1
Moord op kasteel Entzberg
AB'S AVONTUREN
MAAND A"'d *6 JANUARI 1941'
HAARCEM'S D'A'GBCAÖ
Rotterdam heeft op Gemeente,
begrooting 27 millioen tekort.
Verschillende groote werken moeten worden
uitgevoerd.
Zaterdag is de geleidebrief van B. en W. bij
de gemeontobegrooling van Rotterdam verschenen.
Deze ontwerpbegrooting doet verwachten dat de
dienst een nadeelig saldo zal toonen van 27.300.00(1
waarvan ongeveer 18.000.000 wegens derving van
inkomsten en 5.000,000 wegens hoogere uitgaven.
Hoe ernstig de schok was welke Rotterdam te
doorstaan kreeg, de Rotterdamsche energie werd
niet gedoofd, aldus schrijven B. en W. Alom zet
men zich t'ot daden van herstel. Daaruit blijkt, dat
de wil om Rotterdam opnieuw tot bloei te brengen
den nood overheerscht.
De teruggang van de middelen moet deels wor
den toegeschreven aau algemeene factoren, die tot
uitdrukking komen in de lagere uitkeering uit het
gemeentefonds, deels aan invloeden van plaatselij
ken aard, zooals verlies van belangrijke objecten en
afzetgebieden voor de gemeentelijke bedrijven. Voor
een minder groot deel is het becijferde tekort aan
hoogere uitgaven te wijten. De werkelijk groote
kosten, aan het herstel van oorlogsschade verbon
den, zijn nog niet in den gewonen dienst opgeno
men. omdat deze of door den staat worden gefi
nancierd of voor zoover zij nu reeds kunnen
worden genoemd bij den kapitaaldienst zullen
worden ondergebracht
Niettemin ondergaan veel groepen van uitgaven
den invloed van de bijzondere omstandigheden,
waaronder de dienst thans wordt gevoerd. De uit
komst van de bedrijven is nog nimmer zoo teleur
stellend geweest.
In 1940 bedroeg het totaal van de voordeelige sal
di 8.620,000 gulden en van de nadeelige saldi
4.145.000 gulden, zoodat tenslotte nog een voordeel
bleef van 4.475.000 gulden.
Voor 1941 is het eerste totaal geraamd op
5.353.000 gulden, het tweede op 9.222.000, derhalve
blijft een nadeel te overbruggen van 3.869.000 gul
den. Daar ook de retributie met 514.000 gulden was
gedaald, is de begrootingspositie in totaal ruim
8.858.000 gulden ongunstiger geworden.
Ook hier ligt de oorzaak voornamelijk in de ont
vangsten, Zoo daalden de ontvangsten uit electri-
sche stroomlevering wegens vermindering van af
zetmogelijkheid met 2.587.000 gulden, of met ruim
17 procent. Het laat zich aanzien, dat de tarieven
voor gas en electriciteit verhoogd zullen moeten
worden om de prijsstijging van de kolen te com-
penseeren.
Het havenbedrijf is natuurlijk het zwaarst getrof
fen. Het nadeelige saldo is van 744.498 tot
5.078.235 opgeloopen. De raming zeehavengeld
4.350.000 voor 1940" vendel o.a.
Veel werken, ook die welke niet met herstel van
oorlogsgeweldschade verband houden, zullen moe
ten worden uitgevoerd. B. en W. denken hierbij aan
den bouw van een tweede snelfiltergebouw van de
wète'deïding en uitbreiding van de electriciteitsfa-
Ki»k, het voortzetten van de werkzaamheden aan
6 t.vc-.ede Petroleumhaven en de verbetering van
óx. Waalhaven. Voorts zal de bouw van een tunnel
onder de Nieuwe Maas worden voltooid en zullen de
werken voor de traverse door de stad zooveel mo
gelijk worden bespoedigd,
Voor de uitvoering hiervan is de medewerking
van de betrokken organen verzekerd. Juist nu is het
de tijd, zoo besluiten B. en W., om op herstel be
dacht te zijn en de voorwaarden te scheppen waar
onder de grootste havenstad van Nederland eerlang
weer haar taak in het wereldverkeer zal kunnen
vervullen.
Slechts met het, oog op een betere toekomst zal
het tijdelijke groote tekort op de begrooting kun
nen worden aanvaard.
T. b. c.-haard in Ulestraten ontdekt.
Aantal kinderen in sanatorium opgenomen.
Op advies van dokter Hermans uit Schim-
mert (L.) is dezer dagen een aantal kinderen
bij het onderzoek op school te Ulestraten (L.)
teruggezonden met de mededeeling, dat zij zich
onder doktersbehandeling moesten stellen. In
totaal werd bij elf leerplichtige kinderen t.b.c..
geconstateerd, zoodat men het raadzaam achtte
hen naar het sanatorium Maria Auxiliatrix te
Venlo over te brengen. Twee personen van om-
steeks twintig jaar zijn met t.b.c. in het sana
torium opgenomen. Bovendien zijn er nog eenige
kinderen die voorloopig thuis moeten blijven,
omdat de dokter vermoedt dat zij de ziekte
onder de leden hebben.
Men heeft onmiddellijk na de ontdekking in
het dorp Ulestraten een onderzoek ingesteld en
gelukkig slaagde men er spoedig in de haard
der besmetting op te sporen. Het is nl. gebleken,
dat een persoon die reeds jarenlang aan t.b.c.
lijdt vaak een kinderrijk gezin bezocht. De
kinderen hebben vermoedelijk de ziekte op
school gebracht met het noodlottig gevolg.
Betalingsverkeer met Noorwegen.
Het Nederlandsch clearing-instituut deelt
betreffende het betalingsverkeer met Noorwegen
mede, dat de afwikkeling van het betalings
verkeer met Noorwegen voortaan geschiedt bin
nen het kader der Nederlandsch-Duitsche en
Duitsch-Noorsche clearing.
Lou Bandy 25 jaar artist.
De bekende liedjeszanger, conferencier en
revuekomiek Lou Bandy vierde Zaterdag zijn 25-
jarig artistenjubileum.
Des middags werd ter viering van dit jubileum
in hotel „De Twee Steden" in Den Haag een re
ceptie gehouden, waar vele vrienden, medewerkers
en artisten den jubilaris, die vergezeld was van zijn
echtgenoot®, en dochtertje, hun gelukwenschen
kwamen aanbieden.
In de met palmen versierde receptiezaal heerschte
een opgewekte en ongedwongen stemming, welke
nog verhoogd werd door de vele bloemstukken, die
iu den loop van den middag werden bezorgd. Een
strijkje bracht passende muziek ten gehoore, waar
onder vele liedjes, welke Bandy in den loop der
jaren heeft gezongen.
In de jubileumvoorstelling van de revue „Zonder
Bon" in het Scalatheater in Den Haag is Lou Bandy
avonds op hartelijke wijze gehuldigd. De voor
stelling werd bijgewoond door den waarnemend
burgemeester, prof. ir. C L. van der Bilt en wet
houder Buurman. In de pauze sprak wethouder
Buurman den jubilaris namens het huldigingscomi
té op het tooneel toe. Achtereenvolgens voerden nog
het woord mevr. Bouwmeester-Sandbergen en na
mens de medewerkers aan de revue Han Kaart, die
hem resp. een boekwerk en een bloemstuk aanbo
den. Nog vele andere geschenken volgden.
Tenslotte heeft Lou Bandy in een geestige speech
allen bedankt.
T er aardebes telling
cis. H. W. Creutzberg.
Op de begraafplaats Oud Eik en Duinen
te 's-Gravenhage is Zaterdagmiddag het stof
felijk overschot ter aarde besteld van Ds. II. W.
Creutzberg, voorganger van de Duinoordkerk te
Scheveningen. Tevoren was in de Duinoordkerk
een rouwdienst gehouden, waarbij de liturgie
onder leiding stond van prof. dr. G. van der
Leeuw, terwijl gesproken werd door den broe
der van den overledene, Ds. J. J. Creutzberg,
predikant te Neerbosch, Hees c.a. Voor dezen
dienst bestond zeer groote belangstelling.
Ook op den doodenakker waren velen aanwezig
om het stoffelijk overschot de laatste eer te be
wijzen. Naast een groot aantal leden der ge
meente waren aanwezig vele predikanten en
emeritus-predikanten, vooraanstaanden uit ker
kelijke kringen, verschillende hoogleeraren, enz.
In de aula, waar het stoffelijk overschot
stond opgebaard, werd niet gesproken. De or
ganist speelde de Gezangen 53, 230 en 111.
Aan de groeve las Ds. J. J. Creutzberg de be
grafenisliturgie, gevolgd door eeix zegenbede,
waarna hij namens de familie dank bracht voor
de belangstelling.
ONDERWIJS IN LICHAMELIJKE OEFENING.
B. en W. van Haarlem geven den raad in over
weging te besluiten: de uitbreiding van het leer
plan der Middelbare Technische School met on
derwijs in lichamelijke oefening noodig te oordee-
len.
HOTEL ,,'T LöSSE HOES" DOOR BRAND
VERWOEST.
Zaterdagmiddag is het bekende hotel ,,'t Losse
Hoes", staande op den Holterberg, door tot nu toe
onbekende oorzaak door brand verwoest. Het ho
tel was eigendom van den heer Metzger. Op het
moment dat de brand uitbrak, bevonden zich geen
gasten in het hotel.
HET STREEKPLAN VOOR
KENNEMERLAND.
Overeenstemming over samen
stelling der Commissie.
DE VERTEGENWOORDIGERS EN PL.V. VER
TEGENWOORDIGERS VAN HAARLEM.
Zooals men weet. hebben Ged. Staten eind 1939
aan de Gemeenteraden van Haarlem, Velsen,
Heemstede, Bloemendaal. Zandvoort. Haarlem-
merliede en Spaarnwoude en Ben nebroek de ver
plichting opgelegd gezamenlijk te geraken tot de
instelling van een Streekplan. Thans is tusschen
de bovengenoemde gemeenten overeenstemming
bereikt over de samenstelling van de commissie
welke belast zal zijn met de vaststelling van het
streekplan. Deze commissie zal bestaan uit twee
vertegenwoordigers van elk der genoemde ge
meenten. De commissie wordt terzijde gestaan
door een technisch adviescollege, waarin, naast
ten hoogste 5 leden door Ged. Staten aan te wij
zen, een stedebouwkundig adviseur van elk dei-
gemeenten. door B. en W. dier gemeenten te be
noemen, zitting heeft. Twee of meer gemeenten
kunnen echter gezamenlijk één stedebouwkundi
gen adviseur benoemen. Bij stemming in de com
missie wordt door elke gemeente één stem uitge
bracht. maar de door Haarlem uit te brengen stem
wordt met drie en die van Velsen met twee ver
menigvuldigd bij de bepaling .van den uitslag der
stemming. In de aan het werk der Commissie
verbonden kosten wordt door de gemeenten bijge
dragen naar rato van het aantal inwoners op 1
Januari 1940, waarbii voor Velsen alleen het aan
tal inwoners ten Zuiden van het Noord zee kan aal
in aanmerking komt.
B. en W. van Haarlem stellen den raad voor tot
vertegenwoordiger en plaatsvervangende verte
genwoordigers voor Haai-lem in de commissie te
benoemen achtereenvolgens de heeren: dr J. E.
baron de Vos van Steeriwijk: M. A. Reinalda; W.
J. B. van Liemt en mr. dr. F. A. Bijvoet.
Bureau generatoren en tankgas
ingesteld.
Ingevolge de in de Staatscourant van 27 De
cember j.l. opgenomen generator- en tankgasbe-
schikking no. 1 is bij het centraal instituut voor in
dustrialisatie ingesteld het „Bureau generatoren en
tankgas", Bezuidenhoutscheweg 39, den Haag. Door
den directeur van dit bureau kunnen vergunnin
gen worden verleend voor de vervaardiging en het
gebruik van gasgeneratoren en tankgas-installaties
alsmede onderdeelen daarvan.
Zeer groote omzet op de Utrechtsche
groentenveiling.
De Utrechtsche groenten- en fruitveiling heeft
in haar omzet de opwaartsche richting, die de
groenten- en fruitveilingen in de laatste helft van
1940 volgden, ook meegemaakt. Haar vooruitgang
vergeleken bij die van 1939 bedraagt ongeveer
f 1.400.000. Met een omzet van ruim f 3.800.000
heeft de Utrechtsche veiling zich hoogstwaarschijn
lijk aan de spits der Nederlandsche groenten- en
fruitveilingen geplaatst. (ANP)
GEDENK DE VOGELS. De meeuwen, thans bewoners der groote steden,
hebben hun toevlucht op het'ijs gezocht.
(Foto Pax Holland.)
„C
»rk
>ec
nd
In
uit
fn!
;r
hn
laz
ji'ii
hg'
Vi
jn
Uit
i
ooi
én
lor
tn
Een baantje per prikslee is een echt oud-Hol-
landsch wintervermaak, dat vooral bij de jeugd
zijn beoefenaars heeft.
(Foto Pax Holland.)
VOOR DE KINDEREN
Pijlsnel schoot de machtige machine
de lucht ln, schitterend ln den zonne
schijn, net te vroeg voor een nieuws
gierig iemand, die o zoo graag had mee-
gewild. Dat is Jammer, heel jammer,
mompelde de schraal uitziende man en
trok eens aan zijn dunnen knevel en zijn
mager sikje.
Speurend keek de magere verslaggever
om zich heen, want niemand anders was
het dan onze voortvarende journalist.
Ha, daar stond naast die hangar nog een
vliegtuig. Naast het open sportvltegtuig
stond een piloot, die de machine nog
eens geheel nakeek alvorens te vertrek
ken. De krantenman vloog op den plloo»
af en brulde: „Wilt u met^mij dat vlieg
tuig achtervolgen?" Als eenig antwoord
zei de piloot: „Stap u maar ln; we ver
trekken dadelijk".
De magere Journalist vloog hoog door
de lucht, vlak achter den piloot gezeten
Hij had tot zijn verbazing van den be
stuurder vernomen dat zij in de richting
van de Noordpool zouden vliegen mei
twee vliegtuigen, n.l. het groote vlieg
tuig. dat eerst opgestegen was en hel
hunne. Beide vliegtuigen waren beladen
met levensmiddelen. De magere verslag
gever wist niet dat zijn dikke collega
eveneens ln een vliegtuig volgde.
Door den mist waren de drte vlieg
tuigen elkaar kwijt geraakt. De piloot
van het open vliegtuig en zijn passagier
hadden het geluk, toen zij na vier en
twintig uur vliegen door een mistbank,
hieruit te voorschijn^ kwamen, zij plot
seling vlak beneden zich twge kleine
roode tenten zagen en eenige donkere
stippen, blijkbaar menschen.
In Alkmaar werd de hamstcrwct
ontdoken. iTe
Pr
Aantal arrestaties verricht. jj^
Het is de Alkmaarsche politie en den ambff'
naren van den Centralen crisisdienst gelukt el
langrijk geval van ontduiking der distributie-1'
hamsterbepalingen aan het licht te brengen, tl
den Alkmaarschen caféhouder T. H. v. G., die eu?
uitgebreiden handel in levensmiddelen dreef, w<Ln
een groote partij koffie, zeep en meel in besjL.
genomen. Van G. legde een volledige bekentenis Lt
De politie heeft proces-verbaal tegen hem ope^
maakt, evenals tegen den Alkmaarschen winkel!;?,
S. M. H., den filiaalhouder S. uit den Helder L
enkele tusschenpersonen, die allen bij deze za[on
betrokken waren. i
Voorts bleek, dat de fabrikant G. 100.000 ]U
graanproducten in strijd met de landbouwcrisis^
voorhanden had. Ook tegen hem werd proces-v|m
baal opgemaakt.
Dieven doorbraken muur om leven"
middelen te stelen. f*
Enkelen hunner gegrepen.
In het filiaal van een groot levensmiddel#1,
bedrijf aan de Hobbemastraat te 's Gravenhaf"
werd in den nacht van 27 op 28 December op z<
origineele wijze ingebroken, waarna een groi
partij levensmiddelen werd buit gemaakt. De L
dringers hebben nl. een gat gebroken in den mik
van een aangrenzend pakhuis, waar bakfiets
werden gestald. De 32-jarige bloemenkoopman L
J. B. stalde er zijn bakfiets en was met de situa'
goed op de hoogte. Hij nam, na zich eerst nog e«
goed georiënteerd te hebben, een paar vriendenjp
de 26-jarige schilder C. J. M., de 39-jarige j
werkman G. M. en de 39-jarige los werkman J,sr
v. S., van wie C. J. M. reeds door de politie wP'
gezocht in verband met een veroordeeling tot s
derhalf jaar gevangenisstraf wegens diefstallen®!
in het complot en op den avond van 29 Decemfn
begaven zij zich naar het pakhuis, gewapend
breekijzers en voorhamers. i"
Daar de naaste omgeving des nachts onbewoAed
is, konden de mannen ongestoord den anderhlfo
steensmuur doorbreken.
Na vier uren hard werken hebben de mannen ti«l
gat gemaakt, waar de slankste van het viertal,hei
JM., precies door heen kon kruipen. Door het jt 1
reikte hij zijn gezellen de buit aan, bestaande file
enkele balen koffie en suiker, 40 flesschen slaotvi
fleschjes bier en een belangrijke hoeveelheid p4t"
ies boter en margarine. De geheele buit werd ij i
plaatst op een bakfiets, gecamoufleerd door blLn
men. nadat de heeren den volgenden dag in iel
huis van den 39-jarigen M. geslapen hadden, hk
men zij den verkoop van het gestolene ter hahg
Bij een koffiehuishouder, die is aangehouden, wi
de geheele partij koffie geplaatst voor f 250. De
De politie, die vermoedde, dat de los werkmrt
M. aan deze inbraak schuldig was, deed een inir
in zijn huis aan de Lange Beestenmarkt en kon dl I
de geheele partij gestolen goed, op de koffie na,pe
beslag nemen. Ook werd daar een radiotoestel
vonden, dat op 30 October ontvreemd was na Pr
braak bij een fietsenhandelaar aan den Zuid-B??'
nensmgel in den Haag. De schuldigen aan dezer'
2, te zijn de reeds genoemde schilderij
J- M„ G. M. en diens 22-jarige broer P. M. Enki"
mannen zijn aangehouden, maar de opsporing 5
G. M en J C. v. S. is verzocht. De laatste w<*„
bovendien door de Rotterdamsche politie gezoFfl
wegens fietsendiefstallen. f—
Gebleken is, dat enkele leden van het comilz:
zich bovendien hebben schuldig gemaakt aan
dere diefstallen en inbraken. Zij hebben alles
kend.
S)
PETER PAUL BERTRAM.
„Dames en heeren", zeide hij, „ik hoop dat we
spoedig boven het onweer uit zijn en dan een
schitterend uitzicht met sctralende zon zullen
hebben. Ik verzoek u daarom nog wat geduld te
hebben".
„Geduld!" snauwde Hendrik de Jongh. Hij voelde
een bedenkelijke leegte in zijn ingewanden. Dat
beroemde Weensche ontbijt vond hij maar niets.
Zijn dagelijksche bord Ji a vermouth thuis was een
fundament voor het komende werk.
„Wat dacht u", wendde hij zich tot den heer
Feldmann. „Bestaat er kans dat we binnen af-
zienbaren tijd iets te eten krijgen?"
„Dan zult u nog wel wat geduld moeten heb
ben", zei Feldmann somber. „Ik heb daar ook al
aan gedacht. Nu een goelasch met een paar zoute
stengels!"
Geduld! dacht de heer Vahoda. Het kon hem
niet veel schelen dat de auto langzaam reed. In
tegendeel, dan schuddde hij minder en kon hij lezen
Waarom zou hij ook in den regen en mist naar
buiten kijken? Èr was toch niets te zien. Op een
mooien en helderen dag kon hij onduidelijk en heel
vaag de omtrekken van het landschap onderschei
den. Maar omdat hij nu eenmaal dat biljet voor
den tocht bezat, kon hij er net zoo goed van
profiteeren en kijken als er wat te zien was. Dat
biljet had hij gewonnen, nadat hij zich had laten
overhalen een lot te koopen in een weldadigheids-
loterij. Maar eigelijk vond Vahoda het bekijken
van het landschap een tijdverspilling, want het
belette hem zijn tijd te besteden aan zijn grooten
hartstocht de lectuur van detective-verhalen.
Groote hartstochten beheerschen het leven. Toen
Vahoda achttien jaar geleden door een dronken
automobilist overreden was en met een gecom
pliceerde beenbreuk zes weken in het ziekenhui-
gelegen had, was hij het slachtoffer van dezen
hartstocht geworden. Ilij had, nadat hem eenige
maanden later schadevergoeding en onkosten uit
betaald waren, overlegd hoe hij het moest inrich
ten om zijn nieuwen hartstocht in zijn leven in
t.e schakelen. Als boekhouder met achthonderd
kronen salaris per maand, kon hij het zich niet
veroorloven alle boeken te lezen die hij wilde lezen.
Ook zou hij er niet voldoende tijd voor hebben.
Zoo gaf hij na rijp beraad zijn betrekking op en
nam een kleine uitleenbibliotheek en boekhandel
over. Hij breidde in den loop der jaren zijn voor
raad boeken, hoofdzakelijk detective- en avon
turenromans, sterk uit en sloeg daarmee twee
vliegen in één klap. Hij kon nu niet alleen alle
boeken koopen die hij wilde lezen, maar verdiende
er bovendien zijn levensonderhoud mede.
Wat Vahoda in een detective-roman vooral
boeide was de merkwaardige omstandigheid dat
er dingen in gebeurden, die in het werkelijke leven
weliswaar konden gebeuren, maar om de een of
andere reden niet geschiedden. Zoo groot als zijn
geestdrift voor de misdadigers-romans was, zoo
groot was .zijn teleurstelling bij het lezen van het
politie- en rechtzaalnieuws in de dagbladen. De
misdaden welke hij hierin las waren ongecompli
ceerd, dom en bruut. De arbeid van de politie
mechanisch en zonder fantasie. Maar al te Vaak
was een arrestatie niet het geval van schrander
deduceeren en combineeren, doch van verraad
of een anonyme aanklacht. De commissaris die
het onderzoek leidde geraakte nooit in gevaar,
noch werd hij verliefd op de dochter van den
vermoorde, maar hij had thuis een dikke vrouw
en drie schreeuwende kinderen. Hij dronk boven
dien geen whisky, doch bier en zag er uit als een
postbode in burger. Misschien was dat in Londen of
New York anders. Daar hadden de gangsters
pantserwagens met ingebouwde machinegeweren.
En de politie beschikte over eenige honderden
patrouillewagens met radioinstallaties, in plaats
van fietsen, zooals in Teplitz-Schönau.
Ja, Vahoda had geduld. Hij had nog honderd
vier en dertig bladzijden voor zich en als hij daar
mede klaar was zou er wel wat te bezichtigen
zijn, of een mogelijkheid om een nieuw boek uit
zijn koffer te halen. Uit zijn handkoffer, over het
gewicht waarvan Wieninger zich iederen dag weer
verwonderde.
Op dat oogenblik stopte de touringcar A 13513
met een schok.
HOOFDSTUK III.
Een koude windstoot joeg de nevelflarden uit
een en maakte hel. mogelijk een blik in de verte
te slaan. De bus stond op een steile berghelling,
waarlangs de weg omhoog leidde. Nauwelijks drie
meter voor den wagen was de weg bedekt met een
metershooge laag steenen en rotsblokken, zoo ver
het oog reikte. Uit de steenmassa staken ont
wortelde bergdennen en sparren en hun omhoog
stekende kromme wortels accentueerden de trooste
loosheid van het schouwspel.
„Een lawine", Zei Wieninger. Hij zette de hand
rem vast en zette den motor af. De plotselinge
stilte werkte een oogenblik beklemmend. Toen
bereikten opgewonden vragen Von Ghetaldi's oor.
De reisleider stond op en keerde zich om.
„Dames en heeren", zei hij, „ik verzoek een
oogenblik stilte. De weg voor ons is versperd. Een
lawine of bergstorting heeft hem voor het oogen
blik onbegaanbaar gemaakt. De chauffeur zal
kijken of er een mogelijkheid is de hindernis uit
den weg te ruimen. Als dat niet kan, rijden we
terug naar het dichtstbijzijnde dorp. Als u wilt
kunt u zich 'n qpgenblik vertreden, doch ik raad u
niet te ver weg te 'gaan en vooral niet van den
straatweg af te wijken".
Wieninger had zijn plaats achter het stuur ver
laten en ging op het steenenveld toe
Pieter de Jongh stapte als eerste van de pas
sagiers uit. Op hem volgden dr. Muïr, de zusters
Grabner, Von Ghetaldi en het echtpaar Pribram.
Tenslotte bleven alleen mevrouw de Jongh en
Vahoda over.
Duschinsky scharrelde met een belichtingsmeter
rond en maakte foto's Mevrouw De Jongh had het
druk met Pieter tot voorzichtigheid te manen.
Wieninger kwam al spoedig terug.
„Niets te beginnen, kapitein", meldde hij. „De
weg is minstens over twee honderd meter ver
sperd. En manshooge rotsblokken. We moeten
terug".
„Vooruit dan!" Felix von Ghetaldi zette zich
weer in den wagen en drukte lang en herhaalde
malen op den hoorn.
„Ik kan hier niet keerea"4 zei .Wieninger, „Het
zal het beste zijn als u voor het achterraam gaat
zitten en mij de richting aangeeft. Ik zal natuur
lijk heel langzaam rijden".
„Zou ik met u van plaats mogen verwisselen?",
vroeg Von Ghetaldi aan mevrouw De Jongh. „Ik
moet den chauffeur de richting aangeven, want
we kunnen hier niet draaien. En graag stilte, opdat
hij mij verstaan kan".
Enkele minuten later zette de wagen zich weer
in beweging, ditmaal in tegenovergestelde richting
Hij reed langzaam, nauwelijks sneller dan een
voetganger zich voortbeweegt. Ghetaldi gaf de
richting aan.
„Een beetje links, nog wat meer.... zoo.... nu
iets naar rechts, terugZoo ging het verder,
langzaam en zenuwsloopend. Op angstige vragen
of het zoo niet gevaarlijk was, gaf Von Ghetaldi
een bijna grof antwoord. Hij bekommerde zich niet
om de beleedigende protesten en ging voort mei
de richting aan te geven. Toen hij na eenigen tijd
moe werd, nam dr. Muir zijn plaats over.
„Links. more links.relcs.zoo goed.
klonk de stem van den Amerikaan. Hij moest luid
roepen om boven den zwaren dreun van den ach
teruit loopenden motor uit te komen.
Eindelijk kwam de wagen op een breedere
plaats Wieninger kon draaien en van toen af ging
de rit weer vlot. Op de gezichten van de pas
sagiers teekenden zich hoop en opluchting af.
„Kijk eens, kapitein", riep Wieninger uit en
trapte hard op de rem.
Ze waren bij de brug aangekomen, maar de brug
was weg. Slechts een verwrongen massa ijzer en
beton hing aan beide oevers in de diepte. De kleine
beek, waarin boomstammen, steenen en gewel
dige watermassa's dalwaarts donderden, had de
brug weggeveegd, als ware het kinderspeelgoed ge
weest en niet het werk van knappe ingenieurs en
bruggenbouwers.
Op den anderen oever stonden eenige auto's
en boeren Ze gesticuleerden en bekeken de schade
Een paar riepen iets tegen Von Ghetaldi, doch deze
kon hen niet verstaan door het lawaai van den
donderenden waterstroom.
Ook uit de autobus klonk opgewonden geroep
Eenige leden van het reisgezelschap hadden den
wagen verlaten en staarden wanhopig naar de
plaats, waar eenige uren tevoren nog de brug de
verbinding met de overige wereld gevormd h
Er ontbraken slechts vijf meter, doch zij beteeki
den het verschil tusschen onderdak en verzorg
in een -hotel en honger en. dakloosheid.
„Afschuwelijke pech", zei de heer Feldmanti
„Ik had het kunnen weten", zei Daisy Grabii
„Kijk alleen maar eens naar het nummer van]
auto".
„A 1351S", las Melïtta geschrokken. „Tu
maal dertien!"
„Drie maal", verbeterde professor Pribram. ,4t
alle getallen bij elkaar optelt krijgt u evenefch
dertien". Ff
,,'t Toppunt!', riep Daisy Grabner uit. „Gijn
wonder dat we dan zoo veel ongeluk hebben'lni
„Deze autocar is al twee jaar met dit nummeiLj
bedrijf en we hebben er nog nooit het kleiae
ongeluk mee gehad", verdedigde Wieninger sL',
wagen. Lc
„Maar een keer moet de eerste zijn", meeiLf
Daisy Grabner koppig. „Het noodlot laat zich nrii
tarten. Drie maal dertien! Nou, ik zal blij
als deze tocht zonder verdere ongelukken aft;
loopen is".
„Ik ook", mompelde Wieninger zacht, zoodat I
leen professor Pribram hem kon hooren. „Doml
kletskous. Probeert de anderen gek te maken ij
haar bijgeloof!" En hij klom weer in den
terug en ging achter het stuur zitten.
Duschinsky en mevrouw Fechner waren ook u
gestapt. De fabrikant maakte een paar foto's, tf
wendde hij zich tot Von Ghetaldi. iite
„Wel. mijnheer de reisleider", vroeg hij sfp<
tend, „waarheen zult u ons nu leiden?" his
Hij gelooft, dat hij mij daarmede in verlegen
heid kan brengen, dacht Von Ghetaldi en glaid,
lachte. „We rijden alleen maar ergens heen", ah
woordde hij en keek op de kaart. f
„En waarheen""', vroeg Duschinsky op Uitdagj
den toon. „Boven is de weg versperd en hieiflv
de brug weggesleurd. Daartusschen ligt een foj
herbergzame bergstreek".
XWordt yervolfid&g
I
