BONERA-GOUDA
eraire Kantteekemngen
■f&gP1 HOEST
VERKOUDHEID.
BRONCHITIS
t ABDIJSIROOP
Wuii—
De dagen lengen.
TOBIAS
Brandhout..
LANGS DE STRAAT.
1 DAGBLAD, Zaterdag 10 Ian. 1942
Johannes Wezenian of de eenzaamheid
over een huis. Door Sjoerd Leikcr.
Lochem. Uilgeversmij. De Tijdstroom.
het tweede boek dat ons van dezen nog jon-
rijver bereikte en het zal den lezer vermoe-
iet ontgaan dat het in idee-vorming zoowel
fuctuur het vorige alweer overtreft en er alle
toe geeft in hem een toekomstig auteur
tekenis te zien.
In het gesloten karakter van den boer Weze-
zijn schaarsche woorden, die immei de sa-
ing van een opgekropt denken en voelen zijn,
teènstemming met den geest van dit boek, die
ef is, eerder dan omslachtig beschrijvend.
weet met een enkelen zin een geestelijken
voelbaar te maken en is dan meestal eer
:us dan realist, hetgeen aan de poëzie van
haal ten goede komt. In vlot tempo plaatst hij
[les beelden voor de oogen zijner lezers, die
verbonden het „verhaal" vormen en hij ver
aardoor die gezellige langdradigheid die bij
chrijvers zoo gemakkelijk voortkabbelt en
:r zoo zelden dwingt even op te houden om
waar meer in zit dan de woorden alleen, nog
der te bekijken
n Johannes Wezeman prettig stemt is, dat de
-^ing der eenzaamheid rondom zijn huis en
:?n. door den schrijver doordacht en doorwerkt
ich. hoe wonderlijk ook, in de bijfiguren op
i wijze repeteert. De totaal-compositie blijft
erst boeiend, zoodat men van een „knap" ge-
j boek spreken mag
inden Friesch-Groningschen boer Johannes \Ve-
tot in iederen vezel gehecht aan zijn bedrijf,
t zich het lot op zichzelf niet eens zulk
fierste zeldzaamheid dat zijn eenig kind, Mat
jan dat leven en bedrijf zich afkeert en dokter
Ondanks Johannes' verzet heeft Mattheus dat
Ireven, vooral door bij Johannes, die bij Mat-
is ;eboorte weduwnaar werd, een beroep te doen
noeder, die zich zeker nooit in zijn weg zou
hebben. En als het eenmaal zoo ver Is, strijdt
mies' binnenste de trots op den knappen zoon
wrok om de verlatenheid. Die wrok zonder
wordt nog sterker als Mattheus met een
meisje getrouwd is, het zusje van zijn stu-
id Adriaan, en Johannes zich van zoon en
lochter steeds meer vervreemd voelt,
tornt in het leven van Mattheus het vreemde,
-Jloos, als gedrevene over stag gaan, dat iets
"jrens der Wezemans is. Hij laat zijn vrouw,
van wie hij houdt, in den steek en trekt weg
andere, die hem, den hartstochtloozen goed-
i Christen, daartoe door list weet over te
„a den eersten nacht verlaat hij ook deze en
-«ar huis terug willend uit schaamte over zich
hij zwerven.
jmt Louise bij den ouden Johannes Twee
len, die wachten op de terugkomst van den
zoon. Die inderdaad terug komt wees ge-
en waartoe de voorbereiding door den
op ouderwetsch-romantische wijze getrof-
rdt. Wel duurt dat nog een tijdje, wat hem de
£foheid geeft die „eenzaamheid over een huis"
Intenser te schilderen, nu twee uiteenloopen-
op hetzelfde gerichte verlangens, Louise
innes, zijn saamgebracht, doch juist in die
bekoort Sjoerd Leiker ons het meest door de
ve voorstelling der gevoelens die onuitge-
blijven. Veel daarvan zal de lezer ook in
iguren opmerken. Leiker kent die kunst van
lellen, die voor een goed deel uit het verzwij-
het overbodige bestaat.
Francois Bekius. De duivel-dominé uit
de Friesche Wouden door H. G. Canne-
gieter. Santpoort Uitgeverij v.h. C. A.
Mees.
Vroeger lekkers meegegeven voor de kinder en
)l|ïr de voorouders van den schrijver neemt de
[ant Francois Bekius de plaats in, die steeds
let „zwarte schaap in de familie" wordt gere-
Francois Haverschmidt (Piet Paaltjens)
■[ede tot diens nazaten behoort, noemde hem
■nre kerel die nota bene is afgezet" en een ker-
1 historicus zag in hem „vermoedelijk den meest
llsen mensch, die ooit een Frieschen kansel
leklommen".
Innemende en gezonde uiterlijk van dien
h, dat in 1754 geschilderd is en thans het eigen-
an den heer Cannegieter is. noopte dezen tot
J ider onderzoek naar de gronden waarop deze
rtige beoordeeling kon berusten en de lezer dankt
n deze historische moraalstudie die. geheel nog
7 tn van den persoon van den in 1784 door de
N van Dokkum afgezetten predikant, een inte-
k e historische schets geeft van het vaderlandsch
Bijk leven in de achttiende eeuw.
■schrijver er van is er in geslaagd voor Francois
hartelijke belangstelling in het leven te
dan door bovenvermelde uitingen aan den dag
eden. Francois Bekius is in ieder geval een zeer
!d man geweest, vermoedelijk veelzijdiger dan
illega's en in veel opzichten ver staand boven
waarbij slijm op de borst
vast zit, zal Abdijsiroop
de slym doen loskomen en
borst en keel verzachten,
terwijl de hoest verdwijnt.
Vanouds beproefd by hoest,
griep, bronchitis, asthma.
AKKER'S
(Adv. Ingez. Med
UITGAAN
Heden:
ZATERDAG 10 JANUARI.
g( isschouwburg: „Muisje" door het Nederl. Too-
'.30 uur.
1 „De Leeuwerik": optreden van „Het Roman
es Ballet", 7.30 uur.
mbrandt Theater: Piet Köhler in „Hoe ouder
;f lekker", 2.30 en 7.30.
ace: „Gevaarlijke Vrouwen", 2, 6.30 en 8.45
ma Hals Theater: „La Habanera", 2.30, 6,31
tor Theater: „Dik Trom", 2.30, 6.30 en 8.45 uur.
Uac: „Kinder-Cabaret" en binnen- en buiten-
:he actualiteiten, van 12 uur af.
ZONDAG 11 JANUARI
Isschouwburg: Charlotte Köhler in „Pension
2.15 uur.
mbi'andt Theater: De Olympiade-film, 11.
i Hals Theater: „Wonderen der natuur", 11.30
meente Concertgebouw: Concert H.O.V., 2.30
meentelijk Concertgebouw: Show „Confidanca"
»rt, film, dans en cabaret), 7.30 uur.
mbrandt Theater: Piet Köhler in „Hoe ouder
lekker", 2.30, 6.30 en 8.45 uur.
sns Hals Theater: „La Habanera", 2, 4.15, 6.30
'45 uur,
lace: „Gevaarlijke vrouwen", 1.30, 3.45,
15 uur.
ior Theater: „Dik Trom", 1.30, 3.45, 6.30 en
•viae: „Kinder-Cabaret" en binnen- en buiten
actualiteiten, van 12 uur af.
MAANDAG 12 JANUARI.
Mcoop theaters: Voorstellingen des middags en
avonds.
Nachtdienst Apotheken
volgende apotheken te Haarlem zijn van des
48 acht tot des morgens acht uur (ook op
ag) geopend:
rma C. G. Loomeljer en Zn.. Barteljorisstraat 11,
.0175.
rk Apotheek, Kleverparkweg 13. Tel. 11793.
J'ler Apotheek, Teylerplein 79. Tel. 17946.
i Heemstede is geopend:
potheek Schotsman, Binnenweg 206, Tel. 28320.
thans de kluifjes voor
de dieren thuis.
door P. v. d. HEM.
's-GRAVENHAGE. 9
Januari. Bij onder
scheidene besluiten
van den commissaris-
generaal van het de
partement van justitie
van 8 Januari 1942 zijn
benoemd:
tot griffier bij het
kantongerecht te Zwol
le mr. O. van Anken,
griffier bij het kanton
gerecht te Sneek; tot
raadsheer in het ge
rechtshof te Amster
dam mr. J. Meihuizen,
rechter in de arrondis-
sements-rechtbank te
Amsterdam; tot grif
fier bij het kantonge
recht te Tilburg mr. J.
C. J- van der Valk, ad
vocaat en procureur te
Tilburg; tot substituut
griffier bij het ge
rechtshof te Amster
dam mr. W. E. Peltzer,
substituut-griffier bij
het kantongerecht te
's Gravenhage; tot sub
stituut-griffier bij de
arrondissements-recht-
bank te Amsterdam
mr H. W. Huizinga,
waarnemend griffier
bij de arrondisse
mentsrechtbank en het
kantongerecht te Gro
ningen; is op zijn ver
zoek met ingang van 1
Januari 1942, als kan
tonrechter te Maas
tricht eervol ontslagen
mr. E. J. H. Jaspar.
KORT NIEUWS.
De werklooze W.
V. uit Oostzaan en de
autobüschauffeur
K. zijn door de politie
uit Oostzaan en Ilpen-
dam gearresteerd, om.
dat zij schuldig zijn
aan den diefstal var
een groot aantal scha
pen uit weiden in de
omgeving van genoem
de plaatsen en het
slachten van deze ge
stolen schapen. Zij
hebben een bekentenis
afgelegd.
«UïssnuiiwK 12 tattoo* haarlhi-iioobo
(Adv. Ingez. Med.)
en buiten de lidmaten zijner dorpsche kerkgemeen
schap. Dat hij een driftkop was en er rare gewoon
ten op na hield, wordt niet ontkend en het ergste
wat dan ook zijn Haarlemsche nazaat mag toegeven
is slechts dat hij „de behoefte aan een zekere vreemd
soortige gezelligheid" bezat (pag. 170) die door zijn
vijanden, femelaars en kwaadsprekende oude juffrou
wen met succes kon worden uitgebuit, en hem in
zijn maatschappelijke positie deed vallen.
Evenmin als de schrijver dezer Bekius-apologie zal
de lezer er van willen beslissen waar in deze proce
dure de waarheid lag: in de aantijgingen van Bekius'
vijanden of in de ontkenningen van hem zelf. Mis
schien zal die lezer verband zoeken tusschen het
feit dat juist een paar jaar vóór Bekius' afzetting de
Staten van Holland eene dier regelmatig weerkeeren-
de klopjachten bevolen hadden op de bedrijvers van
wandaden, als waarvan Bekius beticht werd.
Klopjachten die voor de beschuldigden met de wreed
ste straffen pleegden te eindigen en immer „den dood
ten gevolge" hadden. Zou het niet mogelijk zijn dat
de verhalen daarover, naar Friesland overgewaaid,
daar de geesten verward en verhit gemaakt hadden
en Bekius daar ten deele het slachtoffer van gewor
den is? Een zondaar in folio is hij in ieder geval niet
geweest, eer een stakker, ondanks zijn veelzijdige
begaafdheid. Men zal deze rehabilitatie van zijn voor
zaat, van den heer Cannegieter dankbaar aanvaar
den als een interessante, soms amusante, soms pijn
lijke schets van menschenverhouding onder moeilijke
omstandigheden. Die niet slechts historisch zijn, doch
aan geen tijd gebonden, en, onder anderen vorm nog
steeds kunnen voorkomen. Dan moge men zich Can-
negieters breedheid van blik en welwillende gezind
heid herinneren. En aan zijn studie over Bekius een
meer dan slechts aangename herinnering bewaren.
J. H. DE BOIS
GENERAAL-MAJOOR B.D. E. LUDEN
OVERLEDEN.
Op zijn buiten „Spijkerpolder" te Hilversum is
onverwacht op 78-jarigen leeftijd overleden gene-
raal-majoor b.d. E. Luden, voorzitter van Stad en
Lande van Gooiland.
De heer Luden, die zich aanvankelijk tot
den handel aangetrokken voelde, doch later een mi
litaire loopbaan koos. werd in 1919 bevorderd tot
kolonel. Op 1 October 1926 werd hem op zijn ver
zoek eervol ontslag verleend in den rang van gene-
raal-majoor.
Toen in 1912 na veel strijd de Erfgooierswet was
aangenomen, werd de heer Luden, die sedert 1894
in Hilversum woonde, benoemd tot voorzitter van
Stad en Lande van Gooiland. Deze functie heeft hij
tot zijn dood toe vervuld en aan hem en den verle
den jaar overleden secretaris J. L. v. Os is de
moeilijke maar uitstekend geslaagde reorganisa
tie van de hopeloos verwarde zaken van het vele
eeuwen oude erfgooiersmstituut te danken.
In 1919 werd de heer Luden als vertegenwoordi
ger der Christ. Hist. Unie gekozen tot lid der Prov.
Jtaten van N.-Holland. In 1933 werd hij benoemd
tot buitengewoon lid van Ged. Staten dezer provin
cie.
De heer Luden. die 14 Nov. 1863 te Amsterdam
was geboren, heeft in 1903 den stoot gegeven tot
de oprichting van de Electr. Spoorweg Mij. en daar
aan was de aanleg van den tramweg Amsterdam
Haarlem te danken.
De thans overledene heeft voor zijn vele ver
diensten verschillende onderscheidingen gekregen.
De begrafenis van het stoffelijk overschot is vast-
lesteld op Maandagmiddag a.s. om een uur op de
Ug. Begraafplaats te Bussum.
VOLKSVOORSTELLING „IK HOU VAN VIER
VROUWEN".
Op Woensdagavond 14 Januari om half acht geeft
het Gemeentelijk Theaterbedrijf Amsterdam, afdee-
ling Tooneel Int. Cor van der Lugt Melsert in den
Stadsschouwburg te Haarlem een volksvoorstelling
van het succesblijspel „Ik hou van vier vrouwen"
den Hongaarschen schrijver Johann von Bokay. met
Annie van der Lugt Melsert-van Ees in de hoofdrol.
De dagen lengen we weten dat het zoo is, al mer
ken wij er nog maar weinig van, totdat er een zonnige
winterdag tusschen al het sombere van de laatste
weken ons komt vertellen, dat het wel degelijk
waar is met die langere dagen. Als we dan 's morgens
op den gewonen tijd de verduisteringspapieren voor de
ramen oprollen, blijkt het al heelemaal licht te zijn op
een tijdstip, dat we anders maar in de halve duister
nis aan het werk gaan, omdat ons beperkte rantsoen
aan stroom nu eenmaal geen langdurige verlichting
toelaat. Wat een verrassing na een langen tijd van
somber, donker regenweer, om de zon weer te zien en
het besef tot ons te laten doordringen dat we weer
aan den goeden kant van het seizoen staan, en dat het
nu iederen dag lichter wordt.
Toch zal niemand over het sombere weer willen kla
gen: de zachte Decembermaand die achter ons ligt.
heeft het ons gemakkelijk gemaakt ten opzichte van
de noodzakelijke zuinigheid met stoken, en toen bleek
dat de kerstrozen in den tuin hun naam volledig eer
aandeden en werkelijk met Kerstmis stonden te pron
ken wat lang niet ieder jaar het geval is, toen o1
peinsden wij dat het sombere weer op den koop
genomen moest worden. Het is waar dat de ergste
kou meestal in Januari en Februari komt, maar wie
zich nog herinnert hoe koud het verleden jaar al vóór
Kerstmis was, die denkt allicht bij zichzelf: dat heb
ben we alweer gehad.
Maar het lengen der dagen heeft ook nog ergens an
ders invloed op, namelijk op onze stemming ten op
zichte van de vele moeilijkheden die ons dagelijks om
ringen. Zoolang wij weten dat.de dagen steeds korter
worden en dat dit nog zoo zal blijven tot Januari aan
toe, zoolang beïnvloedt dit onze stemming, ons uit
zicht op de toekomst, zelfs ons werk en ons genoegen.
Maar nu wij door het diepste punt heen zijn, nu
iedere dag ons wat meer licht brengt, nu rechten wij
onze schouders nu komt er nieuwe kracht in ons werk
en daardoor ook meer genoegen in onze ontspanning
it is een der bewuste ervaringen van het nieuwe
jaar, ieder jaar opnieuw, dat het uitzicht op het leven
helderder is en dat de moeilijkheden er uit zien alsof
"j gemakkelijker te overwinnen zijn dan voorheen.
In tijden van voorspoed maken wij ons dit keerpunt in
het jaar meestal niet eens duidelijk, dan wordt er heei
vaak wat sentimenteel gepraat op Oudejaarsavond en
er wordt wat goedig gespot met de goede voorne
mens van den Nieuwjaarsdag die steeds voor dien eenen
dag bestemd zijn maar nooit verder komen.
Maar in moeilijke tijden zooals wij die nu beleven, be
seffen wij de beteekenis van het nieuwe jaar op eer
heel andere manier: We dalen niet meer moeizaam af
tot de diepste duisternis, maar we klimmen weer om
hoog tot het licht, dat er altijd wel geweest is. maar
dat wij, met ons hoofd en hart dalende, niet hebben
gezien: nu wij die beide weer opheffen, komt het ons
al uit de verte verkwikken, dat sterkt onzen moed om
enze schouders opnieuw onder ons levenswerk te zet
ten. en het telt de moeilijkheden lichter dan tevoren.
E. E. J.—P.
De nieuwe verkeersregelen
WfeGNRUISINGEN MET ALS ZOODANIG AAN,1
GEDUIDE OVcq3TECMXAAT3EN MOETEN OP:
DE AANGEGEVEN PUNTEN V/ORDEN OVEQJ
|GESTONEN. At£r3£ WtC-t«VttiNE£Cj5qeGej.iNG.^j
I
(Polygoon-Seym)
Bij den aanvang van het nieuwe
jaar biedt BON ERA U haar
allerbeste wenschen èn
pepermunt»
Er is n.I. voor gezorgd, dal
in den loop van de maand
Januari 1942 BONERA peper
munt aan alle vaste winkeliers
in bescheiden hoeveelheid ge
leverd -wordt. Hierbij is de
oude kwaliteit gehandhaafd. U
kunt dus het nieuwe jaar inzet*
ten met BON ERA pepermunt
van oude, befaamde kwaliteit.
Mocht de kwaliteit onverhoopt moe-
ten veranderendan sal BONERA
pepermunt ter onderscheiding - in
gewijzigde verpakking verkrijgbaar
worden gesteld.
Gouwe 218
(Adv. Ingez. Med.)
Rembrandt Theater
Hoe ouder hoe gekker
Het moet je gebeuren als man dat je van je
vrouw scheidt om van je lastige schoonmoeder
verlost te worden en je later je gescheiden vrouw
als schoonmoeder thuis krijgt om dus voortaan met
twee schoonmoeders inplaats van één verder opge
scheept te zitten. En wat voor schoonmoeders! Ma
dame Bonivar, de oud balletdanseres geldt alleen
reeds voor vier. Geen wonder dat Henri Duval de
wanhoop nabij is als zijn schoonvader hem die ver
rassing van de twee schoonmoeders thuis bezorgt.
hebben deze schoonmoeders ettelijke jaren
geleden al over het tooneel zien wandelen toén
heette deze klucht „De Gevolgen van Echtschei
ding" maar het publiek had er nu nog evenveel
pleizier om als toen. Men zou in den schrijver van
deze klucht moeilijk den auteur van „De onbeken
de Vrouw", het melo-drama, waarin Mien van der
Horst en Else Mauhs triomfen hebben gevierd, her
kennen. Toch was Alexandre Bisson in zoo'n klucht
pas in zijn ware element. Hij schudde ze zoo uit
zijn mouw en voor een Franschman was hij opmer
kelijk „netjes". In deze klucht van de schoonmoe
ders komt ook geen onvertogen woord voor, en je
kunt er je kleindochters zelfs mee naar toe nemen.
Maar voor schoonmoeders is deze klucht niet ge
schreven.
Piet Köhler speelt in dit stuk de oude heer, die
met de gescheiden vrouw van zijn schoonzoon
trouwt en wij weten hoe Piet Köhler zoo'n Jan On
geluk speelt. Hij danst als altijd zijn kuiten
flikker, zingt zijn liedjes en is ondanks de mi
sère waarin Bourganeuf komt de opgewektheid
zelf. Cor Smit is Madame Bonivar. de dubbele
schoonmoeder, en zij is het zóó, dat je de wanhoop
van den schoonzoon begrijpt.
Verder spelen de Kluchtspelers „H
w,r„Hoe ouder hoe
gekker" zonder eenige reserve, met Cor tSmit al;
aanvoerster, als een onvervalschte klucht. Wij kun
nen het ons ook fijner en meer Fransch denken
maar het doel, het publiek een avond flink te doer
lachen wordt er mee bereikt en waarom zouden
wu dan meer verlangen? R
Haarlemsche Orkest Vereeniging
Ledenconcert
Een prachtige, meesterlijke vertolking van Dvorak's
Symphonie „Aus der Neuen Welt" vormde het eerste
gedeelte van het Vrijdagavondconcert. Die Sym
phonie bevat exotische elementen: melodieën, die
Dvorak van de Negers en de Indianen afgeluisterd
moet hebben, maar ook veel dat onvervalscht „hei-
misch" klinkt en waarin hij zijn eigen hart heeft uit
gestort Dat alles is met zóó veel kennis, geest en
warmte samengeweven en dooreengewerkt en zóó
mooi ln cyclische banden gevat, dat die Symphonie
spoedig in alle landen waar ze uitgevoerd werd tal
van bewonderaars vond. Hier ln Haarlem had reeds
Nico Gerharz haar op het repertoire der H.O.V ge
bracht; geen zijner opvolgers veronachtzaamde haar,
doch pas onder Toon Verhey kreeg ze haar hoogste
bestel. We hebben dat al in een vroeger seizoen er
varen; de interpretatie van Vrijdagavond bevestigde
het. Analyse en synthese er van dekten elkaar; de
gloed van den dirigeerenden kunstenaar liet er een
rijk leven uit opbloeien; het orkest was als een willig
instrument en zoo was de buitengewone geestdrift van
het talrijke auditorium alleszins verklaarbaar.
Het tweede gedeelte van den avond bracht Franck's
„Variations symphoniques" en, als première, Hugo van
Dalen's toongedicht „Jobeide".
Na haar schitterend debuut in Grieg's Pianocon
cert op een der zomerconcerten van het vorige jaar,
VERKEERSCIJFERS POST-
CHèQUE- EN GIRODIENST.
•s-GRAVENHAGE, 9 Januari.
Gedurende de maand December
1941 zijn bij den postchèque-
girodienst 4.294 849 giro-overschrij
vingen geboekt (totaal bedrag
f 1.074.387.284) De giro af- en o
schrijvingen beliepen 87 procent van
den totalen omzet.
Op de rekeningen werden bijge-
boekt 1.538 818 stortingen (totaal be
drag f 208.784.269). Van de rekenin
gen werden afgeboekt 569.356 chè-
ques (totaal bedrag f 116 264 752)
Op den laatsten der maand was
het aantal rekeningen gestegen tot
427.330.
KORT NIEUWS.
Op de Loosdrechtsche plassen
heeft een visscher een vischotter
gedood.
is het spel van Sini van den Brom in de Var Symph.
mij eenigszins tegengevallen: het was op enkele mo
menten na hard en hoekig, weinig poëtisch en boven
dien technisch niet zoo gaaf als vorlgen zomer. Toch
oogstte zij ook ditmaal een zeer groot succes, doch
we meenen dit gerust althans voor een deel op reke
ning van de superieure uitvoering der orkestpartij te
mogen stellen.
Met belangstelling zagen we de uitvoering van Hugo
van Dalen's werk tegemoet. Een „kraftstrotzendes"
werk zou men zijn „Jobeide" kunnen noemen „Kraft
ist die Moral des Menschen, sïe ist auch der Meinige"
heeft Beethoven eens geschreven. Kracht gaat ook
van de muziek der „Jobeide" uit, niet alleen in de
physisch-dynamische beteekenis maar ook in die van
melodische energie. Welk een pakkende thema's in
dat stuk! Merkwaardig is, dat deze melodieën dui
delijk Slavisch georienteerd zijn.
e orkestreering doet hier en daar aan die
Tschaikowsky denken. Het veelvuldige gebruik
van het koper de trompet heeft er een zeer be
langrijke, soms domineerende partij in geeft aan
vele gedeelten een harde kleur; stonden daar als con
trast ook weekere tegenover, dan zou het geheel wel
licht nog aan waarde gewonnen hebben. Ook de har-
monizeering is vaak lang niet malsch. doch bijwijlen
zeer sober Het op het programma vermelde verband
met Ten Kate's gedicht was wegens het ontbreken van
verdere gegevens niet na te gaan. Maar op zich zelf
genomen loonde het toongedicht als muzikale uiting
van zeer ongewonen aard kennismaking voorzeker.
De aanwezige componist deelde in den bijval, die
men den uitvoerenden betoonde.
K. DE JONG.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Broche, Akker. Da Costastraat 39. Beursje met
inhout, Gelswijk. Keizerstraat 5. Das. Hannenberg,
Solostraat 18. Etui met inhoud, v. Bueren, Kruis
straat 37. Horloge, Poort, Anslijnstraat 20. Hond, de
Vries, Pol 44. Spaarndam. Handschoenen, Bureau
van Politie. Smedestraat 9. Hoed, Vooges, v. Ma-
rumstraat 36. Handschoenen, Warmerdam. Brandt-
straat 19. Horloge, Koper, Preangersraat 41. Muts,
Neeven, Bisschop Ottostraat 14. Muts, Perry, Indi-
schestraat 103. Pakje met inhoud, Kater, Zocher-
straat 66. Pet, van Schagen, Heerensingel 31. Por-
temonnaie met inhoud. Koers, van Nesstraat 45.
Portemonnaie, Jurries, Perseusstraat 6. Rozenkrans,
Kion, Ruiterweg 5. Tasch met inhoud, Morch, Reitz-
straat 135. Tasch je met inhoud, Jansen, Leidsche-
vaart 92.
VERGISSING.
Op een van de schilderachtige Burgwallen van Am
sterdam had een gevecht plaats, waarbij niet alleen
geweld gebruikt werd. maar ook list en overleg. Twee
katten zaten inééngedoken, allebei gereed voor den
sprong, tegen over elkaar. De een zat dicht bij den
waterkant, de ander iets meer naar de buizenzijde en
als blikken moorden konden, dan zouden deze leden
van de famimlie Felix beide op slag doodgebleven zijn.
Want hun oogen geel-groen van haat. waren voortdu
rend op elkaar gericht en er sprak slechts dood en
verderf uit. Geen beweging van de een ontging de
ander, ieder wachtte op het oogenblik, waarop de an
der zich zou blootgeven en nu en dan klonk uit deze
tot het uiterste gespannen kattenlijven een akelig en
naargeestig gemiauwneen. dat was het niet, het
was een gehuil, welks klagelijk geluld geheel in tegen
spraak was met den moordlust der beide viervoeters
Toen plotseling het was niet te zien, wie het eer
ste sprong, de zwarte, bij den waterkant die achter een
boom stelling genomen had, of de grijze vlogen zij
op elkaar in. De grijze bleef overwinnaar, want het
gelukte haar, de zwarte zoo'n mep te geven, dat zij het
evenwicht verloor en over den rand van de beschoeiing
verdween. Maar slechts voor één oogenblik. want de
zucht tot zelfbehoud is sterk in elk levend wezen Ook
ln deze kat. die met verdrinking bedreigd werd. Een
paar seconden, nadat zij den haal van de grijze over
haar kop geïncasseerd had, verscheen dat lichaamsdeel
alweer boven den walkant weldra gevolgd door de rest
van de kat.
Intusschen hadden gedienstige jongens uit de buurt
bij de eigenares van de zwarte aangebeld en haar in
sappig Amsterdamsch gewaarschuwd' „Jefrauw, uwes
ket hep in et woater geleige!"
En daar kwam een oude juffrouw een trap af en
liep geagiteerd naar buiten „Minetje, Minetje!" riep
ze in wanhoop en zij pakte de zwarte van de straat
op. „Wat hebbe ze met je gedaan, arrem beessie!
Hebbe ze jou zóó maar in 't water gegooid?"
Maar plotseling hield ze op met haar beklag en
ze zette de kat vrij hardhandig weer op straat 't Is
Minetje niet!" riep ze uit. „Minetje- heeft een wit
vlekkie midde op haar kop en deze Is heelemóél
zwart!"
Inderdaad 't was Minetje niet. 't Was een andere
zwarte kat die op een stoep in de buurt had zitten
slapen en nu een middagwandeling op den Burgwal
aan het maken was.
Minetje was dadelijk na haar val een zijstraat In
geschoten en zat zich daar nu Ijverig schoon te lik*
ken. J. C. E. 1
