Op
yWs
Ühee-
HET
ONGEËVENAARDE
WASCHMIDDEL
Sf -£eeke«et
BLUE BAND
Rattenbestrijding.
De vrees voor den afgrond
Koerang
goelahf'
vraagt
Santea.
ung'''
l
i/ccn dz*.
CdLujt
Blijf kitaal-Blijf bij
Brood van Funke
kwam
lOjaar geleden
de huisvrouwen
helpen-
deil Bijenkorf
ADVERTEERT IN DIT BLAD MIJ 2^
(De Plantenziektenkundige Dienst
te Wageningen werkt een plan uit
tot grondige rattenbestrijding in
ons land)
Men kondigt thans met rataplan
Een plan van ratbestrijding an,
De ratten mogen ijzen;
Zooals het nu wordt aangevat
Mag straks een toch ontsnapte rat
Zich wel fortuinlijk prijzen.
Want als men ratje-toe gaat slaan
Belooft het rat-icaal te gaan;
Als men begint tenslotte
Dan worden ratten rad gevat
Voor z' opgroeien voor galg en rad
Tot slimme oude rotten.
Men hoort wel veel van kattekwaad,
Maar wat telt tlat naast rattekwaad.
Dat menschen moeten dragen;
We hebben dikwijls mot met mot
Maar lijden meer van mot met rot
Die meester is in 't knagen.
De rattenvanger gaat op pad
En wee dus de familie rat,
Tien cent staat op haar leven:
Wanneer het grondig wordt gedaan
Dan wil ik zelf voor haar bestaan
Geen rooien cent meer geven.
FEUILLETON
49)
door MIGNON G. EBERHARDT.
Op dat oogenblik hoorde ze een flauwen klik van
een sleutel in de huiskamer van haar flat. Ze hoorde
de deur zachtjes openen en sluitèn en daarna
iemand door de woonkamer loopen. Ze hoorde het
duidelijk door de gesloten slaapkamerdeur heen.
Toen een langen tijd niets.
Zij stond op, voorzichtig, nauwelijks adem
halend.. Zij liep als een automaat; alsof iemand an
ders haar beval te handelen, te bewegen. Zij stond
voor den spiegel met de hand tegen haar mond ge
drukt en met verschrikte oogen starend naar het
witte paneel van de slaapkamerdeur de deur tus-
schen haar en degene, die haar kamer was binnen
gedrongen, en die nu onbewegelijk stil scheen te
staan.
Ze dacht, dat ze de stilte geen oogenblik langer
zou kunnen verdragen. Was dat telegram wel wer
kelijk 'van Richard geweest? Zfi had het bericht
gretig door de telefoon aangenomen. En iedereen
had gedurende de laatste dagen haar huissleutel
uit haar tasch kunnen nemen.
Plotseling stonden haar gedachten stil: zij-hoorde
heel duidelijk een soort korten, zelfvoldanen lach
in de andere kamer. Ze dacht aan haar hoed en.
taschje, die voor iedereen zichtbaar op tafel lagen,
aan het licht, dat zij aangedraaid, het-raam, dat zij
geopend had.
Ze hoorde de kiesschijf van de telefoon tikkelen,
daarna een stem, die zachtjes sprak. Ze kon slechts
enkele woorden verstaan: vreemde, onbegrijpelijke
woorden. „Politie, politiezelfmoordeen
vrouw staat op het punt.... raambriefje..
elf twintig".De naam van haar straat.
Nog wat gemompel, daarna stilte. Zelfmoord?
Raam? Briefje? Vrouw welke vrouw? Plotseling,
als bij ingeving, begreep ze: Maar dat dat moet
ik zeif zijn!
HOOFDSTUK XXIII./
Een vrouw staat op het punt zelfmoord te
plegen. Dat kan mij niet gebeuren, dacht
Jeanne. En toen herinnerde ze. zich, met een logica,
die griezelig overtuigend klonk, de lage venster
bank, den val naar beneden, het briefje met het
onschuldige grapje aan den melkboer. Een af
scheidsbrief van een zelfmoordenaar, zouden zij
zeggen. En als de politie kwam....
Maar de politie zou niet komep. Ze had h^el dui
delijk verstaan, dat het aan de politie opgegeven
adres luidde 1120 Rue Blanche en het nummer van
het flatgebouw was 1121. Er stonden tientallen flat
gebouwen in de Rue Blanche, de politie zou voor
eerst niet komen. En later zou men het ver
keerde nummer toeschrijven aan zenuwachtigheid
van den man, die opgebeld had.
Want het was een man. Daar was ze zeker van,
al kon ze niet meer zeggen. Ze kon de stem "niet
herkennen: misschien was die wel opzettelijk ver
draaid. Misschien was ze ook alleen maar verdoofd
van angst. Ze moest vluchten.
Maar hoe? De slaapkamer had geen tweede deur.
De badkanner en het keukentje, die aan den ande
ren kant van de woonkamer lagen, hadden tenmin
ste nhg een verbindingsdeur naar het portaal. Haar
eenige weg om te ontsnappen lag door de woon
kamer.
Maar er moest toch een sleutel op de deur zijn!
Stom. dat ze daar niet eerder aan gedacht had;
haar hersens waren verlamd van angst. Als in een
droom liep ze voorzichtig op de deur toe, maar er
was geen sleutel en ook geen grendel. Waar was
die sleutel dan? Was er wel ooit een sleutel geweest?
De tijd ging voorbij. Ze had geen idee, hoe lang
ze daar al gestaan had vijf minuten langer
nog.
Dan bleef haar slechts één ding over en dat was
dien man, wie het ook zijn mocht, tegemoet te tre
den. Hem tegemoet treden en al haar geestkracht,
al haar slimheid gebruiken om de telefoon of de
deur te bereiken. Nu dadelijk bij verrassing,
brutaalweg.
Toch zou ze er misschien niet den moed toe ge
had hebben, als ze niet in een nieuwe vlaag van
ongeloof had gedacht: Maar dat kan mij toch
niet gebeuren, mij. Jeanne Abot. Een ander mis
schien. maar mij niet.
Zij had in de woonkamer niet het minste geluid
meer gehoord. Toen ze haar hand naai den deur
knop uitstrekte, bedacht zij, dat, als ze vlug was,
zij misschien zooveel tijd zou winnen, dat ze de deur
naar de gang zou kunnen bereiken, voordat de man
van zijn eerste verrassing bekomen was.
Dus opende ze geruischloos, maar vlug de deur.
Daar stond Paul Aumont. Zijn groote vierkante
lichaam stond tusschen haar en de gangdeur en
versperde haar volkomen den weg.
Jeanne, zei hij.
Hij was heel bleek, zhg ze. Zijn oogen waren even
ondoorgrondelijk als altijd, maar er lagen witte krin
gen om. Onwillekeurig wendde ze haar blik een
oogenblik naar het raam. dat nog wijd openstond.
Het briefje op haar schrijftafel was weg. Zij keek
Paul wier aan; hii hiigde een beetje en er lag een
vreemde berekende trek in ziin blik.
Paul. dat kun je niet meenen. Ik heb gehoord,
wat je door de telefoon gezegd hebt Dat slikken
ze aooit; dat is al te doorzichtig.
Hij staarde haar onbewogen aan Ik weet niet,
waar je het over hebt. Je je bent toch alleen.
Jeanne? Natuurlijk; ik whet, dat je alleen bent. Ik
zie geen uitweg meer. Ik kan er niéts aan doen. Ik
wist niet. dat het hieroo zou uitdraaien. ïjet was
nooit miin bedoeling, in het begin.Hij greep zijn
zakdoek en bette zijn bepareld voorhoofd, oogen-'
schijnlijk kalm, maar met bevende hand Het
was nooit miin bedoeling.Jeanne, ik zie geen
Uitweg meer. Het is me boven het hoofd gegroeid.
Plotseling drong het tot haar door: Hij wil
praten. Hij is bang. Hii is bang en onzeker. Als ik
maar vragen kan stellen, tijd winnen; als ik maar
dichter bij de deur kan komen, heb ik misschien
een kans.
Ze vroeg: Hoe komt het. dat je juist op dit
oogenblik hier bent? en -mat met de oogen den
afstand naar de deur.
Ik.Zijn ooeen dwaalden een oogenblik af
naar het raam. Ik had 'n afspraak. Jeanne, ik
zie je. ik was de man. die naar het tuinmans-
huisie stond te kiiken. Dat hejj je toch zeker van
het begin af geweten? In het eerst was ik er zeker
van: daarna, toen Richard gearresteerd werd. dacht
ik. dat ie het wel verteld zou hebben, als je me
werkelijk herkend had. Maar maar er is iets
verkeerd eeloonen. Ze hebben Richard weggebracht;
hii is niet langer in ziin kamer. Dat vertelde Cal
vin me. Enne dus nu ga je het zeker vertellen?
Ze moest hem aan den praat houden. Ze vroeg:
Heb je mij gezien?
Ik zag je komen. Ik heb je niet zien weg
gaan. Ik heb alles gezien. Tk ik zeg je, Jeanne,
ik ben gek van angst. Alles is verkeerd geloopen.
Zie ie. ik volede dien avond .Richard, maar hij ging
langs het meer en ik liep hem mis. Toen dacht
ik aan het huïsie en ik ging daarheen en ver
school me aan den rand van het bosch. Het was
donker, maar toch licht genoeg om je te her
kennen in ie witte japon. En Richard en.... Tk
zag alles; ik zag ook Eve.
(Wordt vervolgd.)
H. O. V.
Stichting „Het Volks-Conceri"
Gem. Concertzaal
HEDENAVOND 7.30 UUR:
Tweede Paedagogisch Concert
Abonnement voor de nog
resteerende twee con
certen 0.80
Entree per concert 0.50
Abonnementen verkrijgbaar
aan de cassa.
Zaterdag 21 Febr.
7.30 uur:
Het Ruys-Ensemble
„Het meisje met de
9 punten"
COR RUYS in zijn beste rol
Norm. prijzen. Coupons geldig
Voorverk. v.a. Donderdag 10-3
OPGEMAAKT
De laatste hand
moet er aan ge
legd worden. Het
werk van onzen
oudsten kabouter.
Dit moet met over
leg worden gedaan
Het moet 'voor de
huisvrouw een prettig
moment zijn als zij de
wasch In haar linnen
kast opbergt. Opgemaakt
en wel en met het rustige
gevoel, dat de wasch in
vertrouwde handen ge
weest is. In de handen
van de accurate kabou
ters van
BROUWERSVAART 58—60
HAARLEM. TEL. 16504.
„Koerang goelah?" vraagt Santea. En U vraagt op
z'n Hollandsch: „Minder suiker?" En dan zeggen
allen; „Graag!" - want Santé vraagt werkelijk frap
pant weinig suiker. Een voordeel te meer van het
beste theesurrogaat, dat we kennen!
sUgfen'°ond.toff® °°8 ^Uu°nW°k'leS
Homg S
liefst in bUk-«*
i ISsSsssiSSiiiii
ELECTRISCH ONTDOOIEN VAN WATERLEIDINGEN
KELLER MACDONALD
Telefoon 11828 lansweg 42 HAARLEM
1)ao*
bétexe
9le exen-
made
Mochten wij U eens teleur moeten
stellen in een onvolledige sorteering
van een door U gewenscht artikel,
denkt U dan even aan onze
reputatie:
VOOR BéTERE HEERENMODE
Deze moeizaam verworven reputa
tie willen wij onder alle omstandig-
heden, ook in dezen tijd, hand-
Cond***™. haven. U zult dit kunnen billijken.
I r\ ID n Barte,iorisstr- Haarlem tel. 20420
VOOR BéTERE HEERENMODE
-. -/f-
^iiubyui
l 1 V V
-
10 TABLETJES VOOR 50 KOPJES 25 CENT
DE BLUE BAND GLIMLACH
Herinnert U xkh bovenstaande advertentie)
kan de Blue Band gebruikster
glimlachen: op de vetkaart is thans
Blue Band verkrijgbaar. Blue Band bevat
82 vet. benevens vitaminen A en D en
Is dan ook méér dan een goede
voeding het is energie*voedin^l
Waarlijk, wie Blue Band op de vetkaart
koopt, kan weef tevreden glimlachen.
Komt U met uw
broodrantsoen niet toe?
GEBRUIK DAN DE VOEDZAME SOORTEN
400 gr.-800 gr.
WIT EN ZWART11 —21 ct.
GELDERS 12 V2'25 ct.
GESTOOMD 15 ct.
ROGGE STOETEN 9Va19 ct. afgehaald.
VOLKOREN BROOD 18 ct. afgehaald.
Vraagt het Uw bakker! Koopt in onze winkel! of
Laat het regelmatig thuis bezorgen.
Funke's Roggebroodfabriek
SPAARNWOUDERSTRAAT 19, HAARLEM, TEL. 11082
RADION
Voorbij waren de dagen van de goor-witte wasch! Bleek»
poeder, soda, blauwsel waren overbodig; want Radion alleen gal
het waschgoed een helderheid, die nooit tevoren was bereikt.
De trouwe verbrniksters van Radion zullen het nu een poosje
ïonder Radion moeten stellen. Zij zullen zich moeten behelpen
met de thans verkrijgbare waschmiddelen
Doch wij zijn er van overtuigd, dat zij deze tien jaren van
Radion niet. zullen vergeten!
DEZE BEROEMDE ARTIKELEN BLIJVEN
IN HAAR GEDACHTEN
PRODUCTEN DER LEVER'S ZEEP MIJ N.V.. VLAARDINGEN-ROTTERDAM
Houd je van
i IUUU van
Doe dan mee aan de groote
TEEKENWEDSTRIJD
van
voor jongens en meisjes van 8 tot 14 jaar.
Wat je moet doen:
Stuur voor 21 Februari de mooiste teekeniog. die je
thuis of op school gemaakt hebt. naar de Bijenkort.
Amsterdam. Zet op de teekealng je naam, ad re* eo
geboortedatum en schrijf op da envelop-.
.TEEKENWEDSTRIJD-.
Dan even afwachten
tot de jury heeft beslis» of je al of nie» aan de wed
strijd moogt deelnemen. Is de beslissing gunstig voor
je, dan ontvang je van do jury oen oitnoodiging om
op een Zaterdag in de maand Maait ia de Bijenkorf
Amsterdam te komen teekenen. En wie dan de mooiste
tcckening maakt komt ia aanmerking voor een vso
de volgende prijzen, cadeaubons van de Bijenkorf «er
waarde van
/I Wij wachten dus
je alvast veel
'n Pot heerlijke jam van de Mjj „De Betuwe" In Tiel. Een
zuiver natuurproductde prima, onveranderde kwaliteit van
vroeger! Maak die volle pot gerust leeg. 't Heeft geen zin,
jam te hamsterener is genoeg jam bij de Mij. „De Betuwe"
Alleen de potten... daaraan is gebrek. Geeft U die dus ge»
regeld terug, mèt de sluiting! B\j voorbaat hartelijk dank!
TIEL
