Teddy Trix
Een eigenaardige aanbieding
Het bezoek aan de
bollenvelden.
M X A N D A G 5 MEI 194f
HXX RE E-M'S D A"G B E A D
Voor de Kinderen
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
41)
„Voor mij geen kippenhok" sprak de keukenmeid
„Daar zijn ze! Ik hoor een taxi". Het triomfantelijke
gebaar, waarmede WTilff mevrouw Redpath het
huis induwde, herinnerde Quinton aan vrouwen, die
geschiedenis hebben gemaakt, zooals Cleopatra. Zij
scheen het woord heldenfeit te belichamen. Haar
wangen hadden een blos, haar oogen glansden en
haar blonde lokken, die onder een met bont gegar
neerde muts uitkwamen, leken te tintelen van vol
doening en electrische vonken van energie uit te
zenden.
Mevrouw Redpath weigerde de thee, die de keu
kenmeid en Panton hadden gezet, en verzocht direct
het huis te mogen bekijken. „Tk geloof niet, dat ik
ooit in mijn leven zoo meegesleept of gejacht ben",
Zei ze tegen Quinton. ..Alleen de beschrijving van
deze jonge dame over menschen, die morgenochtend
zullen vechten om uw huis te zien, heeft me van
avond hier gebracht. Ze zei. dat het nu of nooit
was. Ik mag deze kamer wel, ze is licht en heeft
goede plinten, die meestal verveloos zijn in dezen
tijd. Ik houd niet van de decoratie, als u mij niet
kwalijk neemt, dat ik het zeg, maar de deur sluit
goed en de muren, te oordeelen naar de vensters,
lijken dik".
„Dank u", zei Quinton. In het bijzijn van zoovee)
beslistheid en energie want mevrouw Redpath
was nu bij de stookplaats (een open haardvuur) en
trachtte in den schoorsteen te kijken, hetgeen
moeilijk was, omdat het vuur lustig brandde -
voelde hij zich een beetje overbluft en heel be
schroomd.
„De trek fs goed".
„Dank u", zei hij weer. niet in staat tets anders te
bedenken om te zeggen.
..En ik bespeur geen rook. Alleen misschien bit
*en sterken Noordoostenwind?"
„Zool"
„Maar ik vraag het u; het is uw huis".
„Natuurlijk", zei hij haastig. „Ik heb heusch nie'
aan den wind gedacht".
Hij wierp een tamelijk smeekenden blik op Whiff
„Ik geloof niet, dat de schoorsteenen rooken",
zei ze te hulp komend, en verloor geheel en al uit
het oog, dat zij slechts vier zeer warme dagen in
Augustus in het huis had doorgebracht,- „maar ik
zal het de dienstboden vragen". Na van de keu
kenmeid en Panton de verzekering te hebben
ontvangen, dat het een van de best functioneerende
schoorsteenen in Putney was, stapte mevrouw
Redpath naar de eetkamer en daarna naar de keu
ken en de provisiekamer en de bijkeuken en de
kolenkelder. Vervolgens ging ze de trap op naar de
vliering; en dit alles met zoo'n razende snelheid, dat
Quinton, die haar volgde, het gevoel had, alsof hii
aan een wedstrijd deelnam gedeeltelijk op de
vlakke baan, gedeeltelijk met hindernissen en hij
was §tom van bewondering over de wijze, waarop
Whiff terzelfder tijd mevrouw Redpath. trappen en
conversatie „nam". Vrouwen waren heel wonderlijk,
vertelde hij zichzelf, en de manier, waarop zü over
alles onder de zon dachten en alles zagen en opmer
kingen maakten over het water en de inkomsten
en de personeele belasting, deed hem duizelen. Me
vrouw Redpath vond dal Quinton wel buitengewoon
hoog was aangeslagen. Waar moest het heen met al
die lasten?
„U bent het met me eens?"
„Belasting is beslist iets, dat men wenscht te
vergeten".
„En u zoudt liever naar de gevangenis gaan dan
nog méér te betalen?"
„O, dat zeg ik niet; uiteraard weet ik zeker
van niet, hoewel ik menschen, die sterk genoeg zijn
om voor hun principes te vechten, bewonder; maai
de gevangenis wel ik heb nooit ergens voldoende
nonleiding toe gevonden, om er voor naar de ge
vangenis te gaan. Wilt u de volgende ruimte graag
zien'' Het is een aardige plaats, om appels te be
waren, goed droog".
Quinton wenschte het geval met zoo groot mo
gelijken spoed af te handelen. Mevrouw Redpath
was vlug, maar als zij nog vlugger was, zou het
hem niet onaangenaam zijn. Als zij vertrokken was
hoopte hij op een paar minuten alleen met Whiff.
Hij verlangde niet over belasting te praten; hij
verlangde, dat mevrouw Redpath een besluit zou
nemen, of zij het huis zou nemen of niet.
Zij nam het. Zij had zin in de appelbergplaab.
en de planken er in. De appels deden haar belas
ting vergeten. Daar zij bovenin het huis waren, zou
de lucht van deopgeslagen appels niet naar be
neden trekken, maar naar boven. En zij keurde de
overige bergruimte goed. De meeste moderne berg
ruimten, beweerde zij, waren slechts bereikbaai
met een ladder en door een vierkant gat, waardoor
de koffers met touwen moesten worden opge-
heschen, een lastig en gevaarlijk experiment!
„Over het geheel genomen heb ik wel zin in
het huis" zei ze, toen ze weer in de zitkamer waren
aangeland; „het is allesbehalve artistiek, maar het
i? gerieflijk en warm. Ik had het huis en de om
geving liever bij daglicht gezien, maar u zegt, dat
de voorkamers, de kamers, die ik ga bewonen, zon
nig ziin?"
„Gloeiend", ze! Whiff.
„Dan gaat mijn huis niet naar mijnheer Lamb
Ik neem aan, dat u", zij sprak Quinton aan „de
voorwaarde kent. die ik heb gemaakt, dat mijn huis
overgaat aan den persoon, die voor mij een huis
zou vinden of aanbieden?"
„Ja", zei hij. Terwijl zij de keukenruimte en rook
kanalen in oogenschouw nam, had Whiff hem ter
zijde getrokken en hem van de overeenkomst ver
teld.
„Dus mijn huls zal het uwe zijn, als u het ver
langt. en.-uw huis het mijne." Wilt u nu een voor-
loopig contract opmaken, dat we allebei kunnen
teekenen? En als u vlug bent-en een taxi voor me
kunt krijgen, kan ik op tijd den trein halen, dien
juffrouw Woffran mij opgaf, om naar Bramlinp
terug te gaap. Het is allemaal erg haastig. Ik voel
me als een Amerikaan, die in een week Europa ziet.
maar met al die duizenden menschen, die morgen
op uw huis zullen afkomen, ben je gedwongen
om vlug te zijn. Ik weet niet wat mijnheer Lamb
zal zeggen": een oogenblik zweeg zij en scheer
te overleggen, wat mijnheer Lamb wel zou zeggen
en toen grinnikte zij.
„Mijnheer Lamb zal geërgerd zijn", meende zij
tegenover Whiff.
Whiff stemde toe.
„Verdiende loon: hij was uiterst bemoeiziek en
opdringerig!'.. -- -
Weer stemde Whiff toe.
„En dat bent u ook", zei de oude dame.
Whiff glimlachte alleen; maar nadat de ovei
eenkomst geteekend was en mevrouw Redpath was-
weggereden, lachte zij hardop en toén ging zij
Quinton vertellen hoe zijn nieuwe woning er uitzag
HOOFDSTUK XXVIII.
Den volgenden dag ging hij het huis bezichtigen
Hij kocht het op staanden voet.
Twee weken later zal mevrouw Redpeth goed er
wel in Lavender Lodge en Whiff was behaaglijk
geïnstalleerd op de Noord Farm en werkte harder
dan zij ooit in haar leven gedaan had. Zij had ge
zegd,, dat De Zuid een massa veranderingen en ver
fraaiingen had te ondergaan, voor Quinton zijn
meubels kon laten overbrengen. Hij had er heele-
maal geen bezwaar tegen zijn meubels tijdelijk te
laten opslaan. Eenmaal in zijn nieuwe huis ge
vestigd. wist hij. dat zijn betrekkingen met Whiff
verbroken zouden worden. Zij zou weggaan en ziji-
hart en zijn leven zouden inderdaad eenzaam zijn
Op zijn voorstel, dat zij voor het opknappen zou
zorgen, maakte zij geen tegenwerping. Zij steld-
belang in het huis, zij zag de mogelijkheden en da'
het geschikt was. om er een heel behoorlijke ver
blijfplaats van te maken. Zij vreesde, dat liet in de
handen van Quinton heel gewoon zou worden. Bo
vendien, hoe kon hij toezicht houden, wanneer hij
voor zaken in de stad was. Dus installeerde zij zich
heel prettig bij de dames Frimley, had succes bii
haar pogingen om den werkman, dien zij aange
nomen had, naar haar hand te zetten. Maar ge
durende de weken, die volgden, gebeurde het meei
dan eens, dat zij grondig wenschte. dat hij van den
aardbodem weggevaagd kon worden.
Zij had onder den indruk verkeerd, dat zij hem
mocht; zij had met hem gesympathiseerd, zij had
geloofd, dat hij de ruggegraat van het land was
Aan het eind van twee weken wist zij, dat hij he
niet was en dat zijn ruggegraat net zoo slao wa
als van een geweekte haring. Zij kwam ertoe, her
te zien als een onbestemd iets, dat bestond uit twe-
armen en beenen en een zak: een verschrikkelijk
iets, dat nooit bleef. Dat was haar voornaamst'
grief: hij bleef nooit. Hij arriveerde, smeet zijn zak
neer. nam zijn karwei in oogenschouw, en ging
Ging onder verschillende voorwendsels. Whiff be
gon zijn gaan in verband te brengen met den zak.
De zak scheen nooit iets te bevatten, dat noodig
was scheen opgepropt te J iten met alle soo!
gereedschap behalve het een, dat op het oogen!
vereischt werd. Daar'had men bijvoorbeeld de e
tricien, een man genaamd Briggs. Quinton liet e!
trisch licht aanleggen. Zij had hem aangers
dit te doen en al waren de onkosten op dat oog
blik ook groot, later zou hij het uur "zegenen,
hij het had laten doen, door het groote gemak
genot, dat hij er van zou hebben. Naderhand
treurde zij dezen raad, daar haar eigen gezondh
zenuwen en humeur ernstig te lijden hadden d
het proces van den aanleg. Toen de beleefde, ge
tige en hoogst aantrekkelijke jonge bedrijfslei
der Bramlingsche Electriciteit Maatschappij l
medegedeeld, dat dc aanleg uitgevoerd zou won
zonder beschadiging, had zij hem geloofd: toen
later gapende scheuren in zolderingen zag
vloeren, die herinnerden aan een bombardemi
onderging zij een gevoel van teleurstelling jegi
den heer Hedee. den bedrijfsleider. Zij voelde,
hij misbruik had gemaakt van haar vertrouwen;
kon zeggen, dat hij niet verantwoordelijk was v
de onbetrouwbaarheid van den werkman, maar
werkelijkheid was hij dat wel. De meesterkna
zoo redeneerde Whiff tenminst, had er voor mi
ten zorgen, dat de vloeren niet tot splinters gesla;
werden, of de zolderingen herschapen in een so
solderijbed. Bovendien had hij niet moeten 1
loven, dat het heele karwei in den tijd van t
maand afgeloopen zou zijn Het was een mïsrel
ning. Het ergste was het eindelooze wachten op c
kabel, die met den hoofdkabel aan den weg me*
worden verbonden. Het scheen, dat de kabels erge
vandaan moesten komen, ze werden niet in Bral
ling gefabriseerd en ze moesten reizen. Vrachtgc
was in deze dagen moeilijk te vervoeren, goedere
♦reinen waren gering in aantal
Toen de heer Hedge dit zei. schilderde Whiff z!
nmiddellijk Quinton's kabel af. in het een af and
ntoegankelijk oord in het Noorden van Norf
imberland gestrand liggend en zij probeerde g
duldig te zijn, ofschoon al het andere werk stil li
maar toen zij het op een dag waagde bij mijnhe
Hedge te informeeren, waar de kabel vandaan mof
komen en hij antwoordde: Graverend, leek het ha
een heel korte reis om zoo lang onderweg te zij
(Wordt vervolgd)
De distributie van boter en
margarine.
DE HAAG, 3 Mei. Het Centraal Distributie
kantoor heeft voor de inlevering van bonnen van
de boterkaart en de vetkaart door winkeliers, die
boter of margarine verkoopen, een regeling voor
geschreven, welke afwijkt van de tot dusverre
geldende. De aandacht van belanghebbenden wordt
in dit verband gevestigd op een in de bladen op
genomen officieele publicatie van den secretaris
generaal van het departement van landbouw en vis-
scherij.
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
De jaarlijksche algemeene vergadering van de
Vereeniging Nederlandsch fabrikaat, afdeeling
Haarlem en Omstreken, wordt gehouden op 19
Mei 1941, des avonds, in het Middenstandshuis Wil-
helminastraat te Haarlem.
Eindelijk dan een mooie bollenzondag Duitzenden hebben gisteren hun hart
opgehaald aan de onvolprezen bollenvelden en niet alleen gewandeld langs de
bollenvelden, maar ook hier en daar gedrenteld tusschen de bedden door om een
ruiker, zóó van het land, mee te nemen. Hoe druk het op sommige velden in de
buurt van Noordwijk was toont bovenstaande foto.
(Foto Stevens)
Groot aantal bezoekers
per tram naar Hillegom.
Volmaakt schijnt het, wat het weer betreft,
in dit voorjaar niet te mogen zijn. Er zijn nu al.
volgens den kalender, bijna zeven weken van
dit zoo lieflijk genoemde jaargetijde verstreken,
maar vele werkelijke lentedagen hebben die
helaas niet opgeleverd: de wind bleef een paar
dagen uitgezonderd hardnekkig uit het Noord
westen- of Noordoosten waaien en bovendien
meestal met groote kracht.
Het gevolg van deze minder gunstige weers
gesteldheid was, dat de bolgewassen hun bloei
periode telkens een weekje uitstelden. Maar ten
slotte kon de groei toch niet worden tegenge
houden. De vorige week had de zon zulk een
groote kracht, dat de kelken der hyacinten en
narcissen niet langer gesloten konden blijven. Het
was Zaterdag en Zondag één weelde van geur en
kleur. De liefhebbers van een jaarlijkschen
tocht naar de bollenvelden hebben zich dan ook,
den straffen Noordwester ten spijt, niet laten
weerhouden en zijn in drommen in de richting
Hillegom getogen, zij het ook dat de wegen een
heel ander aspect toonden, dan het vorig jaar;
nu reden er zoo goed als geen auto's, maar het
aantal wielrijders was, alsof er heelemaal geen
gebrek aan banden bestaat, buitengewoon groot.
Vol goeden moed en velen blij zingend trokken
zij uit de richting Amsterdam, Velsen en Haar
lem via den Heerenweg naar Hillegom, waar zij
in overvloed vonden wat zij zochten: uitgestrek
te velden met gewassen van verschillende kleur-
schakeeringen.
Maar toen zij in den namiddag den terugtocht
moesten aanvaarden, ging het op het laatste
traject niet meer zingend, want de wind was he
laas niet gaan liggen; integendeel, die had het
karakter van een stevige bries aangenomen.
Toch zullen zij, weer thuis gekomen zijnde, met
genoegen aan dezen zonnigen Zondag terug
denken.
Ook de N.Z.H.T.M. had de noodige maatregelen
genomen om een zoo groot mogelijk aantal bol-
lenliefhebbers naar Hillegom en Lisse te vervoe
ren. Zij had een twintig-minutendienst ingelegd
en bovendien waren er vele volgwagens aan ge
koppeld. De trampassagiers zullen daar stellig
geen spijt van gehad hebben, want behalve voor
een snel vervoer, had de directie er ook voor ge-
torgd. dat zij meer dan voldoende van de kleu
renweelde konden genieten. De zeer aantrekke
lijke wandelroutes begonnen bij een tramhalte,
waarna de wandelaars slechts de aanwijzingen
van bordjes behoeften te volgen om tenslotte
weer bij de halte aan het einde van de route
fcrecht te komen.
Onder de vele duizenden, die te voet naar de
bollenvelden trokken, waren ook vele leden van
de W.A. en Nederlandsche S.S. en ook van de
Nederlandsche Reisvereeniging, welke marschen
uiteraard veel belangstelling trokken.
„Woef! Woef! Woef! Geef mij wat Jantje,
wat dat beest lust eet ik ook. Denk Je, dat
ik wil verhong'ren voor dat nare, grijze
spook? Neen, maar! Is er niets meer over?
At die kat dan alles op? Wacht, dan zal ik
haar wel krijgen, dat stuk sluwe kattekop!
Scheer je weg! Jij rattenvanger. Maar geef
eerst, eens even hier, wat je Jan hebt af
getroggeld Neen, het helpt Je heusch geen
zier. of je nu nog weg wilt rennen, 'k Haal
je gauw genoeg weer in. Hier dat brok! Ik
zal je krijgen. Als ik eenmaal goed begin!"
„Zeg eens beest, was jij weer gulzig? Ben
jij soms de vriend van Jan? Moet juist jij
nu weer verorberen, wat ik niet verdragen
kan? Maar dal duld ik niet, versta je! Jij
bent jij, maar ik ben ikl Etenswaar is voor
het hondje! Speel JIJ maar voor muizen-
schrik."
Zoo krijgt Teddy Trix ten slotte wat hij
zich heeft toegedacht. Rustig gaat hij weer
naar builen, waar zijn baasje hem nog
wacht. En die ziet dan vol verbazing hoe
die trouwelooze hond, alles wat hij poes
ontnam ook zelf weer uitspuwt op dgn
grond.
Speelweide in Haarlem-Zuid-West in
gebruik genomen.
De vereeniging ter behartiging van de belangen
van de -bewoners van HaarlemZuid-West heeft
Zaterdagmiddag de nieuwe speelweide aan het
Christiagn Huygensplein officieel in gebruik ge
nomen met een sportmiddag, waarvan het pro
gramma uit verschillende kinderspelen, demon
straties en' wedstrijden bestond, die de belangstel
ling van vele buurtbewoners trokken. Het war niel
de eerste maal, dat de ijverige buurtvereeniging,
die zoowel haar aandacht wijdt aan vraagstukken
van bestrating en verlichting als aan ontwikkeling,
ontspanning en gezond vermaak van de bewoners, dit
veld in gebruik had voor (feestelijkheden. Bij vorige
gelegenheden was het terrein aan het Chr. Huy
gensplein niet meer dan een onoogelijk grasveldje,
terwijl daar nu door de goede zorgen van het
gemeentebestuur een grasvlakte van 6400 vierkante
meter is geschapen, dat den naam speelweide met
eere kan diagen.
De jeugd zal hierop twee avonden in de week
onder deskundige leiding diverse bal- en andere
spelen kunnen beoefenen, terwijl de kleuters uit
deze buurt in den zandbak hun hartje kunnen
ophalen. Het is slechts te betreuren, dat de begroo
ting niet toeliet thans reeds een terreinafscheiding
aan te brengen.
I}e buurtvereeniging is zeer ingenomen met
de nieuwe aanwinst: dat bleek wel uit
het openingswoord van den voorzatter, den heer
H. Hommers, die aan den heer ir. M. H. Maas,
directeur van Openbare Werken, als vertegenwoor
diger van het gemeentebestuur, de bijzondere er
kentelijkheid betuigde voor hetgeen in het belang
van de vereeniging was gedaan.
Daarna werd een aanvang gemaakt met de kin
derspelen en -wedstrijden, die afgewisseld werden
met een demonstratie van de Haarlemsche gymnas-
tiekvereeniging „Concordia" onder leiding van den
heer J. W. Duyff. Vooral deze demonstraties van
rhythmische- en vrije oefeningen, toestelturnen
en tremplinpaardspringen, waaraan enkele van de
oeste turnsters en turners medewerkten, viel in
den smaak, al deed de koude en krachtige wind af
breuk aan de kwaliteit van de oefeningen.
De speelweide biedt de vereeniging, die op zoo'n
bewonderenswaardige wijze leven en vertier
brengt in den Z/Vy.-hoek van onze stad en die o.a
op 7 Mei a.s. in „Boekenroode" een cabaretavond
geeft cn op 17 Mei in den Stadsschouwburg een
Lentefeest organiseert, nieuwe mogelijkheden, die
daar siaat het enthousiasme van het bestuur ons
borg voor zeker niet onbenut zullen worden ge
laten.
BRIDGECLUB „ROSEHAGHE".
Bovengenoemde club organiseerde voor het winterseizoen
1940—'41 een competitie onder leiding van haar Instruc
teur den heer G. Klaseboer.
Er werd gespeeld met vaste en wisselende partners
volgens diverse systemen.
De speeltijden waren Woensdagmiddag 2—5. Vrijdag
avonds 7.30—11 en Zaterdagsmiddags 3—5.30 in het club
gebouw „Rosehaghe", Hoofmanstraat 12.
De uitslag was als volgt:
1. Heer G. Klaseboer (buiten mededinging) m. p 20831'.;
2. Mej. Th. Erdsieck m.p I962I/2; 3. Mevr. Breed m.p.
512'4. Mevr. Abbe m.p. 323; troostprijs Bodegraven
m.p. 1159.
Te Leiden weer examens.
Universiteit blijft echter gesloten.
's GRAVENHAGE, 3 Mei. Het Rijkscommis
sariaat maakt het volgende bekend: Üp voorstel
van den secretaris-generaal van het departement
van opvoeding, wetenschap en cultuurbescherming
heeft de commissaris-generaal voor bestuur en justitie
den rector-magnificus der universiteit te Leiden
gemachtigd, om toe te staan, dat van heden af pro
moties en examens aan de universiteit weer mogen
plaatsvinden. In zoover er echter tot dusver publieke
toegang tot de examens bestond, moet deze tot de
naaste verwanten en vrienden beperkt worden. Ove
rigens blijft de indertijd afgekondigde sluiting dei
universiteit tot nader order van kracht.
Indien bij de voorbereiding en bij het plaats vin
den van promoties en examens niet alles zal achter
wege blijven, wat op eenigerlei wijze als tegen de
bezettingsmacht en haar verordeningen gericht zou
kunnen worden uitgelegd, zou het plaats vinden
van promoties en examens dadelijk weer moeten
worden gestaakt.
Zes kinderen door bomaanval
De agenda vermeldt o.a.: Verkiezing van 2 be
stuursleden wegens periodieke aftreding van de
H.H. C. N. Hin en Mr. L. L. F. André de la Porte,
die terstond hei-kiesbaar zijn. Jaarverslag van den
secretaris. Jaarverslag van den penningmeester.
Benoeming van de Kas-Commissie 1941. Mede-
deeling over het doen vervaardigen van een In-
dustrieele film van Haarlem en een van Haarlem's
Omstreken.
JUBILEUM A. GOVERS.
De 3de Mei Is een onvergetelijke dag geworden voor den
heer A. Govers, die veertig jaar pakhuisknecht bij de
N.V. Dyserinck was. Des morgens was hij door de N.V.
Dyserinck Zn gehuldigd, en door de collega's, werd hem
een prachtige rooktafel met bloemenmand aangeboden
In den loop van den dag kwamen vele bloemstukken en
schriftelijke gelukwenschen binnen. De heer Martin sprak
namens het Dudok de Wit Comité en bood den jubilaris de
1 medaille met eerepalm aan.
gedood.
's GRAVENHAGE 3 Mei. In den afgeloopen nacht
vlogen enkele Engelsche vliegtuigen ons gebied
binnen. De meeste bommen richtten geen schade
aan. Te betreuren is echter een voltreffer op een
boerderij, bewoond door een echtjaar met zeven
kinderen. Van deze zeven kinderen werden er
helaas zes gedood en één zwaar gewond.
De eerste Meikersen ter veilin
Op de groenten- en vruchtenveiling Ui
en Omstreken werden Zaterdag de eerste
kersen aangevoerd door den heer J. van "Vi
Jr. van de kweekerij „Gruno" te Bunnik,
kersen werden verkocht door de firma Nie-
te Utrecht voor zestien cent per stuk. Tevens wi
de eerste tomaten aangevoerd, die den prijs vi
cent per stuk opbrachten.
EVANGELISCHE MAATSCHAPPIJ.
Na van de oprichting ln 1923 af als zoodanig te h
gefungeerd, is ds P. W. Eoeken, Ned. Herv. predik
Haarlem, thans afgetreden als voorzitter van de
Hng van de Evang. Maatschappij Zijn opvolger Is
Spliethoff, Evang. Luth. predikant hier ter plaatse,
voorzitter van de afdeeling Deventer der Mij.
Burgemeester van Sneek benoei
's GRAVENHAGE, 3 Mei. Het Rijksconl
sariaat maakt bekend: De Rijkscommissaris
het bezette Nederlandsche gebied verleende
grond van par. 1 zijner verordening nr. 3
over de uitoefening van de regeeringsbevoegdb
in het bezette Nederlandsche gebied den burgei
ter van Sneek in de provincie Friesland, den
L. Poppinga, eervol ontslag met toekenning
pensioen. In zijn plaats benoemde de Rïjkscon
saris voor het bezette Nederlandsche gebied
grond van par. 3 van zijn verordening nr. 108
(vierde verordening) over bestuursrechte
maatregelen, ds. I. R. J. Schut te Schingei
burgemeester van Sneek.
WAT IK NIET LUST, ZAL 31] OOK NIET HEBB
(Teekeningen H. Kannegiei
In Spakenburg vinden vele handen werk bij het zouten cn rooken van pos, de
kleine vischsoort, welke thans in groote hoeveelheden als voedingsmiddel
wordt gebruikt.
(Foto Pax Holland)
