mvrna
Litteraire Kantteekemngen
Bhoestpsre/s
lAARL. DAGBLAD, Zaterdag 14 Maart 1942
De Kater en de Viool. Door Caroline
Bos-Everts. Arnhem. Van Loghum
Slaterus' U.M.
Het is een beetje een vreemd boek. dat wij la-
Geheel duidelijk is ons deze hoofdfiguur, deze
die een kater had een springlevende poes
tegen wien hij diepzinnige gesprekken houdt
jrer eigen innerlijke belevenissen, niet geworden.
I Ttnzij wij in dien man een uit zijn evenwicht ge-
!'3gen mensch willen zien, zooals de schrijfster dat
blijkbaar bedoeld heeft. Die mensch is namelijk in
Ken geestelijk en maatschappelijk isolement geraakt,
iraarvan hij zich slechts weet te bevrijden door
ijlen kater van kant te maken. Want in dien kater
leeft hij een deel van zijn eigen wezen herkend, dat
ieel dus waardoor hij in een geestelijk slop geraakt
;,en met den dood van den kater zal. hij op norma-
zal
mag,
onder nochtans van idéé te veranderen met een
ichtelijk pathologisch geval te maken te
bben. Om tot dat hernieuwde inzicht te geraken
Ipt hem zijn viool, en zijn tot in het koppige op-
ireven muziekstudie schijnt als stimulans tot een
testelijke wedergeboorte te kunnen dienen. Men
jn dit alles van de schrijfster gaarne willen aan-
emen en van haar ernst ten volle overtuigd zijn.
toch er zal vermoedelijk bij velen een indruk van
erwarde demonstratie nablijven, omdat de gang
an zaken bij dezen vreemden kattenvriend niet
onder eenige onsamenhangendheid en ongemoti-
eerde diepzinnigheid wordt bloot gelegd.
Zoomen niet door het schrijftalent van mevr. Bos-
frerts voortdurend werd bezig gehouden, zou men
ich misschien te spoedig van de verdere lectuur
flceeren. Onder den indrdulc van niet zoozeer beet-
enomen te worden dan wel voor een te mageren
ïaaltijd een te heet vuur gestookt te zien.-
Toch valt dat erg mee. Want de schrijfster heeft
iderdaad wel het een en ander op het hart al heeft
j het versmaad, klaarte te brengen in haar exposé,
raardoor de onafwendbaai'heid van hetgeen ge-
eurt, duidelijk is. Een opzettelijke vaagheid die
oor een onmiskenbare schrijfkundigheid iets be-
oochelends en iets teleurstellends tevens heeft. Een
pmerkelijk boek is deze kleine roman zeker.
H. C. Andersen. De Spar. H. C. An
dersen. De Schaduw. Charivarius. De
Slimheidskampioen. - Drie uitgaven
van De Spieghel N.V. Amsterdam.
Een drietal zeer smakelijk uitgegeven schriften
ond ons deze uitgeverij. Mevrouw Nijlandvan
ier Meer de Walcheren vertaalde voor haar de
mooie verhalen van Andersen, waarvan hier
boven de titels staan, terwijl van Charivarius diens
smakelijke dievenverhaal „De Slimheidskampioen"
:ij naar Herodotus berijmd en door hem uitge-
rerkt- en van aanteekeningen voorzien in hetzelfde
formaat en opmaak werd in het licht gegeven.
De lithograaf S. Moulijn teekende voor De Spar
Rn aantal illustraties in de hier gewenschte sprook-
tsfeer. Voor De Schaduw vond men in Cornelis
feth een geestig verluchter, terwijl Frans ten Gast
,jn teekentalent op het oude Egypte afstemde om
=n Slimheidskampioen van onzen stadgenoot nog
atrekkelijker te maken. Een drietal werkjes die
voor luchtige artistieke geschenkjes bij uitstek
snen.
J. H. DE BOIS.
PIANO-CONCERT VAN OSCAR VAN HEMEL.
UTRECHT 13 Maart. De componist Oscar van Hemel
«ft dezer dagen een pianoconcert voltooid dat hij heeft
piedragen aan den pianist Marinus FUpse. Het werk zal
uinenkort zijn eerste uitvoering beleven.
„De tijd van kwaaltjes, van
pijntjes hier en pijntjes daar,
is voorbij, daar doen we niet
meer aan. Sedert AKKER
TJES al die kwaaltjes op de
gemakkelijkste manier uit
den weg ruimen. Kiespijn,
tandpijn, hoofdpijn, pijn in den
rug en in de lendenen en die
periodieke kwaaltjes waar wij
vroeger onder zaten te zuch
ten, beteekenen in dezen tijd
niets meer, want AKKER
TJES nemen die pijnen weg".
^„.AKKERTJE
De Nederlandsche Pijnstiller
UITGAAN
Heden ZATERDAG 14 MAART.
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: „Achter hooge
Juren" door Het Nederlandsch Tooneel, 7.30
Br.
Gebouw Haarl. Kegelbond: Cabaret-revue, Daar
sap je vast van op". 7.30 uur.
Luxor Theater: „Heimkehr", 2.30, 6.30 en 8.45
Frans Hals Theater: „Ich kenn' dich nicht und
«be dich". 2.30, 6.30 en 8.45 uur.
Rembrandt Theater: „De moderne blauwbaard",
30, 6.30 en 8.45 uur.
Palace: „De getemde draak", 2.6.30 en 8.45
ur.
Moviac: Gevarieerd programma, o.a. „Rose Marie
ökt niet meer", van 12 uur af.
ZONDAG 15 MAART:
Gemeentelijke Concertzaal: Ledenconcert H.O.V.
iö uur.
Rembrandt Theater: Olympiadefilm II, half
vaalf.
Stadsschouwburg: Dansmatinee Anika, 2.30
Stadsschouwburg: Revue „Elck wat wils", 7.S
Gebouw Haarl. Kegelbond: Cabaret-revue „Daar
hap je vast van op". 7.30 uur.
Luxor Theater: „Heimkehr", 1.30, 3.45. 6.30 en
•■15 uur.
Frans Hals Theater: „Ich kenn' dich nicht und
kbe dich", 2.4.15, 6.30 en 8.45 uur.
Rembrandt Theater: „De moderne blauwbaard",
'■30, 3.45, 6.30 en 8.45 uur,
Palace: „De getemde draak", 1.30, 3.45, 6.30 en
w5 uur.
.Moviac: Gevarieerd programma, o.a. „Rose Ma-
1e jokt niet meer", van 12 uur af.
MAANDAG 16 MAART:
Stadsschouwburg: Revue „Elck wat wils", 7.30
Gebouw Haarl. Kegelbond: Cabaret-revue
Aar knap je vast van op". 7.30 uur.
Bioscooptheaters: Voorstellingen des middags en
avonds. (In Palace hedenavond geen voorstel-
S"t).
Apotheken
De volgende apotheken te Haarlem zijn van des
Wonds acht tot des morgens acht uur (ook op Zon-
05g) geopend:
Th. A. Klinkhamer, Koninginneweg 69, Tel.
11569.
Grijseels en Van Hees, L. Veerstraat 19, Tel.
11000.
Frans Hals Apotheek. Frans Halsplein 1. Tel.
11180.
Te Heemstede is geopend:
Heemsteedsche Apotheek, Binnenweg 98. Tel.
«197.
BEWAAR UW LEt.Ü^
KRUSCtiEN-FLACCNS
Tot nu toe <on de verpaxKing van
Kruschen hier te ande nog- regel
matig als voorheen voortgang
vinden. De voorraad Kruschen 's
nog voor geruimen tijd voldoende
doch glas schaarschte bemoeilijk!
thans de levering. - Daarom kan
oortaan Uw apotheker oi drogist
slechts Kruschen afleveren ndien
U hem
een onbeschadigde ledige
Kruschen-flacon met deksel
inlevert van gelijke grootte. Hij
vergoedt U daarvoor 5, 3 of
2 ets. naar grootte
Kruschen wordi uitsluitend
verkocht in de bekende
gele verpakking.
VOOR DE VROUW
Versieringen en sieraden.
Ik heb die beige jurk van me blauw laten verven,
vertelt Anneke, en nu ga ik haar nog wat opknap
pen met een paar leuke knoopen, een kraagje of zoo
iets, en dan heb ik fijn weer een nieuwe voorjaars
jurk.
Maar als ze, thuisgekomen, de jurk te voorschijn
haalt, blijken die opknapperijtjes toch niet zoo een
voudig te zijn als zij zich dat heeft voorgesteld. Het
vrij strenge witte kraagje geeft de jurk een saai en
erg daagsch aanzien, de knoopen die ze erbij heeft
uitgezocht maken de stof goedkoop en grof, en als ze
met allerlei kleuren borduurkatoen komt aandragen,
schiet haar opeens het woord „poesmooi" te binnen.
Zulke problemen in de kleeding moeten vele vrou
wen op het oogenblik oplossen, en dan nog'niet alleen
van haar eigen kleeren, maar ook van die van haar
dochters, groot en klein.
Zoo heeft de naaister een veranderd jurkje van de
twaalfjarige dochter onderhanden, maar nu moet er
nog iets op, want zooals hij nu is, is hij ronduit gezegd
vervelend. Voor een of ander aardig steekje is het
meisje al té groot, voor een sieraad nog te klein, een
kraagje vindt ze zelf te afgezaagd, en nu moet er iets
heel anders bedacht worden.
Toen er voldoende kleedingstoffen te krijgen waren,
was dit probleem niet zoo moeilijk: een goede mode
plaat deed allerlei ideeën aan de hand en een aardig
gameeringslapje was altijd wel voor weinig geld te vin
den. vandaar het succes van de coupondagen die vele
winkels hielden.
Maar nu is dat anders, de veranderingen moeten
worden uitgevoerd met het materiaal dat men nog
heeft of desnoods met iets nieuws, maar óf het kost
punten óf het is ook niet meer te krijgen in de kleur
die men zich had voorgesteld.
Dientengevolge is alles wat men aan sieraden bezit,
of het nu kostbaar is of goedkoop, of een van het
vele wat daartusschenin ligt, dit alles is veel waard
voor het opknappen van jurkjes en toiletten die nog
langer mee moeten dan tot heden toe
Soms kan een goedkoop kettinkje in een goede kleur
wonderen verrichten aan een jurk die juist zoo'n laat
ste opfleuring broodnoodig had, en nu is het de kunst
n de goede combinaties te maken.
Over het algemeen behoort bij wollen kleeding een
stevige versiering en bij alles wat van zij is, een
fijner bijou, wat echter in zijn algemeenheid natuurlijk
niet heelemaal opgaat. Een zijden japon met een lange
ketting met een groote hanger kan een even onver-#
wacht goede combinatie zijn als een wollen jumper
met een fijn speldje, quasi nonchalant ergens opge
stoken. Maar over het algemeen hooren schitterende
of fijne sieraden of die met steenen, hetzij echt of
onecht, op zijden jurkjes, terwijl de wollen kleeding
meer vraagt om frissche of bonte kleuren en om
zware uitvoering.
Bega ook niet de fout om een jurkje te willen ver
anderen, omdat u er dan zoo'n mooie garneering voor
heeft: dat is dezelfde dwaling als de man maakte, die
huis liet bouwen, omdat hij zoo'n pracht van een
antieke kast had die niet tot zijn recht kwam. Veran
der eerst het jurkje door het te vermaken of te ver
ven. en ga er dan pas de versiering bij zoeken die
erbij past. Voor het welslagen van de veranderingen
is het noodig dat de versiering smaakvol en goed is:
lukt dit niet dadelijk, doe er dan niet iets bij, dat er
eigenlijk niet bij past, want u wilt het nu eenmaal
dragen, dus dan maar half goed. Kijk dan liever eens
op uw gemak rond, of er niet Iets beters is te beden
ken: als de verandering daardoor goed wordt, doet het
niets toe of het toiletje twee weken eerder of later
klaar is gekomen. E. E. J.P.
DE ARMENRAAD TE HAARLEM IX 1940
Aan het heden verschenen jaarverslag over 1940
van den Armenraad te Haarlem ontleenen wij, dat
de Armenraad in genoemd jaar samengesteld was
uit vertegenwoordigers van 118 instellingen op het
gebied van weldadigheid.
Advies werd uitgebracht betreffende het plaatsen
op de lijst van Instellingen van Weldadigheid van
de Diaconie der Vrije Evangelische Gemeente en de
afd. Sociale Zorg van de N. S. B.
Géadvïseerd werd af te voeren van de lijst de
vereeniging „Het mosterdzaad" en de veveeniging
„Kindervoeding".
De ondersteunden van Maatschappelijk Hulpbe
toon werden door een tiental huisbezoekers be
zocht.
De geneeskundige armverzorging strekte zich uit
tot 3601 volwassenen en 2975 kinderen. Het vorig
jaar beliepen deze getallen resp. 4019 en 3377. In
diverse gasthuizen en dergelijke inrichtingen wer
den opgenomen 5490 personen. Bovendien was er op
1 Jan. 1940 een bestand van 756. zoodat in 1940 6246
personen voor rekening der gemeente werden ver
pleegd.
Door den Gem. Dienst voor Maatschappelijk
Hulpbetoon werd in 1940 als steunbedrag aan va
lide werkloozen uitgekeerd 863.278.88 of gemid
deld 10.81 per week per steungeval. De uitkee-
ring aan invalide armlastigen bedroeg 781.909.77
of gemiddeld 8.47 per week per steungeval.
Ten slotte zij medegedeeld, dat op 31 Dec. 1940
4586 personen te Haarlem ingevolge de Invalidi-
teits- en Ouderdomswet een ouderdomsrente geno
ten.
De uitgaven van den Armenraad beliepen in 1940
28.023,21. De ontvangsten bedroegen 1.405.49.
zoodat ten laste van de gemeente Haarlem werd ge
bracht een bedrag van 26.617.72.
REGELING VAN ARBEIDSVOORWAARDEN VOOR DE
DRUKINKTINDUSTRIE.
In de Staatscourant van Vrijdag is een beschikking op
genomen van het college van rijksbemiddelaars, houden
de een regeling van arbeidsvoorwaarden voor de druk-
inktindustrie. Bij deze regeling zijn de gemeenten verdeeld
in drie gemeenteklassen. Het loon voor gehuwde manne
lijke arbeiders van 23 jaar en ouder en voor ongehuwden
van 25 jaar en ouder is voor deze drie klassen respectieve
lijk bepaald op f 27.—, f 25.— en f 23,Het loon voor jeug
digen is vastgesteld op een percentage van het loon voor
volwassenen. De arbeiders zullen per jaar een week
vacantie genieten. Over feestdagen zal het loon worden
doorbetaald.
Voor het overige bevat de regeling bepalingen betref
fende ioonbetaling, overwerk vergoeding, geoorloofd
verzuim en beëindiging der dienstbetrekking. De regeling
treedt in werking met ingang "an 16 Maart 1942.
LANGS FF «TP*VT
GALANTERIE.
Dit is de geschieden.^ van een keurige oude
dame en een galant jongmensch
De kleine, oude dame, met het pientere gezichtje
onder het zwarte hoedje slofte op twee te gropte
overschoenen door een der met het lekkere mid
dagzonnetje alweer bemodderde Amsterdamsche
hoofdstraten.
In een der zijstraten, loodrecht staande op de
richting, waarin de oude dame zich behoedzaam
voortbewoog, naderde een moeder, die een kinder
wagen voortduwde. Of nu de oude dame voor
niets anders aandacht had dan voor de modder op
den weg, of dat de moeder met den kinderwagen
zwaar liep te denken over haar aagelijksche zor
gen. weet ik niet. Hoe dit zij: beiden letten niet
goed op toen zij het kruispunt genaderd waren.
Even later klonk een gilletje van de oude dame:
'n botsing was het gevolg geweest van beider on
oplettendheid en een wiel van den kinderwagen
was over een voet van de oude dame heen ge
reden en had haar overschoen gemolesteerd. Na
dat beiden eerst even boos gekeken en daarna
met een paar verontschuldigende woorden en een
vergevenden glimlach van elkaar waren gegaan,
ging elk kaars weegs. Het oudje was wel niet
gewond, maar toch liep zij nu op haar groote over
schoenen nog moeilijker dan eerst. Vooral de lin
kerschoen slofte nu nog veel erger dan daar
straks. De dame deed eenige vergeefsche pogingen
om te bukken en verandering in den voor haar
lastigen toestand te brengen, maar haar stramme
leden weigerden haar daarvoor den dienst.
Met moeite richtte zij zich op uit haar buk
kende houding. Zij slofte weer eenige passen door,
maar het ging niet: zoo kon zij niet blyven voort
sjokken! Zij liet haar blikken door de straat
waren en zag een jongmensch voor een winkel
staan. Zij sukkelde er heen.
„Och meneer!", zei ze allervriendelijkst. „Wilt u
misschien zoo goed zijn, mij even te helpen? Ik
heb een aanrijding gehad. Iemand heeft met een
kinderwagen over mijn voet heen gereden. En nu
is de sluiting van mijn overschoen los gegaan!"
De jonge man bleek een welwillend en keurig
jongmensch te zijn. Hij bukte zich en tilde met
zijn linkerhand de rok van de dame iets op en
trok met de rechterhand de ritssluiting van de
overschoen dicht.
„Alstublieft mevrouw!" zei hij glimlachend.
„Dank u wel, dank u wel!", zei de oude dame,
vriendelijk en dankbaar.
„Tot uw dienst, mevrouw!", antwoordde de
jonge man vroolijk.
Of hij misschien liever had gezien, dat de dame
een heel stuk jonger was geweest?
Dat is niet bekend geworden, nieuwsgierige
lezer!
J. C. E.
CHOCOLADE
^SUIKERWERKEN
X lil'—
(f)óü0^
V KWALIT
KWALITEIT
munt uit door
SMAKELIJKHEID
BONERA-GOUDA
3e PAEDAGOGISCH CONCERT H.O.V.
Van de serie paedagogische concerten der H.O.V.
in dit winterseizoen, onder leiding van, en met
verklarende toelichtingen der Muziekwerken door
den dirigent, den heer Marinus Adam, zal thans
het laatste worden gegeven op Dinsdag 17 Maart
a.s. te 19.30 uur in de groote zaal van het Ge
meentelijk Concertgebouw te Haarlem.
In verband met den komenden Beethoven-
cyclus der H. O. V., eveneens te geven in
bovengenoemde Concertzaal welke vijf concer
ten zal omvatten, o.a. de 9de Sinfonie met Slot
koor, en welke respect ievelük door beide dirigen
ten der H.O.V. geleid zullen worden en zullen
plaats hebben op de data 14, 21 en 28 April, 5
en 12 Mèi a.s., zal op bovengenoemd paedagogisch
concert door den heer Marinus Adam de 5de Sin
fonie in c kl. terts Op. 67 van L. v. Beethoven
worden uiteengezet en uitgevoerd, welke Sinfonie
echter geen deel zal uitmaken van den Cyclus.
Verder zal op dit concert de Fantaisie pour
Orchestre sur deux airs populaires Angevins van
G. Lekeu (18701894) worden verklaard en uit
gevoerd.
Verwacht mag worden dat de belangstelling
voor bovengenoemd Concert, wel extra groot zal
zijn, daar thans ontegenzeggelijk meer dan vol
doende bewezen is dat de paedagogische con
certen een uitgesproken succes oogsten en vol
komen aan het doel beantwoorden.
Dat de Beethoven-cyclus ook in dit winterseizoen
een evenement op muzikaal gebied zal worden en
buitengewone belangstelling zal wekken, behoeft
geen nader betoog.
DE EERSTE KOMKOMMERS IN HET WESTLAXD.
NAALDWIJK 13 Maart. Aan de veilingvereeniging
„Honselersdijk" zijn de eerste komkommers uit het West-
land aangevoerd door twee kweekers. De komkommers
brachten 50 cent per stuk op.
OUDE MAN BEROOFD.
EDE 13 Maart. Toen de 84-jarige J. S. zich even te
rusten zelte op een bank en daarbij een oogenblik zijn
portemonnaie voor den dag haalde, zag een naast hem
gezeten persoon kans daaruit 3 bankbiljetten van f 10,—
weg te nemen. De dader, M.. een man in rijksdienst, kon
door de politie worden gepakt en zal moeten boeten voor
zijn snoode daad.
Wees "ZUirIic. mct (jw TH*nei
Luxor: Heimkehr
De ü!m Heimkehr brengt de diep aangrijpende
lotgevallen van de Riiksduitschers in het voor
malige Polen. Hetgeen hier op het doek verschijnt
is geschiedenis van nog geen of nauwelijks drie
jaar geleden. De spanning tusschen Duitschland en
Polen had haar hoogtepunt bereikt en in Polen
had d:t een. onderdrukking van de Duitsche min
derheid ten gevolge, die het karakter van de grof
ste kwelling droeg. Verzet noch protest daar
tegen baatte, verzet van de beroofde, mishandelde
Duitschers tegen nun onderdrukkers noch protest
van den Duitschen gezant bij minister Beck.
Iedere dag bracht nieuwe daden van terreur en
mishandeling, totdat de oorlog aan dit alles een
einde maakte.
Een plaats in Wolhynië is het tooneel van de
geschiedenis, die „Heimkehr" in beeld brengt. Het
Poolsch bestuur oefent een waar schrikbewind uit
jegens de Duitsche kolonie,waarvan de eigendom
men ieder oogenblik gevaar loopen en welker
leden het hard te verduren hebben. Zoo wordt,
als een gendarmeriekazerne noodig is, een Duit
sche school, eigendom der Rijksduitschers, zonder
vorm van proces in beslag genomen en de in
ventaris verbrand als begin van een nu dagelijks
in omvang toenemende vervolging van al wat
Duitsch is. zoodat het geen wonder is, dat onder
de geplaagde lieden een paniekstemming ontstaat.
Onder deze verschrikkingen houdt Marie Thomas
een onderwijzeres aan de in beslag genomen school
en dochter van een medicus, het hoofd koel. Zij
waarschuwt haar landgenooten voor onberaden
stappen, bepleit hun belangen bij den burgemeester
en volhardt zelfs als haar verloofde door de opge
hitste Polen wordt vermoord. Haar offer is echter
vergeefsch. De terreur neemt in omvang en hevig
heid toe en het slot is, dat de geheele Duitsche
kolonie gevangen wordt gezet in een kerker, waar
de kwelling thans haar hoogtepunt bereikt. Niet
temin blijft Marie, die met haar blindgeschoten
vader het lot der overigen deelt, den radeloozen
Duitschers moed inspreken en als de nood het
hoogst gestegen is klinkt het luchtalarm, dat de
komst der Stuka's aankondigt. Eenige uren later
is het oogenblik der bevrijding aangebroken. Nog
eenège jaren later en de zwaarbeproefde lieden
kunnen naar het vaderland terugkeeren.
Het is. als gezegd, een sterk aangrijpende film,
waarin een volledig heeld wordt gegeven van al
waartoe nog maar zoo kort geleden haat en ver
dwazing in Polen hebben geleid. Daartoe draagt
het spel van Marie (Paula Wesseley), de vader
(Peter Petersen) en Launhardt (Attila HÖrbiger)
in ruime mate bij. Doch ook de massa-regie van
Gustav Ucicky verlevendigt het besef, hoeveel
onverdiend leed er in Polen geleden is. Daarom is
Heimkehr meer dan een spannende film geworden,
n.l. een document dat een bijdrage levert tot de
verklaring van de uitbarsting van September
1939.
-F. C. DERKS.
Moviac: Als de dorpsmuziek speelt
Van het gevarieerde Moviac-programma dient
vooral het door Dr. Ludwig Kayser met veel zorg
en liefde opgenomen filmpje: „Als de dorpsmu
ziek speelt" met eere te worden genoemd. Men
krijgt hierdoor een uitstekenden indruk welke be
langrijke plaats de muziek in het Salzburger volks
leven inneemt. Ook fotografisch een bewonderens
waardig filmpje. Frisch en sportief is het sport-
filmpje „Lachend leven", waarin vroolijke meisjes
rhythm ische gymnastiek beoefenen en eenige aar
dige dansen uitvoeren. Een komische tweeacter
draagt tot titel „Rose Marie jokt niet meer" en
inderdaad is men daarvan, na het zien van dit
filmpje overtuigd. In het binnenlandsch nieuws
zijn we o.m. getuige van de installatie van den
nieuwen Commissaris der provincie Groningen,
van een cabaret-voorstelling ten bate van de ge
wonde Nederlandsche militairen en van een ijs-
revue in de Apollohal. In het buitenlandsch nieuws
volgen we den Spaanschen Caudillo Franco op een
reis naar Catalonië en zien we hoe de Duitsche-
en Italiaansche luchtmacht Malta onder vuur
neemt. B. KORSTEN.
Gebruik dan Biomals
de aloude vloeibare
krachlvoeWing, me'
vilamineïf en kalk!
BioïïTtilf
&uuAt van fid&um/MeU faun."
Rembrandt: De moderne Blauwbaard
Waarom deze film in het Nederlandsch „De
moderne Blauwbaard" heet, is niet recht duidelijk.
Weliswaar is de acteur Bernd Flohr (Johannes
Riemann), wiens doen en laten ons geschilderd
wordt, even „sleetsch" in zijn vrouwen als het
ongure heerschap uit het sprookje, van eenige
bloeddorstigheid is bij hem niet de minste sprake.
Integendeel, de rtian doet zelfs alle moeite om het
de vrouwen, waarmede hij huwt en waarvan hij
prompt weer scheidt, in haar verdere leven zoo
aangenaam mogelijk te maken. En met succes!
Zooveel aanhankelijkheid ondervindt Flohr van
zijn gewezen echtvriendinnen, dat hij een morgen
in de week reserveert om ze alle zes te ontvan
gen. Dat mag op zichzelf al als een uitzonderlijk
feit aangemerkt worden, maar nog merkwaardi
ger is het feit dat de verstandhouding tusschen
de dames onderling niets te wenschen overlaat.
De acteur ontvangt haar in gezamenlijke audiëntie
en geen mensch zal bij het aanschouwen van dit
montere gezelschap op de gedachte komen dat aan
dit samenzijn zes tragedies ten grondslag liggen.
De dames stellen zieh namelijk eenparig op het
standpunt dat de jaren of maanden van het
huwelijk met Flohr de gelukkigste van haar res
pectievelijke levens uitmaakten! Er komt zich
zoowaar nog een zevende vrouw „aanmelden", zoo
dat men. indachtig aan het geluksgetal, een oogen
blik meent dat Flohr nu eindelijk de „ware" ge
vonden heeft. Edoch, het loopt anders, want de
belangstelling van dit lieftallige meisje (Carola
Höhn) blijkt in bijzondere mate uit te gaan naar
Flohr Jr.. die met zijn eeuwig jeugdigen vader
de aangeboren charmes gemeen heeft. Niettemin
bereikt de acteur toch de „goede zeven", al blijft
het totale aantal van ziin ex-vrouwen toch op zes
staan. Wie daarvan naderen uitleg wenscht, die
ga in de komende dagen deze vroolijke geschie
denis met eigen oogen zien. H. VOSKUIL.
Palace: De getemde draak
Gravin Draak tot Drakenstein is de eigenaresse
van de Drakenbrouwerij en van een mooi kasteel.
Zij moet concurreeren met de i,Zonne"-brouwerij
die door de familie Carsten beheerd wordt. Ook
Trude Carsten, een nichtje, is in de directie op
genomen.
Bij de „Zonne"-brouwerij vermindert aanvan
kelijk de omzet omdat de Drakenbrouwerij een
veel kundiger brouwmeester heeft en dus beter
bier kan brouwen. Het is nu de taak'van den jeug
digen Frits Carsten, die zich voor een tooneel-
speler uitgeeft, om dezen Jozef Bachmeier van
de concurreerende firma afhandig te maken.
Eerst gelukt dit niet, maar dan komt de vrouw
in het spel. Trude Carsten wordt namelijk huis
houdster bij de gravin en de brouwmeester wordt
Veranderlijk weer....
LUCHTALARM TIC PARIJS
GEVOLG VAN MISVERSTAND.
PARIJS, 13 Maart. Naar aan
leiding van een luchtalarm, dat
vandaag in de Fransche hoofd
stad werd gegeven, is het volgen
de communiqué uitgegeven: Het
luchtalarm, dat den 13en Maart
in Groot Parijs is gemaakt en
waarbij ook het Duitsche afweer
geschut in actie is gekomen, be
rustte op een misverstand dat
door een nieuw Duitsch vliegtuig
type werd veroorzaakt. Geen
vijandelijk vliegtuig heeft het ge
bied van Groot Parijs overvlogen
of is ook maar tot de nabijheid
dezer stad doorgedrongen.
(D.N.B)
PïjATÓN hersteld
vichy, 14 Maart (D.N.B.)
De minister van koloniën, admi
raal Platen, is Vrijdagochtend
van zijn verblijf aan de Cóte
d'Azur te Vichy teruggekeerd en
heeft zijn ambtsbezigheden her
vat.
im tocA
OpϣL&
een eehi te eiicA!
Siroop Bonnema in geconcentreerde
vorm. Ideaal voor op reisl
•Fa.A A BONNEMA APELDOORN
verliefd op haar. Zoo brengt Trude na veel ver
wikkelingen de verlangde fusie tusschen de beide
brouwerijen tot stand, terwijl Frits Carsten het
nichtje van de gravin, Helene, tot vrouw krijgt.
Dan is de „Draak" (n.l. gravin Drakenstein) ein
delijk getemd.
De rol van de gravin die voor geen kleintje
vervaard is. wordt uitmuntend gespeeld door wijlen
Adèle Sandrock. terwijl de guitige Lucie English
en Joe Stöckel de beide andere hoofdrollen ver
vullen.
Een vroolijke amusementsfilm die geregisseerd
werd door Franz Seitz.
(J. E. ANDREAS.
Frans Hals: Ich kenndich nicht und
liebe dich
Een van de aardigste films van de oude garde
is „Ich kenn dich nicht, und liebe dich" en dat
is verklaarbaar waar de zoo populaire spelers als
Magda Schneider, Willy Forst en Theo Luipen er
de hoofdrollen in spelen en Geza von Bolvary de
regie voerde.
Het gegeven voor de film is heel aardig ge
vonden. Een bekend, gevierd, jong componist
(Willy Forst) is verliefd geworden op het portret
van een jong meisje (Magda Schneider). Verliefd
is hij tot nu toe eigenlijk doorloopend geweest,
steeds even hevig, maar ook steeds even kortston
dig. Nu hij zijn hart gezet heeft op de on
bekende schoone, voelt hy dat dit het ware
gevoel is. Eindelijk komt hij door een ouden vriend
achter den naam en het adres van zijn aange
bedene. Zij woont in Nice, en voor den tempera
mentvollen componist is het besluit al ras genomen
hij reist naar Nice en hij zal daar contact met
het meisje vinden. Zijn manager, die hem verge
zelt, vertelt hem, dat toch elke vrouw, als je haar
beter leert kennen, tegenvalt. Eerst lh'kt ze een
engel, als je ze nog moet veroveren, maar als ze
eenmaal haar doel bereikt heeft, dan komt haar
ware aard pas boven. Nee, Napoleon wist het
wel, die heert gezegd: „Niemand is groot voor zijn
kamerdienaar", en daar had hij groot gelijk in. Dit
gezegde opent perspectieven voor den componist,
Robert. Hij koopt den idealen kamerdienaar (Theo
Lingen) omi teneinde zich er uit te laten smijten en
dan biedt Robert zich in zijn plaats aan. Theo
Lingen in zijn evoluties, als kamerdienaar is on
betaalbaar, jammer, dat zijn rol niet grooter is;
hij is eenig. De opzet van Robert gelukt en ook zijn
creatie als kamerdienaar mag er zijn. Met een
ijskoud gezicht maakt hij de grofste fouten tegen
de adat van het kamerdienaarschap, maar net
wordt hem vergeven door de ouders, omdat ze
bang zijn dat hij ook plots zijn baantje op zal
geven, zooals de vorige uitstekende dienaar het
deed door het dochtertje, omdat ze het. in haar
hart zoo'n allercharmantsten jongen vindt.
Hoe het geheel zich ontwikkelt, laat zich pret
tiger en amusanter zien, dan vertellen en daarom
volstaan we dan ook met ieder, die een gezellig
uurtje wil doorbrengen deze week, aan te raden
de lotgevallen van den verliefden componist en
zijn inspiratie tot zijn compositie „Ich kenn dich
nicht und liebe dich" te gaan aanschouwen. Men
zal er geen spijt van hebben, ook al omdat de
muziek zoo gezellig in het oor ligt.
M. MEYER INK—LEEMAN.
NEDERLANDSCHE BENOEMD TOT
HOOGLEERAAR TE ISTANBOEL.
LEIDEN. 13 Maart. Onze landgenoote, me
juffrouw dr. C. H. Emilie Haspels is benoemd tot
„charge de cours" in de archaeologie aan de uni
versiteit van Istanboel.
Mejuffrouw Haspels studeerde klassieke lette
ren in Amsterdam (S.U.), waar professor Jan Six
haar leermeester was voor archaeologie. Bii haar
doctoraal examen koos zij archaeologie als een
der examen-vakken, daartoe in staat gesteld door
het toen juist in werking getreden .academisch
statuut.
Door twee haar achtereenvolgens door het philo-
logisch studiefonds te Utrecht toegekende stipendia
was het haar mogelijk zich verder in het buiten
land in de archaeologie te specialiseeren; in de
eerste plaats in Oxford, waar zij werkte onder
leiding van prof. J. D. Beazley, later ook te
München bij prof. E. Buschor,
Zij verbleef jarenlang in Griekenland. als
„membre étranger" van de Ecole Francaise d'Ar-
cheologie d'Athènes en nam aldaar deel aan op
gravingen van de Fransche, Duitsche en Engelsche
archaeologische instituten. Na de stipendia van
het philologisch studiefonds te Utrecht werd haar
tweemaal een toelage uitgereikt door het
Utrechtsch universiteitsfonds, door welke bijdrage
zij haar werkzaamheden in Griekenland kon voort
zetten.
In 1937 werd zij aangezocht om in Turkije de
leiding op zich te komen nemen van een opgra
ving in Klein -Azië, welke uitging van het Institut
a'archéologie de Stamboul. Deze oogra
nd plaats op het terrein van de „Midas-
3ij het z.g.n. „graf van Midas", in het
Phrygië. Bij het uitbreken van den" oorlog
moest dit werk echter gestaakt worden.
Aan de rijksuniversiteit te Utrecht behaalde
zij in 1935 den graad van doctor op een proefschrift
over een archaeologisch onderwerp. In 1936 ver
scheen haar Attic black-figured lekythoi, uitge
geven door de Ecole francaise d'Athènes, een
standaardwerk over een bepaalde klasse Grieksche
vazen. Verscheidene belangrijke artikelen van
haar hand vonden een plaats in Nederlandsche
en buitenlandsche tijdschriften. Haar laatste werk
de publicatie der vondsten bij de opgraving van
de „Midasstad", is op het oogenblik ter perse.
MOEDIGE REDDING VAN TWEE JONGENS DOOR
17-JARIG MEISJE.
's GRAVENHAGE 13 Maart. Vrijdagmiddag omstreeks
half zes zijn twee jongens, de achtjarige P. S. en de negen
jarige W. H., die op het ijs liepen van de naast den Loos-
duinscheweg ioopende vaart, ter hoogte van de Walnoot-
straat. door het ijs gezakt. Op het hulpgeroep van de in
levensgevaar verkeerende Jongens begaf zich een juist
passeerend meisje, de zeventienjarige C. O., op het af
brokkelende ij s en zwom. geheel gekleed, naar de jongens
toe. Zij mocht er in slagen de beide knapen, me: gevaar
voor haar eigen leven, uit het water te halen.
VERWIJDEREN VAN KRUISJES VERBODEN.
De waarn. commandant der W.A. Opperheerban
leider H. C. van 't Hoff schrijft in het Nationale Dag
blad:
„Aangezien wellicht uit de redevoering van kam.
Voorhoeve, welke hij op 10 dezer te Utrecht heert
gehouden, de gevolgtrekking zou kunnen worden ge
maakt, dat het verwijderen of doen verwijderen van
kruisjes op de kleeding van mannen zou zijn toege
staan, deel ik allen W.A.-mannen mede, dat zulks ten
eenenmaie verboden is."
