-|'r ~teeke«&H HET ONGEËVENAARDE WASCHMIDDEL BLUE BAND rs: defiBijenkorf Rattenbestrijding. De vrees voor den afgrond e Koerang goelahV vraagt Santea. Hoe Brood van Fuijke ADVERTEERT IN DIT BLAD kwam 1Q jaar geleden de huisvrouwen helpen- mi (De Plantenziektenkundige Dienst te Wageningen werkt een plan uit ons land) Men kondigt thans met rataplan Een plan van ratbestrijdfhg an, De ratten mogen ijzen; Zooals het nu wordt aangevat Mag straks een toch ontsnapte rat Zich wel fortuinlijk prijzen. Want als men ratje-toe gaat slaan Belooft het rat-icaal te gaan; Als men begint tenslotte Dan worden- ratten rad gevat Voor z' opgroeien voor galg en rad Tot slir^me oude rotten. Men hoort wel veel van kattekwaad, Maar wat telt dat naast rattekwaad, Dat menschen moeten dragen: We hebben dikwyls mot met mot Maar lijden meer van mot met rot Die meester is in 't knagen. De rattenvanger gaat op pad En wee dus ae familie rat, Tien cent staat op haar leven; Wanneer het grondig wordt gedaan Dan wil ik zelf voor haar bestaan Geen rooien cent meer geven. FEUILLETON 49) door MIGNON G. EBERHARDT. je Op dat oogenblik hoorde ze een flauwen klik van een sleutel in de huiskamer van haar flat. Ze hoorde de deur zachtjes openen en' sluiten en daarna iemand door de woonkamer loopen. Ze hoorde het duidelijk door de gesloten slaapkamerdeur heen. Toen een langen tijd niets. Zij stond op. voorzichtig, nauwelijks adem halend. Zij liep als een automaat; alsof iemand an ders haar beval te handelen, te bewegen. Zij stond voor den spiegel met de hand tegen haar mond ge drukt en met verschrikte oogen starend naar het witte paneel van de slaapkamerdeur de deur tus- schen haar en degene, die haar kamer was binnen gedrongen, en die nu onbewegelijk stil scheen te staan. Ze dacht, dat ze de stilte geen oogenblik langefr zou kunnen verdragen. Was dat telegram wel wer kelijk van Richard geweest? Zij had het bericht retig door de telefoon aangenomen. En iedereen iad gedurende de laatste dagen haar huissleutel uit haar tasch kunnen nemen. Plotseling stonden baar gedachten stil: zij hoorde heel duidelijk een soort korten, zelfvoldanen lach in de andere kamer. Ze dacht aan haar hoed en taschje, die voor iedereen zichtbaar op tafel lagen, aan het licht, dat zij aangedraaid, het raam, dat zy geopend had. Ze hoorde de kiessehjjf van de telefoon tikkelen, daarna een stem, die zachtjes sprak. Ze kon slechts enkele woorden verstaan: vreemde, onbegrijpelijke woorden. „Politie, politiezelfmoord.... een vrouw staat op het punt.... raam.... briefje elf twintig".De naam van haar straat Nog wat gemompel, daarna stilte. Zelfmoord? Raam? Briefje? Vrouw welke vrouw? Plotseling, als bij ingeving, begreep ze: Maar dat dat moet ik zelf zijn! HOOFDSTUK XXIII. Een vrouw staat op het punt zelfmoord te ilegen.... Dat kan mij niet gebeuren, dacht „eanne. En toen herinnerde ze zich, met een logica, die griezelig overtuigend klonk, de lage venster bank, den val naar beneden, het briefje met het onschuldige grapje aan den melkboer. Een af scheidsbrief van cep zelfmoordenaar, zoudën zy zeggen. En als de politie kwam.... Maar de politie zou niet komen. Ze had heel dui delijk verstaan, dat het aan de politie opgegeven adres luidde 1120 Rue Blanche en het nummer van het flatgebouw was 1121. Er .stonden tientallen flat gebouwen in de Rue Blanche, de politie zou voor eerst niet komen. En later zou men het ver-, keerde nummer toeschrijven aan zenuwachtigheid van den man. die opgebeld had. Want het was een man. Daar was ze zekemvan, al kon ze niet meer zeggen. Ze kon de stem niet herkennen; misschien was die wel opzettelijk, ver draaid. Misschien was ze ook alleen maar verdoofd van angst. Ze moest vluchten. Maar hoe? De slaapkamer had geen tweede deur. De badkamer en het keukentje, die aan den ande ren kant van de woonkamer lagen, hadden tenmin ste nog een verbindingsdeur naar het portaal. Haar eenige weg om te ontsnappen lag door de woon kamer. 1 Maar er moest toch een sleutel- op de deur zyn! Stom. dat ze daar niet eerder aan gedacht had; haar hersens waren verlamd van angst. Als in een droom liep ze. voorzichtig op de deur toe, maar er was geen sleutel en ook geen grendel. Waar was die sleutel dan? Was er wel ooit een sleute^geweest? De tijd ging voorbij. Ze had geen idee, hoe lang ze daar al gestaan had vyf minuten langer nog. Dan bleef haar slechts een ding over en dat was dien man, wie het ook zijn mocht, tegemoet te tre den. Hem tegemoet treden en al haar geestkracht, al haar slimheid gebruiken om de telefoon of de deur te bereiken. Nu dadelijk by verrassing, brutaalweg. Toch zou ze er misschien niet den moed toe ge- had hebben, als ze niet in een nieuwe vlaag van ongeloof had gedacht: Maar dat kan mij toch niet gebeuren, mij. Jeanne Abot. Een ander mis schien, maar mij niet. Zij had in de woonkamer niet het minste geluid meer gehoord. Toen ze haar hand naai den deur knop uitstrekte, bedacht zij. dat, als ze vlug was, zij misschien zooveel tijd zou winnen, dat ze de deur naar de gang zou kunnen bereiken, voordat de man van zijn eerste verrassing bekomen was. Dus opende ze geruischldbs, maar vlug de deur. Daar stond Paul Aumont. Zijn groote vierkante lichaam stond tusschen haar en de gangdeur en versperde haar volkomen den weg. Jeanne, zei hij. Hij was heel bleek, zag ze. Zijn oogen waren even ondoorgrondelijk als altijd, maar er lagen witte krin gen om. Onwillekeurig wendde ze haar blik een oogenblik naar het raam. dat nog wijd openstond. Het briefje op haar schrijftafel was weg. Zij keek Paul weer aan: hij hiigde een beetje en er lag een vreemde berekende trek in ziïn blik. Paul, dat kun je niet meenen. Ik heb gehoord, wat je door dé telefoon gezegd hebt Dat slikken ze nooit; dat is al te doorzichtig. Hij staarde haar onbewogen aan. Ik weet niet, waar je het over hebt. Je je bent toch alleen, Jeanne? Natuurlijk: ik weet, dat je alleen bent. Ik zie geen uitweg meer. Ik kan er niets aan doen. Ik wist nigt, dat het hierop zoU uitdraaien. Het was nooit mijn bedoeling, in het begin.#.Hij greep zijn zakdoek en bette ziïn bepareld voorhoofd, oogen- gchijnlijk kalm, maar met bevende hand Het was nooit miin bedoeling.... Jeanne, ik zie geen uitweg meer. Het is me boven het hoofd gegroeid Plotseling drong het tot haar door: Hij wil praten. Hij is bang. Hij is bang.en onzeker. Als ik maar vragen kan stellen, tijd winnen; als ik maar dichter bij de deur kan komen, heb ik misschien een kans. Ze vroeg: Hoe komt het, dat je juist op dit oogenblik hier bent? -en mat met de oogen den afstand naar de deur. IkZiin oogen dwaalden een fcogenblik af naar het raam. Ik had 'n afspraak. Jeanne, ik zie je. ik was de man. die naar het tuinmans- huisie stond te kiikgn Dat heb je toch zeker van het begin af geweten? In het eerst was ik er zeker van: daarna, toen Richard gearresteerd werd, dacht jk. dat ie het wel verteld zou hebben, als ie me werkelijk herkend had. Maar maar er is iets verkeerd geloopen. Ze hebben Richard weggebracht; hii is niet langer in zijn kamer. Dat vertelde Cal vin me. Enne dus nu ga je het zeker vertellen? Ze moest hem aan den praat hóuden. Ze vroeg: - Heb je mij gezien? Ik zag je komen. Ik heb je niet zien weg gaan. Ik heb alles gezien Ik ik zeg je, Jeanne, ik ben eek van angst. Alles is verkeerd geloopen. Zie je. ik volgde dien avond Richard, maar hij ging langs het meer en ik liep hem mis. Toen dacht ik aan het huisie en ik gine daarheen en ver school me aan den rand van het bosch. Het was donker, maar toch licht genoeg om je te her kennen in je witte japon En Richard enTk zag alles; ik zag ook Eve. (Wordt vervolgd.) H. O. V. Stichting „Het Volks-Conceri" Gem. Concertzaal HEDENAVOND 7.30 UUR: Tweede Paedagogisch Concert Abonnement voor de nog resteerende twee con certen 0.80 Entrée per concert 0.50 Abonnementen verkrijgbaar aan de cassa. 151 Zaterdag 21 Febr. 7.30 uur: „Het Ruys-Ensefnble" „Het meisje met de 9 punten" COR RUYS in zijn beste rol Norm. prijzen. Coupons geldig Voorverk. v.a. Donderdag 10-3 OPGEMAAKT De laatste hand moet er aan ge legd worden. Het werk va"n onaen oudsten kabouter. Dit moet met over leg worden gedaan Het moet voor de huisvrouw eon prettig moment zijn als zij de wasch in haar linnen kast opbergt. Opgemaakt en wel en met het rustige gevoel, dat de wasch in vertrouwde handen ge weest Is. In de handen van de accurate kabou ters van BROUWERSVAART 58—60 HAARLEM. TEL. 16504. „Koerang goelah?" vraagt Santea. En U vraagt op z'n Hollandsch: „Minder suiker?" En dan zeggen allen: „Graag!" - want Santé vraagt werkelijk frap pant weinig suiker. Een voordeel te meer van het beste thpesurrogaat, dat we kennen! Ul) veipakki°g. Uw Honig s üefst in bUV. P'a'iiiii ELECTRISCH ONTDOOIEN VAN WATERLEIDINGEN KELLER MACDONALD Telefoon 11828 Jansweg 42 HAARLEM Vom èétexe 9leexen- mode Mochten wij U eens teleur moeten stellen in een onvolledige sorteering van een door U gewertscht artikel, denkt U dan even aan onze reputatie: VOOR BéTERE HEERENMODE Deze moeizaam verworven reputa tie willen wij onder alle omstandig heden, ook in dezen tijd, hand haven. U zult dit kunnen billijken. Barteljorisstr. 24 Haarlem tel. 20420 VOOR BéTERE HEERENMODE DE BLUE BAND GLIMLACH Herinnert U zich bovenstaande advertentie kan d« Blue Band gebruik ster glimlacheni op de vetkaart is thans Blue Band verkrijgbaar. Blue Band bevat 82 vet, benevens vitaminen A en D en ls dan ook méér dan een goede voeding - het is energie-voeding! Waarlijk, wie Blue Band op de vetkaart koopt, kan weer tevreden glimlachen. 3lijf l/itaal-Blijf bij Komt U met uw broodrantsoen niet toe? GEBRUIK DAN DE VOEDZAME SOORTEN 400 gr.-8Q0 gr. WIT EN ZWART11 —21 ct. GELDERS 12 V2—25 ct. GESTOOMD 15 ct. ROGGE STOETEN 9V2—19 ct. afgehaald. VOLKOREN BROOD —18 ct. afgehaald. Vraagt het Uw bakker! Koopt in onze winkel! of Laat het regelmatig thuis bezorgen. Funke's Roggebroodfabriek SPAARNWOUDERSTRAAT 59, HAARLEM, TEL. 11062 RADION Voorbij waren de dagen van de goor-witte wasch 1 Bleek- poeder, soda, blauwsel waren overbodig; want Radion alleen gal het waschgoed een helderheid, die nooit tevoren was bereikt De trouwe verbruiksters van Radion zullen het nu een poosje zonder Radion moéten stellen. Zij zullen zich moeten behelpen met de thans verkrijgbare waschmiddelen Doch wij zijn er van overtuigd, dat zij deze tien jaren van Radion niet zullen vergeten! DEZE BEROEMDE ARTIKELEN BLIJVEN IN HAAR GEDACHTEN jpTüx.tj gMtowj PRODUCTEN DER LEVER'S ZEEP MIJ N.V.. VLAARDINGEN-ROTTERDAM Houd je van (°y°Töi Doe dan mee aan de groote TEEKENWEDSTRIJD van voor jongens en meisjes van 8 tot 14 jaar. Wat je moet doem Stuur toot 31 Februari de mooiste teekening. die je thuis of op school gemaakt hebt. naar de Bijenkort. Amsterdam. Zet op de teekening je naam, adres eo geboortedatum en schrijf op da envelop: .TEEKENWEDSTRIJD-. af «achten tot de jury heeft beslot of je al of niet aan de wed strijd moogt deelnemen. Is de beslissing gunstig voor je, dan ontvang je van de |ury een aitnoadiging om op een Zaterdag in de maand Maart in de Bijenkorf Arasterdam te komen teekenen. En wie dan de mooiste teekening maakt komt in aanmerking voor een van de volgende prijzen, cadeaubons van de Bijerilcorf ter waarde van GROEP I (8-9. 10 J) Ie prfrMO.- 2« prib t 7.SO 3c rrtsf ft- GROEPII (11 eo 12 i.) Ie pril, (1S.- 2e orüs f 10. Jeoröf 7.50 GROEP lil (13 en 14 U le pri,f2Q.- 2e oraaMS - 3e DriisMO.- op je teekeningeo en wenscbea *n Pot heerljjke jam van de Mfl „De Betuwe" ln Tiel. EeH zuiver natuurproductde prima, onveranderde kwaliteit van vroeger! Maak die volle pot gerust leeg. 't Heeft geen zin, jam te hamsterener is genoeg jam by de My. „De Betuwe" Alleen de potten... daaraan ls gebrek. Geeft U die dus ge- regeld terug, mèt de sluiting! By voorbaat hartelijk dank! MIJ. TIEL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1942 | | pagina 16