Op Ontdekkingsreis
Kinderkamers.
TOBIAS
„£en qezwd Cichcuun
Ut een g.ezand huis".
pOyPERDAG 24 APRIL
1941'
H A" ARI.E M'S D A GBIAD
in de arbeidssfeer van...
„Een snuifje, meneer?"
Met hoofdschen zwier wordt den gast een fraai-
ewerkte, zilveren snuifdoos voorgehouden er
oorzichtig, als geldt het iets kostbaars, worden
uim en wijsvinger in de korrelige tabak gestoken,
en minuscule hoeveelheid snuif wordt in de neus-
aten gestopt en flink opgesnoven.
'Een daverende niesbui.
De vriendschap is gesloten.
Zoo gebeurde het in den tijd van kant en prui-
en, zoo gebeurde het nog in het begin van onze
euw. Wij menschen van den verlichten tijd doen
et eenvoudiger en met minder omhaal: „Ciga-
Doch in wezen hebben beide dezelfde
edoeling: een vriendschapsbetuiging. Maar snuif
een veel minder gevraagd, dus beter te ver
rijgen artikel dan de vlotte cigaret, en alleen
aarom al zou het aan te raden zijn, ook eens_met
nuif te beginnen, want de gebrs. Hioolen te Wa-
eningen kunnen u nog genoeg leveren. Denk ech-
>r niet, dat dit een gevolg is van groote productie,
ntegendeel, de laatste vijf jaar is er in de kleine
nuiffabriek overigens een klein onderdeel van
,en uitgestrekte groente- en fruitkweekerij, waar
eigen glas nog doen denken aan den voorbijen
orlog 'heelemaal geen snuif meer vervaardigd,
teeds uit voorraad geleverd en wanneer de vraag
iet nog meer terugloopt, dan zit er in de zakken,
ie in de knusse, propvolle werkplaats een door-
ringend-fijne tabaksreuk verspreiden, nog genoeg
zeker de eerstvolgende drie jaar. Het ras der
nuivers sterft uitZe zijn er nog wel, natuur-
ijk, maar het zijn de ouden, die verbeten vast-
iouden aan met de jaren vergroeide tradities.
Vroeger", zegt de heer W. Hioolen, „ging de
nuif weg met vaten tegelijk, maar tegenwoordig
fordt ze verpakt in kistjes van 5 of 10 K.G. En daar
oen de winkeliers een heelen tijd mee! De platte-
andsgemeenten herbergen naar verhouding nog
■el de meeste snuivers: het oude ras, dat van geen
igaar of cigaret weten wil. Doch zij sterven uit en
et zal wel niet zoo lang meer duren of de laatste
nuiver is gevallen. En dan is het gedaan met de
nuif-..." Dat zegt de heer Hioolen in droef ge-
eins, omdat daarmee een stuk familiegeschiedenis
ot het verleden zal behooren. Als sinds 1400 of
500 Hioolen weet het niet zoo precies zit-
en de Hioolcns in de snuiffabricage. Zij waren een
er eersten, of misschien wel de eerste, die de snuif
oor ons land „ontdekten" en daarmee het hunne
en waarlijk niet zoo weinige! bijdragen tot
e groote vlucht, die het snuifgebruïk in den loop
èr tijden heeft genomen. Het ging met de snuif,
ooSls met alle mode-artikelen: steeds meer snuif-
nakers wierpen hun snuif op de markt en het
preekt vanzelf, dat er onder hen zeer veel beun
azen waren. Lieden, die geen snars verstand had-
en van tabak, die geschikt en tabak, die niet ge-
ehikt is voor het vervaardigen van snuif. En
tuk voor stuk vielen zij af. Doch ook de bona-
ide snuif fabrikanten konden het bij gebrek aan af-
ame niet langer bolwerken. En thans is de fa.
lioolen de laatst overgeblevene. Hoe lang nog?
p tegenwoordige Hioolens hebben het roer al
enige jaren omgegooid, doch de vervaardiging
an de snuif bleef bestaan. Dat achten zij. zich
erplicht aan de traditie van hun geslacht. Hun
oorouders hebben de snuif verfijnd en veredeld
jt een precieus genotsartikel, dat waard was, dat
et werd bewaard in edelgesmede snuifdoozen en
unstig-beschilderde tabakspotten. Van deze laat-
ten toont de heer Hioolen ons een-specimen, en
log wel een zeer oud, want zijn va dor vond de pot
estijds op den rommelzolder van den molen, dik
nder het stof. doch nog volkomen gaaf. Een ex-
lert zou moeten uitrukkenhofe oud de pot wel is,
naar in ieder geval is zij prachtig van bewerking.
,,Ta'baksvergu-nningstaat er op de deurpost
-an de weideplaats en terwijl we dat lezen, sehra-
onze schoenen over de stoep: een molensteen.
!wee attributen, die voor de snuif even onont-
eerlijk zijn als de molen en de zeeven. Alleen
et émaillebordje is nog vrijwel nieuw en de mó-
insteenja, hoe oud? Dat laat zich alleen
laar raden. En dan staan we in het domein van
man, die men gevoeglijk een grossier in nies-
uien kan noemen. Een electrïsche molen in den
oek, eenige vaten en zakken met snuif, zeeven
an den wand, een molensteen, tabaksbladeren,
cn weegschaal en.\een penetrante tabaksgeur,
latuurlijk.
,We maken twee soorten snuif", zegt de heer
Gooien. ,,Dat zijn steelensnuif en krottensnuif".
lat is natuurlijk Sanskriet voor iemand, die de
rinkels plat loopt voor cigaretten. maar snuif al-
;n maar kent uit de Camera Obscura en zoo.
„En in die twee soorten hebben we dan mis-
chien wel 200 andere soortenDat zit zoo.
Irottensnuif is snuif, die gemaakt wordt van ta-
aksbladeren. De tabak daarvoor is Virginia- of
ïentucky tabak, import dus, waarvan de Hioolens
log enkele monsters hebben. Overigens zijn zij
aomenteel in het geheel niet afhankelijk van
lieuwen aanvoer, want we zeiden al. dat de voor-
aad nog wel voor een jaar of drie toereikend is.
k steelensnuif wordt vervaardigd van de steelen
an gestripte tabak. Dat zijn dan de steelen van
Ie tabak, die zij gebruiken voor de krottensnuif
- het strippen gebeurt eveneens in eigen be
kijf, zooals alles hier op eigen gelegenheid ge-
Chiedt en wat zij daaraan tekort komen wordt
angevuld met de steelen, die overblijven in onze
igarenfabrieken; in voorkomend geval dus van
ilandsche tabak.
Doch deze twee „hoofdsoorten" wordenin ver-
ehillende geuren geparfumeerd, misschien wel
neer dan 200. en juist het mengen van de diverse
reuken", zooals de vakterm luidt, vormt een kost-
aar geheim. De heer Hioolen toont ons een maat-
e, waarin de reuk afgemeten wordt. Het heeft de
rootte van een vingerhoed met een handvaatje en
iet ziet er uit klsof het een paar eeuwen oud is,
fat overigens zeer goed mogelijk 'is. Al die samen-
itellingen van de reuk staan vermeld in een geel
lerkamenten boekje, dat de heer Hioolen zorgvul-
Sig bewaart: het fabrieksgeheim! Zoodra men in
rroeger eeuwen iets nieuws had samengesteld,
ferd het in het kostbare boekje vermeld en steeds
ging het over van vader op zoon.... Hij laat ons
Énkele recepten zien: zooveel citroenolie, Berga-
hiotolie, rozenolie, violetolie, enzoovoort en dat
llles staat, geschreven In de fraai-gekrulde letters,
looals men ze in vroeger eeuwen schreef. In een
ioek van de kleine werkplaats staat de molen: zon-
fer dien molen was de snuif onbestaanbaar, want
iaarin vindt het eigenlijke fijnmalen plaats. De
molen die er uit ziet als een weefgetouw, wordt
slectrisch gedreven, doch vóór 1916, in welk jaar
ie snuiffabriek werd verplaatst van de Kralingsche
lias bij Rotterdam naar Wageningen, was het de
vind, die den windmolen langs de plas deed
iraaien.
üe krottensnuif heeft overigens al een langdurig
ffooes ondergaan, voor zij in den molen terecht
;omt. De gestripte tabaksbladeven worden name
lijk. na gesausd te zijn tot groote imitatie-worsten
Seperst. Zij hebben een lengte van een halven me
ier met een middellijn van een decimeter. Zijn zij
lievig geperst, dan gaan ze in het krotlenhok, waar-
n de krotten zooals de geperste „worsten" hee-
«n een soort rottingsproces van gemiddeld een
iar ondergaan. In dat hok hangt steeds een voch
tige lucht, mede als gevolg van de in de tabakssaus
aanwezige pekel. Men begrijpt, dat dat alles, het
sorteeren, het strippen, krottenmaken. heel wat
personeel vergde in vroeger jaren, doch thans wordt
er zoo eens in de week eens een dagje wat ge
daan
Hit het krottenhok komen de krotten, nadat ze
eerst opengebroken zijn. in den molen. Aan een
achttal lange stampers, die naast elkaar staan op
gesteld worden breede, v lijmscherpe messen be
vestigd, die voortdurend op en neer bewegen in de
ronddraaiende kuip, waarin de krotten liggen. Vol
komen fijn kunnen zij hierin niet worden, en
daarom komt er nog een bewerking onder den mo
lensteen. Van dezen molensteen, die zit geborgen
in een kist, voert een Jacobsladder de snuif om
hoog naar den zolder, waar zij in een zeef valt.
„En dan heb je snuif", besluit de heer Hioolen.
„Zij wordt dan nog wel nagezeefd, want u be
grijpt, dat alles zeer fijn moet zijn, maar feitelijk
is zij dan toch klaar om verzonden en.... opge
snoven te worden. Deze wijze van snuifbereiding
geschiedt nu al die eeuwen op dezelfde wijze, be
halve dan de electriciteit. die de windkracht ver
vangen heeft. Het maken van steelensnuif geschiedt
vrijwel analoog, behoudens dan het rottingsproces
in het krottenhok. De steelen worden in de kuipen
door de messen fijn gesneden, gaan dan onder den
molensteen, en na gezeefd te zijn, is ook deze snuif,
die veel lichter is. klaar. Beide soorten snuif wor
den evenveel, of liever: éven weinig gevraagd.
Verschil is er dan ook niet veel. Alleen is de stee
lensnuif zwart gekleurd, terwijl de krottensnuif
haar natuurlijke tabaksklcur behoudt".
Uitvoer van snuif is er vrijwel nooit geweest,
Daarentegen werd er wel eens Belgische snuif in
gevoerd. in Brabant en voor de kloosters, doch veel
is dat nooit geweest. Steeds heeft de inheemsche
productie de vraag voldoende kunnen bevredigen,
doch de laatste 20. 30 jaar neemt het snuifgebruik
zienderóogen af. De iepenhouten molen staat nu al
jaren stil en het is niet te verwachten, dat hij spoe
dig weer zal draaien.
Maar zal er nog eens een tijd komen, waarin het
den man van de wereld past, een zilveren snuifdoos
bij zich te dragen en daaruit gracieus een snuifje
te nemen? Het kan -nog, want nog is er snuif en
zijn er de instrumenten om haar te maken, maar
zoo heel lang zal dat niet meer duren.
J. G. H.
Een sccne uit de galavoorstelling van „Der Rosenkavalier", door de Düsscldorfer
Opera in den Stadsschouwburg te Amsterdam.
(Foto Stapf)
Aan een ontslag ver gunning
verbonden voorwaarden.
Naleving ervan noodig.
De persdienst van het N.V.V. meldt: Daar
het reeds herhaaldelijk is voorgekomen, dat de
werkgever niet voldoet aan de voorwaarden die
in iedere ontslagvergunning worden aangetrof
fen vestigt het N. V. V. de aandacht der be
trokkenen op de verplichting van de verleende
ontslagvergunning onverwijld schriftelijke ïpede-
deeling te doen aan die arbeiders, wien op
grond van deze vergunning ontslag is aangezegd.
Dit is niet alleen in het belang van den ont
slagene die, indien hij niet onmiddellijk ander
werk vindt, zonder dezeschriftelijke mededee-
ling van den werkgever niet voor kasuitkeering
van zijn vakorganisatie of voor steunverleening
in aanmerking kan komen, doch tevens in het
belang van den werkgever zelf, die zich bij
nietnakoming van bovengenoemde verplichting
in ernstige moeilijkheden kan brengen.
De arbeidsinspectie die de ontslagvergunning
verleent, stelt zith nl. op het standpunt dat.
indien de aan de vergunning verbonden voorwaar
den niet worden nageleefd, een dergelijke ver
gunning als niet verleend wordt beschouwd, ter
wijl de in gebreke gebleven werkgever tevens
aansprakelijk kan worden gesteld voor de schade
welke de arbeider hierdoor heeft geleden. Het is
dus zoowel voor den werkgever als voor een werk
nemer van het allergrootste belang, dat de ver
plichting van de zijde van den werkgever om aan
den onslagen arbeider onmiddellijk schriftelijk
mededeeling van de ontslagvergunning te doen.
strikt wordt nageleefd, opdat moeilijkheden
worden voorkomen, die voor beide partijen ern
stige vormen- kunnen aannemen.
Dank van de kanselarij van den
Führer aan de N.S.N.A.P.
Op 30 Januari j.l. heeft de N.S.NA.P.
den Führer als groet bij de achtste herdenking
van de machtsoverneming een artistiek uitge
voerde callegrafie van het dichtwerk „An die
Hollander" van den Groot-Duitschen Neder
lander baron Strick van Linschoten uit 1818
gezonden.
Dezer dagen heeft de partijleiding, naar de pers
dienst der N.S.N.A.P. mededeelt, een brief van
de Kanzlei des Führers ontvangen, waarin haar
voor deze attentie dank wordt betuigd.
(De gemeenteraad van New Orleans
(V. St.) heeft besloten, drie leeg
staande zalen als kinderkamers in te-
richten waar volwassen mannen zich
kunnen verstrooien met bouwdoo-
zen, spoorlreintjes en zelfs zand-
hoopen.)
De dwaasheid is de wereld nog niet uit,
Zegt u, het bovenstaande weer vernomen,
Het is nog logischer als u besluit,
Er lijkt wel steeds meer dwaasheid in te komen.
De vele nieuwtjes uit Amerika
Zijn zeker wel genoeg om vast te stellen,
Dat daar de dwazigheden voor en na
Langzamerhand haast niet meer zijn te tellen.
Nu heeft opnieuw een Amrikaansche stad,
Waar men onafgebroken broedt op plannen,
Een zeer oorspronkelijk idee gehad,
Drie kinderkamers voor volwassen mannen,
't Geldt ook voor Europeesche mannen wel,
Dat velen graag te gast gaan bij de kindren,
Om zich wat te verstrooien met hun spel
En dat zal hen noch andre menschen hindren.
Een vader speelt soms uren met den trein,
Dien hij zijn jeugdig zoontje heeft gegeven,
Hij heeft behoefte weer eens kind te zijn,
Dat drijft de zorgen even uit zijn leven.
En dat vermaak geeft ook zijn jongen vreugd,
Hij voelt een waren makker in zijn vader.
Die ook nog warm loopt voor het spel der jeugd,
Dat brengt de twee geslachten spelend nader,
Maar zoo'n volwassen-kinderkamerplan.
Zonder de zoons, alleen voor „ouwe heeren",
Dat is geen kinderspel meer voor een man
Dat kan 'k alleen als.... kindsch kwalificeeren.
P. GASUS.
ADMINISTRATIEKOSTEN-BEREKENING
DOOR TIMMERFABRIKANTEN..
HAARLEM, 23 April Het departement van
handel, nijverheid en scheepvaart, heeft aau leden
der samenwerkende vereenigingen van timmerfabri-
kanten toestemming verleend om over al haar reke
ningen en offertes, inclusief omzetbelasting 1 pro
cent administratiekosten te berekenen.
Mr. L. de Bourbon burgemeester
van Oss.
Tot burgemeester van Oss is, naar men de N. R.
Crt. meldt, benoemd mr. Louis de Bourbon, thans
burgemeester van Escharen en Gassel (N.-Br.)
Mr. L. J. H. C. A. de Bourbon is 27 December
1908 te Renkum geboren. Zijn kinderjaren heeft
hij doorgebracht in Duitschland en België. Hij ge
noot hier te lande middelbaar onderwijs en promo
veerde aan de R.K. universiteit te Nijmegen in de
rechten. Daarna was hij werkzaam als redacteur
bij de Gelderlander te Nijmegen. Als journalist
reisde hij door Azië en van zijn hand verscheen
een belangwekkende artikelenreeks voornamelijk
over Nederlandsch-Indië en Indo China. Op 16 No
vember 1938 werd mr. De Bourbon benoemd tot
burgemeester van de Brabantsche gemeente
Escharen: in Maart j.l. werd hij tevens belast met
het burgemeesterschap van het naburige Gassel.
DE HEER SWERTBROEK EN NATIONAAL
FRONT.
In het Nederlandsche Dagblad is meege
deeld. dat de heer G. J. Swertbroek als lid van
Nationaal Front is geroyeerd en als directeur
van uitgeverij „De Veste" is ontslagen. De pers
dienst van de N.S.NA.P. deelt omtrent de redenen
van dit ontslag en royement mee, dat hij van
bevoegde zijde heeft vernomen, dat deze rede
nen zijn gelegen in de groot-Duitsche sympa
thieën van den heer Swertbroek. Deze heeft de
consequentie uit deze geste getrokken en is toe
getreden tot de N.S.N.A.P.
TERUGKEER VAN NAAR DUITSCHLAND
UITGEZONDEN MOEDERS.
De persdienst van het N.V.V. meldt, dat de
moeders, die in het kader van de N.V.V.-actie om
moeders enkele weken vacantie in de Duitsche
Mutterheime te doen doorbrengen, naar Schle-
dehausen werden uitgezonden, a.s. Vrijdag 25
April terugkeeren met den trein, welke 's mor
gens om 10.53 uur in Amsterdam C.S. en om
10.36 uur ih Den Haag S.S. aankomt.
PRIJSOPDRIJVING VAN CACAO.
- Twee Amsterdammers en een Zaankanter zijn
gearresteerd door rechercheurs van den crisiscon
troledienst, daar zij een groote hoeveelheid cacao
tegen veel te hoogen prijs verhandeld hadden. Op
een gedeelte van den voorraad kon beslag worden
gelegd. Na verhoor zijn de arrestanten gisteren op
vrije voeten gesteld.
Hollend paard holde kruideniers
winkel binnen.
Groote schade aangericht.
Gi-oote consternatie is te Kampen Woensdag
middag veroorzaakt door een paard van een vracht
rijder, dat ter hoogte van de gasfabriek op hol
sloeg. Het dier rende den Noordweg in en sprong
daar door een groote spiegelruit van de etalage van
een comestibleswinkel. Vrijwel tegelijkertijd werd
een schilder die op een ladder stond door den wa
gen omver gereden. De man viel naar beneden en
kwam in den wagen terecht zonder echter noe
menswaard letsel op te loopen. Het paard richtte
in den comestibleswinkel een ware vernieling aan.
Het vertrapte de heele etalage die vol winkelwaren
stond, toonbanken werden omvcrgeloopen en scho
ven in elkaar, bakken met kruidenierswaren vlo
gen over den grond, een vleesch ma chine viel ir
stukken. En wat gespaard bleef werd besmeurd
door het bloed van het gewone dier.
Gelukkig bevonden er zich geen klanten in den
winkel. De winkelier die het ongeluk zag aanko
men wist het veege lijf te redden door zich in een
hoek van den winkel te verschansen. Do schade
aan den winkel toegebracht wordt op f 1500 ge
schat. Het paard werd ernstig gewond, doch be
hoefde niet te worden afgemaakt.
„Hrt Ncderlanclsclio interieur van
1800 tot Heden".
Het ligt in de bedoeling dezen zomer in het Ste
delijk Museum te Amsterdam een tentoonstelling
te organiseeren van het Nederlandsche interieur
van 1800 tot heden.
Het plan omvat de inrichting van twee reeksen
vertrekken, telkens ingedeeld volgens 'hetzelfde
;chema, welke de ontwikkeling laten zien van de
woonkamer en de slaapkamer (1810. 1830, 1850,
1890, 1905. 19411: daarnaast drie kamers van ver
zamelaars, een Biedermeier-interieur, een Makart-
kamer en een hedendaagsch interieur. Deze ver
trekken zullen worden afgewisseld door eenige za
len met vitrines waarin de beste kunstnijverheid uit
deze periodes fglas, ceramiek, zilver, enz.) en de
meest karakteristieke costuums een plaats zullen
krijgen. In een 19de eeuwsehen wintertuin, in het
midden van de tentoonstelling, zullen de bezoekers
verooozing kunnen zoeken.
DE BUITENSOCIETF.IT TE ZUTPHEX
GELIQUIDEERD.
De vereeniging „De Buitensocieteït" te Zut-
phen heeft het besluit genomen de vereeniging niet
langer meer voort te zetten. Het bestuur en een
reorganisatiecommissie hebben vele pogingen in
het werk gesteld de sociëteit voor Zutphen te be
houden, maar alle pogingen zijn zonder succes ge
weest. Besloten is daarom de vereeniging te liqui
deeren en het zittende bestuur te benoemen tot li-
quiditeuren. Aan het bestuur werd machtiging ver
leend om de eigendommen, o.m. het kapitale so
ciëteitsgebouw, te verkoopen.
Er wordt thans onderhandeld met de gemeente
Zutphen om te traahten het gebouw voor de stad
te behouden.
Verdacht...
„Een gezond lichaam in een gezond huis", ja,
daar hebben we al een» eerder over geschreven.
Maar het moet niet bij schrijven blijven, er moet
wat gedaan worden. Het is de bedoeling dat de pen
de troffels en kwasten in beweging brengt. De hui
zen moeten opgeknapt worden! U brengt daar
tegenin: „Mijnheer, er zijn immers geen bouw
materialen". En al hebben we al eens gezegd dat
die er wel zijn, zeker genoeg voor onderhoudswer
ken en ook nog wel toereikend voor bescheiden
nieuwbouw, we wiilen dat nog eens op gezag van
de samenwerkende patroonsverccniging in het
bouwbedrijf voor Haarlem cn omstreken herhalen.
Of weet u wat? Het is veel beter dat ik u mijn
wedervaren van gistermiddag vertel. Ik liep toen
een aannemer tegen het lijf en die heeft bij Wasse
naar wel meer dan dertig nieuwe huizen onder
handen, en ook in de buurt van Haarlem is hij
bezig met hei bouwen van eenige nieuwe villa's. „En
mijnheer" zoo zei de aannemer, „voor het opknap
pen van huizen in Haarlem hebben we meer dan
genoeg materiaal".
Verwaarloosd
En toen hebben we met dien aannemer een
vandeling door Haarlem gemaakt, om eens te zien
wat of er opgeknapt kan worden, in het Rozenprieel,
:n de Leidschebuurt en andere buurten. En dat is
heel veel!
Kijkt u nou eens het huis aan dat boven dit
praatje is afgedrukt. Het is vervallen. En bezie dan
eens het huis, dat er in werkelijkheid vlak tegen
over staat, en dat hier beneden is weergegeven,
dat is opgeknapt. Dit onderhouden huis is een lust
voor het oog, het deurtje zit goed in de verf, en
vriend of kennis, die hier binnengaat, heeft al da
delijk een goeden frisschen eersten indruk. De gor
dijntjes voor de ramen zijn proper, de ramen zelf
goed schdon gehouden en wie even een onbeschei
den blik naar binnen werpt bemerkt dat in zulke
nette huizen ook nette menschen wonen. En
Opgeknapt
(Foto's De Haas)
toch. wanneer je uit dit nette huisje naar
buiten kijkt zie je aan den overkant het andere
vervallen verwaarloosde huis. Een paar honderd
gulden zouden zoo'n huisje weer bewoonbaar ma
ken. De steenen van het nette cn het verwaarloosde
huls zijn dezelfde, alleen.van het nette huis zijn
ze schoongemaakt en van het vervallen huis zijn ze
vuil gelaten. En dat verschil in onderhoud veroor
zaakt een verschil tusschen dag en nacht. Zulke
verwaarloosde huizen zijn er heel veel in onze stad.
En soms wonen er heelemAl geen menschen meer
in en wordt zoo'n huis een rotte plek die de buurt
.nsteekt; de menschen willen niet op zoo'n huis
uitkyken of er tegenaan wonen en trekken weg,
hoe langer hoe meer, en het wordt leeg in de buurt.
Waarom? Welnu, zit u graag aan één tafel met een
mijnheer of een juffrouw, die zich.de tanden niet
aoetst, de haren niet kamt en zich niet wa'scht?
Neen immers. Met een huis is dat precies zoo. En
het kan makkelijk anders, als men maar wil, als
men maar verder kijkt clan zijn neus lang is. Zie
maar eens dat huisje hier beneden, daar is wat
geld aan besteed, maar dat geld komt weerom
want er wonen menschen in, die er netjes op zijn.
En in een buurt met nette huizen ontstaat welstand.
Een gezond lichaam eet goed, in een gezond huis
gaat ook veel om.
Het is een goed ding om fouten te herstellen en
een verwaarloosd huis .op te knappen, maar beter
is het nog om het nooit zoo ver te laten komen en
uw huis regelmatig te onderhouden. Dan bent u
veel goedkooper uit! Als u een klein bedrag jaar
lijks aan onderhoud besteedt dan blijft uw huis op
peil. Bel daarom eens een aannemer op.. En be
waarheid het woord: „Een gezond lichaam in een
gezond huis".
EXAMENS.
ACADEMISCHE OPLEIDING.
Bevorderd aan de Gem. Universiteit van Amsterdam tot
doctor in de godgeleerdheid op proefschrift getiteld: „De
zedelijke waarde theorieën van Spranger. Brentano en
Meinong": de heer J. A. Stellwag. gcb. te Utrecht cn tot
doctor in de wis- en natuurkunde op proefschrift getiteld:
liologie en morphologic van psylla buxll dc heer J,
Wilcke gcb. te Amsterdam.
