KORT NIEUWS. en avonturen van Uit Wilde Gewesten MAANDAG 17 FEBRUARI 1941 HA'ARCEM'S DA'GBEAD" Inbrekersbende te Rotterdam gearresteerd. Zes inbraken reeds bekend. De Rotterdamsche politie is er na lang durig speurderswerk in geslaagd een complot van vier beruchte inbrekers aan te houden, die in de afgeloopen maanden het Oostelijk stads deel onveilig maakten. Het zijn de 23-jarige darmbewerker J. H., de 24-jarige los werkman F. S., de 31-jarige betonwerker B. M. en de 27-jarige chauffeur J. V., die reeds zes inbra ken bekend hebben. De mannen hadden het steeds op pakhuizen en winkels voorzien, die levensmiddelen bevatten en zij pleegden hun inbraken steeds op dezelfde wijze: twee mannen gingen op den uitkijk staan, terwijl de twee anderen de pakhuizen open braken. Daarna werd de buit. die varieerde van zes baldn suiker van 50 K.G. tot honderden pakjes koffiesurrogaat, op den rug weggedra- dragen naar de woning van den hoofdader S. in de van Meekerenstraat. Op 11 Februari gingen zij op roof uit naar een pakhuis in de Ooievaarstraat. Daar stonden zij echter verbaasd bij de ontdekking dat de pak huisdeur reeds open stond. De mannen ver trouwden de zaak niet en liepen een straatje om, waarbij zij in de Jacob Catsstraat twee -mannen op den stoep zagen zitten, die nauwlettend het pakhuis in-het oog hielden. Er waren twee groepen inbrekers, die het op hetzelfde pakhuis voorzien hadden. Het vreemde van het geval was, dat geen van de inbrekers onder het oog van de anderen het pakhuis durfde binnengaan, zoodat allen zich verwijderden. De bende, die nu geknipt is, bleek echter de brutaalste, want de mannen kwamen 'smorgens om zeven uur terug. Een carrier werd gehuurd en om half acht werd onder het oog van ver schillende voorbijgangers het pakhuis leegge haald. Voor gestichten en instellingen die woon waren voor eigen behoefte runderen en varkens te slachten is de mogelijkheid geopend van de plaatselijke toevvijzingscommissie voor vee en vleesch runderen en kalveren te ont vangen. ge- Slot defect? Tel. 11493 DeSleutelspecialist.L.Veerstr.lO (Adv. Ingez. Med.) Oorlogsinvaliden behooren in den trein een zitplaats te hebben. De directie van dè Nederlandsche Spoor wegen heeft zich door middel van een dienst order tot haar personeel gericht met het ver zoek er vooral op toe te zien, dat oorlogsinvali den die zich per trein verplaatsen in ieder ge val een zitplaats krijgen. Wanneer na vrien delijk verzoek van den conducteur het beoogde doel niet wordt bereikt, hetgeen in bepaal de gevallen is voorgekomen, dan heeft de con ducteur met ingang van heden ver-gaande be voegdheden om den oorlogsinvalide aan een zit plaats te helpen. De luistervergimningen komen geleidelijk. Het blijkt, dat vele radioluisteraars zich on gerust maken omdat zij, hoewel zij- aangifte van hun radiotoestel of distributie-aansluiting deden, gunningen kunnen echter eerst geleidelijk worden toegezonden, omdat het administratief niet moge lijk is de honderd duizenden luisterver gunningen die moeten worden uitgereikt in enkele dagen gereed te maken. Het eenige, dat van den radioluisteraar die zijn vergunning heeft aangevraagd doch nog niet ont vangen heeft, bij een eventueele controle zal wor den gevraagd, is, dat hij het bewijs kan overlegggen dat hij over de verstreken termijnen - thans Januari en Februari de luisterbijdrage heeft be taald Dit bewijs moet zooals bekend worden ge leverd 'door een bewijs van storting of overschrij ving op postgirorekening nr. 400200 (betaling ten minste voor een kwartaal) of door de aanwezig heid van de verschuldigde radiozegels (voor elke maand een). NIEUWE HOOFDREDACTEUR VAN DE N.R.C. Commissarissen en directie van de Nieuwe Rotterdamsche Courant hebben als opvolger van den onlangs overleden heer mr. P. C. Swart be noemd tot hoofdredacteur van de Nieuwe Rotter damsche Courant den heer mr. J. Huyts, thans waarnemend hoofdredacteur. De grootste installatie voor centrale verwarming in woningcomplexen bevindt zich in den wolkenkrabber op het Daniël Willinkplein te Amsterdam. Hieruit worden niet minder dan 320 woningen met een capaciteit van zes millioen calorieën bediend. (Foto Pax Holland) Artseiicursus in Alt-Rehse. Het A. N. P. meldt: Ten einde aan de nationaal-socialistische scholingscursus in het Reichartzteschulungsla ger Alt-Rhese deel te nemén, hebben op 8 Fe bruari j.l. 33 Nederlandsche artsen, tandartsen en apothekers op uitnoodiging van den Rijles- commissaris voor het bezette Nederlandsche gebied de reis naar Alt-Rehse aangevangen. De cursus duurt van 10 Febr. tot 5 Mei 1941. Den heeren wordt daar gelegenheid gegeven, zich omtrent de organisaties en den opbouw van de Duitsche gezondheidszorg op de hoogte te stellen door de inlichtingen van leidende perso nen van partij en staat. Behalve de scholing staan excursies naar nationaal-socialistische instellingen in Duitschlnd op het programma. VOOR DE KINDEREN V\U/// Naar A Couucrn.u,. Rtitan tn oi'Onlurcn uan Ml/nfi.cr Prtkkfbctfc Taaianlng van AarI van Ewljk. De aanmeldingsplicht voor Jodi Ook moet ieder zich aanmelden die ééi Joodsche grootouder had. Op 10 Januari j.l. verscheen verordeninj 6'1941 van den Rijkscommissaris over de aan dingsplicht van personen, die geheel of gede lijk van Joodschen bloede zijn. De beteekenis deze verordening heeft, ofschoon zij aJbsoluut delijk is, allerlei vragen doen rijzen. Er daarom nogmaals op het volgende gewezen: Volgens art. 2 der verordening wordt als heel of gedeeltelijk van Joodschen bloede sohouwd iemand, die ook maar van één Vol] schen grootvader of Voljoodsche grootmoede: stamt. Als Voljoodsch geldt een grootouder zo meer wanneer deze lid is of geweest is van Joodsche gemeente. Aanmelden moet zich dus ieder, die ook sle één Joodschen grootouder gehad heeft. Zijn van de vier grootouders ooit lid geweest van Joodsche gemeente, dan kan er desalniettf toch een aanmeldingsplicht bestaan, nam dan, wanneer één dezer grootouders naar het Voljoodsch was, d.w.z. wanneer diens beide ou Joden waren. Het lid zijn van een Joodsche g dienstige gemeenschap is als zoodanig dus van belang, maar alleen als bewijsmiddel voor ras. Aangezien het verzuimen van de aanmeld! plicht strafbaar is, kan ieder slechts drinj aangeraden worden, bovenstaande in acht nemen. (A.N.P.) Jongeman trachtte meisje te doo( Zichzelf bij tie politie gemeld. Een dezer avonden kwam de 20-jarige wonende te Groningen, geheel ontdaan hoofdbureau van politie aldaar binnenstor zeggende dat hij zoojuist in het Noordelijk P soen een meisje gewurgd had. Toen de ziekenwagen van de recherche bij plantsoen arriveerde, kwam het meisje naar ziekenwagen wandelen. Oogenschijnlijk manlt de haar niets, maar later bleek, dat zij kwetst aan de keel had opgeloopen. Inderdaad hai met wien zij oneenigheid had gekregen, in plc linge drift haar bij de keel gegrepen en deze stijf dichtgeknepen, dat zij bewusteloos in eli zakte. De dader is op het hoofdbureau van po als verdacht van poging tot doodslag in verzé de bewaring gesteld. Deze jongeman, die getro is, leeft gescheiden van zijn vrouw en had nu relatie met een ander meisje aangeknoopt. Bo dien bleek L. door de politie gezocht te woi terzake verduistering van rijwielen. BENOEMING BIJ HET DEPARTEMENT VOLKSVOORLICHTING EN KUNSTEN Het departement van Volksvoorlichting Künsten deelt mede, dat de heer Jan Govert 's Gravenhage, met ingang van 1 Januari beno is tot administrateur aan voornoemd departeir De heer Goverts is belast met de leiding vai afdeeling muziek. Maar na den eersten roes der vreugd Zegt Prikkebeen: „Och, lieve deugd, Wij zijn geland in 't hooge Noorden, Wat baten bittre. booze woorden? Hier vind ik niet van wie ik hou En 'k vrees, wij lijden leelijk kou". En inderdaad, het gaat niet goed, De vrieskou dringt hun in het bloed, Zij kunnen die maar niet verdrijven En voelen, zich geheel verstijven: Een plank gelijk, valt onze held Op 't witte Nova-Zembla-veld. Filmmiddag van „Oost en West' De vereenigimg „Oost en West" afd. Haarlem omstreken, organiseert op Zaterdagmiddag Februari een filmvoorstelling. Dan wordt een van Dr. H. F. Tillema „Apo Kajan" (Centraal neo) vertoond in het gebouw van den Haarl. gelbond. Dr. Tillema zal de film mondeling lichten Controle op handhaving der prijzen begonnen. Reeds zware straffen uitgedeeld. De onlangs ingestelde inspecties voor de prijs- beheersching zijn nu met hun controle begonnen. In nauwe samenwerking met de verschillende op sporingsorganen worden vooral diegenen gecon troleerd die ondanks de herhaalde waarschuwingen door middel van pers en radio vortgaan de prijs- voorschriften te overtreden. In vele plaatsen in den lande moesten aan firmas en personen die de prijs- voorschriften niet in acht hadden genomen door de inspecteurs voor de prijsbeheersching belangrijke geldstraffen en andere in artikel 7 van het prijs- beheerschingsbesluit genoemde straffen worden opgelegd, w.o. een schoenwinkel wegens te hooge prijzen voor schoenen een boete van f 1500. Een winkelier in heerenmode-artikelen wegens te hooge prijzen voor overhemden een boete van f 1000, verbeurdverklaring der in beslag genomen goederen en openbaar making van de tuchtbeschik- king. Een winkelier in manufacturen wegens te hooge prijzen voor stoffen een boete van f 1000 en ver beurdverklaring van meer dan 200 coupons wollen en andere stoffen ter waard van ongeveer f 3000 werke in beslag werden genomen. Een winkelier in manufacturen wegens te hooge prijzen voor stoffen een boete van f 1000, sluiting en stillegging der zaak voor tien dagen en open baarmaking van de tuchtgesohikking. Een handelaar in leder en fournituren wegens te hooge lederprijzen f 500 boete. Een houtfabrikant wegens overtreding van de prijzenbeschikking brandhout no. 1 een boete van f 400. Een winkelier wegens te hooge prijzen voor blik jes sarines en koffie-surrogaat een boete van i 350. Voorts hebben de inspecteurs voor de prijsbe heersching in verschillende gevallen strafvervol gingen bij de officieren van justitie ingeleid. Het onderzoek naar overtredingen wordt stelsel matig voortgezet. Bezoldiging en verzorging personeel der voormalige Nederlandsche weermacht. Het Verordeningenblad bevat het tweede uit voeringsbesluit van het hoofd van het afwikke lingsbureau van hét departement van defensie r.opens maatregelen ten aanzien van de bezoldi- ding en verzorging van militair en burgerlijk per soneel der voormalige Nederlandsche zee- en land macht. Hierin wordt bepaald, dat aan dé officieren der marine-reserve die, ter aanvulling vkn een be staand tekort aan beroepsofficieren, krachtens een daartoe door 'hen gesloten vrijwillige verbin tenis voor onbepaalden tijd in werkelijken dienst zijn gekomen en wien eervol ontslag niet op eigen verzoek is of wordt verleend, voor zoover dezen de instructies van den Duitschen commissaris voor de demobilisatie der Nederlandsche zee- en landmacht zijn nagekomen en meer in het 'bij zonder de verklaring op eerewoord, welke voor het beroepspersoneel van de voormalige Neder landsche zee- en landmacht is bedoeld, hebben (afgelegd, ten laste van het rijk een wachtgeld wordt toegekend met toepassing van de bepalin gen, vervat in het besluit van den 17den Augustus 1935 tot vaststelling van een wachtgeldregeling voor het militair personeel der zeemacht, met dien verstande, dat te hunnen aanzien onder diensttijd wordt verstaan de tijd, welken zij ge durende hun dienstverband bij de marine-reserve in werkelijken dienst hebben doorgebracht, waar bij de tijd, binnen de keerkringen doorgebracht, dubbel wordt geteld. Voor de reserve-officieren der landmacht is een soortgelijke regeling getroffen, met dien verstan de, dat te hunnen, aanzien onder laatstelijk ge noten bezoldiging zal worden verstaan het bedrag, hetwelk laatstelijk diende als grondslag voor de berekening van de bijdrage voor eigen en voor weduwe- en weezenpensioen, eventueel vermeer derd met de tijdelijke kindertoelage, en dat het wachtgeld ingaat op den dag, volgende op dien van vertrek met groot verlof. Bovenstaande wordt geacht in werking te zijn getreden op 15 Juli Ï940. Duitsche Obergericht handhaaft vonnis van het Landgerecht. Het Duitsche Obergericht heeft het beroep van den Haagschen 'koopman Ph. P., die door het Duitsche Landgerecht wegens beleediging van den Führer en (het Duitsche rijk was veroordeeld tot 8 jaren gevangenisstraf, verworpen. In de motiveering van de uitspraak heeft het Hof er met nadruk op gewezen, dat er een bezet tende macht in Nederland is welke mjfcJht zich niet straffeloos laat beleedigen, terwijl beleedi ging van den Führer zeer zwaar moet worden aan gerekend. Voorts moge de opgelegde straf als een afschrikwekkend en waarschuwend voorbeeld gelden voor het niet-goedwillende deel der bevol king, om af te zien van aanvallen op die Neder landers die met de Duitsche overheid willen sa-' menwerken om een rustige sfeer te scheppen in het belang van het geheele Nederlandsche volk. (A.N.P.) Naar het Amerikaansch van W. Mc. LEOD RAINE. (Nadruk verboden.) 7) Bucky legde even zijn hand op den schouder van den jongen. Deze jongen gaat dan mee; momenteel staat hij onder mijn bescherming. De zaak is zeer geheim, maar wij kunnen in de zaal gaan en de jongen kan buiten op de gang wachten. Dat is best; dus ga vóór, meneer. Kom, Frank. Toen ze in de pokerzaal waren aangekomen bestelde Bucky's gastheer eenige ververschin- gen en kwam toen met zijn zaken voor den dag. Ge kent me niet, luitenant? Ik had nooit het genoegen. Ik ben een broer van majoor Mackenzie. Dus Webb Mackenzie, die verleden jaar van Texas is gekomen en de groote Rocking Chair boerderij heeft gekocht? Juist, die ben ik. Ik heb u iets te vertellen luitenant O'Connor. Ik had u al lang eens wil len spreken, om u te zeggen hoe ik u heb be wonderd in die Fernandez-zaak. De quaestie is dat ik sinds gisteren een beetje angstig ben geworden. Ik kreeg namelijk een brief van mijn broer, waarin hij me vertelde dat Sheriff Collins hem een medaillon had laten zien, gevon den op de plaats waar de Limited is overval len en in dat medaillon was een portretje van mijn vrouw en dochtertje. In vijftien jaar heb ik dat portretje niet gezien en de laatste maal dat ik het zag, hing het in een medaillon om den hals van mijn kind. En wat meer is: ik heb haar ook in al die jaren niet gezien. Mackenzie hield op, kuchte hard en dronk een Blok water. Hebt ge uw dochtertje in vijftien jaar niet pieer gezien? Noch gezien, noch iets van haar ge hoord en zoover ik weet, zou ze zelfs niet meer in leven zijn. Dit medaillon is het eerste le- vensteeken van haar, sinds ze weggevoerd werd en het eerste' nieuws dat me over haar bereikt. Maar ik weet waarachtig niet wat ik er van moet denken. Een van die schurken moet het me daillon hebben gedragen, lijkt me, maar hoe komt hij eraan? Dat is wat ik zou willen weten. Zou het niet het beste zijn, als ge me de heele geschiedenis vertelde? opperde de speur der vriendelijk. De farmar presenteerde O'Connor een sigaar en stak er zelf ook een aan. Een minuut trok hij zwijgend aan z'n Havana. Ik denk dat ge wel nooit van Dave Hen derson zult hebben gehoord. Vroeger in Texas leerde ik hem kennen en dat wordt elf Augus tus juist zestien jaar. En in vijftien jaar heb ik zijn naam niet meer willen noemen, omdat hij me het ergste heeft aangedaan wat de eene man den ander kan aandoen. Vroeger was ik bijna altijd met hem samen, trok er met hem op uit, jaagde met hem, deed alles en alles met hem in echte jeugdvriendschap. Hoe toeval én ongeluk wilde, dat we beiden op 'tzelfde meisje verliefd werden, op de kleine Clark. Dave zag er beter uit dan ik en wist zich ook veel aardiger voor te doen, haar hoe het ook zij, Frances gaf aan mij de voorkeur. Dave had het tot het einde toe aangezien en liet mij toen natuurlijk de eer, want we hadden afgesproken dat, hoe haar keuze ook mocht zijn, dit geen afbreuk zou doen aan onze vriendschap. En zoo .trouwde ik met Fran- kie en in korten tijd hadden we twee kinderen; de oudste, Tom, was een jongen. Het andere was een meisje, dat naar haar moeder werd genoemd. (De farmer wachtte even, tot zijn stem wat vas ter werd en sprak toen door, terwijl hij ze nuwachtig op zijn Havana kauwde). Zooals ik u al vertelde, heb ik haar niet meer gezien sinds ze twee jaar en tien maanden was; niet meer sinds den nacht dat Dave verdwenen is. Bucky keek snel op, een vraag op de lippen, maar hij hoefde deze niet uit te spreken. Mackenzie knikte. Ja, Dave nam het kind mee, toen hij opeens naar Mexico vertrok. Maar eerst moet ik teruggaan tot iets wat daarvóór nog gebeurde. Ongeveer drie maanden te voren, toen ik met Dave in de Sierra Dioblo-bergen reed, kwamen we een Mexicaan tegen, die door Apachen was gewond. We deden voor hem wat' we konden, maar toch stierf hij tijdens onze verzorging, ik denk twee uur nadat men hem aanviel. Voor hij stierf gaf hij ons een soort kaart cadeau, die hij in zijn bortzak droeg. Ze toonde de ligging van een bijzonder rijke mijn, die hij had ontdekt en daar hij geen bloedverwanten scheen te bezitten, liet hij ons de teekening, om er naar believen mee te handelen. Maar het was juist tijd om 't vee weer bijeen te drijven,waar door we niet veel tijd hadden en dus niet meer aan de mijn dachten. Want ik meen stellig, dat we elkaar volkomen vertrouwd zouden hebben op het punt van de teekening en de mijn. Maar om te voorkomen, dat een vreemde er misbruik van zou maken, sneden we het papier in tweeën en bewaarden elk een helft, zoodat als het ooit verloren ging een ander er toch niets aan zou hebben. De laatste maal dat ik in El Paso was, kocht ik voor mijn dochtertje eert gouden ket tinkje, waaraan een medaillon voor twee portret jes hing; ook kocht ik nog een ander medaillon; beide gingen met een geheime sluiting dicht. In een ervan deed ik mijn helft van de teekening en dacht, dat ik die niet veiliger kon opbergen. Want het kettinkje kwam nooit van den hals van mijn kindje af en niemand, behalve ik zelf haar moeder en Dave, wisten van dat geheim. Dave hield zijn helft onder een rotsblok ver stopt, waarvan we beiden de plaats kenden. Het vreemde van de heele geschiedenis is echter dat mijn valsche vriend in de haast van zijn vlucht vergeten heeft zijn helft van de teekening mee te nemen. Ik vond ze den volgenden dag nog onder het rotsblok, zoodat hij per slot van rekening aan zijn gestolen buit niet veel kan hebben gehad. Nam hij zijn deel van de teekening niet mee? Dat is al heel vreemd? zei Bucky nadenkend. Neen en we konden nooit nagaan wat daar van de reden was. Als ge het zoudt begrijpen, zouden onge twijfeld veel raadsels opgelost zijn. Het is mogelijk, want zooals ik Dave Hen derson kende of althans méénde te kennen, was zoo iets valsch en verraderlijks voc, hem bijna ondenkbaar en niet te gelooven. Hij was de aar digste en zonnigste mensch dien ik ooit heb ge kend en twee broers konden niet meer aan elkaar gehecht zijn dan wij. Maar hij is nu eenmaal weggegaan en heeft zelfs ons kind mee genomen, alles naar een lang vooruit opgemaakt plan. En we hebben nooit meer over hem of het kind iets gehoord. Ze waren verdwenen alsof de aarde hen hqLd verzwolgen en ook onze kok is in dien ongeluksnacht met hem verdwenen. Uw kok? Het was de tweede maal, dat Bucky den verteller onderbrak en zijn stem klonk bijna scherp. Wat voor soort man was hij? Een groote lompe, opschepperige kerel. Ik heb nooit kunnen begrijpen, waarom Dave juist hem heeft meegenomen. Als dat tenminste zoo is. Maar ik vertel fi toch, dat dit zoo was. Ze verdwenen in denzelfden nacht en het spoor wees duidelijk aan, dat ze ook denzelfden weg zijn gegaan. Den volgenden' dag volgden we het spoor ongeveer een uur lang, maar het was hard gaan regenen, zoodat alles uitgewischt was. Hoe heette uw kok? Jeff Anderson. Hebt ge soms een portret van hem of een van uw vriend? Vroeger had ik thuis verscheidene photos van Dave, maar na het gebeurde heb ik alles ver brand. Maar ik herinner me, dat we wel nog een photo hebben van Anderson. Zoud ge mij die willen zenden? Natuurlijk. Daarna vroeg de speurder nog eenige punten, die hem niet geheel duidelijk waren, dingen over den dag van de vlucht en over Anderson. Maar daarna luisterde hij weer stil en opmerk zaam, terwijl Mackenzie voortging: Al die lange jaren heb ik ooren en oogen open gehouden, erop vertrouwend dat ik ten slotte wel een spoór van mijn kind zou ontdek ken, of in elk geval dat ik een kans zou krijgen den verrader te straffen, «die zoo'n groot mis bruik van mijn vertrouwen maakte. En gisteren bracht de brief van mijn broer een eerste aan wijzing. Ik wil dat spoor volgen en tot het uiter ste nagaan, luitenant. Geef mij zekerheid, dat is het wat ik u wilde vragen. Ga de zaak verzamel de feiten en gegevens en tracht t kind terug te vinden voor me. Ik geef u ci blanche tot honderdduizend dollar. Breng van aangezicht tot aangezicht met dien set Henderson. Zoudt ge dat kunnen en wl doen? Ik kan natuurlijk niets vast beloi maar ik zal drie dingen intens trachten te do opsporen wat er van uw dochtertje is geworc waar Dave Henderson zich bevindt en of inderdaad uw baby stal om het medaillon de teekening in zijn bezit te krijgen. Bedoelt u dat u er niet zoo zeker van b dat Dave Juist dat bedoel ik. Het lijkt mij, dat uw Anderson het kind gestolen heeft. Mijn cont sie was, dat er diepe tandindrukken waren i het eind van het kettinkje dat ik na hét vim ook in handen heb gehad, wat er op zou wij' dat de dief eerst getracht heeft het kettin te openen en, het daarna te stelen. Maar hij I in het donker" de geheime sluiting niet vind het kind werd wakker en begon te huilen, hield met zijn hand haar mondje dichten dr haar uit de kamer. Dan hoorde hij iemand a komen of bewegen, werd zeuwachtig en spri op zijn paard, dat gezadeld voor de deur wac te. Hij nam het kind alleen mee, omdat zé~ kettinkje nog om had en dit het geheim beva dat hij noodig had. Misschien heeft u gelijk, maar dat zou nog niet bewijzen» dat Dave het niet is gewef Het is echter een voor de hand liggende v onderstelling. Uw vriend was dagelijks in de legenheid het kettinkje te stelen, of- alleen m het geheime medaillon open te maken en de t kening weg te nemen en er was geen enkele den, dat hij dit midden in den nacht zou do Herinnert ge u soms ook of uw dochtertje t zonder op den kok gesteld was? De farmer fronste het voorhoofd. Nu ik me bedenk, herinner ik mij dat bepaald bang van hem was. Als hij trach vriendelijk tegen haar te zijn, holde ze alt- schreiend naar haar moeder. Hij was een n( sche man. .(Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1941 | | pagina 6