HMmscfufuw
I
„Die Hohe Messe"
Litteraire Kantteekeningen.
INCASSO BANK N.V.
ALLE BANKZAKEN
AGENDA
Oneenigheid
in de familie.
4
ZAT E TTD A C 28 J ITNT'1941
HA AR L E M'S DA GBLAD
9
Rem branch
De geprolongeerde Echtgenoot.
Heinz Rühmann laat In deze film zien dat zelfs de
eerste schreden op het huwelijkspad lang niet altijd
over geurige en kleurige rozen gaan. Zooiets behoort
natuurlijk tot de uitzonderingen, maar intusschen
moet het je maar besehoren zijn tot zulke uitzonde
ringen te behooren. zooals de kantoorbediende Axel
Roth! Axel en zijn vrouw zijn twee menschenkinde-
den. die zielsveel van elkander houden doch die op
een punt sterk in levensbeschouwing verschillen. H ij
meent dat hij op kantoor
geen kans op promotic
heeft, omdat hij maar een
ondergeschikt radertje is
in de groote machine. Z ij
is van oordeel dat hij voor
een verantwoordelijker functie geschikt is, zoodra hij
zijn minderwaardigheidscomplex voorgoed van zich
afgezet heeft. Het geharrewar begint al in de witte
broodsweken, die als gevolg daarvan geheel anders
veHoopen dan elk hunner zich had voorgesteld. De
derde figuur in het conflict is Axel's schoonmoeder,
een weinig tactvolle dame. die door haar „bemidde
ling" de zaak hee! wat erger maakt dan zij oorspron
kelijk was. Het huwelijksgeluk van Axel en Uschi
hangt tenslotte nog maar aan een ijselijk dun draadje
en allerlei onplezierige omstandigheden werken er
toe mede dat de jonggehuwden uit elkaar gaan. Ge
lukkig maar voor korten tijd. want deze beide men-
schen kunnen, ondanks hun ernstig meemngsverschil.
niet buiten elkaar Beiden ontdekken ïti de ..eenzaam
heid" dat er fouten zijn gemaakt en dat door weder-
zijdsche concessies de weg naar het geluk weer open
ligt. 1
Een film van menschelijk lief en leed met een
prachtige hoofdrol van Heinz Rühmann als Axel
Roth. de kantoorbediende die het tot directeur weet
te brengen, doordat hij geleidelijk zijn tekortkomingen
weet te verhelpen en zijn sluimerende talenten weet
te exploitocren. De rol van Axel's jonge vrouw wordt
gespeeld door de charmante actrice Hertha Fe''ei.
Het voorprogramma bevat een leei-zaam filmpje
over het slijpen van edelsteenen.
Himatsjal.
De troon der goden.
Tusschen de laagvlakte van Hindostan in het Zui-
'den en het Hoogland van Tibet in het Noorden ver
heft zich het hoogste gebergte der Aarcie. de Hima-
lava. die in de dichterlijke taal van Indië „Himatsjal
d w z De troon der Goden" heet. Het volksgeloof wil
dat boven in het gebergte de goden hun zetel hebben
en dat iedereen die het waagt één dier reuzentoppen
te beklimmen, door de godheid met den dood gestraft
™Te Ziirich zijn echter mannen die besloten zijn den
aanval op de besneuwde toppen te ondernemen.
De expeditie heeft een drieledige taak: een weten
schappelijke, een sportieve en een cinematografische
Het resultaat van deze expeditie, de film „Himatsjal
Wordt Zondagochtend in het Rembrandt Theater ver
toond.
bedreigd, als Alexander onverwacht weer op
komt dagen en haar bezweert, dat hij zal weten
te strijden voor wat hem, na hij beweert, toe
komt.
Een auto-ongeluk is noodig om hem tot het
ware inzicht te brengen en zoo eindigt de film
zooals wij denken dat het* het beste is voor de
drie hoofdrollen.
Een film, die we volkomen kunnen waardeeren,
ook al door het uitstekende spel, dat we te zien
krijgen.
In het voorprogramma gaat o.a. een Nedcr-
landsche één-acter „Ik fluit.... in de hoop. dat
jij zal komen", waarin het dansorkest, van Klaas
van Beek optreedt, waarin we een aardig kijkje
in de studio krijgen en waarin Remmells als de
auteur optreedt.
Een zonderlinge gast.
De misdaad, waarom deze film draait, speelt
Eich af in een derderangs-hotel in Parijs. Onder
de gasten bevindt zich ook een jong echtpaar,
waarvan de vrouw bezoek ontvangt van een
ouden heer, gehuld in een pelerinemantel, den
kunsthandelaar Bru-
Luxor
neaux.
Met dezen ouden
heer is die jonge vrouw
vroeger getrouwd ge
weest en haar tweede
echtgenoot tracht nu dien rijken kunsthandelaar
geld af te persen.'
De dochter van Bruneaux zal juist haar ver
loving vieren met een advocaat en op dien dag
krijgt ze van haar verloofde een prachtig collier,
dat vroeger aan zijn moeder heeft toebehoord. Dit
collier nu wordt .gestolen op den dag van het
feest en in het hotel wordt de vrouw van den
geld-afperser vermoord gevonden.
Natuurlijk worden er diverse personen van den
moord verdacht en een en ander leidt tenslotte
tot een zeer verrassende ontknooping.
Alfred Abel speelt zeer knap de rol van den
deftig'en kunsthandelaar Bruneaux. Hij is echt
het type van een gentleman. Ilse Petri is zijn
dochter Yvette, terwijl verdere medespelenden
o.a. zijn Herman Speelmans en Fritz Odemar.
Een film vol sensatie, die het publiek tot het
laatst toe in spanning houdt wie de dader is. De
geheimzinnige sfeer, die om deze misdaad hangt
is in deze rolprent zeer goed getroffen. De regie
werd gevoerd door Gerhard Lamprecht.
Het Dolende Hart.
Anneliese Uhlig, Alb. Schoenhals en Gustav
Diessl spelen in Het Dolende Hart de hoofd
rollen.
Natuurlijk is het weer de liefde, waarom het
in deze film gaat. De vrouw van wie de beide
halfbroeders houden, heeft te kiezen tusschen
den ernstigen, degelij-
ken harden werker,
Alb. Schoenhals, en den
oppervlakkigen plezier-
najagenden lady-killer,
Gustav Diessl. Het
arme kind, Anneliese Uhlig, heeft het heel moei
lijk want langen tijd kan ze haar hart niet losma
ken van Alexander (Gustav Diehl), die haar na 'n
weekje van plezier ai heel gauw vergeet voor een
andere vrouw. Gelukkig weet ze de diepe, ern
stige liefde van Clemens (Alb. Schoenhals) toch
op de juiste waarde te schatten, en begrijpt ze.
waar haar echte geluk ligt.
De toeschouwer voelt dat geluk toch weer even
Viktor Staal als tie strooper in „Jacht zonder
genade".
(Foto U.FJU
Christelijke Oratorium Vereeniging
van J. S. Bach.
„Onder de tot de nieuwere muziek d.w.z. in
tegenstelling met de oude Nederlandsche school
behoorende verklankingen van den tekst der Mis,
die als de hoogste samenvatting van kerkelijk ge
loof en denken door de componisten van alle tijden
en landen ontelbare malen bewerkt is, vormen
Bach's Mis in b kl. t. en Beethoven's Missa soiemnis
onv ergelij kelij ke hoogtepun ten".
Zoo ongeveer vangt Kretschmar's inleiding van de
Peters-uitgave der beroemde Mis in b kl. t. aan.
Beroemd en berucht is dit geweldige werk: be
roemd om zijn imposante schoonheid, berucht om
de ontzaglijke moeilijkheden voor het koor, die
Bach er in opgestapeld heeft, geweldig door den
geest en de constructie.
De moeilijkheden evenaren die der Missa solem-
nis, al schreef Bach niet zoo „onpractisch" als
Beethoven. Maar de 'C. O. V. en haar kranige diri
gent George Robert hebben zich er niet door laten
afschrikken. In een vorig jaar bracht de C. O. V. de
Missa soiemnis ten gehoore, nu Vrijdagavond volgde
de uitvoering van Bach's H moll-Messe.
Onderlinge vergelijking van beide werken heeft
wel eens geleid tot de opmerking: „bij de Missa
soiemnis voelt men alleen den oneindigen hemel
koepel boven zich, bij de H moll-Messe de gewel
ven van een reusachtigen Gothischen dom". Het
zou verkeerd zijn uit deze conclusie een engere be
grensdheid, een mindere grootheid van Bach's werk
te willen afleiden. Ook de tegenstelling: Beethoven's
Mis is een subjectieve, Bach's Mis een objectieve
verklanking gaat niet heelemaal op, althans niet
ten opzichte van laatstgenoemde. Want Bach's Mis
is volstrekt niet overal objectief: hij laat zijn eigen
stemming en gevoelens wel degelijk vrije baan.
Daarom is zijn Mis (nog afgezien van de uit haar
lengte en vorm resulteerende onbruikbaarheid voor
de Roomsch-Katholieke liturgie) een werk, dat
door Protestantschen geest bezield is, en is de uit
voering er van in een Protestaritsch kerkgebouw op
haar plaats.
De C. O. V. had daarvoor onze Groote Kerk ge
kozen. Stijl en afmetingen van 't gebouw passen bij
de grandioze compositie, de acoustiek echter niet
Bach schreef zijn werk voor de Dresdener Hof
kapel, een ruimte dus, waarin de gecompliceerde
polyphonie, de vele snelle figuraties en de tallooze
rythmische dynamische tegenstellingen en gele
dingen tot hun recht konden komen. In onze oude
St. Bavo is dat niet het geval. Zelfs bij een vulling
als die van Vrijdagavond circa 5000 bezoeker
blijft .er nog zooveel resonantie ov.e£,.'jiaty-snellc
figuren of harmonische opvolgingen ftv elkaar Too-
pen; bovendien verdunt de grootte der ruimte den
klank van een clavecin of van een soloviool tot on
hoorbaar wordens toe. We hebben dat in het Bene-
dictus kunnen bemerken.
Doch laten we niet de schaduwzijden al te veel
vooropstellen. De monumentaliteit der groote vier-,
vijf-, zes- en zelfs achtstemmige koornummers was
ondanks de gedeeltelijke diffusie groot genoeg om
te imponeeren en er bleef genoeg verstaanbaar om
eerbied af te dwingen voor den aan de voorberei
ding der uitvoering besteden arbeid. En in stukken
met minder bewegelijkheid, als b.v. het „Qui tollis",
hef „Incarnatus est", het „Crucifixus", het eerste
„Et expecto" welk een wonderbare chromatische
modulaties in dit laatste stuk! e.a. werd het to
taal genot door de klankverhoudingen eer verhoogd
dan verminderd. Dit was ook zoo in het „Pleni sunt
coeli" waar het zesstemmige gewemel bijzonder sug
gestief klonk.
Ook de solonummers van Bach's Hohe Messe bie
den zeer groote moeilijkheden. Voor zangeressen
als Jo Vincent en Theodora Versteegh hoe mooi
zong de'za het Agnus Dei!" tellen die nauwelijks
en beiden leverden prachtige prestaties, die men
van haar verwachten mocht. De nog jonge tenor
Han le Fèvre overwon ze kranig, al is hij nog geen
evenknie van een Louis van Tulder. Waarom de
baspartijen tusschen twee zangers verdeeld waren
is ons niet bekend. Laurens Bogtman en Willem
van Santé traden bij afwisseling er in op. doch we
willen ons geen prijsrechterschap aanmatigen, waar
beider zang te prijzen was. .Tean Oellers speelde de
obligate vioolsoli met zijn bekenden gevoeligen toon;
Piet Halsema bespeelde het groote orgel. Hans
Brandts Buys het kleine clavecin: allen beproefde
krachten, waarbij we de solistisch spelende blazers
van het Utrechtsch Stedelijk Orkest, ditmaal in
zonderheid den vertolker der juiterst moeilijke
hoornpartij R. Bartz en den trompettist A. Bakker
kunnen noemen.
George Robert leidde het geheel met volkomen
zaakkennis, met levendigheid en goeden smaak.
Sommige tempi, als dat van het Gloria nam hij re
latief snel: sen timen teele vertragingen vermeed hij
en zoodoende bleef de uitvoeringstijd binnen be
hoorlijke grenzen. Het koor der C. O. V. leverde
Drachtig werk. Het bleek geheel tegen zijn gewel
dige taak opgewassen. Daarom willen we dit ver
lag besluiten met een woord van warme hulde aan
de C. O. V. en haar dirigent, die door hun durf.
ijver en bekwaamheid deze enorme opgave tot een
goed eind wisten te brengen, en met het uitspre
ken van de hoop. dat door hen uitvoeringen der
H moll-Messe in het vervolg hier regelmatig zullen
kunnen plaats vinden.
K. DE JONG
J. VAN SCHOONHOVEN
ACCOUNTANT en BELASTINGADVISEUR
RECHTHUISSTRAAT 17.
TEIEF. 22792 - HAARLEM
(Adv. Ingez Med.)
Cebuco's
Couranten-Catalogus
Uitgave April 1941
Een losbladige catalogus van de vol
ledige advertentie-tarieven en con
tract-voorwaarden van de geheele
Nederlandsche Dagbladpers
uiterst overzichtelijk door uni
forme rangschikking van tarieven en
andere gegevens
blijvend van waarde, ook bij ver
andering van tarieven.
Over deze nieuwe uitgave schreef
een groot adverteerder ons
„Over het losbladig systeem met
gegevens van de bij U aangesloten
bladen hebben wij niets dan lof te
zeggen. Wij hebben het onmiddellijk
voor ons gebruik toegepast en laten
voor alle andere tijdschriften en
bladen welke niet bij Uw bureau
zijn aangesloten,., losse bladen door
onzen drukker^ vervaardigen met
dezelfde indeeling als U in Uw
systeem aannam,".
Verkrijgbaar ad ƒ4.25.
(storting op postrekening No. 1539
van den penningmeester der Neder
landsche Dagbladpers - Amsterdam)
C E B U C O Heerengracht 258
Amsterdam-C. Tel. 45045-34670
Albert Helman. De Pul der
Zuchten. Van Loghcm Slaterus'
Uitg. My. ArnhemA'dam.
Verwacht niet, lezer, hier een nieuwen roman van
dezen knappen en steeds interessanten schrijver aan
gekondigd te vinden. De ondertitel zal u aanstonds
uit den droom helpen. Oude en nieuwe Spaansche
dichtkunst, vertaald en ingeleid door Albert Helman
is het, die u in dit kloeke deel van ruim drie honderd
bladzijden wordt voorgezet en voor den letterlievenden
lezer een waardeerbare gave zal blijken. Van den
op het eerste gezicht misschien wel bevreemdenden
titel alhoewel er natuurlijk veel liefdes-lyriek in
het boek voorkomt, die zich immers vaak in zuchtend
smachten uit geeft Helman de verklaring, dat hij
daarbij gedacht heeft aan het nationale muziekinstru
ment bij uitnemendheid, de gitaar, die door twee
moderne Spaansche dichters bij een put 'vergeleken
is, dewelke „wind in plaats van water" bevat, of
dient „om de zuchten te vangen die somtijds verdwa
len binnen haar zwarte houten bassin".
Doch dit boek is meer dan een bloemlezing van ge
dichten, die gekozen werden uit de litteratuur van
de dertiende eeuw af tot op onze dagen. In een In
leiding, die merkwaardigerwijze niet vóór doch na de
gedichten een plaats vond en van een diepgaande ken
nis der Spaansche letteren en taal blijk geeft, wordt
een ook voor den leek zeer genietbaar beeld gege
ven van de technische, aesthetische en volksche be-
teekenis der Spaansche lyriek. Die leek, die, wat
ik hem zeer aanraad, de ruim tachtig pagina's inlei
ding niet ongelezen laat, zal Helman's apologie aan
het slot misschien slechts meesmuilend aanvaarden.
Mogen zegt hij daar „de geleerden het mij
tenslotte niet euvel duiden dat ik met ongedokterde
voeten hun gewijde kerkhoven betreed. Dit boek is
het werk van een liefhebber voor de liefhebbers, in
de strikste zin des woords".
In ieder geval zullen wij. leeken, dan toch gaarne
willen veronderstellen, dat in Helman een zeer bij
zonder soort liefhebber aan het woord is, voor wiens
voeten misschien mettertijd een doctoraal schoeisel is
weggelegd.
Atkomst en leven van Helman verklaren zijn liefde
voor Spaansche kunst en cultuur, wier hoogste op
gaaf hij ziet in -het cultiveeren van elks eigen indi
vidualiteit. (pag. 263). Zelf dichter, heeft hij reeds ja
ren lang de Spaansche dichters gelezen en bemind
en hun scheppingen zooveel mogelijk met behoud
van eigen versbouw en klankval, in ons Neder-
landsch overgebracht. Van dien arbeid zal nu ook de
lezer kunnen genieten, voor wien inleiding en aan-
teekeningen ten deele te uitvoerig zijn.
Hoe verleidelijk het ook is, uit de geboden schatten
het een en ander over te schrijven, ik moet dien
lust aan banden leggen. In Criterium van verleden
jaar gaf Helman al een paar vertalingen naar
Garcia Lorca een zijner lievelingsdichters blijk
baar. Hij geeft er hier nog meer. Maar welk een
innig mooi gedicht is ook dat „November" van Gus
tavo Bécqucr, welk een fijne geest spreekt uit de
verzen van de Unamuno, wiens wijsgecrig proza bij
ons te lande eerder bekendheid verwierf. Ook Ra
mon Jimenez behoort tot Helman's voorliefden: hij
verttlt hier tien gedichten van hem, waarvan hier
het vierregelig „Slapen":
„Het slapen is als een brug die leidt van heden
naar morgen. Waaronder, als was het een droom,
het water voortdurend blijft stromen."
Na de ï-omances volgt een reeks anonieme copla's,
een versvorm die in verschillende provincies van
Spanje voorkomt in de volkspoëzie, en die ook door
Hendrik de Vries en Werumeus Buning voor den
Hollandschen lezer toegankelijk is gemaakt. De
copla's zijn niet altijd geschikt voor de lagere school,
maar vaak geestig of bescheiden ondeugend. Van de
eerste soort zullen we niets citeeren; tot vroolijk be
sluit van de aankondiging van dit ernstige boek vraag
ik verlof voor deze copla (uit Andalusië):
Je doet poeder op je wangen,
en zegt: 't is uit rijst geplet.
'k Heb liever dat je geen eetwaar
op een plaats, die ik zoenen moet. zet
Wie de litteratuur genegen is, zal Albert Helman
voor zijn „liefhebberswerk" erkentelijk zijn. Zeis al
zouden „de geleerden" den strijd met hem aanbin
den, dan nog zal hij daar niet aan sterven.
Orcus cn Orpheus, Door
Anthonic Donker. Dezelfde
uitgevers.
Een nieuwe gedichtenbundel, waarvan de titel
al evenzeer om opheldering vraagt als dat bij Hel
man's boek het geval was. Daar de correct gevormde'
sonnetten, die den inhoud uitmaken daarover geen
uitsluitsel gaven moeten wij van het prospectus ge
bruik maken, dat zegt: „De titel, die vrij vertaald
..De Hel en de Zanger" zou kunnen heeten, is van
symbolische beteekenis. We zouden deze aldus, willen
interpreteeren: zooals Orpheus ongedeerd uit de
onderwereld terugkeert zonder het zingen verleerd
te hebben, zoo is het de roeping van den dichter zich
in zijn kunst boven de wereld in haar gebrekkigheid
te verheffen en eigen diepste wezen ondanks de
nood der werkelijkheid ongeschonden te bewaren. De
hier gebundelde verzen willen van deze kracht van
het dichterschap getuigen
Men kan zoo men wil, in den titel dus iets van een
program, van een antithese zelfs tegen veel jonge
dichtkunst zien en grif toegevend dat werkelijke
kunst uit zich zelve reeds boven de gebrekkig
heid der wereld zal staan toch ook bevreesd zijn
dat een opzettelijk nastreven daarvan verkillend op
de ontroering inwerkt. Donker, wiens critische zin
zoo uitnemend getraind is, heeft in de eigen verzen
vaak iets glaciaals, een surplus aan hersenwerk, hoe
uitmuntend overigens verricht. Het heeft voornaam
heid en tevens soms den schijn van kilheid, die daar
zoo graag mee samengaat. Hartelijkheid als in L'in-
connue de la Seine, in Beauté, in Novice op transport
wordt dan elders verkreukeld door een te ijverig vij
len aan den vorm. Maar ondanks alles is dit weer
indrukweKkend werk. waarvan misschien het slechts
zcsregelige „De Eemge". dat wij al eens vroeger te
genkwamen, door zijn prachtig gebonden structuur
het gaafst den tegenwoordigen dichter Donker verte
genwoordigt.
J. H. DE BOIS.
Uitgaande van den dienst der Zuiderzeewerken wordt te Stad Vollenhovc een
aantal woningen gebouwd ten behoeve van het opzichthoudend personeel, dat
straks tewerk gesteld zal worden bij het in cultuur brengen van den Noord-
Oost-polder.
(Foto Pax Holland)
Verduistei goed.
Zooals het moet.
VAN 28 OP 29 JUNI 1941
van 22.06 tot 5.20
Maan op 29 Juni op 10.37
Maan op 30 Juni onder 0.26
VAN 29 OP 30 JUNI 1941
van 22.06 tot 5.21
Maan op 30 Juni onder 0.26
Maan op 30 Juni op 11.49
De aanbieding van buitenlandsche
effecten.
's-GRAVENHAGE. 27 Juni. Het heden ver
schenen Verordeningenblad bevat een besluit van
de secretarissen-generaal van de departementen
van Financiën en van Handel. Nijverheid en
Scheepvaart betreffende de aanbieding van bui
tenlandsche effecten, waarin is bepaald, dat de
secretaris-generaal van het departement van
Financiën kan bepalen, dat ingezetenen verplicht
zijn de hun in eigendom toebehoorende en na
dien door hen verkregen buitenlandsche effecten
of bepaalde groepen dezer waarden rechtstreeks
of door tusschenkomst van een deviezenbank aan
de Nederlandsche Bank aan te bieden en op ver
langen te verkoopen of over te dragen.
De bepalingen van artikel 44, derde tot en met
negende lid, van het Deviezenbesluit 1941 zijn van
overeenkomstige toepassing. (A.N.P.).
DE ZWEMLESSEN VOOR LEERLINGEN DER
B. L. O.-SCHOLEN.
In aansluiting aan onze mededeelingen over het
„Nazorg"-afz wem feest voor leerlingen der B. L. O.
scholen op Zondag 29 Juni in het Sportfondsen-
bad te Haarlem, volgt hieronder het programma,
waarop o.m. voorkomt „een kwartieraje les aan
Nazorg" zwemmers(sters), oud-leerlingen der B.
L. O. scholen) en andere gehandicapten, waar
onder verstaan worden zwemmers en zwemsters,
die door ziekte of door een ongeluk niet meer dc
beschikking hebben over armen of beenen. Het
programma luidt:
Een kwartiertje les aan de nog ongeoefender)
der B. L. O. scholen; Zwemproel' der geoel'enden:
25 M. gekleed; Demonstratie Behendigheids-
zwemmen; Zwemproef der geoefenden: 50 M.
borstslag; Zwemdemonstratie door blinden en an
dere gehandicapten; Intermezzo; Een kwartiertje
les aan „Nazorg" zwemleerlingen en Zwemproef
geoefenden: 50 M. rugsïag.
KRUISWEG 59
HAARLEM
SAFE-DEPOSIT
(Adv. Ingez. Mcd.)
Heden:
ZATERDAG 28 JUNI.
Paviljoenslaan: Redevoeringen Kreisleiter Volk-
mar en ir. C. J. Huygen, 8 uur.
Luxor Theater: „Een zonderlinge gast", 2.30, 6.3U
en 8.45 uur.
Palace: „Jacht zonder genade", 2, 6.30 en 8.45
uur.
Rembrandt Theater: „De geprolongeerde echtge
noot", 2.30. 6.30 en 8.45 uur.
Frans Hals Theater: „Het dolende hart", 2.30
6.30 en 8.45 uur.
ZONDAG 29 JUNI
Rembrandt Theater: „Himatsjal", de troon der
goden, 11.30 uur.
Luxor Theater: „Een zonderlinge gast", 1.30. 3.45,
6.30 en 8.45 uur.
Palace: „Jacht zonder genade", 1.30. 3.45, 6.30
en 8.45 uur.
Rembrandt Theater: „De geprolongeerde echtge
noot", 1.30. 3.45, 6.30 en 8 43 uur.
Frans Hals Theater: „Het dolende hart", 2, 4.15,
6.30 en 8.45 uur.
MAANDAG 30 JUNI.
Bioscooptheaters: Voorstellingen des middags en
des avonds.
Nachtdienst Apotheken.
De volgende apotheken te Haarlem z(jn van des
avonds acht tot des morgens acht uur (ook op
Zondag) geopend:
Firma Th. A. Klinkhamer. Koninginneweg o9
Tel. 11596.
C. J. ten Hage-Cramer, Lange Veerstraat 19
Tel. 11000.
Frans Hals Apotheek. Frans Halsplein 1. Tel.
11180.
Te Heemstede is geopend:
Heemsleedsche Apotheek, Binnenweg 98, Tel.
28197.
In het gezin is een jarige en de getrouwde kin
deren zullen komen om geluk tc wenschen. Maar ze
komen niet allemaal op den feestdag zelf, want de
getrouwde broers met "hun vrouwen kunnen het niet
erg best vinden met de beide dochters en hun man
nen. dus wordt het over twee dagen ver
deeld en tegen de vrienden cn kennissen wordt er
een draai aan gegeven, dat op den dag zelf enkelen
ontbreken.
Als je toevallig zoo'n interne familie-aangelegenheid
le hooren krijgt, denk je bij jezelf" wat akelig om als
leden van één gezin het „niet zoo erg best met elkaar
le kunnen vinden", om er verjaardagen en andere
herdenkingsdagen door in moeilijkheden te brengen.
Om penibele situaties te scheppen als je elkaar toe
vallig ontmoet en om een verband steeds losser te
maken, dat oorspronkelijk toch zeker hecht en sterk
is geweest. Dan denk je als buitenstaander ook wel-
I»cht: was dat nu wel noodig geweest, kun je al3
volwassenen niet oppassen, dat je vrede met elkaar
houdt, ook al zijn er dan redenen om eens ontstemd
over elkaar te zijn.
Nu is het waar dat veel van zulke familie-oneenig-
heidjes wel op een aannemelijken grond berusten,
want men heeft nu eenmaal in families niet alleen te
maken met broers en zusters maar ook met aan
getrouwde leden, die de familieband niet zoo sterk
voelen, terwijl ook de wedcrzijdsche kinderen nog wel
eens aanleiding geven tot jaloezie of tot andere on
aangename moeilijkheden.
Het is dan ook niet zoo erg, om elkaar niet al te
teerhartig aan te pakken, en op een rustige manier te
vertellen dat het een of ander nu eenmaal niet gaat,
mits men er bovendien niet op tegen heeft, om zelf
ook een? een aanmerking tc krijgen, als die gegrond
is. Om over zlllke kleinigheden dan echter direct een
boos hoofd te toonen, om cr een geval van te maken
dat lelt, en er de familieband om té 'verloochenen,
dat is alleen maar dom en het maakt het leven inge
wikkelder dan noodig is.
Bovendien komt er nog bij, dat een moeilijke tijd
als de onze vóór alles eenheid vraagt, en waar willen
wij die vandaan halen, als wij zelfs geen kans zien
om ze in onze eigen familie tc bewaren! Kleine ru
zietjes, jalouzletjes, verschil van opvatting, misver
standen komen overal voor, maar om de eehheid te
bewaren moeten wij ze öf uit den weg ruimen óf
er overheen stappen terwille van die eenheid. Daar
van zullen we ook niets minder worden, maar het
merkwaardige is dat menigeen tegenover de buiten
wereld gemakkelijk de minste kan zijn en daarvoor
door iedereen hooglijk wordt gewaardeerd, terwijl
hij of zij in de familie letterlijk niets kan overstap
pen, en op het hooge paard gaat zitten om elk klein
meeningsverschil.
In families waar dc vrede altijd wordt bewaard
zijn ook wel eens strubbelingen, maar daar is men zoo
verstandig om in te zien dat de eenheid vóór alles
belangrijk is, en dat het noodig is om zoo nu en dan
maar eens de minste te zijn. Dikwijls is dan een der
familieleden voldoende om olie op de golven van de
oneenigheid te doen, waardoor een moeilijkheid
wordt opgelost, die de vrede in gevaar dreigde te
brengen.
Tenslotte nog één ding: oude menschen willen het
allerliefst met iedereen in vrede leven, zij voelen
dat het leven te kort Is, om ruzietjes te hebben met
zijn medemenschen, en voor hen is het dubbel ver
drietelijk om te ervaren, dat hun gezins- cn familie
leden oneenigheid met elkaar hebben. Wie dan niet
de minste wil zijn tegenover een ander, kan er toch
zeer wel rekening mee houden, dat de oudjes er ver
driet over zouden hebben en zelfs als zij er eens
niet meer mochten zijn, is het goed om te beden
ken dat hun geest de band nog blijft beïnvloeden.
E. E. J.—P.
,le
oh'
j''
Salon de Coiffure
Wagenweg 29, Tel. 20518
4 diverse PERM. WAVE SYSTEMEN,
w.o. laatste type „E U G N E".
v.h. Wintersport Zwitserland, Holland-Amerika
Lijn, Wecnen. - Diplome de Paris.
(Adv. Ingez. Med.)
GROOTE HOUTSTRAATVEREENIGING
De Groote Houtstraalvereeniging hield Vrijdag
avond in het Middenstandshuis in de Wilhelmina-
straat. onder leiding van den heer Th. van Weerden,
haar 32e jaarlijksche algemcene vergadering.
De voorzitter herinnerde in zijn openingswoord
aan de tijdsomstandigheden. Er moet nu gewerkt
worden voor de toekomst, voor het heden is er
weinig te doen.
De voorzitter deelde mede. dat he; bestuur in
contact zal blijven met mr. Verheus, adj. secretaris
van de Kamer van Koophandel voor een serie le
zingen over de bemoeiingen van de Kamer van
Koophandel.
Het aantal leden is 101, verleden jaar 106.
Het zeer korte jaarverslag van den secretaris,
den heer C. H. Comegoor, werd goedgekeurd.
Hierna bracht de penningmeester, de heer W. J.
van Bilderbeek. het jaarverslag uit, waaruit bleek
dat op 1 Januari 1941 er 251 in kas was.
De bestuursverkiezing had tot resultaat dat bij
acclamatie werden herkozen de heeren W. J. van
Bilderbeek en C. H. Cornegoor.
Bij de rondvraag vroeg de heer Wefers Bettink
zich met de politie in verbinding ie stellen en haar
te vragen op te treden tegen hinderlijke hande
lingen van jongelui in -de Groote Houtstraat.
De voorzitter zal deze zaak onder de aandacht
van don nieuwen commissaris brengen. De aandacht
van de politie is er al meer op gevestigd Er werd
dan wel gesurveilleerd, maar deze surveillance
werd nooit volgehouden. Dit is wel jammer.
Hierna sluiting.
