Hitler's Rijksdagrede
Leer een vreemde taal er bij!
Führer brengt hulde aan
weermacht en civiele organisaties
(Men zie eerst pag. I.)
Ten tijde dat deze historische gebeurtenissen
zich voltrokken, groeide de nationaal-socialistische
beweging - naai- de vervulling van haar roeping
onder ons eigen volk. Ook hier sloeg het uur,
waarop in het conflict tusschen Joodsch interna
tionalisme en nationaal-socialistische ï'olks- en
staatsgedachte de gezonde natuur dooïbrak.
Wij allen herinneren ons voorts nog den vol
genden grooten, beslissenden strijd in Spanje, waar
ook onder leiding van een enkelen man een duide
lijke, definitieve beslissing werd afgedwongen en
eveneens na een bloedigen burgeroorlog de natio
nale revolutie den bolsjewistischen aartsvijand ter
neer wierp.
Naarmate het inzicht groeide dat de Jood dq
parasitaire verwekker van deze ziekten waSi werd
nu in de afgeloopen jaren vrijwel iedere staat in
Europa gedwongen zijn standpunt te bepalen in
deze levenskwestie der volleen. Als gevolg van den
drang tot zelfbehoud moesten zij de maatregelen
nemen, waardoor de eigen volken definitief konden
worden beschermd tegen deze internationale ver
giftiging.
Al is nu ook het bolsjewistische Rusland het
plastische product van deze Joodsche besmetting,
toch mag men niet vergeten dat het democratische
kapitalisme de voorwaarden daarvoor schept. Hier
bereiden de Joden voor, wat dezelfde Joden in
het tweede deel *van dit proces voltooien.
Het jonge, ontwakende Europa heeft nu den oor
log verklaard aan dit proces, dat volgens Momm-
sen bestaat in ontleding van volken en staten door
de Joden. Met dit Europa hebben zich trotsche
volken met eerbesef ook in andere werelddeelen
verbonden en bij hen zullen' zich nog honderden
millioenen menschen voegèn, onderdrukten, die
hoe hun leiders van het oogenblik het ook mogen
bezien op zekeren dag hun ketenen zullen
verbrijzelen.
Het einde der leugenaars zal komen, die voor
geven 1 de wereld te beschermen tegen vreemde
overheersching, die haar zoogenaamd bedreigt,
maar in waarheid slechts probeeren hun eigen
wereldheerschappij te redden.
In deze geweldige, waarlijk historische beweging
der volken bevinden wij ons nu allen, ten deele als
leidende, handelende of uitvoerehde menschen.
Aan den eenen kant staan de mannen dei- demo
cratie, dat wil zeggen van het Joodsche kapitalisme
en aan hun zijde de bolsjewistische staat, d.w.z.
de massa van een verdierlijkte menschheid, waar
over de Jood- als in Sovjet-Rusland zijn bloedigen
geesel zwaait. Aan den anderen kant staan de vol
ken, die vechten voor, hun vrijheid en onafhanke
lijkheid en die vooral strijden om het dagelijksch
brood van hun menschen te waarborgen.
In het Oosten van Europa nu ligt het strijdtoo-
neel, waar de beslissing zal vallen. Over de oorlogs
handelingen van het afgeloopen jaar heb ik 11 De
cember j.l, voor de laatste maal gesproken. Ik zou
er hier in het bijzonder op willen wijzen dat deze
redevoeringen in de eerste plaats zijn bestemd voor
het Duitsche volk en zijn vrienden. Ik spreek niet
om menschen van iets te overtuigen, die hetzij uit
domheid of met boos opzet de waarheid volijverig
niet kunnen zien of willen hooren.
De feiten en Churchill's conclusies
Want als ik nu om maar een voorbeeld te noe
men den werkelijken loop der dingen vergelijk
met de conclusies, die mr. Churchill daaruit trekt,
dan treedt hier een zoo gapende discrepancie tus
schen de gebeurtenissen en haar uitleg aan den dag,
dat elke poging tot overbrugging van deze weder-
zijdsche opvattingen vergeefsch moet zijn.
Sedert het begin, toen het nationaal socialisme
aan de macht kwam, is er geen stadium, waaraan de
heer Churchill niet het karakter van een „bemoe
diging" heeft toegekend en waarschijnlijk ook wel
tot de laatste minuut zal toekennen. Dat Engeland
ons eens den oorlog heeft verklaard was voor hem
een bemoedigend teeken.
Dat er anderen zijn verschenen om zich voor hel
Britsche egoïsme naar de slachtbank te laten
brengen was niet minder bemoedigend. De bespre
kingen tusschen twee of meer geallieerde generaals
zijn even bemoedigend als een praatje bij den
haard van den zieken man in het Witte Huis.
Toen de heer Cripps voor de eerste maal naar
Moskou vloog was dat niet minder bemoedigend
dan zijn terugkeer uit Indië. Dat generaal Mc. Ar
thur kans heeft gezien nog juist op tijd van de Phi-
lippijnen te ontkomen was eveneens een bemoedi
gende factof. Evenals het bemoedigend is als 20
Engelschen er in slagen met zwartgemaakte gezich
ten en gummizolen met een Britsch vlot hier of
daar aan de door ons bezette kust aan land te gaan
om bij de verschijning van een Duitsche patroluille
weer uit te knijpen.
Als een emigrantenregeering, een verzameling
van nullen dus. een verklaring tegen Duitschland
aflegt, werkt dit bemoedigend, evenals wanneer de
heer Churchill de vernietiging van de Duitsche
duikbooten verkondigt of spreekt van een nieuwe
uitvinding, een nieuw offensief, een tweede front
^Daaraan valt niets te doen. Ieder volk heeft zijn
eigen soort bemoediging. Ik heb het bijv. destijds als
bemoedigend beschouwd dat wij erin slaagden bin
nen 18 dagen den Poolschen staat in een aantal van
de geweldigste vernietigingsslagen weg te vagen, dat
in dien heelen tijd noch Frankrijk, noch ook Enge
land het waagden den Westwall ook slechts te na
deren.
Ik geloof dat het ook bemoedigend was dat wij in
Noorwegen konden landen en wel niet des nachts
met zwartgemaakte gezichten en op gummizolen,
maar bij helderen dag en op bergschoenen met spij
kers en dat wij dit Noorwegen in amper zes weken
volkomen in onze macht kregen.
Het was eveneens voor ons allen zeer bemoedi
gend te beleven hoe het Britsche expeditieleger in
weinige weken uit Noorwegen werd*verdreven.
Eveneens meen ik dat wij alle aanleiding hebben
het bemoedigend te achten dat het ons mogelijk was
in amper zes weken de Fransch-Britsche legers vol
komen vernietigend te verslaan, in nog geen week
Nederland en in amper drie weken ook België m
onze macht te krijgen, de Britsche strijdkrachten te
verpletteren, gevangen te nemen of bij Duinkerken
in zee te jagen,
Ikzelf achtte het een bijzondere bemoediging dat
wij tezamen met Italië niet slechts in Frankrijk,
maar ook in Noord-Afrika groote successen konden
behalen. Even bemoedigend was het in mijn oogen
dat wij kans zagen den Servischen opstand met onze
bondgenooten in enkele weken kapot te slaan.
Voorts was het voor ons bemoedigend te beleven
hoe de Britsche expeditie ook daar in "zeer snel
tempo eerst naar den Peloponesus en daarna via
Kreta tenslotte in de richting van de zee verdween,
voorzoover zij niet door' ons eveneens werd vernie
tigd.
Niet minder bemoedigend was het overigens voor
het Duitsche volk dat wij sedert 22 Juni van hel
vorige jaar met onze bondgenooten in slagen, die
uniek waren in de wereldgeschiedenis, het bolsje
wistische gevaar van onze grenzen meer dan 1000
km. konden terugslaan en dat in dezelfde periode
reeds meer dan 16.000.000 ton vijandelijke koop-
vaardijscheepsruimte tot zinken gebracht werd, het
geen thans nog steeds voortduurt.
Ik beschouw het «als een bemoediging dat wij
daarbij kans hebben gezien in-de wijde ruimte van
het Oosten een spoorwegnet op de Europeesche
spoorbreedte te brengen en in dienst te stellen, zoo
•uitgestrekt dat het thans grooter is dan dat van het
geheele Engelsehe moederland.
Ook omtrent de Japansche heldendaden, dien
uniéken zegetocht, kan ik niet anders zeggen dan
dat zij in onze oogen eveneens buitengewoon be
moedigend zijn.
Het bemoedigendste, dat ik voor Duitschland en
zijn bondgenooten zie, is evenwel misschien wel dat
mr. Churchill en Rqosevelt te Londen en te Washing
ton optreden en niet te Berlijn of Rome.
De moeilijke operaties van den
afgeloopen winter
Toen ik voor de laatste maal tot u sprak, daalde
over het Oosten een winter, zooals in Europa en
ook in deze gebieden in meer dan 140 jaar niet was
beleefd. Binnen enkele dagen zakte de thermome
ter van 0 graden en daarboven tot "min 47 graden
en daaronder. Daardoor vonden alle verdere opera
ties 4 weken vroeger dan te voorspellen viel een
plotseling einde.
Het front, dat in voorwaartsche beweging was,
mocht niet terugvloeien en evenmin kon het selaten
worden in de stellingen waar het zich op dat mo-
Baent bevond. Derhalve werd het teruggetrokken
over een algemeene lijn, die van Taganrog naar het
Ladogameer loopt.
Ik mag thans uitspreken dat deze operatie onein
dig moeilijk uit te voeren was. Er waren oogenblik -
ken dat mensch en machine dreigden te verstijven.
Wie de.wijde vlakten van dit Oosten ziet heeft
daarbij rekening te houden met de psychische belas
ting, die yi 1812 de Fransche legers vernietigden.
De voornaamste last van dqn strijd drukte op het
leger en de daarmee verbonden vreemde formaties.
Ik heb het derhalve als mijn eereplicht beschouwd
op dat oogenblik mijn naam aan het lot van het
leger te verbinden. Ik voel mij als soldaat zoozeer
verantwoordelijk voor de aanvoering in dezen strijd
dat ik het ondragelijk zou hebben geacht op dit
zwaarste uur niet al datgene onder de oogen te zien
met mijn persoon, wat de Voorzienigheid met ons
scheen voor te hebben.
Dat het nu is gelukt de dreigende ramp volstrekt
af te wenden dank ik uitsluitend aan de dapperheid,
de trouw en de onmenschelïjke bereidheid tot lijden
van onze brave soldaten. Zij alleen hebben het mij
mogelijk gemaakt een front staande te houden,
waartegen de vijand nu hecatomben van menschen'
begon op te zetten.
Maandenlang liepeü steeds nieuwe, nauwelijks op
geleide massa's uit de vlakten van Centraal-Azië of
uit den Kaukasus storm tegen onze linies, die vooral
des nachts slechts bij wijze van steunpunt konden
worden gehandhaafd. Als de Rus van zijn kant tus
schen nauwelijks versterkte plaatsen in steeds nieu
we aanvalsgolven doorbrak of doorsijpelde, dan ge
schiedde dit met opoffering van honderdduizenden
en nog eens honderdduizenden menschen.
Het vraagstuk evenwel dat ons in dien tijd het
meest kwelde, was dat van de ravitailleering. Want
noch de Duitscher zelf, noch de Duitsche tank, maar
ook helaas onze Duitsche locomotieven evenmin wa
ren berekend op de koude, zooals zij ons thans als
het ware had overvallen. En toch hing van de hand
having van onze ravitailleering bestaan ofonder
gang der legers af.
Gij zult derhalve begrijpen en stellig billijken, dat
ik nu en dan meedoogenloos en hard heb moeten
ingrijpen om naet de grimmige vastberadenheid een
lot te overmeesteren, waaraan wij anders wellicht
hadden moeten bezwijken.
Toen de Napoleontische legers in 1812 terug
stroomden uit Moskou en tenslotte werden verplet
terd, was de felste koude ongeveer 25 graden
onder 0.
Dit jaar evenwel bedroeg de laagste temperatuur,
die wij aan het Oostelijk front hebben gemeten,-
precies 52.
Hoogste plicht vervuld
Als ik nu ter samenvatting de prestaties der troe
pen zelf bespreek, kan ik slechts zeggen dat zij alle
hun hoogsten plicht hebben gedaan. Aan de spits
staat echter zelf weer de Duitsche infanterie. Wij
allen kennen de verlammende uitwerking van de
koude. Zij werkt slaapverwekkend op den mensch
en doodt hem daardoor pijnloos. Dat dit lot in de
kritieke weken ons bleef bespaard danken wij aan
het 'oovenmenschelijke prestatievermogen en de
wilskracht niet slechts van deze soldaten, doch voor
al ook van de onderofficieren -en officieren tot aan
generaals toe, die met begrip voor het dreigende ge
vaar en volkomen wegcijfering van hun eigen leven
de manschappen steeds weer meesleepten en vorm
den tot die hechte gemeenschap, die thans wel het
beste is wat het Duitsche volk in militair opzicht
ooit het zijne heeft kunnen noemen.
De Führer wees in dit verband op de steeds ge
lijke, voorbeeldige dapperheid der SS-divisies en
-politieformaties, der tankbemanningen en pantser
jagers, der pioniers en kanonniers, der menschen
van den berichtendienst en der colönnechauffeurs,
van de luchtmacht, jagers, gevechtsvliegers, verken
ners, waarnemers en transportvliegers, der bataljons
van luchtdoel artillerie en luchtmacht, der .bouw-
troepen van de organisatie-Todt en der transport-
colonnes-Speer^-der mannen van den Arbeidsdienst,
der officieren en. onderofficieren van gezondheid,
der ziekendragers, ziekenoppassers en vooral der
zusters van het Duitsche Roode Kruis en der N.S.V..
maar vooral ook Van de spoorwegpioniers en van
het trein- en rangeerpersoneel.
Het zou groot onrecht zijn, aldus de Führer, als ik
op den dag van heden ook niet diegenen zou geden
ken, die met ons hetzelfde leed hebben gedeeld. Over
onze Finsche wapenmakkers te spreken is nauwe
lijks noodig. Zij zijn zoo superieur en vooral ook zoo
ervaren in dezen strijd, dat zij gewoonweg steeds als
voorbeeld mogen gelden. Zij bezaten vooral groote
rust tegenover doorgebroken of doorgesijpelde Rus
sische formaties. Terwijl zij aan den voorkant hun
gelederen sloten, begonnen zij met de vernietiging
van de achter hun rug opereerende bolsjewisten.
Al begin ik nu bij het Noorden, voorts moet ik de
soldaten noemen van een divisie, die uit he^ Zuiden
van Europa stamt en die aan het Ilmenmeer al dat
gene heeft doorgemaakt wat van onze eigen mannen
moest worden verlangd. Als de Spaansche divisie
eens in haar vaderland terugkeert, zullen wij haai
en haar dapperen generaal geen ander getuigschrift
kunnen uitreiken dan de erkenning van trouw en
dapperheid tot in den dood.
Deze waardeering komt ook alle andere for
maties toe. zoowel den Hongaarscheruals den Slo-
waakschen en Króatïschen bondgenoot. Zij hebben
met de grootste dapperheid en betrouwbaarheid
hun taak verricht.
De drie Italiaansche divisies zijn den geheelen
winter door ondanks de voor hen pijnlijke koude
gebleven waar zij waren. Ook bij hen is dank zij
hun dapperheid elke Russische inval tot mislukking
gedoemd geweest. Hetzelfde geldt voor de dappere
soldaten van het verbonden Roemeensche leger
onder bevel van maarschalk Antonescu.
Zooals over het geheel overal aan het front
een langzame versmelting van de verschillende
Europeesche volleen tegenover den gemeenschappe-
lijken doodsvijand merkbaar is. Dit geldt niet
slechts voor de Germaansche vrijwilligers in de
SS-formaties. maar ook voor de Belgische en
Fransche deelnemers aan dezen gemeenschappelij-
ken strijd.
Maar ook Litauers, Letlanders en Estlanders,
Oekraieners en Tartaren hebben deelgenomen
aan den strijd tegen den bolsjewistischen wereld-
vijand. Ook de luchtmacht van onze bondgenooten
hééft, te beginnen bij de Finnen tot de Italiaansche
jagers toe. den Viiand zware verliezen berokkend.
Bij dit geweldige historische succes, behoefde ik
sléchts in enkele afzonderlijke gevallen in te grij
pen. Slechts waar de zenuwen bezweken, de ge
hoorzaamheid te kort schoot gebrek aan plichts
besef bij dé vervulling van de taak aan den dag
trad. heb ik harde beslissingen genomen en wel
krachtens het souvereine recht dat ik meen van
mijn Duitsche volk hiertoe te hebben gekregen.
Dat mij in dezen strijd het vaderland steunde,
daarvoor dank ik hier niet slechts in miin eigen
naam, maar ook in dien van onze soldaten.
'Gns allen gemeenschappelijk mag het trotsche
gevoel vervullen en dat spreek ik op dit oogen
blik in het bijzonder uit voor de soldaten in de
voorste linie dat wij een lot teboven gekomen zijn.
dat een ander honderd dertig jaar geleden heeft
verbrijzeld.
De beproeving, aldus de Führer, die deze winter
voor front en vaderland heeft gebracht, moet voor
ons allen ook een leer zijn. Zuiver organisatorisch
heb ik de beschikkingen getroffen die noodzake
lijk zijn om a priori een herhaling van dergelijke
noodtoestanden te voorkomen. De Duitsche spoor
wegen zullen den komenden winter, waar deze ons
ook aantreft, hun taak beter vervullen dan den
vorigen. Van de locomotieven tot de tanks, trac
toren, locomobielen en vrachtauto's toe zal het leger
in het Oosten beter zijn "uitgerust.
Voor den afzonderlijken soldaat zal, ook al mocht
een dergelijke natuurramp zich herhalen, als gevolg
van ervaring, en krachtsinspanning niet meer een
dergelijke toestand ontstaan als wij hebben be
leefd.
Ingrijpen van den Führer waar noodig
Daartoe verwacht ik overigens een en ander: dat
de natie mij het recht geeft, overal, waar.niet on
voorwaardelijk in dienst van de groote taak. waar
bij het gaat om bestaan of ondergaan, wordt ge
hoorzaamd en gehandeld, terstond in te grijpen en
zelf te mogen handelen. Front en vaderland, tran
sportwezen. bestuur en justitie hebben slechts te
gehoorzamen aan een enkele gedachte, namelijk
het behalen van de overwinning.
Ik verzoek derhalve den Duitschen Rijks
dag om de uitdrukkelijke bevestiging dat ik het
wettige recht bezit een ieder tot vervulling
van zijn nüchten te nopen resp. dengene, die
zijn plichten naar mijn "consciëntieuze meening
HAARl. DAGBLAD, Maandag 27 April 1942
Via de gramofoon leert <le Llnguaphone U In
kosten tijd een vreemde taal niet slechts lezen
en 'schrijven, doch ook spreken en verstaan.
Lingua phone brengt thans cu rsussen in S9 talen:
Fransch. Duitsch, Engelsch. Spaansch. enz.
U huurt een cursus voor f20.40 voor de eerste
vier maanden (daarna 15.10 voor elke volgende
maand). Gramofoons ook in huur beschikbaar.
IlNGUAPHONE
I 1 N. Z. Voorburgwal 114 W - Amsterdam
niet vervult, te veroordeelen tot gewoon ont
slag of hem meedoogenloos uit ambt en
functie te verwijderen, wie hij ook zij of
welke verworven rechten hü moge bezitten.
En wei juist daarom, omdat het onder mil
lioenen slechts om enkelingen gaat.
De Führer betoogde dat in dezen tijd, waarin
hij in maanden niet in staat was geweest het front
als geheel verlof te geven, niemand een zoogenaamd
„welgefundeerd recht" op verlof bezit. Hijzelf had
sinds 1933 nog geen drie vrije dagen als verlof
opgeëischt.
Zoo verwachtte hïl ook dat de Duitsche justitie
begreep dat de_ natie er niet was om harentwil,
maar dat zij er was terwille van de natie. De
Führer noemde éenige voorbeelden van onbegrijpe
lijk jnilde vonnissen tegen de gemeenste mis
dadigers in een tijd, dat tienduizenden brave Duit
sche mannen moeten sterven om aan het vaderland
de vernietiging door het bolsjewisme te besparen.
Van nu af zou hij rechters, die kennelijk het ge
bod van dit tijdsgewricht niet inzagen, van hun
ambt ontheffen.'
Tot slot zeide de Führer: Wij hebben een ge
weldigen winterslag achter ons. Het uur zal komen
dat de fronten zich weer uit bun verstarring zul
len losmaken en dan moet de geschiedenis be
slissen wie dezen -winter heeft overwonnen: de
aanvaller, die zijn menschenmassa idiootweg op
offerde, of de verdediger, die zich eenvoudig in zijn
stellingen c handhaafde.
Ik lees deze'weken voortdurend over de geweldi
ge dreigementen van onze tegenstanders. De toe
komst zal leeren in hoeverre onze voorbereidingen
voor het overwinnen van de 'gevaren voldoende
zijn. De groote'veldheeren van Engeland en Ame
rika jagen mij angst noch schrik aan.
Waarschuwing tot Churchill
Mocht in Engeland de gedachte vasten voet
krijgen den luchtoorlog tegen de burgerbevolking
met nieuwe middelen voort te zetten, dan zal ik
reeds ten overstaan van de geheele wereld het
volgende willen vaststellen:
De heer Churchill is in Mei 1949 met dezen oorlog
begonnen. Ik heb 4 maanden lang gewaarschuwd
en gewacht. Toen kwam de tijd, dat ik gedwongen
was te handelen. Degene, die alleen verantwoorde
lijks voor dit soort strijd, begon toen te jammeren.
Ook thans is mijn wachten geen zwakheid.
Moge deze man niet weer klagen en janken, als
ik mij gedwongen zal zien, een antwoord te ge
ven dat zeer veel leed over zijn eigen volk zal bren-
feu. Ik zal van nu aan weer slag om slag vergel
en, tot deze misdaldiger'valt en zijn werk bezwijkt.
Als ik het oog richt op de wereld die wij be
lichamen en op alle mannen met wie ik het geluk
heb in vriendschap of bondgenootschap te verkee-
fen, als ik voorts blik op de schaar van mijn po
litieke leiders in Duitschland, op mijn rijksmaar
schalk, de veldmaarschalken en admiraals en kolo-
nelgeneraals en de talrijke andere aanvoerders
aan de fronten, dan zie ik met het grootste vertrou
wen een toekomst tegemoet, waarin geen potsen
makers, doch mannen de geschiedenis zullen ma
ken.
De strijd in het Oosten zal worden voortgezet. De
bolsjewistische kolos zal door ons worden gesla-
gen\ tot hij verbrijzeld is. Tegen Engeland zelf
komt voorloopig het Duitsche onderzeeërwapen
steeds meer in het geweer. De heer Churchill
heeft reeds in de herfst van 1939 het Engelsehe
volk verzekerd dat hy het duikbootgevaar meester
geworden was. Nu wil ik hem vandaag verzeke
ren dat dit gevaar nog eerder hem meester zal wor
den.
Al bazelt de Britsch-Amerikaansche pers ook elke
week-over nieuwe uitvindingen die zullen leiden tot de
reddelooze vernietiging van de duikbooten. dan is
dat evenmin nieuw als net omgekeerd ook niet nieuw
is dat de Duitschers en onze bondgenooten hun
duikbooten en haar bewapening van jaar tot jaar
verbeteren.
Wat de Duitsche marine ondanks hun numerieke
kleinheid heeft geidaan overtreft verre wat onze
zooveel grootere marine in den wereldoorlog in
staat was te presteeren. -
Meer duikbooten dan in den
wereldoorlog
In antwoord op de dronkemansbewering van
Churchill in den herfst van 1939 over het einde
der Duitsche duikbooten kan ik hem slechts ver
zekeren dat haai" aantal in vast tempo van maand
tot maand toeneemt en dat dit thans reeds hel
grootste aantal onderzeeërs uit den wereldoorlog
ver achter zich heeft gelaten.
Als de Italiaansch-Duitsche samenwerking in de
Middellandsche zee heeft geleid tot een steeds nau
were kameraadschap en tot steeds grooter succes, dan
zal de samenwerking van Duitschland met Italië en
de overige bondgenooten dbk op de andere oorlogs-
tooneelen geen minder groote resultaten aan den
dag leggen.
Dat' de uittarting van Japan tot deelneming aan
dezen oorlog overigens wel de stompzinnigste, dom
ste daad van onze tegenstanders is geweest, is reeds
in weinige maanden bewezen door den heldhaftigen
strijd van dit volk. Wij, Duitschers,»hebben in
deze worsteling om bestaan of ondergang alleen
maar alles te winnen. Want het verliezen van dezen
oorlog zal in ieder geval ons einde zijn. Het barba
rendom uit Midden-vAzië zal over Europa komen
als in den tijd der Hunnen of der Mongolen tochten.
Niemand weet dit beter dan de Duitsche soldaat
en de met hem verbonden naties, die aan het front
het wezen der bolsjewistische bevrijding van de
menschheid hebben leeren kennen.
Engeland kan in dezen oorlog niet winnen. Het
zal verliezen en dan zal wellicht in zijn geschiedenis
het inzicht baanbraken dat men het lot van volken
en staten niet moet toevertrouwen aan cynische
drinkers of aan geesteszieken.
In dezen oorlog zal de waarheid zegevieren. Zij
nu staat -San onze zijde. Dat de Voorzienigheid mij
heeft uitverkoren om in zulk een grooten tijd
het Duitsche volk te mogen leiden, is mijn eenige
trots. Mijn naam en mijn leven wil ik onvoorwaar
delijk verbinden aan zijn lot. Ik heb tot den Al
machtige geen andere bede te richten dan ons in
de toekomst evenzeer te zegenen als in het verleden
en mij zoolang het leven te laten als in zijn oogen
noodig is voor den beslissenden strijd van het
Duitschê volk.
Generaal Girand uit
krijgsgevangenschap ontvlucht
BERLIJN, 25 April (D.N.B.) De Fransche generaal
Giraud, die zich in Duitsche krijgsgevangenschap be
vond. is uit de vesting Kónigstcin gevlucht. De gene
raal had om gezondheidsredenen grootere vrijheid
van beweging gekregen. Van deze tegemoetkomend
heid maakte hij gebruik en nam de vlucht.
Bekend gemaakt wordt, dat voor zijn gevangenne
ming een belooning van 100.000 R.M. is uitgeloofd.
Ieder, die den gevluchten generaal bij zijn vlucht be
hulpzaam is, wordt met den dood gestraft. Generaal
Giraud is 1.82 tot 1.85 M. lang, heeft een grijzen snor,
is slank en speekt Duitsch met een Fransch accent.
Mededeelingen, die tot zijn opsporing kunnen leiden,
kunnen verstrekt worden aan iedere Duitsche weer-
machts- en politie-instantie.
Zesde zitting van den Rijksdag
tijdens den oorlog
Geestdriftige betoogingen langs de wegen
naar de Krollopera
BERLIJN, 26 April (D.N.B.) Na een pauze van
meer dan vier maanden was de Duitsche Rijksdag
voor de zesde maal in dezen oorlog door zijn presi
dent Goering voor het aanhooren van een verkla-
ing dér regeering bijeengeroepen.
Duizenden en nog eens duizenden Berlijners
troomden naar de toegangswegen die naar de Kroll
opera leiden, om den Führer te kunnen begroeten
tijdens zijn rit naar den Rijksdag.
Toejuichingen weerklonken zoodra de dichte rijen
der bevolking in de lange reeks auto's een der be
kende leidende figuren in het oog kreeg. Met geju
bel werd maarschalk Goering begroet. De geestdrift
wilde maar niet luwen, toen de Führer zich naar de
Krollopera begaf. Voor het vergadergebouw inspec
teerde hij de eerecompagnie van zijn lijfgarde.
In de Krollopera overheerschte het grijs der mi
litaire uniformen, want een groot aantal afgevaar
digden staat in de eerste gelederer^ aan het front en
in het vaderland.
Op de rangen was de generaliteit en de admirali
teit vertegenwoordigd. In de middenloge bevond
zich het corps diplomatique. Vooraan de vertegen
woordigers van Italië en Japan. Ook de binnen- en
buifenlandsche pers was voltallig verschenen. Op de
regeeringsbanken hadden de ministers plaats geno
men. Op de eerste bank zag men minister Von Rib-
bentrop, groot-admiraal Rader, generaal-veldmaar-
schalk Keitel, minister dr. Goebbels en minister
graaf Schwerin von Krosigk. Vlak naast het spre
kersgestoelte zaten minister dr. Lammers en de
perschef dr. Dietrich.
Diepe stilte heerschte in de zaal toen de Führer
om drie uur binnentrad. Naast hem liepen rijks
maarschalk Hermann Goering, minister dr. Frick,
rijksleider Bormann, rijksleider der SS Himmler en
de persoonlijke en militaire adjudanten van den
Führer. Toen Hitier zijn plaats had bereikt werd
hij het voorwerp van een geestdriftige huldiging
van de afgevaardigden.
Rijksmaarschalk Goering opende de zitting met
het voorlezen van de namen der gesneuvelde Rijks
dagleden. Hij herdacht voorts de overleden leden
der regeering Todt en Kerrl en verbond aan dit eer
betoon de gedachte aan alle zware offers aan men-
schenlevens die de natie tot dusver heeft gebracht.
De Rijksdag had zich in zijn geheel ter eere van
de gesneuvelden en overledenen van zijn zetel ver
heven.
Tot slot- verzocht Hermann Goering den Führer
tot het Duitsche volk te spreken. De rede van Hitier
werd steeds weer onderbroken door stormachtigen
bijval.
De Duitsche luchtaanval op Batli
Talrijke branden braken uit
BERLIJN, 26 April (D.N.B.i Het opperbevel der
weermacht deelt mede dat in den afgeloopen nacht
sterke afdeelingen DuMsche gevechtsvliegtuigen
opeenvolgende golven vergeldingsaanvallen op de stad
Bath, ten Zuidoosten van Bristol, gedaan hebben. Bath
is de standplaats van hooge Britsche staven. De leven
dige bedrijvigheid der Engelsehe nachtjagers kon niet
verhinderen dat de Duitsche vliegtuigen hun doel be
reikten. Bij heider zicht werden duizenden brisant-
en brandbommen op Bath geworpen, soms van gerin
ge hoogte. Er braken talrijke van verre zichtbare
branden uit. vooral in het centrum. De aanval bereik
te volkomen het doel en vergold den Engelschen hun
misdadige verwoesting van woonwijken, cultuurmonu
menten en inrichtingen van openbaar welzijn in de
oude Duitsche steden.
BERLIJN. 27 April (D.N.B.) Duitsche gevechts
vliegtuigen hebben, naar aan het D N B. wordt ge
meld, in den afgelooptn nacht de vergeldingsaanvallen
op Bath voortgezet, waarbij de uitwerking van de
brand- en brisantbommen zeer zwaar was
STOCKHOLM, 27 April (A.N.P.) Het Britsche
ministerie van luchtvaart heeft,' volgens den Engel
schen Berichtendienst medegedeeld, dat Maandagoch
tend vroeg Duitsche vliegtuigen een korte, hevige
aanval hebben gedaan op een stad in West-Engeland.
Volgens de ot dusver ontvangen rapporten zijn de
verliezen van menschenlevens tamelijk zwaar. Brand
en brisantbommen hebben uitgebreide schade aange
richt. Ook op andere plaatsen in het Westen en Zuid
westen van Engeland zijn bommen neergeworpen.
Amerikaansche troepen op
Nieuw Caledonië
Fransch protest te Washington
De Britsche Nieuwsdienst publiceert een officieel
bericht uit Washington, volgens hetwelk Amerikaan
sche troepen geland zijn op Nieuw Caledonië in het
Zuidwestelijke deel van den Stillen Oceaan om mee
te helpen bij de verdediging van deze Fransche be
zitting. Blijkens een D.N.B.-bericht uit Vichy heeft
de Fransche regeering door tusschenkomst tar. haar
ambassadeur te Washington. Haye, bij de Amerikaan
sche regeering hiertegen geprotesteerd. De protestnota
luidt:
„In een mededeeüng van het departement van oor
log der,Ver. Staten is de aankomst van Amerikaan
sche troepen op Nieuw-Caleaonië aangekondigd. Deze
mededeeling zegt nog dat de troepen, die met toe
stemming der plaatselijke autoriteiten gezonden zijn,
aan de verdediging van het eiland zullen deelnemen,
Indien Franschen, die hun vaderland ontrouw zijn ge
worden, zich in September 1940 van het eiland meester
gemaakt hebben, geeft dat den Amerikanen nog niet
het recht, daar troepen aan land te zetten. De Gaulle
of zijn vertegenwoordigers hebben niet het geringste
recht om namens Frankrijk te spreken. De Fransche
regeering heeft haar gezant te Washington opgedragen
bij de Amerikaansche regeering tegen dezen maat
regel te protesteeren."
Bruno Brelun
Bruno Brehm (foto archief)
Dr. Bruno Brehm, die volgens afstamming Su-
deten-Duitscher is, behoort tot de Duitsche schrij
vers-generatie van middelbaren leeftijd. Hij werd in
1892 als zoon van een officier in Laibach geboren,
werd in den wereldoorlog meermalen gewond en
geraakte later in Russische krijgsgevangenschap. Na
den oorlog studeerde hij. kunstgeschiedenis en ves
tigde zich in Weenen. In de groote roman-trilogie
van Brehm: „Apis unidi Este", „Das war des Ende"
en „Weder Kaiser noch KÖnig" wordt de aanlei
ding. de afloop en,de nasleep van den oorlog uit
het gezichtspunt van den Oostmark behandeld. In
dit werk toont de dichter duidelijk aan, dat de oude
staatsvormen ineen moesten storten zoodat op hun
puinhoopen het nieuwe Duitschland kon ontstaan.
Voor deze wereldoorlog litteratuur ontving Brehm
in 1939 den nationalen boekenprijs. Ook in de ro
man „Zu früh und zu spat" die over de Duifseh-
Oostenrijksche geschiedenis harrielt, spreekt de
dichter zich uit voor de volksduitsche eenheidsge
dachte. Zijn.op de Duitsche geschiedenis c-n politiek
stoelende scheppingen bestempelen hem meer dan
welken anderen Duitschen dichter van dezen tijd
ook. tot den spreker en uitlegger van de Groot-
Duitsehe gedachte in het gebied van Zuid-Oost-
Europa.
Jong Europa
BERLIJN, 25 April (A.N.P.) In de „Deutsche
Allgemeine Zeitung" publiceert Hans Ludwig
Geiger een artikel onder het opschrift „Jong
Europa", waarin hij schrijft over de bijeenkomst
van Europeesche studenten en frontstrijders te
Dresden. Het Congres, zoo schrijft hij, bood een
rijke mogelijkheid om den delegaties der stu
denten en frontstrijders het groote thema uiteen te
.zetten van het huidige historische oogenblik en
tevens na te gaan welke reacties gewext worden
bij de academische jeugd van ons vasteland door
de kwestie der nieuwe orde in Europ%.
Europa heeft opgehouden slechts een aardrijks
kundige ruimte te vormen, waarin de volken vol
gens egoïstische gezichtspunten konden leven. Het
is niet meer het krachtenveld voor uiteenloopende
economische tendenties, welker uitvoering onder
invloed van Anglo-Amerikaansche economische
opvattingerrten handhaving der economische souve-
reiniteit van het werelddeel ten nadeele vande
Europeesche volken onmogelijk maakte. Europa
staat voor het inzicht, dat tezamen met zijn poli
tieke en economische heroriënteering een gemeen
schappelijke cultureele gezindheid tot ontwikkeling
moet komen. De voordrachten in Dresden hadden
tleze standpunten als middelpunt. Ook de onderlinge
gesprekken draaiden hierom. De waarnemer kwam
verder onder den indruk van de hooge persoon-
lijkheidswaarde der aanwezigen, die allen het stem
pel droegen van een straffe soldateske tucht. De
strijd aan het Oostelijk front vormt voor hen de
natuurlijke voortzetting van hun stryd om de
nationale vcernieuwing.
De jonge Spaansche literatuur-historicus, profes
sor dr. Castro Rial, die thans als eerste luitenant
dient in de Blauwe Divisie, verklaarde: „Boven
de nationale nooden uit omhelzen wij, Spaansche
revolutionairen, het nieuwe Europa". Hierin merkt
men iets van het rhythme van een antwoord, dat
evenzeer geldt voor de andere nationaliteiten. Ten
slotte komen er nog jonge mannen van volken
wien het Groot-Duitsche rijk, opdat zij gestemd
hadden tegen de wet van Europa een nederlaag
moest toebrengen. Hun inschakeling geeft een bij
zondere voldoening. Studenten van volken, die
Duitschland heeft overwonnen, voelen zich door
dit Duitschland thans innerlijk overwonnen. Zij zien
dat niet de strijd aan het einde waarvan de
nederlaag hunner naties stond, de beslissende fase
van den oorlog was. Ook hun blik richt zich naar
het Oosten. Noren. Nederlanders, Vlamingen,
Walen, Franschen, allen vinden trotsche woorden
voor recht en plicht hunner deelneming aan den
strijd voor een beter Eupopa. Ook zij gevoelen dat
de Europeesche ruimte te klein is geworden voor
onderlinge verminking, dat andere impulsen noodig
zijn voor een weg haar een grootere toekomst.
Italiaansche weermachtsberichten
Vergeefsche aanvallen
op Italiaansche convooieri
ROME. 25 April (Stefani). Het 693e weermachts-
bericht luidt:
Geen gebeurtenissen van belang in Cyrenbïca. waar
de weersomstandigheden slechter zijn geworden.
Sterke vliegtuigformaties hernieuwden overdag en
des nachts de hevige aanvalsacties tegen de doelen van
Malta. Er werden treffers geplaatst en ernstige schade
toegebracht aan de havenwerken, marinewerven,
vliegvelden, opslagplaatsen en pakhuizen op het eiland,
die door bommenwerpers van de as werden bestookt.
Een vijandelijk vliegtuig werd door Duitsche jagfers
neergehaald.
Engelsehe vliegtuigen trachtten onze op de Middel
landsche Zee varende convooien aan te valllen. Onze
schepen leden in het geheel geen schade en dank zij
hun snelle manoeuvres en de doeltreffende bescher
ming van het afweergeschut der begeleidende schepen
konden zij hun weg vervolgen en behouden hun be
stemmingshaven bereiken.
ROME. 26 April (Stefani). In zijn weermachtbc-
richt no. 694 maakt het Italiaansche opperbevel het
volgende bekend:
Aan het front van* Cyrenaïca werden vijandelijke
elementen door het optreden van onze verkenners ge
noodzaakt zich terug te trekken. Een Hurricane, die
in duikvlucht een aanval wilde ondernemen op een
heden van onze vooruitgeschoven linies, sloeg te plet
ter, getroffen door ons luchtdoelgeschut. Een andere
machine werd eveneens door het luchtdoelgeschut
van Benghasi vernietigd tijdens een nachtelijken aan
val, die geen gevolgen had.
Italiaansche en Duitsche formaties bombardeerden
met succes de haven Tobroek en andere centra van
den vijancl, waarbij verscheidene vliegtuigen op den
bcganen grond in brand geschoten werden en een
Bristol Blenheim in een luchtgevecht werd neerge
haald. De aanvallen op Malta werden met onvermin
derde hevigheid voortgezet. Belangrijke doelen werden
getroffen. Boven Malta haalden Duitsche jagers twee
Spitfires neer.
Engelsehe vliegtuigen boven
Duitschland
Weer slachtoffers te Rostock
BERLIJN. 27 April. (D.N.B) "Britsche bommen
werpers hebben in den afgeloopen nacht, naar het
D.N.B. verneemt, hun terreuraanvallen op woonwij
ken der stad Rostock voortgezet. Opnieuw werd
schade aan huizen aangericht. Onder de burgerbe
volking vielen dooden en gewonden.
Volgens de tot dusver ontvangen rapporten wer
den* twee der aanvallende bommenwerpers neerge
schoten.
De liefde tot zijn land is ieder
aangeboren
•s-GRAVENHAGE, 27 April. Onder bovenstaand
motto zal op 3 Mei 1942 op het HoutrustterreSn in Den
Haag door den Nederlandschen Arbeidsdienst een fees
telijke demonstratie gehouden worden.
1300 arbeidsmannen zullen daartoe opmarcheeren
en zullen den toeschouwers door lichaamsoefenihgen,
zang en muziek een indruk geven van hun eerlijk wil
len en kunnen.
Dc NederlandschoArbeidsdienst zal voor het eerst
in zijn bestaan in het openbaar aantreden om uitdruk
king te geven aan zijn verbondenheid met volk en
bodem en om ons volk te bewijzen, dat de Nederland-
sche Arbeidsdienst van het volk is en door het volk is
ontstaan.
Ook de arbeidsmeisjes, die bij deze demonstratie
aanwezig zullen zijn, zullen door Meidansen en zang
de toeschouwers zeker weten te boeien.
Wanneer de 1300 arbeidsmannen met hun blinkende
schoppen over de schouders zullen opmarcheeren zul
len zoowel zij, als de arbeidsmeisjes er van overtuigd
zijn, dat de toeschouwers een gunstig oordeel over hen
kunnen vellen.
Zij zullen hun best er voor doen, om de achting en
eerbied van de toeschouwers te verwerven, opdat deze
verder in ons volk zullen worden uitgedragen.
Op Zondagmiddag te 15.30 uur vangt de demon
stratie aan en iedereen is van harte welkom. De toe
gang is vrij, terwijl er voor gezorgd wordt, dat er voor
iedereen plaats is. Het sportterrein Houtrust is gemak
kelijk met verschillende trams te bereiken. Er zijn
maatregelen getroffen om na afloop van de demon
stratie het vervoer van het publiek vlot te doen ver-
loopen.
Het is wenschelijk dat de plaatsen om 15.15 uur in
genomen zijn. Het terrein wordt reeds om 14.30 uur vj<M0
het publiek opengesteld.
