AB'S AVONTUREN
De Torenwachter
!\V OENSD A G 11 D E C E M B E R 194Ö
HAARIJEM'S DAGBT:A"T9
4
Natuurbescherming in Haarlem's
omgeving.
De afdeeling Haarlem en Omstreken van de
Kon. Ned. Maatschappij voor Tuinbouw en Plant
kunde hield Dinsdagavond een ledenvergadering
in Hotel Lion d'Or onder voorzitterschap van den
heer J. L. Bouwer.
Nadat de secretaris, de heer R. M. v. d. Hart de
notulen der vorige vergadering had voorgelezen,
verstrekte dezelfde functionaris eenige mededee-
lingen omtrent den Voorlichtingscursus in Groen
teteelt. waarvoor wel belangstelling blijkt te be
staan. De cursus zal worden gehouden in de
school aan de Schoterstraat..
Een andere cursus is die van Bemesting, die op
initiatief der Haarlemsche Groentenveilïng Don
derdag as. in de school aan de Tempeliersstraat
begint onder leiding van den heer v. d. Hart zelf.
Ook hiervoor bestaat een bevredigende belang
stelling.
Hierna hield de heer C. Sipkes een inleiding
over Natuurbescherming in onze omgeving
De inleider noemde zijn onderwerp actueel. Dit
blijkt al dadelijk wanneer we aan den Zeeweg
denken. Ons land heeft hiermee dank zij wijlen
Springer, een schitterenden weg gekregen, die
den bezoeker een vrijen blik gunt door het
prachtige duinenlandschap tusschen Zandvoort.
Haarlem, Velsen en IJmuiden. een duincomplex,
dat vermoedelijk zijns gelijke niet heeft in de
duinenkust van West Europa.
De Nod. Natuurhistorische Vereeniging nu heeft
25 ïaren. er voor geijverd, op dit complex een groot
nationaal park te stichten. Helaas heeft zvi niet
veel steun ondervonden, want een stad als fïaar-
lom met haar ontzaghike hoeveelheden prikkel
draad en ontelbare bordjes met Verboden toegang
heeft behoefte aan een plaats, waar hetzich kan
verstrooien en vermeien in de schoonneid der
natuur. Het moge waar zijn. dat het publiek in een
dichtbevolkt centrum als Haarlem en Amsterdam
misschien nog niet rijp is voor zulk een natuur
reservaat. wanneer zulk een natuurpark verdeeld
zou worden in zones, toegankelijk voor diverse
klassen van bezoekers, zou het beoogde doel zeker
bereikt worden. Immers, de schatten, die de na
tuur biedt in bosch en duin rondom Haarlem
mogen niet verloren gaan. de bloemen die het
oog bekoren van het vroegste najaar tot den
laten herfst, verdienen bescherming.
Na deze korte inleiding toonde de spr. ter illus
tratie van een levendige causerie een serie fraaie
kleurenfoto's: het bescheiden sneeuwklokje, de
fel-kleurige dotter en het forsche hoefblad, de
decoratieve Uschdodden, die zulk een schoone
stoffage vormen langs het vijvertje m Thijsses
Hof. de primula vulgaris, de mooie. gele. Hollan
der en zijn Kaukasische bloedverwant in t paars,
de paardebloem, die gansche duinhellingen be
dekt als er maar geen konijnen zijn. zooals bij
Bakkum het geval is. de boterbloemvelden m de
duinen bij Noordwiikerhout, de thijm. die menige
duinhelling siert, slangenkruid en brem waarop
zelfs een konijn niet happig is en de rolklaver die
daarentegen bij de langooren als een ware deli
catesse geldt.
Dit alles en nog meer liet de heer Sipkes zien
en vertelde daarbij zoo onderhoudend, dat het
applaus na afloop van zijn betoog stellig verdiend
Dé heer Bouwer dankte den heer Sipkes voör
zijn boeiend betoog.
Voor de onderlinge tentoonstelling waren eenige
Kerststukjes ingezonden, waarvoor de jury de vol
gende punten toekende:
D. Smit. Mand porissettia. 7 punten. A. v. d.
Wateren, Kerststukje, 5 punten. Bloemenhuis
v. d. Hoek, vaas Eucharis 10 p.
FAILLISSEMENTEN.
Op 10 December 1940 is door de Arrondisse-
ments Rechtbank tc Haarlem gehomologeerd het
door de Naamlooze Vennootschap A. C. van der
School's Bloembollenhandel, gevestigd te Hillegom,
aangeboden accoord, aan welke N.V. door deze
Rechtbank op 23 Seplember j.l. voorloopige sur
séance van betaling werd verleend met benoeming
van mr. F. .T. D, Theyse tot bewindvoerder: Con
currente schuldeiscbers 40% van hun vorderingen;
aan crediteuren wegens bedrijfsschulden binnen 10
dagen nadat de homologatie in kracht van gewijsde
is gegaan; aan crediteuren uit Obligatieleening bin
nen 3 jaar. onder dezelfde bepalingen.
MAUITf
El lil lilt
PURMEREND (Dinsdag)
Gemeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 10 partijen, wegen
de 17.000 K.G. Handel vlug. Hoogste prijs f 35,25.
Kaasmarkt. Gewicht 269. Handel vlug. Kleine boeren
f35 per 50 K.G.
Runderen, totaal 316 stuks. Vette koeien 100 voor de
levering. Gelde koeien 166 190—300 per stuk. matig. Melk
koelen 50 200—425 per stuk. matig. Paarden 1. Vette kal
veren 17 voor de levering. Gras kalveren 28 120—200 per
stuk. goed. Nuchtere kalveren voor de slacht 17 217 voor
de levering. Nuchtere kalveren voor de fokkerij 22—30
per stuk. Magere varkens 190 26—38 per stuk. matig. Big
gen 149 12—22 per stuk, matig. Schapen 641 28—45 per stuk.
matig. Rokken 185 25—100 per stuk. matig. Kipeieren f 1.07
per ino st. Oude kippen en hanen 4000 (wit en rood) f 1—
fi.JO per K.G. Oude kipen en hanen (blauw) f 1.30—f 1.50
per K.G. Konijnen f 1—f 6 per stuk. Eenden 1200 oude
f 0,60—f 0.80, jonge f 0.80f 1 per stuk. Duiven f 0.40 per
paar. Ganzen 387 13—14 per stuk. Zwanen 85 13—15 per
stuk. Kalkoenen f 2—f 2.30 per K.G.
In mcmoriaiii
Mr. Dr. A. baron Röell.
De heer Ernst Krelage schrijft in het Weekblad
voor Bloembollencultuur een beschouwing naar
aanleiding van het overlijden van mr. dr. A baron
RÖell, waaraan we het volgende ontleenen:
„In mr. dr. A. baron Röell verliest de Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur een hoog ge
waardeerd eerelid. Bij het zeldzame jubileum van
zijn 25-jarige ambtsvervulling is ondubbelzinnig
gebleken, hoe algemeen de wijze, waarop deze Com
missaris de provincie Noord-Holland heeft bestuurd,
erkentelijkheid en waardeering gevonden heeft. In
derdaad paarde baron Röell aan een scherp ver
stand en veelomvattende kennis, de gave van den
geboren leider, die met gezag en tact de aan zijn
zorgen toevertrouwde belangen weet te beharti
gen en daardoor dingen van beteekcnïs tot stand
weet te bréngen. Ook de bloembollenteelt en -han
del in zijn provincie mocht zich in zijn daadwerke
lijke belangstelling verheugen. Zelden ontbrak de
Commissaris, indien ergens in Noord-Holland op
dit gebied een tentoonstelling of andere demonstra
tie gehouden werd. Onze vereeniging herinnert zich
met groote dankbaarheid de persoonlijke mede
werking van baron Röell bij haar groote tentoon
stellingen in 1925 en 1935, hetzij door het aanbieden
van gastvrijheid aan de eeregasten te zijnen huize,
hetzij door het houden van een offieieele receptie
in het gebouw der Provinciale Griffie, of wel op
tal van andere wijzen. Ook voor de belangen der
kweekers, wier gronden door de provinciale wa
terwinningsplannen ernstig werden bedreigd, toonde
het sterk ontwikkeld rechtsbesef van den Commis
saris een open oog te hebben. Hij zal in Noord-
Holland niet spoedig verbeten zijn".
LEVENSVERZEKERING MAATSCHAPPIJ
HAARLEM.
In de Dinsdagmiddag gehouden algemeene
vergadering van leden der Levensverzekering-
Maatschappij Haarlem werd. nadat de voorzitter
Mr. Th. A. Wesstra, secretaris der gemeente
Haarlem, het overlijden van den heer Jhr. F. W.
van Styrum had gememoreerd, diens broeder
Jhr. B. G. van Styrum in diens plaats tot com
missaris der Maatschappij Haarlem gekozen.
Jhr. B. G. van Styrum is directeur van het
bijkantoor te Haarlem der Incassobank.
UITLOTING 4 PCT. STAATSLEENING 1940 (1)
De secretaris-generaal, wnd. hoofd van het
departement van Financiën, deelt mede, dat het
bedrag der krachtens de Leeningwet 1936 en de
Leeningwet 1939 uitgegeven schuldbekentenis
sen der 4 pet. staatsleening 1940 (1) welke
tot op 1 November 1940 in betaling zijn aange
nomen ter voldoening van aanslagen in de ver
mogens- en de verdedigingsbelasting 1,
f 1.293.100 bedraagt.
Ingevolge de regeling van de uitloting en af
lossing van schuldbekentenissen dezer leening
zal mitsdien op 1 Februari 1941 door uitloting
aflosbaar worden gesteld een bedrag aan schuld
bekentenissen groot f 6.206.900.
Vrouwen Eleclriciteits Vereeniging.
Kerstmiddag.
De afdeeling Haarlem en Omstreken van de Ne-
derlandsche Vrouwen Electriciteitsvereeniging gaf
Dinsdag in café-restaurant Lido. Plein, te Haarlem
een Kerstmiddag, die zeer druk bezocht was.
Zooals bij deze vereeniging te verwachten was
heerschte een Kerstspheer in de zaal. Er stond een
verlichte Kerstboom; een versierde Kersttafel, be
dekt met allerlei heerlijkheden, was in de zaal
geplaatst en op elke tafel brandde een kaarsje in
sparregroen en versierd met een rooden strik.
De presidente, mevr. R. van der NoordMagré,
opende des middags met een hartelijk woord van
welkom en een treffende inleiding: „De Klokken
luiden".
Hierna zong mevr. M. Koeiyers, op de piano
door haar dochter, mej. Koeiyers, begeleid, twee
Kerstliederen: „Advent" en „Herders, hoe ontwaakt
gij niet?"
Vervolgens was het woord aan mevr. C. Kroon
Kuneken, die verschillende voordrachten ten beste
gaf, betrekking hebbend op het Kerstfeest en de
Kerststemmng. Ofschoon op verzoek van de voor
zitster niet geapplaudisseerd werd, ten einde de
stemming niet te verstoren, was toch te bemerken,
dat deze voordrachten op voortreffelijke wijze ge
geven. diepen indruk op de aanwezigen maakten.
In dc pauze werden de op de tafel staande Kerst
surprises, Kerstversieringen en Kerstgebak, door
verschillende leden ingezonden, op verzoek van het
bestuur, verkocht en verloot, ten einde de kosten
van den middag te dekken. Mevr. v. d. Noord
sprak een woord van hartelijken dank tot de in
zendsters. Uit de,leden werd een jury benoemd die
voor de beste of aardigste inzendingen prijzen toe
kende In 't geheel waren 3 prijzen beschikbaar
gesteld. Bovendien werd in de pauze den leden
een Kersttractatie aangeboden.
Na de pauze besprak mevr. J. FeliusWynia bij
de gedekte Kersttafel het bereiden van enkele
Kerstgerechten.
Else Mauhs ziek.
De bekende Nederlandsche tooneelspeelster
Else Mauhs, die thans te Laren verblijf houdt,
moet reeds eenige weken wegens ziekte het bed
houden. Haar toestand baart echter geen zorg.
Burgemeester De Vlugt maakt
het goed.
Naar wij vernemen heeft de ziekte van bur
gemeester De Vlugt een gunstig verloop.
Nederlandsche Ziekenfondsen en de
hi Duitscliland werkende arbeiders.
's-GRAVENHAGE, 10 Dec. De Centrale
Bond van ziekenfondsen deelt mede. dat deze
bond alsmede andere landelijke organisaties van
ziekenfondsen en ziekenhuis-verplegingsver-
eenigingen nog steeds in overleg zijn met de
autoriteiten over de vraag, in welken vorm het
lidmaatschap van de Nederlandsche fondsen
voor de in Duitschland werkende arbeiders en
hun gezinnen gehandhaafd kan worden, ten
einde de door deze leden verkregen rechten,
veilig te kunnen stellen.
Door de deskundigen op dit gebied wordt in
gezien, dat het voor de volksgezondheid in het
algemeen en de betrokkenen in het bijzonder
van het grootste belang is, dat de Nederland
sche ziekenfondsen voor de ziekenverzorging
van deze landgenooten ingeschakeld blijven.
De besprekingen hierover zullen een dezer da
gen worden voortgezet. (A.N.P.)
De afval van kool wordt thans op vele plaatsen weer op het bouwland gebracht,
daar deze een bijzonder goede stikstofbemesting vertegenwoordigt, welke uit
stekend geschikt is voor het telen \an vroege aardappelen.
(Foto Pax Holland)
Twintigste Indische landbouw week
begonnen.
De economische beteekenis van den
Indischen landbouw.
In het Koloniaal Instituut te Amsterdam is
Dinsdagmorgen de twintigste Indische Land-
bouwweek, georgar iseerd door het Neder
landsche Genootschap voor Landbouwweten
schap. aangevangen.
In afwijking met een bestaande traditie wor
den deze dagen thans in de hoofdstad gehou
den en niet in Wageningen. De voorzitter van
de regelingscommissie, de heer T. A- C. Schoevers,
leidde het congres in met een rede waarin hij
alle aanwezigen hartelijk welkom heette. Ver
volgens schetste hij in het kort de geschiedenis
van de Indische Landbouwweken.
De heer ir. S. L. Louwes, voorzitter van het
Nederlandsche genootschap voor landbouwwe
ken, nam hierna het woord om het congres te
openen.
Prof. dr. L. P. Ie Cosquino de Bussy opende
ae rij van inleidingen met. een lezing over het
onderwerp: „De economische beteekenis van
den ondernemingslandbouw in Nederlandsch In-
dië". Aan de hand van geprojecteerde tabellen,
o.m. productie en prijzencijfers bevattend,
toonde spr. de geweldige beteekenis van den
Europeeschen landbouw in Nederlandsch-In-
dië aan. Deze is geheel op den export gericht.
VOOR DE KINDEREN
Het was ondertusschen al aardig donker
geworden en nu werd de terugreis aan
vaard. Het drietal was zwijgzaam en
vermoeid van den ongewonen arbeid.
Nu eens liepen zij over stukken met
sneeuw bedekten grond, dan weer over
dichtgevroren water. Dit ijs was zeer
betrouwbaar, want oom Eduard be
weerde dat het wel een meter dik was.
De terugtocht duurde langer dan ver
wacht werd. ZIJ hadden zeker reeds
meer dan een uur geloopen en nog
steeds zagen zij de lichten niet van het
dorp. Het vermoeden kwam bij Ab dan
ook op dat zij verdwaald waren. Het
kwam hier ook erg onbekend voor.
Want zoover als hij in de duisternis kon
zien. zag hij niets andere dan ijsvelden.
Oom Eduard sprak geen woord, maar
keek bekommerd om zich heen. Tot
overmaat van ramp begon het nu nog
flink te sneeuwen ook.
Zoo konden zij niet langer doorloopen.
meende oom Eduard nu. Zij besloten
halt te houden en te overleggen wat er
viel te doen. Overeengekomen werd om
terug te keeren naar de plek. waar zij
vandaan kwamen en dan weer opnieuw
te probeeren de hutten te bereiken.
Maar nog voordat zij eenige passen had
den gedaan, klonk een hevig geknal in
hun ooren en tuimelden zij alle drie op
den grond.
Ab sprong als een veer weer overeind
en holde door de dichte sneeuwvlokken
voorwaarts. De lucht was gevuld met
scheurende en krakende geluiden. Plot
seling verminderde hij zijn vaart, want
daar vlak voor hem keek hij ln het
donkere, klotsende water. Hij en zijn
metgezellen konden onmogelijk verder.
Bijna twee procent van den geheelen wereld-
uitvoer geschiedt van Nederlandsch-Indië uit.
Spreker stelde de productie door Europeesche
ondernemingen en inlanders tegenover elkaar,
waarbij hij er op wees, dat de Europeesche pro
ductie rationeeler is.
Het aantal Europenan, dat in de cultures werk
zaam is. is relatief zeer klein. Het bedraagt nog
geen 12.000.
Vervolgens legde hij den nadruk op den in
vloed van de cultures op het geheele economische
leven.
Als besluit van de ochtendbijeenkomst hield
ir. M. B. Smits daarna een inleiding over de eco
nomische beteekenis van den inheemschen land
bouw in Nederlandsch-Indië, welke in normale
tijden bijna geheel in de voedselbehoefte van
een bevolking van 60 millioen zielen voorziet
en bovendien voor een zeer groot deel in de be
hoefte aan grondstoffen. Zoo noodig zou deze
landbouw geheel in de voedselbehoefte kunnen
voorzien. aldus ir. Smits.
De middagbijeenkomst van den eersten dag
van de twintigste Indische Landbouwweek werd
geopend met een rede van den heer J. W.
Gonggrijp over het onderwerp: „de economische
beteekenis van den tropischen boschbouw."
Na den heer Gonggrijp sprak prof. dr. O. de Vries
over: „Problemen bij de rubbercultuur in Ne
derlandsch Indië, gezien door de oogen van een
oud-gediende
Hedenmorgen sprak prof. dr. J. W. Geerts
over het onderwerp: „De Europeesche Suiker
rietcultuur in Ned.-Indië".
Dr. ir. G. J. Wellinsiek heeft daarna gespro
ken over: „De selectie dér tropische gewassen."
EEN VERHAAL VAN DE ZEE.
bewerkt door
ADRIAAN J. HUISMAN.
(Nadruk verboden).
18)
Constance gaf na iederen maaltijd den sleutel van
de voorraadkamer aan haar vader. Dit leek veili
ger! Voor het overige was de kleine bevolking van
den toren verzonken in de lethargische rust van on-
ges'.ilden honger. Constance en Enid, op van doo-
delijke vermoeidheid, lagen in de keuken vast te
slapen en de tranen liepen Brand over het gezicht,
toen hij zich als een dief in den nacht meester
maakte van de afgetelde hoeveelheid meel en spek
voor één maaltijd. Eén schrale maaltijd voor ecn-
en-tachtig menschen was voldoende voor zeven
en-twintig schrale maaltijden voor drie! Hij had
méér moeten nemen, dat wist hij, maar hij klem
de zijn tanden op elkaar en liet alles verder liggen.
Een weck. mompelde hij in zich zelf. mis
schien tien dagen. Dal is alles. De hemel geve, dat
ik niet gek word voor het einde komt.
Payne, die op het licht moest letten, begreep,
dat Brand geslaagd was. De „Falcon" verdween uit
het gezicht; de wachters verlieten een voor een de
dienstkamer.
Waar hebt u den buit? vroeg Payne zoodra
ze alleen waren.
Verborgen in de keukenkastjes. Ik kon alleen
maar gedistilleerd water machtig worden als de
meisjes morgenochtend zeggen dat er zoo weinig is,
moet je ze maar wijsmaken, dat er wat aan het
toestel mankeert.
Zoodra zich een gelegenheid voordeed, bracht
Brand de blikjes met levensmiddelen over naar de
kasten in het dienstvertrek Payne schudde het.
hoofd, toon het rantsoen voor den uitersten nood
veilig was weggeborgen.
Niet veel, zei hij kort.
Ik zal toch niet méér nemen, klonk het be
slist.
Het is uw plicht om meer te nemen.
Ik denk" er niet aan. Kwel me niet verder!
Is er geen kans op ruzie morgenochtend? De
purser en Emmett houden de wacht als de voor
raadkamer opengaat.
Ik heb mijn rol goed gespeeld. Ik heb de open
plaatsen aangevuld met leege blikjes.
Er scheen een nieuwe bui te zijn losgebroken en
de wind raasde aan alle kanten om den toren. De
barometer daalde langzaam. Dat beteekende óf
meer wind en minder regen, óf minder wind en
méér hemelwater. Maar hoe het weer ook veran
deren zou; of er een vliegende orkaan zou losbar
sten of dat wind en zee kalm zouden worden, het
was alleen maar een kwestie van goed geluk, van
toeval.
Payne beloofde bij het vallen van het getij, als
het om de rots wat rustiger zou worden, de lamp
in orde te gaan maken, indien Brand zou probee
ren. wat te slapen Rust was absoluut noodzake
lijk voor hem. Hij zou zeker neervallen onder de
physieke en geestelijke spanning, als hij zich niet
althans een klein beetje rust gunde en er wachtte
hem nog heel wat inspanning, er zou nog heel wat
van zijn krachten worden gevergd.
Brand zag in. dat de Amerikaan gelijk had. Hij
strekte zijn moede leden uit op de harde planken
met een stoelkussen als peluw: dc dekens, die Con
nie voor hem had bijeengebracht, hadden al we
der hun weg gevonden naar de zieeknzaal. Het
duurde geen minuut of de torenwachter was in een
vasten slaap.
Het is maar goed ook. peinsde Payne. Hij had
het geen half uur meer uitgehouden!
Stephen Brand sliep door tot het al lang en breed
dag was: zijn plaatsvervanger zorgde, dat nie
mand of niets zyn rust stoorde.
Even na zevenen rapporteerde de wacht, dat
twee vaartuigen uit de baai naderden. Het eene
was de „Falcon" en de zeelieden stelden al spoedig
vast dat het andere een dienstvaartuig van de
kustinspectie uit Plymouth was.
Toen de beide booten de boei naderden, werd
Brand juist wakker.
De korte rust had zyn geest weer heelemaal
helder gemaakt en hem zijn zelfvertrouwen terug
gegeven. Hij bleek zeer verheugd, dat een van de
autoriteiten van den vuurtorendienst zich met hem
in verbinding zou stellen.
Door zijn kijker zag hjj Stanhope aan boord van
het dienstvaartuig, staande »~<aast 'oen Inspecteur
van de kustverlichting aan de Zuidkust. Ook an
dere offieieele personen waren aan boord, maar
aan de andere zijde van den jongen zee-officier
stond een rijzig, niet meer jong man. dien hij niet
kende: blijkbaar een vreemdeling in Penzance.
De ..Falcon" was nu in bezit genomen door pers-
menschen, zoodat de eenige burger aan boord van
het dienstvaartuig wel een persoon van gewicht
moest zijn. En lang voordat Payne den vreemde
ling had kunnen identificeeren, had Brand al bij
zichzelf uitgemaakt, dat deze niemand anders kon
zijn dan Cyrus J. Traill.
Hij wist, dat zichef aan boord van de dïenst-
boot volkomen begrijpen zou onder welke be
narde omstandigheden hij zijn dienst moest ver
richten, met een-en-tachtig monden open te hou
den van een voorraad, die reeds minder was ge
weest dan het maximum van drie maanden pro
viand en water.
De eerste geseinde vraag bewees de onrust, waar
in de menschen van de kust verkeerden.
Hopen, dat alles wel is.
Wat moest hij antwoorden? Was het niet het
beste om eerlijk voor de waarheid uit te komen en
niet alleen te melden in welke moeilijke omstan
digheden ze zich op het oogenblik bevonden, maar
ook welke maatregelen hij genomen had om het
aanblijven van het licht zooveel mogelijk te .er-
zekeren? Maar hij kon er niet toe besluiten den
toestand in al zijn zwarte somberheid te schil
deren.
Daarom seinde hij: Allemaal in leven, maar
verscheiden gevallen van volkomen uitputting.
Stanhope was weer de seiner en de volgende
vraag luidde dan ook: Hoe is het met Constance
en Enid
Volkomen in orde en opgewekt.
De slanke man naast den marine-officier boog
eh over naar dezen laatste.
Zijn Mrs. Vansittart en Payne in orde?
Brand antwoordde, dat de dame niet in slechter
De lieer Crone krijgt den gouden
penning der Amsterdamsche K. v. K.
*n de Dinsdagmiddag gehouden vergadering
der Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Am
sterdam heeft de voorzitter, Gott.fr. H. Crone, om
gezondheidsredenen zijn functie van voorzitter der
Kamer ter beschikking gesteld.
De heer Crone zeide, dat hij op aandi'ingen van
dokters zijn werkzaamheden ten zeerste moet be
perken. Hij gaf de verzekering, dat het hem zeer
zwaar viel het besluit te nemen, het voorzitterschap
der Kamer en, daarmede gepaard gaande, talrijke
functies, die het ambt medebrengt, neer te leggen.
Hiermee bracht de scheidende voorzitter de Ka
mer dank voor het vertrouwen, waarmede de Ka
mer het waardig keurde hem negen jaar geleden
met op een na algemeene stemmen tot voorzitter
te verkiezen.
De Kamer heeft, ook door de verkiezingen in de
volgende jaren, zijn negenjarige werkzaamheid tot
de schoonste periode van zijn leven gemaakt. Spr.
bracht hierna dank aan zijn medewerkers op het
bureau der Kamer, het secretariaat en het handels
register.
De onder-voorzitter, mr. Chr. P. van Eeghen,
heeft daarna den scheidende voorzitter toegesproken
en de groote dankbaarheid van het bureau der Ka
mer vertolkt voor hetgeen de heer Crone in de jaren
1932/1940 voor de Kamer heeft gedaan. Deze dank
baarheid heeft het bureau willen nederleggen in het
besluit den heer Crone de hoogste onderscheiding
te verleenen, die de Kamer ter beschikking staat,
den gouden penning.
Na de woorden van afscheid van den heer Van
Eeghen namens het bureau, sprak de heer A.
Asscher als langst-zittend lid der Kamer, mede na
mens de andere leden der Kamer, zoowel van het
groot- als van het kleinbedrijf.
conditie was dan de anderen.. Hij had haar naam
niet onder de zieken hooren melden.
Daarop stelde hij een vraag, die hij plichtmatig
deed, maar waarop hij allerminst een bevestigend
antwoord verwachtte.
Ik veronderstel, dat er geen poging kan woe
den gedaan om verbinding tot stand te brengen?
Tot zijn groote verbazing kwam het antwoord'
We zijn bezig een vlot in elkaar te zetten. Al?
het getij vanmiddag valt, zullen we zien wat we
kunnen doen.
Wat was hij nu blij. dat hij geen gevolg had ge
geven aan zijn eerste opwelling en den redder?
geen schrik had aangejaagd door een profetie van
de naderende verschrikkingen! Als deze mededce-
ling gedaan moest worden, als de tijd daar was. zou
hij niet aarzelen, maar hij was dankbaar, dat hem
nog respijt geschonken was.
Een lange mede:eeling volgde nu: een reeks van
lieve, innige groeten van vr:r« den en betrekkin
gen aan de kust aan hen, die oo de rots gevangen
waren. Terwijl de seinen afgelezen en op schrift
gebracht werden, hield Brand's actieve geest zich
bezig met de mogeliikheden-van-succes van de po
ging, die dien middag zou worden ondernomen.
Tegen drie uur zou het water hoog zijn en het zou
meende hij, als de wind in dezen hoek bleef, on
geveer Noord-West ten Westen, met de tegenstroo-
men, die het rif zouden geeselen en den vuurtoren
omringen bij het kenteren van het getij, absoluut
onmogeliik zijn voor een door mensehenbanden ge
bouwd vlot om in de onmiddellijke nabijheid van
den toren te komen. Maar hoe het ook ware, de
uitslag lag niet in zijn honden. Hij wist, dat zij allp?
zouden doen, wat menschen te doen vermochten.
Hij voelde den lust, opkomen om de schiDbr°uke-
linsen te bemoedigen door ze bet opwekkende
nieuws mee deelen. maar b'j liet dit tocb ach
terwege, omdat hij den terugslag van de bPtere
teleurstelling vreesde, als waarop groote kans
was de dappere poging mocht falen. Onder zijn
voeten woedde een menschelijke vulkaan en als die
te hevig beroerd werd. zou hij in werking kunnen
komen.
Dus moest de apathische hongerige menigte, die
hij onder zijn hoede had. zich tevreden stellen met
een lange, maar weinig-zeggende me<N deeling,
door den purser was opgeschreven e» door
n met
g. die I
neml
werd voorgelezen aan de deur van elke kamer.
Payne bracht aan mrs. Vansittart het nieuws
van zijn ooms aanwezigheid aan boord van de boot.
Als u hem wilt zien, zei hij. denk ik, dat me
neer Brand geen bezwaar zal hebben, dat u boven
op de galerij komt kijken.
Ze sloeg zijn aanbod af, zich verontschuldi
gend met haar zwakte.
Met dezen vreeselijken wind zal het daar wel
geducht koud zijn, zei ze. en ik ben bang, dat ik
dan heelemaal doodziek zou worden.
Hij kon haar geen ongelijk geven. Om haar een
beetje op te wekken, vertelde Payne haar van het
legertje verslaggevers aan boord van de ..Falcon".
Wat zullen de New-Yorksche kranten vol
staan met verhalen! Fr wat zullen ze er een hoop
bij verzinnen! En onze brave New-Yorkers zullen
al die malligheid voor zoete koek opeten!
Maar hij slaagde er niet in. mrs. Vansittart uit
haar melancholie op te wekken. Ze vreesde de
minste physieke :rspanning. Gebrek was een nieu
we gewaarwording in haar leven. Ze was gedrukt,
schrikachtig, ze durfde de kamer haast niet ver
laten en voelde zich toch doodongelukkig, misse
lijk, halfziek in de bedompte ruimte.
In 'ren Iood van den dag. een droefgeestige her
haling van der vorigen. maakte zich een looden
moedeloosheid van de bevolking van den toren
meester, een beklemmende druk legde zich over
de mannen en de vrouwen. Het gevoel was alge
meen. dat ze hier zouden sterver van honger, dorst
en ontbering: dat ze van een snellen, pijnloozen
ion1- in de golven waren gered om in dezen kerker
l-i gzaam en jammerlijk om te komen. Ze zaten
al'en zwijgend, met norsche. holle gezichten.
Zelfs C~nstance ontkwam niet aan dat gevoel van
sombere heklemming, toen de mannen van de
wacht do drager van een blad vol levensmidde
len naar beneden escorteerden.
Enid, fluisterde ze, zag je dien vreemden blik
in hun oogen? Wat is dat? Zou de honger ze zoo
maken?
Het moet wel zoo zijn en toch kan ik het me
riet voorsteller. Ze zijn nog een heel eind verwij
derd van wn-k-dijk gebrek Aan den hongerdood
zijn ze immers nog lang niet toe!
(Wordt vervolgd),
