MMMW Ühee- "föahrel jheegenot HET ONGEËVENAARDE WASCHMIDDEL BLUE BAND Rattenbestrijding. De vrees voor den afgrond „Koerang goelah vraagt Santea. F verpakking kcleo dus me AUVO&tyCoClt Vakman, tyUHWUf&n. Brood van Funke ADVERTEERT IN DIT BLAD kwam IQ jaar geleden de huisvrouwen helpen- ff -teeicetnBdll (De Plantenziektenkundige Dienst te Wageningen werkt een plan uil tot grondige rattenbestrijding in ons land) Men kondigt thans met rataplan Een plan van ratbestrijding an, De ratten mogen ijzen; Zooals het nu wordt aangevat Mag straks een toch ontsnapte rat Zich wel fortuinlijk prijzen. Want als men ratje-toe gaat slaan Belooft het rat-icaal te gaan; Als men begint tenslotte Dan worden ratten rad gevat Voor z' opgroeien voor galg en rad Tot slimme oude rotten. Men hoort wel veel van kattekwaad, Maar wat telt dat naast rattekwaad, Dat menschen moeten dragen; We hebben dikwijls mot met mot Maar lijden meer van mot met rot Die meester is in 't knagen. De rattenvanger gaat op pad En wee dus de familie rat, Tien cent staat op haar leyen; Wanneer hêt grondig wordt gec Dan wil ik zelf voor haar bestaan Geen rooien c^nt meer geven. FEUILLETON 49) door MIGNON G. EBERHARDT. Op dat oogenblik hoorde ze een flauwen klik van een sleuïel in de huiskamer van haar flat. Ze hoorde de deur zachtjes openen en sluiten en daarna iemartd door de woonkamer loopen. Ze hoorde het duidelijk door de gesloten slaapkamerdeur heen. Toen een langen tijd niets. Zij stond op, voorzichtig, nauwelijks adem halend. Zij liep als een automaat; alsof iemand an ders haar beval te handelen, te bewegen. Zij stond voor den spiegel met de hand tegen haar mond ge drukt en met verschrikte oogen starend naar het witte paneel van de slaapkamerdeur de deur tus- schen haar en degene, die haar kamer was binnen- gedrongen, en die nu onbewegelijk stil scheen te staan. Ze dacht, dat ze de stilte geen oogenblik langer zou kunnen verdragdh. Was dat telegram wel wer kelijk van Richard geweest? Zij had het bericht gretig door de telefoon aangenomen. En iedereen had gedurende de laatste dagen haar huissleutel uit haar tasch kunnen nemen. Plotseling stonden haar gedachten stil: zij hoorde heel duidelijk een soort korten, zelfvoldanen lach in de andere kamer. Ze dacht aan haar hoed en taschje, die voor iedereen zichtbaar op tafel lagen, aan het licht, dat zij aangedraaid, het raam, dat zy geopend had. Ze hoorde de kiesschijf van de telefoon tikkelen, daarna een stem, die zachtjes sprak. Ze kon slechts enkele woorden verstaan: vreemde, onbegrijpelijke woorden. „Politie, politiezelfmoordeen vrouw staat op het puntraambriefje.. elf twintig".De naam van haar straat. Nog wat gemompel, daarna stilte. Zelfmoord? Raam? Briefje? Vrouw welke vrouw? Plotseling, als bij ingeving, begreep ze: Maar dat dat moet ik zelf zijn! HOOFDSTUK XXIII. Een vrouw staat op het punt zelfmoord te plegen.,.. Dat kan mij niet gebeuren, dacht Jeanne. En toen herinnerde ze zich, met een logica, die griezelig overtuigend klonk, de lage venster bank, den val naar beneden, het briefje met het onschuldige grapje aan den melkboer. Een af scheidsbrief van een zelfmoordenaar, zouden zij zeggen. En als de politie kwam. Maar de politie zou niet komen. Ze had heel dui delijk verstaan, dat het aan de politie opgegeven adres luidde 1120 Rue Blanche en het nummer van het flatgebouw was.1121. Er stonden tientallen flat gebouwen in de Rue Blanche, de politie zou voor eerst niet komen. En later zou men het ver keerde nummer toeschrijven aan- zenuwachtigheid van den man, die opgebeld had. Want het was een mah. Daar was ze zeker van, al kon ze niet meer zeggen. Ze kon de stem niet herkennen; misschien was die wel opzettelijk ver draaid. Misschien was ze ook alleen maar verdoofd van angst. Ze moest vluchten. Maar hoe? De slaapkamer had geen tweede deur. De badkamer en hét keukentje, die aan den ande-< ren kant van de woonkamer lagen, hadden tenmin ste nog een verbindingsdeur naar het portaal. Haar eenige weg om te ontsnappen lag door de woon kamer. Maar er moest toch een sleutel.op de deur zijn! Stom, dat ze daar niet eerder aan gedacht had; haar hersens waren verlamd van angst. Als in een droom liep ze voorzichtig op de deur toe, maar er was geen sleutel en ook geen grendel. Waar was die sleutel dan? Was er wel ooit een sleutel geweest? De tijd ging voorbij. Ze had geen idee, hoe lang ze daar al gestaan had vijf minuten langer nog. Dan bleef haar slechts^één ding over en dat was dien man, wie het ook ziin mocht, tegemoet te tre den. Hem tegemoet treden en al haar geestkracht, al haar slimheid gebruiken om de telefoon of de deur te bereiken. Nu dadelijk bij verrassing, brutaalweg. Toch zou ze er misschien niet den moed toe ge had hebben, als ze niet in een nieuwe vlaag van ongeloof had gedacht: Maar dat kan mij toch niet gebeuren, mij. Jeanne Abot. Een ander mis schien, maar mij niet. Zij had in de woonkamer niet het minste geluid meer gehoord. Toen ze haar hand naai den deur knop uitstrekte, bedacht zij, dat, als ze vlug was, zij misschien zooveel tijd zou winnen, dat ze de deur naar de gang zou kunnen bereiken, voordat de man van zijn eerste verrassing bekomen was. Dus opende ze geruischloos, maar vlug de deur. Daar stond Paul Aurpont.Zijn groote vierkante lichaam stond tusschen haar en de gangdeur en versperde haar volkomen den weg. Jeanne, zei hij. Hij was heel bleek, zag ze. Zijn oogen waren even ondoorgrondelijk als altijd, maar er lageq witte krin gen om. Onwillekeurig wendde ze haar blik een oogenblik naar het raam. dat nog wijd openstond. Het briefje op haar schrijftafel was weg. Zij keek Paul weer aan; hij "hijgde een beetje en er lag een vreemde berekende trek in ziin blik. Paul. dat kun je niet mecnen. Ik heb gehoord, wat je door de telefoon gezegd hebt. Dat slikken ze nooit; dat is al te doorzichtig. Hij staarde haar onbewogen aan. Ik weet niet, waar je het over hebt. Je je bent toch alleen, Jeanne? Natuurlijk; ik weet. dat je alleen bent. Ik zie geen uitweg meer. Ik kan er niets aan doen. Ik wist niet, dat het hieroD zou uitdraaien. Het was nooit mijn bedoeling, in het begin.Hij greep zijn zakdoek en bette zijn bepareld voorhoofd, oogen- schijnlijk kalm, maar met bevende hand Het was nooit mijn bedoeling.... Jeanne, ik zie geen tiitweg meer. Het is me jjoven het hoofd gegroeid, Plotseling drong het tot haar door: Hij wil praten. Hii is bang. Hij is bang en onzeker. Als ik maar vraeen kan stellen, tiid winnen; als ik maar dichter bil de deur kan komen, heb ik misschien een kans. Ze vroeg: Hoe komt het, dat je juist op dit oogenblik hier bent? en mat met de oogen den afstand naar de deur. Ik.... Zijn oogen dwaalden een oogenblik af naar het raam. - Ik had 'n afspraak. Jeanne, ik zie je. ik was de man, die naar het tuinmans huisje stond te kiiken. Dat heb je toch zeker van het begin af geweten"' In het eerst was ik er zeker van: daarna, toen Richard gearresteerd werd, dacht ik. dat ie het wel verteld zou hebben, als je me werkelijk herkend had. Maar maar er is iets verkeerd geloopen Ze hebben Richard weggebracht; hij is niet langer in ziin kamer. Dat vertelde Cal vin me. Enne dus nu ga je het zeker vertellen? Ze moest hem aan den praat houden. Ze vroeg: Heb je mij gezien? Ik zag je komen. Tk heb je niet zien weg gaan. Tic heb alles gezien. Tk ik zeg je, Jeanne, ik ben gek van angst.. Alles is verkeerd geloopen. Zie je, ik volgde dien avond Richard, maar hij ging langs het meer en ik liep hem mis. Toen dacht ik aan het huïsie en ik ging daarheen en ver school me aan den rand van het bosch. Het was donker, maar toch licht genoeg om je te her kennen in je witte japon. En Richard en.... Tk xag alles; ik zag ook Eve. (Wordt vervolgd.) H. O. V. Stichting- „Het Volks-Conceri" Gem. Concertzaal HEDENAVOND 7.30 UUR: Tweede Paedagogisch Concert Abonnement voor de nog resteerende twee con certen' 0.80 Erïtrée per concert 0.50 Abonnementen verkrijgbaar aan de cassa. jSjj Zaterdag 21 Febr. 7.30 uur: „Het Ruys-Ensemble'* „Het meisje met de 9 punten" COR FfUYS in zijn beste rol Norm. prijzen. Coupons geldig Voorverk. v.a. Donderdag 10-3 OPGEMAAKT De laatste hand moet er aan ge legd worden. Het werk van onzen oudsten kabouter. Dit moet met over- leg worden gedaan Het moet voor de huisvrouw een prettig moment zijn als zij de wasch In haar linnen kast opbergt. Opgemaakt en wel en met het rustige gevoel, dat de wasch in vertrouwde handen ♦ge weest is. In de handen van de accurate kabou ters van „Koerang goelah?" vraagt Santea. En U vraagt op z'n Hollandsch: „Minder suiker?" En dan zeggen allen: „Graag!" - want Santé vraagt werkelijk frap pant weinig suiker. Een voordeel te meet van het beste theesurrogaat, dat we kennen! 'Waarschuwt m «o iustlbl"bepetkt' V0°ial \e°is BeWaaI Uw Honig Viefst in blik- BROUWERSVAART 3860 HAAP.LI.M. TEL. 16504. ELECTRISCH ONTDOOIEN VAN WATERLEIDINGEN KELLER MACDONALD Teleloon 11828 Jansweg 42 HAARLEM Voax bétete Uteexen- mode Mochten wij U eens teleur moeten stellen in een onvolledige sorteering van een door U gewenscht artikel, denkt U dan even aan onze reputatie: VOOR BéTERE HEERENMODE Deze moeizaam verworven reputa tie willen wij onder alle omstandig heden, ook in dezen tijd, hand haven. U zult dit kunnen billijken. Barteljorisstr. 24 Haarlem tel. 20420 VOOR BéTERE HEERENMODE DE BLUE BAND GLIMLACH Herinnert U zich bovenstaande advertentie? ^éér kan de Blue Band gebrulkster glimlachen: op de vetkaart is thans Blue Band verkrijgbaar. Blue Band bevat 82 vet, benevens vitaminen A en D en is dan ook méér dan een goede voeding - het is energie-voeding I Waarlijk, wie Blue Band op de vetkaart koopt, kan weer tevreden glimlachen. f Uitaal-Blijflij i/a/t azty. rv -,yj 10 TABLETJES VOOR 50 KOPJES ,25 CENT i Komt U met uw broodrantsoen niet toe? GEBRUIK DAN DE VOEDZAME SOORTEN WIT EN ZWART GELDERS GESTOOMD ROGGE STOETEN VOLKOREN BROOD 400 gr.-800 gr. 11 —21 ct. 121,2—25 ct. 15 ct. 91/219 ct. afgehaald. —18 ct. afgehaald. Vraagt het Uw bakker! Koopt in onze winkel! of Laat het regelmatig thuis bezorgen. Funke's Roggebrood fabriek SPAARNWOUDERSTRAAT S9, HAARLEM, TEL. 11062 vj RADION Voorbij waren de dagen van de goor-witte wasch! Bleek- poeder, soda, blauwsel waren overbodig; want Radion alleen gal het waschgoed een helderheid, die nooit tevoren was bereikt De trouwe verbruiksters van Radion zullen het nu een poosje 2onder Radion moeten stellen. Zij zullen zich moeten behelpen met de thans verkrijgbare waschmiddelen Doch wij zijn er van overtuigd, dat zij deze tien jaren van Radion niet zullen vergeten! DEZE BEROEMDE ARTIKELEN BLIJVÉN IN HAAR GEDACHTEN Hkuj*;'! Hjiffxow] PRODUCTEN DER LEVER'S ZEEP MIJ N.V.. VLAARDINGF N - ROTTERDAM Houd je van Doe dan mee aan de groote - TEEKENWEDSTRIJD van deiiBijenkorf voor jongens en meisjes van 8 lot 14 jaar. Wat f* moet doem Sluur voor 21 Februari de mooiste fee kening. die je «huis of op school gemaakt hebt naar de Bijenkort. Amsterdam. Zei op de teekening je oaam, adres ea geboortedatum en schrijf op de envelop: .TEEKENWEDSTRIJD-. Dan eva afwachten toi de jury heeft beslist of je al of nid aan de wed strijd moogt deelnemen. Is de beslissing gonstig voor je. dan ontvang je van dc jury een oitnoodigtng om op een Zaterdag in de maand Maart in de Bijenkorf Amsterdam te komen Icckcncn. En wie dan de mooiste teekening maakt komt in aanmerking «oor een «an de volgende prijzen, cadeaubons ran de Bijenkorf ter waarde van Wij wachten dus je alvaai veel 8 -9. to i.) Ie oral MO. 2e pr4* f 7-SO Je prga I S- ■''UIept5.flS.-2epnb.fia_ ieprfi.f 7.SO L) lepróefza- 2epri.f1S - 3eorösfia_ 'n Pot heerlijke jam van de Mij „De Betuwe" In Tiel. Eefi zuiver natuurproductde prima, onveranderde kwaliteit van vroeger! Maak die volle pot gerust leeg. 't Heeft geen zin, jam te hamsterener is genoeg jam bij de Mij. „De Betuwe" Alleen de potten... daaraan is gebrek. Geeft U die dus ge regeld terug, mèt de sluiting! Bij voorbaat hartelijk dank! MIJ. TIEL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1942 | | pagina 10