fitler voorspelt een
)uitsche overwinning
TT DAG 31. JANUARI 1941
HÏAütEM'S C'AGBEAD
5
De weermacht
versterkt,
de productie
opgevoerd
Met elke denkbare mogelijkheid
rekening gehouden
Een waarschuwing
tot de Ver. Staten
dl, het jaar der nieuwe
peesche ordening
Het D.N.B. meldt: Ter gelegenheid van den
fctsten verjaardag der nationaal-socialistï-
üt revolutie is Donderdag in het Sportpaleis
Berlijn een massa vergadering gehouden, in
Ster middelpunt een met groote spanning
ibeide redevoering van den Führer en rijks-
uselier stond.
^minister dr. Goebbels verwelkomde den
er en herinnerde aan den gedenkwaardigen
rai acht jaar geleden, toen het geheele Duit
volk den Führer trouw beloofde, wat de toe-
t ook zou mogen brengen In de afgeloopen
jaren, aldus dr. Goebbels, heeft de Führer het
the volk van overwinning tot overwinning,
triomf tot triomf gebracht. Onder het storm-
l gejubel van de geestdriftige menigte be-
caarop de Führer de sprekerstribune.
DRIEHONDERD JAAR
ENGELAND
zijn redevoering gaf de Führer eerst een bïsto-
overzióht van den tijd voor acht jaren. De
lijke oorzaak van den toen zoo ellendigen toe-
van Duitsdhlamd, zoo zeide hij o.a., is natuur-
te wereldoorlog geweest. Aan den wereldoorlog
heeft Duitschland geen schuil Dat hebben
ikaansche doctoren in opdracht van den te-
oordigen president Roosevelt vastgesteld. De
dijke oorzaken hingen daarmede samen dat
and zijn wereldheerschappij wilde handhaven,
railie 300 jaar, zoo vervolgde de Führer, is
Bgelsche wereldrijk opgebouwd en slechts
geweld opgebouwd, door voortdurende oorlo-
jaarbij was de democratie slechts een masker,
rde democratie staat in werkelijkheid de
«scihing dier volken in het algemeen en de
der mensdben in het bijzonder. Deze de
lft kan het niet aandurven haar volken er
fe laten stemmen of zij nu vrijwillige leden
let wereldrijk zouden willen worden. Iritegen-
Ifcrptische en Indische nationalisten verdwij-
Ij duizenden in de gevangenissen. Concentra
ten, zoo zeide Aicblf Hitier, zijn niet in
tf'iand uitgevonden, maar door de Engelschen.
edden geleerd om door dergelijke instellingen
ggegraat van andere volken te breken en ze
ji te maken om het Britsche juk der demo-
op zich te nemen. Een aml:"er middel daar-
het middel van de leugen en de phrase. Als
woord wordt gezegd dat wanneer de En-
bman van God spreekt, hij katoen bedoelt,
heden ten dage nog zoo. Zelden is de men-
ike huichelarij tot een diergelijk maximum
«i als het bij de tegenwoordige Engelschen
wal is.
eder geval is het resultaat van dezen 300 jaar
en met bloed bevlekten weg dat thans de
ingelschen drievierde deel van de wereld be-
chen, dat 46 menschen op vijftig vierkante
leter ruimte wonen. Het is van belang dit te
ateeren, omdat onbeschaamde democratische
ears beweerd hebben, dat de z.g. autoritaire
de wereld wilden veroveren, terwijl in wer-
Beid onze oude vijanden de wereldveroveraars
M Britsche wereldrijk heeft op den weg van
atstaan slechts een grooten stroom van bloed
ren achtergelaten. Ook thans woiift deze we-
frtieersching niet door de macht van een
«!d uitgevoerd, maar door de macht van het
*8 en van kapitalistische of economische be-
Wanneer men zich dit eigenaardige ont-
van het Britsche wereldrijk voor oogen houdt,
rordt heöBiroees zelf alleen begrijpelijk r'ioor
li' dat he'r Europeesche vasteland als gesloten
miLsche factor tegenover deze ontwikkeling
Ren was uitgeschakeld. Deze afzondering
^oral gekenmerkt door het uitschakelen van
uitsehe rijk. Driehonderd jaar lang is er van
jftitschland practisdh geen sprake geweest.
Ijl de Briitten wel over God spraken maar hun
mische belangen in het oog hacflfien, heeft het
te volk zijn godsdiensttwisten tot zulk een
verheven dat het daarvoor eeuwenlang
ge oorlogen gevoerd heeft. Naarmate het
Öie volk zijn kracht inwendig begon te ver-
'n en daarmede practisdh als machtsfactor
buiten verdween, heeft Engeland zijn wereld
zeen kunnen rooven.
„EVENWICHT DER
KRACHTEN".
1* niet Duïtsdhland alleen is in deze idirie
practLsch van de concurrentie dezer aarde
gebleven, hetzelfde heeft ook gegolden van
°aar zijn het dezelfde verschijnselen geweest
Dmtsohland. hoewel minder van godsdtien-
aard en meer van staatkundigen aarid' en van
*e. Weer om andere redenen zijn andere
volken in Oost-Azië er buiten gebleven. Zij
eveneens sinds 400 jaar bezig met zich van
fcige-wereld af te zonderen en. zonder te let-
fbet eigen levensgebied, waren zij onderge-
in hun -vrijwillige teruggetrokkenheli.
'«vooral in Europa een ordening van krach-
ttstaan die Engeland kenmerkte als het z.g.
Mg der krachten, hetgeen in werkelijkheid
een desorganisatie van het Europee-
^^and ten gunste van het Britsche eilan-
V- Daarom is het ook het doel van de Brit-
tobtek eeuwenlang geweest deze desorgani-
stanii te houden, natuurlijk niet met den
|van desorganisatie, maar met een veel mooie-
im. Men spreekt niet van de desorganisatie
J^o'k, maar men spreekt van het evenwicht
renten en dit z.g. evenwicht der krachten.
werkelijke inwendige onmacht van Euro-
- bet, zoo zeide de Führer, Engeland mo-
s2«riaakt om steeds weer van geval tot geval
en al naar de behoeften den eenen staat tegen dien
anderen uit te spelen en daardoor de kracht van
Europa steeds bij een inwend'iigen strijd te betrek
ken om van zijn kant in volkomen rust te kunnen
opdringen in gebieden van de wereld, waar be
trekkelijk geen verzet geboden vyerd. En todh,
wanneer wij thans nog van een wereldmacht En
geland of van Engeland als beheersoher der wereld
spreken, dan is diait toch slechts een waanvoorstel
ling.
Ondanks zijn verovering van de wereld is En
geland in sociaal opzicht de achterlijkste staat, die
er in Europa bestaat. Sociaal achterlijk, d.w.z. een
staat, wiens geheele inrichting gericht is op de be
langen van een betrekkelijk kleine en dunne bo
venlaag en van de met deze bovenlaag verbonden
Joodsche gemeenschap. De belangen van de groote
massa spelen bij de inrichting van deze staat in het
geheel geen rol. Ook hier behelpt men zich met
leuzen, men spreekt van vrijheid, men spreekt van
democratie, men spreekt van prestaties van een
liberaal stelsel en verstaat toch niets anders dan de
stabilisatie van een bewind der goed gesitueerden,
wien het mogelijk is dank zij hun kapitaal de pers
in hanldten te krijgen en te dirigeeren en daarmede
de openbare meening te vormen.
(Foto Stapf.)
Zoo is het mogelijk, vervolgde Adolf Hitler, dat
in een staat, die over de grootste rijkdommen der
aarde beschikt, wien reusachtige levensgebieden
ter beschikking staan, millioenen menschen geen
deel hebben aan deze zegeningen, maar anti zaliger
gehuisvest zijn dan de menschen in onze overbe
volkte staten van Midlden-Europa. Het land dat
voor enkele weinigen een paradijs is is voor de
massa in werkelijkheid slechts een voortdurende
ellende, een ellende in de voeding, in de kleeding,
vooral ook in de woning, een ellende in de zeker
heid van het bestaan en tenslotte een ellende in de
geheele sociale wetgeving, en. wanneer thans plot
seling een Britsche vakbondssecretaris, die echter
als oppositieman van staatswege bteaald wordt te
voorschijn komt en zegt: Engeland zal na dezen
oorlog, na zijn' overwinning moeten beginnen so
ciale vraagstukken aan te pakken en sociale pro
blemen op te lossen, wij zullen ons ook om de
groote massa moeten bekommeren dan kan ik
tot dezen secretaris slechts zeggen: dat is bij ons
allang gebeurd.
Maar zoo naar buiten is de Britsche wereldheer
schappij nog slechts een schijn. De wereld heeft
nieuwe centra gekregen, nieuwe staten zijn ont
staan. De geheele Britsche wereldheerschappij be
rust nog op het denkbeeld steeds weer vreemde
landen te kunnen krijgen om tegen het continent
op te treden. Maar buiten dit Europeesche conti
nent zijn groote .staten ontstaan die voor Engeland
volkomen onaantastbaar zijn. Engeland moet thans
probeeren wereldstaten tegen elkaar uit te spelen
om althans nog den schijn van een wereldmacht te
kunnen handhaven. In Europa zelf is aan de des
organisatie van het continent reeds een einde ge
komen, doordat de volken ontwaakt zijn. Op dit
continent heeft het nieuwe rijk van het Duitsche
volk zich gevormd en in het zuiden het nieuwe
rijk van het Italiaansche volk. Daar zijn nieuwe
elementen bijgekomen, die het „evenwicht der
krachten" tot hersenschim maken. Het bestaat niet
meer.
ENGELAND'S HOUDING JEGENS
DUITSCHLAND NA 1871.
De diepste oorzaak van den wereldoorlog, zoo
vervolgde de Führer, moet in het volgende gezien
worden: Sinds 1871, sinds den tijd', dat de Duitsche
stammen zich begonnen te organiseeren en zidh
met de nationale wedergeboorte van het Duitsche
volk de staatkundige eenheid aankondigde, begon
Engeland Duitschland met zijn haat te achtervol
gen.
Reeds in 1871 begonnen Engelsche dagbladen te
vertellen, dait deze nieuwe schepping voor Engeland
schadelijker was dan het oude Frankrijk. Zoo
kwam de tijd van 1871 tot 1914, waarin Engeland
onverstoord tegen Duitschland tot den oorlog op
hitste en wel bij elke gelegenheid, totdat de oor
log eindelijk uitbrak. Ook bij deze gelegenheid, zoo
zeide Adolf Hitler, heeft Engeland weer vreemde
hulp gekregen. In al de 490 jaar der verovering
van zijn wereldheerschappij heeft Engeland zich
van vreemde hulp bediend. Eerst de strijd tegen
Spanje met behulp van de Hollanders, dan de
strijd tegen de Hollanders met de hulp van an
dere landen, waaronder ook van Frankrijk, dan de
strijd tegen Frankrijk met de hulp van Europa en
eindelijk de strijd tegen Duitschland met behulp
van Europa en met behulp van de rest van de we
reld, welke ter beschikking stond. De wereldoorlog
is uitsluitend het beoogde product van Britsche
sta a tsm anskunst
Ondanks het feit dat de heele wereld toen tegen
Duitschland gemobiliseerd was, is Duitschland in
feite niet overwonnen. Thans kan Duitschland dat
rustig zeggen. Ik zou geen critiek leveren op het
verleden, als ik het niet beter gedaan had. Thans
echter kan ik als een der historische mannen die
het beter gedaan hebben ook het verleden beoor-
deelen en ik kan slechts zeggen: het resultaat van
het jaar 1918 is uitsluitend het gevolg van een
zelden voorkomende opeenhooping van persoon
lijke onbekwaamheden in de leiding van ons volk.
Een dergelijke opeenhooping. verklaarde de Führer.
is in de geschiedenis nooit voorgekomen en zal zich
in de toekomst niet herhaler. En desondanks heeft
Duitschland en de Duitsche soldaat ruim vier jaar
lang stand gehouden tegen den aanval van een
vijandelijke wereld en het had nog langer stand
gehouden als niet de toen nog aanwezige lichtge-
loovigheid van het Duitsche volk in ce achtens
waardigheid van de democratische wereld en haar
staatslieden er nog bij gekomen was. Wanneer de
Engelsehen thans meenen dat het voldoende is
weer de oude propagandaplaat van 1917 op te zet
ten. teneinde nieuwe resultaten te verkrijgen, c&n
hebben zij niets geleerd. Het Duitsche volk heeft
sindsdien wel geleerd. Het heeft echter sindsdien
ook niets vergeten. Wij willen daarbij niet klein
hartig zijn. De geschiedenis maakt herhaaldelijk
melding van afzonderlijke woordbreuken. Wat
echter van 1918 tot 1921 is geschied waren woord
breuken aan een loopenden band. Nog nooit is
een volk zoo bedrogen geworden als toen het Duit
sche volk. Wat heeft men het Duitsche volle niet
allemaal beloofd om het vervolgens uit te plunde
ren en uit te persen. Men heeft zich van een bud-
tenilandsdhe staatsman, een Amerikaan, bediend,
en dat was wellicht de oorzaak dat het heele Duit
sche volk er in geloopen is. Het is daardoor echter
tevens immuun tegen al dergelijke pogingen in de
toekomst.
Het Duitsche volk heeft toen jaar na jaar ge
legenheid gehad om over de betrouwbaarheid van
democratische beloften en woorden en over de
betrouwbaarheid van democratische staatslieden
na te denken en door vergelijkingen met zichzelf
te onderzoeken. Uit dien tijd is toen eindelijk de
nationaal-socialistische beweging voortgesproten.
Vervolgens besprak Adolf Hitler de oprichting
van de nationaal-socialistische beweging die de
eerste was welke toen de gedachte, die men fan
tastisch noemde en waarom men lachte tot werke
lijkheid maakte, nl, de vereeniging van het natio
nalisme met het socialisme.
Italië is de tweede staat waar dit proces als
geslaagd beschouwd kan worden. In eenige demo
cratieën probeert men den schijnt te wekken, als
of men dezelfde vereeniging tot staj»d wilde bren
gen.
LANGS WETTIGEN WEG
NAAR DE MACHT.
Vervolgens stelde de Führer opnieuw vast, dat
hij in 1933 onder het presidentschap van den
generaal-veldmaarschalk von Hindenburg langs
wettigen weg aan de macht gekomen is. Het na-
tionaal-socialisme heeft in de democratie, met de
democratie, de democratie overwonnen. Langs
streng wettigen weg heeft het alle machtsmiddelen
in handen gekregen. Ook thans, zoo verklaarde
Hitier, sta ik nog hier op grond van het mandaat
van het Duitsche volk, een mandaat dat uitgebrei
der is dan eenig democratisch staatsman heden
ten dage bezit.
Toen ik, zoo vervolgde Hitler, in 1933 aan het
bewind kwam, was onze weg duidelijk afgebakend.
In het binnenland was die weg nauwkeurig be
paald door een strijd van vijftien jaar en ik zou
eerloos zijn en verdienen dat .men mij steenigde
wanneer ik ook maar een stap van dit program
was afgeweken of zou terugkrabbelen. Maatschap
pelijk gezien behelsde dit program: de tot stand
brenging van de Duitsche voksgemeensehap, het
overwinnen van alle vooroordeelen van klassen en
standen, het opvoeden van den Duitschen mensch
tot de gemeenschap en zoo noodig het breken van
het verzet dergenen die zich in deze gemeenschap
niet willen schikken In economisch opzicht: opbouw
van een Duitsche Rationale economie, die onder er
kenning der beteekenis van het particuliere initiatief
toch het geheele economische leven ondergeschikt
maakt aan het algemeen belang. En ook hier is
een andere doelstelling niet meer .denkbaar.
In tijden, waarin de volken genoodzaakt zijn
om op de slagvelden hun belangen te verdedigen en
daarbij een verschil kunnen maken tusschen die
genen die veel en diegenen die weinig te verdedi
gen hebben, in dergelijke tijden zijn economische
voordeelen of machtsposities ten nadeele van het
Igémeen belang niet meer te handhaven Zooals
overal betrad ik ook hier den weg van leeren, van
.opvoeden, den langzamen weg van aanpassing, want
het was mijn trots deze revolutie uit te voeren
zonder dat er in Duitschland ook maar een ven
sterruit vernield werd, een revolutie, die slechts
geleidelijk alles verandert, die slap voor stap alles
nieuw inricht totdat eindelijk deze geheele groote
gemeenschap haar nieuwen vorm gevonden heeft.
LIQUIDATIE VAN VERSAILLES.
Precies zoo was het op het terrein van de
buitenlandsche politiek. Hier heb ik het volgende
program opgesteld:
Liquidatie van Versailles. Men moet thans in
de rest van de wereld niet zoo dwaas zijn met te
beweren dat dat een program was, dat ik in 1933
ontdekt had. De heeren hadden slechts eens moeten
lezen wat ik duizenma^l geschreven heb: Ver
sailles was het grootste onrecht en de gemeenste
mishandeling van een groot volk, welke ooit in
de geschiedenis hebben plaats gehad. Met dit pro
bleem ben ik in het jaar 1919 opgetreden, heb ik
daarover voor de eerste maal gesproken en dit
program heb ik mij als een plechtig bindend ge
bod alle jaren van den strijd om de macht voor
gehouden. Maar ook hier wilde ik dit program niet
met geweld uitvoeren, maar ik heb gepraat wat
een mensch maar praten kon. Mijn redevoeringen
in den Rijksdag leggen daarvan getuigenis af. Wat
een aanbiedingen heb ik niet gedaan. Wat heb ik
niet gebedeld verstandig te zijn en aan een groot
volk de levens- en bestaansmogelijkheden niet te
Aan de camera tijdens een vlucht boven Engelsch
grondgebied. Een operateur aan den arbeid
in een He III.
(Foto Weltbild)
beknibbelen. Maar elk voorstel dat van mij kwam
was voldoende om een bepaalde Joodsche in
ternationale kapitalistische kliek terstond in op
schudding te brengen. Mijn Rijksdagredevoering
van 17 Mei 1933 en mijn latere redevoeringen, al
mijn geschriften, zij worden beheerscht door een
gedachte: in alle omstandigheden een weg te vin
den om de herziening van dit verdrag op vreed
zame wijze uit te voeren. En dat dit verdrag een
gemeen document was, dat hebben tenslotte zijn
makers zelf toegegeven, ja zij hebben zelfs toege
geven dat de mogelijkheid van een herziening on
der het oog diende te worden gezien. Zij hebben
daarvoor den Volkenbond uitverkoren. De demo
craten van Berlijn hebben daSr gebedeld. Zij
vielen in Genève voor dit internationale forum op
de knieën en smeekten: geeft ons de herziening.
Alles was tevergeefsch. Ik heb als nationaal-socialist
na enkele maanden gezien dat er voor dit forum
niets te winnen viel. In ieder geval heb ik toen
de gevolgtrekking gemaakt. Onze tegenstanders
hebben ons blijkbaar steeds met de lieden verwis
seld, met wie zij sinds November 1918 te doen
hadden. Het Duitsche volk had met die lieden
echter niets te maken. Ons daarmede in verband
te brengen is een beleediging. Men mag van ons
niet verwachten dat wij naar Genève zouden gaan
en blijven' bedelen. Daarmede verwisselen zij den
vroegeren Duitschen frontsoldaat met de ver
raders van het jaar 1918. Beelden de Engelschen
zich misschien werkelijk in dat. ik tegenover Enge
land een minderwaardigheidscomplex had? Zij
hebben ons toen door een leugen neergeslagen. Maar
de Britsche soldaten hebben ons niet neergesla
gen.
Nadat de Führer had aangetoond dat Duitsch
land door dwang van buiten den Volkenbond en de
ontwapeningsconferentie moest verlaten, ver
volgde hij:
DE GRENZEN IN HET WESTEN.
Wij zijn den weg opgegaan dien wij moesten
opgaan, daarbij steeds voor oogen houdende om.
wanneer dit eenigszins mogelijk was, toch nog tot
overeenstemming te komen. En ik mag er de aan
dacht op vestigen dat het in een geval bijna scheen
te gelukken, n.l. met Frankrijk. Toen het Saarge-
bied tot ons terugkeerde, hebben wij de con
sequenties getrokken. Ik heb toen van een verdere
herziening der Duitsche grenzen in het Westen af
gezien. De Franschen hebben dit heel natuurlijk
gevonden. Den Franschen ambassadeur heb ik ge
zegd dat dit niet zoo natuurlijk is als de Fran
schen zich dit voorstellen. Wij brengen hier een
offer ter wille van den vrede. Maar wij willen
daarvoor op zijn minst den vrede bewaard zien. De
nietsontziende tactiek der kapitalistische pluto
craten in deze landen is echter kort daarop weer
aan den dag getreden. Nu staat mijn besluit echter
vast. Wij zijn niet gekomen om de belangen van
het Duitsche volk maar wij zijn gekomen met den
eed: ik geef geen belangen prijs ik ben vastbe
sloten geen duimbreed te wijken. Toen ik daarop
zag, dat in Engeland de oude oorlogsophitsers van
den wereldoorlog hun misdadig spel gingen hervat
ten, toen Churchill. Eden. Duff Cooper. Hore Be-
lisha. Vansittard. Chamberlain en Halifax, precies
zooals toen weer met hun ophitsing begonnen,
toen werd het mij duidelijk dat het dien lieden
niet erom te doen was een rechtvaardige overeen
komst met Duitschland te vinden, maar dat zij weer
geloofden op goedkoope wijze te kunnen verslaan.
In deze jaren, te beginnen met 1934, ben ik gaan
bewapenen en wel zwaar gaan bewapenen. Het
Duitsche volk weet het nu. Het weet echter nog
lang niet alles. Het beslissende is inmiddels dat
alles gebeurd is. Toen Frankrijk dezen oorlog be
gon, had het in het geheel geen reden daartoe. Het
was eenvoudig de lust om weer tegen Duitschland
te vechten. Maar zij zeiden: wij willen het Rijn
land, wij willen uiteraard nu Duitschland uit el
kaar rukken, wij willen de Oostmark losscheuren
Duitschland ontbinden. Vervolgens hebben zij zich
overgegeven aan fantasieën der vernietiging van
ons rijk, welke in de twintigste eeuw, de eeuw
van de nationaal-socialistische gedachte volkomen
onmogelijk is.
Herhaalde malen heb ik Engeland de hand
gereikt. Het was juist een punt van mijn program
ma, met het Engelsche volk tot een accoord te
komen. Wij hadden ook in het geheel geen con
flict. Een enkel punt bestond er: het teruggeven
van de Duitsche koloniën en daarover zeide ik'
daar zullen wij eens oevr onderhandelen. Ook de
tijd speelt geen rol. Voor Engeland zijn zij doelloos
Het heeft immmers veertig millioen vierkante
kilometer. Wat doet het ermede? In het geheel
niets. Het is slechts de geest van oude woekeraars
die wat zij bezitten niet willen afstaan. Niets heb
ik verlangd wat den Engelschman heeft toebe
hoord. Slechts datgene, wat zij ons in 1918 en
1919 in strijd met de plechtige verzekering van den
Amerikaanschen president Wilson geroofd hebben
Steeds weer reikte ik den Engelschen de hand en
desondanks was alles vergeefsch. De redenen zyn
ons duidelijk. Zij zijn gelegen in de Duitsche een
wording. Zij haten onzen staat, onverschillig hoe
hij er uitziet, keizerrijk of nationaal-socialistisch
democratisch og autoritair en ten tweede, zij haten
vooral den socialen bloei van dit rijk.
Aan de heeren aan deze zijde en aan de over
zijde van den Oceaan kan ik slechts een ding
zeggen:
De wereld van het ontwakende sociale geweten
zal tenslotte de succesvolle wereld zijn. Wij heb
ben bewijzen in handen dat het ook in de andere
landen op dit gebied thans reeds kritiek begint te
worden. Wanneer Engelsche arbeidersleiders thans
plotseling met nieuwe sociale gedachten komen,
zoo versleten en oeroud, kan ik slechts zeggen: leg
ze weer terug in de kist, dat is reeds afgedankt
materiaal van ons. Wanneer de oorlog nog langei
duurt, zoo vervolgde de Führer, zal dit voor Enge
land een groot ongeluk zijn. Dan zal men nog van
alles beleven. Plotseling zullen de Engelschen een
commissie sturen om ons program over te nemen
DUITSCHE AANBIEDINGEN
TIJDENS DEN OORLOG.
Vervolgens besprak de Führer weer de pogingen
ook het conflict tusschen de volken bij te leggen
en zeide hijzelfs in den oorlog echter bestond
nog de mogelijkheid om tot een accoord te geraken
Terstond na den Poolschen veldtocht heb ik weer
de hand uitgestoken. Ik heb niets verlangd, noch
van Frankrijk, noch van Engeland. Het was te
vergeefsch. Terstond na de ineenstorting in het Wes
ten heb ik weer de hand uitgestoken naar Enge
land Met gekakel en geschreeuw ben ik ontvangen
"Het is dus alles vergeefsch. Het bloed der volken
moet dus weer in dienst van het geld eener heel
kleine belangengroep gesteld worden. Een terug
blik werpend kan ik echter dit eene zeggen: reeds
het jaar dat achter ons ligt heeft practisch dezen
oorlog beslist. De poging om ons in het Noorden
den ertstoevoer af te snijden en een aanvalsbasis
tegen Noord-Oost-Duitschland te verkrijgen, werd
binnen enkele weken verijdeld. De poging om via
Nederland en België het Roergebied te bereiken
is binnen enkele dagen ineengestort. Engeland werd
van het Continent verdreven. Ik heb nu eenige ma
len gelezen dat de Engelschen het voornemen heb
ben om ergens met een groot offensief te begin
nen. Ik had slechts den eenen wcnsch dat zij mij
dit tevoren zouden mededeelen. Ik zou het gebied
dan van te voren laten ontruimen, want ik zal hun
graag de moeilijkheden der landing besparen.
Wat verwachten de Engelschen nu? Wij
staan hier op dit Continent, en waar wij
staan, haalt niemand ons meer weg. Wij heb
ben bepaalde steunpunten voor ons ingericht
en wij zullen, wanneer het uur komt den be-
slissenden slag slaan. Dat wjj den tijd daar
voor gebruikt hebben dat zullen de heeren
dit jaar historisch meemaken.
Waar hopen zij op? Op hulp van anderen? Op
Amerika? Ik kan slechts het volgende zeggen
Wij hebben van tevoren met elke mogelijkheid
rekening gehouden. Dat het Duitsche volk tegen he:
Amerikaansche volk niets heeft, is iedereen duide
lijk, die niet bewust de waarheid verdraait er
het tegendeel beweren wiL Duitschland heeft nog
nooit op het Amerikaansche vasteland belangen
vertegenwoordigd, tenzij dat het medegestreden
heeft voor de vrijheid van dit Continent. Wanneer
staten van dit continent nu probeeren wellicht in
het Europeesche conflict in te grijpen, dan zal de
doelstelling zich slechts nog sneller wijzigen, doch
dan zal luist ■"'«•digen.
Over een ding vooral moet men zich geen ver
keerde voorstelling maken: wie meent Engeland
te kunnen helpen, moet in ieder geval zich van het
volgende bewust zijn: Elk schip, hetzij wel of niet
van beteekenis dat voor onze torpedolanceerbuizen
komt, wordt getorpedeerd Wij bevinden ons in een
oorlog, die wij niet gewild hebben, integendeel. Va
ker kan men de andere partij niet de hand gereikt
hebben. Wanneer de anderen dan echter willen
vechten en als doel hebben het Duitsche volk uit te
roeien, dan zullen zij leelijk hun neus stooten. Dit
maal vecht men niet tegen een afgemat Duitsch
land als in den wereldoorlog. (Groote bijval).)
Wanneer men echter andere verwachtingen heeft,
dan kan ik slechts zeggen: ik begrijp ze niet. Wan
neer er gezegd wordt: Italië zal afvallig worden,
dan moeten de heeren toch geen revoluties in Mi
laan uitvinden, doch dan moeten zij oppassen, dat
er bij hen zelf geen onrust ontstaat. De verhouding
tusschen Duitschland en Italië wordt door deze
staten slechts zoo gezien, zooals zij dat zelf meestal
plegen te doen.
Wanneer bij de democratieën de een den snder
helpt, dan moet hij daarvoor altijd wat hebben, bijv.
steunpunten. Die bezet hij dan. Toen de Italiaansche
vliegtui^eskaders naar de kust van den Atlantischen
Oceaan verplaatst werden, spraken de Engelsche
kranten erover dat de Italianen zich thans in onze
oorlogvoering mengen en dat zij in de toekomst
daarvoor op den Atlantischen Oceaan een steun
punt zouden verlangen. Thans nu de Duitsche eska
ders op Sicilië zijn, zeggen zij dat Duitschland
waarschijnlijk beslag zal leggen op Sicilië. De
heeren kunnen ervan overtuigd zijn: nWt dit grapje
kan men noch in Duitschland. noch in Italië iemand
bezorgd maken. Zulke grapjes bewijzen vooral dat
de anderen de beteekenis van den oorlog niet be
grepen hebben. Wij hebben die echter wel begrepen:
waar wij Engeland kunnen verslaan, zullen wij het
verslaan. Wanneer zij echter in e'enige mislukkingen
van onzen bondgenoot thans reeds het bewijs van
hun overwinning zien. dan besrijn ik de Engelschen
niet. In hun eigen mislukkingen hebben zij tot dus
verre altijd het bewijs voor hun groote overwin
ning gezien. De heeren kunnen ervan overtuigd
zijn: de rekening is een totale rekening en zii zal
aan het einde van den oorlog worden vereffend.
Dunt voor punt, vierkante kilometer voor vierkante
kilometer En opnieuw moc+en zii ervan overt tigd
worden: De Duce en ik. wij zijn geen Joden jf
handelaars. Wanneer wij elkaar de hand schudden,
dat is dat de hand van mannen die eer bezitten En
dat zal ook. naar wij hopen, in den loop van het
jaar nog duidelijker worden.
Misschien hopen zij ook op den Balkan. Ik zou
ook daarom niet veel geven, want dit eene Is zeker:
waar Engeland verschijnt, zullen wij het aanvallen
er. wij zijn daartoe sterk genoeg Wellicht koesteren
zij hoop op andere staten die zij nog erbij kunnen
halen.
MET ALLE MOGELIJKHEDEN
REKENING GEHOUDEN.
Ik kan slechts deze eene verzekering geven:
met elke denkbare mogelijkheid hebben wij
rekening gehouden. Aan het einde staat onze
overwinning. De anderen hopen dan misschien
nog op d--n honger. "Vij wisten van te voren
dat er in den oorlog van overvloed natuurlijk
geen sprake kan zijn, maar verhongeren zal -
het Duitsch volk nooit. Eerder het Engelsche.
Gebrek aan grondstoffen? Ook daarvoor heb
ben wij gezorgd. Daarom bestaat het vierjaren
plan.
Nadat de Führer zich op ironische wijze geuit
had over de door Duitsche emigranten gimaakte
Britsche propaganda, vervolgde hij: en wanneer
zij dan zeggen, ja, maar de fouten die ge maakt.
Nu ja, wie maakt er geen fouten? Ik heb vanmorgen
gelezen dat ik in het jaar 1940 zeven fouten ge
maakt heb. Zeven fouten. De man heeft zich
vergist. Ik heb het nagerekend. Ik heb niet zeven
fouten gemaakt maar 724. Maar ik heb verder ge
rekend- en mijn tegenstander heeft 4.383 000 fouten
gemaakt. Met onze fouten zullen wij wel verder
komen.Wanneer wij dit jaar evenveel fouten maken
als het vorige jaar. dan zal ik aan het einde van dit
jaar den Heer op mijn knieën danken dat hij mij
slechts zeven fouten heeft laten maken. En wanneer
de tegenstanders zooveel slimmigheden uithalen als
in het afgeloopen laar. ben ik ook tevreden.
Zoo gaan wij thans het nieuwe jaar in met een
weermacht, zoo sterk als nog nooit in de Duitsche
geschiedenis het geval ls geweest. Het aantal divi
sies te land is geweldig uitgebreid. De geweldige
oorlogservaring bij de leiding en bij de manschap
pen, hebben wij ons te nutte gemaakt, want er is
gewerkt en er wordt voortdurend gewerkt. De uit
rusting is verbeterd. Onze tegenstanders zullen zien
hoe zij verbeterd is. Ter zee zal dit voorjaar de
duikbootenoorlog beginnen en ge zult dan ook daar
bemerken dat wij niet geslapen hebben. En het
iuchtwapen zal eveneens tonnen wat het vermag. De
geheele weermacht zal de beslissing afdw'ngen.
Onze productie is op alle gebieden geweldig ge
stegen. Wat bij anderen voornemens zijn. is bij ons
werkelijkheid. Het Duitsche volk echter staat
hecht achter zijn leiding, vertrouwend op zijn weer
macht en is bereid datgene te verduren, wat het
lot nu eenmaal vergt.
JAAR DER NIEUWE ORDENINGT
Het jaar 1941. daar ben ik van overtuigd,
zal het historische jaar eener groote nieuwe
ordening van Europa zijn. Het program kan
geen ander zijn, dan de ontsluiting van de
wereld voor allen, het te niet doen der voor
rechten van enkele en het breken der tvrannle
van bepaalde volken. Tenslotte zal dit iaar
ertoe bijdragen om werkelijk de grondslagen te
leggen voor een overeenstemming tusschen de
volken en daarmede voer een verzoening tus
schen de volken.
Ik mag niet nalaten er de aandacht op te vestigen
zooals ik reeds op 1 September 1939 in den Duit
schen Rijksdag gedaan heb, dat wanneer werkelijk
de wereld buiten ons door het Jodendom in een
algemeenen oorlog gestort werd, het geheele Joden
dom zijn rol in Europa zal hebben uitgespeeld.
Thans kunnen zij er nog om lachen, maar de ko
mende maanden en jaren zullen bewijzen dat ik ook
hier goed voorspeld heb. Thans reeds zien wij hoe
ons rasseninzicht bij steeds meer volken ingang
vindt en ik hoop dat ook de volken, die thans nog
vijandig tegenover ons staan, op zekeren dag hun
grooten binnenlandschen vijand zullen ontdekken
en dat zij dan toch nog in een front met ons zullen
aantreden: het front eener arische menschheid
tegen de internationale Joodsche uitbuiting en
Joodsch volkenbcderf.
Het afgeloopen jaar was 't jaar van de grootste suc
cessen maar ook van de grootste offers. Al Is ook het
aantal dooden en gewonden klein vergeleken met alle
vroegere oorlogen, toch is het offer zwaar voor
degenen, die erdoor getroffen worden. Onze vol
ledige sympathie, onze liefde en onze zorg gaan
uit naar hen die dit offer moesten brengen. Zij
hebben geleden wat geslachten voor ons aan offers
moesten brengen. Op alle gebieden heeft het land
gewerkt. Ter vervanging van den man heeft zij
voor alles de Duitsche vrouw. Ons volk worrit door
een wonderlijke gedachte van gemeenschap be
heerscht. Dat deze gedachte in haar volle kracht
ons in het komende jaar moge bijblijven is de
wensch van den dag van hedeh. Dat wij vooi deze
gemeenschap willen werken is onze gelofte. Dat wjj
in dienst van deze gemeenschap de overwinning
behalen is ons geloof en ons vertrouwen. En dat
de Heer ons in den strijd van het komende jaar
niet moge verlaten, dat moet ons gebed zijn.
Deulschland, sieg heil!
Na de slotwoorden van den Führer brak de
menigte los in een oorverdoovend gejuich. Ook
de redevoering werd steeds weer door geestdriftig®
toejuichingen onderbrokea.
