Op Ontdekkingsreis Voor het eerst r lis hoest vastzit, helpen U ZIET ER SLECHT UIT ctü?n 1 3H3 FLITSEN IINSDAG 11' FEBRUARI 1941' TT A" ARTE M'S D A G BEAD 3 in de arbeidssfeer van... I Het koper schettert en tatert. Het circus zit in fwachting en het publiek vergaapt zich aan de :ege kooi met de ziellooze requisieten: een ton, en wagentje, een draaimolen, met behulp waar- an o'e panters straks hun kunstjes zullen vertoo- en. Onwillekeurig kijk je even naar het samenstel an ijzeren tralieschotten, naar het stevige net, dat e boel van boven afsluit, omdat een sprong van en meter of drie maar weinig voor een panter e teekent. Een laatste fanfare.... dan springt een tenger iguurtje de kooi binnen, dat naar voren huppelt n met de lange zweep het bekende saluut maakt. In als de dompteuse dan achterwaarts treedt roest r even verbazing door de rijen, dat dit dus „de ïoedigste vrouw" is, die straks met zeven pan- ;rS zal dollen en stoeien als een kleine meid met aar poesen. Achter haar verschijnt een heer in het zwart, e temmer van de dieren en echtgenoot van 't jrouwke, dat de requisieten inspecteert, voordat •en stalknecht op" een wenk van het tweetal de okken opentrekt. Daar glijden de zeven reuzenkatten binnen. De roene oogen knipperen tegen het felle circuslicht n met katachtige, slangachtige verdraaiingen van e lenige lijven, wirwarren ze over het zaagsel, churken de flanken tegen het ijzer der hekken, la/en en klauwen en rollen en krollen op en over lkandernu glijdt daar het slanke figuurtje usschen de marmer-gevelde roofdieren en aait spe- mderwijs met de zweep over de kronkelkatten en et is, of er touwtjes aan de zweep zitten, waar mede ze hen, één voor één, voert naar de smalle lankjes tegen ce tralies, waarop ze elk hun eigep laats hebben. ..EmirallezSultanruhigbrav... - rav.stil zitten ze daar, stil, maar als plichts- etrouwe acteurs met: hun attentie bij het werk. even paar panteroogen beloeren de kleine hand, ie de zweep voert. Nu springt nummer één van ijn bankje en nummer twee volgt en elk weet i-eer zijn plicht en zijn plaats bij de opstelling van en groep, bij de wentelende ton en den draaien- en draaimolen.... de voorstelling is begonnen, in als straks bij de slotscène het heele gezelschap en glijtoertje heeft gemaakt en in de hokken ver wenen is, klatert het applaus als een hulde voor vat menschelijk vermogen tegenover dierlijke racht en onbeheerschte natuurdrift vermag. Een grauwe gang van het circusgebouw „Carré" loor. Muziek en applaus klinken uit de verte. Een of ander bevel klinkt flauw uit de stallen n het nerveus gesnuif van een paard briescht er [oorheen. Een pijpenla-kleedkamer. Affiches. spiegels, offers en doozen. Artisten-huiselijkheid, die loerbedekking versmaadt maar een klein portretje egen den wand prikt. Het fcooveelste verblijf op [en langen, langen tocht door het zwervend cir- usbestaan. Hier zitten ze, gereed voor het praatje. Eveline - r k X AARLEM'S DAGBLAD bevat da gelijks vele tientallen GROEN TJES. Maar er is nog plaats bij voor het uwe. Verzuim het niet, als er aanleiding toe is. Er is gister iets wonderlijks gebeurd. Des morgens was het nog te donker om het te merken doch 's middags ontdekte ik het plotseling. Werkelijk, eenige oogenblikken heb ik me verbaasd afgevraagd of het geen vergis sing van me was. Dat was het niet. Praat er nu niet verdei- om heen doch vertel waar je naar toe [wil, zou een van mijn vrienden zeggen en onge twijfeld zit daar veel waars in. „Kaarten op tafel" heet een oud Hollandsch gezegde en dat kan menig een ook dezer dagen in zijn ooren knoopen. Doch goed, dat is niet de ontdekking die ik deed. Nee, dit was iets prettigs. Een onverwachte verrassing. En om het nou dan maar te zeggen, de zon scheen. Ds zon scheen en de lucht was blauw. En het vroor niet, het sneeuwde niet, het regende niet en de straten waren niet glad doch normaal berijdbaar. Er was alleen een klein beetje wind maar als je je rug even kromde merkte je daar als fietser ook niets van. In Februari in Nederland en dan zon en blauwe lucht! De eerste lentedag van het nieuwe jaar. Het is niet om te gelooven. Iets van de zwoelte van de lente heb ik met welbehagen in de lucht op gesnoven. Ik hoop, dat u dit ook gedaan hebt. De zon en de milde temperatuur; ze maken een mensch bewust van de waarden in het leven die onver gankelijk zijn. De schoonheid der natuur overvalt en overweldigt u plotseling. Daar fietst ge dag in dag uit met uw kraag hoog op en een paar-hand schoenen aan en ge vergeet dat er ook een andere tijd komt. Een nieuwe tijd waarin de zon schijnt en de lucht blauw is en de menschen gelukkig zijn. En daar doemen dan voor u op de vele vreugden die de zomer ons zal bieden. Elke zomer heeft dat gedaan en ook de komende zal het doen. Er wordt veel voorspeld maar één ding is zeker: iemand die oog heeft voor het schoone in de natuur zal ook altijd het goede in zijn medemensch zoeken. Verheug u dan in zoo'n zonnigen dag. Zie dan dat de dagen lengen en de ondergaande zon nog juist het vertrek verlicht waar ge uw avondeten nuttigt. Ge zit om de tafel en één zegt: ,,'t Is weer fijn lang licht vandaag" en dan voelt ge een blijheid in u opkruipen, die. geweet niet waar, vandaan komt.... Het is de blijheid van den mensch, die weet dat de winter overwonnen is. En al zal er misschien nog een wintersche nasleep komen, het ergste hebben we gehad. De lente komt met den dag dichter bij ons. Het is goed dat te beseffen. Zonder levensvreugde geen levenskracht. Zoek de zon op, noemde een handige revue-schrijver een zijner succesrijkste revue's, maar hij had ongelijk. Ge behoeft de zon niet op te zoeken. Zij komt naar u toe, in feite: ze is er al. Als ge maar zien wilt. Zie het dan ook. De eerste lentedag zal door meerdere gevolgd worden. De lente en de zomer en de zon wachten op u. De periode die ons nog van hen scheidt zullen we niet moeten vullen met praten maar met werken. Werken maar dan met plezier. Ook in .ie werk zul je bevrediging vinden, als je maar wilt. Wil dan ook! B. K. de dierentemmers de Kok, die haar hand niet omdraait voor een kwartiertje met zeven panters in een kooi. een in 't eerst wat verlegen groot kind, dat glimlacht bij 't complimentje over haar durf. Hij, John de Kok, opent het introductoirtje met de vermelding, dat hij van huis uit een Rotterdamsche jongen is. Altijd bij het circus geweest. Al vroeg begonnen en al vroeg liefhebberij in de dieren. Een van de heel weinige Nederlandsche circusartisten, die zich tot het africhten van leeuwen en tijgers en beren aangetrokken gevoelde. Veel concurrentie, die door zetten en hard, heel hard werken vereischt. Moei lijke jaren, die dan tenslotte hun bekroning vinden in het bezit van een eigen tableau. „En r-eizen zeker?" „Altijd. Ik heb de heele wereld gezien met uit zondering van China. Mooie tijden gehad. Eveline de Kok met een van haar panters. (Foto De Kok) Ik had een contract voor Engeland voor drie jaar. Toen kwam op 't allerlaatste oogenblik de oorlog. Uit. Contract geannuleerd. We kwamen in Scandi navië terecht. In Denemarken mooien tijd gehad". Zij grabbelt in een koffer een paar Deensche tijd schriften te voorschijn. „Kijk, een Deensche foto graaf heeft een kooitje in de groote kooi laten zetten en vandaar uit maakte hij een serie kieken, met de panters op twintig duim afstand". „Ja, de panters. We zijn de eenigen op de we reld, die er zeven eigenlijk acht gedresseerd hebben. Een of een paar onder de andere dieren, dat kon er mee door. Zooveel tegelijk, daar waag den ze zich niet aan. Wij wel. We hebben ze uit de wildernis hierheen laten komen. Twee uit Afrika, een uit Ned.-Indië dat 's de grootste rak ker dien we hebben vijf uit Engelsch Indië. Alle acht hebben ze destijds hun kost in de tropen opgehaald en het duurde een jaar voordat we ze gedresseerd hadden". „En zijn. ze nu „Pas op"Eveline mengt zich in 't gesprek. ,,'t Blijven roofdieren. Als ik voorstelling geef kan ik geen hond in het circus hebben. Dan houd ik ze niet meer in de hand, omdat ze daar achteraan- willen. Dan spreekt het instinct nog te sterk. Ja. zelfs als ze een kind of een bejaard persoon in de buurt zien worden ze al onrustig, al kan ik ze dan nog wel de baas. Maar een hond.dan schijnt de herinnering nog al te erg boven te komen". „Acht pantersfiloseert de bezoeker „Geweldig gezin om te onderhouden „Nogal. Maar men is ons ter wille. Ik heb pas een paard gekocht. Daar komen we weer een heel eindje mee. Per stuk vragen ze per dag ongeveer twee kilo vleesch. Voorloopig zijn we dus uit den brand". „En blijft het bij dat achttal?" „Ja. Waarom? Ik zal u de namen noemen: Jassy, Eveline, Dolly .Emir, Kora, Oké, King en Sultan. Zet de beginletters maar achter elkaar. Dan krijgt u: J. E. de Kok's. Dat wordt dus later een samen stelling, waarin de dieren elk hun beginletter dra gen, met daaronder „Pantergroep" of zoo iets." „Ervaringen? Ik zeide u al, dat we zoo goed als overal geweest zijn. Elf jaar geleden was ik aan een circus verbonden, waar mijn vrouw secretares se was. We maakten kennis en trouwden. Toen moest ze mee de kooi in". Onwillekeurig kijk je bij deze menedeeling naar „de moedigste vrouw" en vraagt, hoe ze op dit soort huwelijksreis reageerde. „Ja. dat viel niet mee. maar het moest nu een maal En sindsdien hebben we het werk samen ge daan. Haar eerste nummer was het optreden met zeven tijgers. Daarna van alles. Leeuwen, beren, tijgers, poema's, ijsberen, een Deensche dog, twee poedelswe hebben er al heel wat gepresen teerd. Nu is het de tijd niet om aan wat nieuws te beginnen, maar als de, oorlog voorbij is Rustig vertellen de twee. Geen zweem is er van de bravour, die d:t vak zoozeer kenmerkt. Was het niet de omgeving hier. of de sfeer van het circus het on-wezenlijke van de kleedkamer, men zou ver geten, dat deze beide menschen zich dag aan dag in het onmiddellijk bereik bevinden van muil en klauw. „Het werk buiten de piste? De dieren moeten verzorgd worden. Ze zijn aan de warmte gewend. Daar moet je hier rekening mee houden. Met die 'Ki> 1 (Adv. Ingez. Med felle kou moet er stroo en zaagsel zijn. Straks al leen maar stroo. De vier hokken moeten schoon gehouden worden. Ze moeten gevoerd worden. De repetities eischen tijd. Dan tweemaal per dag voor stelling zonder onderbreking van een rustdag. Zorg voor 't voedsel, zorg voor dit en zorg voor dat.... werkelijk, onze dagen zijn méér dan gevuld". Het praatje achter de schermen eindigt met wat wederzijdsche informaties. Voorloopig blijft het circus Mikkenie-Strassburger te Amsterdam, maar het is niet onmogelijk, dat ook Haarlem in een tournee wordt opgenomen. Wel, ge weet dan iets van de omstandigheden, waaronder Jassy, Eveline, Dolly en hoe ze meer mogen heeten .worden opgevoed van jungle-be woners tot brave circusartisten. D. Twee goederenwagens bij Giessendam ontspoord. Treinverkeer tusschen Dordrecht en Nijmegen gestremd. Maandagmiddag omstreeks vier uur ontspoorden te Giessendam de laatste twee wagens van een goederentrein. De wagens, een beladen en een le dige. kwamen dwars over de rails te liggen en ver sperden de beide sporen. Het treinverkeer op het traject DordrechtNijmegen werd hierdoor ge stremd. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor. De oorzaak van de ontsporing is onbekend. (A.N.P.) Ds. A. G. H. VAN HOOGENHUYZE TER AARDE BESTELD. Op de begraafplaats „Zorgvlied" te Amster dam is Maandagmiddag het stoffelijk overschot van ds. A. G. H. van Hoogenhüyze, in leven predi kant bij de Ned. Herv. Gemeente in de hoofdstad, ter aarde besteld. De teraardebestelling werd voorafgegaan door een rouwdienst in de Elbhetokerk, het centrum van den wijkarbeid van wijlen ds. van Hoogen- huyzen. Het kerkgebouw was geheel gevuld. Om ringd door een schat van bloemen stond het stof felijk overschot voor den kansel opgebaard. Ds. P. J. de Jong hield een gedachtenisrede. Op de begraafplaats was de belangstelling ook bijzonder groot. In de aula, waar op het orgel gewijde muziek ten gehoore werd gebracht, voerde als eenige spreker ds. W. Limburgh het woord, die sprak namens den kerkeraad. Op zeer treffende wijze schetste spr. de beteekenis van het werk, dat ds. van Hoogenhuyzen gedurende 29 jaren in de Ned. Herv. kerkgemeenschap van de hoofdstad heeft verricht. De oudste zoon, mr. H. L. L. van Hoogenhüyze en een broer van den overledene spraken hierna, waarmede de plechtigheid in de aula was ge ëindigd. Aan het graf heeft de oudste zoon voor de be langstelling bedankt. GEEN NOODBEURZEN IN ST. BAVO. In verband met de nieuw afgekomen regeling inzake het beurswezen zullen de noodbeurzen, die op 11, 12 en 13 Februari in het gebouw St. Bavo te Haarlem gehouden zouden worden, geen voortgang vinden. ALS uw lever niet voldoende LEVER-G A L afscheidt. lederen dag: moet uw lever een liter lever-gal in um ingewanden doen vloeien. Wanneer deze stroon var lever-gal onvoldoende is. verteert uw voedsel niet, he- bederft. U voelt u opgeblazen, u raakt verstopt. Uv lichaam is vergiftigd, u voelt u beroerd en eliendlg u ziet alles zwart De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen. U moet CARTERS LEVER-PILLETJES nemen om deze liter lever-gal vrij te doen vloeien en u zult u eo geheel ander mensch voelen. Onschadelijk, plantaardig, zacht, onovertroffen om de lever-gal te doen vloeien Eischt Carter's Lever-Pilletjes bij apothekers en drogisten f 0.75 LEVE R - P 1 L L ET. JE S (Adv. Ingez. Med.) De laatste wintervisscherij in den Noord Oostpolder. Waar het volgend jaar de grond droog zal liggen, oefenen de visschers uit Vóllenhove nog hun bedrijf op het ijs uit. Door de in het ijs gehakte bijt wordt het net opgehaald. (Foto Pax Holland) No. 226 Wor telen 1. Kijkt uit om te zien wat voor groente er is. 2. Zucht diep: Wortel tjes; vraagt zich af wat hij meer haat, worteltjes of spinazie. 3. Verklaart zonder veel hoop dat hij niet veel honger heeft, hij wou alleen maar wat vleesch en aardappelen. 4. Begreep wel dat het niet zou lukken, maar je kunt het altijd probee- ren. 5. Vraagt zich af, of deze wortelen misschien wel lekker zullen zijn. Nee! 6. Bewerkt uitstel van executie door eerst vleesch en aardappelen op te eten. 7. Spreidt de wortelen uit, zoodat ze niet zoo in het oog loopen en zit stil in de hoop dat niemand het zal merken. 8. Stem van het andere eind der tafel zegt Jantje, eet je wortelen op. 9. Voldoet al zuchtende aan dit bevel. T)e fiaCoe cent. Ik heb een hekel aan halve centen Niet alleen omdat je voor een gulden of een gouden tientje méér kunt koopen, maar vooral omdat aan zoo'n halfje het gevaar kleeft voor een oplichter te worden aangezien. Officieel is in de administratie al eenigen lijd geleden de halve cent afgeschaft. Wie een halfje aan de overheid schuldig is moet een heele cent betalen. De winkeliers waren, het goede voorbeeld volgend, ook vrij algemeen er toe overgegaan het halfje te verwaarloozen. En dat niettegenstaande er een tijd geweest is dat vrijwel alles op een halven cent moest uit komen. Als een begrooting of rekening van rijk of gemeente, al liep die over de millioenen, niet uitkwam op een halfje, dan deugde, die niet. Dan was er niet secuur genoeg gerekend! Een winke lier had voorliefde voor het halfje, omdat hij meen de het publiek te siiggerceren dat hij de verkoop prijs zoo laag mogelijk gesteld had. Als die vast gesteld werd op bijvoorbeeld 87Vfe cent kon de kooper er van verzekerd zijn, dat het bedoelde artikel voor 87 cent niet te leveren was, terwijl de winkelier er .toch ook geen 88 cent voor wilde heb ben, omdat hij dan te gauw rijk zou worden van wege de bovenmatige winst. Hoe dat ook ware, het halfje wa er nu practisch uit. Het behoorde tot de zeldzaamheden als je tot voor kort een halve cent in handen kreeg. Je dacht er al aan die thuis op te bergen als een curiositeit. Maar nu is het in eens anders. Door de omzet belasting is het halfje weer voor den dag ge komen. Een doosje sigaretten kost 30 cent plus lJ/2 cent. En daardoor zitten wij weer met die hatelijke halfjes! Het ongemak zit in het feit, dat een halfje vrijwel evengroot is als een dubbeltje, want dat brengt je soms in moeilijkheden. Vooral in de uren van de verplichte verduistering. Je reist in de tram. Er is in de wagens nog eenige vei'lichting, maar op hét voor- en achter- balcon kan je met je zelf genoegelijk verstoppertje spelen. Natuurlijk ben je als eerlijk man er niet op uit door den conducteur niet gezien te worden, maar toch verwondert het je soms hoe die man in de schemering precies weet welke passagiers nog betalen moeten. De conducteur duikt uit de schemering op. Een enkele reis! De conducteur scheurt het kaartje af en je grijpt in je vestjeszak. Je voelt daar een klein geldstukje en denkt natuurlijk een dubbeltje tus schen je vingers te hebben. Aan het bestaan van halve centen denk je op dit oogenblik niet. Maar even daarna komt de conducteur bij je terug. Hij is even onder een lichtstraaltje van een verduisteringslamp gaan staan en zegt nu: „Mijn heer, daarvoor kan ik het niet doen, er moet nog negen en een halve cent bij!" De conducteur zegt het half lachend. Hij kent je en weet dat het een vergissing is. Maar je voelt dat er onder de passagiers zijn die je een beetje verwonderd aankijken. Als je eenmaal zoo iets is overkomen, dan neem je een kloek besluit: er komt geen halve cent meer in je zak! Al moet je ook tien keer 32 in plaats van 31 V2 cent voor een doosje sigaretten betalen, je neemt het voor lief. van T. Gereformeerde Kerk te Haarlem. Een tweetal in de vacature Ds. C. Veenhof. De Kerkeraad der Gereformeerde Kerk te Haar lem heeft Maandagavond een dubbeltal opgemaakt ter voorziening in de vacature van Ds. C. Veen- ->öf. die zooals men weet, het beroep naar Utrecht heeft aangenomen. Op dit tweetal staan Ds.' M. de Goede te Breu- kelen en Ds. Js. van der Linden ten Post (Gro ningen). De manslidmaten der kerk zullen binnenkort bij eenkomen om een stemming te houden. Maandag was het voor het eerst na eenige weken weer eens een zonnige dag. We kregen, na de weken van ijs, sneeuw en koude, een gevoel van het naderende voorjaar. Hierboven een foto van het mooie laantje langs de Elswoutslaan te Overveen, belicht door de voorjaarszon. (Foto K. de Haas) Een nationaal gedenkteeken voor onze gesneuvelde militairen? Het maakt bij den secr.-gen. van het departe ment van Volksvoorlichting en Kunsten een ernstig punt van overweging uit of men in ae toe komst zal moeten komen tot één nationaal ge denkteeken. dan wel tot een beperkt aantal mo numenten, eventueel op de plaatsen, waar het hevigst is gestreden. In verband hiermede merkt dc secretaris-gene raal op. dat het, om teleurstellingen te voorko men, gewenscht is af te wachten met het neme» van persoonlijk initiatief, totdat zijn nader be sluit openbaar zal zijn gemaakt. Vereeniging „Voor de Kunst". Den liefhebbers van verfijnd cnsemblc-spcl in een ongewone combinatie van instrumenten wacht een bijzonder muzikaal genot op Woensdagavond a.s. in den Stadsschouwburg te Haarlem. Het trio Fellkamp-Ketting-Stotijn (fluit, piano cn hobo) zal dan een ocncert geven voor de leden, intro ducés en niet-leden van „Voor de Kunst". Het pro gramma bevat werken van Handel, Telemann, Saint-Saëns. Couperin en Pijper. Der traditie ge trouw stelt het bestuur van ..Voor de Kunst" weer een aantal plaatsen beschikbaar voor de werkloo- zen, die zich op de gebruikelijke wyze van een plaatsbewijs kunnen verzekeren. LEZINGEN OVF.R HET BOEK DER OPENBARING. Op uitnoodiging van het Comité voor Opwek kingssamenkomsten zal de heer J. Kits. leider van de „Openlucht-Evangelisatie" te Zeist, op Donderdag 13 Februari een twee tal spreek beurten vervullen in de Zuiderkapel aan de Zui derstraat no. 15 te Haarlem. Des middags om 3 uur zal hij spreken over: „De Bruiloft des Lams" en des aconds om 8 uur over: „Het groote Baby- Ion". JIIR. IR. A. F. H. DE RANITZ OVERLEDEN. Op 66-jarigen leeftijd is te Zwolle over leden jhr. ir. M. A. F. H. de Ranitz, oud-hoofd ingenieur van de Nederlandsche Spoorwegen. ir. de Ranitz werd te 's-Gravenhage geboren. Hij studeerde te Delft en trad. na voltooiing zij ner studies, in dienst der Nederlandsche Spoor wegen te Maastricht. Van daar ging hij naar Utrecht, vervolgens naar Deventer, waarna hij te Zwolle werd aangesteld tot hoofd-ingenieur, chef van de sectie weg en werken aldaar. Ir. de Ranitz vervulde deze functie tot 1 November 1936, toen de sectie Zwolle, om bezuinigings redenen, werd opgeheven. Hij trad toen uit den spoorwegdienst, doch - bleef, in Zwolle wonen. Hij kon op een zeer eervollen staat van dienst terugzien. De begrafenis geschiedt Woensdag te Zwolle.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1941 | | pagina 5