Goudvisschen
KRUSCHE
y Spart en Spet
Jiunst en £ettecen
9C.D.-Veelei Cing)
VRIJDAG 18 AP Rit 1941
HAARLE M'S D A' G B t A D
3
Boksers hebben wedsfrijdroutine
noodig.
De waarde van den „linker-directe"
Bij de onlangs op „Kareol" gehouden bokswedstrijden
en wederom bij de A-kampfoenschappeQ van Noord-Hol
land. die Zondag j.l. in Frascati hebben plaats gehad
heeft de nationale titelhouder In het vlleggewicht.
stadgenoot Hessels. met groot puhtenverschll van den
Amsterdammer R. Brander verloren. Hier wreekte zich
dus de geringe wedstrijdgelegenheld. die de pugilisten
van de Haarlemsche vereeniging „De Ring" hebben en
die toch onontbeerlijk is ont met eenige kans op succes
de handschoenen met tegenstanders van klasse te kunnen
kruisen.
Wil een bokser, hetzij amateur of professional, het
hoogste peil bereiken en zich daar handhaven, dan moet
zijn loopbaan gebaseerd zijn op regelmatige conditie
training. alsmede op techniek en tactiek. Terwijl men de
techniek voor een deel door deskundige voorlichting en
in oefenpartijén onder toezicht kan machtig worden, kan
de tactiek slechts door ervaring van serieuze gevechten
worden geleerd. Het boksen heeft dit met het schermen
gemeen, dat snel denken, een -scherp oog en onmiddellijk
reageeren onontbeerlijk zijn om het „krijgsplan" te doen
slagen.
Daar de Haarlemsche boksers door het nog steeds be
staande wedsfrijdverbod hier ter stede veel te weinig
matchpractijk krijgen en het aantal leden van ..De Ring'
mede daardoor beperkt bleef, zal het. duidelijk zijn, dat
juist een kampioen als Hessels veel meer moeilijkheden
zou ondervinden om zijn titel te behouden dan zijn col
lega's uit Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. De groo-
terc match-ervaring van de laatsten geeft hun meer zelf
vertrouwen, hun aanval is vinniger en hun snelheid van
handelen brengt hen in het voordeel.
Het is echter opvallend, dat er in het boksen der
Nederlandsche amateurs zoo weinig stijl te bespeuren
valt; het energieverbruik is daardoor veel grooter dan het
bereikte nuttig effect. Ik denk hier niet in de eerste plaats
aan het stooten met open handschoen, met. den binnen
kant van de hand en aan andere ondoelmatige of ongeoor
loofde wijze van stooten. Dit Immers zal door een voor
zijn taak berekenden scheidsrechter onmiddellijk worden
ontdekt en met een waarschuwing bestraft. Veeleer gaat
het hier om het ontbreken van een technlschen onder
grond. die feitelijk voor alle beoefenaren der pugiiistiek
gelijk moet zijn.
Er is in ons blad reeds bij vorige beschouwingen op ge
wezen. dat de opleiding van den jongeman, die wedstrijd-
bokser wil worden, ten minste een jaar moet duren. Het
deelnemen aan matches vóór het verstrijken van deze
leerperiode heeft niet slechts een enkele uitzondering
daar gelaten weinig zin. amar kan ook schadelijke ge
volgen hebben en in vele gevallen keert het „slachtoffer"
de bokssport meteen den rug toe. Laten wc de ..physical
culture", de conditie-training waaronder begrepen de
lenigheids- en de het weerstandsvermogen opwekkende
oefeningen buiten bespreking, dan zal het eerste ge
deelte van de opleiding gew:;d moeten zijn aan ontwij
kingsmanoeuvres. duiken, wegbulgen. aan het verkrijgen
van de juiste balans en houding van het lichaam
Al te dikwijls ziet men bij onze amateurs, dat zij in
plaats van op de teenen op de vlakke voet boksen, wat
hun bewegelijkheid^ schaadt en de balans van de boks
houding verstoort. Teneinde onmiddellijk voor een aanval
te kunnen wijken en zoodoende buiten sfoot-afstand te
komen, moet men in staat zijn, zich met bet voorste been
te kunnen afzetten om het zwaartepunt van het lichaam
te verplaatsen. Dit kan alleen geschieden, indien de teenen
van den voorsten voet ietwat naar binnen gedraaid zijn;
houdt men den linkervoet rechtstandig op den grond
zooals bij het loopen dan kost het veel meer moeite uit
de aanvalspositie terug te komen. Niettemin wordt deze
lout door zeer vele amateurs regelmatig gemaakt.
Uit het bovenstaande blijkt, dat het voetenwerk met
recht de basis kan worden genoemd, waarop de bokser
zijn techniek moet opbouwen, wil hij niet het risico loo
pen. dat hij In snelheid van beweging door zijn tegen
stander aldra wordt overvleugeld. Voorts is het zaak. zoo
weinig mogelijk trefkans te bieden en men makedus
nimmer een breed front met de bedoeling een rechtschen
treffer te kunnen plaatsen.
Zoowel voor "afweer de hoofdzaak als voor den
aanval ls de linker directe het voornaamste wapen en deze
stoot is eigenlijk de sleutel tot de „edele kunst van zelf
verdediging". In het eerste geval houdt men met den snel
van den schouder gestrekten arm den rivaal op afstand,
In het tweede geval meet men den afstand voor den te
volgen eigen stoot. Het wordt dikwijls uit het oog ver
loren. dat er even goed punten voor afweer als voor
treffers worden toegekend en dat men dus theoretisch
een match zou kunnen winnen, indien het zou gelukken
alle stooten van den tegenstander op de dekking op te
vangen of ze te ontwijken. Over het algemeen echter krijgt
bij overigens gelijk opgaanden strijd de bokser, die het
meest in den aanval was, de beslissing toegewezen.
Is men eenmaal zoover, dat men zich volgens alle regelen
der kunst voetenwerk, ontwijken, het „rijden"
de naar eigen hoofd gerichte stooten, buigen, dekking
en paroeren kan verdedigen, dan volgt, steeds met de
linker directe als basis, het maken van openingen voor
een stoot naar de kaak, de maag of de borst, waarbij
vooral zorg wordt gedragen, dat men van de heupen uit
met het gewicht van schouder en bovenlichaam achter
dien stoot komt,nochtans zonder de balans te verliezen.
Want als men mist en in letterlijken zin uit zijn even
wicht geraakt, dan volgt onmiddellijk de straf op die
zonde. En tenslotte wake men er wel voor, de eigen kin
goed achter den linkerschouder gedekt ie houden en deze
dekking met de rechterhand aan te vullen of af te
wisselen.
Het kan voorkomen, dat bij gelijk gewicht een
waarde voor een goeden wedstrijd de eene bokser lang
ls en over grootere reikwijdte beschikt dan zijn meer
compact gebouwden tegenstander. Dat was onder meer het
geval in het treffen tusschcn Hessels en Brander. Indien
onze stadgenoot zich ..aan het leerboek" had gehouden
en zijn voor een vlieg- of bantamgewicht uitzonderlijk
langen reik met een goed toegepaste linker directe had
uitgebuit, zou het den Amsterdammer uiterst moeilijk
zijn gevallen met zijn veel kortere armen Hessels tot op
stoot-afstand te benaderen. Brander was dan verplicht
geweest, het lijf-aan-lijfwerk te zoeken en in zijn poging
daartoe had. indien het den hoofdstedellng al gelukte den
linker directe te ontwijken. Hessels hem met een rechter
opstoot kunnen opvangen.
Hierin, zoowel als in tempo, faalde de naarlemmer; hij
liet zich het gevecht opdringen en waarschijnlijk door
tekort aan geregelde match-practijk schoot zijn verdedi
ging in de voornaamste onderdeelen er bij in. Indien hij
slechts het initiatief had kunnen nemen om eiken storm
loop van den kleinen Amsterdammer In de klem te
smoren, dan zou laatstgenoemde naar „het onbereikbare"
hebben gestreefd en met het aandacht besteden aan eigen
defensie al genoeg te stellen hebben gehad.
Voor Hessels gelde dus in de naaste toekomst het parool:
meer wedstrijden ende linker directe.
CRITICUS.
NED. VOETBALBOND.
Conderafdeellng Haarlem)
WEDSTRI.TDI'ROGRAMMA VOOR
ZATERDAG 19 APRIL 19*1.
ZATERDAGCOMPETITIE.
Afd. A. RCH—VVY. 4 uur. R Honijk; Telefonla—VEW.
(terrein THB). 3 uur. L. C M. van der Ven; VGS—Ken-
nemerland I. 3 uur. G H. Hesselink Jr.; Tw Jeugd—Johez.
3 uur. S de Boer; ZSV—SIZO. 4 uur. H J. Boeiee.
Afd. B. Johez 2—VGS 2. 3 uur. H Drupsteen; VEW 2—
VVRA. 3 uur. J. Steffens; SIZO 2—Kennemerland 3.
4 uur. M. Paardebek Jr.; ETO—Kennemerland 4. 3 uur,
A. C. Slobbe.
ADSPIRANTEN' COMPETITIES.
Afd. A: Geen wedstrijden.
Afd. B: Haarlem b—RCH b. 3 uur; EDO b—Schoten b.
3 uur.
Afd. Cr HBC a—O. Gezellen a. 3 uur; Hoofd. Boys—BSM
3 uur.
Afd. D: KCH c—Spaarndam. 3 uur; ETO—DIO. 5 u
Afd. E: Zeemeeuwen—RCH e. 3 uur; WH—RCH d.
3 uur; Hillinen—EDO d. 3 uur. THB b—SIZO. 3 uur.
Afd. G: DSS bTYBB b. 3 uur; DSS a—DEK. 3
O. Gezellen b—TYBB c. 3 uur.
NOORDELIJKE ADSPIRANTEN COMPETITIE.
Afd. A" VSV aVVB a, 3 uur. W. de Boer; Terrasvo
gels a—Kennemers a. 3 uur. J. Kunst.
Afd, B Kennemers b—Stormvogels b. 3 uur; Bever
wijk b—Stormvogels c. 3 uur; VSV c—VVB b. 3 uur.
De School voetbalwedstrijden.
Donderdagmiddag werden in het Noordersportpark de
halve eindstrijden van afd. C gespeeld. De eenc halve
finale ging tusschen de Bronsteeschool 2 en de Dreef-
school 2. waarbij de Heemstedenaren aan het langste eind
trokken. De andere wedstrijd bracht de Ambachtsschool 2
tegen de Bosch en Hovenschool I tusschen de lijnen. De
Ambachtsschool opende de score cn had met rust nog
dezen 1—0 voorsprong. De kansen waren dus nog geheel
open. De Bosch en Hovenschool beschikte echter
stevigen middenvoor, die behoorlijk schieten kon. Dit was
dan ook wel de hoofdoorzaak, dat de Ambachtsschool
tenslotte nog de nederlaag leed. hoewel met gcflattccide
cijfers. Echter toonde de voorhoede der Ambachts
school weinig doorzettingsvermogen.
Het wordt dus in deze afdecling een Ilecmsteedsclie
finale!
DE EINDSTRIJDEN.
Zooals reeds werd medegedeeld, worden de finales door
onvoorzlenen omstandigheden op het Bloemendaalicr
gespeeld. Een verslechtering is dit zekgr niet, daar het
terrein in een mooie omgeving ligt en er vier speelvel
den ter beschikking staan. De wedstrijden kunnen nu alle
op de middaguren worden gespeeld. Om kwaï
wordt begonnen en om kwart voor vijf zijn do zes win
naars bekend. Ongetwijfeld zijn er spannende wedstrijden
bij en de ware sportliefhebbers zullen zeker hun gang
naar het Bloemendaalterrein niet betreuren. Den spelers
wordt verzocht op tijd aanwezig te zijn, zoodat de wed
strijden op het vastgestelde uur kunnen beginnen. Dit
Is natuurlijk noodig voor een vlot verloop. Hel publiek
houde ztch aan de regeling, welke de Schoolvoetbalcom-
missie en het bestuur van Bloemendaal heeft Ingesteld
Geen publiek aan de korte zijden van het speelveld, in
dien zich daar geen afrastering bevindt.
Het programma luidt".
1.45 Eindstrijd D-verliezers.
Winnaar H. B. S A 5—2de H B S. B 9 tegen
Chr. School (Bloemendaal)lste H- B. S. B 6.
2.— Eindstrijd Afd. D (winnaais|.
Winnaar Nijverheidsschool 4 iTJmKon WUhelmina-
school 2 tegen winnaar lste Centrale school—lste II.
B. S. B 5.
2.15 Eindstrijd Afd. B.
Winnaar Kennemer Lyceum IU. L. O. C I tegen winnaar
U. L. O. B I—Bronsteeschool I.
2.30 Eindstrijd Afd. A.
H. B. S. A I tegen winnaar M. T. S.—R. H. B. S I (Velsen).
3.15 Eindstrijd Afd. C.
Bosch en Hovenschool (Heemstede) tegen Bronsteeschool 2
(Heemstede).
3.30 Eindstrijd Afd. E.
Winnaar P. H. v. d, Leyschool—Bornwateischool tegen
winnaar lste Doopsgezinde school—Vondelschool (Aer-
denhout).
De uitslagen van Donderdag waren:
Afd. C:
Ambachtsschool 2Bosch en Hovenschool I 14
Dreefschool 2Bronsteeschool 2 04
Afd. A:
M. T. S.—R. H. B. S I (Velsen) 0—1
Donderdagavond werd de belangrijke A-wedstrijd M. T.
S.—R. H. B. S. (Velsen) gespeeld. Een talrijk publiek was
geutgie van dezen, niet op heel hoog peil staanden. maar
wel zeer spannenden wedstrijd, welke eerst ln de laatste
minuien in het voordeel van de Velsenaren werd beslist.
Daarmede kwam de overwinning wel aan het elftal, dat
- qua combinatie ook liet meeste recht op had. De
voorhoeden waren in beide elftallen het zwakke punt. De
verdedigingen waren goed, vooral viel het. uitmuntende
spel van den linksback der Velsenaren op. die de M. T. S.
voorhoede vrijwel volkomen in bedwang had.
overwinning was eigenlijk wel een verrassing, daar
algemeen van meening was, dat de bekerhoudster
M. T. S. zich wel zou kunnen handhaven. Het typische
het geval is nu, dat in den eindstrijd, welke Zater
dagmiddag om half drie op het Bloemendaalterrein ge
houden wordt, de R. H B. S. tegen de H. B. S. A I uit
1 komen, welke twee elftallen ook in de eerste ronde
tegen elkaar kwamen en waarbij de H. B. S. A I met 2—1
won. De Velsenaren krijgen dus nu kans op revanche
het belooft stellig een spannende ontmoeting te zullen
worden.
voor VIJ-VER en AQUARIUM. Eerste voorjaars
zending - A.S.F. TUIN- en GAZONMEST
BLOEMZADEN.
GEBR. VEENINGA, Naturalisten, Telef. 13265
Athletiek
Nieuw wereldrecord polsstok-
springen.
NEW YORK 17 April (A. N. P.) De bekende- Ameri
kaansche poisstokspringer Cornelius Warmerdam vestigde
dezer dagen met 4.65 M. een nieuw wereldrecord.
Deze sprong slaagde bij de derde poging.
Hiljnrlpn
KAMPIOENSCHAP VAN HAARLEM IE KLASSE
KLEIN BILJART.
Donderdagmiddag werd het tournooi om bovengenoemd
ampioensehap in café Metz a. d. Barteljorisstraat voort
gezet.
ontmoeting De Jager (B. C. H.j—v. d Broek (1930)
was meer spannend dan fraai. Na een matig begin van
beide zijden nam. v. d. Broek 'n kleinen voorsprong, welke
hij met een goedgespeelde 33 tot 60 punten opvoerde. Bij
de 15e beurt was de stand 103 om 43 In zijn voordeel.
Langzamerhand haalde De Jager daarna op cn bij de 200
waren de kansen gelijk. Met een goede eindserle van 16
pnt.
250
zijn
brt.
52
irdccl,
Een blik op Athene, de hoofdstad van Griekenland
(Foto Stapf)
de Jager 250 52 20 4.80
v. d. Brock 238 53 33 4.57
Tegen het brlllante spel van Steffers (D. E. S) was v. d.
Hoek niet opgewassen. Eerstgenoemde was er direct goed
n beheerschte het spel volkomen. Met flinke series,
waaronder een sterkgespeelde 74 liet de kampioen zijn
partner direct ver achter zich. Een mooie slotscore van
50 bracht Steffers reeds in de 14de beurt de zege
pnt. brt h.s. gem.
d. Hoek 90 14 13 6.42
J. Steffers 250 14 74 17.85
De laatste avondpartij was voor Houtkooper (B. C. H.),
die met zijn medelid De Jager meer moeite had. dan ver
wacht werd. Bij de 15e beurt was de stand no^ 100 om
70 ln het voordeel van laatstgenoemde, doch 7 beurten
later ging Houtkooper hem voorbij en behield met kleine
series tot het einde den kop.
Dc gedetailleerde uitslag is:
pnt brt h.s. gcm.
W. Houtkooper 250 39 19 6.41
J de Jager 220 39 1] 5.64
Voor Vrijdagavond zijn dc volgende partijen vastgesteld:
7 uur: Lamers (Exc.)—De Jager (B. C. H.)
3 uur: Corvers (Ins.)—G. Metz (B. C. H.)
OP NACHTVLUCHT. De waarnemer van een
M G op zijn post.
(Foto Weltbild)
ORCELBESPELINC
in de Crooie kerk.
De rij der Donderdag-concerten in de Groote
Kerk te Haarlem werd dit jaar geopend door den
organist den heer George Robert, na de gedwongen
rust der wintermaanden. Deze rustpoos werd nu te
vens gebruikt om aan het koninklijk instrument
eenige verbeteringen aan te brengen. Onder de
"alrijke schare, die deze eerste bespeling bijwoonde,
zullen er geweest zijn die met gespannen aandacht
het resultaat dier verbeteringen wilden beluisteren.
Ik verbeeld mij, dezen middag niet te zijn opge
schrikt door het geruischmakend uithalen of weg
werken der hoofdregisters, dat soms zoo hevig kon
storen, alsof bfj het kegelspel de beroemde, hier
beruchte „alle negen" hoogtij viert. Ook meen ik,
dat de tractuur van het rugpositief, waaraan nogal
't een en ander haperde, belangrijk is verbeterd,
zoodat de bediening van het betreffende manuaal
alweer het volmaakte nabij komt. Natuurlijk heeft
ook de stemmer met meer dan gewone zorgvuldig
heid zijn werk gedaan, al kon hij niet verhinderen,
dat weer eenige uren na zijn laatste toets de
tongwerken hun gewone kuren bleven vertoonen,
en in de Sonata da chiesa klankeffecten te voor
schijn kwamen die niet in de partituur staan aan
gegeven. Voor deze feiten staat de speler van het
koninklijk instrument volmaakt onmachtig, en ook
een hinderlijk „hangertje" kon hij met den besten
wil der wereld niet verhinderen.
Hoe het zij, wij hebben met groote voldoening het
belangrijk programma van dit concert beluisterd,
o.m. bestaand uit muziek van Jan Pieterszoon Swee-
lïnck, die van Italië uit. waar Gabrieli en Zarlino
zjjn meeesters waren, zijn kunst over onze oost
grenzen bracht door middel van zijn beroemden
leerling Samuel Scheidt, die wederom in' Duitseh-
land zoovele geniale navolgers zou vinden. Het was
dus geen toeval, dat naast Sweelinck ook Scheidt
op het programma stond.'De eerekroon was gege
ven aan den grootmeester aller orgelkunstenaars;
Joh. Seb. Bach opende het programma met Prae-
ludium en fuga in G. Zou het een toeval zijn, dat
juist deze fuga met de meermalen herhaalde kwint
en grondtoon in het hoofdmotief werd gekozen?
Wie Diepenbrock's „Den Uil" kent, weet dat met
de juiste articulatie van die tonen de uitvoering
van het werk staat of valt. De duidelijkheid der
expositie liet niets te wenschen. en ook waar het
belangrijke contrasubject optreedt, dat hier de fuga
stempelt» tot een dubbel fuga, bleef alles klaar en
helder.
Scheidt was er met het choral ..Da Jesus an dem
Kreuze stundt": choralvoorspelen zou hij nog niet
schrijven: het profane spel domineerde nog te veel,
een verdiepen van den inhoud der melodie is het
nog niet. doch een herhalen, zij 't in rijker gefigu-
veerden vorm en in rïikere kleur. Van Sweelinek's
filigraan werk en de rijke arabesken in de gespeelde
Variaties kon men ook recht genieten, doch eigenlijk
slechts cerebraal.
Evenzoo verging het ons met de aan 't slot zeer
irtuoos uitgevoerde Toccata van Theodore Dubois.
De ziel van het orgel zou veeleer spreken tot ons
in de schoone ..Sonata da Chiesa" van Hendrik
Andriessen. waarin het slotstuk berinneringen on-
roent aan Toccata on. 11. dat dadelijk bij ziin ont
staan den begenadigden kunstenaar vond. die het
tot ver over de grenzen zou dragen. Het kon ons
nu ook verheugen, dat na dit stuk Franck's „Pa;
toral*4" klonk, waaraan Andriessen in ziin studie
er C^sar Franck gevoelige woorden wiidt. herin
nerend aan „het wannkTeuriffe. eigenaardige Pasto
rale dat op een oud. romantisch kerksehilderij ge
lijkt".
G. J. KALT
SCHILDERKUNST.
VOORJAARS TENTOONSTELLING
IN ARTI.
Jongstleden Zaterdag werd ze geopend. Tot de
verrassingen dier Arti-exposities behoort de ge
bruikelijke bekroning van één of meer der inzenders
met prijs of premie, een onderscheiding waarvoor
dit voorjaar de schilders Nanninga (Artimedaillej
en Bart Peizel (eerste premie) uitverkoren waren.
D. B. Nanninga's werk kent men al vele jaren
van de verschillende tentoonstellingen. Het heeft
een zeer uitgesproken eigen karakter, waarin een
opvallende schuwdheid voor wat naar rumoerig
heid zweemt gepaard gaat met een voorzichtige
techniek, die sterk op het détail is ingesteld en
soms met de nauwkeurigheid van een fraai bor
duursel te vergelijken is. De schilder is nu eenige
jaren de zeventig gepasseerd en het is alweer dertig
en meer jaren geleden dat men in zijn kunst, behal
ve de schilderlijke verdiensten, ook een belangrij
ken geestelijken achtergrond, een min of meer wijs-
geerig manifest meende te zien. In ieder geval be
hoorde hij tot de eerste legioenen, die op het im
pressionisme ontkennend reageerden en, met Vin
cent als wegbereider, andere mogelijkheden in de
schilderkunst nastreefden. Met zijn vriend den
schilder Isaacson, deelde hij diens enthousiasme
voor een picturaal sensitivisme. Dat er in die jaren,
vooral wanneer de bedoelingen in woorden omge
zet werden, nog wel eens zonderlinge dingen gede
biteerd zijn. kan thans vergeten blijven. Nieuwe
zonderlingheden hebben die van h<m achterhaald en
overtroffen en om hen heen is het rustig geworden.
Die rust gaat ook uit van het hier nu gelauwerde
werk. een stuk Oud-Amsterdam, waarvan de inti
miteit en de stille, verzonken schoonheid den be
schouwer treffen. Trouwens, Nanninga heeft, de
jaren door. een kring van getrouwe bewonderaars
behouden die in zijn werk het constante van zijn
visie en geesteshouding konden waardeeren en zoo
is de onderscheiding, hem door de collega's zij
het niet te vroeg toegekend, in ieder opzicht toe
te juichen.
Bart Peizel is van een twintig jaar jongere gene
ratie (geboren in '87) en in de sfeer der Amster
dammers opgegroeid en gebleven Ln de jaren, dat
Nanninga en zijn vrienden al door hun afzonderlijk
heid de aandacht getrokken hadden. Technisch vol
doende verantwoord vallen zijn inzendingen s'.ceds
op "door een zeker eclecticisme in zijn uitingen,
waardoor het bijvoorbeeld kan verwonderen dat 'nel
hier geëxposeerde stadsgezicht „Hoorn" en he'
„Kinderportret" uit eenzelfden geest stammen. Bij
.Hoorn" denkt men eer aan een schilder als De
Vries Lam. bij het Kinderportret eer aan de om
geving, waarin Peizel zelf zitn weg vond. Kundig
is deze schilder zeker, karakteristiek kan men het
oeuvre nog niet noemen.
Gaan wij in onze herinnering ons bezoek nog eens
na. dan zijn er ditmaal meer tegenvallers dan
luisterrijkheden te boekstaven. Tot de laatste be
hoort zekerlijk het geestig-typeerend portret dat
Lizzy Ansingh van Mr. Jan Kalff, den oud hoofd
redacteur van het Handelsblad, schilderde en dat op
deze tentoonstelling tot de meest frissche en waar
lijk levende kunstuitingen behoort. In het portret
zijn trouwens ook mevrouw Bauer en Van Mever
niet ongelukkig vertegenwoordigd en zeer de moeite
waard. Minder opwekkend doen daarentegen dit
maal de beide Ritzema's. broer en zuster, in hunne
inzendingen. De keuze lijkt wat zorgeloos gedaan,
terwijl juist de tegenwoordige Arti-tentoonstel-
lingen den steun der erkend-knappe artislen maar
noode missen kunnen.
Huib Luns exposeert een groot stilleven, dat voor
velen aantrekkelijker zal zijn dan de groote figuur
stukken, waarmee hij anders nleegt. voor den dag te
komen. Douwe Komter, die Zondag zijn zeventig
sten verjaardag vierdes heeft hier een stilleven met
boeken, dat. bij al het maniërisme, waartoe hij zich
bekeerd heeft, heel fijn van kleurstelling is. En zoo
zouden wij nog wel het een en ander kunnen rele
veeren waarvoor een gematigde bewondering ge
uit zou mogen worden. Wat die echter in geen enkel
opzicht verdient is het geliikvloersche benedenzaal-
tje, waarheen blijkbaar verbannen wordt, wat boven
geen plaats kon vinden. Dat zaaltje met eeuwig
kunstlicht lijkt een mislukking. Bruikbaar voor tee-
keningen. wit en zwart, is het fnuikend voor de
meeste kleur. Waar zelfs sterke, wel-dóorvóede
kleurigheid dat fel-wït licht niet verdraagt, wordt
het er voor de zwakke broeders een kerkhof.
Tenslotte onze Haarlemmers onder de exposan
ten: Ge zult er Schutte, mevr. Woutersen van Does-
burgh. Kees Verwey. Otto de Kat en den Zandvoor-
ter Groeneveld vinden, een quintet dat. gezien in dit
milieu, volstrekt nog niet zoo'n gek figuur slaat.
Maar het milieu ontbeert een bchoorliik aantal ech
te krachtfiguren (Sluyters en Monnikendam heb
ben gezelschap noodig! en heeft een surplus aan
goedbedoelde onbelangrijkheid.
J. H. DE BOIS
Rheumatische pijnen v
Runnen verdreven worden met Kruschen. Reeds
gedurende tientallen jaren bracht Kruschen
uitkomst over de heele wereld. Neem toch óók
van scheikun-
dige-apotheker
G. J. Logger
JsinAs
[Uetoe""
Bij apoth. en drog. 1.47, 0.76. 0.41.
(Adv. Ingez. Med.)
R.-K. Gem. Mamlolineyereenigirig
„Sancta Lucia".
Het zilveren feest.
Een maand geleden herdacht de R.-K. Gemengde
Mandolinevereeniging „Sancta Lucia'' te Haarlem
haar 25sten verjaardag. Daar de Vastentijd geen
feestvertoon toeliet, is deze dag in stilte voorbij
gegaan. Maar a.s. Zondag zal deze vereeniging laten
zien, dat zij weet hoe een zilveren jubileum
vierd moet worden. Al heel spoedig kwam de lei
ding in handen van den heer A. Hakkenberg van
Gaasbeek, die ook nu nog dirigeert en die de ver
eeniging tot menig succes heeft geleid. A.s. Zondag
zal „Sancta Lucia" haar jubilaris op passende wijze
huldigen en hem dank brengen voor zijn onver
moeid ijveren in de afgeloopen 25 jaar.
A. HAKKENBERG VAN* GAASBEEK.
(Foto Artistiek Bosman).
's Morgens kwart over negen heeft eerst de ker
kelijke viering plaats, gevolgd door een gemeen
schappelijk ontbijt. Van half twaalf tot half één
houden het bestuur en de dirigent receptie ten huize
van den voorzitter, den heer H. J. Bonfrer, Prinsen
Bolwerk 62. Zondagmiddag drie uur begint het ju
bileum-concert. Het was oorspronkelijk de bedoe
ling. dit met een bal te besluiten, maar door om
standigheden is het bal tot later uitgesteld.
KINDERBEWAARPLAATS „HAARLEM-NOORD".
In het jaarverslag over 1940 der Stichting tot Oprich
ting en Instandhouding v. e. Kindcrbewaarplaats te Haar
lem (Noord) lezen wij o.m.:
Het jaar 1940 zette voor onze Crèche onder zeer gunstige
en verheugende omstandigheden In.
Allereerst was daar begin Maart de viering van het
eerste lustrum, welk feit in de Kinderbewaarplaats door
bestuur, directrice, leidsters, leerlingen en de kinderen
tezamen met hun ouders in een eenvoudige, doch feeste
lijke bijeenkomst werd herdacht.
Naar aanleiding van deze herdenking werd in dezelfde
maand de Hiidebrandmarkt georganiseerd, die. dank zij
de medewerking van veel ingezetenen van Haarlem ert
omstreken, op een groot succes kon bogen en door welks
goede flnancieeie resultaten wij in staat gesteld werden
eenige zeer noodige verbeteringen en veranderingen in de
Crèche aan te brengen o.a. een kookgelegenheid bij de
zuigelingenzaal.
Het aantal kinderen, dat gedurende het afgeloopen jaar
onze Crèche bezocht was belangrijk grooter dan in 1939,
wel een bewijs, hoezeer onze insteling ln een behoefte
voorziet.
Het aantal kinderen nam n.l. van 13661 in 1939 toe tot
17221 in 1940.
Het bestuur onderging uitbreiding doordat mevr. J. van
Geluk—van Dooien bereid gevonden werd daarin zitti g
te nemen.
Voornamelijk dank zij de Hlldebrandbazar is er een
batig saldo van 11510,36.
Vluchtige ontmoeting
ET treinreizen heeft zijn voor, maar ook
zijn tegen. Evenals trouwens het eten
van een bon, waarbij meer gezette men-
schen het voor bemerken en meer gewone
menschen het tegen. Ik heb een heeleboel tegen op
het reizen per spoor, maar ik zal u dat niet alle
maal vertellen, omdat ik wel begrijp dat de schuld
niet bij de spoorwegen gezocht mag worden. ook
natuurlijk niet bij den wagonfabrikant of railsle
verancier en nog minder bij mij zelf. Hier heb ik
dan meteen al mijn bezwaren in ,,a nutshell" bij
eengebracht: er hapert iets, maar je weet niet
waar en nu is het de kunst, zich verder neer te
leggen bij de feiten, zooals de huisvader zei toen
hem een drieling werd geschonken. Verwonderlijk
overigens hoe volhardend en vooral hardhoofdig
wij menschen in dat opzicht blijken. Ik reis iederen
dag en iederen dag ontbreken dezelfde kleinighe
den van het niet-op-tijd-zijn, maar iederen dag
opnieuw verwacht ik weer, dat het ten goede ver
anderd is.
Dooh veel grooter en omvattender is het voor.
Nergens leert u meer menschen kennen en onder
scheiden dan in den trein. Aan hun houding kunt
u de reizigers tenslotte reeds elassificeeren. Het
vrouwtje, dat op een puntje Ln een hoekje voor
het raam zit en ongeduldig draait, dan naar builen
kijkend', dan de medepassagiers half-smeekend aan
ziend, zij is de moeder die naar haar groote doch
ter gaat, die in de stad werkt De man, die cigaret
na cigaret door zijn bebruinde vingers laat glippen
en een groote, veel te groote actetaselvbij zich heeft,
is een derderangs reiziger-in-tandepborstels, die
zich het air van een eerste rangs wil geven en
hoopt, -daardoor zijn waar gauwer aan den man
te brengen. En ik zit bescheiden weggedoken Ln
een hoekje met mijn bescheiden tasch bescheiden-
lijk naast mij, mijn zachtvilten hoed boven mij in
het bagagenet en mijn jas losgeknoopt. Maar ge
noeg hierover, later meer.
Ik wil u dan eerst vertellen, dat ik mij laatst tot
held gebombardeerd zag. En niet zoomaar tot een
miezerig heldje (ik ben niet miezerig) uit een
happy-end film van een slechten regisseur, neen, tot
een echten held. een formidabelen held, die er we
zen mag. Denkt u bijvoorbeeld maar eens aan
Gary Cooper uit lang vervlogen filmdagen. Niet dat
u in dat geval mij zoudt zien, integendeel, ik heb
geen heldenfiguur, geen knap gezicht (al verbeeld
ik me dat 's ochtends als ik mijn haar kam wel
eens en mijn naamdaarover zwijg ik maar,
want wat schuilt daarin?
De juffrouw die mij tot held degradeerde (ik
voel me niet zoo erg thuis in de heldensfeer), had
een onoogelijk grooten hoed op, met een geweldige
spies van Oost naar West er doorheen gestoken.
Haar neus begon goed, doch eindigde in een zand-
aardappel. Haar oogen keken rond alsof ze impo
neerend, soms ook alsof ze mooi waren en noch het
eene adjectief noch het andere vertoonden ook
maar eenige gelijkenis met de werkelijkheid, die
tegenover mij zat en mij van haar tot schoenen ob
serveerde. Heeft u dat ook niet eens meegemaakt?
U voelt zioh allesbehalve aangenaam, u weet niet
of u haar een bestra ff enden blik toe moet werpen
dan wel haar volkomen negeeren. hetgeen de on
rust niet wegneemt Ik trachtte het laatste. Wij
waren in het compartiment-voor-acht alleen.
Zij meende de stilte te moeten overstemmen, wat
in onze moderne rijtuigen niet zoo heel moeilijk is:
„U ziet er nogal betrouwbaar uit. meneer".
Ik knikte beduusd: „O. dank u". En zweeg.
Zij ging wat gemakkei ij kei' zitten en zette haar
prachfhanlaen (wat stevigheid betreft althans) op
haar dijen, die ïk echter gelukkig niet zag. Toen,
mijn zeer duidelijke afwijzende houding negeerend,
vervolgde zij:
„Kunt u u mond houwe, meneer?"
Ik schrok nog meer: „Ik doe toch niks anders,
juffrouw?"
,Dan moet u mij helpe, meneer".
,Dat kan, juffrouw, tot binnen zekere grenzen",
,Doet u eerst die deur es dicht, het toch an me
beene en ik hou niet van kou".
Daar kon ik inkomen en ik sloot gewillig de
deur. Daarna ging ik weer zitten en deed of hier
mede de zaak afgehandeld was Ik behoor tot die
menschen die graag van dienst zijrt, vooral dames,
doch die het altijd slecht treffen en een rood-neu-
zige, ook overigens zeer leelijke dame tot hulpbe
hoevend gezelschap krijgen in plaats van een aller-
charmantste, die mij beloont met een beminnelijken
glimlach. Niet dat de leelijke niet beminnelijk zou
zijn. o neen, integendeel, daaraan ontbreekt het
haar gewoonlijk niet.
De scheeve lippen van- deze reizigster waren
naar den anderen kant scheef bijgewerkt, zeker in
de hoop. zoodoende een symetrisch geheel te vor
men. hetgeen was mislukt. Ik monsterde haar snel
en plaatste haar toen in Noordwijkerhout, als
dienstbode, thans op zoek naar werk in Den Haag.
,Als d'r strakkigs een personasie van het manne
lijke sekte binnenkomt, mot u 'em zegge dat ik niet
van 'em ben gediend. Zeg u dat maar. dat staat
flink en ik lust 'm niet".
,Maar juffrouw.probeerde ik.
,U zou me toch helpen?" herinnerde zij mij.
,JSwel, maar.... eh.... binnen zekere grenzen
en ik ben niet van plan
,Nou. grenze! Hier blijf u toch zeker binne de
fesoensgrenze?"
„Zeker, maar ik kan mij toch niet mengen...."
,.U mengt zich nerreges in, meneer. U doet al
leen wat ik vriendelijk aan u verzocht heb".
„Hoort u eens juffrouw", ik deed iets flinker <*n
dat imponeerde zichtbaar. „Uw. laten we zeggen,
intieme aangelegenheden gaan mij niks aan en ik
verzoek u dringend die zelf op te lossen".
Ziezoo, meende ik.
,.U kan die vent niet. meneer. Das zoo'n aan-
dringer. daar heef u geen flauw benul van Hij kijkt
een mensöh aan alsof ie ie no wil frete. Toe maar,
meneer, dan bent u een held".
Ha, dacht ik' daar trap ik niet in. Bovendien,
over aankijken gesproken, zij had ook geen al te
liefelijken bli-k over zich. Doch voordat ik tijd tot
bekomen had. stond de trein stil en de persoon-in-
kwe=tie staDte, binnen. _En voordat ik wist wat ik-
feed, stond ik op en zei:
„De juffrouw hier laat beleefd verzoeken haar
niet lastig te vallen en haar het genoegen te willen
doen. u zelf in de couné hiernevens te zetten".
Alles was over, dacht ik. t.oen de man (hij zag er
vrij onschuldig uit) aan mijn verzoek voldeed.
Doch een held ontvangt meer loon dan een gewoon,
mensch en zij kwam naast mij zitten, Haar rechter
been ging over het linker en toonde daarbij meer
van dat been dan strikt noodzakelijk was en
dit noodzakelijke kon reeds veel genoemd worden.
De glimlach was ongetwijfeld bedoeld als verove
rend. doch deed meer denken aan een tandarts-
oatiëm dan aan een dankbare dame.
Ik lichtte mijn hoed op. boog stijfjes en deed
alsof ik e'en treinging verlaten, maar zette mij in
de volgende coupé (bij den versmaden man) weer
neer, mij bevrijd gevoelend. Hij glimlachte.
Ik moet u toegeven, dat dergelijke ontmoetingen
tot de uitzonderingen behooren. Gelukkig. Soms
geschieden zij in de boemel tusschen Haarlem en
Den Haag, maar ook daar zelden. Toch gaat er
meermalen in een kort gesprek een heel leven aan
den toehoorder voorbij Temand stapt den trein
binnen, legt er iets van zi.in persoon, zijn levenser
varing neer en vertrekt eyen later weer in het on
bekende. j
H. F.
