Sfrod en We-d Wedstrijden op de schaats Sintelbaan of gymnastieklokalen? Nederlandsche renners in België Ned. Voetbalbond Bijtbad. g MAANDAG 6 JANUARI 1941 H A A RUE M'S DAGBLAD Jan Langedijk en Buyen winnen Voor de tweede maal ts In dit seizoen Jan Langendijk er in geslaagd de eerste plaats te bezetten bij de wed strijden te Warmenhulzen. Op alle afstanden wist hij zich als eerste te kwallficee- ren. De tegenstand was niet zoo groot als men verwacht had, want verschillende bekende rijders ontbraken op het appel. Alleen de Zaandijker van Hoorn maakte het Langendljk nog eenlgszins moeilijk, op de 1500 meter was het verschil slechts 0.3 sec. De uitslagen luidden- 500 meter: 1. Jan Langendijk (Ouakarspel) 49.5 sec.; 2. Van Hoorn (Zaandijk) 50.7 sec.; 3. A. A. Schouten (Warns- veld) 50.8 sec 1500 meter- 1. Jan Langendijk 2 min. 43.6 sec.; 2. S. van Hoorn 2 min 43.9 sec.; 3. J. Akerbaan (Bergen N.H.) 2 min 50.3 sec. 3000 meter. 1. J. Langendijk 5 min. 36.7 sec.; 2. M. Strij- bis (Harenkarspel) 5 min. 44.3 sec.; 3. C. van Hoorn 5 min. 47. J sec. SUCCES VOOR BUYEN. Op de banen der ijsclub Bamestra te Beemster werden Zon dag wedstrijden om den Bamestrabeker gehouden. Er ver schenen 28 deelnemers aan de start. Door de minder goede conditie van het ijs en door den stevigen oosten wind werden de tijden ongunstig beïnvloed. Op de 500 meter leevrde W. S. Blaisse een goede prestatie door in 50.4 sec. te winnen. De 1500 en 3000 meter waren echter onbedreigd voor Buyen, die vooral de 3000 meter In zeer Iraaien stijl reed. Een verrassing was het rijden van den jeugdigen Muts uit Jisp, die op de 1500 en 3000 meter beide malen de twee de plaats bezette, en daarmede zelfs bekende rijders als Ekelschot en Kremer achter zich liet. In het totaal klas sement werd hij dan ook een goede tweede achter Buyen. De bekerwinnaar van het vorige jaar R. Kremer, moest zich ditmaal met de vierde plaats tevreden stellen. De uitslagen luidden; 500 nieter: 1. W. S. Blaisse 50.4 sec.; 2. H. Buyen 50.8 sec.; 3. Th. Ekelschot 51.8 sec., 4. R. Kremer 51.8 sec. 1500 meter; 1. H. Buyen 2 min. 44.2 sec.; 2. L, Muts 2 min. 52.5 sec.; 3. Th. Ekelschot 2 min. 55.8 sec. 3000 meter: 1. H. Buyen 5 min. 45.5 sec.; 2. L. Muts 6 min 0,8 sec.; 3. C. Scheer 6 min. 3.2 sec Totaalklassement: 1. H. Buyen; 3. L. Muts; 3. Th. Ekel schot; 4. R. Kremer. TE AALSMEER. De selectieoefening, welke de Nederlandsche Vereenl- ging tot Bevordering van het Hardrijden op de schaats op de banen van de ijsclub te Aalsmeer gehouden heeft, kunnen als volledig geslaagd beschouwd worden. Er wa ren 70 deelnemers w.o. 6 dames, die «lkaar op de 500 en 1500 meter bestreden. Bij de heeren viel de groote vooruitgang op van P. Keizer, de winnaar van den vorigen elfstedentocht. Zijn rijden gaat zienderoogen vooruit en hij zal nog wel eens van zich laten hooren. Ook onder de andere deelnemers waren er enkelen, die wel iets voor de toekomst beloven. Bij de dames was mej. J. Borgharts uit Amsterdam de sterkste op beide afstanden. De uitslagen luidden: 500 meter: 1. P. Keizer (De Lier) 51.9 sec.; 2. L. Voskuilen (Diemen) 52.2 sec.; 3. P. Mandje (Haarlem) 53.3 sec.; 4. A. Wetering (Amsterdam) 53.7 sec. 1500 meter: 1. P. Keizer 2 min. 44 sec.; 2. J. van der Does (Amsterdam) 2 min. 55.3 sec.; 3. L. Voskuilen 2 min. 55.7 sec.; 4. B. Koust (Uithoorn) 2 min. 56.8 sec. Dames 500 meter: 1. J. Borgharts (Amsterdam) 63.9 sec.; 2. J. van Haiem (Badhoevedorp) 68.7 sec.; 3. A. de Boer (Zaandam) 70.3 sec. 1500 meter: 1. J. Borgharts 3 min. 22.4 sec,; 2. A. de Boer S min. 34.7 sec.; 3. J- van Halm 3 min. 36.9 sec. TE SNEEK. Zondagmiddag heeft de ijsclub „Friso" hardrijwed- 6trijden voor dames georganiseerd op de korte baan over 140 meter. De uitslagen luiden: ie prijs f50 mej. Ilktje Nlenhuis, Makkinga. 2e prijs f 30 mej. Sytske Pasveer, Akrum. 3e prijs f 15 mej. Darkje I-Iuitema, Wommels. Medaille voor den snelsten rit mej. Fokje d. Velde. Marsum in 15.5 sec. Uitslagen afvalwedstrijd: le prijs f30 mej. Fokje v. d. Velde 3314 sec, in twee ritten. Bovendien kreeg zij f 10 voor den snelsten rit; 2e prijs f20 mej. Tjipske Hijlkema, Langezwaag; 3e prij: f 10 mej. Duonke Jellema, Riem. De heer Duiker antwoordt: BEIDE De heer W. Duiker schrijft ons: Hoewel ik volgaarne alles wil doen en laten om de Lichamelijke opvoeding en de Sport te dienen, en onder dit „laten" o.m. versta geen crit-iek in het openbaar uit te oefenen op goed bedoelde pogingen van anderen, om den achterstand bij de Lichamelijke Opvoeding en Sport bekend te ma ken, meen ik ter voorkoming van misverstan den. enkele opmerkingen te moeten maken naar aanleiding van het schrijven van den heer F. Bischot Jr. in Uw geëerd blad van Vrijdag 3 Januari. Dat in genoemd schrijven een warm pleidooi ge houden wordt voor den bouw van meer gymnas tieklokalen. daarin zal ieder recht geaard voor stander van de Lichamelijke Opvoeding en de Sport zich oprecht verheugen, en mèt degenen die bij het aanschaffen van meer gymnastieklokalen direct belang' hebben, van harte hopen dat een en ander ten spoedigste werkelijkheid zal worden. Im mers, liet is een nieuwe vooruitgang op den groo- ten en mooien weg: een goed en gezond organisme „Lichamelijke opvoeding en Sport". Dat dit pleidooi evenwel gehouden moest wor den in verband meten ten koste van een mooie tak van sport, n.l. de Athletiek. spijt mij als goed sportman bijzonder. Het ligt allerminst op mijn weg een uitvoerig betoog te houden over het punt wat belangrijker en noodzakelijker is: meer gym nastieklokalen of eindelijk eens tot aanschaffing van in het geheel niet aanwezige sintelbanen over te gaan. Hierover zal het bestuur der N.A.U. zich wel met de tot oordeelen bevoegde Overheidsin stanties verstaan. Doch waar ik wel toe bevoegd ben is, om te waken dat mijn zeer welgemeende, niet alleen in het belang der athletiek doch even eens in het belang der Lichamelijke opvoeding en Sport ondernomen pogingen om in Haarlem een sintelbaan te krijgen, niet ten achter gesteld zullen worden. In tegendeel, er mag verwacht worden dat allen die de Lichamelijke Opvoeding en de Sport een warm hart toedragen zich in een spoedigen aanleg van een sintelbaan oprecht ver heugen. Niet los van elkaar, doch in goede en oprechte samenwerking te arbeiden aan de taak, de Lichamelijke ODvoeding en de Sport te dienen, moet ons doel zijn. Hiertoe reik ik volgaarne iedereen die deze mooie taak en zaak voorstaat beide handen. Zandvoort en Valkenburg. Wielerkampioenschappen op den weg op een vlak of heuvelachfig ferrein? In 1938 werd het wereldkampioenschap wielrennen op den weg op het Cauberg-eircuit gehouden, een jaar latei- het nationale kampioenschap eveneens. In beide gevallen kwam slechts een zeer klein percentage van de gestarte renners aan de eindstreep; in den strijd om den regen- boogtrui gaven onder meer de volledige ploegen van Italië, Duitsehland en Frankrijk, elk bestaande uit vier i, er dén brui aan en men kan toch moeilijk beweren, dat Bartali en dergelijke groote renners niet aan berg ritten zijn gewend. Vorigen zomer weid de nationale titel te Zandvoort ■erreden en hoewel het oordeel over dit betrekkelijk vlak circuit niet onverdeeld gunstig luidde, was dit meer het gevolg van veler overtuiging, dat de te rijden afstand te kort was geweest om de capaciteiten der renners volledig, te toetsen dan dat men de gekozen route ongeschikt of te gemakkelijk achtte. De vraag dringt zich op, wat voor soort parcours nu eigenlijk voor het organiseeren van dergelijke belangrijke ices ideaal zou zijn? In Valkenburg was het allemaal begonnen om dien Cauberg. Dezen wilde men in geen geval missen. Bij de wereldkampioenschappen vormde hij als het ware een compromis tusschen een vlak en een bergachtig parcours, dat elk op zichzelf ongeschikt is om er een wereldtitel te doen verrijden. Immers, tot de deelnemers behooren de beste renners uit verschillende landen, waar het öf vlak, 6f glooiend öf bergachtig is. Men moet dus een strijdperk hebben, dat al deze terrein-hoedanigheden in zich ver- eenigt, zoodat aan alle renners even groote moeilijkheden ■orden gesteld. Maar de zaak wordt toch eenigszins anders, wanneer et een kampioenschap van Nederland geldt. Holland is een vlak land met vlakke wegen en zoo hier en daar een natuurlijke hindernis van wat heuvels en golvingen. Niets is derhalve logischer dan dat het kampioenschap van zoo'n land op een'vlakken weg wordt verreden. Het jol- lenkampioenschap wordt toch ook niet verzeild op zee. omdat deze plas water zich nu toevallig bij ons land be vindt en de sprinttitels worden toch ook niet verreden op ïen of andere aarden C-baan! Men neemt daarvoor de beste gelegenheid, zoodat alle deelnemers gelijke kansen hebben. Maar voor de wegrenners zocht men in 1939 den eenigen berg, dien Nederland rijk is en men liet hen er zeventien maal tegen op tornen om den „waren" kam pioen te kunnen ontdekken. Frankrijk is voor het grootste gedeelte vlak, maar het heeft ook bergen; bergen, waar de Cauberg maar een kleine jongen bij is. Moeten de renners daar ook zeven tien maal de Aubisque of de Tourmalet bestijgen? Neen, het kampioenschap wordt verreden op de autobaan van Monthlery. Stuurt men in België de renners de Ardennen in? Neen, de titel wordt verreden te Floreffe op een prachtigen weg, waar zij hun krachten ten volle kunnen ontplooien. Het Valkenburgsche circuit met zijn stellen Cauberg is ongeschikt voor dit soort wedstrijden. We hebben in den loop der jaren kampioenschapsi aces gehad op de Veluwe en bij Hoogerheide en dat waren ook inderdaad zuivere krachtmetingen. Daar-gaven de renners niet op, als zij een lek bandje kregen of een ander oponthoud, omdat zij zelfs met een paar minuten acnterstand nog niet kans loos waren. Op den Cauberg was men dat met een minuut achterstand wel, want daar hing de beslissing ten nauw ste samen met de grillen en glimlachjes van Vrouwe Fortuna. Daarentégen zou men dezen berg zonder bezwaar kun nen opnemen in een wedstrijd van stad tot stad, waarbij hij dan slechts eenmaal zou moeten worden beklommen, maar een dergelijke rit stuit ondanks het feit, dat de wenschelijkheid er van herhaaldelijk naar voren is ge bracht, nog steeds op onoverkomelijke organisatorische bezwaren. Toen men ongeneigd bleek het circuit van Hoogerheide weer als kampplaats aan te wijzen, richtte de aandacht zich op Zandvoort en dat was overigens niet de eerste keer. Want toen ons land met de organisatie der wereld kampioenschapen werd belast, is de mogelijkheid van het badplaatspareours van vele zijden naar voren gebracht. Destijds wilde men er. bevreesd als men was, dat de „reu zen van den weg" deze rit als een uitstapje zouden be schouwen, niet aan, maar vorigen zomer is toch wel ge bleken. dat Zandvoort voor het verrijden van een natlo- nalen titel althans uitnemend geschikt is, mits men den afstand met eenige tientallen kilometers vergroot. Indien dus de vraag gesteld wordt: Zandvoort of Val kenburg?, dan luidt het antwoord: Zandvoort. De wielersport op de Belgische winterbanien be leeft op het oogenblik ondanks de moeilijke om standigheden een opleving. Daar de baandirecties het echter onderling niet steeds eens zijn is er nim mer een goede harmonie bij de samenstelling van de wedstrijddata. Zoo kon het dezen Zondag ge beuren, dat op beide banen wedstrijden vastgesteld waren, waardoor de renners moesten kiezen waar zij zouden rijden. Uiteraard heeft hier natuurlijk de belangstelling onder te lijden. Voor de Neder landsche renners heeft 't in zooverre nog het voor deel, dat er op deze manier meer werk te vinden is voor de verschillende renners. In totaal waren dan ook dezen Zondag zes Nederlanders in België, Wals-Pellenaars te Brussel en Schulte-Boeyen en van Vliet-van der Voort te Antwerpen. Voor den aanvang van den strijd te Brussel gaf Wals te kennen, dat Pellenaars en hij wel is waai den strijd vol vertrouwen tegemoet zagen, maar dat gebrek aan goede oefening wel oorzaak zou zijn, dat zij de overwinning niet zouden behalen. Deze voorspelling is in zooverre uitgekomen, dat zij inderdaad de overwinning niet behaald hebben, maar vooral in den koppelwedstrijd hebben zij zich zoo goed geweerd, dat het niet te zien was, dat de Nederlanders zoo weinig geoefend hadden. De omrn"umwedstrijdwaarmee het programma geopend werd, leverde een tactische overwinning op voor het Belgische koppel Cools-Clautierdat zoowel in de sprint als in de ploegachtervolging het sterkste bleek te zijn. Het koppel Wals-Pellenaars bezette de vierde plaats. De 100 K.M, koppel wedstrijd was voornamelijk een strijd tusschen de koppels Wals-Pellenaars en het Belgische koppel Thysse-Acou. De Nederlan ders reden een uitstekenden wedstrijd, maar wer den echter in de sprint door de Belgen geslagen. Voornamelijk door toedoen van de Nederlanders was deze 100 K.M. wedstrijd interessant. De uitslagen luiden: Omnium: 1 Cools-Clautier 12 pnt.. 2 Naeye-van Simaes 13' pnt., 3 Kaers-Debruycker 17 pnt., 4 Wals-Pellenaars 18 pnt. 100 K.M. koppelwedstrijd: 1 Thysse-Acou in 2 uur 13 min. 30 sec., 2 Wals-Pellenaars in denzelf den tijd. Op 1 ronde: 3 Naeye-van Simaeys, 4 Grusolle- Bruyland. In Antwerpen gaf de 80 K.M. koppel wedstrijd eveneens spannende duels te zien. Schulte-Boeyen gaven den anderen koppels voortdurend druk werk, steeds zorgden zij er voor. dat de wedstrijd span nend bleef door telkens uitlooppogingen te d-oein. Ook van Vliet-var der Voort konden op een goeden wedstrijd terug zien, vooral daar Van Vliet door het missen van een trein eerst Zaterdagavond laat in Antwerpen aangekomen was en dus niet ge oefend had. In de eindsprint was Scherens echter te sterk voor de Hollanders die tegen zijn uitstekende rij den niet opgewassen bleken. De totaal uitslag luidde: 1 Scherens-Bruneel in 1 uur 41 min. 2.2 sec. 2 Schulte-Boeyen, 3 Michaux-van den Broek, 4 van Vliet-van der Voort. Zwemmen H. Z. en P. C. wint de dual-meet tegen H. P. C. De Haagsche Zwem- en Poloclub was Zondag te gast bij de Heemsteedsche Poloclub in het, Sport- fondsenbad te Haarlem waar een dual-meet tus schen beide vereenigingen werd gehouden. Het eerste nimmer, de 100 M. borstcrawl hee ren, was reeds dadelijk één van de interessantste nummers van de ontmoeting, daar A. H. Sipkema van T-IPC het opnam tegen de snelste HZ en PC'er C. Pley, zoomede tegen M. Mauritz van HPC en F. Ruim schotel van de Haagsche. Reeds dadelijk bleek na de.start dat Sipkema het iritiatief nam, dat hij gedurende de geheele race heeft weten te behou den. Pley bedreigde hem nog wel bij het ingaan van de laatste baan, maar op gedecideerde wijze wist Sipkema te winnen in den uitstekenden tijd van 1 m r, 2 sec. tegen Pley 1 min. 2.4 sec. De beide anderen Mauritz en Ruimschotel vochten voor de bezetting van de derde plaats, waarbij Ruim schotel nog iets eerder aantikte in 1 min. 3.8 sec. tegen Mauritz 1 min, 3.9 sec, Het hierna volgende nummer de 100 M. borst crawl dames werd een prachtige overwinrang van mej. H. Bakker van HPC in den goeden tijd van 1 min. 15.1 sec. Tanneke Ruimschotel van de Haag sche bezette de tweede plaats in 1 min. 23.3 sec. De 100 M. rugslag heeren werd gewonnen door der Hagenaar P. v. d. Hoek in 1 min. 15.9 sec., voor zijn clubgenoot P. de Groot met 1 min. 16.6 sec. De HPC'er De Geest miste zijn tweede keerpunt en maakte den voor hem minder goeden tijd van 1 min. 18.9 sec. Hetzelfde nummer voor dames werd op gedeci deerde wijze gewonnen door mej. A. Sevensma van HPC in 1 min. 29.2 sec., voor mej. N. de Boer van de Haagsche met 1 min. 33.6 sec. De hierna volgende schoolslagnummers voor da mes en heeren bracht opnieuw een Haagsche zege bij de heeren en een Heemsteedsohe zege bij de dames. W. Weijhenke wist de 100 M. schoolslag heeren nl. te winnen in 1 min. 25 sec. voor F. Ruimschotel met 1 min. 25.6. De Bruyn van HPC die blijkbaar nog last had van zijn schaatssportbeoefening kon ditmaal niet op dreef komen. Mej. R. de Raedt van HPC maakte een tijd van 1 min. 39.1 sec. op dit nummer, waarmede zij te vens beslag wist te leggen op den eersten prijs. De hierna volgende Zweedsche estafette heeren bracht'HPC een teleurstelling, daar een der zwem mers niet aan de verwachtingen beantwoordde. Het was daarom een lichtpunt dat de HPC-dames liet er beter af brachten, alhoewel het er aanvankelijk niet naar uitzag. De dames R. Kloots en Bep Hel- leganger hadden nl. een achterstand van 'bijna 7 Meter bij het begin der estafette. Toer echter mej. H. Bakker vervolgers te water ging voor de 100 M. borstcrawl, zette zij na de eerste baan een der gelijk tempo in dat meer en meer werd ingeloopen op mej. Ruimschotel. Na de tweede baan kon dan ook gelijk worden gekeerd en moest de derde baan -de beslissing brengen. Hierop heeft mej. Bakker niet teleurgesteld en met ruim 2 Meter voorsprong gaf zij haar vereenigirg de leiding. De hierna ko mende zwemsters zagen kans den voorsprong te behouden en het nummer voor HPC te winnen. De stand na de zwemwedstrijden bedroeg HZ en PC 1431.4 pu-nten. HPC 1461.1 punten. De hierna volgende polowedstrijden werden beide door de HZ en PC gewonnen door de dames met 50 en de heeren 81. De eindstand werd daardoor gebracht op HZ en PC 1431.4 punten en HPC 1541.1 punten. Na afloop bood HPC de HZ en PC een thee aan waarbij de waarnemend voorzitter van HPC de heer Braam aan HZ en PC een herinneringsmedaille uitreikte. Onderaf deeling Hdarlem OFFIGIEELE MEDEDEELINGliN Dankbetuiging, Erkentelijk voor de goede wenschen bij de jaar wisseling ontvangen, betuigen afdeelingsbestuur en scheidsrechterscommissie hun dank en wen schen allen wederkeerlg een voorspoedig 1941. Wijziging Secretariaat. Het secretariaat *vaa de vereeniging DeCeO is overgegaan in handen vstn den heer J. de Wit. Popelingsti-aat 4 te Haarlem. Aanvulling Competitie. Nader ingedeeld Afd- 3G DEM 6; Afd. Jun. I; IEV c Jun. Thans kunnen geen elftallen meer worden in gedeeld. Overschrijvingen. Aangevraagd; No, 1168: J. C. Stek van VSV naar Waterloo. No. 1169: A Akkerman van Stormvogels naar Terrasvogels. No. 1170: P. Heilig van Stormvogels naar Sport Vereent. Van HBC naar Alliance. No, 1171: A. C. Akkerman. No. 1172: B. van Balen. No. 1173: A. W. Bijvoet. No. 1174: J. W. van der Dries. No. 1175. J. J. Dijt. No. 1176: W, de Haart. No. 1177: B. A. Hoenderdos. No. 1178: J. C. Jansen. No. 1179: L. A. Jansen. No. ,1180N. F. Jonkers. No. 1181: A. J. Kol. No. 1182: H. A. Kors. No. 1183: H. B. F. Louwers. No. 1184: E. L. van Lent. No. 1185: N. J. B van der Meer. No. 1186: L. J, A. Moorman. No. 1187: W. C. A. Moorman, No. 1188: L. S. Ottoliui. No. 1189: C. S. Smit. No. 1190: K. L. Smit. No. 1191: L. J. Smit. No. 1192: W. M. Smit. No. 1193: A. B. Stroyckens. No. 1194: J. C. A. Rliee. No. 1195: J. J. van der Met. No. 1196: J. F. A. Warmer. No. 1197: A. van der Weiden. Scheidsrechters. Bedankt door den heer G. van Dijk te IJmui- den-Oost. Schcidsrechterskaarten. Zaterdag 11 Januari a.s. (van 5 tot 5.30 uur) Groep A tot en met Z. In de wedstrijduitslagen van Zondag 29 Decem ber moet het volgende gerectificeerd worden: Af cl. 3G. DEK 2Alliance 3, niet 12—3, maar 12—2. Juniorencompetitie. DSS bAlliance b. niet 54, maar 55. WKDSTRIJUPROGRAMMA'S VOOR II EN 12 JANUARI 1941. J>e wedstrijden, vastgesteld voor Zaterdag en Zondng 5 Januari, zullen gespeeld worden op ZATERDAG 11 en ZONDAG 12 JANUARI. Alle in den loop der vorige week aangebrachte wijzigingen blijven van Kracht, ook die betreffende de seheldsrechters-aanstëllingen. li.II. Scheidsrechters ontvangen dus niet op nieuw een aanstelling. Schaken R.K. SCHAAKCLUB „HET WITTE PAARD" Voor de onderlinge competitie zijn deze week de na volgende partijen gespeeld: GROEP I: A. v. Kesteren—B. Walker 1—0 J. de Lange—A. Hablous 0—1 P. v. Deyzen—C. v. Soest afgebroken Th. de Looze—N. Hoogland afgebroken GROEP II: Th. Schoorl—J. Lippus l—o G. v. d. Stoop—P. Caslenmiller 1—0 J. Kortekaas—P. Stam 0—1 EEN BUITENKANSJE VOOR DE HAARLKMSCHE DAMLIEFHEBBERS Zaterdagmiddag' werden de eerste wedstrijden in de finale om den meester titel 1940 gespeeld in de bovenzalen van Restaurant Munniks op de Groote Markt te Haarlem. Alle partijen, met uitzondering van de, vierde ronde, worden te Haarlem gespeeld. Hier zijn de vier finalisten, die om den meestertitel zullen strijden. Aan het bord, links P. .1. van Dartelen (Zandvoort), rechts J. de Krijger (Amsterdam). Staande, links J, Verlouw ('s-Hertogenbosch) en rechts H. Kinnegiu uit Rotterdam. (Foto De Haas.) V.A.S.—A.S.C. VOORLOOPIGE UITSLAG 4—4. De heden voor de eerste klasse van den Neder- landschen Schaakbond gespeelde wedstrijd tus schen het V.A.S. en A.S.C. eindigde in een voor- loopige 44 uitslag. Twee partijen werden afge broken en zullen arbitrair beslist worden. De ge detailleerde ui-tslagne luiden: S. Landaudr. M. Euwe N. CortleverH. Kmoch A. D. de GrootF A. Spinhoven J. A. J. Polakdr. ir. J C Scheffer J. VeerkampF. Backers W. A. T. Schefhout—K. Geus G. Swaneveld„Looper" M. B. StodelH. Kleefstra J. van der KarC. Orbaan J. 'A, KroonW. de Ruiter Dammen De eindstrijd om den meestertitel. P. J. van Dartelen heeft de leiding. Zaterdag j.l. ving te Haarlem In het clublokaal der Haatiemsche Damclub, bovenzalen Restaurant Munniks, de eindstrijd om den meestertitel 1940 van den Neder- landschen Dambond aan Te 3 uur n.m werd dit belang wekkend tournooi namens het bestuur van den Nederl. Dambond door den bondsadministrateur. den heer J. w. van Dartelen (Heemstede) geopend. De uitslagen der eerste ronde luidden. P .1 van Dartelen (Zandvoort) remise rr.et r de Krijger (Amsterdam). H F. Kinnegin (Rotterdam) remise met J G. Verlouw ('s Hertogenbosch). Omtrent het verloop dezer wedstrijden het volgende J. de Krijger (Wit)-P. J. van Dartelen (Zwart) De Krijger opende met de Raman-varlant 32—20 (18—23) 33—29 (23 32) 37 28 (20-25) 41—3' (12—18) 46—41 (7-12) 37-32 (1721) 3933. waarna Van Dartelen ging afwijken en on bekende paden insloeg. De partij kreeg toen een zeer aan trekkelijk aanzien, waarin de Zandvoorter langzaam maar zeker in het voordeel kwam. De Krijger moest dan ook zeer omzichtig spelen, temeer daar zijn rechtervleugel opgesloten werd en hij hiervoor aan zijn linkervleugel geen voldoende compensatie kon vinden. Toen de stel ling voor den Amsterdammer zeer precair dreigde te worden, verbrak hij ten koste van een schijf de opslui ting om daarna de verloren schijf terug te winnen. Van Dartelen had echter op deze voortzetting gespeculeerd en voerde nu een combinatie uit, welke een doorbraak naar dam opleverde Echter ook de Krijger verkreeg vrijen doorloop naar de damlijn en na een correct eind spel werden de punten gedeeld Het kwam ons voor. dat Van Dartelen beter de combinatie niet had kunnen uit voeren en de partij in de positie hacj kunnen doorspelen Hij had dan zeker de beste kansen behouden! H. F. Kinnegin (Wit)—J. G. Verlouw 'Zwart). De Rotterdammer opende met de Chef-neud variant welke tof den 8sten zet theoretisch werd behandeld. Hier Week toen de Brabander af. waarvan Kinnegin gebruik maakte om door een prachtige zettenreeks zijn tegenstan der bij den 20sten zet een randschiif te bezorgen Hierna kreeg de Rotterdammer gelegenheid op deze randschijf te combineeren, waardoor Zwart tot zeer voorzichtig spel gedwongen werd en nog slechts alleen op de flanken kon spelen. Wit maakte hiervan gebruik doof een sterke centrumstelling op te bouwen Prachtig combineerend kwam nu Wit onstuimig opzetten en slechts door handig allerlei zetjes in den stand te vlechten en het spelen van de sterkste tegenzetten, voorkwam Zwart voorloopig verder onheil. Er onstond nu een zeer belangwekkend eindspel, waarbij de Rotterdammer oogenschijnlijk ge wonnen kwam te staan. Echter de Brabander verdedig de zich als een leeuw en latere analyse wees uit, dat alle varianten lot remise leidden. Na een fraaien en enervee- reuden strijd van ruim 6 uren moest Kinnegin in een stand van een dam met drie schijven tegen een dam met een schijf met remise genoegen nemer. Het was In dam merstaal gesproken een partij met „roole oortjes". Zondag j.l.* werd in hetzel fde lokaal de tweede ronde van dit tournooi gespeeld. Evenals in de eerste ronde, fungeerde ook nu de heer J. W van Dartelen als wedstrijdleider. De uitslagen der tweede ronde luidden: P. J. van Dartelen (Zandvoort) wint van J. G. Verlouw Cs Hertogenbosch) H F Kinnegin (Rotterdam) remise met J. de Krijger (Amsterdam) Omtrent het verloop dezer parijen het volgende: P. J. van Dartelen (Wit)—J. G verlouw (Zwart) Van Dartelen opende met de z.g. „streng orthodoxe"- variant, waarschijnlijk om den Brabander aan den tand te voelen wat diens kennis van de théorie der openingpn was. Verlouw week echter spoedig af en verëenvoudiede de stelling door een uitruil. Hierna kwam Wit sterk op het centrum opzetten, hetgeen Zwart trachtte te verhin deren door zeer tactisch eenige flank-uitruilen uit te voe ren om Wit's centrum te verzwakken. Van Dartelen dwong Verlouw echter tot flankspel, doch vooral in verdediging bleek de Brabander over prachtige kwalitei ten te beschikken en betwistte dan ook den Zandvoorter elke duim gronds. Van Dartelen trachle nu een hekstel ling te formeeren aari Zwart's linkervleugel, doch Ver louw wist dit door uitstekend tegenspel te voorkomen Toch kon hij niet verhinderen, dat Van Dartelen zeer krachtig kwam opzetten en door verschillende dam- dreigingen de volle aandacht van hem vergde Prachtig combineerend op allerlei slagdreigingen dwong Van Dartelen zijn tegenstander in een positie, die geen ruimte meer overliet tot ontsnappen. Van Dartelen kon een dam- slag nemen, welke weliswaar drie schijven kostte, doch met o.l. een gewonnen eindstand. Hij nam echter den damzet niet en "bewandelde den zelcersten weg door de partij In de positie verder te spelen. Zwart kwam thans in een positie, waarin hij aan schijfverlies niet meer kon ontkomen. Nadat Van Dartelen deze schijfwinst had ge ïncasseerd, werd Zwart in den nu overgebleven eindstand gedwongen ten koste van twee schijven verlies een door braak naar dam te forceeren. Er volgde nog een lang eindspel, dat door Van Dartelen op correcte .vijze werd behandeld en waarin tenslotte de Branhander de vlag moest strijken. Hierdoor rïam dus Van Dartelen de lei ding in dit tournooi. J. de Krijger (Wit)— H. F. Kinnegin (Zwart). Beide spelers-behandelden de partij zeer onregelmatig, waardoor Zwart zich voorloopig bepaalde tot flankspel Toen in het begin van het middenspel Zwart van tactiek veranderde en het zwaartepunt naar het centrum ver legde. kreeg de partij een zeer levendig aanzien. Latei voerde Wit een groote» uitruil uil. waardoor hij een zeer sterk vooruitgeschoven stuk op 23 kreeg. Herhaaldelijk aanvallen op deze sgliijf bleef vruchteloos en Wit kwam (Zekere heer Schultink uit Ro y terdam heeft op Oudejaarsmiddi bij Elburg in een bijt gezwo7i,e vien.) I' De heer Schultink heeft gedarteld, Net nog in het oude jaar, In -en bijt; door kou gemarteld, Heeft hij er wat rond,gesparteld En het krenkte hem geen haar. Nou, ik wil hem filsiteeren, Dat hij dat zoo goed doorstond, En zoo'n koude te trotseeren Kan ik ook als moed waardeeren, Maar 'k vraag toch: op welken" grond? Wilt g' in weelde of tranen baden Of des zomers, in de zee, Goed, maar als ik u mag raden, Baad bij voorkeur niet frappé, Zij 't in IJselmeer of zee. Hoe u 't baden soms kunt missen, In de open frissche lucht, Hoed u voor een al te frissche, Menschen zijn per slot geen visschen je En een bijtbad is geen klucht. P. GASUS. dan ook steeds meer in de oppositie. Zwart verdedi zich keurig en niettegenstaande Wit steeds meer opdro behield Zwart toch door goed berekend spel nog uit y kende kansen. Van een kleine onoplettendheid van maakte Zwart handig gebruik t.en koste van een s doorbraak naar dam te forceeren Er volgde nog een interessant eindspel, waarin Kinnegin schijnbaar loren stond, doch tenslotte nog juist een klassieke re wist te forceeren De stand van dit tournooi luidt thans: No. 1. P. J. van Dartelen, Zandvoort, 3 punten; no H F. Kinnegin, Rotterdam, 2 punten; no. 3. J. de Krijj Amsterdam. 2 punten; no. 4. J. G. Verlouw, 's Hertog bosch, l punt. De laatste wedstrijd voor de hoofdklasse-competitie den Nederlandschen Dambond, district Amsterdam, thans gespeeld. De Amsterdamsche Damvereeniging „Van Embd ontmoette de Christelijke Damvereeniging „Amsterda en moest dezen wedstrijd met minstens 13—7 winnen beslag te leggen op het afdeelingsclubkampioenschap. een 12—8 overwinning zou „Van Embden" gelijk aan 2 men met „Jozef Blankenaar", de nationale hoofdkl: clubkampioene van het vorig jaar. De wedstrijd „Van Embden"—C. D. A. Is een ontm|e; ting geworden, waarin de zenuwen de hoofdrol speel en waarin het de Van Embdenaren gelukte na een emo vollen strijd juist de 13 benoodigde bordpunlen te s en daarmede beslag te leggen op den kampioenstitel. „Van Embden" I zal dus uitkomen in den eindstrijd het nationaal hoofdklasse clubkampioenschap. Heinz Lazek wint van Merlo. Het winterboksseizoen werd Zondag München met vier Duitsch-Italiaansche orL moetingen ingezet. De meest belangwekken partij van deze vier was die tusschen Hei Lazek en Merlo in het zwaargewicht. Deze str zou moeten beslissen, wie van de twee in aan merking komt om Max Schemling uit te dag voor een strijd om den Europeeschen titel, partij is tenslotte uitgeloopen op een> gede deerde overwinning voor Lazek, die zijn tegepi stander in de achtste ronde voor acht tellen ne 3 sloeg waarna Merlo den strijd staakte. "V den aanvang af was de 10 pond zwaarder weg< de Duitscher in de meerderheid, doch tot de vi( de ronde wist Merlo zich goed te verdedig Na deze ronde echter was Lazek dermate meerdere van zijn tegenstander, dat het i)f< slechts een kwestie was hoe lang Merlo het r zou uithouden. Het einde kwam in de acht ronde, toen Lazek met een zeer harden linlcscli stoot Merlo acht tellen tegen de planken slop waardoor de Italiaan zich genoodzaakt zag cri strijd op te geven. In het lichtgewicht bokste de Europees< gen Fabriani. Naast een zeer goede verdedig gen Fabriani. Naast een zeer goede veredii bracht hij met snel opeenvolgende treffers tegenstander reeds in de eerste ronde in gro v moeilijkheden. In de tweede ronde verra Blaho den Italiaan met een voltreffer op kin. waardoor deze onmiddellijk voor de v( tien tellen tegen den grond ging. (A.N.P.) [Jshockt J A. Y. H. C. wint van Blauwe Vog< (3-2) Onder belangstelling van ongeveer tweeduizéi toeschouwers werd Zondagmiddag op de bsL Willem BarentsThialf te Zaandijk een wedsti gespeeld tusschen de Amsterdamsche ijshoc.kr clubs A.Y.H.C. en de Blauwe Vogels. u Na twee maal vijf minuten verlenging slaaiu A.Y.H.C. erin een 3—2 overwinning te behalei a

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1941 | | pagina 8