JCiutst en £ettecen
„DE VOCELS"
BOUVY-^W^^ znxrt v&et&aofeH-pteefpap 20c£
De Voorjaarstentoonstelling
van Kunst Zij Ons Doel.
M X A N fi A' "G 5 MKT TOT
HET TOONEEL
K "A" A" RLE SI'S T> A G E E A D
HET NEDERLANDSCH TOONEEL
VAN ARISTOPHANES
MUZIEK VAN DIEPENBROCK
Na Peer Gynt en L'Arlesienne heeft Het Nèder-
landsch Tooneel thans „De Vogels" van Aristopha
nes als derde en laatste in de reeks van too-
neelvoorstellingen, die een combinatie zijn van
tooneel, muziek er. ballet, gegeven. Een tooneelstuk
van 2350 jaar oud, maar dat het is het wonder
van de Grieken der oudheid nog in niets ver
ouderd is, ja zelfs frisscher aandoet dan vele too-
neelwerken van heden. Een werk, dat altijd jong
zal blijven, omdat het van alle tijden is.
In zijn inleiding van zijn voortreffelijk klinkende
vertaling schrijft Dr. Deknatel, dat „De Vogels"
het karakter van een revue heeft, in zooverre het
zijn stof ontleent aan gebeurtenissen van den eigen
tijd. Dit is ook de oorzaak dat vele geestigheden, die
direct op bepaalde toestanden en personen uit Aris
tophanes' tijd betrekking hebben, ons ontgaan. Maar
hoeveel is er in gebleven, waarom wij nog hartelijk
pleizier kunnen hebben. Ik denk hier bijvoorbeeld
aan hei gedeelte, waarin de dichter, de priester, de
waarzegger, de landmeter, de inspecteur der belas
tingen en de jurist achtereenvolgens naar de nieu
we stad Wolkenkoekoeksheim komen om er hun
heil te zoeken en door Peithetaerus, den stichter
der stad, worden afgepoeierd op een zoo geestige
wijze, dat wij hierin een voorbeeld voor alle hekel
dichters mogen zien.
En hoe kostelijk is ook de vondst van deze oude
comedie. Peithetaerus en Euelpides, twee Atheners,
verlaten hun stad en komen in hei rijk der xrogels
terecht, waar zij eerr nieuwe stad willen stichten.
Maar de ontvangst is allesbehalve hartelijk. - De
vogels willen deze vertegenwoordigers van de
menschen de nogen uitpikken voor al het kwaad
dat zij hun hebben aangedaan, maar dan weten de
twee goocheme kerels de vogels warm te maken
voor hun plan om een stad te bouwen tusschen
hemel en aarde, zoodat er geen contact meer zal
zijn tusschen de menschen en de Goden, een stad,
die Wolkenkoekoeksheim zal heeten. De offers die
de menschen opzenden voor de Goden zullen door
de Wolkenkoekoeksheimers worden opgevangen en
door deze blokkade zullen de Goden tenslotte drei
gen te verhongeren, wanneer zij geen hulp van de
Wolkenkoekoeksheimers krijgen. Peithetaerus. de
meest sluwe der twee Atheners, heeft goed gezien,
want Zeus zendt Poseidon, Hercules en een Barba
ren-God naar beneden en Peithetaerus keert met
hen terug naar den hemel, waar hij een jonge Go
dendochter zal trouwen, en dus aan de zijde van
Zeus zal mogen plaats nemen.
Een sprookje, dat den dichter steeds weer de ge
legenheid biedt zijn pijlen van spot op de menschen
af te schieten. Aldoor blijft deze satire ondanks
het burleske licht en geestig. De menschen be
spotten zichzelf en als de menschen het niet doen,
zorgen de vogels er wel voor.
Ert welk een prachtige lyriek klinkt er in den
zang van de door den nachtegaal begeleide koor
leidster. Aristophanes is niet alleen de fantastische
spotter maar ook de lyrische dichter in „De Vogels"
en hierom bewonderen wij hem misschien nog het
meest. Jammer, dat deze lyriek in de overigens
voortreffelijke opvoeVing wat verloren ging. doordat
wij den tekst bijna niet konden volgen. Weliswaar
vergoedde de muziek van Diepenbrock hier veel,
maar Ank van der Moer was als de koorleidster
door deze muziek verplicht aldoor op één toon
hoogte licht en ijl en in één zelfde tempo te
spreken.
Beter kwam de lyriek uit in het fragment van den
Bode, dat door Johan Schmitz met klankrijke stem
en zeer muzikaal werd gezegd, maar de muziek
bood hier in dit melo-drama den acteur ook veel
meer kansen.
Het burleske kreeg in de opvoering zijn volle
deel. Hier kreeg Defresne als regisseur ook allen
steun van Louis Saalbom en Cor Hermus. die als
de twee Atheners rijk komisch spel gaven, Saalbom
levendig, druk, vol afwisseling en allen overbluf
fend met zijn radde tong als de gladde, goocheme
Peithetaerus, Hermus meer onbeholpen, sukkel
achtig en clownesk als Euelpides. Een verrukkelijk
span, deze twee avonturiers in het vogelland.
Kortweg volmaakt vond ik Frits van Dijk als de
koorleider der vogels. Hij zei zijn tekst met veel
verve en fijn gexnianpeerd, zoodat glke geestigheid
over het voetlicht kwam en hij wist aldoor zoowel
in zijn komische ,.koD"bewegingen als in zijn kras
send kraaiengeluid de illusie van een vogel te
wekken. Louis van Tulder, die als gast medewerkte,
had het wel heel moeilijk zich als de hop na? -' de
zen acteur met zijn voortreffelijke dictie te hand
haven. maar voor hem was het succes van Diepen-
brock's lied van den hop, dat hij zeer muzikaal en
voortreffelijk zong.
Een der geestigste en amusantste gedeelten van
deze comedie is wel de invasie der indringers bij
Zondag vierde de Rederijkerskamer „Alberdingk
Thijm", te Haarlem haar 50-jarig bestaan. Het
bestuur hield een druk bezochte receptie in St.
Bavo. Hier zien wij den voorzitter, den heer G.
Nielen, temidden van de andere bestuursleden,
de heeren M. J. H. Tceuwissen, secretaris. J.
Henncman, 2de secretaris, J, Leeflang, penning
meester en J. J. van Dijk, 2de penningmeester.
(Foto De Haas)
(Adv Ingez Mfd.)
de inwijding van Wolkenkoekoeksheim, en het
werd dit ook in de opvoering. Henri Eerens ja,
hij vooral als de dichter. Louis de Bree als de
waarzegger, Hans van Meerten als de landmeter.
Louis van Gasteren in de gedaante-van den inspec
teur der belastingen en Ludzer Eringa als de jurist
waren prachtige caricaturen en vonden telkens in
Saalborn het juiste tegenspel.
Henri Eerens kreeg later nog een mooie kans
als Prometheus met zijn parasol, het meest wel een
kostelijk gespeelde revue-figuur. Ook de drie
Goden Poseidon, Hercules en de dwaze Triballier
vormden een vermakelijk trio, zooals zij werden
uitgebeeld door Hans van Meerten, Johan Elsensohn
en Louis van Gasteren.
Of Defresne den juisten stijl heeft gevonden voor
deze opvoering van „De Vogels"? Wie zal het zeg
gen, maar zeker is het. dat een modern publiek er
door geboeid en bekoord werd. Ook door het kleur
rijke en het bewegelijke vogelenkoor, dat in dit
werk voortdurend plastisch aan de handeling deel
neemt. De costuums en de maskers gaven blijk van
fantasie en deze vogels deden het uitstekend in het
zeer fraaie en suggestieve decor van Jacques Snoek.
Het ballet van Yvonne Georgie vond steun in de
prachtige tooneelmuziek van Diepenbrock, die uit
gevoerd door ons onvolprezen orkestgebouw-orkest
cn aan het slot door een klein dameskoor van
de R.K. Oratorium-Vereeniging onder leiding van
Arntzenius een diepen indruk maakte.
Het was een mooi besluit van de serie tooneel-
voorstellingen, georganiseerd op initiatief en met
steun van de gemeente Amsterdam, waarvoor wij
niet dankbaar genoeg kunnen zijn.
J. B. SCHUIL
MUZIEK.
Arbeiders Muziekvereeniging
„Excelsior"
„Excelsior'*- is het devies der onder leiding van
den dirigent J. M. Peeters staande arbeiders-
muziekvereeniging, die we reeds meermalen in
de groote zaal van het gebouw St. Bavo hebben
hooren concerteeren. „Excelsior": dit is een mooi
devies, dat getuigt van een ernstig streven naar
een hooger artistiek peil. Dat dit streven bij diri
gent en leden dezer muziekvereeniging werkelijk
aanwezig is. bleek ook verleden jaar reeds uit de
keuze van Mozart's „Eine kleine Nachtmuzik".
Ook ditmaal stond die op het programma, en als
nog hoogere opgave was daar Beethoven's
„Egmont"-Ouverture bijgevoegd.
Eigenlijk een tè hooge opgave. Want zelfs de
best denkbare uitvoering daarvan door een har
monie-orkest zou Beethoven's bedoelingen 'niet
kunnen verwezenlijken en dus onbevredigend
blijven voor wie de vertolking door een sympho-
nie-orkest heeft leeren kennen. En Mózart's
alleen voor strijkinstrumenten geschreven Sere
nade door de zooveel harder klinkende en, al
thans in het staccato, trager zich bewegende
blaasinstrumenten uitgevoerd verliest haar licht
en speelsch karakter geheel. Het weglaten van
de moeilijk speelbare repeteerende 16den in het
mineur-alternatief der Romance, de toevoeging
van de soms een andere accoordligging veroor
zakende pauken en de tempowijzigingen maak
ten de vervreemding nog grooter.
Tegenover deze opmerkingen mogen nu de
waardeerende gesteld worden. Die gelden voor
eerst het- samenspel, dat in alle nummers zeer
verdienstelijk was. En voor zoover die nummers
buiten het door de grootmeesters voor sympho-
nie- of strijkorkest gereserveerde gebied liggen,
kon ook de critische luisteraar behagen schep
pen in de wijze der verklanking- Dat waren na
tuurlijk de vlot gespeelde Marschen aan het be
gin en aan het einde van het programma de
laatste verwierf zulk een bijval, dat nog een toe
gift volgde dat was verder Waldteufel's be
kende Wals „Les Patineurs", waarvan vooral de
introductie heel mooi gespeeld werd; dat was ook
de Ballet-Suite van F. Popy, die, te oordeelen
naar den titel van het tweede deel. ^Pizzicato",
wel voor symphonie-orkest geschreven moet zijn.
maar die toch ook door een harmonie-orkest uit
gevoerd zeer wel te genieten is. In de eerste twee
deelen dezer Suite zit heel wat geslaagde navol
ging van Délibes, in het vierde een minder ge
slaagde van Gounod. In het derde, de „Valse
lente", trok het goede wqrk der saxofones de
aandacht.
Individueel onderscheidden zich de soloclari-
nettist en de piccolo-speler (mag men dien
„piccolist" noemen?)de eerste in een Andante
en Polonaise van Watelle, waarin hij een zeer
aanmerkelijke virtuositeit ontwikkelde, de twee
de in het Trio van Sousa's „The Stars and
Stripes" en in de slotmarsch, waar hij kwinke
leerde dat het een lust om te hooren was.
Met de voorbereiding en de uitvoering van al
die nummers heeft ook de dirigent J. M. Peeters
eer ingelegd. Het zeer talrijke auditorium heeft
hem dan ook die eer gegeven. Het daverende
applaus getuigde er van.
K. DE JONG.
Muziekschool der
„Maatschappij van Toonkunst"
Uitvoering van leerlingen
Om te beginnen met de leerlingen van „Lilli-
put" zooals ook het programma deed: zij hebben
dit seizoen niet stilgezeten. De leidsters kozen
twee werken van grooten omvang, waarvan mej.
Bekkers de Sonate van Camidge bewerkte
voor het kinderorkest. En wat daarin niet al is te
studeeren kon men ervaren bij een belang
stellend luisteren en toezien. Elk der kleine deel
nemers heeft zijn taak, van den pianist tot den
bedienaar der klokken. Ja, dit laatste was lang
zoo eenvoudig niet als het zich liet aanhooren; de
klokken zijn verdeeld over meer executanten
en op één der tellen van maat zóó veel heeft de
klok geluid te geven. Mist dit, dan is er een
hiaat in de gamma. of. anders gezegd, een gat in
de tonenreeks. Maar het miste nooit. Bij het
tweede stuk waren de moeilijkheden nog weer
grooter. De andere leidster, mej. Nederkoorn,
nam de pianopartij en toen ging deze Slede-
tocht van Chwatal alsof het musiceeren voor
de kleinen dagelijksch werk was. Gemakkelijk
was het alweer niet. Men moest die partijen voor
de beide metallophones maar aanzien, die la
ter bleken omgewerkte vioolpartijen te zijn. En
alweer was het hier overal: uitkijken, opletten,
luisteren, tellen. En dat gebeurt met groote con
sequentie. En serieus ook wordt alles behan
deld, van den sirenenklank tot het meest ver
frommelde geluidje. Ook het uiterlijk gebaar
van den vakman is er. De koperblazer ziet bij de
H.O.V. den hoornist op gezette tijden zijn in
strument aan een zekere reinigingskuur onder
werpen, door het bepaalde draaiingen te doen
ondergaan. Dat gebeurt hier ook. En bij dit al
komt nergens de muziek te kort. Het maatgevoel
is er dus, zoo ook het begrip van een periode of
nog grooter vormgedeelte. De luisteraar merkt
dit alles ook op, en geniet daarnaast „van een
frlsch en aardif klankstuk.
Dit begrip van helpen en dienen, ontwikkelen
van het sluimerend muzikaal gevoel is ook bij
de voordracht van het fluitduet van Devicnne,
waar de nog pas begonnen leerling zich met
een op het podium ziet geplaast door het in
zicht van den leermeester.
Zoo ook gaan de Mozartsonate, de stukken
van Hall, Carroll, Hook, het leuke „Vlindertje"
van Longmire en nog veel meer, waaraan zoowel
de heer Jac. Zwaan als de dames Bekkers en
Nederkoorn hun zorgen én kennis geven. Viot-
ti's vioolconcert breekt even de lijn, terwijl
naast deze muzikale afwisseling meteen de leer
linge blijk geeft den lastigen Viotti-streek
machtig te zijn. Met een anderen leerling demon-
treert de heer De Clerck nog hoe in een
Havanaite van Saint-Saëns een benijdenswaar
dige techniek zich kan paren aan klankschoon
heid en muzikaal beheerschte voordracht. Met
deze voordracht is inmiddels het domein der
leerlingenuitvoering verlaten en bevinden we
ons in de concertzaal.
Tot 't werk der vergevorderden behoort ook de voor
dracht van Ravel's „La Vallée der Cloches",
en van Debussy's „Jardin sous la pluie", waar
van een leerlinge van den heer Lürsen de
etherische sfeer bijzonder goed treft. Ook de
laatste twee deelen uit „Suite bergamasque"
van Debussy, waarin een nog jeugdige leerling
van den .heer K. de Jong gezond en keurig
verzorgd klavierspel geeft, behooren met
Haydn's Variazinoni in F (leeraar de directeur)
tot het kader der muziek, die slechts aan leerlin
gen van talent en intelligentie wordt voorgelegd.
Was voor Haydn de vlotte techniek en de zeer
rustige voordracht in ruime mate voorhanden,
voor de finale uit Beethoven's sonate in F klein
is bij een leerlingen van den heer P. Vincent een
dosis muzikaliteit, die schoone 'dingen in 't voor
uitzicht stelt. Deze leerling valt nog in de
groep vóór de pauze, alsook de jonge cellist met
Pavane van Liégeois, wiens sonoor en gaaf spel
zijn leermeester De Wilde alle eer aandoet!
Zangleerlingen van mej. Broekm&nn zingen
soli en duetten. Bij Dworsjak voegt zich heel
mooi de klare blanke sopraanstem bij het milde
vibrato der mezzo en is de voordracht frisch en
onbevangen in Pergolese's „Stabat Mater" waar
van Felix de Nobel een vijftal koren tot uitvoe
ring brengt, valt de solozang nog te zeer in het
gebied van den zang-in-grooten-stijl. Maar ook
hier spreekt weer de overtuiging dat het dege
lijk geleide muziekonderricht aan onze Toon-
kunstschool een hoog te waardeeren bezit is
voor onze stad en omgeving.
Met een welklinkende weergave van Mozart's
symphonie in A (39) onder de beproefde leiding
van Marinus Adam wordt tevens hulde gebracht
aan hen, die zulk een aangenamen, maar ook
leerrijken middag organiseeren.
G. J. KALT.
Ned. Operette Gezelschap
Het vrooliike Weeuwtje"
rr
Ten bate van de Afd. Haarlem van het Ned.
Roode Kruis gaf het Ned. Operette Gezelschap
Zondagavond in den zeer goed bezetten Stads
schouwburg een voorstelling van Lehar's ope
rette ..Die lustige Witwe".
De tekst was in het Nederlandsch overge
bracht. De muziek bevat in den bekenden Wals
een treffer, die wel het meest tot het verbreiden
van Lehar's roem heeft bijgedragen. In 1905
schreef Lehar deze operette, nadat hij eerst zijn
krachten op het gebied der opera beproefd had,
en spoedig ging ze over alle deelen der wereld,
waar operettes opgevoerd worden. "Vele andere
operettes van zijn hand volgden nog, o.a. in 1928
„Friederike", zonder dat een van deze de popu
lariteit van „Die lustige Witwe" konden verwer
ven, al worden verscheidene er van vaak uitge
voerd en gaarne gehoord. In zijn latere werken
is de gesproken dialoog grootendeels verdwenen
ten gunste van de muzikale behandeling der
scènes, zoodat die werken meer en meer tot het
genre der opera-comique naderen.
De bestemuzikale nummers van „Die lustige
Witwe" komen wel in het 2de bedrijf voor, o.m.
een zeer fijne Czardas, een tweede Wals, een vol
strekt niet banale Marsch, een aardig Duet en
een goed geschreven Kwintet.
Een uit leden der H.O.V. samengesteld orkest
verklankte het instrumentale deel- der partituur
zóó als alleen geschoolde en geroutineerde vak
musici dat kunnen. Jac. Zwaan leidde hen en
bovendien de vocale medewerkenden op het too
neel. Het was voor het eerst, dat we dezen als
pianist, organist en koorleider reeds.lange jaren
bekenden musicus in de functie van operette
dirigent zagen. Maar hij deed zijn taak goed, en
indien het koor op het tooneel zijn aanwijzingen
altijd behoorlijk gevolgd, had, zouden geen
ongelijkheden als nu bij de dames in den koor-
marsch van het 2de bedrijf voorkwamen, te be
merken geweest zijn. In klankkwaliteit stonden
de vrouwenensembles boven die der mannen,
maar deze bleven weer beter In de maat.
Op de als gast medewerkende soubrette Dora
Witt na, waren alle spelenden en zingenden
dilettanten. Dit in aanmerking nemende mogen
we van hun prestaties veelszins met lof gewagen.
Zeer goed stemmateriaal bleken verscheidenen
van hen, b.v. de vertolkers van Valencienne,
graaf Danilowitsch en De Rosillon te hebben. De
zangtechniek stond op verschillend peil; een
teveel gebruik van het messa di voce kwam nog
al eens voor. Dora Witt bewees èn als operette
zangeres èn als speelster een volwaardige kracht
te zijn.
Het spel verliep over 't geheel vlot, voor dilet
tanten zelfs verrassend vlot. al kwamen oogen-
blikken van stagnatie der handeling nog wel
eens voor. De ensembledansen vereischen echter
veel meer eenheid van beweging dan de uitvoe
renden toonden om tot hun recht te komen.
Aan kleedij en décors was zorg besteed. Een
opmerking zij ons vergund: de linten en onder
scheidingsteekenen der grootkruisen dienen op
een bepaalde wijze gedragen te worden en niet
zoo maar lukraak.
Met vele open doekjes gedurende de voorstel
ling en veel bloemen na het 2de en 3de bedrijf
werden de hoofdpersonen, ook de dirigent, ge
huldigd.
K. DE JONG.
SCHILDERKUNST.
In tegenwoordigheid van den regeeringscommis-
saris voor Haarlem, den heer S. Plekker, is Zater
dagmiddag de tentoonstelling van werken der leden
van Kunst zij ons Doel in het Frans Halsmuseum
geopend.
Nadat de voorzitter van het genootschap, de heer
H. F. Boot, de aanwezigen had verwelkomd en den
heer Plekker dank gezegd voor diens aanwezigheid
en haar door betoonde belangstelling in het kunst
leven onzer stad, opende hij deze expositie met
een korte rede, waarin ontstaan, werking en reactie
van kunst op kunstenaar en beschouwer ter sprake
gebracht werden.
De tentoonstelling, die over meerdere zalen ver
deeld is, omvat bijna anderhalf honderd werken,
schilderijen, aquarellen, teekeningen en beeldhouw
kunst. Voor het oogenblik moeten wij ons dus be
perken tot enkele eerste indrukken, in de groote
zaal opgedaan. Over het algemeen werd er niet
slechts veel, maar ook veel goeds#ingezonden en
staat de expositie, als uiting van een locaai kunst-
streven gezien, op zeer behoorlijke hoogte.
Wel draagt daartoe bij dat oudere, ook buiten
Haarlem wel befaamde schilders als Boot, Buis
man, mevr. Woutersen, mevr. Dingemans deze keer
wederom met blijkbaar genoegen hun inzending
hebben saamgesteld, doch ook de jongere en spe
ciaal Haarlemsche generatie vertoont een niet onbe
langrijk beeld in de huidige productie.
Na Buisman's beschaafd, zeer degelijk geschil
derd heerenportret, waarvan vooral de handen mooi
geschilderd zijn, na Boot's beide schilderijen, dit
maal in lichten, lente-achtigen toonaard gehouden,
genoemd te hebben en de geestige, pidturdle cal
ligraphic van mevr. Woutersen en het kleine, be
minnelijke schilderijtje met morellenbloesem van.
mevr. Dingemans in onze aanteekeningen te heb
ben opgenomen, gaat onze herinnering naar be
langrijke ondernemingen der nog niet alom befaam-
den. Of is de opzet van een doek als De Wijn's
„Staalgieterij" soms geen onderneming en wel een.
waarin hij goeddeels geslaagd mag heeten? De
sfeer van den arbeid, de kleur vaU de atmosfeer,
waarin die wordt verricht, houding en gebaar der
bezige lieden (is van de voorste de kop soms iets
te klein en te ongedecideerd?) vallen op als goede
resultaten eener ernstige bestudeering en wassende
kundigheid. Met een doek van dien omvang dat
te kunnen vertoonen is reeds een succes op zich
zelf. Een andere onderneming is die van Janus
Wagemaker, die in dezen tijd een levensgroot
varkendurft vertoonen en bereid is het zonder
De Nederlandsche Reisvereeniging hield Zondag voor haar leden een wandel
tocht door de duinen naar Zandvoort. Aan dezen tocht werd door ongeveer
600 leden deelgenomen.
(Foto De Haas)
Wandeling van de Ned. Reisvereeni
ging in Haarlem's omgeving.
Begunstigd door fraai en zonnig weer, is gisteren onder
leiding van dr. G. Wallagh uit Amsterdam, de vierde,
seriewandeling van de Nederlandsche Reisvereeniging ge
houden. Ditmaal was Haarlem hgt punt van samenkomst,
waar tusschen 10 en 11 uur op het Stationsplein de deel
nemers en deelneemsters bijeenkwamen. De wandeling
voerde door de mooie omstreken van Haarlem, langs de
Brouwersvaart en langs het Brouwers Kolkje naar het
Overveensche Kopje, waar enkele oogenblikken verpoosd
werd om te genieten van het prachtige panorama met 2ljn
wijde vergezichten. Het geheele landschap lag in den
gulden luister van de lentezon, zoodat de aanblik op de
omgeving van dit mooi gelegen ultzlchtspunt zich wel op
z'n voordeeilest voordeed. Daarna werd de wandeling
langs de Zanderijvaart en door de duinen langs de spoor
lijn voortgezet naar Zandvoort, waar het noenmaal werd
gebruikt.
In den middag werd dwars door de duinen, langs het
noord-oosterkanaal en het boogkanaal en verder o.a. vla
den Westerduinweg en de Elswoutslaan. naar Overveen
en Haarlem teruggewandeld.
Het geheele traject, ter lengte van ongeveer 23 24
K.M. vormde een uiterst loonende wandeling, die bij de
ruim 600 deelnemers(sters), bijzonder in den smaak ls ge
vallen.
Verder kan nog worden gemeld, dat onder de leden van
de N. R. V. de lust tot het maken van wandelingen zoo
danig is toegenomen, dat het hoofdbestuur zich genood
zaakt heeft gezien, behalve de tien groote seriewande
lingen in het centrum des lands, die thans successievelijk
tot November a s. worden gemaakt, nog vijf wandelingen
in het oosten des lands (n.l. in de omgeving van Goor.
Loehem, Zutfen. Delden cn Hengelo) en vijf wandelingen
in het noorden des lands (n.l. in de omgeving van Norg.
Beetsterzwaag, Roden, Assen en Zuidlaren) uit te
schrijven.
bonnen af te staan in we*k dierportret hij
zijn plezier in de prachtige rose en rozige klei
van zoo'n varkenshuid heeft uitgesproken,
karakter van het veelgesmade, thans warm
geerde beest uitzonderlijk goed in den
typeerend.
Het groote Sneeuwlandschap bij Uccle is
derde dier ondernemingen, die al door hun omv
verrassen en voor ieder artist soms noodig en a
begeerlijk schijnen. Een groot en goed doorgevt
figuurstuk bleek onlangs De Kat te kunnen
heerschen. Het vele moois dat ook in dit gr:
landschap aan zuiverheid van kleur en toon
vindgn is, is misschien niet geheel tot
éénheid verbonden en lijkt wat los over het d
te zweven.
Maar het waren niet slechts de groote doeken
om de aandacht vroegen. Een aangename veij
sing was een Katwijksche vrouw door M. Hej
(vooral in den kop). Een portretstudie door
H. Laarman bezit sterke schildersqualitei:
Gladiolen van M. van der Burg een fijngestet
ge zoudt zeggen respectvolle houding tegenover
bloemen, die hij met kalme kundigheid benader
Fijn gestemd is ook een schilder als Jan I
in een Stoepje aan de Vecht, als een verhelde
droom over een schoonen nazomerdag. Pittig
reëel is een piasgezicht van Miolée met de J
kelende groenen, die de dichter Werumeus Bur
in Het land van de Maas bezingt. Steyn met
pul narcissen en Rees met seringen en violieren
digen in de groote zaal alsmede Flora's kinde
op picturaal-bezienswaardige wijze.
Niet zou ik Verboog's „Landschap met o:
tjalk" of Maria Rompelman's „Naaktfiguuur"
vermeld willen laten, noch verzwijgen dat mij
klein Wintertje door Grootens of een Binn
plaats door mevr. Goudekat, zijn opgevallen.
Onder het beeldhouwwerk waarmee deze zaa
opgeluisterd vinden wij tusschen de inzending
mej. Nel. Bakema een zeer recent werk: den
posanten kop van den museum-directeur Grata-
plastisch uitstekend, zoowel van gelijkenis
expressie.
Over nog het een en ander dat op deze expos
die tot 18 Mei geopend blijft, aanwezig is, ir.
een enkele aanteekening binnenkort volgen.
J. H. DE BOIS
ORGELBESPELING.
In de Groote- of St. Bavo Kerk te Haarlem wordt
Dinsdag 6 Mei 1941 's avonds van 8—9 uur door
Robert een orgelbespeling gegeven.
Het programma luidt:
I. Psalm b. Marot
2. a. Puer nobis nascitur
b. Les cloches N. Lebè(
3. Passacaglia - - -
4. Fantaisle C maj.
5'. Choral varié („Venl creator" uit op. 4)
6. Hosannab I
C. Fral
M. Dunj
Th. Dubl
MUZIEK OP DE GROOTE MARKT.
Dinsdagmiddag zal van vijf tot zes uur inj
muziektent op de Groote Markt een concert wd
den gegeven door een Duitsoh militair muzia
korps.
RIJWIELDIEFSTALLEN.
Bij de politie te Haarlem is aangifte gedaan van c
stal van eenige rijwielen, die in schuurtjes achter de
ningen hebben gestaan. Men sluite de schuurtjes
's avonds goed af.
Vijftigjarig bestaan van
„Alberdingk Tliijm".
Druk bezochte recepl
In „St. Bavo".
De bekende Haarlemsche Amateurtooneelve
eeniging „Alberdink Thijm" herdacht gisteren d
dag, waarop zij 50 jaar geleden werd opgericht.
Het bestuur van de vereenigïng hield des mi
dags in het gebouw St. Bavo een zeer druk b
zochte receptie. In een in een bloementuin ht
schapen zaal paradeerden tallooze deputaties
personen langs, het bestuur om dit met eenige hs
telijke woorden, een bloemenmand of een geschei
de feestelijke gevoelens tot uitdrukking te brengf
De heer dr. K. K. J. Alberdink Thijm (Lodewi
van Deyssel), zoon van den naamgever van de
tooneelvereeniging „Alberdingk Thijm" luister
deze receptie met zijn aanwezigheid op. Ook
eerelid, de heer J. H.M. van Elteh kwam het t
stuur gelukwenschen. De heer Jongsma sprak
bestuur namens de Nederlandsche Amateurtooni
unie toe, en wees op de beteekenis van het repe
toire der jubileerende vereeniging. De laatste ti
jaren heeft de vereeniging onder leiding van d
heer Herman Moerkerk prestaties geleverd, die rri
hebben geholpen het cultureele heil van het
teurtooneel te verhoogen.
De heer J. P. M. Castrieum sprak namens dj
R.K. Volksbond eveneens zijn waardeering uit v(
den cultureelen arbeid van „Alberdink Thijm". Sj
wees op de groote moeilijkheden, die de vereenigiij
in den beginne te overwinnen had. Vroeger wert
de repetities gehouden onder gebrekkige omsl
digheden; het hooren en zien verging den repett
renden soms. Thans beschikt de vereeniging ovj
een mooie eigen studio. De, mooie wijze, wa:
voor het gewone volk cultureel werk is verricl
wordt allerwegen gewaardeerd. Namens het
stuur van den R.K. Volksbond overhandigde de h<
Castrieum een geschenk in enveloppe ,aan den v
zitter der jubileerende vereeniging, den
Gerard Nielen.
De heer J. D. Rohdes, voorzitter van de gehea
onthoudersvereeniging „Nieuw Leven" zeide t;
volle te beseffen wat „Alberdink Thijm" in ha:
50-jarig bestaan heeft meegemaakt. De bloei, ei
de vereeniging thans toont, is het bewijs van
waardeering, dat de vereeniging in groote lagen v;
de bevolking geniet. Spr. noemde de banden, d
tusschen zijn vereeniging en „Alberdink Thijm" bi
staan zeer aangenaam en bracht persoonlijken dai
aan den heer J. Leeflang, die altijd zorgt voor et
prettige sfeer in de studio. De heer Rhodes liet zi.
gelukwenschen vergezeld gaan van een fraaie blo;
menmand.
Voorts werd o.m. nog gesproken door den he
Gortzak, namens den kring Haarlem-Noord va
den R.K. Volksbond, en namens de tooneelvereen
ging „Door Inspanning Uitspanning".
Onder de velen, die hun gelukwenschen kwami
aanbieden merkten wij op den heer W. J. B. va
Liemt, mede namens de „Vereeniging voor groo!
gezinnen", den Deken van Haarlem A. J. C. Me
chers, kapelaan C. M. Broers, geestelijk advisei
van „Alberdink Thijm", mr. A. Liesker, griffier va
het kantongerecht, H. v. Eykhof, voorzitter va
V.Z.O.D., Albert de Klerk, G. A. Weustink (di
tevens de gelukwenschen overbracht van dr. J. I
M. Sterck), J. J. Boerigter, directeur van de V.K.P
H. Deinum, directeur van den Stadsschouwbur
mr. Aug. Pooll, voorzitter van de vereenigin
„Adalbertus". den heer en mevrouw Vorstman na
mens „Geloof en Wetenschap", A. de Hoop, namei
..Door Inspanning Uitspanning", den heer v. i
Weyer, inspecteur van het L.O. Voorts waren t
deputaties van den Haarlemschen^kantoor- en wil
kelbediendenbond R.K. Grafische Bond. RJC. Bouts
vakarbeidersbond, R.K. Volksbond Overveen. „At
beid Adelt", Bond van spoor- en tramwegpersonö
„St. Raphael". R.K. gemengde tooneel vereenigin
„St. Genesius" te Overveen. R.K. Vrouwenboni
Zangvereeniging „St. Caecilia", R.K. Bond val
houtbewerkers en meubelmakers ,St. Antonius va
Pedua", „Euphonia", „St. Paulus", „Ludames'
wonigbouwvereeniging „St. Bavo", R.K. Midden
standsbond, R.K. Metaalbewerkersbond, R.lt. Har
monie- „Utile Dulci". de muziekvereeniging „St
Michael" te Heemstede. R.K. Landarbeidersboni
„St. Deus Dedit", R.K. kappersbediendenbond
„Herwonnen levenskracht", „Geestelijke belangen'
enz.
De receptie had een geanimeerd verloop.
waren talrijke bloemstukken ontvangen en de be
kende tooneelspeler Paul Huf zond telegrafisch ziifl
gelukwensch.
