AB'S AVONTUREN
De Torenwachter
D T N S D A G 26 NOVEMBER 194Ö
H A A R T! F. M'S D A 0 B E A D"
Het Verbond van Nederlandsche
Journalisten bijeen.
Rede van den hecr P. J. van Megchelen.
Het- A.N.P. meldt:
In de eerste groote vergadering van het ver1
bond van Nederlandsche journalisten heeft de
voorzitter van het verbond, de heer P. J. van
Mechelen, een rede uitgesproken, waarin hij al
lereerst zijn voldoening uitsprak over het feit,
dat de Nederlandsche Journalistenkring met
groote meerderheid tot opheffing heeft besloten
en alle journalisten thans in het verbond ver-
eenigd zijn. Er is een mooi stuk werk verricht
door den Raad van Voorlichting eix. de geza
menlijke journalisten, die zijn initiatief begre
pen en de idee hielpen verwezenlijken.
Het verbond heeft in den tijd. voorafgaande
aan de opheffing van den kring, veel werk ver
richt. ook al is daarvan weinig naar buiten ge
bleken. De brandende salariskwestie is reeds be
sproken en de zaak is in handen van zeer be
voegde mannen uit het verbond. Het verbond
heeft bij de leiding van de vereeniging De Ne
derlandsche Dagbladpers groote bereidwillig
heid gevonden om snel tot zakelijke besprekin
gen te komen in een kleine commissie.
De inwendige organisatie van het verbond
kan, nu alle dagbladschrijvers samengebracht
zijn. snel geregeld worden. Spr. deelde hierom
trent mede. dat een aantal gewestelijke krin
gen zal worden ingesteld, in deze kringen
zullen vergaderingen gehouden worden ter be
spreking van vakbelangen en journalistieke of
politieke vraagstukken van algemeenen aard.
De leiders der kringen kunnen adviseeren bij
vacatures en het leerlingwezen.
In het verbond zullen drie hoofdgroepen zijn:
de eigenlijke journalisten, die dezen naam als
titel mogen voeren. Dat zijn zij, die organiek
aan een blad verbonden zijn. De andere dag
bladschrijvers zullen den naam publicist dragen.
Het verbond zal ook leerling»journalisten ken
nen. wier positie en rechten nauwkeurig zullen
worden afgepaald naast die (ter journalisten en
publicisten.
De leider van het verbond deelde vervolgens
mede., dat het verbond tegen begin December
tezamen met den Raad van Voorlichting over.
een eigen gebouw zal beschikken in Den Haag.
Spr. gaf voorts eenige inlichtingen over de sa
menstelling van den R. V. V. Een drietal verte
genwoordigers van de directeuren van dagblad
pers en periodieke pers heeft in den raad zitting
gekregen. In grondvorm is hier dus een cor
poratie ontstaan, waarin alle krachten, die de
geestelijke en materieele structuur der pers be-
heerschen, samenwerken.
Spr. ging daarna over tot behandeling van de
positie van de Nederlandsche per$ in dit tijds
gewricht. Deze positie wordt beheerscht door de
verhouding tusschen Nederland en Duitsch-
land. De actueelste zijde daarvan is voor de
journalisten op het oogénblik de moeilijke taak.
welke de pers heeft om het publiek tot het in
zicht te brengen, dat het tijd wordt actief mee
te gaan werken aan den bouw van het nieuwe
Europa. Het moet evenwel eerst leeren aanvaar
den, dat wij onverbiddelijk in de Europeesche
revolutie zijn betrokken en dat er geen terug
raar den negenden Mei meer mogelijk is.
Uitvoerig zette spr. uiteen, dat de stemming
in ons land voor den oorlog anti-Duitsch is ge
weest, ook al hebben verschillende bladen zich
beijverd dit te ontkennen. De enkele stemmen,
verheven tegen het verdrag van Versailles,
hebben nooit geleid tot eenige daad van betee-
kenis. Geen risico hebben wij destijds willen
aanvaarden om tot een redelijke samenleving in
Europa te komen. Nog belangrijker is en wel
licht beslissend voor de verdere ontwikkeling,
dat een zeer groot deel der Nederlandsche pers
na 193-2 stelselmatig wantrouwen tegen Hitler
en het Derde Rijk heeft gezaaid. Ook wij plukken
thans in ons land de bittere vruchten van den
stelselmatigen onwil of het permanente onver
mogen om het Derde Rijk destijds in zijn ka
rakter en in zijn streven te verstaan. Dat leidde
tot een verwijdering, die door de gebeurtenissen
van Mei niet geringer is geworden. Den laatsten
tijd vallen gelukkig tal van symptomen waar
te nemen van klaarder begrip van de werkelijk
heid, van bereidwilligheid om deze te aanvaar
den en geneigdheid om er het beste van te ma
ken.
De overgroote meerderheid der journalisten
toont thans reëel besef en oprechten wil tot
opbouw. Zij hebben er mede toe bijgedragen,
dat de huidige leiders van ons volk reeds op be
langrijke punten gelijk denken. Men erkent
thans, dat de tiende Mei een breuk in onze ge
schiedenis was. Het oude, keert nooit terug. Wij
zijn allen meer dan vroeger gemeenschapsmen-
schen geworden en talloozen achten den naam
„socialisten" thans een eeretitel. Wij zijn er van
doordrongen, dat ons land deel zal uitmaken van
een andere grootere Europeesche gemeenschap
en dat in het deel van Europa, waar wij wo
nen. Duitschland de leiding zal hebben bij de
groote politiek en bij de hoofdordening van het
economische leven.
Een ding staat vast: het kan nooit de taak
van een journalist zijn achteraan te loopen of
af te wachten. De krant is geen klachtenbureau
en de journalist geen klankbord. Hij moet een
voortrekker zijn.
Algemeene regels hiervoor kunnen niet worden
gegeven. Ieder moet zulks voor zich. voor zijn
De Sabelspoort is geheel ontmanteld, zoodat men thans een onbelemmerd
uitzicht heeft op dit historisch bouwwerk.
(Foto Pax Holland.)
eigen blad, zijn eigen milieu nagaan. Wel kan
men op grond van zijn ervaringen in gemeen
schappelijk overleg wenschen te kennen ge
ven aan bevoegde autoriteiten over de wijze,
waarop men van boven af onze taak vergemak
kelijken kan. Dergelijke wenschen vinden steeds
een willig oor.
Reeds in Mei van dit jaar was er een breede
kloof tusschen de openbare meening hier te lan
de en de nieuwe wereld daarbuiten. De oorlog
en de onvermijdelijke eischen van de oorlogvoe
ring hebben die kloof niet vernauwd. Op de
journalisten rust de taak. elk naar zijn krachten
mee te werken aan het bouwen van de brug, die
het ons volk mogelijk zal maken in de nieuwe
wereld te komen en daar een eigen, volwaardige
taak te verkrijgen.
Wij weten het, aldus besloot spr., zijn rede.
wij zullen geen tijd van rustige beschouwing
meer kennen, wij zijn strijders geworden tegen
vooroordeelen en wanbegrip, bouwers" aan een
nieuwe toekomst: wij zullen onze vreugde moe
ten vinden en wij zullen die vinden in den strijd,
ook als het eenmaal vrede is. In alle moeilijk
heden zullen wij kracht putten uit onze onwan
kelbare trouw aan ons volk.
Brutale diefstal in het Citv Theater.
Zaterdagavond omstreeks acht uur is een
brutale diefstal gepleegd in het City theater te
Amsterdam. Uit de rechter kassa van de voorzijde
gezien, is een bedrag van f 800 gestolen. De dieven
hebben, gebruikmakend van de duisternis een
mica spreekruitje ingedrukt, daarna het verduis
teringsgordijntje ter zijde gestoven, de ruit ge
opend en het geldkistje, waarin de recettes ge
borgen waren, gestolen.
De juffrouw van de kassa-was juist even naar
boven gegaan om haar handen te wasschen. Zij
is misschien vijf minuten weg geweest en ontdekte
na haar terugkomst den diefstal.
NATUURWETENSCHAPPELIJK ONDERZOEK.
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het departement van Waterstaat heeft in de
plaats, opengevallen door het overlijden van dr.
ir. Th. van der Waerden, benoemd in het bestuur
van de centrale organisatie voor toegepast natuur
wetenschappelijk onderzoek tot gewoon lid dr. ir.
J. A. Ringers, algemeen gemachtigde voor den
wederopbouw.
Arbeid door 16-jarigen in de
schoenenindustrie.
De waarnemend secretaris-geheraal waar
nemend hoofd van het departement van Sociale
Zaken, beschikkende op een verzoekschrift van
den bedrijfsraad voor de schoenindustrie, daartoe
strekkende, dat worde toegestaan, dat in de on
dernemingen of gedeelten van ondernemingen
van werkgevers, leden van de federatie van Ne
derlandsche schoenfabrikanten te Tilburg, waar
de vervaardiging van schoenen, laarzen r oan-
toffels langs fabriekmatigen weg geschic loor
arbeiders van 16 jaar of ouder arbeid wo. ver
richt in afwijking van het bepaalde bij artikel 24
der arbeidswet 1919, heeft de gevraagde vergun
ning voor het tijdvak van 1 Januari 1941 tot en
met 31 December 1941 behoudens intrekking
tusschentijds verleend met dien verstande, dat
zij niet geldt met betrekking tot gehuwde vrouwen
en voorts onder een aantal voorwaarden.
DE VRIJE HALVE DAG VOOR
WINKELPERSONEEL.
Blijkens een besluit van den wnd. secretaris
generaal, wnd. hoofd van het departement van
sociale zaken» is de periode van drie weken, welke
in het werktijdenbestluit voor winkels 1932 is
genoemd als tijdvak, gedurende hetwelk geen vrije
ochtend of middag op een der werkdagen be
hoeft te worden verleend aan winkelpersoneel,
voor winkels, welke tengevolge van de verduiste
ringsvoorschriften vroeger moeten sluiten, ver
lengd, van 25 November tot en met 4 Januari a.s.
BENOEMINGEN.
Bij beschikking van den waarnemend secretaris
generaal van het departement van onderwijs,
kunsten en wetenschappen zijn benoemd aan de
rijksuniversiteiten: voor het tijdvak van 1 October
1940 lot en met 30 September 1941 tot conservator
bij de heelkunde dr. I. Boerema;
bij de psychiatrie dr. H. K. G. Bartstra;
bij de pharmacie dr. J. van der Meer;
bij de organische scheikunde dr. J. Strating;
bij de hygiene en bacteriologie dr. A. E. Beute.
bij de inwendige geneeskunde dr. J. Mulder en
voor het tijdvak van 1 October 1940 tot en met 30
September 1941 tot prosector bij de anatomie aan
de rijksuniversiteit te Groningen dr. W. F. H
Ströer. -
Concentratie in <le bloemisterij.
In een gecombineerde vergadering van den
kring bloemenveilingen der vereeniging groeo bloe
misterij en den bond van bloemenveilingen in Ne
derland, is besloten tot de samensmelting van deze
beide organisaties.
Deze concentratie van krachten en bereikte een
heid zijn voor de Nederlandsche bloemisterij van
gróót belang. Nagenoeg alle organisaties op het ge
bied van de bloemisterij zijn thans vereenigd in
een centrale organisaties, de vereeniging „groep
bloemisterij", van den -Neder landschen tuinbouw-
raad.
VOOR DE KINDEREN
Mistroostig keerde Speurneus zicli
van de zee af en wilde zïcli naar zijn
hut begeven om daar verder over het
geheimzinnige verdwijningsgeval na
te denkenDoch plotseling zag hij
voor zich op het dek de donkere
schaduw van een mensch. Snel keer
de hij zich om en daar stond vlak
achter hem Siki, de verrader. Onder
danig buigend en over heel .iet lijf
sidderend, verzocht hij Speurneus hem
en zijn kameraden te willen helpen.
En nu vertelde Siki aan Speurneus
een heel verhaal: Hij en zijn kame
raden waren aan land- door roovers
overvallen en hier aan boord ge
bracht. Speurneus hoorde dit prach
tige verzinsel glimlachend aan en
dacht: Hij moest eens weten dat ik
het zelf ben. dien hij gisterennacht
den weg heeft gewezen naar de roo-
verhut van Simpa. Zonder een woord
tegen Siki te zéggen, verdween hij in
zijn hut en kwam eenige oogenblikken
later terug in zijn bergcostuum. Aan
zijn bovenlip en kin hing weer dat
zelfde snorretje en de lange pUtige
sik. Toen Speurneus op Siki afstapte,
sprong deze met een gil van den vloer
en riep: „Mafta!"
Spoedig was Siki door toegeschoten
mannen geboeid en nu moest hij aan
Speurneus vertellen waar al die pira
ten en vooral Simpa zich verstopt
hadden. Nu doorzag Speurneus de list
van Siki. Zoo wilde hij nu van boord
afkomen met zijn bendegenooten. En
natuurlijk zou Simpa dan vermomd
het schip verlaten. Spoedig was de
geheele bende gevonden, die ver
scholen lag achter en onder in het
ruim. Ook Simpa was er bij. Hij moest
antwoord geven op alle vragen die
Speurneus hem deed. Maar een roover-
hoofdman van de piraten is listig. Op
alle vragen bleef hij stom zwijgen.
Hij wist niets en kende jongens Ab en
Dib niet.
Prijzen in restaurants en café's mogen
niet verhoogd worden.
Van bevoegde zijde wordt er de aandacht o|
gevestigd, dat het voorschrift van de prijzen-be
schikking 1940 no. 1, volgens hetwelk prijsverhoo
ging boven het peil van 9 Mei 1940 verboden is
ook van toepassing is voor de dranken, maaltijdei
en eetwaren, welke in restaurants en café's worde:
verstrekt. Gebleken is namelijk, dat verschillend!
restaurant- en caféhouders de tarieven hebben ver
hoogd zonder dat daarvoor vergunning door de:
secretaris-generaal van het departement van Han
del, Nijverheid en Scheepvaart is verleend. Zoo
danige vergunning is tot dusverre behoudens ii
enkele afzonderlijke gevallen slechts verleend te:
aanzien van bier en gedistilleerd, voorzoover dj
prijs lager was dan 20 cent. De toegestane verhoo
ging bedraagt 1 cent.
Alle prijsverhoogingen, die sinds 10 Mei 1940 i
restaurants en café's hebben plaats gevonden, zijn
tenzij daarvoor toestemming van den secretaris
generaal van handel, nijverheid en scheepvaart i
verkregen, als overtreding der prijsvoorschriften ti
beschouwen. Hun, die zich daaraan schuldig maak
ten, wordt aangeraden bedoelde prijsverhoogingei
zoo spoedig mogelijk ongedaan te maken.
Aanvragen tot prijsverhooging met betrekkin]
tot de tarieven in het hotel-, café-, restaurant- e:
pensionbedrijf, dienen te worden gericht tot he
rijksbureau voor het hotel-, café-, restaurant- e:
pensionbedrijf, Raamweg 14, te 's Gravenhage.
Van je vrienden.
Na cafébezoek volgde de ontnuchtering.
Zaterdagavond waren twee vrienden, zwer
vers en bekende recidivisten tezamen in Amster
dam aan den zwier gegaan. Het waren goede
vrienden en dus werd menig glaasje op hm
vriendschap geledigd. Zij bezochten daartof
diverse café's in de omgeving van de Warmoes
straat en op een van deze wandelingen verdween
een van de vrienden plotseling, den andere alleen
ln dé duisternis achterlatend. Deze zette den toch!
alleen voort, doch toen hij op een gegeven oogén
blik moest afrekenen, bleek zijn beurs, waarin zich
ruim f 40 bevond verdwenen te zijn. De politic
had zijn metgezel weldra opgespoord. Het gek
werd nog op hem gevonden. Hij is thans veilig op
gesloten en zal zich binnenkort voor zijn oneer
lijkheid te verantwoorden hebben.
Als de drank is
strandt het huwelijksbootje.
Een inwoner van Voorburg, van beroep bank»
hersteller, was door de Haagsche Rechtbank tot een
maand gevangenisstraf veroordeeld wegens mis
handeling van zijn vrouw. Hij had in dronkenschap,
toen zijn eega in de keuken aan den arbeid was, de
vrouw met een schaar in de borst gestoken en
mocht van geluk spreken, dat de verwonding nog
betrekkelijk goed was afgeloopen Het rapport
omtrent verdachte luidde overigens gunstig, doch
wanneer hij dronken was, dan kon hij beestachtig
te keer gaan.
De man ging bij het Gerechtshof in beroep om
dat hij, zoowel als zijn vrouw gaarne zou zien, dat
hem een voorwaardelijke veroordeeling zou worden
opgelegd, die voor hem tevens, een waarschuwing
zou beteekenen om zich niet meer te bedrinken.
Met dien wensch heeft het Gerechtshof rekening
willen houden. Het heeft een voorwaardelijke ver
oordeeling voor den tijd van zes maanden gegeven
met een proeftijd van drie jaren, gedurende welke
de man geen café's zal mogen bezoeken en natuur
lijk geen herhaling van mishandeling mag plegen.
FAILLISSEMENTEN.
(Opgegeven door afd. Handelslnforfmatles v. d. Graai
en Co. N.V.. Amsterdam).
UITGESPROKEN:
20 Nov. N V. Schepenexploitatte Mij. ..Mignon", geves
tigd te Rotterdam, kantoorhoudende Schiekade 160. Recht,
Comm. Mr. J. Overwater, Cur. Mr. J. A. L. M. Loefi,
Rotterdam.
20 Nov. Paulus van Woerden, landbouwer, Overschle.
Recht. Comm. Mr. J. Overwater, Cur. Mr. P. R. Leopold,
Rotterdam.
21 Nov. de N.V. Bouw- en Handelmaatschappij „Pol
poort I". Voorburg, van Faukenbergepleln 11, Recht,
Comm. Mr. H. van Wagenlngen, Cur. Mr. B. E. Wielenga,
Den Haag.
21 Nov. F. Jansen, wonende te Maastricht. Minderbroa-
dersberg 10. Recht. Comm. Mr. Ch. Petit, Cur. Mr. P. van
den Hove, advocaat te Maastricht.
22 Nov. Johannes Albertus van Vliet, behanger,
nende te Amsterdam. John Franklinstraat 35 huis. Recht
Comm. Mr. H. J HUtschler, Cur. Mr. P. G. Vos. Wete
ringschans 90. Amsterdam.
OPGEHEVEN WEGENS GEBREK AAN ACTIEF:
20. Nov. A. Jetten, Uden.
21 Nov. A. Reiman. Amsterdam.
21 Nov. G. Portgengen Jr., Amsterdam.
21 Nov. P. Zechner. Amsterdam.
GEëINDIGD DOOR HOMOLOGATIE VAN HET ACCOORD'.
21 Nov. H. te Pas, smid, Angeloo. Groot 25
GEDEPONEERDE UITDEELINGSLIJSTEN
28 Oct. C. v. d. Helden, Rotterdam, banketbakker. Ge
ëindigd door het verbindend worden der eenige uitdec-
lingslljst. Uitk. nihil aan conc. crediteuren.
M. Wolf. Den Haag. Geëindigd door het verbindend wor
den der eenige uitdeelingslijst na gedaan verzet.
EEN VERHAAL VAN DE ZEE.
bewerkt door
ADRIAAN J. HUISMAN.
(Nadruk verboden).
5)
Ben, riep Enid Ineens. Waar kijk je zoo naar?
Ik geloof, dat we sneeuw krijgen, juffrouw.
Nu, wat doet dat er nu toe?
Zonder bevelen af te wachten, had Connie het
stuur een weinig gewend, zoodat de boot nu recht
op der. vuurtoren afliep, die zij over een uurtje
konden bereiken.
Het is misschien toch wat te gewaagd, mom
pelde de oude man.
Voor er iets gebeuren kan, zijn we by den
vuurtoren, zei Connie, die altijd nog al practisch
aangelegd was. En terug komen we altijd wel weer.
Ben gaf zich maar gewonnen. Later zou hy niet
toegestemd hebben, dal hij dit vrijwillig gedaan
had. Hij zou gezegd hebben: Ja, ik kon niet an
ders, ik moest haar wel haar zin geven. En hoe
vaak zien wij sneeuw hier in de buurt? Dit is de
eerste keer in jaren.
Op een afstand van eenige kilometers lijken alle
kleine booten op elkaar, maar Brand zou toch de
..Daisy" en zyn lading herkend hebben als niet
juist op het oogénblik dat hy er zijn verrekijker op
wou richten een schelletje hem meldde, dat zijn te
genwoordigheid in de keuken vereischt werd. Toen
lui een tijdje later weer terug kwam, zag hij tot zijn
schrik, dat de vuurtoren van Landsend door een
heftigen sneeuwstorm aan het oog onttrokken was.
Zonder een oogénblik te aarzelen stelde hij de
groote mistklok in werking en het geluid drong als
do stem van een vertrouwen vriend tot den ouden
Ben en de beide meisjes door. Ben. die den toe
stand al weer geheel beheerschte, gaf zijn voorne
men te kennen om naar de baai bij Mount Boll te
yaren.
We kunnen nu niet naar den vuurtoi'en gaan,
zei hij; we zouden bijna zeker tegen de rots te plet
ter slaan. We zullen morgen terug moeten komen.
Een harde knal stuitte zijn woordenstroom. -Op
den vuurtoren had men een signaal afgeschoten.
De „Daisy" scheen in haar voegen te trillen. Pol
lard wilde juist omkeeren, toen Connie met een
enkele beweging van het stuur de boot in de rich
ting van de rots bracht. Een oogénblik aarzelde
hij, bovendien was hij door den slag geschrokken.
Meneer Brand zal ons gezien hebben, zei hy,
het :s een waarschuwing voor ons niet verder te
gaan.
Nauwelijks waren de woorden over zijn lippen
gekomen, toen de stilte voor de tweede maal door
een knal verbroker, werd.
Dat kan niet voor ons bedoeld zijn, zei Enid;
we waren pas half weg, toen het begon te
sneeuwen.
Ik heb heelemaal geen sdhip in de buurt van
den toren gezien, jij Ben"' vroeg Connie angstig.
Voor Polard den tijd had te antwoorden klonk
Voor de derde maal het.noodsignaal van den vuur
toren.
Ben. we kunnen niet terug, ze zijn op den to
ren in nood, ze hebben hulp noodig, riep Connie
opgewonden' uit. We moeten nog een kwartiertje
denzelfder. kant op zeilen en dan roeien. De mist
klok zal ons den weg wel wijzen.
Ja, Ben er is iets op de rots. Ik weet zeker,
dat er geen enkel schip zoo dicht in de buurt was,
dat ze een orgeluk op zee kunnen melden, voegde
Enid er bij.
Ja, er zal wel niets ander op-zitten! 't Zal er
om spannen, maar als het er op aan komt, heb ik
net zoo lief u beiden aan boord als een paar mans
kerels.
Op den toren waren drie wachters. Het signaal
beteekende waarschijnlijk, dat een van hen plotse
ling ziek was geworden. Wie zou het zijn?
De beide meisjes verkeerden in doodsangst, dat
het Brand was. Stephen Brand was voor beider
een toegewijd vader. Hij had er steeds voor ge
zorgd, dat Enid nooit voelde, dat zij van zijn goed
heid afhing- Pas nog, toen zij er over gesproken
had, dat zij schilderles wou gaan nemen om in de
toekomst in haar eigen onderhoud te kunnen voor
zien, had hij, ofschoon hij lachte om haar motief,
onmiddellijk zijn toestemming voor deze studie ge
geven.
Met jouw aardige snuitje en lieve maniertjes,
Enid, had hij gezegd, zal ik toch al moeite genoeg
hebben je in het nest te houden. Ik zal mij dus
maar geen zorgen maken hoe jij het verlaat.
Maar begin vooral niet met kleuren, eerst teeke
nen! En waar Connie en ik zullen leven, kun jij
ook zijn, als jé ons niet heelemaal in den steek wilt
laten.
Het was dan ook niet te verwonderen, dat de
beide meisjes er van overtuigd waren, dat er op
deze wereld geen tweede man gelijk hun „vader"
was. Het huis, dat zij bewoonden, was een mid
delpunt van intiem geluk en er was maar één
schaduw; dat Brand twee van de drie maanden
niet thuis was voor zijn uitvinding, waaraan hij
zich geheel gewijd had.
De gehoorzame ..Daisy" baande zich rustig een
weg door de woelige golven. Elke minuut bracht
hen dichter bij den toren en deed hen de mistklok
duidelijker hooren. Pollard lag op de voorplecht
van de boot. Met zijn blikken trachtte hij den
sneeuwstorm te doorboren en zijn ooren hoorden
slechts het gelui van de klok. Met enkele handbe
wegingen duidde hij Connie aan, hoe zij moest
manoeuvreeren.
Enid, die zich gereed hield om zoodra dit noo
dig mocht zijn het zeil te strijken, wierp angstige
blikken op haar horloge.
Eindelijk riep zij: Twintig minuten, Ben!
In orde, juffrouw, maar we kunnen nog wel
even doorgaan, we zyn dadelijk bij den toren. Het
zal direct wel wat opklaren.
De visscher had gelijk. De sneeuw was niet meer
zoo dicht en spoedig was het mogelijk een hon
derd meter vooruit te kijken. Aan stuurboord hoor
den zij een dof gegrom. De vloed speelde over den
voet van de rots.
Uit de duisternis rees een spookachtige reus op.
De boot schoot langs de boei, waaraan de stoom
boot eens in de maand aanlegde en even later klonk
het uit Pollard's mond' ..Strijken".
Hetzelfde oogénblik zakte het zeil Connie deed
de „Daisy" een grooten boog beschrijven en Ben
greep de riemen om te zorgen, dat zijn boot niet
op de rots te pletter geslagen werd. Enid hield
haar oogen strak op den omloop van den toren be
richt.
Toren, ahoi, riep zij en aan haar stem kon
men hooren, hoe de opwinding haar gegrepen had.
Op den toren bewoog zich niets. De deur, die naai
den omloop leidde, bleef gesloten.
Ook Connie riep nu en hun stemmen waren ver
hoorbaar in de onheilspellende stilte. Een raam
halverhoogte in den toren werd geopend en een
hoofd en een paar schouders kwamen naar buiten.
Het w-as Stephen Brand.
Goddank, zuchtte Connie.
Enid moest zich op de lippen bijten om haar tra
nen te bedwingen, zoozeer haddén de emoties van
de laatste oogenblikken haar aangegrepen.
Ik kom beneden, riep hij. Jullie komen als
of de hemel jullie gestuurd heeft.
Even later werd de deur boven aan de primi
tieve trap geopend en Stephen Brand verscheen in
de opening. Hij had geen tijd voor een hartelijke
begroeting of zelfs zijn verbazing over hun onver
wachte komst te uiten.
Wanneer kan de sleepboot hier zijn? vroeg
Brand aan Ben.
De mededeelingen van den schipper over de .ge
steldheid van wind en water waren niet erg höop-
vol.
Dan moeten de meisjes hier komen en mij
helpen. Jackson heeft in de keuken zijn arm en
handen verbrand en toen Bates naar de voorraad
kamer ging om olie en verband-materiaal te ha
len is hij op de trap uitgegleden en heeft zijn been
gebroken. We moeten ze naar land brengen. Kun
jij ze mee nemen, Ben?
Zeker, meneer.
Nu, Connie, jij eerst! Pas op en sta rustig in
de mand. Jullie boot kan niet dichter by komen.
Brand bracht de hijsohinrichting in orde en liet
de mand zakken om er tijn dochter in op te hijschen.
Onderwijl fluisterde Connie tegen Enid, die van
opwinding haast Het wist wat ze deed:
Laten wij allebei de helft van de pakjes ne
men.
O, ik zou ze bijna vergeten hebben, was het
antwoord en dadelijk begon Enid hun goede ga
ven te voorschijn tc halen.
Zonder eer. spier van haar gezicht te vertrekken
stapte Connie in de stevige mand en nadat Enid
er nog het een en ander had ingepakt, riep ze Brand
toe, dat hij „halen" kon. Ze kwam goed en wel
boven, even later door Enid, die al evenmin angst
toonde, per zelfde reisgelegenheid gevolgd
Drommels, zei Ben, toen de beide meisjes in
den toren verdwenen warén, en hij krabde zich
eens achter zijn oor, die dametjes zijn ook niet bang
uitgevallen.
Nog steeds luidde de mistklok. ofschoon het weer
alweer opgeklaard was en men Landsend al weer
onderscheiden kon. De hemel werd wat lichter en
Ben had alle hoop. dat hij veilig in de haven terug
zou kunnen keeren.
Op het oogénblik had hij al zijn aandacht noodig
om te zorgen, dat zijn boot niet tegen de rots te
pletter liep.
En zoo kwam Enid voor de tweede maal in haar
leven op den vuurtoren, waar zy eens. ternauwer
nood aan den dood ontsnapt, was binnengebracht.
Wat zou haar bezoek thans voor wonderbaar
lijks brengen. Het scheen of de rusteloos-luideroe
bel iets te zeggen had, maar wat was het...."
HOOFDSTUK IV.
De stem van het i'if.
Toen de beide meisjes met Brand in do nauwe
Ingang var den vuurtoren stonden, was de ern
stige uitdrukking van hun gezichten alleen maar
een gevolg van het feit. dat hun vader hen zooevei
verteld had, dat er een ernstig ongeluk gebeurt!
was. Ze hadden niet het minste idee er van, dat
het lot twee personen van het tooneel verwijderde
om het voor groote gebeurtenissen beschikbaar te
hebben.
Het was zeker in geen twintig jaar voorgekomen,
dat twee van de drie wachters op een vuurtoren,
niet ver van de kust. tegelijk buiten gevecht ge
steld werden.
(Wordt vervolgd),
