De rede van ir. Mussert.
Toezegging van den Führer over
de toekomst van Nederland
Bezien in het licht der omstandigheden, is d'
toestand van het bloembollenbedrijf niet ongunstit
Ir. Mussert begon zijn herdenkingsrede met het
uitspreken van den dank der N. S. B. voor den ge-
lukwensch, welken de Führer aan de N.S.B. ter ge-'
tegenheid van het tienjarig bestaan had willen zen
den. (Applaus).
Zijn rede vervolgend zeide ir. Mussert:
Verehrte Gaste, mijne kameraden.
Heden gedenken wij den dag, waarop voor tien
jaren dc grootste revolutionnaire daad geschiedde
an het leven van ons volk van de laatste honderd
jaar: T hijschen van de zwart-roode vlag, de vaan
der nationaal-socïalistische revolutie. Tien jaren
waarin moeite noch kosten, leugen noch bedrog,
broodroof noch terreur, gespaard zijn om de vlag
naar beneden te halen om daarvoor in de plaats te
hijschen de vlaggen van het gouden kalf, van den
sikkel en den hamer.
Fel zijn de kleuren zwart en rood. het zwart van
onzen bodem, het rood van ons bloed, fel is de ver
betenheid geweest, waarmede wij ons geweerd heb
ben, fel is ons onwrikbaar geloof dat ons staande
gehouden heeft, Iel is de botsing der meeningen, fel
zijn de vlammen van den wereldbrand van heden.
Het zijn historische dagen, die van de laatste
week, dagen waarin een scheidslijn getrokken wordt
door de gansche wereld. Geen staat, geen volk, geen
enkeling zal op den duur op die sclreïdslijn kunnen
blijven balanceeren. De vraag stelt zich voor een
ieder: aan welken kant van de lijn staat gij. er is
geen ontkomen aan en gelukkig zijn zij die al sinds
jaren weten aan welken kant zij staan, zij, die in
innerlijke zekerheid hun weg kunnen gaan te mid
den van de stormen van dezen tijd, nu het verbond
van kapitalisme en communisme Europa op het of
ferblok wil leggen om den Mammon te dienen.
Dat wij weten aan welkeai kant wij hebben te
staan, dat danken wij aan onzen jarenlangen strijd,
dat danken wij aan haar, wier tienjarig bestaan wij
heden gedenken, onze N.S.B.
Het groote wereldgebeuren, daarop hebben wij
geen invloed kunnen oefenen. De afloop van den
wereldoorlog van 1914-1918 met de overwinning
van de kapitalistische geallieerde machten en de
uitplundering van Duitschland, was reeds een do
zijn jaren oud vóór wij begonnen.
Het ontstaan en tot macht komen van het natio-
naal-socialisme en fascisme in Duitschland en Italië
ging buiten ons om. Het vormen van het nieuwe
omsingelingsblok der groote democratieën onder lei
ding van Engeland en Amerika "is waarlijk niet van
ons afhankelijk geweest.
De oorlogsverklaringen van September 1939 van
Engeland en Frankrijk geschiedden niet om onzent-
wille. De uitbreiding van den Europeeschen oorlog
tot den wereldbrand van heden, de wereld in vlam
men, is ook een gebeuren van zulk een omvang en
beteekenis, dat wij ook daaraan niets hebben kun
nen toedoen noch afdoen.
Wij moeten ons er duidelijk van bewust zijn, dat
in onzen tijd de wereld een nieuwe gestalte aan
neemt. dat er een wereldhistorisch gebeuren aan
den gang is van zoo groote afmetingen en uitwer
king als slechts eens in de duizend jaren geschiedt.
Aan dit wereldgebeuren kunnen wij niets toe of
af doen, dat is onze roeping niet. Maar onze roeping
is te zorgen, dat ons volk door dit wereldgebeuren
niet wordt verpletterd om nooit weer op te staan,
maar dat het doelbewust zijn weg vindt naar de
wereld van morgen om daarin een eervolle plaats
in te nemen door den arbeid dien het daarin zal
verrichten.
De wereld staat in vlammen en het resultaat zal
zijn dat of Roosevelt, Churchill en Stalin zullen win
nen dus de vereenigde machten van kapitalisme
en communisme of Duitschland. Italië en Japan
zullen winnen. Dit zijn de machten, die tegenover
elkander staan, waartussehen geen compromis mo
gelijk is, een van de twee zal winnen,'de ander zal
ondergaan.
Wanneer kapitalisme en communisme winnen dan
zou het kapitalisme voorloopig heerschen in Ame
rika, Engeland, Zuidoost Azië en Australië, maar
het communisme zou beginnen met 't grootste deel
van Azië te beheerschen en gansch het vasteland
van Europa. Wanneer het dezen zomer aan Hitier
met zijn weermacht niet gelukt zou zijn om de
sovjet-millioenenlegers te weerstaan, ja slag op slag
te slaan, wanneer het niet gelukt zou zijn om in den
veldtocht van de tweede helft van dit jaar meer
dan 21000 pantser wagens, meer dan 32000 kanon
nen, meer aan 17000 vliegtuigen van de communis
ten te vernielen of buit te maken, maar wanneer
integendeel dc Duitsche troepen niet tegen deze ont
zaglijke militaire macht zouden hebben kunnen
standhouden, dan.zou er nu reeds geen Europa meer
zijn, dan zoii nu gesproken kunnen worden van het
voormalige Europa, van de voormalige Europeesche
cultuur, van de voormalige godsdiensten, van de
voormalige Europeesche volkeren, dan zou de com
munistische heerschappij reiken van de Japansche
zee tot de Noordzee.
En dat dit alles niet geschied is. maar dat Europa
bestaat, dat danken wij aan de Duitsche weermacht
en de verbondenen die met haar strijden, dat dan
ken wij aan de 290.000 mannen die hun leven daar-
/oor gaven, dat danken wij aan de 500.000 gewon
den, aan de millioenen offervaardige, weerbare
mannen, dat danken wij aan den grootsten Ger-
maanschen aanvoerder aller tijden, die de verant
woordelijkheid op zich nam en attaqueerde voor het
te laat was, dat danken wij aan den Führer Adolf
Hitler.
Wat heeft het Nederlandsche volk daarvoor ge
daan in de afgeloopen jaren? Het Nederlandsche
volk heeft gedaan wat de heerschers in dit land van
hem verlangden. De heerschers, d.w.z. de politieke
partijen, met de daarmede verbonden kapitalistische
en marxistische handlangers. Zij verlangden de so
lidariteit met Engeland en Frankrijk. Zij verlang
den de prediking van den haat tegen Duitschland.
Zij verlangden het onbeperkte geloof in de zege
ningen der democratie, de onbaatzuchtigheid van
het kapitalisme en de ongevaarüikheid van het
communisme. Het volk was geestelijk en materieel
weerloos en gal' wat verlangd werd.
Geen volk kan zich verzetten tegen een zoo goed
georganiseerd en zoo sluw uitgevoerd bedrog.-
Er was één organisatie, die zich daar wel tegen
verzette, die groeide tegen alle verwachting in, te
gen allen hoon en laster in, dat was de N.S.B.
Van 1931 tot 1935 zijn wij onafgebroken bezig ge
weest om de z.g. democratie in al haar_ naaktheid
aan den volke ten toon te stellen, uit liefde tot de
natie, die door haar verdeeld was in elkander be
strijdende partijen en daardoor onmachtig was om
zich te handhaven. Wij hebben geschreven en ge
sproken honderden, duizenden analen om ons volk
te trekken uit het moea-as der democratie op den
vasten bodem der volkseenheid iia nationaal-socïa
listische gebondenheid. In 1935 antwoordde acht
procent van ons volk zich present voor de nieuwe
orde. Van 1935 tot 1937 hebben wij ons uitgesloofd
om ons volk begrip bij te brengen voor de nieuwe
Eui-opeeschc ordening die in gang was, vooi' het
recht van het Duitsche en het Italiaansche volk op
een onbedreigd volksbestaan, op den grondslag, dien
zij zelf wilden maken buiten dc bankiers van Een
den en New York om. Wij hebben geprobeerd be-
f;rip te wekken voor de nationaal-socïalistische en
ascistlsche solidariteit. Bij de verkiezingen van
1937 meldde vier procent van ons volk zich present,.
96 procent keerde zich af. u
De teerling was geworpen. Bij de komende bot
sing zou ons volk aan den verkeerden kant staan.
Van 1937 tot 10 Mei 1940 was één worsteling van
die jaren om staande te blijven, om niet vernietigd
te worden, om door te kunnen gaan met het vervul
len van onzen plicht ons volk zooveel mogelijk te
Als deelgenoot van het
weuwe Europa toegelaten
land, is geen onderstelling, maar een feit, waarover
niemand in het onzekere is. Welnu, clan zegt do
ijzeren logica, dat de afspraak is: Engeland zal In-
dië verdedigen en wij zullen een sterk bruggehoofd
voor Engeland tegen Duitschland bouwen. Woedend
zijn de hèeren pai-lernentariërs, dat wij. nationaal-
socialïsten, zeggen: Er is dus een (geheim militaii
verdrag met Engeland".
Natuurlijk verklaarde de minister van Defensie in
de Eerste Kamer, dat dit gelogen was. De heeren
ontkenden altijd, maar haatten ons, omdat wij hun
spel doorzagen en in dit zelfde artikel b.v. letterlijk
geschreven werd:
„Wij zullen ons te weer stellen met al onze kracht,
met al onze liefde voor ons volk tegen misbruik van
onze jongens in dienst van den democratisch-
marxistischen haat tegen Duitschland".
Het jaar 1940 heelt ons in het gelijk gesteld ten
aanzien van de millioenen-verkwisting aan onze
weermacht hier te lande. Het jaar 1941 geeft ons
gelijk ten aanzien van de samenwerking met Enge
land in Indië, beide ten koste van ons misleide volk,
dat helaas niet heel't willen luisteren naar onze her
haalde waarschuwingen.
Het heeft niet mogen baten. De koei's was demo
cratie, de koers was West naar Londen en New
York. Zoo kwam het noodlot stap voor stap nader,
tot de volti-ekking begon op den lOden Mei 1940.
De Duitsche troepen rukten binnen om hun taak
te verrichter^ namelijk de Engelsch-joodsche macht
te verdrijven uit Europa. De regeeiïng roept op tot
weerstand, deed duizenden vallen in nuttelooze, tot
mislukking gedoemde oorlogsdagen en vlood zelve
heen naar de vrienden in Londen, terwijl haar sol
daten voor haar vielen. Tevens bezetten de vrienden
uit Londen onze West-Indische bezitting Curasao.
Uit Londen werden Joden aan het werk gezet om
voort te gaan, ons volk op te hitsen en tot sabotage
aan te zetten, belovende koeien met gouden horens
als zij, de heerschers, weer voet aan wal zouden
hebben gezet. De vrienden uit New York bezetten
onze West-Indische kolonie Suriname voor het
groot-kapitalisme, afdeeling bauxiet en voor het
Anaerikaansehe imperialisme, afdeeling Brazilië.
En dezer dagen is dan de ba-and uitgebroken in
Oost-Azië: de Vereenigde Staten en Engeland te
gen Japan. Toen de Nederlandsche regeering met de
koninklijke familie vluchtte naar Engeland, heb ik
meermalen gezegd: Ziet. dat zij ons volk aan den
verkeerden kant plaatsen, dat zij zeiven vluchtten
in de dageia vaaa strijd, dat alles zal in meerdere of
mindere mate vergeven kunnen worden als zij ten
minste één ding doen: Indië buiten den oorlog hou-
den.
Maar wat geschiedde? De oorlog in het Oosten
dreigt, Japan wordt economisch omsingeld, Neder-
landsch-Indie gaat in die omsingeling voorop en
verhindert den uitvoer van petroleum en al het an
dere wat Japan uit Indië noodig heeft. De oorlog
breekt uit. Japan verklaart den oorlog aan Enge
land en Amerika en verklaart uitdrukkelijk, dat het
geen andere vijanden kent dan Tsjiang-Kai-sjek,
Engeland en Amerika. Een zucht van verlichting
ging bij mij op, toen ik dat vernam. Een gevoel
van dankbaarheid voor de mogelijkheid vaaa be
houd. En wat gebeurt? Koningin Wilhelmina ver
klaart den oorlog aan Japan.
Tegen zooveel waanzin valt niet op te roeien, liet
allerbeste wat wij er van kunnen denken is dit: Ko
ningin Wilhelmina en haar zoogenaamde regeering
in Londen zijn Engelsche krijgsgevangenen, die land
en goed moeten offeren op het altaar van Roosevelt
en Churchill, hetzelfde altaar, waarop straks het
Britsche empire in rook zal opgaan. Ik vermag niet
in te zien. hoe Indië op dit oogenblik voor Neder
land behouden zal kunnen blijven, al zullen wij
nimmer ons standpunt kunnen of willen prijsgeven,
dat Nederland onvervreemdbare rechten heeft op
Indië, omdat daar drie eeuwen lang het bloed en
het zweet van honderdduizenden Nederlanders van
Indië gemaakt hebben wat het nu is.
Zoo voltrekt zich het noodlot aan ons volk hier
aan de Noordzee, aan onze bezittingen in West- en
Oost-Indië en wij waren niet bij machte dit noodlot
te keeren. omdat zij die ons volk regeerden met
blindheid waren geslagen en daartegen is geen kruid
gewassen.
Wanneer die verblindheid er niet geweest was
wanneer de stem der N.S.B. niet geklonken had, als
die der roependen in de woestijn, dan zou het vol
gende geschied zijn als de verkiezingen van 1937 niet
den nieuwbakken vader des vaderlands dr. Colijn aan
het roer gebracht hadden, maar wanneer de N.S.B.
den koers had bepaald. Dan zou van 1937 tot 1940, in
drie jaren tijd, de solidariteit tot stand gebracht zijn
van ons volk met het Duitsche en het Italiaansche,
dan zou in Mei 1940 geen broederbloed gevloeid heb
ben, zouden geen bruggen in de lucht zijn gevlogen,
geen branden Rotterdam en Middelburg hebben ge
teisterd. Dan zou de Nederlandsche weermacht met
de Duitsche mede zijn opgerukt, dan zouden wij er
gens in Frankrijk mede gewonnen hebben, dan zou
den wij als volk mede zijn opgetrokken tegen de
Sovjets. Dan zouden wij hier in Europa mede tot de
overwinnaars behooren, in plaats van tot de over
wonnenen.
Zeker zouden ook dan Curagao en Suriname bezet
zijn. Maar Oost-Indië zou sterk gemaakt zijn. zijn
grondstoffen zouden niemand onthouden zijn, zijn
politiek zelfbestemmingsrecht, zijn recht tot zelfbe
houd zou deze lijn gevolgd hebben: in Indië Neder-
landsch bestuur, geen oorlog tegen Japan, geen oorlog
•tegen Engeland ol Amerika. Dan zouden onze volks-
genooten in Indië heel wat geruster kunnen zijn dan
nu, nu Koningin Wilhelmina den oorlog verklaard
heeft aan Japan, dat het eene Engelsche of Ameri-
kaansche slagschip na het andere naar den bodem
der zee stuurt.
Maar, zult gij dan vragen, nu wij het noodlot niet
hebben kunnen keeren, is dan alle strijd, zijn dan
alle offers voor niets geweest?
Mijne kameraden, 'ik ben er dankbaar voor en ik
ben er trotsch op te kunnen zeggen, dat ik de vaste
overtuiging heb, dat dit geenszins het geval is, dat de
N.S.B. haar 'roeping voor het voortbestaan en het
welzijn van het Nederlandsche volk vervult.
Er staat te midden van ons bedrogen vernederd en
uiteengeslagen volk een kern, in een jarenlangen
strijd beproefd en gelouterd, een onverwoestbaar stuk
nationaal-socialisme, voortkomende uit de drie bron
nen: Godsvertrouwen, liefde voor volk en vaderland
en eeibied voor den arbeid. Een kern van 100.000
mannen en vrouwen, van wie er 10.000 in het. veld
staan om mede te helpen Europa te beveiligen Een
natlonaal-socialistische beweging, die draagster kan
zijn van de politieke wilsvorming in Nederland en die
vertrouwd kan worden door het Duitsche broedervolk,
dat vóór alles en terecht de zekerheid verlangt, dat
cr geen 10e Mei meer zal komen. Wij hebben van
1935 af onder de moeilijkste omstandigheden het be
wijs geleverd, vertrouwd te kunnen worden. Daar
door is de mogelijkheid ontstaan, dat het Rijkscom
missariaat op den 7den October van dit jaar heeft
kunnen doen berichten, dat van annexatie van Ne
derland door Duitschland geen sprake is, omdat de
Führer dit'niet wil, Nederland zal dus zelfstandig
kunnen worden, Nederlanders zullen weer door Ne
derlanders geregeerd worden, wij zullen geen pro
tectoraat. geen kolonie worden, niettegenstaande wij
een oorlog in 4V2 dag verloren. Nog is het niet tot
het Nederlandsche volk doorgedrongen, dat het dit
dankt aan de N.S.B. en dat alleen reeds daardoor de
N.S.B. haar bestaansrecht heeft bèwezen.
Maar er is meer. Gij hebt vernomen, dat. ik op
12 December door den Führer pen ontvangen. Wat
heeft mij aanleiding gegeven om dit onderhoud te
verzoeken? Ik zal u daarvan nu zooveel mogelijk re
kenschap geven. De geweldige woesteling tegen de
onnoemelijk groote macht der Sovjets, moet ieder,
die nadenkt doen begrijpen, dat Europa op den rand
van den afgrond heei't gebalanceerd en dat het alleen
aan de kracht van het. nationaal-socialisme te dan
ken is, dat het niet in dien afgrond gestort is. Voorts,
dat op dit beslissende oogenblik in het leven van
Europa, Engeland Europa verried en het op den rug
sprong. Het meedoen van Engeland met de Sovjets
en met Amerika is een aanslag op het leven van
Europa, welke aanslag door Engeland betaald zal
worden met den ondergang van het Britsche we
reldrijk en helaas ook door Europa betaald zal wor
den met het verlies van een groot, deel van zijn be
zittingen en zijri: aanzien in andere werelddeelen.
Wil Europa niet ten ondergaan wil Europa dat
tenslotte slechts&pen klein schiereiland is van Azië
zich handhaven in de wereld, dan moet het zich
radicaal losmaken van de verderfelijke Engelsche
politiek van een verdeeld Europa en moet het zich
bewust worden van de solidariteit van alle Europee
sche volkeren. En wat ligt dan meer voor de hand, om
als een nieuw Europa gevormd moet worden van vol
keren, die zich bekennen tot Europeesch verant
woordelijkheidsgevoel, dat dan de Germaansche vol
keren het voorbeeld geven, de volkeren die zijn van
één ras, van éénen bloede: Duitschland, Nederland,
Zweden, Noorwegen, Denemarken. En zoo dat een
levensnoodzakelijkheid is en dat is het zullen wij
Nederlanders dan straks als het hinkende paard ach
teraan komen en smeeken om toegelaten te worden
tot de Europeesche levensruimte of reeds nu als eer
ste ons bekennen tot de Germaansche solidariteit als
grondslag voor een vereenigd en krachtig nieuw
Europa?
Ik heb niet geaarzeld, ik gevoel mij verantwoorde
lijk voor de toekomst voor ons volk. De bezetting van
CuraQao en Suriname, de ontverantwoordelijke, ja
waanzinnige oorlogsverklaring aan Japan, hebben de
deur dicht gedaan. Ik ben naar den Führer gegaan in
Berlijn en heb hem gezegd, niet als particulier, maar
als leider der N.S.B.:
1) Dat naar mijne meening het welzijn en het voort
bestaan van het Nederlandsche volk alleen gewaar
borgd kan worden in het lotsverbonden samenhouden
van alle Germaansche volkeren.
2) Dat ik het geloof heb, dat hij, Adolf Hitler, de
van God gegeven Germaansche leider is, die tot roe
ping heeft de Germaansche volkeren uit den nood
en de bedreiging van heden te leiden naar een lich
tende toekomst.
3) Dat ik de onwrikbare overtuiging heb, dat hij,
Adolf Hitler, als Germaansch leider nimmer iets zal
eischen, dat in strijd zou zijn met de eer, de waar
digheid of de belangen van het Nederlandsch volk en
dat ik daaruit de consequentie trek: de verbondenheid
op leven en dood.
Nederland's plaats in het Nieuwe
Europa.
Ik kan u zeggen, mijne kameraden, dat de Führer
zich daarover zeer verheugde en ons volk de gele
genheid wil geven niet als overwonnen natie, niet als
kolonie, niet als protectoraat, maar als vrij nationdal-
socialistiscb Germaansch volk zijn plaats in het nieu
we Europa' in te nemen en zijn aandeel te hebben aan
het gestalte geven aan het nieuwe Europa. Afgesne
den van zijn koloniën, afgesneden van andere wereld
deelen. zou het Nederlandsche volk op zijn klein
grondgebied hier verkwijnen en verkommeren, wan
neer het niet werd toegelaten als deelgenoot in het
nieuwe Europa.
Het wordt toegelaten, neen, het is toegelaten op den
12den December en dit is het grootste geschenk dat
ik u, mijne kameraden, op dezen dag kan brengen,
dit is ook het grootste geschenk, dat de N.S.B.de
veel gehoonde en gesmade, op dezen, haar tienjarigen,
gedenkdag aan het Nederlandsche'volk aanbiedt. Een
geschenk, dat eens door het gansche volk op zijn hooge
waarde zal worden geschat.
Zoo zetten wij dan ons tweede tienjai'ig tijdvak in.
Inderdaad te midden van woelige baren, in stormgetij.
De koers staat vast. Hij was Oost, hij is Oost en hij
blijft Oost. Dat een iegelijk het hoore en er zich
naar richte.
Onze taak staat ons klaar voor oogen. Ik zal haar
in enkele punten samenvatten:
1) De actieve, doelbewuste deelneming aan de sa
menwerking van alle Germaansche volkeren tot vei
ligstelling van Europa, gedragen door de zekerheid,
dat dit gemeenschappelijke belang voorgaat, vóór het
belang van ieder der volkeren afzonderlijk.
2) Het. deelnemen van het Nederlandsche volk aan
de kolonisatie en de exploitatie van de Oost-Europee-
sche gebieden.
3) I-Iet verkrijgen' van de volkomen gelijkgerechtig-
heid in de Europeesche levensruimte en het zoeken en
vinden van emplooi voor den ondernemingsgeest en
de arbeidskracht van ons volk in Europa, opdat wel
vaart zal komen en de ai-moede zal worden ver
dreven.
4) Het verhinderen van het wegkwijnen en voort-
vegeteeren van ons volk in een te nauwe levensruim
te, nu alle wegen van overzee zijn afgesloten
5) De lichamelijke, zedelijke en geestelijke verhef
fing van ons volk, de zorg voor het welzijn van het
volk door arbeidsdienst, arbeidsfront, volkswelvaart,
volksgezondheidsdienst, enz. te organiseeren en tot
bloei te brengen.
6) Het organiseeren van de levenskringen van ons
volk waardoor de enkeling tot zijn recht kan ko
men en een dam wordt opgeworpen tegen gelijkscha
keling en staatsabsolutïsme.
7) Het organiseeren en. tot leven wekken van den
komenden Nederlandschen Germaanschen nationaal-
socialistischen staat, waarin wij in vrijheid zullen
kunnen leven.
Om dit alles tot stand te brengen, is een hechte,
sterke, eensgezinde, offervaardige nationaal-socialis-
tiscbe beweging ncrodig. Wij gaan het tweede tienjarig
tijdvak in met rond 100.000 leden, met een W A., een
S.S., een Jeugdstorm en een N.S.V.O. in vollen op
bouw. De N.S.B. is op dezen dag verklaard tot de
dragende politieke organisatie in Nederland.
Dit; legt ons vele verplichtingen op. alle voort
komende uit deze eene: te bewijzen, dat zij is om
God te dienen en niet den duivel, opdat ons volk weer
gezond en sterk zal worden.
Het eerste tienjarig tijdperk is het tijdperk van de
voorbereiding van de wederopstanding van ons volk,
het tweede tienjarige tijdperk is dat van het leggen
van alle grondslagen voor de wederopstanding. Het
oude huis is afgebrand, het ontwerp voor het nieuwe
is klaar, de uitvoering gaat beginnen.
Daartoe is noodig een volk. Het beste deel, het
strijdvaardigste en offervaardigste deel daarvan wordt
verzameld in de N.S.B. opa daarin voor zijn dragende
taaie gereed gemaakt te worden. Velen slaan nog bui
ten onze geleden, die er in behooren. Daarom bepaal
ik, dat met ingang van 5 Januari a.s. weer leden in
de Beweging zullen worden opgenomen. De weg blijf.t
via het Instituut van sympathiseerenden. Diegenen uit
de sympathiseerenden, die de kracht en de roeping
Voor de kinderen
De Avonturen van Barrabas' de Rode Bosmier.
(Teekeningen van F. wagner) 33. In Aanraking met het Leger
83. Toen de vrienden er
eenmaal op gingen letten,
zagen ze nog veel meer.
ze hartelijk moes-
lachen. Een lustige
blijkbaar
van onzen piiciu ons vuuv 'i, sorlnkhaan
waarschuwen tegen den waan van demternahonale aoapn0'nthoud gj
der democratie, om te pogen te redden wat te ïed- g_
^Slechts één voorbeeld wil ik nu hiervan geven,
een voorbeeld dat zijn bijzóndere beteekenis heelt
in deze dagen, nu Koningin Wilhelmina den oorlog
verklaard heeft aan Japan. In „Volk en Vaderland
van 25 Februari 1938 schreef ilc een hoofdartikel
over Nederland en den oorlog Japan-China. Daarin
schreef ik over de toenemende spanning rondom
den Grooten Oceaan en de onverantwoordelijke
Coliin-politiek, die Indië onverdedigd het en hon
derden millioenen wegsmeet aan het leger hiei te
lande. Dit. was alleen logisch verklaarbaar, als ei
een afspraak bestond met Engeland in strijd met
's lands belang. Als volgt heb ik dit onder woorden
ÊebDatltde Engelsche ex-minister -van Buitenland-
sche Zaken. Eden. en de Londen beheerschende in
ternationale geldmacht een zoo sterk mogelijk Ne
derlandsch leger wenschen om ons land en ons volk
te gebruiken tegen het door hen gehate Duitsch-
had. kwam hen met grote
sprongen voorbij hollen
mei een lleveheers-beestje
achter zich aan. 't Kleine
torretje zou er alleen nooit
zo vlug gekomen zijn en
had daarom een draadje
gebonden om het achter
lij! van den sprinkhaan en hield zich daar stevig aan vast. op de maat lopen van de trompetmuziek. Uit alles konden
Gierend van het lachen wees Hein naar die twee. „O", ze nu opmaken, dat ze het strijdtoneel naderden. Plotse-
rlep hij. ,.'t lijkt Oebas wel met den Prlnsl" Toen moert ling zag Barrabas ter zijde van de weg een tor op z'n rug
zelfs de wesp hartelijk lachen. Hoe verder ze kwamen, liggen, die niet meer overeind kon komen en aangevallen
hoe meer dieren ze 2agen, toen Oebas, die de scherpste werd door een wesp. Maar toch verweerde hij zich dap-
oren had, in de verte de eerste krijgsmuziek hoorde, 't per tegen zijn aanvaller, die echter bij het zien van de
Bleek een groie loopkever te zijn. die een geweldige toesnellenden roden mier haastig verdween. Vlug hielp
trompet troste. Blijkbaar was zijn Instrument zo zwaar. Barrabas de tor weer op de been en snelde naar zijn vrlen-
dat hij niet met de andere muzikanten had kunnen mee- den terug. Ziezo, de strijd kon beginnen! De wespen trok-
komen, maar hij blies er even hard om; z'n hele kop zag ken dus niet meer terug. En toen hoorden de vrienden ln
rood van inspanning. De sluipwesp had nog nooit zooiets de verte het sein geven tot de aanval,
gehoord, maar vond het erg mooi, want hij ging dadelijk
ln zich gevoelen om als werkend lid toe t.e treden,
zullen, nadat zij dit bewezen hebben, van harte wel
kom zijn en kameraadschappelijk worden opgenomen,
mits zij ons leidend beginsel en onze bronnen vol
komen aanvaarden en discipïlïnair willen dienen.
Ik dank allen, die. in den loop van deze tien jaren,
trouw, Ijverig en eerlijk hebben gediend. De talrijke
onbekende soldaten, die altijd op hun post waren, die
altijd daar waren, waar te werken, te offeren en te
strijden viel. Dank zij hun is de Beweging zoo ver
gekomen. Zoo gaarne zou ik ieder afzonderlijk in
de oogen zien en den tusschen ons gelcnoopten band
met handdruk bevestigen. Dit is niet mogelijk. Ik
onthoud mij zelfs van het noemen van namen. Met
één uitzondering, den man, met wien ik de Bewe
ging begonnen ben, den man, met wien ik gewikt en
gewogen heb of wij wel zouden beginnen. Zoo zijn
wij, Nederlanders. Maar toen ik hem de vraag stelde:
Gaat gij mede? toen zei hij ja en daarbij is het ge
bleven. Kameraad Van Geelkerken, ook gij herdenkt
als eenige naast mij tien jaren van stri.id. Het was
goed. Gij zijt bedankt. Wij gaan weer verder.
Kameraden. Ik vertrouw op u, dat gij voort zult
gaan, uw plicht te doen. Niet alleen op mij rust de
verantwoordelijkheid voor de toekomst van uw volk.
Ook op u. Gij hebt de Beweging gemaakt, zonder u
zou ik machteloos geweest zijn. Gij hebt mij in de
afgeloopen jaren niet in den steek gelaten, Gij zult
moedig en vastberaden met mij ingaan het tweede
tienjarig tijdvak. Uw belooning zal daarin bestaan,
dat gij weet, deel te hebben aan de wederopstanding
van uw volk.
Laten wij een oogenblik met onze gedachten zijn
bij het jaar 2000. In het jaar 2000 zal er een nieuw
Europa zijn. Zal er dan een sterk, gezond en geluk
kig Nederlandsch volk zijn, of zal dit volk kapot,
gebroken terneer liggen? Ik geloof onvoorwaarde
lijk, dat het Nederlandsche volk in het nieuwe Europa,
dat wij zullen helpen bouwen, een groote toekomst te
gemoet gaat. De klokken van den Dom zullen dan
luiden boven een nieuwe generatie; wij, ouderen, zul
len allengs zijn heengegaan. Alleen de jongsten onder
ons zullen dan vergrijsd nog ln leven zijn en zij zul
len zich herinneren dezen dag, nu wij staan op den
drempel van den nieuwen tijd. Wij danken God, dat
Hij ons het inzicht en de kracht gegeven heeft te mo
gen zijn een werktuig in Zijn hand, een onvolmaakt,
maar een het goede nastrevend werktuig, dienende om
ons volk uit zijn grooten nood van heden te leiden
naar een gelukkige toekomst. Wij gelooven in de
toekomst van ons volk, er zal straks weer zijn ar
beid en brood, idealen en geloof en daardoor zal de
blijmoedigheid weerkeeren, die geweken Is in deze
benarde tijden.
Kameraden, ter eere van onze gasten, die ik hierbij
dankzeg voor hun aanwezigheid en de door hen ge
sproken woorden en ter eere van het strijdende en
lijdende Duitsche broedervolk, aan wie geheel Europa
zooveel verschuldigd is, zingen wij het Duitsche volks
lied. Daarna het zesde couplet van het Wilhelmus:
Mijn .schilt ende betrouwen zijt Gij, o God mijn
Heer
Omtrent de viering van het tïeniarlg bestaan der
N.S.B. te Utrecht meldt het A.N.P. nog. dat nadat
ir. Mussert Zaterdag aan de eerste duizend leden
het bij dit jubileum ingestelde eereteeken had uit
gereikt. Zondagochtend de eigenlijke groote herden
king aangevangen werd.
Het was reeds vroeg een drukte van belang. Trei
nen uit alle deelen des lands voerden de vele dui
zenden leden der N.S.B. aan. Anderen kwamen per
autobus, per rijwiel of, uit den naasten omtrek, le
voet, waarbij diverse groepen in marschformatie
Op het stationsplein waren vlaggemasten opgesteld
waarvan de vlag der Beweging en het oranje-wit
blauwe dundoek wapperden.
Voor de eerste duizend leden der N.S.B. werd te
halftwaalf een gezamenlijke eenpangmaaltïjd ge
houden in het N.V.-huis.
Namens de veteranen hield de heer S. Plekker.
burgemeester van Haarlem, een toespraak, waarin
hij tot Ir. Mussert onder andere het volgende zeide-
„Tien jaar lang zijt gij ons voorgegaan, tien jaren
hebt gij ons geleerd, dat een van de grootste deug
den de eenvoud is. Wij zijn de eersten geweest, die
u herkend en erkend hebben als den leider van hel
Nederlandsche volk (applaus). Dat gij hier in een
bijzondere bijeenkomst met ons hebt willen samen
zjjn, vervult ons met grooten trots".
Spreker deelde verder mede, dat de oude kamera
den. behoorende tot de eerst duizend leden der N
S. B., en bedrag van 2100.hadden bijeenge
bracht om dit ter beschikking van den leider te stel
len. In overweging werd gegeven, dit bedrag te be
stemmen voor een monument te Lunteren ter eere
van de nagedachtenis der in het Oosten gevallen
Nederlandsche kameraden.
Ir. Mussert antwoordde, dat de eerste duizend
ondanks allen tegenstand in hun geloof aan de Be
weging trouw gebleven leden den hechten grondslag
der Beweging vormen. Daarvoor is hij hun dank
baar, want „indien Van Geelkerken en ik", aldus
spreker, „een jaar lang hadden geroepen zonder
dat gij gekomen waart, dan zou er thans geen N.S.B.
zijn geweest".
Het besluit is genomen om de namen van hen die
in het Oosten zijn gevallen te vereeuwigen in de ca
tacombe van het steenen N.S.B.-podium te Lunte
ren. Deze mededeeling werd met een krachtig ai
plaus beantwoord.
Ir. Mussert werd tenslotte het lied „De Zwar
Soldaten" toegezongen.
Tegenover het hoofdkwartier in de Maliebai
was een rijk versierd podium opgesteld, waarop t
gen één uur ir. Mussert en de heer v. Geelkerk
plaats namen, waarna een défilé begon dat geopei
werd door het W.A.-vendel Peter Ton uit den Ha?
Na den voorbijmarsch spóedden de duizenden 2i
naar de Groentenhal in de Croeselaan.
Om tien minuten voor drie gaf een hoorn signa
het teeken dat de Rijkscommissaris Seyss-Inqus
met zijn staf aan den ingang van de hal was geart
veerd. Even daarna betraden de Duitsche gasten i
zaal, luide toegejuicht door de duizendkoppige m
nigte.
Vlak daarop betraden ir. Mussert en Van Ges
kei-ken, vei-gezeld van het hoofd Algemeene Zake
De Block van Schelt inga. en de nersoonlijke adj
danten van den leider, mi', dr. Kessler en v.
Arend, de zaal. Hun binnenkomst ging gepaard m
hou zee-geroep.
Toen de leider der N.S.B, het nodium besteg
had werd hij nogmaals minutenlang toegejuicl
waarna de aanwezigen hem het lied „De zwarte so
daten" toezongen.
Na deze plechtigheid had de binnenkomst
de vlaggen van de W.A., S.S. en Jeugdstorm plaa
Hierna werd onder doodsche stilte door drie ledi
van de Nederlandsche S,S. de eerevlag binnen?
dragen, waarna allereerst ir. Huygen het spree
gestoelte besteeg. Hij sp,-ak de begroetingsrede i
en richtte zich allereerst tot den Rijkscommissar
wiens komst door de N.S.B. bijzonder op prijs wei
gesteld. Woorden van welkom richtte spr. teve
tot de andere Duitsche gasten, waarna hij het woo
gaf aan den heer C. v. Geelkerken die een herdei
kingsrede uitsprak, waarin hij o.m. zeide:
„Mussert heeft in de achter ons liggende jar
vorm en gestalte gegeven aan de organische eenho
van ons volk in bloedsgebondenschanhij heeft i
de liefde tot onzen grond bijgebracht, hij ook
zorgen, dat er weer zelfrespect komt tusschen
Germaansche volken onderling. Dit wilde hij
1931. dat wil hij ook thans
Wij zijn trouwe volgelingen van Mussert gebl
ven, hij toch was voor ons volk de eenige hoop
een betere toekomst. Zien we heden wat onze led
al niet geofferd hebben. Als van ons gevraagd
worden, wat stellen wij daar tegenover, dan is o
antwoord: wij zetten ons in tot het uiterste en laa
ste". (Applaus.
Aan het einde van zijn rede richtte spr. zich
de nabestaanden van gesneuvelde kameraden
zeide:
„Troost u, kameraden, hij of zij, die u lief was,
niet voor niets gevallen. Gij, die achterbleef, vzi
niet eenzaam staan, want wij zullen u nooit ver]
ten. God zegene den strijd van Adolf Hitler tot at
de eindoverwinning".
Hierna vond op plechtige wijze de doodenherdei
king plaats, door alle aanwezigen staande, met o;
geheven arm, aangehoord. De muziek speelde na a
loop hiervan op ontroerende wijze het plechtig
„Ik had een wapenbroeder".
Na een korte pauze, waarin eenige strijdlieden
werden gezongen, was 't woord aan den Oberb
l'ehlsleiter Friederichs, als vertegenwoordiger d
N. S. D. A. P. Hij bracht de groeten en gelukwei
schen van deze partij in Duitschland over en he
jnnerde aan den politieleen strijd, dien de N.S.D.A,
jaren lang heeft moeten voeren om de nationaa
socialistische gedachte te doen zegevieren.
„Wij moeten als nationaal-socialisten steeds
der vaststellen", aldus spr.. „dat 't de N.S.D.A.
geweest is die als werkplijke vertegenwoordigd
van de belangen der Duitsche volksgemeensch
optrad.
Ook in Nederland zal de tijd niet ver meer
dat vele nationaal-socialisten staatkundige plicht
te vervullen zullen hebben en daartoe is het nooi
zakelijk, dat de nationaal-socialistische gedach
meer algemeen zal worden ingezien. Het is allei
deze gedachte, waardoor alle Germanen tot
groote gemeenschap kunnen worden saamgebrach
Spreker eindigde zijn toespraak met „Heil Hit!
Hou Zee".
Daarna voerden de Rijkscommassaris en ar Mu
sert het woord.
Nadat aan het einde van de bijeenkomst
Deutschlandlïed, het Horst-Wessellied en het ft
couplet van het Wilhelmus waren gezongen, ve
lieten dr. Seyss-Inquart, ir. Mussert en de ande
Duitsche en Nederlandsche gasten nogmaals ha
teliik toegejuicht, de zaal, waarna de eerevlag,
W.A.-. S.S.-, en Jeugdstonirvlaggen werden we
gedragen.
Te halfzes ontving ir. Mussert de hooge funeti
narissen der beweging, én de höógere autoriteit!
der Duitsche bezettingsoverheid ten Paushuize.
DE LOONEN IN HET BOUWBEDRIJF.
'S GRAVENHAGE 15 December. De bedrijfsraad vc
het bouwbedrijf heeft zich tot het college van rijksbem:
delaars gewend met verzoek tot goedkeuring van een v
hooging van dè uurloonen met 3 cent. Het college heeft
verzoek afgewezen, doen op grond van het feit. dat. in
bijzondei- in een aantal kleine gemeenten te lage loon
worden betaald, minimumloonen voor het geheele bedr
vastgesteld, welke voor de geschoolde arbeiders 43 ce
per uur, voor de geoefende arbeiders 40 cent per uur
voor de ongeschoolde arbeiders 37 cent per uur bedragi
(A. N.
Dr. A. J. VERHAGE:
Met een rede van voorzitter dr. A. J. Verhage is
hedenmorgen de 195e Algemeene vergadering van de
„Algemeene Vereenigïng voor Bloembollencultuur" in
het Gemeentelijk Concertgebouw te Haarlem geopend.
In zijn rede zei dr. Verhage o.m.:
De positie van het bloembollenbedrijf in oorlogstijd
kan nimmer gunstig zijn. Belangrijke afzetgebieden
zijn onbereikbaar, wat natuurlijk een terugslag moet
geven. Hierop is bij het uitbreken van den oorlog al
van te voren gereageerd, doordat van Overheidswege
de met tulpen en hyacinten beplante overrplakte werd
gehalveerd, hetgeen een belangrijk kapitaalverlies be-
teekende.
In deze, op zichzelf zeer ongunstige verhoudingen,
is de ontwikkeling van den toestand zeker niet tegen
gevallen.
Duitschland heeft groote hoeveelheden van deze
producten afgenomen, hetgeen naast den uitvoer naar
aandere landen, in het bijzonder voor tulpen en hya
cinten bij de laatste afgezien van de kleinste ma
ten bij den niet goeden oogst beteekende. dat de
overschotten gering zijn, en dat van vele handels
soorten een tekort op de markt te bespeuren was. Dat
narcissen in een andere positie verkeeren komt, om
dat vooral het nieuwere sortiment in Duitschland
weinig bekendheid genoot. Desondanks is een groot
kwantum narcissen naar dat land verkocht, en te ver
wachten is. dat in de komende jaren deze verkoop nog
aanzienlijk zal stijgen, zoodat de nog bestaande over
schotten dan ook voor dit artikel zullen verdwijnen.
De wijze, waarop dit jaar de handel werd gedreven,
met vaste prijzen en vaste winstmargen. was nieuw
en heeft aanpassingsvermogen geëischt. Hoewel vaste
prijzen op den duur voor een wisselvallig en sterk uit
eenloopend product als het onze nadeelen zullen gaan
vertoonen, is de geschapen prijsstabiliteit in deze om
standigheden gunstig gebleken. Een aankoop van over
schotten dient echter achter deze prijzen te staan, om
deze prijzen inderdaad te kunnen handhaven, ook in
ongunstiger omstandigheden, dan wij dit ]aar voor
verscheidene artikelen meemaakten Dan kan op den
duur ook een stabilisatie van de prijzen bereikt wor
den. die niet de hierboven genoemde nadeelen van
vaste prijzen inhoudt.
Naast den bestaanden opkoop van overschotten heeft
de werking van de garantie-regeling er toe bijgedra
gen, dat alles zoo vlot mogelijk verloopen is. Er
heerscht dan ook dankbaarheid, dat de garantie-rege
ling ook dit jaar heeft gewerkt. In het algemeen kan
de gang van zaken dit jaar niet onbevredigend worden
genoemd, al moet men, zooals ik reeds zei, bij de be
oordeeling hiervan wel in het oog houden, dat de in
krimping van het areaal het bloembollenbedrijf sterk
in nadeeligen zin beïnvloed heeft
In verband met de gunstige perspectieven, die zich
dit voor dit bedrijf zullen voordoen, wanneer het wa
pengeweld de wereld niet meer zal beheerschen. zou
een uitbreiding van het areaal nu al een volkomen
te verantwoorden vooruitloopen op deze toekomst be-
teekenen. Hetgeen in elk geval inhoudt, dat de be
plante oppervlakte niet verder mag worden inge
krompen.
Een nog verdere inkrimping van het bloembollen
areaal ten bate van deze omschakeling voor de pro
ductie van voedingsmiddelen zou voor onze bedrij
ven funest zijn.
De agenda voor deze vergadering is belangrijk,
daar deze voorstellen bevat, die voor het organisatie
leven in het bloembollenbedrijf van verstrekkende
beteekenis zijn. Onze organisatie, die zich steeds heeft
bezig gehouden met de behartiging der algemeene
vakbelangen, maar die daarnaast toch vooral de
vraagstukken, die de cultuur betreffen, tot haar
werkterrein mocht rekenen, zal nu het voorstel om
een fusie aan te gaan met het Hollandsch Bloen
bollenkweekers Genootschap behandelen. Dit voorst
houdt in. dat onze vereeniging, wanneer beiderziji
'ot deze fusie besloten zou worden, haar oude wer!
terrein, ril. de behartiging van het algemeen vakb
'ang, blijf behouden, maar in het bijzonder in h
»eval van belangentegenstellingen tusschen kweekei
en exporteurs als vertegenwoordigster van de alleer
kweekers zal optreden.
Een belangentegenstelling kan tot uiting komen
en is ook in het vei'leden regelmatig naar voren
komen wanneer interne besprekingen gevoerd woi
den over de condities waaronder, en de prijzen tegf
welke geleverd wordt. In die gevallen treedt on;
organisatie op als vertegenwoordigster der allééi
kweekers, daar er nog een specifieke exporteursorg;
nisatie naast staat.
Hierbij moet ik opmerken, dat ook in die gevallf
de belangentegenstelling niet groot behoeft te zij
wanneer men de vraagstukken juist beziet. De kwei
ker, de producent, dient zijn product tegen loonende
nrijs te kunnen afzetten. Bij dezen afzet heeft
handel zijn eigen functie, die een dienende is
waarvoor een redelijke belooning volkomen gerech
vaardigd is. maar welke belooning niet bij den li
koop of uit speculatie op den rug van den producei
mag worden verkregen. Wanneer men de onderwe
oen. die men gezamenlijk behandelt, uit dezen
fichtshoek beziet— en ik twijfel er niet aan, of me
is hiertoe beiderzijds bereid dan zal deze belangej
tegenstelling steeds minder naar voren komen
uit dezen gezichtshoek is de nieuwe grondslag die
voor ons oreanisat.ieleven wordt voorgesteld ook vo
komen verdedigbaar
Ik wil in dit verband niet ingaan op het vele wer!
dat onze organisatie in de afgeloopen maanden ve
zet heeft Ik zou hierbij zonder twijfel onvolled
ziin. ook al omdat ik niet alles zou kunnen opnoem?
Maar bet is duidelijk, dat afgezien van het vel
andere werk de volkomen andere wijze, waarop
iaar de handel werd gedreven, ook aan de bestuur
ders van onze organisatie vele zorgen heeft gegeve
en van hen aanpassingsvermogen heeft geëisch
Wanneer wij nu op dit seizoen terugzien is er gee
reden om voldaan te zijn, daar nog véél beter ka
verloopen. Maar we] meen ik te mogen zeggen,
de resultaten, die toch een belangrijken factor bij
beoordeeling van het geheel uitmaken, heel
slechter hadden kunnen zijn. dan zij nu ln werkelijk
heid blijken te zijn, althans wat de najaarsartikele
betreft.
Ten slotte moge ik de hoop uitspreken, dat nu. mef
dan ooit. de groote vraagstukken, waarvoor ons va
zich gesteld ziet. in eendrachtige samenwerking zulle
worden behandeld Geschillen kunnen nu rustig blij
ven rusten, zoodat we allen gezamenlijk kunnen
beiden aan één doel, namelijk het scheppen van ee
zoo gezond mogelijke basis, waarop het bloembollen
bedrijf, dat voor het economische leven van ons lani
van groote beteekenis is. weer kan worden uitge
bouwd
BACHCONCERT TE HAARLEM.
Het tweede concert van de Haarlemsche Bachvei
eeniging zal plaats hebben Zondagmiddag 21 De
cember in de Gemeentelijke Concertzaal. Solist i
Cor de Groot (piano). Het Concei'tgebouw-oi'ke
zal onder leiding van Ernest Ansermet optrede]
Het volgende programma zal ten gehoore worde
gebracht: Largo en Allegro, voor strijkorkest, Hen
Badings; Symphonïe d. kl. t. César Franck; Con
cert G gr. t., voor piano en orkest, Maurice Ravel
Ibéria, Image pour orchestre, Claude Debussy.
