Haarlem's Dagblad Kershhzameling Zoon. Turksche studie. voor de Stille Armen. Prof. dr. Eug. Dubois overleden. BERICHT Adikeleu em. 58c JAARGANG No. 17639 Lourens Coster, Maatschappij voor Courant- pügaven en Algem Drukkerij N V Bureaux: Groote Houtstraat 93, bijkantoor Soendaplein 37. Postgiro- jienst 38810. Drukkerij: Zuider Buiten Spaarne 12. Liefoon: Directie 13082, Hoofdred 15054, Redactie 5500, Drukkerij 10132, 12713. Administratie 10724, (4825 Soendaplein 12230. Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM Dinsdag 17 December 1910 Abonnementen per week 0.25, per maand ƒ1.10, per 3 maanden 3.25, franco per post ƒ3.55, losse nummers 6 cent per ex. Advertentiën: 1-5 regels ƒ1.75, elke regel meer ƒ0.35 Reclames ƒ0.60 per regel. Regelabonnementstarieven op aanvraag. Vraag en aanbod 1-4 regels ƒ0.60, elke regel meer ƒ0.15. Groentjes zie rubriek. Op den vijftienden December 1940, precies een hiw na de overbrenging van het stoffelijk over- >hot van Napoleon de Groote van het eiland St. eiena naar Parijs, zjjjn de resten van zijn eenigen ïttigen zoon en voorbestemden troonopvolger van eenen naar Parijs overgebracht. Dit is geschied last van den Führer van het Duitsche Rijk, die armee een daad van piëteit jegens Frankrijks itorie heeft willen verrichten. De sarcophaag is den grafkelder der Habsburgers, uit den Kapu- lergruft, gehaald, in een verzegelden spoorwagen in Weenen naar Parijs gebracht en in den Dóme Invalides geplaatst, naast dien van den Keizer, o rusten de overblijfselen van vader en zoon ns naast elkaar. Bij de overdracht van den sarco- ing voerde de Duitsche ambassadeur in Frankrijk, betz, het woord; namens de Fransche regeering as admiraal Darlan aanwezig. Ieder die wel eens als toerist Parijs bezocht" heeft »nt den Dóme des Invalides, de graftombe van bpoleon, grenzend aan het Hotel des Invalides en eder treffend door zijn uiterlijke architectuur in door de indrukwekkende sfeer die dit mauso- jim vervult, waarin blauw licht schijnt te zweven waarin men, zich buigend over de balustrade, de mbe van den g'rooten Keizer omgeven ziet door if-vergane vaandels van zijn vermaardste veld- agen: Austerlitz, Wagram, Marengo, Jena en an- In die sfeer, uit die stille getuigen van een ilden romantischen tijd schijnt de Historie tot n bezoeker te spreken met stille stem, die niet an deze Aai'de is. In dezen Dóme des Invalides, aarin ook de overblijfselen zijn bijgezet van ver- aeidene van 's Keizers naaste vrienden, is nu ook eertijds zoo glorierijke droom van zijn zoon en volger, wiens kort en tragisch leven tot een aan- sngsel van de Napoleon-legende is geworden, bij zet. Nadat de Keizer zijn huwelijk met Joséphine de auharnais had laten ontbinden, omdat het kin- irloos bleef, trad hij voor de tweede maal in het vvelijk met de Oostenrijlcsche aartshertogin Marie illise. Uit deze verbintenis werd op 20 Maart 1811 [n eenige zoon Napoleon Frangois Charles Joseph boren. Volgens een vroeger genomen Senaats- sluit ontving het kind bij zijn geboorte den titel loning van Rome". Hij kwam ter wereld toen Keizers macht en glorie op hun toppunt waren zijn komst scheen Napoleon's grootsten wensch: voortzetting van zijn dynastie, te vervullen. Pa- ierde feest. De doop van den Koning van Rome d met groote praal plaats, Napoleon straalde van luk. Het zou spoedig verkeeren, want het volgen jaar reeds bracht den veldtocht naar Rusland, dend tot de vernietiging van de Grande Armée, daarop volgende den slag bij Leipzig, waarin de rbonden mogendheden de Franschen versloegen 1814 de verbanning naar Elba. Toen nam de izer afscheid van zijn gemalin en zijn driejarigen Dn. Hij zou hen nimmer weerzien. Zij vertrok- na'ar Weenen. Het was hun afscheid van Frank- voorgoed. Marie Louise verwierf in Weenen den titel van rtogin van Parma, haar zoon kreeg aanvankelijk n van hertog van Parma, Piacenza en Guestalla. aar toen Napoleon het volgend jaar terugkeerde ar Frankrijk en na zijn bewind van honderd gen, beëindigd door zijn nederlaag in den slag bij iterloo, de Fransche Kamers bij decreet van 23 1815 zijn afwezigen zoon tot Keizer der Fran- jen proclameerde onder den naam Napoleon II, Sloten de mogendheden dat hij nimmer over de ie Italiaansche vorstendommen, die zijn titel aan- iidde, zou mogen regeeren. Dus werd die naam m weer ontnomen en verleende zijn grootvader, :er Franz II van Oostenrijk, hem den titel van dog van Reichstadt, die hem in rang beneden de :erlijke aartshertogen plaatste. En de Franschen zijn omgeving werden, terwijl hij aan het Oosten- ksche hof werd opgevoed, geleidelijk daaruit ver- iderd. Hij werd als een Habsburger opgevoed of- loon hij altijd de herinnering aan zijn vader, die op het verre eiland St. Helena stierf, schijnt 'nebben vereerd. De Oostenrijksche staatsman dternich beheerschte zijn opvoeding. Het is dit leven dat den Franschen tooneelschrij- Edmond Rostand, ook in andere van zijn wer- n (Cyrano de Bergerac, La Princesse Lointaïne) n „dichter van het onbereikbare", inspireerde tot schepping van „1' Aïglon", waarin hij den hertog o Reichstadt als het gevangen en gekooide ade- srsjong, vergeefs pogend zijn tralies te verbre it voorstelt. Het is nu juist veertig jaar geleden dit drama in verzen ten tooneele verscheen. Frankrijk oogstte Sarah Bernhardt, in ons land, el later, Else Mauhs grooten roem in de titelrol, altijd door een vrouw dus in travesti ge sold is. et heet dat Metternich in 1830 zijn macht over hertog van Reichstadt gebruikte als een poli- wapen tegen den „burgerkoning" Louis Phi- ?e, om Ihem te beletten de Juli-revolutie van jaar buiten Frankrijk tot gevolgen te doen lei- Dat was dan ook vrijwel 'het slot van de po- ieke beteekenis van Napoleon's zoon. Hij was cmer sterk van gestel geweest; zijn gezondheid achteruit en op 22 Juli 1832 overleed hij aan lorouiose, slechts 21 jaar oud. proclamatie tot Keizer in Juni 1815 had «evolge dat de Bonapartisten hem altijd als twleon li bleven beschouwen en dat dus later is Louis Napoleon, zoom van den Koning van land en zijn neef, die in 1852 Keizer werd, zich Poleon III noemde. Merkwaardigerwijze zou ook dien Keizer één a ten deel vallen, eveneens geboren toen zijns krs gelukszon straalde. Hij, Eugène Louis Jean sph Napoleon, bijgenaamd prins Loulou, was ïiien jaar oud toen het Tweede Keizerrijk viel, smde zich na den dood van zijn vader in 1873 ie de Pierrefonds en sneuvelde in 1879 bij een Idsche expeditie in Zoeloeland, waaraan hij als officier deelnam. Vijf jaar tevoren had de capartistische partij hem tot troonpretendent den titel Napoleon IV uitgeroepen. Hij werd it| 23 jaar, dus maar heel weinig ouder dan de iog van Reichstadt. DE NOORD OOSTPOLDER GESLOTEN. Met liet dichten van de laatste opening in den 54 K.M. langen dijk rondom den Noord-Oostpolder tusschen Urk en Schokland is deze thans gesloten en kan met droogmalen worden begonnen. (Foto Pax Holland) (De Txirksche minister van On derwijs heeft, om aan de gewoon te der studenten om lang haar te dragen en gebogen als oude man netjes te loopen een einde te ma ken, gedecreteerd dat geen stu dent anders dan met behoorlijk geknipt haar tot de colleges zal worden toegelaten) Studenten in Turkij'e zijn naar Westersche begrippen Wat zonderlinge knapen, ze zien blijkbaar in hun haar Wat al te veel een „hoofd"zaak, want ze laten zich niet knippen En toonen torotsch him lange lokken in het openbaar. Dan loopen ze daarbij als oude mannetjes gebogen, Of heel de zorg der menschheid op hun jonge schouders drukt, Misschien wel lijken ze daardoor in niet-studenten- oogen Onder de verantwoordlijkheid der wetenschap gebukt. Dat is geen houding en geen dracht voor flinke jongelieden, En waarlijk is het dan ook iets dat niet verwondren kan, Dat de minister eens voor al besloot dit te verbieden En zelf college gaf in 't vak: hoe toon ik me een man. 't Is mogelijk dat dit decreet in het studentenleven In 't allereerste oogenblik een fikschen kater gaf. Maar deze zal hun achteraf geen erge haarpijn geven, De wilde haren moesten er hier wel hoognoodig af. De hoogste man in 't onderwijs heeft het zeer goed bekeken, Al wilde hij dan hot en de studenten wilden haar, Met één slag toch verloren zij hun haren èn hun streken, Met één streek van de pen benevens één slag van de schaar. Zij zien er nu gewoner uit, zonder hun dwaze pose, Geen enkle hunner is verkapt aan 't kapperswerk ontglipt, En nu 't gebeurd is wordt door hen dit nieuwe vast verkozen, Zij voelen zich nu stellig voor de studie meer geknipt. P. GASUS Het korte leven van dien Keizerszoon is nu nog eens, door de bijzetting van zijn stoffelijk overschot in den Dóme des Invalides, in de herinnering dei- wereld teruggeroepen: midden in oorlogstijd. R. P. Voor de Stille Armen te HEEMSTEDE. Evenals vorige jaren zal het Comité voor de Kerstinzameling voor „Stille Armen" te Heem stede, onder voorzitterschap van den Burge meester. een inzameling houden. Een dringend beroep wordt gedaan op Uwe medewerking om den nood, die zeer groot is, te helpen lenigen. De tijd voor inzameling is kort en daarom wordt vriendelijk verzocht Uw bijdrage spoe dig te storten op postgirorekening no. 153308 van A. VAN WINGERDE, Penningmeester van het Comité. (Adv. Ingez. Med.) Roosevelt officieel voor de derde maal president. WASHINGTON, 17 December (D.N.B.) Het college van kiesmannen heeft Maandag op grond van de stemming -bij de presidentsverkiezing aan Roosevelt 449 en aan Willkie 82 kiesmannen toe gekend. Door deze thans voltrokken laatste kies- handeling is Roosevelt officieel voor de derde maal opnieuw gedurende vier jaar president van de Vereenigde Staten. De definitieve verhouding der stemmen heeft het college van kiesmannen als volgt opgegeven: totaal aantal der uitgebrachte stemmen: 49.818.995. Daarvan voor Roosevelt: 27.245.422, voor Willkie: 22.333.801. Roosevelt in Washington terug. WASHINGTON, 17 Dec. ((D.N.B.) President Roosevtlt is gisteren van een inspectiereis door het belangengebied van de Caraïbische Zee hier teruggekeerd. Op het station werd hij begroet dooi den vice-minister van buitenlandsche zaken, Sumner Welles. Nachtelijke operalies der Duitsche luchtmacht. Londen en Liverpool aangevallen. BERLIJN, 17 December. (D.N.B.) Uit Lon den wordt gemeld dat de Duitsche vliegers Maandagavond weer groote bedrijvigheid bo ven Londen ontwikkeld hebben Overal hoorde men hevig afweergeschut en het ontploffen van bommen. Ook in Noordwest-Engeland waren de Duitsche luchtstrijdkrachten weer tol den aanval overgegaan. Bijzonder hevig scheen de aanval te zijn op het oostelijk deel van de Midlands. Het afweergeschut was er zeer zwaar en er ontploften verscheidene bommen. Volgens de berichten van Amerikaansche persagentschappen is in den nacht van Maan dag op Dinsdag een stad in Noordwest-Enge land, waarschijnlijk Liverpool, een uur lang met bommen bestookt. Ook een stad in de Mid lands was aan hevige bomaarvallen blootge steld, waarbij brand- en brisantbommen wer den uitgeworpen. Ook in Londen zijn bommen gevallen, welker explosie in het stadscentrum te hooren was. De sirenes begonnen pas te loeien, toen er reeds vliegtuigen boven de stad waren, die verscheidene bommen hadden laten vallen. „De nood is hoog gestegen... De vorige Kerstinzameling voor de Stille Armen heeft te Haarlem ongeveer f 12.500 opgebracht; on geveer 1000 uitkeeringen moesten gedaan worden. Daarmee is zoo vertelde Mr. P. E. Barbas, se cretaris van den Armenraad ons ongetwijfeld zeer veel leed verzacht. Er is in de donkerte van tallooze zwaar beproefde gezinnen even een blijde zonnestraal van verkwikking gevallen. De door het leed ter neer geslagenen hebben als vertroosting het besef gekregen dat anderen om hen gedacht hebben, zich een offer getroost hebben om het mo gelijk te maken, dat óók zij eenige Kerstvreugde konden genieten. Natuurlijk is een bijdrage van gemiddeld 12y2 gulden niet groot, maar in gezinnen die al langen tijd aan het verarmen zijn, wordt elk dubbeltje twee, drie maal omgekeerd vóór het wordt uitge geven. En dan is er met 10 of 15 gulden wel veel te bereiken! Een zorgzame huismoeder wordt er immers door in staat gesteld te zorgen, dat op de beide Kerstdagen de kachel brandt, dat er voldoende brood is om te eten en 's middags ook nog een eenvoudig warm maal. Dat zijn voor alle Stille Armen al weldaden die gewaardeerd wor den. Bij den Armenraad komen wij natuurlijk veel te weten en daarom kan ik als mijn vaste overtui ging uitspreken dat "er vele Stille Armen zijn die koude en honger lijden. De menschen de aan duiding Stille Armen zegt het reeds houden hun ellende voor de buitenwereld zooveel en zoolang mogelijk bedekt. Het water moet hen aan de lippen gekomen zijn voor zij de hulp van officieele in stanties inroepen. Onlangs is, om een enkel voor beeld te noemen, hier ter stede een man overleden die zoo door tegenslagen getroffen werd, dat hij van ellende en narigheid gestorven is. Eerst toen hoorde Maatschappelijk Hulpbetoon van het geval en kon wat doen voor het achtergebleven gezin. Ik hoop zoo vervolgde Mr. Barbas dat ook nu de Kerstinzameling veel opbrengt. Het is zeker dat het aantal Stille Armen in dit jaar is toege nomen, terwijl ook de nood nog sterk gestegen Het leven, elke huisvrouw ervaart het, is in het laatste jaar duurder geworden. Dat beteekent voor menschen die van een heel bescheiden inkomen moeten leven verzwaring van zorgen. De groep Stille Armen is ook uitgebreid doordat verschil lende mannen, die bij het uitbreken van den oorlog in het buitenland vertoefden, niet naar huis konden komen en ook geen geld konden sturen. Tijdelijk zitten de vrouwen en kinderen hier zonder eenig geld, want de kruidenier, de bakker, de slager en de melkboer kan niet blijven leveren in de ver wachting dat er in de toekomst wel eens betaling zal volgen. Het aantal Stille Armen is dus grooter dan verleden jaar en de nood in hun gezinnen is ook gestegen. Daarom kan de Kerstinzameling niet genoeg opbrengen! Al het geld dat binnenkomt wordt door het Comité met behulp van het bureau van den Armenraad zoo oordeelkundig mogelijk be steed. Feitelijk zou er meer ontvangen moeten worden dan verleden jaar, maar dit resultaat is alleen te bereiken als ieder die tot geven in staat is zich dit offer voor zijn medemenschen wil ge troosten. De tijd voor de inzameling is kort, de tijd dringt! j 2de verantwoording van giften. A. G. S; 10.—; N. 1.—; L. I-I. T. 5.—: J. B. S. 2.50: v. d. G, 10,kinderen v. d. G. 2,50; K. J. 10,—; E. J. P. 4,—; B. K. 1,—; J. v. T. 1,—; J. W. v. T. 0.25; C. S. 2,—; G. T. 1.—: fam. v. d. L. 1.—; C. de B. 10,—; E W. M.—J. 250.—. Thans zijn in het geheel bij ons blad binnenge komen 37 giften tot een bedrag van 581.75. Giften kunnen worden afgegeven aan onze bureaux Groo te Houtstraat 93 en Soendaplein 37 of overgeschre ven worden op onze postgirorekening no. 38810 ten name van Haarlem's Dagblad onder vermelding „Voor de stille armen" en onder opgave, hoe men zijn gift verantwoord wenscht. Ontdekker Pithecanthropus Erectus Op zijn landgoed „De Bedelaar" te Haelen (Limburg) is op 82-jarigen leeftijd overleden de oud-Haarlemmer prof. dr. Eugène Dubois, wiens naam onverbrekelijk verbonden is aan Den „Pithecanthropus Erectus" den naam van het fossiel, waarvan hij de dcelen in 1891 en 1892 op Java vond en dat van zeer groote be teekenis gebleken is voor de leer van de af stamming van den mensch. Prof. Dubois werd den 28sten Januari 1858 te Eysden geboren. Hij volgde de Rijks H. B. S. te Roermond en studeerde verder medicijnen aan de universiteit te Amsterdam, waar hij vooral belang stelde in de anatomie. In 1877 werd hij als assistent aangenomen door den beroemden Duitschen mor- pholoog Max Führbringer. In 1886 werd hij lector in de vergelijkende anatomie aan de universiteit te Amsterdam. Reeds eenige jaren hield hij zich al druk bezig met de afstammingsleer. Hij vatte het denkbeeld op dat, als er een schakel bestond tus schen den mensch en de hoogere dieren, deze schakel gezocht moest worden in Indië. In 1887 nam hij het besluit zijn positie er aan te geven hij stond op de nominatie hoogleeraar te worden en zich voor acht jaar te verbinden als officier van gezondheid in Indië, waarbij het zoeken naar den ontbrekenden schakel voorop stond. In Octo ber van dat jaar vertrok Dubois naar Padang. Van onderzoekingen kwam aanvankelijk niet veel, maar door de welwillendheid van enkele hoogere ambtenaren kon Dubois in de Padangsche bovenlanden verschillende grotten gaan onderzoe ken. Er werd echter niets gevonden. Junghuhn, de bekende natuurvorscher vermeldt echter eenige vondsten van voorhistorische dieren en daarheen richtte Dubois zich nu. Op verschillende plaatsen werd in het begin der negentiger jaren gegraven, de officier van gezond heid was anthropoloog geworden en werkte met 2 genie-soldaten en een groep dwangarbeiders, die hij tot zijn beschikking had gekregen. Vondsten van dierresten sterkten Dubois in zijn meening, dat op Java een tot toen vrijwel onbekende zoogdieren en reptielenfauna had geleefd. Zoo kwam men ook in het dal van de Bengawan-rivier nabij Trinil. Wel was niet te verwachten dat daar ter plaatse vertegenwoordigers van het ras, dat de ontbrekende schakel vormde, hadden geleefd, maar in de afgezet te lagen slig en klei kon men misschien iets vinden. In deze z.g. Kendeng-layers begon men te graven gedurende den tijd van het jaar, dat de waterstand van de rivier laag was. En daar was het fortuin hem gunstig. VERGADERING KAMER VAN KOOPHANDEL GAAT NIET DOOR. Men deelt- ons mede dat de vergadering van de Kamer van koophandel te Haarlem, die Woensdag a.s. gehouden zou worden, door ziekte van twee leden van het Bureau niet kan doorgaan. Prof. Dubois. (Foto Archief HJD.) Dubois was in een „knekelhuis" verzeild geraakt, duizenden beenderen lagen er op en door elkaar. In 1891 werd een kies gevonden die voorloopig als afkomstig van een bijzonder ontwikkelde chimpan see-soort werd beschouwd DE „MISSING LINK". Maar een maand later haalden de Inlanders uit de laag de z.g. lapillilaag een frag ment te voorschijn dat zij een schildpad noem den. Dit bleek echter het lang gezochte te zijn, een rest van den „missing link", het sche deldak dat zoo afweek van die der aapachti- gen, dat Dubois het opzij legde. Het was het schedeldak van den Pithecanthropus Erectus, den „rechtopgaanden Aapmensch". Kort daarop waste het water, de vindplaats kwam onder te staan, maar nog was het volgende jaar in '92 dus de grond niet droog of er werd weer gegraven en toen vond men een dijbeen Wel lag het 15 Meter van de plaats waar het schedelfragment was gevonden, maar toch achtte Dubois het van hetzelfde dier afkomstig. In 1894 hield prof. Dubois zijn eerste voordracht over den Pithecanthropus. Volgens hem was het een dier met aapachtige kenmerken, dat echter reeds rechtop liep, misschien wel zeer vaak in de boomen, daardoor een grootere hersencapaciteit moest hebben, zoo de ontbrekende schakel vormen de tusschen apen en menschen. Later verkondigde prof. Dubois de meening welke door de meesten zijner collega's werd ge- deeld dat de Pithecanthropus een vorm is, die naast de familie der menschen staat en dus geen overgangsvorm is. Dit had de studie van het her- senvolume hem geleerd. Zooals alle ontdekkingen op anthropologisch ge bied, werd ook die van prof. Dubois sterk bestreden Het zou echter te ver voeren hierop nader in te gaan. De resten van den aapmensch van Java zijn te j Haarlem veilig en wel opgebrogen in een brand- 1 kast in Teyler's museum, waar prof. Dubois een aparte Pithecantropus-kamer liet inrichten. Af gietsels in gips van het dijbeen en van het sche deldak kunnen echter door iedereen bezichtigd worden. Dubois heeft door deze vondst naam ge maakt, hij heeft zijn meening er over verdedigd tegen andere geleerden, en in 1897 verleende de Amsterdamsche universiteit hem het doctoraat „honoris causa", terwijl twee jaar later zijn benoeming volgde tot hoogleeraar in de geologie en palaeontologïe aan deze universiteit. Prof. Dubois was niet alleen anthropoloog. In Holland teruggekeerd heeft hij weliswaar gedu rende vele jaren steeds weer nieuwe uiterst nauw- I keurige studies gemaakt over den Pithecanthropus, maar van veel belang zijn vooral ook zijn onder zoekingen naar den watervoorraad in de duinen geweest. Eenige tientallen jaren is prof. Dubois verbon den geweest aan Teylers Stichting te Haarlem. In 1899 werd hij aan deze instelling als conservator aangesteld, later fungeerde hij als curator. Hij deed hier o.a. onderzoekingen over het verband tusschen hersengrootte en lichaamsgewicht bij verschillende diersoorten, de z.g. „phylogenetische cephalisatie- wetten". Toen prof. Dubois 28 Januari 1928 zijn 70ste levensjaar vierde werd hij door de Amsterdamsche universiteit op hartelijke wijze gehuldigd. Prof. Molengraaff en Prof. Sluyter behoorden tot de genen, die bij deze gelegenheid de beteekenis van prof. Dubois' arbeid in het licht stelden. Deze huldi ging viel samen met het afscheid van zijn hoog leraarsambt. DE OORLOG IN NOORD-AFRIKA. Italiaansche uiteenzetting. STRIJDMACHT DER ITALIANEN INTACT. ROME, 17 December (D.N.B.) De diplomatieke medewerker van Stefani stelt de volgende feilen tegenover de Engelsche propagandaberichten inza ke de militaire gebeurtenissen in Noord-Afrika: 1. De Italianen hebben zich in de woestijn van Marmariea heldhaftig gedragen en bieden ook thans nog taai verzet. In de eerste zes dagen van dezen slag zijn de Engelschen slechts tot de Italiaansche voorhoede doorgedrongen en wel met middelen die ver in de meerderheid waren. 2. Italië blijft aanzienlijke Engelsche strijdkrach ten vasthouden, die Engeland eigenlijk dringend voor de verdediging van het moederland noodig heeft. 3. De bewering van de Britsche en pro-Engelsche propaganda dat Italië aan de grens van zijn militaire mogelijkheden gekomen is, is eenvoudig belachelijk. Bijna de geheele Italiaansche strijdmacht is intact. 4. Het Engelsche offensief in Afrika verandert geen duimbreedte aan het lot van Groot-Briltan- nië. De woestijn van Marmariea beschermt noch de Engelsche steden, noch beschermt zij de Engelsche scheepsruimte voor de felle aanvallen van het lucht en duikbootwapen der as-mogendheden. De oorlog, zoo besluit de correspondent van Stefani, ging van Engeland uit en zal in Engeland zijn einde vinden. DE ENGELSCHE MACHTSONTPLOOIING In een bespreking van den toestand stelt de „Giornale d'ftalia" het feit op den voorgrond, dat Engeland nog nooit een dusdanige machts ontplooiing in een over zee gevoerden oorlog heeft ontwikkeld, als bij de huidige gevechten in Noord-Afrika, waar Italië den druk van een met de modernste strijdmiddelen uitgeruste le germacht, die o.m. beschikt over 800 pantser en gevechtswagens, moet opvangen. Met deze uit het geheele imperium samengetrok ken middelen heeft Engeland geloofd een der beide spilpartners buiten gevecht te kunnen stellen. De eerstvolgende maanden zullen toonen hoe onjuist deze hoop is. Ondanks de haast, die Engeland, voor welk land het op een snel resultaat aankomt, toont, zullen de gevechten nog lang duren. Italië staat vastberaden op zijn strijdplaats en houdt vol. Wat er ook aan het Egyptisch-Libische front mo ge gebeuren, Engeland zal zich niet kunnen vrijma ken uit de Middellandsche Zee en zal tot aan zijn definitieve nederlaag het gewicht der Italiaansche wapens te voelen krijgen. De „Tribuna" ziet in het Engelsche optreden in Noord-Afrika niet zoozeer een handeling met een uitgesproken strategisch doel, als wel in de eerste plaats een propaganda-onderneming en een poli tieke en militaire afleidingsmanoeuvre. Dat kan echter niets wijzigen in de groote lijn van het con flict. Men moet zich de woorden van Mussolini in zijn redevoering van 18 November herinneren, waarin hij zijn hechte vertrouwen op de eindover winning uitsprak. Of die nu in twee of in twaalf maanden zou worden bevochten. De „Popoio di Roma" schrijft: Sedert zeven da gen woedt de slag in de woestijn, in den loop waar van de Italiaansche troepen den Engelschen vijand iederen vierkanten meter grond betwisten. Engeland zal de Italianen overal gereed vinden om het het hoofd te bieden en den weg te versperren. De Achillespees der spil. zooals de Engelschen Italië beliefden te noemen, zal bewijzen dat zij onkwets baar is. Achter de Italiaansche weermacht staat het Italiaansche volk aaneengeslotener dan ooit, een volk dat weet wat oorlog is en dat beslist niet ver wacht iederen dag overwinningsberichten te ont vangen. Wanneer de Engelsche propaganda be weert dat in Italië teekenen van bezorgdheid en ontevredenheid merkbaar worden, zoodat de auto riteiten niet goed meer weten hoe zij de toenemen de depressie kunnen afwenden, dan £ijn dat niets anders dan leege illusies. Een D.N.B. bericht uit Beiroet meldt nog: Met betrekking tot de militaire operaties in Noord- Afrika deelt Radio-Kaïro mede dal de ravitail leering van de vooruitgeschoven Britsche pos ten en vooral het munitietransport met steeds grootere moeilijkheden gepaard gaat. Het is derhalve te verwachten dat het tempo der Engelsche operaties zal worden vertraagd. De tegenstand der Italianen neemt voortdurend toe. Zij, die zich met ingang van 1 Januari per kwartaal abonneeren, ontvangen de in December nog te verschijnen nummers gratis. DE ADMINISTRATIE. HEDEN: 8 PAGINA'S R. P.: Napoleons zoon. pag. 2 De Kerstinzameling. pag. 1 g P. Gasus: Turksche Studie. pag. 1 g J. H. de Bois: Haarlemsche schil- g ders in het Frans Hals Museum, g Ij pag. 4 jj J. B. Schuil: De heilige vlam. pag. 4 g Lastige mannen. pag. 4 fj Criticus; Ervaringen van een leek op B voetbalgebied. pag. 6 g Voor lange avonden pag. 5 g Flitsen: Een moment. pag. 3 g Laatste Berichten op pagina 2 1 "["'it' mi' muur! r i i i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1940 | | pagina 1