Moord op kasteel Entzberg
ïleizen en avonturen van
woensdag 8 januari im
HSARtEM'S DAGBE A D
Aangifte van postduiven.
Vóór 31 Januari 1941.
De Commissaris van Politie te Haarlem verzoekt
Ons plaatsing van het volgende:
Alle postduiven, welke na 15 Mei 1940 zijn uit
gebroed, behooren ten spoedigste aan de Commissie
ter behartiging der belangen van Nederlandsche
postduivenhouders gevestigd te Amsterdam,
Prinsegracht 407 (telefoon 34413) met nauw
keurige omschrijving van het jaar van uitbroeden
en het serienummer te worden opgegeven.
Hetzelfde dient te geschieden met alle oudere
duiven, die niet op de officieele gestempelde hok-
1 ij sten voorkomen
Voor ongeringde duiven verplicht gestelde sluit-
ringen worden door het Nationaal Verbond van
Nederlandsche Postduivenliefhebbers, Amsteldijk
44, Amsterdam, verstrekt.
Met ingang van 13 December 1940 behooren alle
sierduiven, uitgezonderd kroppers, pauwstaarten,
raadsheeren, tuimelaars met sokken alsmede slen-
kers aan voornoemde Commissie ter registratie te
worden opgegeven. Evenals voor postduiven be
hooren ook voor de sierduiven, die voor registra
tie in aanmerking komen, hoklijsten in drievoud
te worden aangelegd Eén exemplaar van deze lijs
ten kan door belanghebbende behouden worden;
het. andere behoort in het desbetreffend duivenhok
aanwezig te zijn, terwijl het derde onder berusting
van genoemde Commissie blijft.
De bovenbedoelde opgaven behooren vóór 31
Januari 1941 te worden verricht. Bij niet nakoming
hiervan stelt men zich bloot aan een strafvervolging
volgens de Duitsche militaire wetten.
Tentoonstellingen van post- en andere duiven, in
welken vorm ook. zijn verboden. Eveneens is het
vervoer van postduiven buiten de kom der gemeente
verboden, indien dit vervoer niet gedekt wordt
door een schriftelijke vergunning, welke bij de
Commissie voornoemd, met redenen omkleed, kan
worden aangevraagd.
Voor zoover het vorenstaande afwijkt van vroe
ger terzake uitgevaardigde bepalingen, moeten deze
als vervallen worden beschouwd.
WIELRIJDER GESLIPT.
Maandagmiddag één uur slipte een 53-jarige
wielrijder op den hoek van de Damstraat en het
Klokhuisplein te Haarlem, juist toen een vrachtauto
achter hem naderde. De chauffeur trachtte snel te
stoppen, maar dit lukte, niet, omdat de wagen door
gleed. De wielrijder viel tusschen voor- en achter
wielen; doordat hij zich aan één der wielen vast
klemde, gleed hij met den wagen mee. Hiervan heeft
hij het te danken gehad, dat de wielen niet over hem
heen gingen. Nu kreeg hii alleen ontvellingen aan
het gelaat en vermoedelijk een hersenschudding.
Door leden van den Ongevallendienst werd hij per
ziekenauto naar het St. Elisabeths Gasthuis vervoerd
waar hij ter observatie werd opgenomen.
BADHUIZEN „WITTE KRUIS" HAARLEM.
Het aantal genomen baden in de afgeloopen
maand December was:
Badhus Koudenhorn 2421 mannen, 374 vrouwen,
18 werkl.baden. totaal 2813.
Badhuis Leidscheplein 1558 mannen, 697 vrouwen
478 schoolbaden, 165 werkl.baden, totaal 2898.
Badhuis Schotersingel 1864 mannen, 807 vrouwen
716 .schoolbaden. 69 werkl.baden, totaal 3456.
Badhuis Hofdijkplein 1663 mannen, 763 vrouwen,
605 schoolbaden, 47 werkl.baden, totaal 3078.
Badhuis van Egmondstraat 2376 mannen, 1077
vrouwen, 576 schoolbaden, 114 werkl.baden, totaal
4143.
KINDERVOEDING.
Door „Kindervoeding" te Haarlem werd in de
week van 30 December tot en met 4 Januari 1940
1941 3816 parties warm eten verstrekt; n.l. in lokaal
Rijksstraatweg 1027, Soendastraat 789. Zoetestraat
864, Kamperstraat 440, Teijlerplein 501; voor'm.
Spaarndam 195.
MARKT
El KIllTIN
Purmerend, 7 Januari.
Gerpeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 8 partijen,
wegende 12000 KG. Handel vlug. Hoogste prijs
35.25.
Kaasmarkt. Gewicht 378 KG. Handel vlug. 2
stapels Kleine Boeren f 33 per 50 KG.
Runderen, totaal 362 stuks. Vette koeien 280 v. d.
levering. Gelde koeien 52 f 200400 per stuk. Han
del matig. Melk koeien 30 f 380475 per stuk.
Handel matig. Stieren v. d. levering. Vette kalveren
8 v. d. levering. Gras kalveren 30 f 100200 per
stuk. Handel goed. Nuchtere kalveren voor de
slacht 173 v. d. levering; Nuchtere kalveren voor
de fokkerij f 3055 per stuk. Handel goed. Magere
varkens 7 f 3040 per stuk. Handel goed. Biggen
135 f 2232 per stuk. Handel matig. Schapen 551
f 3040 per stuk. Handel matig. Fokschapen f 40
50 per stuk. Handel matig. Bokken 56 f 840 per
stuk. Handel matig.. Kipeieren f 1.07 per KG Oude
kippen en hanen (blauw) 1900 f 24 "per stuk.
Konijnen f 25 per stuk. Eenden 1200 f 11.70 per
stuk. Duiven f 0.40 per paar.
MARKT BODEGRAVEN.
(Dinsdag)
Aangevoerd 19 partijen Goudsche kaas, totaal
855 stuks, wegende 7695 KG. Prijs met R.M., le
soort f 41.50. Handel vlug.
Zittiug van liet Landgereclit.
Vijf verdachten staan terecht.
Het A.N.P. meldt uit Amsterdam:
Het Landgerecht heeft Dinsdag wederom zitting
in de hoofdstad gehouden in een der zalen van het
Paleis van Justitie.
De eerste verdachte was een 48-jarige werklooze,
die zich in November beleedigend over den Führer
en het Duitsche leger had uitgelaten.
De man gaf een deel van de tenlastelegging toe.
Hij zeide berouw te hebben. Hij had gehandeld in
een zenuwachtigen toestand, ontstaan door huise
lijke zorgen. Volgens een getuige had verd. niet alleen
bij die gelegenheid doch reeds eerder ophitsende
woorden in het openbaar geuit.
De Staatsanwalt vond het berouw van ver
dachte, die reeds meer dan eens met de justitie in
aanraking is geweest, weinig aanvaardbaar. Spr.
vorderde een gevangenisstraf van acht maanden
met aftrek van twee maanden voorarrest.
De rechter veroordeelde den man tot zes maan
den gevangenisstraf met aftrek van zes weken voor
arrest.
Het Landgerecht heeft vervolgens de strafzaak
tegen vier verdachten behandeld, een man en drie
vrouwen, employés van een groote bankinstelling
en handelshuis in de hoofdstad.
De man, sous-chef van het secretariaat, had op
zekeren dag een voor Duitschland beleedigend
pamflet in handen gekregen. Het geschrift was
vier folio pagina's groot en de sous-chef had het
aan een der dames van zijn afdeeling de chef
typiste gegeven. Zij had door twee harer onder
geschikten afschriften laten tikken, zes in totaal.
De sous-chef beweerde, dat hij geen opdracht
had gegeven afschriften te maken, maar de chef
typiste verklaarde, dat zij den indruk had gekregen
dat hij dit wenschte ofschoon hij geen opdracht
gaf. De twee andere meisjes hadden de opdracht
uitgevoerd en zelf ook een afschrift gekregen.
De man had ook vroeger reeds een dergelijk po
litiek pamflet in zijn bezit gehad en anderen laten
lezen.
De Staatsanwalt achtte het begrijpelijk, dat de
chef van de typekamer den indruk kreeg, dat zij
afschriften moest laten maken. De sous-chef van
het secretariaat hoefde niet uitdrukkelijk opdracht
te geven en het afschrift nam hij dan ook zonder
opmerkingen in ontvangst. Hij draagt dan ook de
grootste schuld, oordeelde de Staatsanwalt. Tegen
dezen verdachte requireerde spr. een gevangenis
straf van tien maanden.
Tegen de chef-typiste vorderde de openbare aan
klager zes maanden gevangenisstraf, daarbij reke
ning houdende met het feit, dat zij opdracht had
gekregen. Tegen de eerste typiste werd vijf maan
den geëïscht, zij had het pamflet mee naar huis
genomen en aan kennissen laten lezen. Tegen de
tweede typiste, die geen ruchtbaarheid aan het
stuk had gegeven en haar afschrift vernietigd had,
eischte spr. drie maanden gevangenisstraf met on
middellijke invrijheidstelling. Bij de laatste drie
verdachten eischte de Staatsanwalt aftrek van d.e
voorloopige hechtenis, ten aanzien van den sous^
chef van het secretariaat vorderde spr. gedeeltelijke
aftrek.
De verdediger mr. Worst jr., bepleitte o.m., dat
het niet de bedoeling was geweest het pamflet te
verbreiden. De verdachten kenden zelfs den inhoud
niet nauwkeurig. Ten aanzien van de derde en
vierde verdachte pleitte spr. vrijspraak. Overigens
drong pl. op clementie aan.
De rechter veroordeelde den sous-chef tot acht
maanden gevangenisstraf, de chef-typiste tot vijf
maanden en dc beide typistes tot drie maanden
gevangenisstraf, in alle gevallen met aftrek van de
voorarrest, zoodat de derde en de vierde verdachte
in vrijheid werden gesteld.
FAILLISSEMENTEN.
De Haarlemsche Rechtbank sprak gisteren de
volgende faillissementen uit:
1. W. Groot, radioreparateur, wonende te
Koog aan de Zaan, Raadhuisstraat no. 9.
Curator mr. K. van Giffen te Haarlem.
2. Franciscus Aloysius Gerardus Speet, han
delende onder de firma, althans onder den
naam: Firma C. Speet, winkelier in heeren-
tnode-artikelen, wonende te Haarlem, Kleine
Houtstraat no. 31.
Curator Mr. A. van Leyenhorst te Haarlem.
3. Majoor C. J. A. Kruyt, wonende te Heem
stede, Heerenweg no. 111.
Curator Mr. J. H. J. Simons te Haarlem.
Rechter-Commissaris In al deze faillissemen
ten mr. C. G. Bijleveld te Haarlem.
Wegens gebrek aan actief werd opgeheven het
faillissement van: J. Kos, broodbakker, wonen
de te Zaandijk.
Curator Mr. J. C. Nieuwenhuys te Haarlem.
HET AANTAL FAILLISSEMENTEN IN 1939.
In het jaar 1939 werden 143 faillissementen
uitgesproken tegen 87 faillissementen in 1940.
ALS MAKELAAR BEëEDIGD.
Op 7 Januari 1941 werden door bovenge
noemde Rechtbank als makelaar beëedigd:
1. H. Hesper, wonende te Halfweg, gem. Haar-
lemmerliede en Spaarnwoude.
2. J. W. Roosingh, wonende te Zandvoort.
3. H. Ramakers, wonende te Haarlem en wel
in de navolgende vakken: sub 1 in rubber, hen
nep, gommen en harsen, rotting, sub 2. in
suiker; sub 3 in conserven, groenten fruit.
Ned. Ver. voor Luchtbescherming
zet het werk voort.
De Nederlandsche vereeniging voor luchtbe
scherming heeft een nieuwe actie ingezet. In de
laatste vergadering welke plaats had voor het uit
breken van den oorlog was een contactcommissie
benoemd, welke thans in een voorloopig algemeen
bestuur is omgezet. Daarin hebben ook vertegen
woordigers van de drie groote plaatsen zitten ge
kregen. Dit bestuur bestaat thans uit vijftien leden.
Ongetwijfeld is thans ook nog voorlichting van
de burgerbevolking dringend noodig, aan deze voor
lichting zullen de afdeelingen van N.V.L. werken.
De-rijksinspectie zal daarbij de noodige aanwijzin
gen geven over de te behandelen stof. De N.V.L.
zal zich voornamelijk toeleggen op de organisatie
van de vereeniging door het oprichten van plaatse
lijke afdeeb'ngen en het inrichten van kleine ten
toonstellingen, waarbij de instructeurs voorlichting
zullen geven. Ook is het tijdschrift van de ver
eeniging geheel vernieuwd Een meer wetenschap
pelijk maandblad „Pro Cive" wordt als officieel
orgaan van de rijksinspectie uitgegeven. (A.N.P.)
De duiven van de Westermarkt te Amsterdam zijn vooral in vvintersche dagen
goed vertrouwd geraakt met de dierenvrienden, die de vogels niet in den steek
laten.
(Foto Pax Holland.)
Burgemeester Ploegmakers
overleden.
OSS, 7 Januari (A.N.P.) Hedenmorgen om
streeks zes uur is burgemeester Johannes Franciscus
Ploegmakers te zijnen huize aan de Kromstraat
te Oss op 62-jarigen leeftijd overleden.
Niet alleen op politiek, doch ook op sociaal ge
bied ging de gemeente den burgemeester zeer
ter harte. In September 1923 werd hij benoemd
tot wethouder en loco-burgemeester van Oss, in
welke functies hij zich bijzonder verdienstelijk
maakte. In Januari 1931 werd hij adjunct-inspecteur
van de werkverschaffing van Noord-Brabant, ooste
lijk gedeelte. In 1922 werd hij verkozen tot lid
van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor
Den Bosch en omstreken en kreeg hij daarin zitting
als voorzitter van de afdeeling kleinbedrijf. Van
1927 af was hij lid van de Provinciale Staten van
Noord-Brabant. Hij was de laatste jaren tevens
dijkgraaf van het waterschap „De Maaskant". Op
25 April 1932 werd hij benoemd tot burgemeester
der gemeente Oss. In Augustus 1932 werd de bur
gemeester bij zijn afscheid als voorzitter van de
R.K. Middenstandsvereeniging begiftigd met het
eerekruis van den Paus Pro Ecclesia et Pontifice.
In 1935 kreeg hij de onderscheiding officier in de
Orde van Oranje Nassau.
VOOR DE KINDEREN
Nmor I f A Goav.m.u,
ot'Onfur.n uon MiPrlU.I
Tfitnlng t>on Aort van Eui(/ll.
Dit is de held van ons verhaal
Het vlinders vangen is zijn kwaal
Ziet hij zoo'n beest, dan rust hij niet
Vóór hij het in zijn netje ziet.
Je kent hem zeker, naar ik meen,
Ach ja, natuurlijk: Prikkebeenll
„Dit exemplaar is wondermooi,
Dat steek ik op mijn hoed als tooi!"
Zoo spreekt gelukkig Prlkkebeen
En lacht maar rustig voor zich heen.
De koe bij het hek staart hem eens aan
En peinst: „Als dat maar goed zal gaan!"
Tegenslag door de vorst.
|h
De persdienst van het N. V. V. deelt my
dat het -Verbond van Vakvereenigingen
opnieuw heeft gewend tot het departement y
Sociale Zaken om aan te dringen op verhoog^
van den steun. jn
Het departement heeft in antwoord hiey
gezegd, dat de centrale keukendienst voor v« c
selvoorziening in oorlogstijd doet wat hij ta
om in groote steden keukens gereed te malta
welke goed voedsel zullen verstrekken benejn(
den kostprijs. Zeer binnenkort zullen
verband hiermede nadere bijzonderhejn
worden bekend gemaakt. t
Verder meldt de persdienst', dat „onbe%
den" valsche geruchten hebben verspreid jd
der de arbeiders in de werkverschaffing", wtjni
door een verkeerde voorstelling van zaken fel
gewekt. jt
De zaak is, dat de vorst den grond hard h
gemaakt, zoodat duizenden „werkverruimiifo
arbeiders" niet kunnen werken. De laa
maanden hebben deze arbeiders met grondv
een eerlijk stuk brood verdiend. Thans va
zij wederom terug in den steun, tenzij
recht hebben op uitkéering uit een werklooz
kas. Voor de meesten is de steun aanzienlijk
ger dan het werkverruimingsloon. In de ee
weken, toen de vorst het werk belette, is
zoogenaamd vorstverlet uitbetaald, doch als
gel wordt dit over hoogstens een week betaal
SERINGEN NAAR DUITSCHLAND.
Het A.N.P. meldt uit Naaldwijk: Belangrf
kwanta seringen worden thans naar Duitschlr
uitgevoerd, tot groote vreugde der bloera"
kweekers. Dank zij dezen export naar Duitd
land is de seringenprijs op een bevredigend r
gekomen. Voor uitblinkende kwaliteiten
te Aalsmeer van 80 tot 84 cent per seringeif
besteed
Een 102-jarige te Beuningen. ac
Maandag heeft de weduwe Rut van P
genBerendsen te Beuningen haar 102den
jaardig gevierd. Traditiegetrouw werd deze P"!
wederom op 6 Januari gevierd en niet op P
vijfden haar eigenlijken geboortedag. er
Ze is op Driekoningen 6 Januari P*
doopt en „dat is mijn verjaardag" heefre
altijd gezegd.
Ze heeft dezen wel zeer bij zonderen daf..
goede gezondheid mogen vieren, althans licharf
lijk. Geestelijk laat haar toestand de laar1:
maanden wel iets te wenschen over.
Vier jongelui stalen boter en
margarine.
Arrestaties te Rotterdam.
>0
De Rotterdamsche politie heeft vier jorjj
lui aangehouden wegens diefstal en heling
boter en margarine. Het zijn de 17-jarige
rënsgezel M. H. W., de 20-jarnge rnagaz
knecht J. P., de 20-jarige fabrieksarbeider
en de 28-jarige los werkman J. H. C. De
eerstgenoemden maakten er hun werk van
durende verschillende dagen achtereen pak
boter en margarine te stelen van een wagen
in de Alexanderstraat te Rotterdam stond
daar voor het pakhuis van den eigenaar B. T g.
beladen werd. De boter, in totaal ongeveer
pond, werd door C. tegen een buitensporig 1
gen prijs buiten de distributie om aan
culieren verkocht.
ol
el
PETER PAUL BERTRAM.
5)
Op dat oogenblik kwam Von Ghetaldi de kamer
binnen.
„Je moet mijn afwezigheid verontschuldigen",
■wendde hij zich tot zijn gastheer, „maar ik heb
juist geprobeerd met Weenen te telefoneeren. De
verbinding is evenwel nog steeds gestoord".
Graaf Vestic-Falkenberg keerde zich naar de
trap. Daar stond een klein, zandkleurig mannetje,
wat verlegen en onzeker, dat door zijn dikke bril-
leglazen schuchter de kamer doorkeek. Ik moet hem
een beetje onder mijn hoede nemen, dacht graaf
Vestic-Falkenberg en stapte vriendelijk glimlachend
op hem toe.
„Wel mi.jnheer Vahoda", zeide hij, „Kent u ieder
een hier al?"
„Ja. ik geloof het wel. De jonge dame, ik meen
Uw dochter, is al zoo vriendelijk geweest me voor
te stellen". Hij keek weer verlegen om zich heen.
Toen, bijna alsof hij in zich zelf sprak, zei hij:
„Zoo ziet dus een kasteel er uit. Het klopt dus
toch!"
„Wat klopt?", vroeg zijn gastheer wat verbaasd.
Vahoda kleurde. „Ziet u", zei hij toen bedeesd,
„ik ben een eenvoudig man. En ik had nooit ge
dacht dat het nog eens zou gebeuren, dat ik op een
werkelijk kasteel te gast zou zijn. Ik heb veel over
kasteelcn gelezen en liet is fijn dat ik eens wat heb
mogen beleven, waarover ik gelezen heb".
„Nu, ik hoop dat deze belevenis geen teleur
stelling voor u wordt", zei graaf Vestic-Falkenberg
glimlachend Deze kleine, onaanzienlijke boeken
worm beviel hem.
Op dat oogenblik opende Jean de deur en deelde
mede, dat het diner geserveerd was.
Het duurde even voor alle gasten hun plaats
aan de lange tafel gevonden hadden. En het
duurde nog iets langer, voor de tafelburen contact
met elkander hadden en er gesprekken ontstonden.
Maar al spoedig heerschte er een aangename, ver
trouwelijke stemming onder de gasten. Marie de
Jongh, die tusschen overste Tsja en dr. Wong zat
en de beide Aziaten eerst schuw en nieuwsgierig
bekeken had, bemerkte spoedig, dat deze beide
vreemdelingen zich eigenlijk in niets van andere
menschen onderscheidden. Overste Tsja was een
lieve, oude oom, mild, wijs en goedig. Dr. Wong
bewees een opmerkzame tafelbuur te zijn, die er
slag van had gezellig te converseeren.
Mathilde Fechner had in het algemeen vrede
met het gebeurde op den Alpenweg. Dit onver
wachte intermezzo deed haar genoegen. Het gaf
haar gelegenheid zich in haar mooiste japon te
toonen en te bewijzen, dat zij een vrouw van de
wereld was. Alleen verontrustte haar het feit,
dat Von Ghetaldi blijkbaar slechts oog en oor voor
de slotvrouwe had, maar dat kon niet veel beteeke-
nen. Tenslotte waren de Vestic-Falkenbergs oude
vrienden van hem en bij een onverwaoht weder
zien als dit was er natuurlijk veel te vertellen.
Haar tafelbuur, de heer Maxwell, was een zeer
belangwekkende figuur, op wien zij ongetwijfeld
indruk maakte. En Duschinsky's jaloezie bepaalde
zich tot een slechts voor haar merkbare nervosi
teit. In plaats van, zooals anders, bij het opdagen
teit. In plaats van, zooals anders, knorrig zwijgen
te vervallen, deed hij zelfs zijn best, met Maxwell
een gesprek te onderhouden. Het leek zelfs alsof hij
zichvoor den Engelschman interesseerde.
„China", zei Maxwell, „is een van de wonder
lijkste, zoo niet het wonderlijkste land ter wereld.
Ik heb er meer dan vijftien jaar geleefd. En toch
kan ik niet zegggen, dat ik China ken of be
grijp".
„Maar u woont nu toch niet meer in China?", in
formeerde Duschinsky.
„Neen. Sedert een paar jaar woon ik in
Genève".
„Was u tijdens den oorlog in China?", vroeg
Duschinsky.
„Gedeeltelijk".
„Dan waren wij, althans betrekkelijk, bijna
buren", zei Duschinsky. „Ik ben op 7 Januari 1915
bij den terugtocht over de Karpathen door de Rus
sen gevangen genomen en in een kamp bij Werchne
Udinsk opgesloten".
„O ja, werkelijk", zei Maxwell.
„Ja. Het toeval speelt soms een groote rol in
het leveh. Daar zou ik u de ongelooflijkste staaltjes
van kunnen vertellen".
„O, stellig", mompelde Maxwell.
Waarom verveelde hij dien Engelschman met zijn
geklets, dacht Mathilde Fechner. Duizenden Oosten
rijkers hadden in Siberië gevangen gezeten.
„Overigens was die terugtocht over de Karpathen
een gruwelijke gebeurtenis", ging Duschinsky voort.
„Daar hebben zich de afschuwelijkste dingen bij
voorgedaan. En ten deele ook in eigen rijen".
„Oorlog", zei Maxwell, „is een gruwelijke zaak.
Maar nog veel wreeder is misschien de burger
oorlog, zooals hij jarenlang in China gewoed heeft
en tendeele nog woedt". Hij maakte een kleine pauze
en keek nadenkend voor zich heen. „Maar laten
we over iets prettigers praten, om onze buur
vrouw te onderhouden. Oorlog is een zaak van
mannen. Daarom moesten de mannen er ook alleen
over spreken wanneer zij onder elkander zijn".
„U heeft gelijk", stemde Duschinsky toe. „We zul
len stellig nog gelegenheid hebben op dit onderwerp
in te gaan". Hij hief zijn glas op en dronk me
vrouw Fechner toe.
Daisy Grabner, die aan zijn rechterzijde zat,
voelde zich erg verwaarloosd. Dat Duschinsky zich
niet om haar bekommerde verwonderde haar niet.
Maar Feldmann had zich toch met haar bezig
kunnen houden? Doch deze hield zich alleen maar
bezig met eten en drinken. Hij at met toewijding
Derhalve gaf Daisy Grabner haar opmerkzaamheid
aan de tegenover gelegen zijde van de tafel
Daar zaten dr. Muir en freule Angela. Tusschen
deze beiden was een meeningsverschil gerezen.
Met schitterende oogen en zeer opgewonden had
Angela Vestic-Falkenberg een hartstochtelijk be
tooi' tegen vivisectie gehouden. „Wij hebben het
recht niet om dieren te pijnigen", zei ze.
„Het gebeurt toch alleen voor wetenschappelijke
doeleinden", wierp dr. Muir tegen. „Het dient den
vooruitgang, de wetenschap".
Angela liet zich daar niet mee vangen. „Weten
schappelijke doeleinden, vooruitgang", zei ze boos.
„Slagzinnen zijn het, waarachter zich wreedheid
en onnadenkendheid verbergt. Gelooft u soms,
dat het een dier minder pijn doet, wanneer het
om wetenschappelijke doeleinden en in het belang
van de wetenschap opengesneden wordt?"
„U laat zich meesleepeu door uw gevoellig hart".
zei dr. Muir ernstig. „U heeft gelijk wanneer u
zich door uw gevoel laat leiden. Maar wanneer
u even verder denkt, zult u erkennen, dat er in
dit vraagstuk geen gelijk of ongelijk bestaat. Slechts
noodzakelijkheid. En deze noodzakelijkheid recht
vaardigt dit vaak wreede onderzoek". Hij zette met
een ruk zijn bril recht. „Als u het toestaat zal
ik u iets vertellen".
„Graag".
En dr. Muir begon, wat aarzelend, vaak naar
een woord zoekend en het door een Engelsch ver
vangend, een verslag te geven van de beroemde
Braziliaansche slangenfarm in Butantan, waar hij
een half jaar voor studie geweest was. Hij vertelde
van de .vele honderden giftslangen die daar ge
houden worden en waarvan regelmatig het gift
afgetapt wordt, dat dan bij paarden in steeds
sterkere doses ingeënt wordt. In het bloed van de
paarden vormt zich een serum, dat gedroogd wordt,
gedoseerd, in gedestilleerd water opgelost en in
glas verzonden wordt. Op het oogenblik is in ieder
dorp in Brazilië, ja bijna in iedere boerderij, serum
voorradig. Soortgelijke instellingen bestaan in Zuid-
Afrika en Indië. Ieder jaar zijn er vroeger mis
schien vijftig duizend menschen aan slangenbeten
ten onder gegaan, die nu door een injectie met
serum van een zekeren dood gered kunnen wor
den. Zoo was het met veel dingen. En het leven
van vijftigduizend menschen was toch met het
lijden van de proefdieren niet te duur betaald.
Freule Angela had ernstig geluisterd. De argu
menten van den dokter klonken overtuigend.
„U heeft gelijk", verklaarde ze tenslotte, terwijl
ze een niet geheel gelukte poging deed om te glim
lachen, ,,Ik beken dat ik verslagen ben. Misschien
is mijn inzicht dom en sentimenteel, maar verstand
en gevoel zijn vaak met elkaar in tegenspraak".
Ze keek nadenkend voor zich heen
Ook dr. Muir zweeg. Hij bekeek haar slanke en
toch krachtige, door de zon gebruinde hand, die
zenuwachtig met een vork speelde. Het was een
prettige hand. Zij verraadde hem goed ras, groote
gevoeligheid en de geschiktheid óm mee aan te pak
ken, wanneer de nood aan den man kwam. De hand
scheen een eigen leven te leiden; ze drukte de groote
innerlijke ontroering uit. die freule Angela voelen
moest en die zij dank zij haar zelfbeheersching niet.
toonde. Maar haar hand verraadde, dat zich achter
de schijnbare rust van haar mooie, wat bi
gezicht, iets verborg, dat het meisje tot in
diepst van haar ziel raakte, zelfs naar het
jongen dokter scheen ook pijnigde.
Ondanks alle schoonheid en kracht had deze 1 k
iets hulpeloos, wanhopigs, bijna ontroerends.
Muir had plotseling behoefte om deze hand ii
zijne te nemen, ze zacht te streelen en gerus;
stellen.
„Freule", zei hij zacht, „ik wilde u graeg
zeggen. We hebben elkander vandaag voor het (in
gezien. Morgen rijden wij waarschijnlijk weer
der en dan zullen wij elkaar wel nooit i
tegenkomen. Niettemin waag ik het u te ze:
wat ik denk. Het is misschien voorbarig, maa
wil het toch doen".
Hij aarzelde een oogenblik, wat verward door
verbaasden blik van zijn buurvrouw, die hen
geen enkele wijze aanmoedigde verder te
„Wel", meende hij. verontschuldigend glimlach
„ik heb het gevoel, dat u zorgen heeft, gr
ernstige zorgen, die u pijnigen. Kan ik u misse
helpen? Ik zou het graag doen".
„U vergist u", antwoordde ze koel, bijna vijaiK
Haar gezicht was streng afwijzend. „En als u g
hadt, zou ik u er zeker niet over spreken". 1
toon was hartstochtelijk. „Is het u niet voldo
uw honden en marmotjes op de vivisectie-tafi
leggen en te pijnigen? Moeten wij ook onze
blootleggen, opdat u er in kunt rondwoelen om
nieuwsgierigheid te bevredigen? Bestaan
geleerden", ze sprak dit woord uit alsof het
beleediging was, „geen grenzen? Gelooft u i
hoogmoed dat er overal middeltjes voor zijn'
het voldoende is als men bij u komt en zegt:
dokter, hier heb ik pijn!" U verbeeldt zich w
schiinliik dat. u dan een wijs gezicht moet
ten en een spreuk moet uit.sDreken En dan is
in orde". De hoon in haar stern had iets kwetse
haar woorden troffen dr. Muir als zweepsla
«r
'cit
He
ie;
.(Wordt vervolgd
