Buitenlandsch Overzicht Henriëtte Bosmans. Cello-Recita Mannenkoor „Caecilia" „De Kampioen" 40 jaar. "en Pim Mulier-wegwedstrijd wenscheli|k. Herinnering aan prachtigen pioniersarbeid. De Centrale Werkplaats te Haarlem. 700 a 800 man weer aan hef werk VIJF maanden is 't geleden dat de confereil tie in de Krimbadplaats Jalta tusschen Öe drie groote mogendheden werd gesloten. Roosevelt heeft daar de overwinning op het Berde Rijk helpen voorbereiden, de victorie zelve heeft hij niet meer mogen zien. Thans vertegenwoordigt Truman de Ver. Staten op de bijeenkomst van de drie staatslieden, die vorige week in Potsdam is geopend en Binsdag hun laatste bijeenkomst hielden vóór het reces", d.w.z. de periode waarin Churchill, Eden en Attlee zich vanwege de verkiezingsuitslagen naar Engeland zullen begeven. Het is meer dan zuiver toeval, het eventueel beschikbaar zijn van gebouwen of dergelijke andere redenen, dat de conferen tie te Potsdam wordt gehouden. Met het uitkiezen van deze plaats moest in de eerste plaats tegenover Duitschland, in de tweede ■plaats tegenover de wereld nog eens duide lijk onderlijnd worden, dat de Duitsche mili taire macht, dat het naar de wereldheer schappij strevende Duitsche militairisme is geveld. Potsdam en de doodelijke kilheid van bet Pruisische soldatendom waren voor de andere landen geassocieerde begrippen; voor öe Duitsche militaire kaste en de haar in aanbidding en vrijwel willooze overgave vol gende massa was het de heerlijkheid en de glorie van het „Deutschland, Deutschland fiber alles". Op de slagvelden, in Afrika, in Rusland, in Normandië, op het grondge bied van het Duizendjarig Rijk" zelf is deze glorie verschrompeld. Het dreunen van duizenden Russische laarzen, de expositie van dat machtige Geallieerde militaire ap paraat bij de overwinningsparades in Berlijn iiebben waandenkbeelden kunnen doen ver dwijnen, en nu: Potsdam, het centrum, ■waarheen de gedachten van alle Duitsche - militairisten uitgingen, voor de gansche we reld symbool van dreigend Pruisendom, ge bruikt als conferentieoord voor hen, die over het lot van Duitschland zullen beslis sen. In het hart van het land wordt over zijn lot beslist en het kan er geen enkelen invloed op uitoefenen. Een nederlaag kan niet scherper en duidelijker geaccentueerd worden. Over de besprekingen tusschen Churchill, Stalin en Truman lekt bijzonder weinig uit, zoo weinig zelfs, dat vele Engelsche.en Ame- rikaansche persorganen hun ontevredenheid over deze geheimzinnigheid uitspreken. De bladen moeten genoegen nemen met een en kele verklaring, dat er goede resultaten wor den bereikt, welke dan lijkt te worden uit gegeven, opdat niet de gedachte kan ont staan, dat er geen overeenstemming zou be staan. Dan weer wordt gewaagd van groote concessies van Russische zijde, doch eenige zekerheid is tot nu omtrent een en ander niet te krijgen. Het is te wenschen, dat er inderdaad vele goede besluiten zullen wor den genomen, want er zijn zooveel kwesties aan de orde, waarbij ons werelddeel ten nauwste betrokken is, dat het niet mag ver wonderen, dat we recht meenen te hebben te weten wat er besproken wordt. Van de bij eenkomst t-e Jalta weten we, dat daar beslo ten werd de democratische recónstructie" van Europeesche landen aan de moedigen. Sedert is echterook weer eens gebleken, dat „democratie" bij dieper nadenken toch geen begrip is, waarover in alle deelen van de wereld precies gelijk wordt gedacht. Want ook de drie deelnemers aan de conferentie hebben blijkbaar niet elk hetzelfde onder „democratische reconstructie" verstaan, ge zien b.v. de moeilijkheden bij de vorming van een Poolsche regeering. En de vlotheid, waarmede in O. Europa gereconstrueerd wordt, is heel wat grooter dan in W. Europa. In een artikel in de „Times" wordt erop ge wezen, dat de Sovjet-Unie zich 20 jaar lang van Europa verre heeft gehouden, maar nu weer tot dit werelddeel is teruggekeerd en daarbij ook de oude Russische buitenland- sche politieke paden is gaan bewandelen. Naar veiligheid wordt gestreefd, maar ook naar uitwegen in O. Europa. Doch hoewel de wegen hetzelfde zijn gebleven, is er een groote verandering gekomen in de metho den. Nu bevordert de Sovjet-Unie in dé Oost-Europeesche landen agrarische hervor ming, staatstoezicht op de sleutel-indus trieën en banken, verbod van rechtsche en soms zelfs van centrum-partijen. Een re- geeringsblok kan alleen gevormd worden door communisten en die groepen welke on geveer tot het centrum komen. Alleen wan neer dit binnenlandsche program wordt aan vaard, acht men zich in Moskou verzekerd van het verlangen om ook in buitenlandsch- politiek opzicht met de Sovjet-Unie te wil len samenwerken. De West-Europeesche begrippen over de mocratie, zijn andere dan de hierboven ge schetste. Dit zal ook tengevolge hebben, dat de reconstructie in Midden- en West-Euro pa langs andere banen zal gaan en andere resultaten zal opleveren dan in O. Europa. Het belangrijkste is evenwel, dat de stem van ons werelddeel in het wereldkapittel ge hoord moet blijven. Want zelfs na al deze jaren van lijden is de kwaliteit van het Europeesche denken nog zoo hoog, dat het voor de wereld leidinggevend kan zijn. En ons continent mag oud zijn, het ls niet té oud en nog minder verouderd. Het he?*" nog een groote taak in de wereld en het k de andere werelddeelen nog op vele terre- voorlichten. PERSONALIA Als predikant bij de Chr. Geref. Kerk te Zaandam is beroepen Ds. D. Henstra, predikant te Haarlem Noord. Voor het beroep naar Haarlem Centrum van de chr. Geref. Kerk is bedankt door Ds. IS. den Boer uit Amsterdam. Ds. P. Visser, predikant bij de Gerefor meerde Kerk van Vijfhuizen, heeft bedankt voor het beroep naar Zuilen. BURGERLIJKE STAND HAARLEM, 24 Juli 1945. BEVALLEN: 19 Juli, H. J. Keitzvan Schagen, d.; 20 Juli, J. M. Warren—van Frankenhuijsen, d.; H. G. S. BoermaVan "Winckel, d.; M. M. MuldersBreedijk, d.; E. van Beien—van Popta, z.; G. Boerrigter van 't Vlie, d.; 23 Juli, J. C. Kistemaker— Keizer, d.; A. A. M. Barten—Drost, d.; K. Noppen—Leijstra, d.; 24 Juli, C. W. Maar schalkWebbe, z.G. Sminkvan Berloo, z.; T. J. van Ophem—Haak, z.; H. S. Bou- manOomen, d. OVERLEDEN: 20 Juli. J. C. Roozekrans, 52 j., Deckerstraat; 21 Juli, C. Stierp—Lan- gendijk, 66 j„ Kenaupark; 22 Juli, I. M. RichardusBenoist, 39 j., Fuhrhopstraat; W. U. Stevenhaagen, .69 j„ Korte Begijnestraat. ONDERTROUWD: 24 Juli, J. J. A. van der Linden en A. M. A. van Lunenburg; L. Wit- zenhausen en J. M. Valbragt; J. van der Velde en M. van Asten; D. Visser en S. Olyrhook; D. A. van Abs en H. Staverman; H. W, Poppink en E. Zonneveld; J. van Kampen en G. Capaan; C. H. de Loor en Cr F Bakker GEHUWD: 24 Juli, H. W. van Zomeren en H. Pijnaker; W. Zorn en G. Augustinus; J. D., Stelfens en H. Kloppenburg. JEUGDBIJEENKOMST VOLKSBEWEGING Dinsdagavond werd er in den Stadsschouw burg te Haarlem een door de Ned. Volks Beweging georganiseerde jeugdbij eenkomst gehouden. Na een kort inleidingswoord van den voorzitter der afd. Haarlem, Mr. F, J. D. Theyse, sprak Dr. H. Brugmans tot de bijna geheel gevulde zaal. „Als we om ons heen kijken", aldus spr., „lijkt het soms'of de wereld weer normaal wordt, dit is echter volkomen gezichtsbedrog." Spr. schetste de totale moreele ontreddering, die niet alleen het gevolg van de bezetting is, maar ook de erfenis van voor den oorlog. „De in den Duitschen tijd bevuilde idealen moeten weer gereinigd worden en bijdragen tot onze toe komst." Er werd uiteengezet dat op het oogenblik de groote strijd van de Volksbe weging gaat tegen het Nihilisme, dat is de strijd van allen tegen allen, en tegen de reactionnairen, dat zijn zij die terug willen naar de toestanden van vóór 1940. Vervol gens gaf spr. een duidelijke uiteenzetting van het Personalistisch socialisme, waarbij hij er den nadruk op legde, dat tegenwoor dig de jeugd zich niet meer afzijdig mag houden van de politiek. „Ieders probleem is aller probleem." Tij dens de pauze kwamen er 60 vragen binnen. Niet alle vragen konden in het tweede deel van den avond worden behandeld, maar een aantal werden voor een volgende bijeen komst op zij gelegd. Tot de beantwoorde vragen behoorden o.m.: Aan wie zijn de fouten van vóór den oorlog te wijten? Waarom was de gedachte van de neutraliteit fout? Hoe staat de Ned. Volksbeweging te genover den corporatieven staat? Hoe moet de structuur van de radio zijn? Aan het slot der bijeenkomst werd het Wilhelmus ge zongen. Zoowel in de pauze als later op straat hoorde men de jeugd verder praten over het gehoorde. Talrijke staaltjes van pianistisch meester schap heeft het in den Stadsschouwburg te Haariem gegeven 2de recital van Henriëtte Bosmans gedemonstreerd. Beethoven's Sonate op. 31 no. 2 leverde nog niet het meest geschikte terrein. In het eerste hoofddeel miste ik de mysterieuze sfeer der aanvangsaccoorden en het angstige, geagiteerde van de reactie daarop, in het tweede het orkestrale coloriet en de juiste rythmische indeeling, in het derde de voor geschreven sforzati en de daaruit voort spruitende dynamische tegenstellingen. Doch de herhaling van Moussorgskl's „Tableaux" openbaarde weer, en nu in de détails veei duidelijker dan kort te voren in de groote zaal, den rijkdom van haar instrumentaal palet. Nog overvloediger bleek die uit de vertolkingen na de pauze: de klankfanta- sieën van Debussy's „Préludes" (2 uit het lste en 2 uit het 2de Boek), waarin irisee- rende kleurtooveringen met momenten van mannelijke kracht afwisselden; de beide „Préludes" van Rachmaninoff en het eene van G. v. Brucken Fock, die na Debussy ïeiwat reactionnair schenen; de delicate praline van T. Carreno en de geestige „Rhapsodie" van Dohnanyl; tenslotte de toe giften n.l. de Etude op. 25 no. l en een der posthume Mazurka's van Chopin. Doch waarom vele dier composities „Pré lude" heeten is mij evenmin duidelijk als de descriptieve waarde van sommige der titels, die Debussy achter zijn „Préludes" schreef. KAREL DE JONG Wat Maandagavond in de Haarlemsche Be gijnhofkapel ten gehoore gebracht werd door den cellist Mare Rozelaar en de pianiste Rie Bielle vormde strikt genomen geen cello recital, want twee der uitgevoerde werken, n.l. Beethovens Variaties op een Thema uit „Judas Maccabeüs" en Brahms' Sonate op. 38. behooren tot de kamermuziek, waarin het klavier als minstens gelijkwaardiee van de cello behandeld is, en van Coup.- 'ns Suite zou men haast hetzelfde kunnen zcÊ °n. Dit daargelaten: de cellist speelde veeïszi uit stekend, met een mooie, warme toonprc met een zuiverheid, die zelfs sommige t listen van professie de heer Rozelaar is, naar ik vernam, leeraar in de oude talen hem mogen benijden; met een stokbeheer- sching, die alle dynamische schakeeringen omvatte en alleen iets te kort schoot, waar ongewilde accentueeringen van zwakke maat- deelen ontstonden; ten slotte, met een muzi kale intelligentie, die ook een werk als Bachs solo-Suite (no. 3 in C. gr. t.) in breeden kring genietbaar vermocht te maken. Over de wen- schelijkheid der rubati in dit werk kunnen de meeningen verschillen. De praestaties der pianiste waren correct, zoowel in de bege leidingen der werken van Handel (Sonate in g. kl. t.) en Couperin als in hef samenspel (Beethoven en Brahms), doch in dit laatste klonk de vleugel doorgaans te sterk en door het overvloedig pedaalgebruik ontbraken de noodige tegenstellingen, gingen articulatie en frazeering grootendeels te loor, zoodat vooral in Brahms' Sonate de gewenschte helderheid ontbrak. Overigens was de samenwerking goed. De bijval gaf aanleiding tot een extra nummer. KAREL DE JONG „Caecilia" is uit haar gedwongen rust her rezen, springLj|vend en blijkbaar zonder schade. De virale kern was intact gebleven, daaromheen groepeerde de rest zich willig, zoodat de oude standaardnummers „Het Geuzenvendel" van Roeske en „De Ruïne"" van L. F. Brands Buys even sonoor klonken als in de beste vroegere jaren. En de diri gent Nico Hoogerwerf, bij zijn terugkeer op het podium hartelijk begroet, hield twee nieuwe eigen welluidende werken ten doop: „Sanctus" voor gemengd koor, in rondo- vorm geschreven en „Zorgennacht" voor koor en orkest. Bij het eerste werkte Haar lem's A Cappella koor mede, bij het tweede bovendien de Orkestklasse van Haarl. Muz. Instituut. Deze orkestklasse, versterkt door leden der H. O. V. opende het gemengde program ma met de vertolking der Ouverture „Gijs- brecht van Amstel" van J. J. H. Verhulst (1816'91), die in plaats van Beethoven's „Coriolan"-ouverture gespeeld werd. De oprakeling van het in 60 jaar niet uitgevoer de Nederlandsche stuk was een aardig denk beeld van den dirigent Karei Mengelberg; een artistieke winst bracht deze conserva tieve stamppot van Corialan-, Ruy Bias- en Manfred-ingrediënten niet mede. Doch we moeten van groote waardeering getuigen van hetgeen Mengelberg's krachtige en deskun dige leiding met het grootendeels uit dilet tanten gevormde orkest heeft weten te be reiken. De paukist gaf door zijn bombarde menten een actueele en dramatische tint aan het overigens verbleekte stuk; overigens moge hij meer discretie betrachten, want in de later gespeelde Volksliederen der Ge allieerden behandelde hij zijn partij wat al te solistisch. Het „Wilhelmus" werd door het geheele publiek geestdriftig meege zongen. Annie Woud zong Nederlandsche liederen van Pijper, Van Oort, Röntgen en Zweers met de prachtige altstem en den gloed die haar eigen zijn. Emmy van Eden begeleidde bescheiden en voortreffelijk als steeds, doch had bij deze stem den vleugel gerust ge heel open kunnen zetten; de fijne piano partij van Zweers' Lied ware dan beter tot haar recht gekomen. Het overweldigend applaus noopte beiden tot een toegift. Annie Woud en Nico Hoogerwerf werden met bloemen gehuldigd. KAREL DE JONG. DE BANKBILJETTEN VAN 100,— De banken, die buiten omloop gestelde biljetten van 100 bij de Ned. Bank heb ben ingeleverd, of nog zullen inleveren, kunnen desgewenscht dét gedeelte van de ingeleverde biljetten, dat op Juli, na het afsluiten van de kas deel uitmaakte van den eigen kasvoorraad, na een onderzoek beleg gen in geblokkeerde Nederlandsche schat kistpromessen. Donderdag 26 Juli is het veertig jaai geleden dat de S. V. De Kampioen, die zooveel baanbrekend werk op het gebied der wielersport verricht heeft, o.a. door den later beroemd geworden renner Tul leken werd opgericht. De viering van het jubileum is uitgesteld tot medio December. Zondag 29 Juli van 24 uur recipiëert de vereeniging in de boven zaal van Rest. Brinkmann. De geschiedenis van deze vereeniging ver meldt niet alleen een aantal bekend gewor den renners, maar ook de organisatie van wielerwedstrijden die alle een succes gewor den zijn; hierbij denken wij bijv. aan de Ronde van Haarlem in 1937, die in Den Hout verreden werd en die van Zandvoort in 1939, verder de Ronden van Haarlem-Noord in '42. '43 en '44. Een groot deel van het orga nisatorische werk is te danken aan den te- genwoordigen secretaris, die tot voor kort als voorzitter der vereeniging, redacteur van het clubblad en voorzitter van de provin-, ciale wielerorganisatie veel verdienstelijk' v voor deze sport gedaan heeft. Hij kW;. in 1907 reeds in het bestuur van De Kamp n en is met twee onderbrekingen daarin z verdere leven werkzaam gewees.t Eerst na d n eersten wereldoorlog kan van bloei der vereeniging gesproken worden. Als bekende figuren uit den begintijd noemen w:j: Tulleken, die maal kampioen van Ne- dei nnd werd, Van h k. eveneens kampioen van N -^rland en tht,vs lid van de Sport- ccmmissit der N. W. U., later kwam Van Egmond, Ned., Olymp. en Wereldkampioen sprint amateui>-. die ook een belangrijk aan deel had in het bcsalen van het ^aan-club- kampioenschap van 'Jen. in 1933. Bekende figuren van recenter da;nm zijn de amateur kampioen van Ned. Pee te. s, jnk Oon.^ de kampioen onafhankelijken De v en C- r Bijster. De uitslagen van de nog maar kor. geleden gehouden wedstrijden n dat de Kampioen zich ondanks zi v ,,ren niet te oud voelt om zoo nu en dan een kampioenschap in de wacht te sie< en. Een lezer schrijft ons: Pim Muiier, die begin van dit jaar tach tig jaar werd, is wel onze sportpionier bij uitnemendheid. Niet alleen begon hij in den Haarlemschen Koekamp met H.F.C. het eerst te voetballen, niet alleen hield hij op Oud-Berkenrode te Heemstede en op „Rooswijck" te Velsen de eerste athle- tlsche wedstrijden, maar ook als beoefe naar van allerlei takken van sport voet bal, athletiek, bandy, lawntennis, schaat senrijden, wielrennen behoorde hij steeds onder de besten. In zijn Sportdagboek, dat hij ln zijn jonge jaren bijhield, worden vele zijner sportsuccessen vermeld naast zijn con sciëntieuze trainings-verrichtingen. In 1885 lezen we dat hij regelmatig traint op den weg Haarlem-Amsterdam, beginnend aan de Amsterdamsche Poort te Haarlem en eindigend bij de Haarlemmerpoort buiten Amsterdam, een afstand van 16 KM. Muiier had zich als uiteindelijk doel ge steld dezen afstand binnen het uur te loo- p„en en na een stugge training van enkele maanden slaagde hij daarin werkelijk. We lezen nl. op 10 September 1885 dus dit jaar zestig jaar geleden temidden dezer steeds voortgaande notities: Haar lemmerpoort (A'dam) naar Amsterdam sche Poort (Haarlem) in 57 minuten. Guus van Stralen, één van Muiier's «vrienden, reed in zijn tilbury mede en gaf de snel heid aan. Zoo had Mulicr dus eindelijk kans gezien dit traject binnen bet uur af te leggen. Als men Muiier, den allround-athleet, vraagt naar zijn zwaarste sportprestaties, dan zegt hij, dat hij er zich drie herinnert: le zijn prestatie op het traject Haarlem Amsterdam, bereikt na intensief oefenen; 2e zijn 9 uurs-skiloop van Hernösand naar Sundsvall, waarbij hij de Lappen te snel was; 3e zijn Elfstedentocht op dooiijs in 1913, toen hij onder de ongunstigste om standigheden den tocht nog binnen 15 uur wist te beëindigen. (Zijn tijd van 12 uur 55 min. in 1890 op een tocht langs de Friesche elf steden gemaakt, stond gedu rende 22 jaren als onaantastbaar record). Het lijkt ons een goed idee om de her innering aan Mulier's pioniersarbeid in de spoit levendig te houden door de jaarlijk- sche organisatie omstreeeks 10 September te beginnen in dit jaar: zestig jaar later van een Mulier-wegwedstrijd op het traject Haarlem-Amsterdam, b.v. het eene jaar door de H.A.V. „Haarlem", het andere jaar door een Amsterdamsche athle- tiekclub. Mocht dit jaar de lichamelijke conditie onzer athleten nog niet zoodanig zijn, dat de medici toestemming geven voor een dergelijken wedstrijd over 16 K.M., dan zou men een korter traject kunnen uitzetten. Doel is hoofdzakelijk; te herinneren aan het schitterende werk. dat Muiier èn als organisator èn als athleet in den oertijd van de sport heeft verricht, waardoor hij verdient bekend te blijven in het Neder landsche sportleven en in de Haarlemsche sportwereld in het bijzonder. Van Haarlem uit immers heeft zich. dank zij Muiier, de sport in ons land verbreid! De Duitschers hebben zoo vertelde ons Ir. H. F. Ott de Vries, directeur van de Centrale Werkplaats der Spoorwegen te Haarlem gedurende de spoorwegstaking 8 maanden de gelegenheid gehad onge stoord te plunderen. Dat hebben ze dan ook grondig gedaan! Toen wij na de bevrijding terugkwamen, vonden wtf volkomen leeggehaalde werkplaatsen. Vrij wel alles was verdwenen: machines, werk tuigen, gereedschappen. Bovendien is nog al het materiaal uit de magazijnen ge haald. Er is geen stukje hout of ijze* achtergelaten. Het is moeilijk de waarde van het door de Duitschers geroofde precies vast te stellen. Als wij de oude boek- j waarde nemen, beloopt het al 6 of 7 millioen gulden. Maar het is gebleken, dat er nadien een belangrijke prijs- i stijging geconstateerd moet worden, zoodat wij, als wij het gestolene nu zullen kunnen vervangen, daarvoor on getwijfeld 10 of 11 millioen gulden moeten neertellen. Natuurlijk wordt getracht te weten te komen waarheen onze bezittingen in Duitschland vervoerd zijn. Voorzoover wij kunnen nagaan, zijn ze over het geheele land gedistribueerd. Dat maakt het terug halen moeilijk. Iets anders, zou het zijn als men zich op het nuchtere standpunt stel de: „De Duitschers hebben te Haarlem een spoorwegwerkplaats volkomen leeggehaald, zij moeten daarom de volledige installatie van zoo'n bedrijf teruggeven". Het zonder linge geval doet zich voor, dat het over wonnen Duitschland nog zeer veel spoor- wegwerkplaatsen heeft die intact zijn ge bleven, terwijl Nederland, dat tot de over winnaars behoort, er geen enkele meer heeft De afwikkeling van de verdeeling van den oorlogsbuit blijkt evenwel vele moei lijkheden op te leveren. Tot op dit oogen blik hebben wij nog niets terug ontvangen en wij kunnen ons ook nog niet vleien met de hoop dat er gauw wat komt. Er wordt daarom getracht zooveel mogelijk machines en gereedschappen aan te koopen. In ons land hebben wij reeds iets kunnen krijgen, maar daarmee zijn wij niet klaar. Er gaat nu een ingenieur naar Engeland en Ame rika, maar wij weten nu nog niet of wij er langs dezen weg in zullen slagen alles te koopen wat wij noodig hebben. Bovendien, zal dan wel rekening gehouden moeten worden met een leveringstijd. Er zal dan ook wel gauw een jaar gemoeid zijn met het opnieuw installeeren van ons bedrijf. Op dit oogenblik werken wij halve dag én met 700 a 800 man. Vroeger waren er 1200, maar er is nog al wat personeel uitgeleend. Het ligt in de bedoeling geleidelijk het aantal werkuren uit te breiden. Op dit oogenblik zijn nog veel menschen bezig met opruimingswerk, want de Duitschers hebben hier een hopelooze rommel achter gelaten. Er kan nog alleen eenvoudig her stelwerk verricht worden, want veel moet met de hand geschieden. Het zal de vraag zijn of de 'Spoorwegen als onze werkplaats over een jaar weer op volle toeren kan draaien, reeds behoefte hebben aan onze volledige capaciteit. Het is namelijk met ons spoorwegbedrijf eigen aardig gesteld. In Duitschland heeft men meer spoorwegmateriaal dan voor den oor log, zoodat het niet te verwonderen is, dat er al weer een behoorlijk functionnee- rend spoorwegverkeer is. De Duitschers hebben in ons land zooveel locomotieven, motorwagens, personen- en goederenwagens gestolen, dat er niet veel overgebleven is. Óp enkele trajecten rijden wat diensten, maar de spoorwegmannen schamen zich voor het materiaal dat nu op den weg is. Er is wat spoorwegmateriaal uit Duitsch land terug gekomen, maar belangrijk is dat nog niet. Zou het zoo vervolgde onze zegsman onbillijk zijn, als Duitsch land er toe gedwongen werd zooveel ma teriaal terug te geven, dat in Nederland een behoorlijk spoorwegverkeer mogelijk was? Maar misschien zijn wij wat te onge duldig en brengt de naaste toekomst ons nog, wat wij reeds nu verwacht hadden. Bij het vredesverdrag van 1918 is aan Duitsch land ook de levering aan Frankrijk opge legd van èen belangrijke hoeveelheid spoor weg-materiaal. Aanmaak van nieuw spoorweg-materiaal in Nederland wordt door het tekort aan materialen sterk bemoeilijkt. Het liefst? zouden de Nederlandsche' Spoorwegen zoo spoedig mogelijk overgaan tot electrificatie van een zeer groot aantal lijnen. Maar daarvoor zou het noodig zijn, dat de fabri cage van spoorwegmateriaal in ons land voorrang verkrijgt wat de materialen-voor ziening betreft. Het zal de vraag zijn of de regeering daartoe, in verband met 'de voor ziening in andere behoeften die ook op voorrang aanspraak maken, zal kunnen b sluiten. Bovendien zou dan ook de be schikking verkregen moeten worden over een groot aantal motoren. Eerst als wij precies weten welke plannen de regeering in deze heeft, kan door de Spoorwegen be- Tist worden in hoever de plannen tot elec ta'ficeering in de naaste toekomst verwe zenlijkt zullen kunnen worden. AGENDA WOENSDAG 25 JULI Stadsschouwburg: Operette „De Vogel koopman", vertolkt door de Haarlemsche Operette spelers, 7.30 uur. Gem. óonc ertzaalFranck Cyclus door Albert de Klerk met medewerking van so listen 8 uur Hulp kerkgebouw, Camplaan 18, Heem stede: Vergadering Antirevolutionaire kies- vereeniging „Nederland en Oranje' Spreker: Ds. W. C. van den Brii k, 8 uur. Kerkgebouw Ned. Prot Bond. Postlaan Heemstede. MeJ. C. ten Boom spreekt, o er: „Mijn ervaringen in het concentratiekan; Circus Saltarino, Kinderh -^singel, 2 en 7 30 Rembrandt Theater: Oxize echtgenoote. 2.30, 4.30, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: Onze echtgenoote. 2, 4, 6.30 en 8.45 uur. Luxor: Journaalvoorstelling 1-10 uur. Frans Hals Theater. In de schaduwen van het noodlot, 2.30, 7 en 9.15 uur. DONDERDAG 26 JULI Groote of St. Bavo Kerk: Orgelbespeling door George Robert, 3-4 uur. Instituut „Erasmus" Florastraat 13: 1 - zing Drs. A. I. van Houwelingen-Rijkhoek 8 uur. Zuiderkapel, Zuiderstraat 15: Lezing van den 'heer S. A. Bruyn, 8 uui. Gem. Concertzaal: Lezing door den heer M. H. Du Croo (Abraham Exodus). Onder werp: „Indië en wij". 8 uur. Circus- en bioscoopvoorstellingen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1945 | | pagina 2