Sfrod en We-d
Wedstrijden op de
schaats
Sintelbaan of
gymnastieklokalen?
Nederlandsche renners
in België
Ned. Voetbalbond
Bijtbad.
g
MAANDAG 6 JANUARI 1941
H A A RUE M'S DAGBLAD
Jan Langedijk en Buyen
winnen
Voor de tweede maal ts In dit seizoen Jan Langendijk
er in geslaagd de eerste plaats te bezetten bij de wed
strijden te Warmenhulzen.
Op alle afstanden wist hij zich als eerste te kwallficee-
ren. De tegenstand was niet zoo groot als men verwacht
had, want verschillende bekende rijders ontbraken op het
appel. Alleen de Zaandijker van Hoorn maakte het
Langendljk nog eenlgszins moeilijk, op de 1500 meter was
het verschil slechts 0.3 sec.
De uitslagen luidden-
500 meter: 1. Jan Langendijk (Ouakarspel) 49.5 sec.; 2.
Van Hoorn (Zaandijk) 50.7 sec.; 3. A. A. Schouten (Warns-
veld) 50.8 sec
1500 meter- 1. Jan Langendijk 2 min. 43.6 sec.; 2. S. van
Hoorn 2 min 43.9 sec.; 3. J. Akerbaan (Bergen N.H.) 2
min 50.3 sec.
3000 meter. 1. J. Langendijk 5 min. 36.7 sec.; 2. M. Strij-
bis (Harenkarspel) 5 min. 44.3 sec.; 3. C. van Hoorn 5 min.
47. J sec.
SUCCES VOOR BUYEN.
Op de banen der ijsclub Bamestra te Beemster werden Zon
dag wedstrijden om den Bamestrabeker gehouden. Er ver
schenen 28 deelnemers aan de start. Door de minder
goede conditie van het ijs en door den stevigen oosten
wind werden de tijden ongunstig beïnvloed. Op de 500
meter leevrde W. S. Blaisse een goede prestatie door in
50.4 sec. te winnen. De 1500 en 3000 meter waren echter
onbedreigd voor Buyen, die vooral de 3000 meter In zeer
Iraaien stijl reed.
Een verrassing was het rijden van den jeugdigen Muts
uit Jisp, die op de 1500 en 3000 meter beide malen de twee
de plaats bezette, en daarmede zelfs bekende rijders als
Ekelschot en Kremer achter zich liet. In het totaal klas
sement werd hij dan ook een goede tweede achter Buyen.
De bekerwinnaar van het vorige jaar R. Kremer, moest
zich ditmaal met de vierde plaats tevreden stellen.
De uitslagen luidden;
500 nieter: 1. W. S. Blaisse 50.4 sec.; 2. H. Buyen 50.8
sec.; 3. Th. Ekelschot 51.8 sec., 4. R. Kremer 51.8 sec.
1500 meter; 1. H. Buyen 2 min. 44.2 sec.; 2. L, Muts 2
min. 52.5 sec.; 3. Th. Ekelschot 2 min. 55.8 sec.
3000 meter: 1. H. Buyen 5 min. 45.5 sec.; 2. L. Muts 6
min 0,8 sec.; 3. C. Scheer 6 min. 3.2 sec
Totaalklassement: 1. H. Buyen; 3. L. Muts; 3. Th. Ekel
schot; 4. R. Kremer.
TE AALSMEER.
De selectieoefening, welke de Nederlandsche Vereenl-
ging tot Bevordering van het Hardrijden op de schaats op
de banen van de ijsclub te Aalsmeer gehouden heeft,
kunnen als volledig geslaagd beschouwd worden. Er wa
ren 70 deelnemers w.o. 6 dames, die «lkaar op de 500
en 1500 meter bestreden.
Bij de heeren viel de groote vooruitgang op van P.
Keizer, de winnaar van den vorigen elfstedentocht. Zijn
rijden gaat zienderoogen vooruit en hij zal nog wel eens
van zich laten hooren.
Ook onder de andere deelnemers waren er enkelen, die
wel iets voor de toekomst beloven.
Bij de dames was mej. J. Borgharts uit Amsterdam de
sterkste op beide afstanden.
De uitslagen luidden:
500 meter: 1. P. Keizer (De Lier) 51.9 sec.; 2. L. Voskuilen
(Diemen) 52.2 sec.; 3. P. Mandje (Haarlem) 53.3 sec.; 4. A.
Wetering (Amsterdam) 53.7 sec.
1500 meter: 1. P. Keizer 2 min. 44 sec.; 2. J. van der Does
(Amsterdam) 2 min. 55.3 sec.; 3. L. Voskuilen 2 min. 55.7
sec.; 4. B. Koust (Uithoorn) 2 min. 56.8 sec.
Dames 500 meter: 1. J. Borgharts (Amsterdam) 63.9 sec.;
2. J. van Haiem (Badhoevedorp) 68.7 sec.; 3. A. de Boer
(Zaandam) 70.3 sec.
1500 meter: 1. J. Borgharts 3 min. 22.4 sec,; 2. A. de Boer
S min. 34.7 sec.; 3. J- van Halm 3 min. 36.9 sec.
TE SNEEK.
Zondagmiddag heeft de ijsclub „Friso" hardrijwed-
6trijden voor dames georganiseerd op de korte baan over
140 meter.
De uitslagen luiden: ie prijs f50 mej. Ilktje Nlenhuis,
Makkinga.
2e prijs f 30 mej. Sytske Pasveer, Akrum.
3e prijs f 15 mej. Darkje I-Iuitema, Wommels.
Medaille voor den snelsten rit mej. Fokje d. Velde.
Marsum in 15.5 sec.
Uitslagen afvalwedstrijd:
le prijs f30 mej. Fokje v. d. Velde 3314 sec, in twee
ritten. Bovendien kreeg zij f 10 voor den snelsten rit; 2e
prijs f20 mej. Tjipske Hijlkema, Langezwaag; 3e prij:
f 10 mej. Duonke Jellema, Riem.
De heer Duiker antwoordt:
BEIDE
De heer W. Duiker schrijft ons:
Hoewel ik volgaarne alles wil doen en laten om
de Lichamelijke opvoeding en de Sport te dienen,
en onder dit „laten" o.m. versta geen crit-iek in
het openbaar uit te oefenen op goed bedoelde
pogingen van anderen, om den achterstand bij de
Lichamelijke Opvoeding en Sport bekend te ma
ken, meen ik ter voorkoming van misverstan
den. enkele opmerkingen te moeten maken naar
aanleiding van het schrijven van den heer F.
Bischot Jr. in Uw geëerd blad van Vrijdag 3
Januari.
Dat in genoemd schrijven een warm pleidooi ge
houden wordt voor den bouw van meer gymnas
tieklokalen. daarin zal ieder recht geaard voor
stander van de Lichamelijke Opvoeding en de
Sport zich oprecht verheugen, en mèt degenen die
bij het aanschaffen van meer gymnastieklokalen
direct belang' hebben, van harte hopen dat een en
ander ten spoedigste werkelijkheid zal worden. Im
mers, liet is een nieuwe vooruitgang op den groo-
ten en mooien weg: een goed en gezond organisme
„Lichamelijke opvoeding en Sport".
Dat dit pleidooi evenwel gehouden moest wor
den in verband meten ten koste van een mooie
tak van sport, n.l. de Athletiek. spijt mij als goed
sportman bijzonder. Het ligt allerminst op mijn
weg een uitvoerig betoog te houden over het punt
wat belangrijker en noodzakelijker is: meer gym
nastieklokalen of eindelijk eens tot aanschaffing
van in het geheel niet aanwezige sintelbanen over
te gaan. Hierover zal het bestuur der N.A.U. zich
wel met de tot oordeelen bevoegde Overheidsin
stanties verstaan. Doch waar ik wel toe bevoegd
ben is, om te waken dat mijn zeer welgemeende,
niet alleen in het belang der athletiek doch even
eens in het belang der Lichamelijke opvoeding en
Sport ondernomen pogingen om in Haarlem een
sintelbaan te krijgen, niet ten achter gesteld
zullen worden. In tegendeel, er mag verwacht
worden dat allen die de Lichamelijke Opvoeding
en de Sport een warm hart toedragen zich in een
spoedigen aanleg van een sintelbaan oprecht ver
heugen.
Niet los van elkaar, doch in goede en oprechte
samenwerking te arbeiden aan de taak, de
Lichamelijke ODvoeding en de Sport te dienen,
moet ons doel zijn. Hiertoe reik ik volgaarne
iedereen die deze mooie taak en zaak voorstaat
beide handen.
Zandvoort en Valkenburg.
Wielerkampioenschappen
op den weg op een vlak of
heuvelachfig ferrein?
In 1938 werd het wereldkampioenschap wielrennen op
den weg op het Cauberg-eircuit gehouden, een jaar latei-
het nationale kampioenschap eveneens. In beide gevallen
kwam slechts een zeer klein percentage van de gestarte
renners aan de eindstreep; in den strijd om den regen-
boogtrui gaven onder meer de volledige ploegen van
Italië, Duitsehland en Frankrijk, elk bestaande uit vier
i, er dén brui aan en men kan toch moeilijk beweren,
dat Bartali en dergelijke groote renners niet aan berg
ritten zijn gewend.
Vorigen zomer weid de nationale titel te Zandvoort
■erreden en hoewel het oordeel over dit betrekkelijk vlak
circuit niet onverdeeld gunstig luidde, was dit meer het
gevolg van veler overtuiging, dat de te rijden afstand te
kort was geweest om de capaciteiten der renners volledig,
te toetsen dan dat men de gekozen route ongeschikt of
te gemakkelijk achtte.
De vraag dringt zich op, wat voor soort parcours nu
eigenlijk voor het organiseeren van dergelijke belangrijke
ices ideaal zou zijn?
In Valkenburg was het allemaal begonnen om dien
Cauberg. Dezen wilde men in geen geval missen. Bij de
wereldkampioenschappen vormde hij als het ware een
compromis tusschen een vlak en een bergachtig parcours,
dat elk op zichzelf ongeschikt is om er een wereldtitel te
doen verrijden. Immers, tot de deelnemers behooren de
beste renners uit verschillende landen, waar het öf vlak,
6f glooiend öf bergachtig is. Men moet dus een strijdperk
hebben, dat al deze terrein-hoedanigheden in zich ver-
eenigt, zoodat aan alle renners even groote moeilijkheden
■orden gesteld.
Maar de zaak wordt toch eenigszins anders, wanneer
et een kampioenschap van Nederland geldt. Holland is
een vlak land met vlakke wegen en zoo hier en daar een
natuurlijke hindernis van wat heuvels en golvingen. Niets
is derhalve logischer dan dat het kampioenschap van
zoo'n land op een'vlakken weg wordt verreden. Het jol-
lenkampioenschap wordt toch ook niet verzeild op zee.
omdat deze plas water zich nu toevallig bij ons land be
vindt en de sprinttitels worden toch ook niet verreden op
ïen of andere aarden C-baan! Men neemt daarvoor de
beste gelegenheid, zoodat alle deelnemers gelijke kansen
hebben. Maar voor de wegrenners zocht men in 1939 den
eenigen berg, dien Nederland rijk is en men liet hen er
zeventien maal tegen op tornen om den „waren" kam
pioen te kunnen ontdekken.
Frankrijk is voor het grootste gedeelte vlak, maar het
heeft ook bergen; bergen, waar de Cauberg maar een
kleine jongen bij is. Moeten de renners daar ook zeven
tien maal de Aubisque of de Tourmalet bestijgen? Neen,
het kampioenschap wordt verreden op de autobaan van
Monthlery. Stuurt men in België de renners de Ardennen
in? Neen, de titel wordt verreden te Floreffe op een
prachtigen weg, waar zij hun krachten ten volle kunnen
ontplooien.
Het Valkenburgsche circuit met zijn stellen Cauberg is
ongeschikt voor dit soort wedstrijden. We hebben in den
loop der jaren kampioenschapsi aces gehad op de Veluwe
en bij Hoogerheide en dat waren ook inderdaad zuivere
krachtmetingen. Daar-gaven de renners niet op, als zij
een lek bandje kregen of een ander oponthoud, omdat zij
zelfs met een paar minuten acnterstand nog niet kans
loos waren. Op den Cauberg was men dat met een minuut
achterstand wel, want daar hing de beslissing ten nauw
ste samen met de grillen en glimlachjes van Vrouwe
Fortuna.
Daarentégen zou men dezen berg zonder bezwaar kun
nen opnemen in een wedstrijd van stad tot stad, waarbij
hij dan slechts eenmaal zou moeten worden beklommen,
maar een dergelijke rit stuit ondanks het feit, dat de
wenschelijkheid er van herhaaldelijk naar voren is ge
bracht, nog steeds op onoverkomelijke organisatorische
bezwaren.
Toen men ongeneigd bleek het circuit van Hoogerheide
weer als kampplaats aan te wijzen, richtte de aandacht
zich op Zandvoort en dat was overigens niet de eerste
keer. Want toen ons land met de organisatie der wereld
kampioenschapen werd belast, is de mogelijkheid van het
badplaatspareours van vele zijden naar voren gebracht.
Destijds wilde men er. bevreesd als men was, dat de „reu
zen van den weg" deze rit als een uitstapje zouden be
schouwen, niet aan, maar vorigen zomer is toch wel ge
bleken. dat Zandvoort voor het verrijden van een natlo-
nalen titel althans uitnemend geschikt is, mits men den
afstand met eenige tientallen kilometers vergroot.
Indien dus de vraag gesteld wordt: Zandvoort of Val
kenburg?, dan luidt het antwoord: Zandvoort.
De wielersport op de Belgische winterbanien be
leeft op het oogenblik ondanks de moeilijke om
standigheden een opleving. Daar de baandirecties
het echter onderling niet steeds eens zijn is er nim
mer een goede harmonie bij de samenstelling van
de wedstrijddata. Zoo kon het dezen Zondag ge
beuren, dat op beide banen wedstrijden vastgesteld
waren, waardoor de renners moesten kiezen waar
zij zouden rijden. Uiteraard heeft hier natuurlijk
de belangstelling onder te lijden. Voor de Neder
landsche renners heeft 't in zooverre nog het voor
deel, dat er op deze manier meer werk te vinden
is voor de verschillende renners. In totaal waren
dan ook dezen Zondag zes Nederlanders in België,
Wals-Pellenaars te Brussel en Schulte-Boeyen en
van Vliet-van der Voort te Antwerpen.
Voor den aanvang van den strijd te Brussel gaf
Wals te kennen, dat Pellenaars en hij wel is waai
den strijd vol vertrouwen tegemoet zagen, maar
dat gebrek aan goede oefening wel oorzaak zou
zijn, dat zij de overwinning niet zouden behalen.
Deze voorspelling is in zooverre uitgekomen, dat
zij inderdaad de overwinning niet behaald hebben,
maar vooral in den koppelwedstrijd hebben zij zich
zoo goed geweerd, dat het niet te zien was, dat de
Nederlanders zoo weinig geoefend hadden.
De omrn"umwedstrijdwaarmee het programma
geopend werd, leverde een tactische overwinning
op voor het Belgische koppel Cools-Clautierdat
zoowel in de sprint als in de ploegachtervolging het
sterkste bleek te zijn. Het koppel Wals-Pellenaars
bezette de vierde plaats.
De 100 K.M, koppel wedstrijd was voornamelijk
een strijd tusschen de koppels Wals-Pellenaars en
het Belgische koppel Thysse-Acou. De Nederlan
ders reden een uitstekenden wedstrijd, maar wer
den echter in de sprint door de Belgen geslagen.
Voornamelijk door toedoen van de Nederlanders
was deze 100 K.M. wedstrijd interessant.
De uitslagen luiden:
Omnium: 1 Cools-Clautier 12 pnt.. 2 Naeye-van
Simaes 13' pnt., 3 Kaers-Debruycker 17 pnt., 4
Wals-Pellenaars 18 pnt.
100 K.M. koppelwedstrijd: 1 Thysse-Acou in 2
uur 13 min. 30 sec., 2 Wals-Pellenaars in denzelf
den tijd.
Op 1 ronde: 3 Naeye-van Simaeys, 4 Grusolle-
Bruyland.
In Antwerpen gaf de 80 K.M. koppel wedstrijd
eveneens spannende duels te zien. Schulte-Boeyen
gaven den anderen koppels voortdurend druk werk,
steeds zorgden zij er voor. dat de wedstrijd span
nend bleef door telkens uitlooppogingen te d-oein.
Ook van Vliet-var der Voort konden op een goeden
wedstrijd terug zien, vooral daar Van Vliet door
het missen van een trein eerst Zaterdagavond laat
in Antwerpen aangekomen was en dus niet ge
oefend had.
In de eindsprint was Scherens echter te sterk
voor de Hollanders die tegen zijn uitstekende rij
den niet opgewassen bleken.
De totaal uitslag luidde:
1 Scherens-Bruneel in 1 uur 41 min. 2.2 sec. 2
Schulte-Boeyen, 3 Michaux-van den Broek, 4 van
Vliet-van der Voort.
Zwemmen
H. Z. en P. C. wint de dual-meet
tegen H. P. C.
De Haagsche Zwem- en Poloclub was Zondag te
gast bij de Heemsteedsche Poloclub in het, Sport-
fondsenbad te Haarlem waar een dual-meet tus
schen beide vereenigingen werd gehouden.
Het eerste nimmer, de 100 M. borstcrawl hee
ren, was reeds dadelijk één van de interessantste
nummers van de ontmoeting, daar A. H. Sipkema
van T-IPC het opnam tegen de snelste HZ en PC'er
C. Pley, zoomede tegen M. Mauritz van HPC en F.
Ruim schotel van de Haagsche. Reeds dadelijk bleek
na de.start dat Sipkema het iritiatief nam, dat hij
gedurende de geheele race heeft weten te behou
den. Pley bedreigde hem nog wel bij het ingaan
van de laatste baan, maar op gedecideerde wijze
wist Sipkema te winnen in den uitstekenden tijd
van 1 m r, 2 sec. tegen Pley 1 min. 2.4 sec. De
beide anderen Mauritz en Ruimschotel vochten voor
de bezetting van de derde plaats, waarbij Ruim
schotel nog iets eerder aantikte in 1 min. 3.8 sec.
tegen Mauritz 1 min, 3.9 sec,
Het hierna volgende nummer de 100 M. borst
crawl dames werd een prachtige overwinrang van
mej. H. Bakker van HPC in den goeden tijd van 1
min. 15.1 sec. Tanneke Ruimschotel van de Haag
sche bezette de tweede plaats in 1 min. 23.3 sec.
De 100 M. rugslag heeren werd gewonnen door
der Hagenaar P. v. d. Hoek in 1 min. 15.9 sec., voor
zijn clubgenoot P. de Groot met 1 min. 16.6 sec.
De HPC'er De Geest miste zijn tweede keerpunt en
maakte den voor hem minder goeden tijd van 1
min. 18.9 sec.
Hetzelfde nummer voor dames werd op gedeci
deerde wijze gewonnen door mej. A. Sevensma van
HPC in 1 min. 29.2 sec., voor mej. N. de Boer van
de Haagsche met 1 min. 33.6 sec.
De hierna volgende schoolslagnummers voor da
mes en heeren bracht opnieuw een Haagsche zege
bij de heeren en een Heemsteedsohe zege bij de
dames.
W. Weijhenke wist de 100 M. schoolslag heeren
nl. te winnen in 1 min. 25 sec. voor F. Ruimschotel
met 1 min. 25.6. De Bruyn van HPC die blijkbaar
nog last had van zijn schaatssportbeoefening kon
ditmaal niet op dreef komen.
Mej. R. de Raedt van HPC maakte een tijd van
1 min. 39.1 sec. op dit nummer, waarmede zij te
vens beslag wist te leggen op den eersten prijs.
De hierna volgende Zweedsche estafette heeren
bracht'HPC een teleurstelling, daar een der zwem
mers niet aan de verwachtingen beantwoordde. Het
was daarom een lichtpunt dat de HPC-dames liet
er beter af brachten, alhoewel het er aanvankelijk
niet naar uitzag. De dames R. Kloots en Bep Hel-
leganger hadden nl. een achterstand van 'bijna 7
Meter bij het begin der estafette. Toer echter mej.
H. Bakker vervolgers te water ging voor de 100
M. borstcrawl, zette zij na de eerste baan een der
gelijk tempo in dat meer en meer werd ingeloopen
op mej. Ruimschotel. Na de tweede baan kon dan
ook gelijk worden gekeerd en moest de derde baan
-de beslissing brengen. Hierop heeft mej. Bakker
niet teleurgesteld en met ruim 2 Meter voorsprong
gaf zij haar vereenigirg de leiding. De hierna ko
mende zwemsters zagen kans den voorsprong te
behouden en het nummer voor HPC te winnen.
De stand na de zwemwedstrijden bedroeg HZ en
PC 1431.4 pu-nten. HPC 1461.1 punten.
De hierna volgende polowedstrijden werden beide
door de HZ en PC gewonnen door de dames
met 50 en de heeren 81.
De eindstand werd daardoor gebracht op HZ en
PC 1431.4 punten en HPC 1541.1 punten. Na afloop
bood HPC de HZ en PC een thee aan waarbij de
waarnemend voorzitter van HPC de heer Braam
aan HZ en PC een herinneringsmedaille uitreikte.
Onderaf deeling Hdarlem
OFFIGIEELE MEDEDEELINGliN
Dankbetuiging,
Erkentelijk voor de goede wenschen bij de jaar
wisseling ontvangen, betuigen afdeelingsbestuur
en scheidsrechterscommissie hun dank en wen
schen allen wederkeerlg een voorspoedig 1941.
Wijziging Secretariaat.
Het secretariaat *vaa de vereeniging DeCeO is
overgegaan in handen vstn den heer J. de Wit.
Popelingsti-aat 4 te Haarlem.
Aanvulling Competitie.
Nader ingedeeld Afd- 3G DEM 6; Afd. Jun. I;
IEV c Jun.
Thans kunnen geen elftallen meer worden in
gedeeld.
Overschrijvingen.
Aangevraagd;
No, 1168: J. C. Stek van VSV naar Waterloo.
No. 1169: A Akkerman van Stormvogels naar
Terrasvogels.
No. 1170: P. Heilig van Stormvogels naar Sport
Vereent.
Van HBC naar Alliance.
No, 1171: A. C. Akkerman.
No. 1172: B. van Balen.
No. 1173: A. W. Bijvoet.
No. 1174: J. W. van der Dries.
No. 1175. J. J. Dijt.
No. 1176: W, de Haart.
No. 1177: B. A. Hoenderdos.
No. 1178: J. C. Jansen.
No. 1179: L. A. Jansen.
No. ,1180N. F. Jonkers.
No. 1181: A. J. Kol.
No. 1182: H. A. Kors.
No. 1183: H. B. F. Louwers.
No. 1184: E. L. van Lent.
No. 1185: N. J. B van der Meer.
No. 1186: L. J, A. Moorman.
No. 1187: W. C. A. Moorman,
No. 1188: L. S. Ottoliui.
No. 1189: C. S. Smit.
No. 1190: K. L. Smit.
No. 1191: L. J. Smit.
No. 1192: W. M. Smit.
No. 1193: A. B. Stroyckens.
No. 1194: J. C. A. Rliee.
No. 1195: J. J. van der Met.
No. 1196: J. F. A. Warmer.
No. 1197: A. van der Weiden.
Scheidsrechters.
Bedankt door den heer G. van Dijk te IJmui-
den-Oost.
Schcidsrechterskaarten.
Zaterdag 11 Januari a.s. (van 5 tot 5.30 uur)
Groep A tot en met Z.
In de wedstrijduitslagen van Zondag 29 Decem
ber moet het volgende gerectificeerd worden:
Af cl. 3G. DEK 2Alliance 3, niet 12—3, maar
12—2.
Juniorencompetitie.
DSS bAlliance b. niet 54, maar 55.
WKDSTRIJUPROGRAMMA'S VOOR II EN 12
JANUARI 1941.
J>e wedstrijden, vastgesteld voor Zaterdag
en Zondng 5 Januari, zullen gespeeld worden op
ZATERDAG 11 en ZONDAG 12 JANUARI.
Alle in den loop der vorige week aangebrachte
wijzigingen blijven van Kracht, ook die betreffende
de seheldsrechters-aanstëllingen.
li.II. Scheidsrechters ontvangen dus niet op
nieuw een aanstelling.
Schaken
R.K. SCHAAKCLUB „HET WITTE PAARD"
Voor de onderlinge competitie zijn deze week de na
volgende partijen gespeeld:
GROEP I:
A. v. Kesteren—B. Walker 1—0
J. de Lange—A. Hablous 0—1
P. v. Deyzen—C. v. Soest afgebroken
Th. de Looze—N. Hoogland afgebroken
GROEP II:
Th. Schoorl—J. Lippus l—o
G. v. d. Stoop—P. Caslenmiller 1—0
J. Kortekaas—P. Stam 0—1
EEN BUITENKANSJE VOOR DE HAARLKMSCHE DAMLIEFHEBBERS
Zaterdagmiddag' werden de eerste wedstrijden in de finale om den meester
titel 1940 gespeeld in de bovenzalen van Restaurant Munniks op de Groote Markt
te Haarlem. Alle partijen, met uitzondering van de, vierde ronde, worden te
Haarlem gespeeld. Hier zijn de vier finalisten, die om den meestertitel zullen
strijden. Aan het bord, links P. .1. van Dartelen (Zandvoort), rechts J. de Krijger
(Amsterdam). Staande, links J, Verlouw ('s-Hertogenbosch) en rechts H. Kinnegiu
uit Rotterdam.
(Foto De Haas.)
V.A.S.—A.S.C. VOORLOOPIGE UITSLAG 4—4.
De heden voor de eerste klasse van den Neder-
landschen Schaakbond gespeelde wedstrijd tus
schen het V.A.S. en A.S.C. eindigde in een voor-
loopige 44 uitslag. Twee partijen werden afge
broken en zullen arbitrair beslist worden. De ge
detailleerde ui-tslagne luiden:
S. Landaudr. M. Euwe
N. CortleverH. Kmoch
A. D. de GrootF A. Spinhoven
J. A. J. Polakdr. ir. J C Scheffer
J. VeerkampF. Backers
W. A. T. Schefhout—K. Geus
G. Swaneveld„Looper"
M. B. StodelH. Kleefstra
J. van der KarC. Orbaan
J. 'A, KroonW. de Ruiter
Dammen
De eindstrijd om den meestertitel.
P. J. van Dartelen heeft de leiding.
Zaterdag j.l. ving te Haarlem In het clublokaal der
Haatiemsche Damclub, bovenzalen Restaurant Munniks,
de eindstrijd om den meestertitel 1940 van den Neder-
landschen Dambond aan Te 3 uur n.m werd dit belang
wekkend tournooi namens het bestuur van den Nederl.
Dambond door den bondsadministrateur. den heer J. w.
van Dartelen (Heemstede) geopend.
De uitslagen der eerste ronde luidden.
P .1 van Dartelen (Zandvoort) remise rr.et r de Krijger
(Amsterdam). H F. Kinnegin (Rotterdam) remise met J
G. Verlouw ('s Hertogenbosch).
Omtrent het verloop dezer wedstrijden het volgende
J. de Krijger (Wit)-P. J. van Dartelen (Zwart)
De Krijger opende met de Raman-varlant 32—20 (18—23)
33—29 (23 32) 37 28 (20-25) 41—3' (12—18) 46—41 (7-12) 37-32
(1721) 3933. waarna Van Dartelen ging afwijken en on
bekende paden insloeg. De partij kreeg toen een zeer aan
trekkelijk aanzien, waarin de Zandvoorter langzaam maar
zeker in het voordeel kwam. De Krijger moest dan ook
zeer omzichtig spelen, temeer daar zijn rechtervleugel
opgesloten werd en hij hiervoor aan zijn linkervleugel
geen voldoende compensatie kon vinden. Toen de stel
ling voor den Amsterdammer zeer precair dreigde te
worden, verbrak hij ten koste van een schijf de opslui
ting om daarna de verloren schijf terug te winnen. Van
Dartelen had echter op deze voortzetting gespeculeerd
en voerde nu een combinatie uit, welke een doorbraak
naar dam opleverde Echter ook de Krijger verkreeg
vrijen doorloop naar de damlijn en na een correct eind
spel werden de punten gedeeld Het kwam ons voor. dat
Van Dartelen beter de combinatie niet had kunnen uit
voeren en de partij in de positie hacj kunnen doorspelen
Hij had dan zeker de beste kansen behouden!
H. F. Kinnegin (Wit)—J. G. Verlouw 'Zwart).
De Rotterdammer opende met de Chef-neud variant
welke tof den 8sten zet theoretisch werd behandeld. Hier
Week toen de Brabander af. waarvan Kinnegin gebruik
maakte om door een prachtige zettenreeks zijn tegenstan
der bij den 20sten zet een randschiif te bezorgen Hierna
kreeg de Rotterdammer gelegenheid op deze randschijf
te combineeren, waardoor Zwart tot zeer voorzichtig spel
gedwongen werd en nog slechts alleen op de flanken kon
spelen. Wit maakte hiervan gebruik doof een sterke
centrumstelling op te bouwen Prachtig combineerend
kwam nu Wit onstuimig opzetten en slechts door handig
allerlei zetjes in den stand te vlechten en het spelen van
de sterkste tegenzetten, voorkwam Zwart voorloopig
verder onheil. Er onstond nu een zeer belangwekkend
eindspel, waarbij de Rotterdammer oogenschijnlijk ge
wonnen kwam te staan. Echter de Brabander verdedig
de zich als een leeuw en latere analyse wees uit, dat alle
varianten lot remise leidden. Na een fraaien en enervee-
reuden strijd van ruim 6 uren moest Kinnegin in een stand
van een dam met drie schijven tegen een dam met een
schijf met remise genoegen nemer. Het was In dam
merstaal gesproken een partij met „roole oortjes".
Zondag j.l.* werd in hetzel fde lokaal de tweede ronde
van dit tournooi gespeeld.
Evenals in de eerste ronde, fungeerde ook nu de heer
J. W van Dartelen als wedstrijdleider.
De uitslagen der tweede ronde luidden:
P. J. van Dartelen (Zandvoort) wint van J. G. Verlouw
Cs Hertogenbosch) H F Kinnegin (Rotterdam) remise
met J. de Krijger (Amsterdam)
Omtrent het verloop dezer parijen het volgende:
P. J. van Dartelen (Wit)—J. G verlouw (Zwart)
Van Dartelen opende met de z.g. „streng orthodoxe"-
variant, waarschijnlijk om den Brabander aan den tand
te voelen wat diens kennis van de théorie der openingpn
was. Verlouw week echter spoedig af en verëenvoudiede
de stelling door een uitruil. Hierna kwam Wit sterk op
het centrum opzetten, hetgeen Zwart trachtte te verhin
deren door zeer tactisch eenige flank-uitruilen uit te voe
ren om Wit's centrum te verzwakken. Van Dartelen
dwong Verlouw echter tot flankspel, doch vooral in
verdediging bleek de Brabander over prachtige kwalitei
ten te beschikken en betwistte dan ook den Zandvoorter
elke duim gronds. Van Dartelen trachle nu een hekstel
ling te formeeren aari Zwart's linkervleugel, doch Ver
louw wist dit door uitstekend tegenspel te voorkomen
Toch kon hij niet verhinderen, dat Van Dartelen zeer
krachtig kwam opzetten en door verschillende dam-
dreigingen de volle aandacht van hem vergde Prachtig
combineerend op allerlei slagdreigingen dwong Van
Dartelen zijn tegenstander in een positie, die geen ruimte
meer overliet tot ontsnappen. Van Dartelen kon een dam-
slag nemen, welke weliswaar drie schijven kostte, doch
met o.l. een gewonnen eindstand. Hij nam echter den
damzet niet en "bewandelde den zelcersten weg door de
partij In de positie verder te spelen. Zwart kwam thans
in een positie, waarin hij aan schijfverlies niet meer kon
ontkomen. Nadat Van Dartelen deze schijfwinst had ge
ïncasseerd, werd Zwart in den nu overgebleven eindstand
gedwongen ten koste van twee schijven verlies een door
braak naar dam te forceeren. Er volgde nog een lang
eindspel, dat door Van Dartelen op correcte .vijze werd
behandeld en waarin tenslotte de Branhander de vlag
moest strijken. Hierdoor rïam dus Van Dartelen de lei
ding in dit tournooi.
J. de Krijger (Wit)— H. F. Kinnegin (Zwart).
Beide spelers-behandelden de partij zeer onregelmatig,
waardoor Zwart zich voorloopig bepaalde tot flankspel
Toen in het begin van het middenspel Zwart van tactiek
veranderde en het zwaartepunt naar het centrum ver
legde. kreeg de partij een zeer levendig aanzien. Latei
voerde Wit een groote» uitruil uil. waardoor hij een zeer
sterk vooruitgeschoven stuk op 23 kreeg. Herhaaldelijk
aanvallen op deze sgliijf bleef vruchteloos en Wit kwam
(Zekere heer Schultink uit Ro y
terdam heeft op Oudejaarsmiddi
bij Elburg in een bijt gezwo7i,e
vien.) I'
De heer Schultink heeft gedarteld,
Net nog in het oude jaar,
In -en bijt; door kou gemarteld,
Heeft hij er wat rond,gesparteld
En het krenkte hem geen haar.
Nou, ik wil hem filsiteeren,
Dat hij dat zoo goed doorstond,
En zoo'n koude te trotseeren
Kan ik ook als moed waardeeren,
Maar 'k vraag toch: op welken" grond?
Wilt g' in weelde of tranen baden
Of des zomers, in de zee,
Goed, maar als ik u mag raden,
Baad bij voorkeur niet frappé,
Zij 't in IJselmeer of zee.
Hoe u 't baden soms kunt missen,
In de open frissche lucht,
Hoed u voor een al te frissche,
Menschen zijn per slot geen visschen je
En een bijtbad is geen klucht.
P. GASUS.
dan ook steeds meer in de oppositie. Zwart verdedi
zich keurig en niettegenstaande Wit steeds meer opdro
behield Zwart toch door goed berekend spel nog uit y
kende kansen. Van een kleine onoplettendheid van
maakte Zwart handig gebruik t.en koste van een s
doorbraak naar dam te forceeren Er volgde nog een
interessant eindspel, waarin Kinnegin schijnbaar
loren stond, doch tenslotte nog juist een klassieke re
wist te forceeren
De stand van dit tournooi luidt thans:
No. 1. P. J. van Dartelen, Zandvoort, 3 punten; no
H F. Kinnegin, Rotterdam, 2 punten; no. 3. J. de Krijj
Amsterdam. 2 punten; no. 4. J. G. Verlouw, 's Hertog
bosch, l punt.
De laatste wedstrijd voor de hoofdklasse-competitie
den Nederlandschen Dambond, district Amsterdam,
thans gespeeld.
De Amsterdamsche Damvereeniging „Van Embd
ontmoette de Christelijke Damvereeniging „Amsterda
en moest dezen wedstrijd met minstens 13—7 winnen
beslag te leggen op het afdeelingsclubkampioenschap.
een 12—8 overwinning zou „Van Embden" gelijk aan 2
men met „Jozef Blankenaar", de nationale hoofdkl:
clubkampioene van het vorig jaar.
De wedstrijd „Van Embden"—C. D. A. Is een ontm|e;
ting geworden, waarin de zenuwen de hoofdrol speel
en waarin het de Van Embdenaren gelukte na een emo
vollen strijd juist de 13 benoodigde bordpunlen te s
en daarmede beslag te leggen op den kampioenstitel.
„Van Embden" I zal dus uitkomen in den eindstrijd
het nationaal hoofdklasse clubkampioenschap.
Heinz Lazek wint van Merlo.
Het winterboksseizoen werd Zondag
München met vier Duitsch-Italiaansche orL
moetingen ingezet. De meest belangwekken
partij van deze vier was die tusschen Hei
Lazek en Merlo in het zwaargewicht. Deze str
zou moeten beslissen, wie van de twee in aan
merking komt om Max Schemling uit te dag
voor een strijd om den Europeeschen titel,
partij is tenslotte uitgeloopen op een> gede
deerde overwinning voor Lazek, die zijn tegepi
stander in de achtste ronde voor acht tellen ne 3
sloeg waarna Merlo den strijd staakte. "V
den aanvang af was de 10 pond zwaarder weg<
de Duitscher in de meerderheid, doch tot de vi(
de ronde wist Merlo zich goed te verdedig
Na deze ronde echter was Lazek dermate
meerdere van zijn tegenstander, dat het i)f<
slechts een kwestie was hoe lang Merlo het r
zou uithouden. Het einde kwam in de acht
ronde, toen Lazek met een zeer harden linlcscli
stoot Merlo acht tellen tegen de planken slop
waardoor de Italiaan zich genoodzaakt zag cri
strijd op te geven.
In het lichtgewicht bokste de Europees<
gen Fabriani. Naast een zeer goede verdedig
gen Fabriani. Naast een zeer goede veredii
bracht hij met snel opeenvolgende treffers
tegenstander reeds in de eerste ronde in gro v
moeilijkheden. In de tweede ronde verra
Blaho den Italiaan met een voltreffer op
kin. waardoor deze onmiddellijk voor de v(
tien tellen tegen den grond ging. (A.N.P.)
[Jshockt J
A. Y. H. C. wint van Blauwe Vog<
(3-2)
Onder belangstelling van ongeveer tweeduizéi
toeschouwers werd Zondagmiddag op de bsL
Willem BarentsThialf te Zaandijk een wedsti
gespeeld tusschen de Amsterdamsche ijshoc.kr
clubs A.Y.H.C. en de Blauwe Vogels. u
Na twee maal vijf minuten verlenging slaaiu
A.Y.H.C. erin een 3—2 overwinning te behalei a