HMmschoim HOFFMANN „Een meisje regeert" Een boeiende geschiedenis Peer Gynt Kora Terry HOEST ABDIJSIROOP tcht £edeien~ Litteraire Kantteekeningen. H.D.*Vertellini ZATERDAG 8 MAART 1941 HAARLEM'S DAGBLAD JU Het is een niet begeerenswaardige taak, die .Tule het „Meisje, dat regeert" op zich genomen heeft toen zeven jaar geleden de zoon des huizes, Stephan, z'n zwerversnatuur volgde, en het ouderlijk huis verliet Dat ouderlijk huis is een oude heerlijkheid met uitgestrekte landerijen en bosscnen, maar dat door gebrek aan geld en flinke krachtige leiding hoe langer hoe meer bezwaard wordt met schulden. Als de verhouding van Jule tot Stephan in het begin wat duidelijker was aangegeven, dan zou het verloop van de film, wat Jule en Stephan be- tn-eft. ook duidelijker geweest zijn. Men heeft eers' den indruk dat Stephan de broer van Jule is, op 't laatst blykt dat niet het geval te zijn. Daarom i het beter voor degenen, die de film gaan zien en evenals ik, deze fout zouden maken, te weten dat ze geen broer en .zuster zijn De oude baron is een jichtig oud-kolonel, die het geheele bedrijf aar Jule overlaat. Zeven jaar van haar leven, van ihaar achttiende tot haar vijf-en-twintigste jaar. geeft ze haar beste krachten. Ze werkt en zwoegt en dirigeert en regeert, maar ook door ge brek aan geli?., dreiigt het alles mis te gaan. In haar shirt en rijbroek en rijlaarzen ziet ze er meer uit als een jonge man dan als een meisje. Ook in toon en 'manieren is ze meer man dan vrouw. Het vrouwelijke in haar legt ze totaal het zwijgen op, om zich geheel aan haar moeilijke taak te geven. Dan komt onverwacht de verloren zoon terug. Hij heeft, wat haar steeds ontbroken heeft, nl. geld. Frans Hals het gaat, betalen om de eer van zijn familie te redden. Doordat zijn vroegere verloofde, die on danks haar trouwbelofte aan Runeberg, met den gouverneur in het huwelijk treedt, hem helpen wil en hem bezoekt ontstaan er complicaties, die tot een scheiding van den gouverneur en zijn vrouw en tot den dood van Runeberg zouden leiden, wanneer dc zaken tenslotte geen gelukkigen keer zouden hemen. Willy Birgel vervult op de hem eigen manlijk- imponeerende wijze de rol van den gouverneur en Brigitte Horney als zijn vrouw acteert zeer zuiver en gevoelig. Ernst von Klipstein geeft een zeer goede vertolking van Runeberg en zijn collega officier vormt tezamen met de' zuster van de gouverneursvrouw wel een zeer geslaagd komisch tel. Doch bovenal verdient de regisseur Tour- ansky lof die toont dat men van een niet zeer -.ijzonder gegeven een wel zeer bijzondere film can maken, met vele fijne en origineele trekjes en n het geheel genomen gekenmerkt door een peciale en boeiende filmstijl. Truus van Aalten, (Foto archief H.D.) Het bedrijf kan weer op pooten gezet worden en alles floreert. Hij is het gelukskind, wien alles voor den wind gaat zonder al te veel moeite, terwijl Jule met al haar zwoegen niet veel meer dan ne gatief resultaat had. Ze voelt zich nu geheel over bodig en een nietsnut die haar kostelijke mooie ja ren tenslotte geofferd heeft voor niets. Wanneer Stephan haar dan ook in een heftige bui toevoegt: „Je bent geen man en je bent geen vrouw, je bent een geboren dragonder" is het haar te erg en be- thiit zij èp haar beurt met de noorderzon te ver trekken. Maar „als de rnood het hoogst is, is de redding nabij". Ook hier. Stephan ontdekt Jule, zooals ze werkelijk is en JuleJule weet al lang dat ze van Stephan houdt, en het- gelukkige einde is dat ze elkaar gevonden hebben. Jule wordt op uitste kende wijze gespeeld door Heidemaric Hatheyer, Albert Matterstock is Stephan en Paul Henckels is de oude kolonel. In een bijrol zien we de Neder- landsche actrice Truus van Aalten, Over de geheele linie wordt prettig en vlot ge speeld. Wat een bekwame regisseur kan bijdragen tot het succes van een film, daarvan is de film „Het geheim van luitenant Runeberg"* wel een zeer treffen voorbeeld. Want het verhaal op zich zelf beschouwd is niet zoo sterk en menig regis seur van minder formaat dan Tourjansky zou er niet veel eer mee hebben ingelegd. Doch Tourjansky weet er met zijn bekwaamheid een doorslaggevend succes van te maken. Deze film is. vooral door de wijze waarop de geschiedenis ..gebracht" wordt, boeiend van het begin tot het eind. Het begin is reeds dadelijk raak. Met welk een elegance intro duceert de filmer ons Luxor hier via een kijkje in de keuken en een tref fend huislijk tafereeltje in het huisgezin, waar het verhaal begint. Dat is filmstijl! En die stijl houdt Tourjansky vol, en wy volgen geboeid de beelden. Luitenant Runeberg raakt in moeilijkheden doordat een politicus hem wijs maakt dat zijn vader een valsche handteekening heeft gezet; de officier zal binnen drie dagen het bedrag, waarom Willy Birgel. .(£ot<o archief lans Albers als rr Ibsen's drama te verfilmen was geein eenvou dige opgave en dit in aanmerking genomen moe ten we respect hebben voor hetgeen regisseur Dr. Fritz Wendihaiusen 'heeft bereikt. Maar wanneer we een parallel trekken tussöhen de film en de tooneelapvoering door Het Nederlandsch Tooneel, dan valt die wel zeer in het voordeel van het too neel uit. Het tooneel biedt voor de acteurs veel meer mogelijkheden wat het uitbeelden der ka rakters betreft, terwijl daarentegen filmisch weer meer werd bereikt met de prachtige omgeving waarin de film speelt, n.l. het schilderachtige Noorwegen met zijn bergen en fjorden. Wat dit laatste betreft is er op het tooneel met décors, ook al zijn die heel goed. minder te bereiken. De sprookjesach tige sfeer werd echter op het tooneel veel beter getroffen. Want Peer Gynt is een fantast, een zoekend mensch, die groote plannen heeft, maar die niet ten uitvoer brengt. De film wijkt in vele opzichten af van den oorspronkelij-ken tekst, er werden veel coupures aangebracht, zoo ontbreekt b.v. de scène in het paleis van den kabouterkoning en ook de Knoopengieter komt in de film niet voor. Prachtig is daarentegen de scène waarin Aase, Peer's moeder sterft en Peer haar in zijn fantasie de poorten van het Paradijs binnenrijdt. Als Peer zijn moeder verloren heeft, verlaat hij de boerderij en gaat door de wereld zwerven. Solvejg heeft beloofd op hem te wachten. Hij wordt- een invloedrijk man. verdient schatten en bouwt steden, maar het geluk ontbreekt hem ten eenenmale. Tenslotte keert hij oud. ziek en ver moeid uit Afrika naar zijn geboorteland terug en vindt eindelijk rust -bij Solvejg. Zoo eindigt de film. waarin Hans Albers als de hoofdpersoon voortreffelijk spel te zien geeft. Hier en daar zien we hem in zijn element wanneer hij bravourstukjes kan uithalen, maar ook later wanneer hij oud is geworden is zijn vertolking zeer knap. Daarnaast moet vooral ook Lucie Höflich genoemd worden, die zeer overtuigend de rol van Aase speelt. De muziek van Edvard Grieg werd voor de film bewerkt door Giuseppe Becce. AI met a.1 mag deze film als zoodanig ge slaagd genoemd worden. heeft succes De film Kora Terry met Marika Rökk In dc hoofdrol is geprolongeerd. ZONDAGOCHTEND-VOORSTELLING IN REMBRANDT. Zondagochtend vertoont Rembrandt Theater nog- eens „Een lied van de aarde", vervaardigd door Svend Noldan. Deze film toont 't beeld van onze aarde zooals onze tijd het vermag te zien, een beid van worden en wezen der aarde, van den mensch in zijn verhouding tot mikro- en makrokosmos. Dat was Svend Nol- dan's doel bij het maken van zijn film „Een lied van de aarde". De muziek is van Fritz Wennais. zang door ar beiderskoren en de Nederlandsche tekst gesproken door Ben Royaards. Groote hoeveelheid varkensvleesch in beslag genomen. De ambtenaren van Baayen en Degenaar van den crisis-opsporingsdienst te Ede in een buurt schap in die gemeente hebben een goeden slag ge slagen. Bij een onderzoek, dat in samenwerking met de gemeentepolitie op het werf van een land bouwer aldaar werd ingesteld, vond men in een schuur 11 groote kisten met gerookte ham en zijder spek, terwijl bij een voortgezette inspectie in eenige kippenhokken nog een groot kwantum varkens vleesch werd aangetroffen. De kippenhokken waren ingericht als spekrookerij, terwijl zich onder de betonnen vloeren van de hokken kuipen bevonden, waarin het vleesch werd ingezouten, voordat hei werd gerookt. Een groote verhuiswagen was noodig om het in beslag genomen vleesch, in totaal 5200 pond, naar het abottoir te Ede te transportéeren. kinkhoest slijmhoest Gebruik toch Abdijsiroop, die de vastzittende slijm direct zal doen loskomen, borst en keel verzacht en Uw hoest zal doen ophouden. Vanouds beproefd by hoest, griep, bronchitis, asthma. AKKER'S (Adv. Ingez. Med.) WINTERHULPEN EDERLAND Afd. Haarlem Oproep tot medewerking aan de lijstencollecte van 17 tot 22 Maart a.s. De directeur van de afd. Haarlem van Winter hulp Nederland schrijft: Overeenkomstig den wensch van den Directeur- Generaal van Winterhulp-Nederland zal van Maandag 17 t.m Zaterdag 22 Maart a.s. een lijsten collecte langs de huizen worden gehouden. Het is begrijpelijk, dat voor dit omvangrijke werk de behoefte bestaat aan veel collectanten. Het is niet de eisch, dat ieder, die wil medewerken, geduren de de geheele week collecteert. In verband met den beschikbaren tijd kan ieder zooveel straten voor zijn rekening nemen als hij van oordeel is, dat hij behoorlijk kan afwerken. De opzet toch is, dat van huis tot huis de inzameling zal plaats hebben. In overeenstemming met den wensch van den Directeur-Generaal zijn op de inzamelingslijsten tevoren de namen van de bewoners vermeld. Ter voorkoming van misverstand deelt de Directeur van de afdeeling Haarlem mede, dat dit geschiedt ter vergemakkelijking van de taak van de collectan ten en om te bevorderen, dat geen huizen worden overgeslagen. „Van immoreelen dwang is dus geen sprake, alleen reeds daarom niet omdat Winter hulp iederen stok achter de deur mist". Zij, die reeds eerder hun medewerking aan de collecte hebben verleend, ontvangen recht streeks van den Directeur een uitnoodiging om ook nu mede te helpen. Zij, die tot dusver niet aan de collecten deelnamen, worden uitgenoodigd zich op te geven aan het kantoor van de Winter hulp, Ged. Oude Gracht 47 te 'Haarlem, Telefoon 20047. Na opgave zullen de aanstaande medewer kers een uitnoodiging ontvangen om bij één van de 4 wijkbureaux in de gemeente de inzamelingslijsten en verdere bescheiden te komen afhalen op Zater dag 15 Maart p.s De Directeur spreekt het vertrouwen uit, dat werkgevers aan de bij hen in dienst zijnden ge legenheid zullen willen geven om aan dezen be langrijken socialen arbeid deel te nemen Het ligt voor de hand, dat hier alleen met uitgebreide medewerking gunstige resultaten kunnen worden bereikt. De inwoners van Haarlem worden vriendelijk uitgenoodigd tijdig uit te maken welke gift door hen geschonken zal worden, zoodat de collectan ten niet voor de tweede maal een beroep zullen behoeven te doen. Dit voorkomt noodelooze moeite van weerszijde. Voor hen, die hun gift op andere wijze ter beschikking willen stellen vermelden wij hier nog maals het gironummer van den penningmeester, afd. Haarlem, No. 395300. Van deze gelegenheid wenscht de Directeur ge bruik te maken om de aandacht van de nering doenden erop te vestigen, dat op de waardebons niet meer de namen van de begiftigden worden ingevuld, maar dat daarop voorkomt het nummer van hun stamkaart of van de kartotheekkaart van Winterhulp met den geboortedatum van den be trokkene. Als eraan getwijfeld wordt, of de aan bieder van de waardebons daartoe gerechtigd is. kan steeds diens persoonsbewijs worden gevraagd. WIJ MAKEN: Acfetasschen Boodschappenfasschen en alle andere tasschen SPAARNE 44 HAARLEM (Adv. Ingez. Med.) De Nederlandsche inzending op de Voorj'aarsmesse te Leipzig beschikt over een kostelijke collectie bloemen en fruit, welke terecht de bewondering van alle bezoekers wekt. (Foto Weltblld) „Grand Seigneur" door Marie C. van Zeggelen. Amsterdam J. M. Meu- lenhoff. Het moet zoo langzamerhand voor mevrouw Van Zeggelen, onze vroegere stadgenoote, een welda dige ontspanning zijn geworden een historischen roman als dezen „Grand Seigneur" te schrijven. Zelve getuigt zij daarvan in haar naschrift: „het werken aan dit boek is een weldaad voor mij ge weest in dezen veelbewogen, ernstigen tijd Niets dwingt de geest zoo tot rust als scheppend werk. dat op zich zelf weer niets anders is dan stil oot moedig luisteren naar dat wat tot ons komt uit de onbekende wérelden van de ziel". Haar vrouwelijke intuïtie en levenswijsheid kon den haar tot die onbekende werelden van de ziel den toegang verschaffen, tot de beken-de en histo risch vaststaande feiten waren de familie-archie ven van het Nederla'ndsch patriciaat der achttiende eeuw haar een waardevolle, inleidende steun. In die kringen en in dien tijd is zij daardoor thuis als weinigen en haar geheele stijl en verteltrant heb ben daardoor iets van dien tijd aan zich gekregen dat niet al te gemaakt, al te opzettelijk aandoet, doch een uitvloeisel lijkt van haar opgaan in de personen en gebeurtenissen, waarover zij den lezer op smakelijke wijze inlicht. Had voor eenige vorige romans het familie archief der Boreeis haar rijke stof tot verhalen ge geven, ditmaal zijn het de archieven der Calkoens en der familie Gevers van Marquette, die voor de karakteristiek van den Grand Seigneur een aantal gegevens, verstrekten. En al 9peelt op het aardige kasteel Marquette een slechts kleine, maar aller liefste periode in het boek zich af, de schrijfster bleef daardoor in verbinding met het haar en ons zoo vertrouwde Kennemerland. Overigens zullen wij door Cornelis Calkoen. den grand seigneur van dezen roman, meer over zijn lotgevallen als ambassadeur in Polen en Turkije te lezen krijgen dan over het landelijk schoon onzer duinstreek en de lezer kan zich daar allerminst door bekocht achten, daar deze Excellentie uit een Amsterdamsch koopmansgeslacht een niet alleen interessante, doch bovendien beminnelijke per soonlijkheid is, wiens portret door mevrouw van Zeggelen met kennelijke ingenomenheid wordt ge- teekend. De gezant der Hoogmogende Heeren is, naar wij wel mogen aannemen, ook in zijn privé- leven geen suffert geweest, maar zijn levenswijs heid en zijn levenskunst heeft hij nooit veronacht zaamd en zij komen goed tot uiting in den raad, dien hij zijn jongen secretaris Hofland geeft in een ver trouwelijk gesprek: „Geniet van het leven zoolang je jong bent, maar blijf de achting voor je zelf bewaren". De idylle in het latere leven van dezen grand seigneur, die dien titel ook door zijn levenshou ding zoo ruimschoots verdiende, wordt geleverd door Claertje Gosse, de dochter van den Haag- schen boekhandelaar, die bij een eerste bezoek van Calkoen aan haar vader bij hem de herinnering heeft wakker gemaakt geheel onbewust natuurlijk aan wat misschien een groote genegenheid van hem in Constantinopel is geweest. Claertje is een schoonheid, daarbij deugdzaam en lief en trouw aan haar vriend, den jongen student Paul Duive- naer, die van papa Gosse alleen ^iet over trouwen mag komen praten, zoolang hij nog geen medische praktijk heeft. Calkoen's waarschuwing aan Hof land gold haar, die op den amoureuzen secretaris almee een diepen indruk gemaakt had. Maar de grand seigneur zal nog veel verder gaan. Hij zal Duivepaer een positie bij de Porte bezorgen, die dezen in staat zal stellen zijn Claertje te huwen en ook op nog andere wijze bewijst hij dat het lot van het mooie meiske hem ter harte gaat. Zoo laat hij, in die aardige episode op Marquette, twee por tretten van Claertje door den grooten Liótard schil deren: éen als herinnering voor zichzelf, een tweede voor Paul bestemd. De belangstelling van den ouderen Calkoen voor de .twintigjarige Claertje heeft den onbaatzuchtigen vorm eener vaderlijke genegenheid aangenomen en het is wel jammer dat aan het einde van het verhaal, door den dood van Duyvenaer, geen blij-eindigend slot gesohreven kon worden. Calkoen zal zijn beide protégés niet ge huwd zien. Tusschen de draden der liefde door loo- pen in dezen roman natuurlijk de lijnen der histo rie des lands, in de daden .zijner eerste dienaren. Daardoor blijft ook deze roman van mevr. van Zeggelen wederom welkome lectuur én voor den liefhebber der historie èn voor wie van de liefde hooren wil. De verloren Bruid, door Fred, van Laer. Amsterdam. Arbeiderspers Er is in dif leven van Frank 'ooals Fred van Laer het met ongewoon schrijftalent heeft getee- kend .een opvallend verschil in litteraire waarde te constateer en tusschen de beide deelen waaxin het respectievelijk Frank den knaap en Frank den volwassen man geldt. In het eerste deel is de schrijver doende, met groote scherpte de jeugd van een intelligent en door de omstandigheden in sommig opzicht vroeg-rijp ventje te teekenen, waarbij zijn groote kennis van en begrip voor jeugdige emoties en ontdekkingen aan den dag treedt, daarbij een echt en zuiver meevoelen pa rend aan een even natuurlijk gevoel voor humor. In het vervolg, als Frank als maatschappelijk ge slaagd jong koopman in liefde's onzekerheden ver strikt raakt, maken die qualiteiten plaats voor an dere, die meer speculatief dan beschrijvend gericht zijn en voor mijn gevoel het bijzondere van de eer ste missen. In de teekenïng van het kind Frank, kind uit het naar het proletariaat afgezakte, zeer los in elkaar zittende burgergezin (al? men nog van een gezin spreken kan, waar de man en vader steeds zoek is en soms geremplaceerd wordt) is Fred van Laer werkelijk voortreffelijk. Als Frank's schooljaren aan de beurt komen gaat men den schrijver al een weinigje schuin aankijken: is die verhouding Frank meester Wijdeveld al niet reeds wat zoetelijk en riekt de beschrij ving van het onderwijs op de moderne H.B.S.. waar Frank belandt, vooral in de figuur van den leeraar Terpstra niet naar een auteur, die zelf „bij het onderwijs" is of geweest is? Als Frank man is ge worden en „de vrouw" een rol in zijn leven gaat spelen, wordt zijn naar alle kanten heen onbevre digd blijven niet geheel duidelijk gemaakt F,r is in Frank van alles iets te veel en het lijkt waarschijn lijk dat ook Ilona hem zou teleurgesteld hebben als ze niet was dood gegaan. Ook in den overigens wel een zeer belangwek- kenden indruk makenden debutant is Fred van Laer dat? is een teveel van het een en ander, vooral dan in de tweede helft van 't boek Er wordt meer in 'gedoceerd dan gesuggereerd Rn dat is evenals in de beeldende kunst, voor het inzicht van onzen tijd. on-artistiek Teekenen is weglaten, een axioma van groote meesters in de schilder kunst, kan ook voor de litteratuur gelden Inkrim pen. samenvatten van het kernigste in een enkelen zin, met de sterkst beeldende woorden, is meer dan een doceerend betoog van een pagina, dat een figuur in den mond gelegd wordt Een Remy de Gourmont verstaat die kunst, zelfs in den diepzin- nig^ten psychologischen roman. Waarom moeten ii altiid zoo lo-g-tradi" "im m Holland" Maai on danks alles is De verloren Bruid een bijzondere prestatie. J, H. DE BOIS, i DE SCHEIDSRECHTER. Een voetbal-griezelverhaal, d o o r J. J. P. EEN schrille fluittoon klonk over het de scheidsrechter had op zijn instrume geblazen omdat hii een overtreding 0 constateerd had. Het laatste deel van ói toon werd begeleid door een niet minder overtui] gefluit van de tribunes: luid en afkeurend schreeuw begeleidde het: men was het met di scheidsrechter niet eens. De helft van het publiek (het was een plaa' lijke wedstrijd) schreeuwde en floot; de ande helft zat tevreden te kijken of trad in di«cussie m buurbeden over het vraagstuk of de beslissing juj jeu was. Dat de eerstgenoemden een overweldigend 1 in d* waai produceerden zal iederee-n duidelijk ziin, -i te verwonderlijker was het dat er 'emand was. d ^ly men boven alles uit kon hooren. Hii zat vooras op een onoverdekte tribune en hij was rood vj jon, woede: zoo rood als.neen,"er is niets zoo rxx yjst als meneer Rasing was.teen hij od dezen simpel' ,ertc fluittoon reageerde. Rasing, want zoo heette h end' zat daar en donderde zoodat men het over he* gger veld kon hooren. Het publiek lette er niet op. I 10g scheidsrechter wel. Hij keek even naar meneer R -ene sing en stapte toen op de onoverdekte tribune a regelrecht liep hii naar hem toe. Toen 'hij voor ihe stond zei hij: „Meneer, ik geef het op. Scbeidsree! teren is te moeiliik voor mii. Doet u het alstublie WOnc in mijn plaats". Hij trok zijn jasje uit en gaf aan meneer Rasing, die trok zijn regennas en zi: sen colbertjasje uit. en doste zich in het jasje van d< scheidsrechter: toen stapte hij het veld op. rfc[an scheidsrechter nam zijn olaats op de tribune in j< glimlachte ondoorgrondelijk. Meneer Rasing liep dadelijk naar de plaats wai volgens hem geen en volgens den scheidsrecht! wel een overtreding begaan was; hii pakte den h in zijn handen, gooide hem op en het spel ging ve; der. Hij vond deze oplossing zelf erg slim en hl !ve„ publiek protesteerde niet overmatig. Meneer Rj sing's carrière als scheidsrechter was begonnen, iX)0r Na een hoonenden blik geworpen te hebben c veer zijn te midden van het publiek genest.elden vnoj De Te ganger wandelde hij tevreden een eindje met dunt,! bal mee. Eindelijk was hii de baas op het voli lr Eindeliik zou er eens werkelijk recht gesprok! worden op de groene vlakte! Meneer Rasing voel: zich gelukkig dat deze schoone taak voor hem wegk geleed was. Hè! Daar had de tegenoartii een prachtkans! Di moest wel een goal worden! Maar wacht.waj waren de backs? Die stonden verder naar vorei |0uj die bal was langs hun doorgegeven! Het kon r anders; dat was off-side! Geen twiifel aan! meneer Rasing floot. Even was het stil; toen brai,m( alles los: van alle tribunes klonk geloei, gebrul e gefluit. De nieuwe arbiter voelde dat zijn trommel vliezen bijna barstten: het lawaai zwol nog aan E daar kwamen twee spelers op hem af. Van den kaï af kon je heelemaal niet zien dat die twee zoo groc waren en dat zij biceps hadden, die zich op hu j/j shirts afteekenden: bovendien rolden zij nog rr,f hun oogen. Steeds dichterbij kwamen ze. En hc zat het nu: werd hij kleiner of werden zij groote: Het verschil nam in elk geval steeds toe. En d{ lawaai! Zakten de tribunes nu nog niét in elkaar nia Nu waren de spelers vlak bij hem: hun vingei foe waren als klauwen gekromd, hun opgezette bireu oo scheurden hun shirts bijna. En allebei waren i jk minstens tien keer zoo groot als meneer Rasing d Hoe moest hij hun ontkomen? m Even wierp hij een blik op de onoverdekte tri waa bune: daar zat de scheidsrechter, ondoorgrondelij »lsl* glimlachend. s z Meneer Rasing dgaaide zich om en holde op hei jrn af; het was een geweldige afstand geworden nas -Wc de onoverdekte; hij rende als een dwaas met twee OTVi en-twintig spelers en twee grensrechters op ziiiloei hielen. Haast hadden ze hem te pakken; nog mee ege1 nam het geschreeuw toeToen sprong hij ove jncj< het hekje. ervi Daar was de scheidsrechter, glimlachend; hij vva 0Op opgestaan en hielp meneer Rasing uit het scheids 0!k rechtersjasje. De fluit veegde hij aan zijn zakdoej ewc af, waarna hij hem im zijn mond stak. Toen staptl 1(jer hij het veld op. Zit Op de onoverdekte tribune bleef meneer Rasini |00]-, achter. Tegenwoordig schreeuwt hij niet meer en al wijs u ook nog zoo iets vaal en verschoten roods aan het is rooder dan meneer Rasing's gezicht gedu rende een 'wedstrijd ooit wordt. Hij weet nu zei wat het is, om midden op het veld te moeten staai en alles precies te moeten zien en goed te moetei aan beoordeelen. Maar een heeleboel andere menschén op voet balwedstrijden weten dat nog heelemaal niet. nyV r AMSTERDAM» RA ADA PP.-GROENTE -VLEESCH EEN REEKS VON SCHOTELS. 0VERTREÊT j OLIES! GEEN FOOIEN. BEDIENING 10% (Adv. Ivae? Med.) ACENDA Heden: ZATERDAG 8 MAART. Rembrandt Theater: „Kora Terry" geprolongeerd 2.30 en 6.30 uur. Palace: „Peer Gynt", 2 en 6.30 uur. Frans Hals Theater: „Een meisje regeert", 2.30 et e.30 uur. Luxor Theater: „Het- geheim van luitenant Rune- berg", 2.30 en 6.30 uur. Frans Hals Museum: Tentoonstelling van schil* derijen en teekeningen, 115 uur. ZONDAG 9 MAART Concertgebouw. Ledenconcert der H.O.V. Solist! !e N To van der Sluys, 2.30 uur. hom Stadsschouwburg: Charlotte Kohier: „Frasquita'Hen 2 uur. Remonstrantenhuis: Morgenwijding Ned. Ver. ft Spiritisten „Harmonia", Haarlem I, 10.30 uur. Rembrandt Theater: Zondagochtendvoorstelling: Duit: ,Een lied van de aarde", 11.30 uur. Rembrandt Theater: „Kora Terry" geprolongeerd, 1.30, 3.45 en 6.30 uur. Palace: „Peer Gynt", 2, 4.15 en 6.30 uur. Frans Hals Theater: „Een meisje regeert", 2, 4.19 en 6.30 uur. Luxor Theater: „Het geheim van luitenant Rune* berg", 1.30, 3.45 en 6.30 uur. Frans Hals Museum: Tentoonstelling van schil* terijen en teekeninjren 115 uur. MAANDAG 10 MAART. Bioscooptheaters: Voorstellingen des middags en des avonds tot 8.30 uur. Frans Hals Museum: Tentoonstelling van schil* -Jerijen en teekeningen, 115 uur. ROOSTER VAN APOTHEKEN Van 9 Maart tot en met 15 Maart zijn op Zondag en op werkdagen gedurende de avond uren (na 8 uur) en nachturen (tot 8 uur 's mor gens) geopend: Fa. C. G. Loomeijer en Zn., Barteljorisstraat 11, Tel. 10175. Park-Apotheek. Ulevcrparkwerg 13. Tel. 1 1793, Teyler Apotheek, Teylerplein 79, Tel. 1 Te Heemstede is geopend: Apotheek Schotsman, Binnenweg 206. Tel. 28320k To Bij De oopc rag* reik lanc erd* )och telli rach roor r< lang nijn ij h* De eed? èlïj'l 'oor W; leid. leliil Vo lit imbt Indie lus dier- Jran: lijdt?' Kmv De hfur lewt lien de D iru'f z :ing 'lijfl lijn ten. n st kleei

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1941 | | pagina 10