Als materiaal is een leege sinaasappelkist ja,
ze zijn heusch nog wel te krijgen! al bizonder
geschikt (fig. a.) We nemen de tusschenschotten
eruit en zagen hiervan de pooten, na eerst zij- en
onderwanden netjes bekleed te hebben met een stuk
triplex.
Vinden we dit nog té duur dan bekleeden we met
karton, doch in dat geval moet 't geheel later wor
den geverfd!
We zetten de pooten iets onder den bovenrand,
zooveel als later het deksel over de kist sluit.
HET DEKSEL.
Hiervoor maken we een lijst, die binnenwerks
net zoo groot moet zijn als de buitenzijde van de
kist. Dit kunnen we op twee manieren doen: le
verstekken (fig. c) of, als we daar het gereedschap
niet voor hebben, met een zwaluwstaart aan el
kaar zetten (fig. d.) Kiezen we deze laatste
methode, dan moeten we heel nauwkeurig werken
en met 't inzagen er op letten dat het niet te wild
wordt. De zwaluwstaart moet er stroef inpassen,
't Kan tenslotte gelijmd worden.
Is de lijst klaar, dan bespijkeren we deze ook met
triplex.
Kist en deksel worden nu in de gewenschte kleur
geverfd.
Als de zijkanten met karton zijn bespijkerd, moet
dit eerst in de grondverf, anders zuigt de olieverf
erin en krijgt men een vies rommeltje.
Het blad (bovenvlak van deksel) kan men ook
nog een vroolijlt aanzien geven door er een stuk
zeildoek voor te spannen, eventueel gelijmd. Deze
practische kist kan ook heel geschikt zooals u
op 't plaatje ziet als laag tafeltje dienst doen!
VOOR DE KINDEREN.
Ondertusschen had kapitein Flink
niet stil gezeten. Fluitsignalen en
commando's weerklonken aan alle
zijden. Overal zag Ab haastige en ge
wapende mannen naar de hun aan
gewezen plaats loopen. Als vanzelf
bleef Ab het dichtst bij kapitein
Flink. Maar de kapitein zelf had er
ook schik in, dat Ab „de dansende
poppen" van nabij wilde zien. Daar
zag Ab nota bene tot zijn schrik twee
kleine kanonnen door een gat naar
buiten draalen. Plots gaf de kapitein
een kort fluitsignaal en riep „op
letten". Tevoren gaf hij Ab den raad
zijn ooren goed dicht te stoppen.
Het resultaat was verrassend. De
kleine scheepjes, die als het ware bij
tientallen uit de zee leken opgedoken
te zijn en die ieder bemand waren
met wel vijftig of zestig met enter-
stokken gewapende mannen, wilden
nu haastig een goed heenkomen zoe
ken. Maar dat ging zoo gemakkelijk
niet. Want de achterste scheepjes
moesten eerst omkeeren. Het werd
een vreeselijke warboel. Mijnheer
Speurneus stond met kapitein Flink
aan dek aandachtig naar de vluch
tende zeeroovers te kijken. Toen
sprak mijnheer Speurneus op g„-
dempten toon tegen den kapitein
Siki zat met zijn vriend Chimmy
bij de openstaande deuren van de
gereedschapbergplaats. Het waren
beiden Chineesche bedienden, die nog
net vóór het vertrek van het schip
uit de haven, waren gemonsterd. Ze
spraken met de hoofden naar elkaar
toegestoken op fluisterenden toon
Plotseling zwegen zij en de een wees
met zijn duim naar mijnheer Speur
neus en kapitein Flink, die voorbij
kwamen en ook Ab kwam voorbij en
hij was het, die opmerkte, dat Siki en
Chimmy geheimzinnig naar zijn twee
groote vrienden wezen.
VEST VOOR OUDERE DAMES.
Voor dit heerlijke, warme vest, maat 44, gebreid
van zwarte wol met een wit motief er in,
ben we 400 gr. wol noodig en pennen no. 3.
Ru g.
Voor den rug zetten we 100 st. op en breien
eerst 10 pennen recht, dus 5 ribbels. Dan ver
volgen we met een pen recht, een pen averecht.
Na de ribbels minderen we voor en achter om ds
6 pennen een st. af, tot we 90 st. overhouden, no
breien we 10 pennen en dan meerderen we om dj
6 pennen voor en achter een st. ,tot we 120 st
hebben. We zijn dan bij het armsgat en kantes
hiervoor voor en achter 15 st. af: (5-4-3-2-1).
Nu breien we met de overgebleven 90 st. nof
ongeveer 17 c.m. en kanten dan aan weerskan'.
ten 30 st. af voor de schouders en de middelsu
30 st. blijven staan voor den hals.
Linkervoorpand.
Voor het linkervoorpand zetten we 58 st. op
breien eerst weer 5 ribbels. Het patroon is n\
verder weer een pen recht, een pen averecht
maar aan de voorzijde breien we telkens 8 st
recht. Dit is de bies waar later knoopen op k*
men. We minderen nu aan den zijnaad om de
pennen telkens een st. af, breien daarna 10 pen
nen en meerderen dan om de 6 pennen een st
Het afminderen doen we tot 53 st.. het meerde
ren tot 68 st. Voor het armsgat kanten we weer
15"st. af, als boven, waarna we 53 st. overhouden
Voor de omslaande revers, die op de foto nor
even te zien komen, meerderen we naast de
voorbies om de 4 pennen een st., tot we 70 st. op
de pen hebben. Voor den schouder kanten we nt
30 st. af, de rest blijft staan voor de revers,
wordt dus geen halsuitsnijding gebreid, maar hR
voorpand wordt verbreed en later omgeslagen.
Rechtervoorpand.
Het rechtervoorpand is gelijk aan het linke
maar na 28 ribbels van de voorbies, breien m
het eerste knoopsgat (een knoopsgat van 4 st.
en zoo 12 knoopsgaten telkens met 5 ribbels
tusschen.
Kraag.
Als we den schouder aan elkaar genaaid hebben
nemen we de 40 st. van de eene revers op de pen
zoeken er op den schouder nog 5 st. bij, da:
nemen we de 30 van den rug, weer 5 st. op de-
anderen schouder, en 40 st. van de volgend)
revers. Op deze 120 st. breien we 9 ribbels.
Mouw.
We beginnen aan den kop en zetten 40 st. op
Elke tweede pen meerderen we er nu voor e:
achter een st. bij, tot 74 st. Nu zetten we voort
achter in één keer 12 st. erbij op en breien
pennen. Dan schuinen we af. door om de 4 pen
nen voor en achter een st. af te minderen tot
St., dan om de 6 pennen tot 40 st. Als de mouï
de vereischte lengte heeft, breien we nog 5 rib
bels recht.
Zakken.
Voor de zakken zetten we 28 st. op, breien
5 ribbels en dan nog 35 toeren gewoon.
Opmaak.
We stikken het jasje in elkaar, en strijken hR
onder een vochtigen doek. Nu draaien we ee:
paar einden mooi. dik koord en leggen dat 02
den rand van het kraagje; op de revers eindige
we dan met een sierlijke krul. Ook rondom
zakken komt zoo'n koord, dat ook links
rechts met een krul eindigt.
In den rug van dit. jasje zit een bandje, waar
voor we 70 st. opzetten en 9 ribbels breien.
Wit met zwarte knoopen vervolmaken het ge
heel.
Bescherm uw gezin tegen
verkoudheid door dit eenvoudige
recept.
Dit receptje is werkelijk uitstekend in all)
gevallen van verkoudheid en hoestIn ee
kwart liter water lost U een eetlepel suiker 0!
stroop op. Dan voegt U hieraan toe 30 gras
Vervus (dubbel geconcentreerd), die verkrijg
baar is bij alle apothekers en drogisten. Eve
goed doorroeren en Uw hoestsiroop is gereed
(Adv. Ingez. Mei.)
Roman van HERBERT STEINMANN.
Bewerkt door
LIZZY VEEN.
(Nadruk verboden)
1)
De heldere, warme zonneschijn van een Mei
dag ligt over het dorp Ridagshausen. Zichtbaar
en duidelijk staan de torens van het nabije Bruns-
wijk. De wijzers op den toren van de oude kerk
wijzen acht uur in den morgen aan.
Reserve heeft rust. Reserve heeft rust, zmgt
Hans Wenger. student en aanstaand ingenieur,
en steekt daarbij de spade in de vruchtbare aarde
van den vaderlijken tuin. Hij is bezig een leeg
aspergebed om te spitten. Nu en dan gluurt, hij
naar het groenbegroeide tuinhuisje, dat tegen den
lichten muur van het huis met het roode dak
leunt. Daar zit. achter de courant verborgen, de
gepensionneerd hoofd boekhouder: Karei Hen
drik Wenger. Een bont ontbijtservies staat op
de tafel. Tusschen de boomen door komt een
jong meisje naar den student. Hans. de koffie
is klaar, kom dan! roept zij met een hooge, luide
stem. Hans Wenger houdt de schop als een pre
senteerblad op. Tot uw orders, zusje. Zij be
kijkt hem met een kleinen onwilligen rimpel
tusschen de wenkbrauwen.
Wat zie je er weer uit, zucht zij. Als de
menschen dat zouden zien, dan zouden zij zeg
gen.
Die jongen heeft zich duchtig geweerd.
lachte hij en stak de schop in den grond. Hij
schuift haastig zijn muts recht, trekt de riem om
zijn tamelijk versleten broek vaster en gaat zijn
handen onder de kraan van de tuinslang was-
schen.
Klaar, kom, huismoedertje. Hij haakt zijn
arm in dien van zijn zuster.
Ach jij, fijn dat je er weer bent, zegt Ger
trude, die eigenlijk erg trotsch op haar jongeren
broer is. Hij is in zijn diensttijd een flinke breed
geschouderde jongeman geworden. Zij passen
goed bij elkaar zooals zij daar arm in arm loopen.
Beiden zijn lang, blond, met blauwe oogen en vlug
ge zekere bewegingen. Alleen het overmoedige
van Hans mist zijn zuster. Zij heeft reeds iets
moederlijks en vooral nu zij over haar gebloemd
japonnetje een blauwe huishoudschort draagt. En
geen wonder want sedert den vroegtijdigen dood
van de moeder heeft zij het beheer van het huis
houden op zich genomen.
Als de twee het priëel binnenkomen, laat Karei
Hendrik Wenger gepensioneerd hoofdboekhouder
van de conservenfabriek „Bordelmans en Zn", de
courant zakken en kijkt met trots naar zijn twee
kinderen.
Present vader, lacht Hans.
Trude schenkt koffie in en legt koeken op de
borden.
Vader Wenger propt een flink stuk van de
koek, welke Trude ter eere van den terugkeer van
haar broer uit dienst, heeft gebakken, in zijn
mond.
Uitstekend, mijn dochtertje, als altijd.
Je bent een koekengenie, bevestigt Hans
met vollen mond. Wel. de man die jou eenmaal
zal trouwen
Maar Hans, Getrude woijdt plotseling erg
rood maar met een zuchtje zegt zij. Ach. wie
zou mij willen hebben Maar dan wordt zij nog
rooder.' Juist in de richting waarin zij kijkt, ligt
het smalle hek, dat den buurtuin van hun tuin
scheidt. In dien tuin is zoo juist een jonge man
verschenen, die keurig gegolfde haren heeft, een
scherpe vouw in zijn broek en een witte shirt
draagt-, waar een bonte das schilderachtig over
heen valt. De jonge man opent het hekje en komt
haastig naar de Wengers toe.
Hans kijkt op. Neen maar, daar komt Koert
Walter, zit die nog altijd bij moeder thuis? Ziet
er uit als een graaf. Alleen een beetje bleek en
wat smal in de schouders. Dit zegt Hans gemoe
delijk spottend van zijn buurman met wien hij
opgegroeid is.
Gertrude is beleedigd en roept uit, Koert is
erg flink, hij helpt zijn moeder in den kruideniers
winkel
Hij ziet er zwakjes uit, bromt Hans zacht.
Hij wordt teveel verwend.
Gertrude wil heftig antwoorden, maar vader
Wenger grijpt in; kinderen krakeel toch niet.
Daar komt hij.
Koert Wouter staat voor hen en buigt deftig.
Goeden morgen mijnheer Wenger. goeden mor
gen Gertrude, mag ik je geluk wenschen met je
terugkeer in het ouderlijk huls. Hans?
Morgen, zegt de bruingebrande Hans tegen
den bleeken jongen man. dien hij eigenlijk erg
graag mag. Tenslotte kan Koert het toch niet
helpen, dat zijn moeder haar eenigen zoon aan
bidt.
Gertrude is opgestaan.
Je drinkt toch 'n kop koffie mee, Koert?
vraagt zij. Ik zal even een kopje halen.
Neen, dank je Gertrude, ik moet dadelijk
terug, de winkel staat om dezen tijd vol klan
ten. Ik kom u enkel een boodschap brengen, mijn
heer Wenger. Rechter Detleven heeft bij ons op
gebeld. Hij verzocht u, thuis te willen blijven, hij
wil u met een heer komen bezoeken, het is een
belangrijke zaak.
Over het gezicht van den ouden heer Wenger
glijdt een glimlach. Aha. de olijfgroene,
lacht hij.
De olijfgroene? vraagt Hans verwonderd.
Oom Detleven houdt er toch geen vrouwelijke re
laties op na?
De vader lacht van harte. Een olijfgroene
Nikaragua van 1867, mijn jongen. Ik heb daar een.
tweede exemplaar van en Detleven heeft mij al
lang beloofd er iemand voor te zullen interessee
ren.
Op dit oogenblik weerklinkt de bel van het
huis.
Daar is hij al. doe maar open. mijn jongen.
Hans wil protesteeren. hij is immers niet ge
kleed. Gertrude kan beter opendoen. Maar Ger
trude is er niet meer. Zij is stil met Koert weg
gegaan en Hans herinnert zich iets gehoord te
hebben als: „naar de bloemen kijken". Inderdaad,
daarginds bij het seringenboschje, waar Gertrudes
perk met lievelingsbloemen is schemeren een
lichte japon en een wit shirt. Dus gaat Hans
opendoen.
Hij komt hoofdschuddend terug en legt een
telegram op tafel. -Sedert wanneer telegrafeert
men u vader?
Vader Wenger leest verwonderd het telegram.
Heel vreemd
Draadloos telegram uit Salt Lake City (Utah)
U.S.A., blijf van „Excelsior" af, of het zal u spij
ten geboren te zijn. Death.
Neen, maar, begrijp jij daar iets van jon
gen?
Hans fronst de wenkbrauwen.
..Death" beteekent „dood", vader, een
vreemde grap.
De oude Wenger kijkt nog steeds naar het tele
gram. Hij onderzoekt het stempel en de er op aan
gegeven tijden. Ongetwijfeld is het telegram echt.
Zij zwijgen. En dan wordt er voor de tweede
maal gebeld. Wenger staat op.
Ik ga wel. Je moet je werkelijk een beetje
opknappen, Hans. Het zal de rechter zijn met den
postzegelliefhebber.
Ja, antwoordt de zoon afwezig.
Maar terwijl de oude kranige mijnheer Wenger
naar de deur van het huis met het roode dak
gaat, terwijl Gertrude haastig en blozend komt
aanloopen en de jonge man met het witte shirt
achter het hek verdwijnt, in dit korte oogenblik
is het Hans Wenger opeens alsof er van het gele
stuk papier, dat daar tusschen het oude vertrouw
de koffieservies ligt, iets verschrikkelijks uitgaat.
Het schijnt hem toe. dat de zon niet meer zoo
helder en vroolijk schijnt, alsof de bloemen niet
meer zoo lekker ruiken, alsof het voorbij is met
den vrede en de rust.
Hij strijkt met de hand over het voorhoofd.
Onzin, zegt hij luid en gaat haastig door de
achterdeur naar binnen, de trap op naar zijn
kamer.
Hij heeft echter een snellen blik in de gang
geworpen en van de twee vreemde menschen,
die naast vader en den rechter staan, heeft hij
er maar een goed geziende vrouw.
Een koud, mooi gezicht met vuurrood ge
schminkte lippen en blond geverfd haar. En
grijze oogen, waarover een sluier leek te liggen.
Maar mijn bloemen moet je nog zien, voor
dat je weggaat, had Getrude tegen Koert' ge
zegd. Nu staan zij zwijgend tusschen de bloem
perken onder het seringenboschje.
Koex-t, zeide het meisje enkel. Er ligt een
eigenaardige toon in dit woord. Koert Wolter be
grijpt. Op zijn gezicht staat schuldbewustzijn
le?en. Ik heb heusch niet veel tijd, Geriruö-:
ik kan moeder in den ochtend, als het zoo dn
is, niet alleen laten.
Je zult haar wel nooit alleen kunnen late
hè? Weet je welke dag het vandaag is?
Donderdag, geloof ik.
Koert Ditmaal heeft de kalme Gertruc
met den voet op den grond gestampt.
Goed. als je niets meer van mij wilt wete
moet je het zeggen, maar van dit hangen e
wurgen heb ik nu genoeg. Vandaag is het net dn
maanden geleden, dat je beloofd hebt met
moeder en daarna met mijn vader te zullen spr;
ken. Hoeveel ik ook van je houd. Koert, kan:
toch niet om je hand bij je moeder komen vrage:
Koert Wolter is erg 'onrustig geworden.
Gertrude, Trude heb toch geduld, je
moeder, je weet hoe lastig zij is.
Gertrude Wenger is treurig en boos tegelijk. I
zou willen huilen en tegelijk boos zijn op deft
grooten jongen van wien zij toch zooveel houd;
Je bent lastig, zegt zij ongeduldig. Ik h
geen zin meer in die heimelijke verloving. Je be:
niet moedig genoeg, Koert, dat had je als klei:
jongen. Ik heb gemeend, dat er toch nog een nu
in je zat en dat men die er enkel uit behoefde
halen. Maar je blijft de bange wezel die aan mo-
der's rokken hangt. Hans heeft gelijk.
De jongeman trekt aan zijn das. Hij schaar
zich erg. Hij houdt werkelijk veel van Truc
maar hij kent zijn moeder, of meent haar te ke:
nen. Zij zal over ondankbaarheid praten en e;
zenuwtoeval krijgen en zeggen, dat het haar
is als hij over trouwen praat.
Nu Koert?
Lieve Gertrude..heb toch nog een beetjes
duldk Ik moet moeder langzaam voorbereide
laten we zeggen veertien dagen, of vier weken
Getrude legt haar kleine hand op Koert's ar:
Ja. of ook nog drie, vier jaren. Als je werkelt
van mij houdt, zooals je zegt dat je doet, da
moet je vandaag nog met je moeder spreke:
Ik ben tenslotte geen vreemd meisje dat zij ni)
kent. Als je dit echter niet. doet, als je niet zoo
veel moed bij elkaar kunt krijgen, dan ben je ee
niksnut en voor zoo'n man bedank ik. Ziezoo,
weet je het.
Wordt vervolgd)
