Vischvoorziening en vischprijzen in Haarlem Negers Waaraan Nederland behoefte heeft Buitenlandsch Overzicht Waardoor zoo weinig en zulke dure visch In Haarlem wordt e: vee! over geklaagd, dat ei zoo weinig visch komt en dat de visch zoo duur is. Men kan den laatsten tijd in de bladen dikwijls lezen, dat de vissehersschepen met zulke «roolc vangsten in IJmuiden binnen komen en daaruit leidt men dan at. dat er zoo veel visch in IJmuiden wordt aange voerd. Het eerste is juist, maar het tweede niet, Ofschoon de omzetcijfers van het Staatsvlsschershavenbedrijf Lhans veel hoo- ger zijn dan in de laatste jaren •■■oor den oorlog, zijn de aangevoerde hoeveelheden vee', minder. Zoo bedroeg de aanvoer in Augustus 1939 ruim vier milltoen kg., m Augustus 1945 slechts 2.4 millioen kg. Dat is dus slechts Iets meer dan de helft. En dan moet men niet vergeten, dat de vraag naar visch veel en veel grooter is. doordat de vleeschpositie in ons land zoo on gunstig is. Daarover behoeven we niet uit te weiden. Velen zullen zich niet weten te herinneren, wanneer ze een stukje vleesch anders dan uit een Canadeesen blikje op hun bord gehad hebben. Daarom roept een ieder om visch en eten nu menscnen visch die ze vroeger niet lustten. Het vischverbruik 111 ons land was voor den oorlog zeer gering, veel geringer bijv. dan in Engeland en Duitschland Daar komt nog bij. dat in de wijze van vischvoorziening een heele ommekeer is ge komen. Had men vroeger een dïnétje, men belde zijn vischwinkelier op en men kreeg prompt wat men noodig had. DM is thans niet meer mogelijk, want de vischwinkelier moet, evenals de venters afwachten wat hem wordt toebedeeld. Het Bedrijfschap voor Visscherljproducten regelt thans het ge- heele visscherijbedrij'f; het vaardigt alle maatregelen uit In verband met de visscherij en den vischhandel. De afdeeling IJmuiden van de vakgroep Groothandel in Visch ont vangt als centraal lichaam alle visch die in IJmuiden wordt aangevoerd, waarvoor vast gestelde prijzen worden betaald. De vak groep krijgt van net bedrijfschap aanwijzin gen, waarheen de bij de vakgroep aangeslo ten vlschhandelaren de visch moeten ver zenden. De verzending geschiedt naar de plaatselijke verdeelcentra. die de visch over de winkels en de venters in de stad ver- Uit het bovenstaande valt zonder moeite at te leiden, waardoor het thans 7.00 veel moeilijker is aan visch te komen dan voor heen Voorheen werd de bestelling netjes schoongemaakt thuisbezorgd, thans moet men er op uit naar den winkelier of den venter. En als men dan geluk heeft krijgt men wat. Over de vischprijzen hebben wij reeds eerder iets geschreven en dit gaf een reeder van een paai kleine scheepjes aanleiding op. te merken, dat de visch weliswaar voor het publiek te duur is. maar dat, wanneer de prijzen weer verlaagd worden (hetgeen in middels reeds is geschied) en de exploitatie kosten niet verminderen, de kustvisscherij wel kan opdoeken. Dit is inmiddels een paar weken geleden, maar de kustvisscherij is nog niet opgedoekt en daar wordt ook niet aan gedacht, want het gaat veel te goed. Er zijn ook en vooral in het visscherij bedrijf boffeis en pechvogels en wanneer een vis- scheunan eens erg ongelukkig is met 2ijn netten enz., verspeelt hij gauw heel wat geld. Maar over het algemeen wordt er, ondanks de in hei begin dezer maand ingevoerde prijsverlaging, nog grof geld verdiend. Het is Stevan Bergmann Ondanks reclame en pretentieuze toe gangsprijzen was de Gem. Concertzaal Zon dagnamiddag slecht bezet. Bergmann zelf bleek beter pleiter voor zijn beteekenis als pianist te zijn. Elke twijfel daaraan ver dween in den loop van zijn voordrachten; die van Rachmaninofff's Sonate op. 28 le verde wel het meest overtuigend bewijs dat hij een virtuoos van groot formaat is Welk «en haast onmenschelijke moeilijkheden hledt die 55 bladzijden vullende compositie, complicaties zonder tal en zonder weerga 111. boven en onder klankmengelingen, die zelve voortdurend in deinende of trillende bewe ging zijn, een nu latente, dan aperte, poly- Rhonle, die aan techniek en geheugen de oogste eischen stelt! Zijn Mozart had me nog niet geheel over tuigd; vooral ln het D inaj.-Rondo was niet aan alle rythmische détails aandacht ge schonken. Doch Busoni's transcriptie van de beroemde d min. Orgeltoccata van Bach speelde hij fameus en in grooten stijl. Veler «esthetische bezwaren tegen zulk een be werking deel ik niet. Bach's eigen praxis kan ze rechtvaardigen. De Variaties en Fuga op. 35 van Beethoven werden me met te weinig tegenstelling gespeeld; technisch stond de uitvoering boven bedenking. De virtuoos demonstreerde zich in Rachmani noff's Prélude op 23 no. 2 en de tegen het slot wat te snel opgedreven Barcarolle van Cliopin; onfeilbare greep en worp. prachtig figurenspel ln elke dynamische schakeering. Geestdriftige bijval aan het slot, bekroond door twee fijne improvisaties. K. DE JONG. Henk Schaer: Boutens' Odyssee. Homerus behoort tot de dichters, wier werk door vertaling zijn voornaamste be koring verliest. In zijn zoetvloeiend Grieksch kar men de hexameters laten voortkabbelen zonder dat het het oor vermoeit. Doch in het Hollandsch klinkt dit eentonige rhythme met de daarvoor noodzakelijke ongebruikelijke woordschikking saai en ge kunsteld en het stereotype epitheton boet aan oorspronkelijke kracht in. Deze moeiten vermeerderen nog. wan neer Boutens de vertaler is. wiens onaan- zwaart met een verkrachting van de Hollandsche syntaxis en een van het metrum pasklaar gemaakt vocabularium van eigen vinding, dat de begrijpelijkheid van het toch al door mythologische en ge nealogische omschrijvingen en toespelingen voor niet-Grieksche luisteraars duistere h'Mendicht nog weer vermindert. Men moet al een bard hij de gratie Gods zijn. om aldus de Odyssee voor zijn audi torium te laten leven. En een zoodanige uitverkorene is Henk Schaer niet. Men kan «Ie moeite loven, welke hij zich gegeven beeft om Boutens verzen van buiten te leeren. maar hiermee is het meeste gezegd. Hij heeft heel zijn voordracht afgestemd op Stentor en dit stern-volume, dat hij had met-ten reserveerer, voor de dramatische hoogtepunten, handhaafde hij ook waar de «lichter zachte snaren betokkelt en zoete xvoordekens spreekt. Deze daverende rheto- rlek stond elke' nuanceering, elk accent, elke climax in den weg. Even ongevarieerd ais zijn voordracht was zyn mimiek, zoodat de toehoorder gespeend bleef van de be- toovering. waarmee de vertolker hem ln Ho merus' verbeeldingswereld had moeten ver plaatsen. H. G. CANNEGIETER. ons bekend, dat Ioggerree«Iers in een paar maanden tienduizenden guldens, ja zelfs meer dan een ton „schoon geld" hebben ver diend. En dal is ook geen /wart geld, want zU hebben hun visch tegen de offieieele prij zen verkocht. •Deze gunstige resultaten zijn niet alleen het gevolg van de hooge prijzen, maar ook van de groote vangsten. Wij hebben gezien, dat de aanvoer in Augustus 1945 bijna de helft was van die van Augustus 1939. En in Augus tus 1945 waren er nog geen tien trawlers en hoogstens 40 loggers in de vaart. In 1939 wa ren het ongeveer 100 trawlers en 125 loggers, die de markt in IJmuiden van visch voorza gen. Hetgeen beteekent dat de vangcapaci- teiten der beide jaren zich ongeveer verhou den als 6 1 De moeilijkheid bij het koopen van visch is, dat het publiek niet gemakkelijk kan constateeren. of de winkelier of venter bo ven den maximumprijs verkoopt Deze zijn inmiddels belangrijk gedaald. Flinke schel- visch. mooie schol en groote kabeljauw, vischsoorten, die voor de een paar weken ge leden ingevoerde prijsverlaging nog onge veer f 1.80—f 2.00 per kg. kostten, zullen nu ongeveer I 1.20—f i.30 kosten. Wanneer men meer betaalt, betaalt men teveel. Wat Engelschen en Amerikanen voor ons doen Gedurende de laatste zes maanden zónd de Engelsche bevolking aan Nederland 160.000 *kleedingstukken, 102.500 stuks on dergoed. 32,000 dekens, 138.000 stuks kin- derkleedlng, 70 000 paar schoenen en laarzen. 300 bedden en 6300 oliekachels. Bovendien werden nog 99 Ziekenwagens gestuurd, ook zullen weidia nog 52 zie kenwagens worden aangekocht. Op dit oogenblik ontvangt Nederland van Britsche zijde 8 tbn goederen per dag. Van Amerikaansche zijde werden tot nu toe 17 schepen met voedsel en medi cijnen ontvangen, 213.500 kg. geconden seerde melk, 126.500 kg. graan, 105.500 kg. melkpoeder. 98.074 kg. kindervoeding. 55.000 kg. margarine, 3 ton soep. 5 ton honig, 16.500 delro-maltose. 15.310 kg. le vertraan, 13.000 kg. zeep, 98 kisten en 175 balen nieuwe kleeding, 2553 kisten en 221 balen gedragen kleeding, 7.756 nieuwe de kens en 308 oude. Als regel mag men aan nemen. dat elke tien dagen een schip met goederen utt Amerika aankomt. De goederen vallen geheel buiten wat de regeeringen leveren. Het is particulier initiatief van Engelsche en Amerikaan sche burgers. Een held bij de Marine Hoe de ,,Tromp" gered werd Dinsdag vond op het plein van het arse naal te Vlissingen een buitengewone plech tigheid plaats. Door den marine-comman dant, de kapitein-luitenant ter zee L H. P. Quant, werd voor het front der troepen aan den adjudant-machinist P. Steenaart de koninklijke onderscheiding, de bron zen ieeuw, uitgereikt. Adjudant Steenaart, die destijds nog majoor-machinist was, had aan boord van H. M. Tromp in de haven bij Sabang een tijdgranaat, die tot in het ketelruim was binnengedrongen, met een snij-apparaat verwijderd. Hij liep met de granaat naar dek en wierp het projectiel overboord, hierdoor het schip en de opvarenden vtn den ondergang redden de. Overste Quant las het koninklijk besluit voor en spelde den adjudant de hooge on derscheiding op de borst. In zijn toespraak tot den gedecoreerde noemde hij dezen een voorbeeld voor de heele marine. „Gij hebt medegewerkt om den naam van de koninklijke marine hoog te houden, zooa's in vroeger dagen De Ruyter en Tromp. Door zulke daden wordt met. bei kleine Nederland rekening gehouden. De Ko ningin had bericht van verhindering ge zonden en de overste bracht den dank over van den minister van marine, den com mandant. der marine en den marine-com mandant in Zeeland. De gedecoreerde ontving in den loop van den oorlog verschillende hooge onderschei dingen en heeft in korten tijd alle onder officiersrangen doorloopen. Menschen in oorlogstijd Daar stonden zedrie boomen van negers met hun keurige uniformen en een verfomfaaiden jeep, midden in het Fran- sche dorpje. Ais je honger hebt en de avond valt en je spreekt geen Fransch, dan is dat lastig. Bezit je bovendien nog een zwarte huid, dan wordt de toestand bepaald netelig. Zoo kwam het dal ik als Hollander en eenige bewoner van het dorp, die nog iets anders dan het aüeen-zalig- makende Fransch machtig was, drie negers te soupeeren kreeg. Als opgeschoten schooljongens kwamen ze binnen, kwartiermuts in de hand, blin kerend-wit glimlachend tegen elkaar; om hun verlegenheid te verbergen. Aarzelend schoven zij een stoel aan tafel en aten den lastigsten maaltijd van hun leven. De con versatie was gemoedelijk, maar eentonig met haar vele „Jes-suh's" en „I'se a-gwine to's", zoodat ik een draai gaf aan het knopje van de radio. Laat er nu juist een programma van negerliederen in de lucht zijn! James Bledsoe zingt een „spiritual". Plet dessert is nooit tot een officieel einde gekomen, want het drietal bleef, aanvan kelijk doodstil, half-omgedraaid op zijn stoel zitten. Toen viel het oog van Thanky (zijn eigenlijke naam is Charles Thanksgi ving Boston) op de piano. Tien gevoelige zwarte vingers bespeelden de toetsen eerst de oude liederen, langzamerhand overgaande in de liedjes van tegenwoor dig, zooals alleen deze zwarte mirakels ze eigenlijk maar kunnen zingen. We zijn er niet meer aan te pas gekomen, mijn vrouw en ik. Een avond vol van een Jach en een liedje van deze dankbare, eenvoudige kerels en een einde met een grappig: „God bless ye for yer hospitality, Suh!waar na ze hun veldbedden pakten en tevreden als een stel kinderen na een vermoeien- den dag op zolder hun bed spreidden, nog na-neuriënd en met hun gedachten toe vend in hun „Sunny Southland", waar van ze zoo meesleepend gezongen hadden. Het Roode Kruis Wij ontvangen het volgende communiqué Het Bestuur van Het Necterlandsche Roode Kruis, afdeeling Haarlem en Omstre ken is afgetreden. Het nieuwe Bestuur, dat zijn taak inmiddels heeft aanvaard, bestaat uit de volgende dames en hceren: Ch. E. Visser. Voorzitter. B F. Enschedé. Secre taris. Mr. A. E. C. de Groot van Embden. Penningmeester. Ir. W. Badon Ghijben. F. H. Ansingh. Arts. S. J. de Jongh, Arts. Zus ter C. H.~ Menalda. G. de Boer. Mevrouw E. M. M. MullerBruyn. L. J. P. N. A. Bouw man en S. B. Drijber. Arts. Het Secretariaat van de Afdeeling Haar lem blijft gevestigd Klokhuisplein 5. ten kantore van de Firma Enschedé. Tel. 11870. Informatiebureaux z(jn gevestigd aan het Stadhuis Haarlem en Klokhuisplein 1 (Tel. 12008). Als Kxingcommissaris voor Noord-Holland is reeds sinds eenigen tijd opgetreden de Heer Ernst Crone, Stolberglaan 12 te Aer- denhout. Stijgend geboortecijfer Jongens in de meerderheid Het is een bekend verschijnsel dat in oorlogstijd het geboortecijfer stijgt. De natuur compenseert, althans gedeeltelijk, het verlies aan menschenlevens Ook de Haarlemsche geboortecijfers zijn in de laatste oorlogsjaren naar boven ge gaan. Het lijstje ziet er als volgt uit: Aantal inwoners geboorten 1940 142.686 2717 1941 144.064 2770 1942 144.923 2766 1943 148.653 3161 1944 149.500 3520 le halfj. 1945 150.000 1840 De stijging is na 1942 gekomen. In 1944 werden per 1000 inwoners 23.5 kinderen geboren, tegen 1,9 in 1940. Over het le half jaar van 1945 is het geboortecijfer zelfs ge stegen tot 24.5. Eigenaardig is ook dat in een oorlogstijd meer jongens dan meisjes geboren worden. In het tijdvak 1 Januari 1940—1 Januari 1945 werden te Haarlem geboren 7683 jon gens en 7211 meisjes. Alzoo een overschot van 472 jongens. In procenten uitgedrukt: 51.6 jongens en 48.4 meisjes. Een verschil dus van 3.2 Een uiteenzetting van Ir. S. L. Louwes Ir. S. L. Louwes. de Nederlandsche direc teur-generaal voor de voedselvoorziening, die zich in Amerika bevindt, ten einde deel te nemen aan de onderhandelingen tot het aankoopen van voedsel en landbouwvoor- raden. heeft op een persconferentie te Washington gezegd: „Geef ons de werktuigen om onzen we deropbouw uit te voeren, zoodat onze Ne derlandsche gemeenschap van tachtig mil lioen zielen zijn oude betrekkingen met. de andere landen van de wereld kan aanknoo- pen. Wij. Nederlanders, hebben het nooit behoeven te hebben van weldadigheid. Hoe zeer we de belangrijke hulp. die we hebben genoten, op prijs stellen, wij zouden toch graag zoo spoedig mogelijk op eigen beenen staan." Ir. Louwes gaf een uitvoerige beschou wing over de verwoestingen die de Duit- schers in ons land hebben aangericht en prees de hulp die wij van het buitenland hebben ondervonden. Alles wordt nu gedaan om de industrie weer op gang te krijgen. Er komen thans kolen uit Amerika en uit het Ruhrgebied, maar er zal nog een dringende behoefte blijven bestaan aan voedsel en aan zekere landbouwvooiraden. Ir. Louwes wees er op. dat de akkerbouw al weer hervat was in die gebieden, die ge ïnundeerd waren geweest met behulp van zoet water, maar dat daar. waar het land onder zout water had gestaan, eerst over vyf of zes Jaar een normale oogst binnen gehaald zou kunnen worden. Hef zal 1100- «lig zijn (aldus ïr. Louwes) om ln liet ko mende half jaar 11/4 millioen ton graan «•11 10.000 ton vet ln te voeren. Tot «lit doel was een eredlet van ongeveer 30.000.000 dollar beschikbaar gesteld, dat de behoefte aan voedsel en lietgeen voor den landbouw noodig is zou dekken. Met betrekking tof het benoodigde voed sel gaf de heer Louwes dc volgende indee ling: 90.000 ton tarwe per maand voor het volgend jaar. 50.000 ton vleesch gedurende het eerst volgend half jaar ten einde liet vleesch- rantsoen van vier Amerikaansche onsen op elf Amerikaansche onsen per week te brengen. 350.000 ton voedsel met hoog proteine- gehalte gedurende het eerstvolgend half jaar Ir. Louwes verklaarde verder, dat de melk productie grooter zal zijn. als het noodlge voedsel voor dieren kan worden verkregen. Ook paarden behoorden tot datgene, waaraan de Nederlandsche landbouw het meest gebrek heeft, daar er slechts drie- tot vierduizend van de zestigduizend, die de Duitschers hadden geroofd, zijn terug gekeerd. Ir. Louwes besloot: „Wij kunnen niet di rect in geld betalen, maar wij zullen be talen met voortbrengselen van onzen ar beid. als ons de tijd wordt gelaten. Wij koesteren niet langer vrees. Wij zijn door een dal van duisternis gegaan, waarmee niets, wat de toekomst brengt, kan worden vergeleken een dal van duisternis, waarin geen arbeid was. geen licht, geen mogelijk heid om tot werken te komen, geen ver binding met elders, geen krant en het ergste van al geen. vrijheid. Wat wij het meest hebben gemist, zijn een vrije pers en een vrij parlement geweest". Potsdam was het trekken van groote lijnen. Hei uitwerken van de plannen is overgelaten aan de ministers van-buiten- lanasche zaken der vijf groote mogend heden, thans reeds een week 111 Londen bijeen. En al aanstonds is gebleken, dat de uitwerking als zoo vaak moeilijker is dan het aangeven van de directieven. In dit geval ook stellig, omdat de rugge spraak met de regeeringsleiders moet blij ven gehandhaafd, methode, welke steeds veel tijd heeft gekost. Ook doordat bij het wekenlang aanhangig zijn van ingewikkel de kwesties voortdurend nieuwe facetten naar voren komen. Daarom lijkt het on waarschijnlijk, dat de Londensche confe rentie binnenkort ten einde zal zijn, zelfs wel onderbroken zal worden vóór de agenda is afgewerkt. En Italië, qok in Potsdam reeds uitdrukkelijk genoemd als eerste land, waarvoor een vredesverdrag moet worden opgesteld, zal de vredesstatus den eersten tijd vermoedelijk nog niet be reiken, hetgeen het land zelf ten zeerste zal verdrieten, omdat van Rome's kant, naar het lijkt, de kleinste moeilijkheden zijn te verwachten. De strijd om de buit, niet ontstaan door een verdedigende of op behoud gerichte tactiek van Italië, zal het- tot stand komen van een vredesverdrag zeer. vertragen. Nu is de door Mussolini's politiek te voorschijn geroepen situatie niet zoo een voudig te regelen. Frankrijk heeft wen- schen in N.W. Italië. Oostenrijk (dat in Londen geen eigen stem kan laten' hooren, omdat het geen door Engeland en Amerika erkende dus democratische ge achte regeering bezit) verlangt Z. Tirol, Joego-Slavië, Triest en Istrië en ontmoet daarbij o.m. verzet van Italië en Engeland, waarom al een internationalisatie van Triest is voorgesteld. Dit lijkt allemaal kleingoed en is het ook maar dan toch met gevaarlijke stekels. En het biedt ook weer heel wat kansen aan hen, die daartoe meegesleept kunnen worden voor het gaan koesteren van verlangens om het verloren gegane of niet verkregene te gaan winnen of herwinnen. En Grieken land voelt zien nu al gepasseerd, dat het niet als enkele andere Balkanstaten is uitgenoodigd. ter conferentie zijn stand punt uiteen te zetten. Daarom is Athene gaan protesteeren. Daar had men reeds gerekend op toewijzing van de Dodekane- sos, die een overwegend Grieksche bevol king heeft, maar verdeelen van de buit is een moeilijke kwestie en Griekenland zou voor deze eilandengroep een concurrent hebben gekregen in de Sovjet-Unie, die daarmee een troef met betrekking tot de Dardanellen in handen zou krijgen. Rus land zou zich ook zijn gaan mengen in de toekomst van de Itaüaansche koloniën. Amerika was er voorstander van. een in ternationaal trusteeship over deze gebieden in te stellen, waarop na 10 of 20 jaar on afhankelijkheid zou worden verleend. Mos- Kou is nu echter waarschijnlijk vóór het verleenen der bevoegdheid van trustee ship aan individueele staten en zou het recht van trusteeship zoowel in N. Afrika als aan de Roode Zee voor zichzelf op- eischen. Engeland en China zouden het Amerikaansche plan steunen en Frankrijk zou bereid zijn het als basis voor bespre king te nemen. Voor de ministers dus genoeg kwesties om op te lossen. En intusschen heeft de regeering Parri in Rome, die zich in veel lijkt te willen schikken, volop den tijd zich te realiseeren, dat zelfs de geneigd heid om veel toe te geven, lang niet tot gevolg heeft dat het kleine beetje, hetwelk men vraagt, daardoor spoediger wordt ver kregen. ER IS WEER MAÏZENA! Vertrouwde namen uit het verleden komen weer terug. Er ie weer echte yóór-oorlogsche Iïonifï's Mhi/.ena in de winkels verkrijgbaar. Sinds de eerste schepen maïs Koog- aan de Zaan hebben bereikt zijn de Jlonig's Fabrieken druk bezig deze grondstof te verwerken. Een dubbel geluk Vóbr de huisvrouwen want wie is beteV dan Honig in staat uit het edejv graan de zuivere, smakelijke en voedzame Maïzena te fabriceeren! De a.s. verkiezingen Met spoed wordt aan de kiezerslijsten gewerkt Naar wij vernemen is ingevolge een op dracht uit Den Haag aan de toetrokken af- deelingen der gemeentesecretarieën op dracht gegeven met spoed aan de samen stelling der kiezerslijsten te werken. Het is bekend, dat de minister van Binnen- landsche Zaken het ongewenscht acht ver kiezingen te houden op de Distributie- stamkaart. of het Persoonsbewijs. Vandaar de sDoed die betracht wordt bij het samen stellen der kiezerslijsten, want die moeten klaar zijn voor de komende verkiezingen. Ons wordt verzekerd dat men pas aan de kiezerslijsten kan beginnen als het Be volkingsregister is gereconstrueerd. Dit is een heel werk. omdat in den oorlogstijd daarin veel geknoeid is. Te Haarlem rekent men er op dat de achterstand op de bu reaux van de Bevolking en Burgerlijken Stand half October is ingehaald. Daarna begint men onmiddellijk met de recon structie. Daarmee zullen ongeveer drie maanden gemoeid zijn. zoodat verwacht kan worden, dat half Januari met het op maken der kiezerslijsten zal kunnen wórden begonnen. Eind Februari, begin Maart zal dit werk voltooid kunnen zijn. Zooals het te Haarlem is zoo verzekerde men ons is het ook in andere gemeenten. Als de Haarlemsche kiezerslijst op het genoemde tijdstip klaar zal zijn, zal Haarlem zeker

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1945 | | pagina 2